donderdag 24 april 2014

(Geen) nieuws van het onderhandelingsfront (IMO)

 

Tzipi Livni, John Kerry en Saeb Erekat bij het begin van de onderhandelingen op 30 juli 2013. (Foto: State Department)

 

 

http://www.israel-palestina.info/actueel/2014/04/24/geen-nieuws-van-het-onderhandelingsfront/  

= IMO Blog =   

Na dat de Israelisch-Palestijnse onderhandelingen een paar weken geleden stukliepen, doen de Amerikanen achter de schermen verwoede pogingen de boel weer te lijmen. Tot nu toe zonder enig succes. De waslijst aan Palestijnse eisen is nog even lang als begin april. In de nieuwe versie zou het gaan om:

Amin Maqboul, a member of the Fatah revolutionary council, told the Palestinian newspaper al-Quds that the Palestinian Authority would agree to an extension of negotiations if Israel agreed to: announce the basis on which future talks will be held; draw the outline of the borders of a Palestinian state within the next three months; halt settlement construction; withdraw Israeli troops from the West Bank’s Area C to the lines held before the Second Intifada; release the fourth wave of prisoners that it has until now refused to set free; end what he called “disruptions” in Jerusalem, and open Palestinian institutions in the city.

Daarbij zouden de eerste drie maanden van de hernieuwde onderhandelingen alleen mogen gaan over de grenzen tussen Israel en het toekomstige Palestina, het belangrijkste onderwerp voor de Palestijnen. Uiteraard kan Israel al deze voorwaarden niet accepteren zonder dat daar wat tegenover staat, en zonder de verwachting dat de Palestijnen daar tijdens de onderhandelingen wat tegenover zullen stellen. Het is eenrichtingverkeer waarin de Palestijnen eisen en Israel moet leveren. Daarbij lijken de Palestijnen alle gevoel voor verhoudingen te zijn verloren. Abbas weet het echter mooi te verkopen, en ik vrees dat de Amerikaanse bemiddelaars en Westerse diplomaten en politici daar gevoelig voor zijn:

“If Israel believes in the two-state solution, let us sit at the table and see where Israel is. In other words, let’s define the borders,” Abbas said.
The Palestinians have repeatedly bemoaned Israel’s reported refusal to present any maps delineating its borders throughout the recent negotiation rounds, which began in late July 2013.

Abbas said that Israel had not agreed to freeze settlement construction to extend negotiations, but only to freeze planning [of new housing projects] and new tenders.

“We do not accept this. It is dishonest because of thousands of settlements currently in the pipeline not included in the tenders and planning. Give us this demand, and we are prepared to discuss borders and the other final status issues for an additional nine months.”

Abbas said he “did not want to continue the conflict [with Israel] for eternity, but rather end the conflict in a respectable agreement which will fulfill the minimal Palestinian demands for justice. “Any other agreement,” Abbas warned, “could lead to a new outburst of violence in two years, which we do not want.”

Waar Israel is en haar grenzen lopen hangt mede af van het vertrouwen dat men heeft in de goede intenties van de Palestijnen en de andere buurlanden. Als het Palestina dat er komt naar veler verwachting vijandig zal zijn en bijvoorbeeld raketten plaatst zoals Hezbollah doet in Libanon, dan zien weinig Israeli’s territoriale concessies zitten. Daarom vindt Israel dat je dit niet los kunt zien van de veiligheid. Zijn de Palestijnen bereid een tijdelijke aanwezigheid van het leger in de Jordaanvallei te accepteren, Israelische grenscontroles en andere zaken, dan zal men zich toegeeflijker opstellen wat betreft de grenzen. Israel dringt doorgaans aan op een totaalpakket, onder het motto: concessies gelden pas wanneer alles is overeen gekomen en kunnen niet geïsoleerd worden. Wanneer de onderhandelingen stuk lopen kunnen de Palestijnen zich niet beroepen op deelconcessies, zoals men in het verleden herhaaldelijk deed. Dan vormde het laatste Israelische bod, ook al werd dat niet door de Palestijnen geaccepteerd, het beginpunt bij de onderhandelingen die volgden. Keer op keer heeft Israel benadrukt dat het zo niet werkt en om deze taktiek te dwarsbomen doet men geen concrete toezeggingen meer en laat geen kaarten zien.

