Onder Joodse kiezers minder steun voor Wilders

 

De Jerusalem Post sprak met Esther Voet (NIW) en Hanna Luden (CIDI) over de stemming in Joods Nederland, in het licht van de verkiezingen en Geert Wilders.

Aanleiding was mede een opinieonderzoek naar het stemgedrag van Joods Nederland en hun belangrijkste drijfveren en zorgen. De uitslag daarvan is te lezen op de site van het NIW:

Enquête: Joods Nederland kiest

 

Omgekeerd maakte het NIW ook een analyse van het stemgedrag van de partijen in de Tweede Kamer over onderwerpen die de Joodse gemeenschap bijzonder ter harte gaan, Israel en zaken als antisemitisme en rituele slacht:

Verkiezingen: het onderzoek

 

Tevens een column van Bart Schut over het stemgedrag van Nederlandse Joden:

Alles voor de macht

 

 

Wouter

________________

 

 

·         Jerusalem Post

·          

HOW WOULD DUTCH JEWS FARE UNDER EXTREME-RIGHT GEERT WILDERS?

BY TAMARA ZIEVE

MARCH 14, 2017 05:14

 

http://www.jpost.com/Diaspora/Is-pro-Israel-Geert-Wilders-good-for-the-Dutch-Jews-484121

 

Jewish voters less inclined to support right-wing candidate.

 

  

Geert Wilders. (photo credit:REUTERS)

Jewish voters in the Netherlands are less inclined to vote for Holland’s populist rightwing candidate Geert Wilders than other members of the general public, Dutch Jewish commentator Esther Voet told The Jerusalem Post on Monday.

Voet is editor-in-chief of the Dutch Jewish Weekly, which released a poll on Friday surveying nearly 2% of the Jewish population of the Netherlands.
The poll found that Dutch Jews are less supportive of Wilders than the wider public, with 10% of respondents expressing support for Wilders’s PVV party, in contrast with some 15% in general public opinion polls.

Among Dutch Jews polled, the ruling party was the most popular, with 17%, followed by the center-left Labor Party, which received 12%.

According to Voet, there is reluctance among the Jewish community to support Wilders, because while he is pro-Israel, he supports a one-state solution. “Most Jews here still support a two-state solution,” Voet noted, adding that Jews have historically opposed right-wing populist parties.

But Hanna Luden, director of the Dutch Center for Information and Documentation on Israel, told the Post there is no one voting pattern among the country’s Jewish community, stressing there are both Jews who are supportive of the PVV as well as those who are critical of the party.

She believes the Netherlands is suffering from the same extreme divisiveness that is sweeping countries across the world.
“What we see is polarization over the whole world, between the Right and Left, religious or not, Muslims and Dutch etc... Polarization is not a good sign,” she said. Luden added that these sharp divisions have been in the air for a while, though she believes that it has become more pronounced since the election of US President Donald Trump. Clashes this weekend over the Netherlands’ refusal to allow entry to Turkish cabinet ministers have brought divisions to the surface even more clearly, divisions which Luden finds concerning.

Certain parties, she said, portray Dutch culture as a Judeo-Christian one, a depiction she objects to.
“What you see is division on many different issues,” she reflected, saying the end result will likely be a coalition of many different parties, similar to the composition of Israel’s government.

But there are some issues which are of particular importance to Jewish voters – the government’s stance on Israel and the government’s approach to Jewish issues. While Wilders is a staunch supporter of Israel, he has voted in favor of banning shechita (religious animal slaughter).

“This is a very dangerous step toward discrimination of minority groups... and maybe the next step will be circumcision,” Luden said. She noted that the right-wing PVV supports the left-wing Party for the Animals (PvtA) on the issue, though the two parties have entirely different motives. “PVV openly aims at ‘Muslim bashing’ and adds that the Jews should accept the inconvenience in PVV’s ‘war against Muslims,’” Luden said.

Luden also opined that there is a heightened sense of insecurity among various groups in the Netherlands, including the Jews. Her reflection on the subject is backed by the Dutch Jewish Weekly poll, which found that 45% are scared that they might become victims of antisemitic violence.

“This is an increase,” said Voet, emphasizing that respondents comprised Jews of all types, not just observant Jews who are visibly Jewish due to religious garb.
“As Jews, we are the canary in the coal mine,” she said, pointing to the demonstrations over the barred Turkish ministers, which saw protesters yelling “cancer Jews.”
“If you want to curse somebody, that’s the word you use,” she lamented, though she acknowledged that this is a not a new phenomenon.

