Ook toen werden Joden op eenzelfde wijze geterroriseerd en geïntimideerd.
Dit resulteerde in de vlucht van vrijwel de totale Joodse gemeenschap uit die landen. Bomaanslagen waren ook toen een middel dat werd aangewend om een religieuze minderheid te dwingen tot vertrek. Zo waren in 1950 en 1951 Joodse doelen in Bagdad herhaaldelijk het doel van bomaanslagen.
Maar ook in Aleppo (Syrië) ontploften kort na de stemming in de VN over het verdelingsbesluit voor Palestina bommen in synagogen.
In 1949 kwamen 12 Joden om bij een bomaanslag op een synagoge in Damascus.
De vraag die zich opdringt is, of het teken aan de wand nu wel gezien wordt en -belangrijker- of daar actie op volgt.
Ikzelf denk dat de haat tegen Joden dieper zit. Daar komt bij dat men niet accepteert dat de Joden een eigen staat hebben in het Midden-Oosten, een staat die in verschillende opzichten succesvoller is dan de Arabische staten. Men kijkt tegelijkertijd op Joden neer en is jaloers op hun succes. Een dergelijke verknipte visie op christenen ontbreekt volgens mij. Fundamentalisten vinden dat alle ongelovigen niet deugen, en willen hen zoveel mogelijk tegenwerken en zelfs doden. Maar het antisemitisme zit dieper, en leeft ook onder gematigde moslims en christenen in het Midden-Oosten.
Teken aan de wand
De aanslag op Koptische christenen tijdens Nieuwjaarsdag in Egypte was een nieuw bewijs dat er iets grondig mis is in het Midden-Oosten. De Franse president Sarkozy nam naar aanleiding daarvan de term religieuze zuivering in de mond en gaf aan dat de grens bereikt is.
De serie aanslagen op christenen- waarvan de aanslag op christelijke treinpassagiers in Egypte de meest recente is- duidt op toenemende invloed van de islamistische visie op een Midden-Oosten waarin geen plaats is voor "ongelovigen".
Het probleem werd echter grotendeels genegeerd omdat de terreur zich voornamelijk op Joden en Israel richtte. Zo leken de kerkleiders tot nu toe geheel geobsedeerd met de situatie van christenen in Israel, het enige land in het Midden-Oosten waar de christelijke gemeenschap nota bene groeit. Het Vaticaan gaf bijvoorbeeld herhaaldelijk verklaringen uit waarin Israel werd bekritiseerd voor de behandeling van christenen. Een conferentie van religieuze leiders die werd gehouden in Israel op 28 november 2010, stelde echter unaniem vast dat er in Israel vrijheid van godsdienstuiting heerst.
Nu duidelijk is dat er een intern probleem is in de Arabische landen en Iran, wordt er gebruikt gemaakt van de klassieke afleidingsmanoeuvre. De Joden krijgen de schuld, de aanslagen op christenen zouden een zionistisch complot zijn. Deze antisemitische truc vormt onderdeel van een campagne die zo langzamerhand doet denken aan Nazi Duitsland.
Het is daarom hoog tijd voor een eerlijker benadering van de situatie in het Midden-Oosten. De terreur tegen christenen en de haat tegen Israel en Joden hebben direct met elkaar te maken, en duiden op fascistoïde tendensen die voor een nieuwe explosie in dit deel van de wereld kunnen zorgen.
Situatie Christenen
De Italiaanse journalist Sandro Magister volgt de situatie van de christenen al jaren. Hij beweert dat ongeveer 7 miljoen aanhangers van de oude oosterse kerken zijn weggevlucht uit het Midden-Oosten. De Paus gebruikte in een kerst toespraak op 20 december jl. voor het eerst de uitdrukking "christianofobie" om de behandeling van de christelijke gemeenschap in het Midden-Oosten te omschrijven.
Egypte en Irak zijn de twee landen waar de situatie van christenen het slechtste oogt maar ook in Iran en andere Arabische landen is sprake van onderdrukking en bedreiging van de christenen.
Een paar voorbeelden:
In Iran werden gedurende de kerstperiode 70 christenen gearresteerd, zij zitten nog steeds vast.
Op 13 oktober 2009 werd een Iraanse pastoor gearresteerd die kritiek had geuit op het Islamitische monopolie op het religieuze onderwijs aan kinderen. In september 2010 werd hij ter dood veroordeeld.
Een andere pastoor Sadegh Khanjani, werd op 16 juni 2010 gearresteerd en wacht waarschijnlijk de doodstraf wegens afvalligheid, godslastering en contact met de vijand.
Libanon
In juni 2010 gaf de Libanese regering opdracht om Islamitische milities aan te pakken die aanslagen pleegden op christenen.