Israel heeft eerder ingestemd met een (beperkte) nederzettingenstop, en er is toen niks van onderhandelen gekomen, omdat de Palestijnen nog steeds weigerden te komen praten. Wanneer men instemt met een gehele bouwstop, ook voor Oost Jeruzalem, is het afwachten of de Palestijnen dan wel in goed vertrouwen komen praten. Het is voor Israel een grote concessie, en niet zonder risico. Nog even los van het feit dat de coalitie dit niet zou overleven, is het een risico om zoveel op te geven, namelijk je recht om te bouwen in een groot deel van je eigen hoofdstad, juist in het deel waar je wortels liggen. Het zal door sommigen wellicht als een groots gebaar van goede wil worden gezien, maar door anderen ook als een teken van zwakte, of een bevestiging dat Jeruzalem toch niet zo belangrijk is voor de Joden als men het vaak doet voorkomen. En als men dit eenmaal toegeeft, zal de druk om de bouwstop te verlengen en nog eens te verlengen groot zijn. Totdat er een overeenkomst ligt waaruit precies blijkt waar Israel nog kan bouwen, namelijk binnen haar eigen grenzen. Die overeenkomst kan echter jaren op zich laten wachten, of decennia, want de verschillen zijn groot, en bovenal zien beide kanten een twee-staten-oplossing op gelijkwaardige basis niet zitten. De Palestijnen steigeren bij het idee van twee staten voor twee volken, wat altijd de basis is geweest van de twee-staten formule, en Israel ziet een gelijkwaardige, werkelijk soevereine Palestijnse staat niet zitten vanwege de veiligheidsrisico’s. En al die tijd kan Israel nergens meer bouwen over de Groene Lijn, wat betekent dat men zijn claim op dat gebied al een beetje opgeeft, en dat de Israelische plaatsen over de Groene Lijn ook steeds minder aantrekkelijk worden. Israel bindt zich daarmee op voorhand al een hand op de rug: het verzwakt haar positie, zonder dat het er ook maar iets voor terug krijgt.

Het is kortom een Palestijnse eis die mooi mag klinken in Westerse oren, maar voor Israel volkomen onaanvaardbaar is. En dat weet Abbas natuurlijk heel goed. Vandaar dat zijn opmerking dat hij het conflict niet eeuwig wil laten voortduren maar oplossen in een overeenkomst waarbij de minimale Palestijnse eisen voor rechtvaardigheid zijn ingewilligd, onoprecht is. Als hij het conflict echt wil beëindigen, dan zou hij zonder voorwaarden vooraf verder praten, of ze zodanig verzachten dat Israel ermee in kan stemmen.

Om de onderhandelingen kans van slagen te geven, moet eerst duidelijk zijn dat er geen eisen vooraf gesteld mogen worden, of er moet vooraf al een uitruil geschieden waarbij Israel gevangenen vrij laat en de Palestijnen de opruiing aanpakken, of Israel de bouw in de nederzettingen stopt en de Palestijnen het zogenaamde recht op terugkeer opgeven. In dat geval spaart men een hoop tijd uit, door van te voren al overeenstemming te bereiken over belangrijke zaken. Misschien kan men van te voren ook al uitruilen dat Israel bepaalde veiligheidsgaranties krijgt, en dat de Groene Lijn de basis wordt voor een Palestijnse staat waarbij de grote nederzettingenblokken bij Israel komen, in ruil voor land elders. Er zijn dan geen onderhandelingen meer nodig omdat alles al van te voren is uitgeruild.

Normaal gesproken weigeren staten met de ‘terroristen’, de opstandelingen of separatisten te praten. Israel en de VS hebben begin jaren ’90 de omslag gemaakt dat men met de PLO ging praten, ondanks de aversie, ondanks dat de onoprechtheid en de halfslachtigheid van de erkenning van Israel en het veroordelen van geweld afdroop. Misschien was dat toch geen goede zet, en had men veel hardere eisen moeten stellen voordat er kon worden onderhandeld.

Gisteren werd bekend dat de PA en Hamas (weer) een verzoeningsovereenkomst hebben gesloten. Binnen 5 weken zou er een eenheidsregering moeten komen en na een half jaar verkiezingen voor de president en het parlement. Het voortzetten van de vredesonderhandelingen met Israel lijkt daarmee nagenoeg onmogelijk.

Ratna Pelle

 

woensdag 23 april 2014

Palestijnen presenteren lijst van eisen voor verlengen vredesonderhandelingen

 

De Palestijnen stelden eerder ook al zo’n lijst met voorwaarden op. Het zijn voorwaarden die Israel niet kan accepteren zonder dat daar ook maar iets tegenover staat. De laatste ronde gesprekken liet zien dat de Palestijnse concessies ook later niet komen; ze komen gewoon niet. Alleen Israel moet leveren. Men heeft nu ook nog geëist dat de eerste drie maanden van de onderhandelingen alleen over de grenzen zullen gaan, en alle andere issues, waaronder veiligheid, wederzijdse erkenning, Jeruzalem en de vluchtelingen, pas daarna zullen worden besproken. Uiteraard is dit voor Israel niet aanvaardbaar. Stel dat Israel zou eisen dat er eerst drie manaden gepraat wordt over veiligheid, of opruiing in Palestijnse media, en pas dan over iets dat voor de Palestijnen ook van belang is. Het lijkt erop dat de Palestijnen steeds verder weg van de werkelijkheid afgeraken, en nu ergens tussen Mars en Jupiter in een soort eigen universum zweven, waar de zwakkere partij de sterkere partij haar voorwaarden kan dicteren maar tegelijkertijd in de internationale arena de slachtofferkaart kan blijven trekken om zo op extra sympathie en internationale steun te kunnen rekenen. Je zou hopen, en ook verwachten, dat Kerry ze vroeg of laat weer met beide benen op de grond zet. Een grond waarop beide partijen pijnlijke concessies moeten doen en hard maar fair onderhandelen over een zowel gedeelde toekomst als gedeeld land.

 

RP

------------

 

Palestinians issue list of demands for extension of peace talks

http://www.timesofisrael.com/palestinians-issue-list-of-demands-for-extension-of-peace-talks/

Keeping peace process alive would require settlement freeze, prisoner release, drawing of future border, senior Fatah official says

 TIMES OF ISRAEL STAFF April 21, 2014, 11:59 am

 

Palestinian Authority President Mahmoud Abbas talks during a leadership meeting in Ramallah, Tuesday, April 1, 2014 (photo credit: AP/Majdi Mohammed)

 

A senior Fatah official said Monday that the Palestinian leadership has put forward seven terms as its conditions for extending peace talks with Israel beyond their April 29 deadline.

Amin Maqboul, a member of the Fatah revolutionary council, told the Palestinian newspaper al-Quds that the Palestinian Authority would agree to an extension of negotiations if Israel agreed to: announce the basis on which future talks will be held; draw the outline of the borders of a Palestinian state within the next three months; halt settlement construction; withdraw Israeli troops from the West Bank’s Area C to the lines held before the Second Intifada; release the fourth wave of prisoners that it has until now refused to set free; end what he called “disruptions” in Jerusalem, and open Palestinian institutions in the city.

Until now Israel has refused to freeze settlement construction in the West Bank as part of the current peace process, and won’t release the final 26 Palestinian prisoners from Israeli jails because it objects to the freeing of 14 Israeli Arab terrorists included in that list.

Palestinian Authority President Mahmoud Abbas told Israeli opposition MKs visiting him in the West Bank city of Ramallah last Wednesday that if talks were extended, he would want the first three months “devoted to a serious discussion of borders,” Haaretz reported.

Maqboul said that the Palestinian demands were given to American mediator Martin Indyk and Israel has yet to respond to them.

Prominent Fatah member Azzam al-Ahmad confirmed that the Palestinians have demanded that, should the negotiations be extended, the first three months be dedicated to drawing the borders of a future Palestinian state. He said that no agreement to extend peace talks has been reached, and that the latest rounds of meetings by negotiators Saeb Erekat and Tzipi Livni have yielded no progress.

A senior Palestinian official quoted by the Palestine News Network on Monday said that during Friday’s meeting Indyk presented no new proposals on how to salvage the Israeli-Palestinian peace talks.

Officials in Jerusalem on Friday also said that no progress was made in emergency talks that took place between Israeli and Palestinian negotiators the night before, and that the two sides would meet again this week after the Passover holiday.

Maqboul’s list of demands were published a day after a report in the Israeli press said that Abbas had threatened to dissolve the PA and disband Palestinian security forces operating in the West Bank if peace negotiations with Israel fail, a move which would create huge security and diplomatic problems for Israel.

According to Palestinian sources cited by Yedioth Ahronoth on Sunday, Abbas and top PA officials are considering the drastic move, which would involve canceling the 1993 Oslo Accords and announcing that the Palestinian Authority is a “government under occupation” without full sovereignty, which would technically move full responsibility for the Palestinians, in the West Bank at least, to Israel.

The threat, which has reportedly been passed on to Israel, would also disband and abolish PA security forces operating in the West Bank, theoretically opening the way for expanded Palestinian unrest against Israeli forces. The move could also prompt a surge in international legal and diplomatic action against Israel.

Yedioth said a vote on the move is scheduled for a PLO meeting on Saturday, three days before the peace talks are currently scheduled to end.



Read more: Palestinians issue list of demands for extension of peace talks | The Times of Israel http://www.timesofisrael.com/palestinians-issue-list-of-demands-for-extension-of-peace-talks/#ixzz2zeglnC3c 
Follow us: @timesofisrael on Twitter | timesofisrael on Facebook

 

maandag 21 april 2014

De vijanden van mijn vijanden zijn mijn vrienden niet (IPI)

 

 

http://www.israel-palestina.info/actueel/2014/04/20/de-vijanden-van-mijn-vijanden-zijn-mijn-vrienden-niet/  

- Door Tjalling, mmv Wouter. -  

Op 11 april verscheen in het NIW een column van Hans Knoop. Daarin aandacht voor een bezoek van een delegatie van het Vlaams Belang onder leiding van Filip Dewinter aan Israël.

De delegatie werd op 25 maart met alle egards ontvangen door de Israëlische onderminister Ofir Akunis. Volgens Akunis is het Vlaams Belang een zeer pro-Israëlische partij, die ook nadrukkelijk achter het internationaal afgekeurde nederzettingenbeleid staat (de ontmoeting was gearrangeerd door twee kolonistenleiders). Sommige Israëlische kranten waarschuwden voor de wezenlijke bedoeling van het VB, maar dit kwam helaas te laat. Daarom wist Akunis naar zijn eigen zeggen niets af van de extremistische achtergronden van het Vlaams Belang. Enig onderzoek vooraf naar de achtergronden van het VB was zeker noodzakelijk geweest. Het VB haalde, recent en langer geleden, vaak het nieuws doordat er neonazi-figuren in haar rangen opdoken en ook bleken nauw verwante organisaties directe links met neonazi’s te onderhouden. De pijnlijke vraag is hierbij, waarom de delegatie zo hartelijk en welwillend werd ontvangen.

Knoop wijt die onwetendheid aan een staking bij Buitenlandse Zaken en de Israelische ambassades. Belgische immigranten in Israël voorkwamen wel nog op het nippertje dat de voorzitter van de Knesset de delegatie zou ontvangen. Het zou nog meer imagoschade hebben opgeleverd voor Israël en de Joodse gemeenschap in België nog meer in verlegenheid hebben gebracht. Toch was dit niet de eerste officiële ontvangst voor Filip Dewinter en co in Israël. In 2010 mocht Dewinter zelfs de Knesset toespreken en werd hij officieel ontvangen door plaatsvervangend Knessetvoorzitter Ahmed Tibi, nota bene een Arabier, moslim en antizionist.

De internationale steun voor Israël is inmiddels gereduceerd tot een minimum. Met name het nederzettingenbeleid, als ook de voortdurende bezetting van Palestijns grondgebied liggen mondiaal onder vuur, wat tot toenemende isolatie van Israël leidt. Elk respectabel land in de wereld wenst absoluut niet om in een isolement terecht te komen en zal alles aanwenden om dit te voorkomen. Politiek gezien drijft het VB Israël niet in het isolement, integendeel zelfs. Dit geldt ook voor de Nederlandse PVV. Geert Wilders bijv. ziet Israël als groot voorbeeld in de strijd tegen de radicale islam. Hij ziet dus Israël als vriend in zijn strijd tegen de Islam. Wilders trekt zelfs parallellen tussen de Koran en Mein Kampf. Nu rijst de vraag wat werkelijk pro Israël is.

Geert Wilders heeft van zijn zeventiende tot zijn negentiende in Israël gewoond en langzaamaan is hij van Israël gaan houden. Tijdens een verkiezingstoespraak in 2003 zei hij in Tel Aviv: “Vele interessante landen in deze regio heb ik de afgelopen jaren bezocht: van Syrië tot Egypte, van Tunesië tot Turkije en van Cyprus tot Iran, maar nergens heb ik dat speciale gevoel van verbondenheid, dat ik steeds weer krijg als ik op het Ben Goerion-airport voet op Israëlische bodem zet”. Filip Dewinter spreekt zeer positief over Joden, die deel uitmaken van de zogenaamde Joodse-christelijke beschaving. Ook hij is een fervent supporter van de Joodse staat. Geen enkele Vlaamse politicus heeft zich jarenlang meer opgeworpen als beschermer van de Joodse gemeenschap in Antwerpen dan Dewinter. Toch houden ook de Joodse organisaties in België zich aan het cordon sanitaire rond het VB en willen niets weten van zijn handreikingen.

Al zal er vanuit tenminste de leiders van het VB en de PVV waardering zijn voor Israëls strijd om de eigen identiteit te waarborgen tegen het gevaar vanuit de Islamitische buurlanden, vriendschap voor Joden en Israël is zeker niet alleen het ervaren van een gemeenschappelijke vijand die bestreden moet worden! Werkelijke vriendschap is immers gebaseerd op overeenkomsten en welgemeende waardering voor elkaars inhoud.

Het VB en de PVV werken op basis van een anti-islamagenda, wat voor hen een belangrijke reden is om toenadering te zoeken tot Israël. Met die toenadering is echter lang niet iedereen blij. In dit verband merkte de Antwerpse schepen Claude Marinower van de liberale VLD zeer terecht op: “De vijanden van mijn vijanden zijn mijn vrienden níét!” . In het partijprogramma van het VB staat o.a. dat het Vlaams Belang opkomt voor het behoud van culturele eigenheid en zich verzet tegen de multiculturele denkbeelden. De aanhoudende immigratie zou tot gettovorming leiden en dalende leefbaarheid van de oudere woonkernen en groeiende stadsvlucht. Recent blunderde Wilders met z’n reactie ‘Dan gaan we dat regelen‘, toen het publiek scandeerde ‘minder Marokkanen‘. Hieruit blijkt dat het VB en de PVV beide aan xenofobie lijden en die angst zetten zij om in politiek one issue beleid. Als het aan het VB en de PVV ligt, dan wordt niet alleen een rem gezet op immigratie van niet-Westerse allochtonen, ook zal worden geprobeerd deze mensen hoe dan ook te dwingen om zich te gedragen naar de normen van VB en PVV, zo niet dan worden zij zonder pardon teruggestuurd. Zo’n partijprogramma is natuurlijk heel aanlokkelijk voor neonazi’s en andere extreemrechtse lieden.

Extreemrechts is zeker geen vriend van Israël. In het verleden, om precies te zijn in november 1988, was Filip Dewinter zelfs aanwezig in het Belgische Lommel om de daar begraven Duitse soldaten en Vlaamse SS Oostfrontstrijders te herdenken. Bovendien werd enkele jaren geleden de oud-VB-senator Roeland Raes veroordeeld door het Brusselse Hof vanwege Holocaustontkenning. Hij had twijfels geuit bij de echtheid van het dagboek van Anne Frank en de omvang en systematiek van de Holocaust. Er zijn tal van andere voorbeelden bekend van VB’ers die de Holocaust ontkennen. Het VB en de PVV ventileren dan wel sympathie voor Israël, niet vergeten mag worden dat de PVV op haar beurt voor een verbod op het ritueel slachten is, wat voor het Joodse geloof heel belangrijk gebod is.

Men kan aan de ene kant uitgesproken aanhanger van Israël zijn maar aan de andere kant het kennelijk geen probleem vinden om de vrijheid van Joden in te perken of de Shoa te ontkennen of weg te relativeren. De ogenschijnlijk vriendelijke houding van het VB en de PVV jegens Israël betekent in praktijk vooral het gezamenlijk partij trekken tegen de (radikale) Islam en niet meer dan dat. Overigens is Israël zelf een multiculturele staat, die ondanks alle spanningen en onderling wantrouwen streeft naar vreedzaam samenleven met alle minderheden, inclusief moslims en Arabieren.

Omdat Israël inderdaad in het isolement dreigt te raken, doemt voor het land de ontzettende valkuil op van de vijand van mijn vijand is mijn ‘vriend’. Logisch dat de Joodse staat naar medestanders zoekt. Maar een werkelijke vriend is veel en veel meer dan alleen een partner in de strijd tegen een gemeenschappelijke vijand. Daarom kan er niet genoeg op worden gewezen dat monsterverbonden tussen gevaarlijke rechts populistische partijen en Israël aan het imago van dit land heel veel schade berokkenen en het Jodendom in ernstige verlegenheid brengen. Hier is het gelijk van een Antwerpse schepen dan ook zeer zeker van toepassing.


Externe bron: http://politiek.thepostonline.nl/2013/06/28/interview-haags-pvv-raadslid-ter-linden-wijst-samenwerking-met-vlaams-belang-af/

 

Abbas dreigt alweer Palestijnse Autoriteit te ontmantelen

 

Elder of Ziyon wijst erop dat dit bepaald niet de eerste keer is dat Abbas dreigt de PA te ontmantelen. Het lijkt dan ook nogal een loos dreigement, vooral bedoeld om de druk op Israel wederom op te voeren.

 

------------

 

Abbas threatens to dismantle the PA. Yet again.

 

YNet reports:

 

The era of the two-state solution may soon be rocked by a decision that could signal its demise. Palestinian President Mahmoud Abbas is mulling the merits of a proposal to dismantle the Palestinian Authority, Yedioth Ahronoth reported Sunday morning.

Palestinian sources confirm that the government in Ramallah was considering the unprecedented move. Senior sources in the IDF's Central Command, who recently met with the heads of the Palestinian security services confirmed their West Bank counterparts were sincerely debating dismantling and disarming the PA's forces.

Officials in the Israeli administration have been informed of the dramatic threat, according to Palestinian sources.

 

Dramatic! Unprecedented! 

Reporters that don't know recent history!

December 2012:

If diplomatic stagnation continues after the Israeli election and construction in the settlements doesn't stop, Palestinian Authority President Mahmoud Abbas will dismantle the PA and return responsibility for the West Bank to the Israeli government, he told Haaretz in an interview on Thursday.

"If there is no progress even after the election I will take the phone and call [Prime Minister Benjamin] Netanyahu," Abbas said. "I'll tell him, 'my dear friend, Mr. Netanyahu, I am inviting you to the Muqata [the PA presidential headquarters in Ramallah]. Sit in the chair here instead of me, take the keys, and you will be responsible for the Palestinian Authority."

"Once the new government in Israel is in place, Netanyahu will have to decide -- yes or no," Abbas said.

December 2010:

Palestinian President Mahmoud Abbas threatened to dissolve the Palestinian Authority (PA) if Israel does not stop building settlements on occupied Palestinian land, he told Palestinian television before heading to Turkey and Athens.

"If Israel does not stop settlement building and if US support for the negotiations collapses, I will strive to end Palestinian self-rule in the occupied territories," he said.

"I cannot be the president of a non-existent authority as long as Israeli occupation of the West Bank continues," he said.

November 2009:

Mahmoud Abbas, president of the Palestinian Authority, has threatened to walk out on the struggling peace process between Palestine and Israel. Abbas announced he would not be running for election in January only a few days before other Palestinian officials claimed they were meeting in order to consider disbanding the authority. Internationally this has caused much dismay, as it strikes a blow to the fragile infrastructure of Palestine’s limited sovereignty as well as crushing hopes of further peace talks with Israel.

September 2008:

Rafik Husseini, the top adviser to the Palestinian President Mahmoud Abbas, told The Sunday Telegraph that Palestinian politicians may take the drastic step of disbanding the authority if a lasting agreement is not reached during the current peace negotiations.

Such a move would mark the end of the US-backed talks launched with much fanfare at Annapolis last November, the report said, and put day-to-day Palestinian governance back in Israeli hands, almost certainly igniting fresh violence in the process.

July 2008:

Abbas vows to dismantle PA if Israel frees Hamas prisoners for Shalit

June 2007:

President Mahmoud Abbas will dissolve the Palestinian Authority’s government Thursday after fighting between rival parties Hamas and Fatah consumed the Gaza Strip and was expected to call for a state of emergency, sources close to Abbas confirmed to FOX News.