Former Israeli ambassador to the Netherlands Chaim Divon told the Post that should Wilders become prime minister, his pro-Israel stance could translate into antagonism toward the Jewish community by the Muslim community. He stresses, however, that he sees this as an unlikely outcome of Wednesday’s election. Should it occur, he speculated, the Muslim community could draw the conclusion that due to the support Israel gets from Wilders, the Jewish community in turn supports him and his anti-Muslim policies and rhetoric.

Both Voet and Divon also mentioned Wilders’s vote against shechita. “That’s when a lot of Jews thought, ‘He’s not as much of a friend as we think he his,’” Voet said, while Divon said that he may well vote that way on the issue again.

“As it is now, there are two parties in the coalition: the VVD, that is very pro-Israel and that is a guardian of the Jewish community,” Voet said. As the biggest party in the current coalition, she said, the VVD ensured that Labor did not “rock the boat” with Israel.

But the situation is likely to be different in the next coalition.

“Even if the VVD is the biggest party, it will not have the majority of the coalition,” she said, asserting that other significant parties likely to join the coalition will push for measures to boycott Israel. “The Jewish community here in the Netherlands takes that personally,” she explained.

The Jewish population numbers some 52,000 in the Netherlands, whereas there are some 900,000 Muslims, Voet pointed out.
The left-wing parties, she said, see the Jews as “irrelevant,” showing far greater concern about the Muslim community and the LGBT community.
“This is also scary,” Voet said.
Divon has a more positive outlook on the situation in the Netherlands, expecting little change for the country’s ties with Israel and for its Jewish community.
“Marc Rutte and his party are very friendly [toward Israel],” he told the Post, noting that even when the two countries don’t see eyeto- eye, it doesn’t affect their strong relations.
Divon described the Netherlands as “one of Israel’s best friends in Europe” and is confident it will remain that way, no matter what shape the next coalition takes.
“I don’t see a dramatic change,” he added.

 

Politieke partijen over Israel, vredesproces, Joodse gemeenschap en antisemitisme

 

In 2012 hadden we op IPI een overzicht van de standpunten van de politieke partijen betreffende Israel-Palestina, in een overzichtelijk schema dat we deels van EAJG hadden overgenomen, met eronder onze eigen standpunten.

 

Dat is er dit keer niet van gekomen. Hieronder een bijdrage van het CIDI betreffende de “posities van de aan de verkiezingen deelnemende partijen waar het gaat om de thema’s Israel, het vredesproces, belangen van de Joodse gemeenschap en antisemitisme”.

 

Zelf vind ik de tweedeling tussen ‘Israel-vriendelijke’ en ‘Israel-kritische’ partijen wat te zwart-wit, hoewel het lijkt te kloppen dat weinigen erin slagen een uitgewogen middenpositie in te nemen.

 

Wouter

______________

 

Politieke partijen over Israel, vredesproces, Joodse gemeenschap en antisemitisme

http://www.cidi.nl/politieke-partijen-over-israel-vredesproces-joodse-gemeenschap-en-antisemitisme/

Op deze pagina’s treft u een overzicht van de posities van de aan de verkiezingen deelnemende partijen waar het gaat om de thema’s Israel, het vredesproces, belangen van de Joodse gemeenschap en antisemitisme. De volgorde (van groot naar klein) van de partijen is bepaald aan de hand van de peiling van 12 februari van Maurice de Hond.

Niet alle partijen besteden in hun verkiezingsprogramma aandacht aan bovengenoemde thema’s. Dat geldt zelfs voor fracties die al in de Tweede Kamer zitten en die in debatten over het Midden-Oosten en ‘Joodse kwesties’ steeds blijk geven daarover weloverwogen standpunten te hebben.

v  Partij voor de Vrijheid (PVV)

v  Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD)

v  GroenLinks

v  Christen Democratisch Appel (CDA)

v  Democraten ‘66 (D66)

v  Socialistische Partij (SP)

v  Partij van de Arbeid (PvdA)

v  Staatkundig Gereformeerde Partij (SGP)

v  50PLUS

v  ChristenUnie

v  Partij voor de Dieren

v  DENK

v  VoorNederland (VNL)

v  Nieuwe Partijen

A4’tje met punten

De in dat opzicht meest opmerkelijke partij is de PVV van Geert Wilders, die voortdurend en radicaal op de bres staat voor Israel. Op haar A4’tje met verkiezingspunten wordt echter nergens naar de Joodse staat verwezen. Ook de bestrijding van antisemitisme lijkt op het eerste gezicht voor de PVV geen urgentie te hebben, terwijl PVV-woordvoerders daarover in de praktijk wel heldere stellingen innemen. Israel en antisemitisme (met name als dat moslims kan worden aangerekend) kan men zelfs beschouwen als PVV-kerndossiers.

One issue partijen

Minder opmerkelijk is natuurlijk dat iets vergelijkbaars als bij de PVV zich voordoet bij ‘one issue’ partijen als 50PLUS en de Partij voor de Dieren. Maar ook de programma’s van ‘establishmentpartijen’ als de VVD en het CDA hebben deze keer geen Israelparagraaf en noemen antisemitisme hoogstens in een bijzin.

Om toch zichtbaar te kunnen maken hoe de verschillende partijen in ideologisch opzicht staan tegenover Israel, het vredesproces, Joodse belangen en antisemitisme, is niet alleen gezocht naar expliciete uitspraken daarover in de verkiezingsprogramma’s, maar ook naar kenmerkende ‘neo-programmatische’ uitspraken en politieke keuzes uit de afgelopen periode.

Op basis van stemmingsuitslagen bij relevante moties tekent zich een duidelijke scheiding af tussen het Israel-vriendelijke en het Israel-kritische kamp in de Tweede Kamer. Het eerste bestaat uit VVD, PVV, SGP, ChristenUnie en VNL. Het tweede uit PvdA, SP, CDA, D66, GroenLinks, Partij voor de Dieren, DENK en 50PLUS.

 

Een avondje BDS met Idan Raichel in De Melkweg (IMO)

 

 

Een avondje BDS met Idan Raichel in De Melkweg

http://www.israel-palestina.info/actueel/2017/03/13/avondje-bds-idan-raichel-melkweg/

 

= IMO Blog = 

Zondag 5 maart trad de Israelische zanger Idan Raichel op in poppodium De Melkweg te Amsterdam. En zoals gebruikelijk wanneer een artiest uit Israel optreedt, werd de evenementpagina op facebook vol gespamd met anti-Israel propaganda en stond er een groepje BDS’ers (boycot activisten) voor de deur te demonstreren. ‘He gezellig, een avondje mensenrechtenschendigen’, schreef ene Gerardus van der Straaten op facebook. Het was het begin van een felle discussie tussen voor- en tegenstanders, waarbij beide kanten fel en op de persoon werden.

Ik snap persoonlijk niet dat dergelijke ‘discussies’ niet meteen gestopt worden, zodat de pagina gebruikt kan worden zoals hij bedoeld is. Er werd echter pas gewist toen beide partijen elkaar rapporteerden en facebook in zijn onmetelijke wijsheid besloot vooral de Israel sympathisanten te blokken. Het is natuurlijk ook een effectieve methode: niet de oorzaak maar het gevolg van een probleem aanpakken. De hatelijke, grove en beledigende reacties van het BDS kamp staan nog grotendeels op de event pagina. Ik citeer er hier een paar, ter informatie:

Zionazis maken een getto en beschuldigen de bewoners er dan van dat ze zo ongenuanceerd zijn. Schaamte is een woord dat de zionist niet kent.

Jij bent hier degene die nazipraktijken verdedigt.

Typisch dat Farcebook zo’n 3dekansnazio’s weg laat komen met de smerigste beschuldigingen

Pallie, daar gaan we weer, het gezellige terloopse racisme van het ziogespuis.

Als je een zionist bent, ben je tuig. Heel simpel.

Lachen wel om te zien hoe het ziotuig hier op klassieke lager schoolwijze mensen de mond probeert te snoeren. Het blijft schoftentuig waarvoor ‘vrijheid van meningsuiting’ alleen iets is voor ‘ons soort mensen’…

Laffe klootzakjes proberen weer eens iemand de mond te snoeren. Typisch ziotuig.

Respecteer Duitsers en Joden maar pas op met nazi’s en zionisten!!

Dit is dus het niveau van veel BDS’ers, en dit gescheld is geen uitzondering. Vaak zijn de reacties van anti-Israel activisten zo van haat doordrongen. Zelden lees ik dat een voorstander van boycots in rustige bewoordingen uitlegt dat hij voor vrede is en voor een onafhankelijk Palestina naast Israel. Zelden keuren ze ook duidelijk het geweld aan Palestijnse kant af. Dat is misschien ook niet zo gek, want de BDS beweging keurt vrede en samenwerking met Israel af. Het gaat hen helemaal niet om de bezetting van de Westbank, het gaat hen om Israel. Dat land zou er niet mogen zijn, en daarom zijn de pijlen gericht op de beweging die juist dat land heeft opgericht en met succes in stand gehouden, het zionisme. Door dit gelijk te stellen aan de meest racistische en moreel corrupte ideologie die er bestaat, het nazisme, worden Israel en het zionisme gedelegitimeerd.

Natuurlijk heeft het beleid van Israel niks met nazi praktijken te maken. Ook als je de vele rapporten van mensenrechtenschendingen van eenzijdig kritische organisaties als Betselem, Amnesty en Human Rights Watch op hun woord zou geloven (die baseren zich vaak met name op Palestijnse bronnen die verder niet worden gecheckt en niet altijd even betrouwbaar zijn gebleken) zou je nog niet in de buurt komen. Die BDS’ers zijn fanatici, zul je wellicht zeggen, waar je beter niet teveel woorden aan vuil kunt maken.

Toch steunen gematigde en redelijke mensen, evenals politieke partijen, organisaties die voor BDS zijn en die samenwerken met BDS organisaties. Organisaties als het Palestijnse Al Haq, dat achter de BDS beweging staat, krijgen een podium in zogenaamde kwaliteitsmedia als de NRC of Trouw en directeur Shawan Jabarin wordt kritiekloos geïnterviewd. En met name de linkse partijen steunen tal van ‘mensenrechtenorganisaties’ die ook de BDS verklaring uit 2005 hebben ondertekend en tegen samenwerking en vrede zijn. Ook geeft Nederland, net als andere EU landen, subsidie aan verschillende Palestijnse organisaties die de BDS doelen hebben onderschreven.

Terwijl dus enerzijds BDS’ers concerten verstoren en artiesten bedreigen en op internet tekeer gaan tegen een ieder die opkomt voor Israels bestaansrecht, worden de (vermeende) doelen van deze beweging indirect breed gesteund door politiek en media. Dat komt deels omdat deze doelen te weinig bekend zijn. De BDS beweging zelf doet het graag voorkomen alsof men voor vrede en een einde aan de bezetting is, doelen die breed worden gesteund. Een grote meerderheid van de bevolking, en ook de politiek, is voor een tweestatenoplossing en een einde aan de Israelische bezetting. Maar de BDS beweging gaat veel verder, en strijdt tegen Joodse zelfbeschikking want die zou inherent racistisch zijn, en voor een zogenaamd seculiere staat (uiteraard zal dit in de praktijk een door de islam gedomineerde staat zijn waar de Palestijnen in de meerderheid zullen zijn).

Daarom is men ook tegen samenwerking en een compromis met Israel, een land dat men niet erkent en ziet als ‘bezet Palestina’. Dit geldt overigens voor de meeste (pro) Palestijnse organisaties, zoals het Palestina Komitee, PalestineLink etc. Binnen EAJG zijn de meningen verdeeld over de vraag in hoeverre Israel als Joodse staat bestaansrecht heeft. Deze radikale positie van een groot deel van de pro-Palestina beweging wordt door de media echter genegeerd of zelfs ontkend, waardoor veel mensen onterecht denken dat men slechts tegen de bezetting van de Westbank is en Israels bestaansrecht niet ter discussie staat.

Daarnaast zijn de organisaties zelf er ook niet altijd even duidelijk over en formuleren hun doelen vaak bewust wat cryptisch; ze weten dat een duidelijke stellingname tegen Israel en de tweestatenoplossing ze niet populair zal maken.

Op de website van BDS Nederland is het lastig een concreet doel van de boycot te vinden. Onder ‘over BDS‘ staat alleen het vage: “Het is onze morele verantwoordelijkheid om Israël onder druk te zetten om een einde te maken aan het onrecht dat de Palestijnen wordt aangedaan.” Onder het kopje ‘argumenten‘ staat iets meer:

Wat moet Israël doen?

1. De bezetting en kolonisatie van alle Arabische gebieden opgeven, de muur die veelal op Palestijns grondgebied is gebouwd, ontmantelen en Palestijnen schadevergoeding betalen.

2. De fundamentele rechten van de Arabisch-Palestijnse bewoners van Israël op volledige gelijkheid erkennen en alle inwoners een gelijke behandeling geven.

3. De rechten van de Palestijnse vluchtelingen op terugkeer naar hun huizen en bezit zoals vastgelegd in VN Resolutie 194 respecteren, veilig stellen en bevorderen.

Dit is wederom nogal vaag geformuleerd (Wat verstaat men bijvoorbeeld onder ‘alle Arabische gebieden’?), maar het lijkt duidelijk dat men een volledige gelijkheid van de Arabische inwoners niet mogelijk acht binnen een staat met een Joodse identiteit. Daarbij zal er snel een einde aan de Joodse zelfbeschikking komen wanneer alle vluchtelingen en hun miljoenen nakomelingen naar Israel mogen ‘terug’keren. DocP gebruikt dezelfde formulering als hierboven. Ook Kairos Sabeel, actief binnen de Protestante Kerk Nederland, steunt BDS. Onder ‘uitgangspunten‘ staan vage formuleringen als “geweldloos verzet tegen de bezetting van hun land” en “geweldloze, effectieve en creatieve wijze druk op Israël uit te oefenen, teneinde Israël als sterke militaire macht te dwingen met de Palestijnen in hun onderdrukte en verzwakte positie tot een rechtvaardige vredesregeling te komen“. Daarna worden dezelfde uitgangspunten als hierboven vermeld:

Wij onderschrijven de eisen die aan BDS-acties gekoppeld zijn: het verwijderen van de Apartheidsmuur van Palestijns grondgebied, het beëindigen van de Israëlische bezetting van de Palestijnse gebieden en de erkenning van het recht op terugkeer van Palestijnse vluchtelingen.

De leiders van de Palestijnse BDS beweging zijn explicieter. Zo zegt Omar Barghouti:

I do not buy into the two state solution. If the occupation ends that would not end the call for BDS. We make no compromise on the right of return of the refugees. If the refugees were to return you would not have a two state solution, but a Palestine next to Palestine rather than a Palestine next to Israel.

Ali Abunimah voegt daaraan toe: “The two-state solution is nothing more than a last ditch plan to save zionism”. Uiteraard zijn er meer van dergelijke uitspraken te vinden in artikelen en boeken van beide voormannen van de BDS beweging, en van anderen.

Dergelijke ideeën gaan in tegen de in Nederland (en Europa) breed gedeelde opvatting dat er twee staten moeten komen, een visie die alle partijen behalve de PVV en de SGP ook onderschrijven. Toch hebben pro-Palestina activisten die de BDS aanhangen veel invloed binnen partijen als GroenLinks en de SP en ook de wat betreft Israel minder uitgesproken partijen. Het wordt dus tijd dat eenieder die voor twee staten en onderhandelingen tussen beide partijen is, zich tegen de BDS beweging, haar doelen en ook haar methodes uitspreekt.

Israelische artiesten die zelf vaak ook kritisch staan tegenover de bezetting, of die gewoon mooie muziek willen maken, worden belaagd en artiesten uit andere landen die in Israel willen optreden (vaak op een tour waarbij vele landen worden aangedaan, waaronder meer landen waar het nodige mis is) worden onder druk gezet om hun optredens in Israel af te zeggen.

Voor de Melkweg stond zoals gezegd ook weer een groepje BDS’ers te demonstreren. Idan zelf kwam naar ze toe en ging met ze in gesprek. Althans, dat probeerde hij, maar het was vooral een tirade die hij aanhoorde, waarna hij ze uitnodigde om samen muziek te maken. Muziek verbroedert, zo zei hij, en hij heeft mensen met diverse achtergronden in zijn Project zitten. Maar de activisten moesten niks van verbroedering hebben en schreeuwden hun leuzen. Want als je samen muziek gaat maken of praten dan kun je er zomaar achter komen dat Israeli’s soms best aardig zijn. En dat is misschien wel het begin van een oplossing: in gesprek raken en naar elkaar luisteren.

Ratna Pelle