Christenen in de stad Sidon werden via pamfletten gewaarschuwd onmiddellijk de stad te verlaten. Door massale emigratie is sinds 1990 de christelijke meerderheid in Libanon verloren gegaan. Het land wordt nu gecontroleerd door de islamistische beweging Hizbollah.
Saoedi-Arabië
Christenen in Saoedi-Arabië zijn meestal gastarbeiders uit Afrika of Azië, en hebben officieel beperkt recht op godsdienstuitoefening.
In de praktijk blijkt echter dat de religieuze politie (Moettawa) christenen intimideert en arresteert. In 2009 werden bijvoorbeeld drie christenen uit India gearresteerd terwijl zij thuis baden. Een vrouw die zich bekeerd had tot het christendom werd in 2008 levend verbrand nadat haar tong was afgesneden.
Een pastoor uit Eritrea was in 2009 gedwongen Saoedi-Arabië te ontvluchten nadat hij met de dood was bedreigd.
In 2010 werden 12 Filippijnse gastarbeiders tijdens een mis in Riyad gearresteerd.
In november van hetzelfde jaar riep Al Qaida in Saoedi-Arabië op om de christenen in het land te doden.
Palestijnse Autoriteit
Sinds de komst van de Palestijnse Autoriteit op de West Bank en Gaza is het aantal christenen drastisch gedaald. Officieel wordt meestal de Israëlische bezetting aangevoerd als reden voor de emigratie van deze christenen. Sandro Magister rapporteerde echter al in september 2005 over de werkelijke redenen voor de leegloop van de christelijke gemeenschap in Bethlehem.
Palestijnse christenen zoals frater Pierebatista Pizzaballa, vertelden Magister dat er al jaren christenen werden aangevallen door moslims. Hij had in vier jaar tijd 93 incidenten geregistreerd waarbij christenen het doelwit waren.
De Palestijnse ondernemer Samir Qumsieh rapporteerde onder andere diefstal van land, vandalisme in kerken, en schendingen van christelijke graven.
In 2003 werd een christelijk meisje verkracht door Palestijnse moslims in Beit Sahur nabij Bethlehem. In 2002 werden 2 christelijke meisjes door Fatah militieleden vermoord. Zij zouden prostitutie hebben bedreven, de lijkschouwing bracht echter aan het licht dat de meisjes nog maagd waren.
Als gevolg van deze intimidatie en terreur heeft een groot deel van de christelijke bevolking Bethlehem verlaten. In 1948 toen de moderne staat Israel werd opgericht was 80% van de bevolking in Bethlehem christen, nu is dat nog maar 23 %. Ook in Gaza is de situatie voor de christenen dramatisch verslechterd. In 2007 werd een lid van de evangelische kerk in Gaza vermoord door moslim extremisten, daarna is ook in Gaza de emigratie van christenen drastisch toegenomen. Naar schatting 70 % van de 3000 christenen in Gaza zou willen vertrekken.
Gelijkenis
De situatie van de christelijke gemeenschap in het Midden-Oosten vertoont sterke gelijkenis met die van de Joodse gemeenschappen in de Arabische landen na de oprichting van de staat Israel.
Ook toen werden Joden op eenzelfde wijze geterroriseerd en geïntimideerd.
Dit resulteerde in de vlucht van vrijwel de totale Joodse gemeenschap uit die landen. Bomaanslagen waren ook toen een middel dat werd aangewend om een religieuze minderheid te dwingen tot vertrek . Zo waren in 1950 en 1951 Joodse doelen in Bagdad herhaaldelijk het doel van bomaanslagen.
Maar ook in Aleppo (Syrië) ontploften kort na de stemming in de VN over het verdelingsbesluit voor Palestina bommen in synagogen.
In 1949 kwamen 12 Joden om bij een bomaanslag op een synagoge in Damascus.
Relatie tot Nazi ideologie
In een nieuw te verschijnen boek van de Midden-Oosten deskundige professor Barry Rubin worden documenten onthuld die duidelijk maken dat het Arabische nationalisme en belangrijke elementen van het huidige islamistische denken werden ontwikkeld onder invloed van de Nazi ideologie.
Rubin beschikt over bewijs dat minstens twee Palestijnse militaire commandanten en twee koningen van Arabische staten collaboreerden met de Nazi's.
Verder voert hij bewijs aan dat zowel de Syrische- als de Irakese Baath partij werd gevormd om de Nazi's aan een overwinning in het Midden Oosten te helpen.