But this time he really means it!

 

Abbas dreigt Palestijnse Autoriteit te ontmantelen

 

Abbas heeft hier vaker mee gedreigd. Het is een raar dreigement: terwijl de PA juist meer macht zou willen, en zelfs nationale zelfbeschikking, zou men nu juist macht opgeven en een ander opzadelen met de verantwoordelijkheid voor zijn volk te zorgen. Terwijl men Israel continu van allerlei wreedheden beticht, en van het zwaar onderdrukken van de Arabische minderheid in Israel, wil men het nu juist meer macht en zeggenschap geven over de Palestijnse bevolking.

 

Blijkbaar valt het dan wel mee met die ellende? Of wil men over de hoofden van de eigen bevolking heen een pr stunt uithalen en internationaal punten scoren? Want Westerse media en politici zullen dit ongetwijfeld als teken van wanhoop zien en als iets dat per se voorkomen moet worden, omdat het alle inspanningen van de afgelopen 20 jaar ongedaan maakt. En dat uiteraard op kosten van Israel, lees: door van Israel extra concessies te eisen. Israel, de enige partij die wel verantwoordelijkheid neemt en waarvan dus verwacht kan worden dat het het vredesproces, of wat daar nog van over is, redt. Het is een spel dat de Palestijnen goed beheersen en dat ze geen windeieren legt. Zelden worden ze ervan beticht zich als kleine kinderen te gedragen, en nooit zeggen Westerse politici en diplomaten: ‘Als jullie zo moeilijk blijven doen, dan maar geen staat. Dan zoeken jullie het maar uit en laten we Israel haar gang gaan. Graag of niet’. Als Abbas morgen in hongerstaking gaat en een einde aan alle bouw in de nederzettingen inclusief Jeruzalem eist, vrijlaten van alle gevangenen, een vliegveld in zijn achtertuin en nog zo wat dingen, dan zal het Westen van Israel eisen dat het daaraan tegemoet komt, om deze ramp te voorkomen. De vraag hoe groot die ramp daadwerkelijk zou zijn wordt uiteraard niet gesteld, zoals ook niemand het erover heeft dat Abbas’ termijn als president 5 jaar geleden al is verlopen.

 

RP

-------------

Abbas threatens to dismantle Palestinian Authority

http://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-4511436,00.html

PA president's proposal to declare West Bank under occupation would annul Oslo Accords, leave Israel with full responsibility over Palestinians.

Elior Levy

Published: 

04.20.14, 08:55 / Israel News

The era of the two-state solution may soon be rocked by a decision that could signal its demise. Palestinian President Mahmoud Abbas is mulling the merits of a proposal to dismantle the Palestinian Authority, Yedioth Ahronoth reported Sunday morning.

 

 

Palestinian sources confirm that the government in Ramallah was considering the unprecedented move. Senior sources in the IDF's Central Command, who recently met with the heads of the Palestinian security services confirmed their West Bank counterparts were sincerely debating dismantling and disarming the PA's forces.

 

"A new generation arrives and asks us: 'What have you done?' I am now 79 years old, I cannot escape from passing off the flag," said Abbas during a weekend interview with Egyptian newspaper Al-Masry Al-Youm.

 

Related stories:

 

"The settlements endanger the peace process, and the new generation sees the two-state solution is becoming less and less likely, and that there is no escape from the one-state solution."

 

Behind the scenes, the PA has concocted a plan to gravely complicate matters for Israel – a declaration that the Palestinians are an "occupied government."

 

Such a move would annul the Oslo Accords and revoke the status of the PA as a sovereign authority, leaving Israel with full responsibility of the Palestinian population in the West Bank.

 

If the plan proceeds, the Palestinian leaders will their official authority, but settlements will be significantly more vulnerable to litigation in international courts.

 

Officials in the Israeli administration have been informed of the dramatic threat, according to Palestinian sources. With the deadline for the end of the agreed-upon frame for the negotiations looming, the Palestinian Central Council will convene Saturday for a special conference.

 

"The proposal may be discussed at the conference, but it is not clear it will pass," said Palestinian sources.

 

In recent weeks, both Israel and the Palestinians have reached out, with the help of US mediators, in attempts to salvage the talks – after the fourth wave of prisoners release was cancelled and Abbas' efforts to join 15 international organizations, treaties, and conventions.