Een recent vrijgegeven CIA rapport geeft inzicht in de collaboratie van de toenmalige Palestijnse leider Hadj Al Amin Hoesseini met de Nazi's, en de invloed van het nazisme op de Arabische leiders. Hoesseini rekruteerde tienduizenden moslims voor het leger van Hitler in de voormalige Sovjet Unie en op de Balkan. Hij kreeg voor zijn inspanningen het toen fabelachtige salaris van 50.000 mark per jaar.
Na de Tweede Wereld Oorlog vluchtte een aantal hoge Nazi functionarissen naar Arabische landen. Deze Nazi's werden meestal tot adviseurs benoemd en droegen hun antisemitische ideologie over aan de Arabische leiders.
Hele generaties in het Midden-Oosten zijn opgegroeid met antisemitische propaganda en haat tegen Joden. Ayaan Hirsi Ali beschrijft in haar boek Infidel, hoe het haar in de tijd dat zij in Saoedi-Arabië woonde opviel dat stroomstoringen en onderbrekingen in de watertoevoer werden toegeschreven aan Joodse complotten.
Onlangs werd in Saoedi-Arabië een gier gevangen die door de universiteit van Tel Aviv voor wetenschappelijk natuuronderzoek werd gebruikt. Onmiddellijk werd de mythe verspreid dat de gier een Zionistische spion was. Iets dergelijks gebeurde toen een Duitse toerist onlangs in Sharm el Sheikh in Egypte werd aangevallen door een haai.
Egyptische autoriteiten suggereerden daarna dat de haai zou zijn uitgezet door de Israëlische geheime dienst de Mossad. Het Libaneze Hizbollah parlementslid Ishmail Sukariyyah beschuldigde Israel van export van met chemicaliën vergiftigd fruit en groenten naar Egypte. Hij beweerde voorts dat er daardoor al zeker 200.000 nierpatiënten waren in noord Egypte.
Schokkend
Dit zijn echter onschuldige voorbeelden vergeleken bij wat de directeur van MEMRI onlangs presenteerde aan de VN over het antisemitisme in de Arabische landen. Een verzameling televisie fragmenten uit diverse Arabische landen bevatte naast klassieke antisemitische bloedsprookjes, ook ontkenningen van de Holocaust.
Het meest schokkend waren de gedeeltes waarin kinderen werd geleerd dat Joden beesten zijn die niet zijn te vertrouwen.
In Iran maken leden van het regime zich regelmatig schuldig aan klassieke antisemitische uitspraken.
Een groep wetenschappers gaf onlangs een rapport uit waarin deze uitspraken werden vergeleken met de Nazi retoriek tegen de Joden. Het rapport getiteld: "From Mein Kampf to Achmadinejad" is bedoeld als waarschuwing tegen een nieuwe genocide.
Repressie
De repressie en terreur waar nu vele christelijke gemeenschappen in het Midden- Oosten onder lijden staat dus niet op zichzelf maar maakt deel uit van een veel groter probleem.
Het Palestijns Israëlische conflict is daar ook onderdeel van. Israel is als enige niet-moslimstaat in het Midden-Oosten namelijk al 62 jaar slachtoffer van dezelfde intolerantie en terreur.
De wereld kiest echter nog altijd voor een eenzijdige- en obsessieve focus op Israel en blijft zo blind voor de werkelijke problemen in het Midden-Oosten.
De opkomst van het islamistische Iran als nieuwe regionale supermacht werd bijvoorbeeld grotendeels genegeerd. Juist dat heeft in belangrijke mate bijgedragen aan de escalatie van het extremisme en de instabiliteit in het Midden Oosten.
Alleen daarom al zou ieder middel moeten worden aangewend om Iran af te houden van een kernwapen. Helaas blijkt in de praktijk dat zelfs het toepassen van sancties halfhartig wordt uitgevoerd.
In dat opzicht lijkt de houding ten opzichte van het Islamisme op wat de Duitse pastor Niemoller ooit zei over de opkomst van het nazisme:"Men kwam eerst voor de communisten maar ik zei niets omdat ik geen communist was.Toen kwam men voor de vakbondsleden maar ik zei niets omdat ik geen lid was van de vakbondaarna kwam men voor de Joden en ik zei niets omdat ik geen Jood was.Tegen de tijd dat men voor mij kwam was er niemand meer om zijn mond open te doen".
Het verschil met de huidige situatie in het Midden-Oosten is dat men nu eerst kwam voor de Joden en dat die in staat bleken zichzelf te verdedigen. In de asymmetrische oorlog die de islamisten voeren in het Midden-Oosten zijn de christenen dus het volgende slachtoffer.
De vraag die zich opdringt is, of het teken aan de wand nu wel gezien wordt en -belangrijker- of daar actie op volgt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten