PA verbiedt Palestijnse journalisten over mensenrechtenschendingen te berichten

 

Een van de vele dingen waar de Nederlandse media liever over zwijgen. De vraag is waarom, want in Nederland loop je als journalist geen gevaar wanneer je je ook wat kritischer opstelt naar het Palestijnse leiderschap.

"Assaults on journalists and censorship and restrictions on freedom of expression are still a dreadful nightmare for the journalists," he said. "Journalists avoid covering events out of fear of being targeted or arrested by [Palestinian] security forces in the West Bank."

Mustafa said that many journalists were assaulted "physically and morally" and had their cameras destroyed and confiscated by members of the PA security forces while carrying out their duties.

In Israel daarentegen kun je vrijelijk de meest vreselijke dingen over de regering, het land en het beleid in de bezette gebieden schrijven, en het hoeft nog niet eens waar te zijn. Vandaar dat er zoveel meer kritische rapporten uit en over Israel zijn, en informatie over (vermeende) misstanden door Israel zoveel makkelijker te vinden is. Daar zou men weleens wat meer bij stil mogen staan.

 

RP

--------------

The Jerusalem Post
'PA bans journalists from reporting human rights abuses'
By KHALED ABU TOAMEH
06/08/2011 16:49
http://www.jpost.com/MiddleEast/Article.aspx?id=224143


Palestinian journalists say PA forbidding to publicize findings of ICHR report on torture, arrests, arbitrary detentions by PA, Hamas.


The Palestinian Authority has banned Palestinian journalists from reporting about the findings of The Independent Commission for Human Rights [ICHR] concerning abuse of human rights by the PA and Hamas.

In its last annual report, ICHR said that Palestinians in the West Bank and Gaza Strip were subjected last year to an "almost systematic campaign" of human rights abuses by the PA and Hamas, as well as Israeli authorities.

According to the report, security forces belonging to the PA and Hamas were responsible for torture, arrests and arbitrary detentions.

Palestinian journalists complained that the PA leadership issued instructions to their editors forbidding them from reporting about the findings of the report.

  "We were surprised that all the newspapers and news web sites refused to run stories about the human rights group's report," said one journalist.

  He said that the PA justified its decision by arguing that it did not want to jeopardize the Egyptian-brokered reconciliation accord between Fatah and Hamas.

  Journalist Mustafa Ibrahim pointed out that the decision to ban PA-affiliated media outlets from covering the story about the report was in the context of violations and assaults against freedom of media and journalists in the West Bank.

  "Assaults on journalists and censorship and restrictions on freedom of expression are still a dreadful nightmare for the journalists," he said. "Journalists avoid covering events out of fear of being targeted or arrested by [Palestinian] security forces in the West Bank."

  Mustafa said that many journalists were assaulted "physically and morally" and had their cameras destroyed and confiscated by members of the PA security forces while carrying out their duties.

  The Ramallah-based ICHR was established in 1993 upon a "presidential decree" by Yasser Arafat.

  The decree states that the group's mission is "to follow-up and ensure that different Palestinian laws, by-laws and regulations, and the work of various departments, agencies and institutions of the State of Palestine and the PLO meet the requirements for safeguarding human rights."

Duizenden militaire Hezbollah posities in Libanon

Het is duidelijk dat UNIFIL haar taak niet naar behoren kan uitoefenen met het beperkte mandaat dat zij nu heeft:

 

"UNIFIL is doing an effective job in open areas, and for that reason we don't really see Hezbollah positions there," the officer said. "Instead, Hezbollah is based inside villages, since UNIFIL cannot go there freely."

Hezbollah heeft de afgelopen jaren verschillende keren geprobeerd een aanslag op een Israelisch doelwit buiten Israel te plegen, maar dat is tot nu toe gelukkig mislukt. Hezbollah heeft, even voor de duidelijkheid, net als Hamas meermaals laten weten voor de 'bevrijding' van heel Palestina te gaan en niet tevreden te zijn met een Palestijnse staat op de Westoever en de Gazastrook. Dat is ook logisch, want Hezbollah wordt gecontroleerd door Iran en dat wil Israel van de kaart vegen.

 

RP

----------

 

IDF identifies thousands of Hezbollah sites in Lebanon

http://www.jpost.com/Defense/Article.aspx?id=224401

By YAAKOV KATZ  
06/10/2011 02:18 

Senior officer tells 'Post' that "target bank" many times larger than on eve of Second Lebanon War; says Hezbollah has some 50,000 missiles.

The IDF has identified thousands of Hezbollah sites throughout Lebanon, making its "target bank" many times larger than it was in 2006 on the eve of the Second Lebanon War, a senior IDF officer told The Jerusalem Post ahead of the fifth anniversary of the start of the conflict.

According to the officer, the IDF had approximately 200 pre-designated targets on July 12, 2006, when Hezbollah set off the war by abducting reservists Eldad Regev and Ehud Goldwasser. Those targets included close to 100 homes and other storage sites where the Islamist group had deployed long-range missiles it received from Iran. The targets were destroyed on the first night of the war.

Today the bank has thousands more sites throughout Lebanon that would constitute legitimate targets in the event of a future war with Hezbollah, the officer told the Post. Earlier this year, the IDF released a map showing 950 locations scattered across the country – a majority of them bunkers and surveillance sites.

According to the officer, Hezbollah is also believed to have passed the 50,000 mark in the number of rockets and missiles it has obtained. Most of these weapons are stored in some 100 villages around southern Lebanon.

"Our intelligence is much better today than it was five years ago," the officer said of the growing target bank.

In recent months, OC Northern Command Maj.-Gen. Gadi Eizenkot and Col. Assaf Orayun, head of the Planning Directorate's Strategic Planning Division, have briefed senior diplomats as part of an effort to convince the United Nations to strengthen UNIFIL's mandate, and enable it to operate independently within southern Lebanese villages.

UNIFIL's mandate will be up for extension in August, and the IDF is hoping that by raising awareness of Hezbollah's growing presence in these villages it might succeed in getting the UN to enforce a tougher mandate.

Currently, peacekeeping troops who want to enter villages need to coordinate their moves with the Lebanese Armed Forces (LAF), which in many cases warns Hezbollah.

"UNIFIL is doing an effective job in open areas, and for that reason we don't really see Hezbollah positions there," the officer said. "Instead, Hezbollah is based inside villages, since UNIFIL cannot go there freely."

An investigation into a bomb attack against Italian UNIFIL soldiers last month is continuing. Hezbollah and a Palestinian group affiliated with al- Qaida have blamed each other for the attack, which injured six peacekeepers.

On Thursday, the Beirut-based Daily Star reported that Hezbollah had uncovered two car bombs in southern Beirut.

Meanwhile, two months after warnings were received of a Hezbollah plan to strike at an Israeli target overseas, the attack appears to have been foiled – for the time being.

Hezbollah's desire to lash out at Israel was sparked by the 2008 assassination of Imad Mughniyeh, the group's military commander in Damascus.

Hezbollah blames the Mossad, and reportedly has tried to carry out revenge attacks several times.

According to foreign reports, such attacks were thwarted by security services in Azerbaijan, Thailand and Sinai in 2008, and in Turkey in 2009.

In April, ahead of the Pessah holiday, security officials took the rare step of revealing the names of senior Hezbollah operatives planning another attack.

For now, the moves seem to have deterred Hezbollah from carrying it out.

Defense officials said that Hezbollah would prefer to attack an overseas Israeli target – an embassy, an El Al plane or a consulate – as opposed to a border attack, as it would afford a level of deniability.

The security sources named Hezbollah operative Talal Hamia as commander of the small but well-organized unit, which also includes his bodyguard, Ahmed Faid, and Hezbollah's top bomb expert, Ali Najan al-Din. Hamia was allegedly involved in the 1992 and 1994 bombings in Buenos Aires that targeted the Israeli Embassy and the AMIA Jewish community center.

Another member of the cell, Majd al-Zakur, is referred to as "the forger" and is responsible for preparing fake passports.

The cell is being aided by businessmen, among them a Lebanese cellphonesalesman and a Turkish national.

 

 

Twee steden: Istanboel vs. Jeruzalem

 

Een Turk stelt in een Turkse krant de dubbele standaards van zijn land aan de kaak, en dat levert interessante vergelijkingen op:

 

Last week, Prime Minister Recep Tayyip Erdoğan addressed a local crowd in Diyarbakır, saying that: "We are the grandchildren of Saladin Ayyubi's army [soldiers] that conquered Jerusalem." So, says the prime minister, the ancient capital of Judaism had been conquered by Muslims.

But, then, why would something taken by force from someone else belong to its occupier? Why is Jerusalem Palestinian if it had been conquered from its ancient possessors? And why should we be proud to be the grandchildren of someone whose army conquered other people's territories?

A few days earlier, Mr Erdoğan, this time in Trabzon, reminded his party's supporters that on May 29 "We proudly celebrated the 558th anniversary of the conquest of Istanbul." And, he said, without the conquest of Trabzon, the conquest of Anatolia would have been incomplete.

(...)

If we are talking about universal justice and legality, why are the conquests of Istanbul, Trabzon and Anatolia by the Turks, and of Jerusalem by Ayyubi good; but the repatriation of Jerusalem to Israel by re-conquest bad? Especially when the re-conquest was the result of self-defense in the face of eight enemy armies who attack to annihilate a legitimate state.

More questions. If Jerusalem should be the capital of "free Palestine," why should Istanbul not become the capital of "freer Greece?" Why is Nicosia a divided capital? What were the Turks doing at the gates of Vienna in 1683? Was Süleyman the Magnificent's army there to distribute humanitarian aid to the Viennese, like the İHH claims its Gaza mission is?

 

---------

 

A tale of two cities: Istanbul vs. Jerusalem (II)

http://www.hurriyetdailynews.com/n.php?n=a-tale-of-two-cities-istanbul-vs.-jerusalem-ii--2011-06-07

Tuesday, June 7, 2011

BURAK BEKDİL

The organizers of the Gaza flotilla, a Turkish Islamist charity with dubious United Nation recognition, the İHH, have pledged to send a second flotilla later this month after the first one faced a deadly Israeli commando attack last year. Although the opening, and brief closure, of the Rafah crossing into Gaza has apparently made any aid flotilla meaningless, İHH's president, Bülent Yıldırım, said the new mission is not aid but "justice." But which justice?

The day after the Israeli raid that killed nine people aboard the Mavi Marmara, Mr Yıldırım explained his understanding of justice: "Last night everything in the world changed, and everything is progressing toward Islam. Anyone who does not stand alongside Palestine, his throne will be toppled."

And in response to U.N., American and Israeli calls, Foreign Minister Ahmet Davutoğlu said governments cannot stop their citizens launching another flotilla to Gaza, and Ankara would not prevent private challenges to an illegal blockade.

Wisdom would ask Mr Davutoğlu to perhaps encourage the İHH to send a flotilla to Latakia to break the blockade on protestors and stop the Syrian police killing them. The Syrian death count is already over 1,000, or 111 times bigger than the death toll on the Mavi Marmara, excluding over 10,000 missing or detained for torture and future death.

Alternatively, if the foreign minister is so keen on the idea of freedom flotillas against illegal blockades, he can think of Varosha in Cyprus, which has remained a ghost town after the Turkish army fenced it off in 1974. But Mr Davutoğlu has other, preferred, responsibilities.

For example, the foreign minister often talks about his dream to "pray at the al-Aqsa Mosque in Palestinian [Muslim] Jerusalem." He does not hide his ambition to see Jerusalem as the capital of a free Palestinian state. One wonders, though, if he would have kept his sympathetic smile if a foreign minister spoke of his dream to visit Diyarbakır as the capital of Kurdistan. I think we can guess. But he is not the only Islamist who habitually boasts multiple standards of indecent choice, all for the advance of political Islam.

Last week, Prime Minister Recep Tayyip Erdoğan addressed a local crowd in Diyarbakır, saying that: "We are the grandchildren of Saladin Ayyubi's army [soldiers] that conquered Jerusalem." So, says the prime minister, the ancient capital of Judaism had been conquered by Muslims.

But, then, why would something taken by force from someone else belong to its occupier? Why is Jerusalem Palestinian if it had been conquered from its ancient possessors? And why should we be proud to be the grandchildren of someone whose army conquered other people's territories?

A few days earlier, Mr Erdoğan, this time in Trabzon, reminded his party's supporters that on May 29 "We proudly celebrated the 558th anniversary of the conquest of Istanbul." And, he said, without the conquest of Trabzon, the conquest of Anatolia would have been incomplete.

It is not a coincidence that Fatih (conqueror) is a very common male name in Turkish. The Turks are proud to be the evlad-i fatihan (the descendants of conquerors). They are too happy to be living in the territories that once belonged to other nations. But all that is understandable since they are not the only nation which does so, with or without the others naming their children "conqueror." All the same, there is a problem with the Turkish/Islamist case.

If we are talking about universal justice and legality, why are the conquests of Istanbul, Trabzon and Anatolia by the Turks, and of Jerusalem by Ayyubi good; but the repatriation of Jerusalem to Israel by re-conquest bad? Especially when the re-conquest was the result of self-defense in the face of eight enemy armies who attack to annihilate a legitimate state.

More questions. If Jerusalem should be the capital of "free Palestine," why should Istanbul not become the capital of "freer Greece?" Why is Nicosia a divided capital? What were the Turks doing at the gates of Vienna in 1683? Was Süleyman the Magnificent's army there to distribute humanitarian aid to the Viennese, like the İHH claims its Gaza mission is?

Forty-four years ago, the Arabs dreamed of "having lunch in Tel Aviv." The dream cost them a major humiliation and Jerusalem, and the Middle East, peace. Today, the Turkish leaders dream of praying in the "Palestinian capital" Jerusalem while denying the Orthodox Patriarch of Istanbul his ecumenical designation. Luckily, the Turks, unlike Arabs, are the grandchildren of conquerors.

Keeping the ancient capital of Orthodoxy as the biggest Turkish city is fine. But please, Mssrs Erdoğan and Davutoğlu, at least try not to make too much noise in commemorating the day when we took it by force from another nation. And remember, gentlemen, claiming that Istanbul is a Turkish city by origin and Jerusalem is Palestinian sounds like too-dark black humor.

Hamas: 'het Zionistische regime is een kankergezwel dat weggesneden moet worden'

Laatst schreef iemand het weer in Trouw, maar ook in de NRC is het favoriet: de mythe van de redelijkheid van Hamas. Wat opvalt is de resistentie van de mythe tegen feiten die haar tegenspreken. Telkens weer zeggen Hamas leiders dat ze Israel nooit zullen erkennen, er geen vrede mee willen sluiten en dat het hele land de Palestijnen toebehoort. Vaak ook zegt men expliciet het hele land met geweld te willen bevrijden, en soms wordt daar nog aan toegevoegd dat de Joden maar naar Europa moeten 'terugkeren' of dat men ze zal uitmoorden omdat ze door Allah vervloekt zijn. Hier dus nog maar een keer voor allen die graag in bovenstaande mythe geloven:

 

RP

----------

Hamas: The Zionist regime is a cancer and cancer must be uprooted

http://elderofziyon.blogspot.com/2011/06/i-guess-hamas-doesnt-read-new-york.html

 

A month ago, the New York Times stated as a fact that Hamas is "fully committed" to a two-state solution, implicitly accepting Israel's right to exist.

They could not state a single fact to back up that assertion, but they repeated it in a editorial a couple of days later.

Hamas, meanwhile, must not be reading the New York Times, because they are saying something a bit different - to Iran:

New Hamas representative to Tehran told in an inaugural interview that the ultimate goal of the movement was to free the entire Palestinian land, destroy the Zionist regime and rescue the revered Quds from the claws of the Zionists.

Khaled al-Qoddoumi said Hamas would not pay any attention to the negative propaganda of the western media that Hamas should or would withdraw from the path of resistance.

The senior Hamas member refuted any option of compromise with Israel and underlined resistance as the only way of struggling with the occupiers and restoring the rights of the Palestinian nation. He predicted that one day, the Quds would return to the lap of the world of Islam.

Asked whether the Palestinian nation considers the option of compromise with Israel as legitimate, he said the Palestinian nation sees no reason to approve the option as it sees compromise as a futile and useless way. "The Israeli side has never sought peace. They have no belief in living alongside the Palestinian nation or other Muslim nations. The Zionist regime is a cancer and cancer must be uprooted," he said.

But who are you going to trust - the NYT's wishful thinking interpretation of Hamas' words in English, or what they actually say explicitly in Arabic and Farsi?

Obviously the New York Times knows more about Hamas than Hamas does!

Jaarlijkse Gay Pride Parade in Tel Aviv

 

Het mag niet van Tante Anja, maar ook ik zie de positie van homo's en lesbo's in Israel als goed voorbeeld van Israels democratische verworvenheden en de grote persoonlijke vrijheid die er heerst. Meulenbelt, die zelf zo actief is geweest in de vrouwen- en ook homo/lesbobeweging, maakt zich ontzettend kwaad over dit 'misbruik':

 

Dat Israël zich zorgen maakt over hun tanende imago als liberaal en vrijheidslievend land is geen geheim. Kennelijk zijn er toch nogal wat mensen die vinden dat Palestijnen ook mensen zijn, en dat je die, bijvoorbeeld, niet dood moet schieten. Ook hun kinderen niet.

Maar om er voor te zorgen dat ook Palestijnen mensenrechten hebben, en burgerrechten, dat is in Israël een beetje te ingewikkeld. Dus verzinnen ze daar van alles om toch op het westen de indruk te maken dat ze een geweldig progressief land zijn, zeker vergeleken met al die achterlijke Arabieren waar ze tussen zitten. Een groep die daar heel geschikt voor zijn zijn de homo's. Geef die wat extra subsidie om in Tel Aviv een gay pride te houden (liever niet in Jeruzalem, want dat vinden de haredim, de orthodoxe joden niet prettig) en presto! Voor een paar ton een geweldige nieuwe slogan: Israel het land van de homorechten. Want zeg nou zelf, iemand al een gay pride gezien in Gaza? Of in Libanon of Iran, nee toch? [ zie: anjameulenbelt.sp.nl/weblog/2011/06/09/homos-als-propagandamateriaal/  ]

 

Ik snap Meulenbelts irritaties wel, want het is natuurlijk niet leuk te moeten erkennen dat in het land dat je zo haat de homorechten heel wat beter geregeld zijn dan in het would-be land dat je zo aanbidt. Zeker, er valt nog veel te verbeteren in Israel, maar inderdaad, kom in Gaza of in Damascus maar eens om zo'n gay pride. Of de vrijheid te zeggen wat je wilt en te demonstreren. Of stemrecht, ook als je tot een etnische minderheid behoort. Of de vrijheid je eigen geloof vrijelijk te belijden en gebedshuizen te bouwen. Etc.

 

De meeste Israeli's vinden dat je Palestijnen, ook kinderen, niet zomaar dood mag schieten. De meeste soldaten en de leger- en politieke leiding trouwens ook, evenals het hooggerechrshof. Israelische Arabieren hebben burgerrechten, Palestijnen niet omdat ze geen Israelisch staatsburger zijn. Maar met 'Palestijnen' bedoelen antizionisten vaak ook de Arabieren in Israel, die ze niet als (meer of minder goed) geintegreerde Israeli's zien maar als onderdrukte Palestijnen. Israeli's 'verzinnen' niet van alles, ze benadrukken zoals ieder volk en land hun kwaliteiten. En omdat er zoveel leugens over Israel verteld worden en het land veelvuldig als een Apartheidsstaat wordt voorgesteld of een religieuze dictatuur, benadrukt men de dingen die laten zien waarom dat zo'n onzin is. En dat zijn toevallig precies de dingen waar progressieve mensen ook voor staan, zoals politieke en burgerlijke vrijheden, respect voor minderheden etc. Een en ander laat heel helder zien waarom het zo idioot is dat juist links zich de laatste tijd zo tegen Israel keert. Er is, nogmaals, genoeg op Israel aan te merken, maar de hetze van juist mensen als Meulenbelt slaat volledig door en is niet gericht op het helpen verbeteren van bepaalde zaken maar het delegitimeren van Israel. Meulenbelt is een verklaard tegenstander van Israels bestaansrecht, zogenaamd omdat het een etnocratie zou zijn. Ze is echter niet tegen een Palestijnse staat die de islam en de sharia in haar grondwet als basis noemt, of de vele Arabische staten die dat ook doen en die de burgerlijke en politieke vrijheden van alle burgers, en in het bijzonder van minderheden, ernstig hebben ingeperkt. De kans dat de Palestijnse staat die op de plaats van Israel zou komen progressiever, homovriendelijker en vrouwvriendelijker wordt dan het imperfecte Israel nu is, is nihil. En de kans dat Joden, waarvan Meulenbelt c.s. altijd zeggen daar toch echt helemaal niks tegen te hebben, wel gelijk behandeld zullen worden in een Arabische meerderheidsstaat, is eveneens nihil. En dat weet Meulenbelt natuurlijk ook ergens wel. Daarom wringt het ook allemaal zo.

 

RP

-----------

Tens of thousands kick off Tel Aviv's annual Pride Parade

By YONI COHEN AND JPOST.COM STAFF  
06/10/2011 14:22 

MKs Tzipi Livni, Nitzan Horowitz address opening ceremony at Gan Meir; Livni says protecting every citizens' rights should not be a political issue.

Tel Aviv kicked off the annual Gay Pride Parade early Friday afternoon. Police closed streets along the parade route and near the beach in central Tel Aviv as the procession and street party got under way with tens of thousands of participants.

At the Parade's opening in Gan Meir, opposition head MK Tzipi Livni (Kadima) told the crowd that all people have the right to be who they want to be, and the issue does not need to be a political issue dominated by the Left. 

Quoting Israel's Declaration of Independence, Livni said it is the responsibility of the government and of all politicians to protect the rights of all people.

Also speaking, was MK Nitzan Horowitz (Meretz), who told the crowd that as a gay man, he could have only dreamed to be in a place like this when he was a teenager. "We will expand the struggle so that anybody who wants to live his or her life on their own path, can do that without fear of being cursed or hit in the street, without fearing being thrown out of their home, and with the fear of being harassed at work."

Thousands of people had already gathered in Gan Meir before the parade began, which culminated with abeach party expected to last until the evening. The parade began in Gan Meir at around 1:30 p.m., passed through Bograshov and Ben Yehuda Streets and was set to end at Gordon Beach.

Some of the best DJs in town and international guests will keep the beach party going until 6:30 p.m. Performers include Lovegang (Hamburg), Erez B.I., Samuel Blacher, Israel Aharoni, Ziona Patriot, Offir Malol, Shimai (Barcelona), Oscar Loya (Berlin) and many more. 

Over 5,000 tourists were expected to arrive from overseas just to join in the celebrations, said Shai Doitsh, "Tel Aviv Gay Vibe" Brand Manager and national board member of the LGBT Aguda.

Subscribe to our Newsletter to receive news updates directly to your email

RELATED:
Out and proud in the Holy Land 
Religious homosexuals join the march for Gay Pride 
It's not just TA residents who support Gay Pride 2011 

 

Mediamissers over Israël en Syrië bij de NOS en NRC (IMO)

 

Zie ook: Israël en de psychologische oorlog aan de grenzen (Missing Peace)

 

--------------

 

Mediamissers over Israel en Syrie (bij de NOS en NRC)

http://www.zionism-israel.com/blog/archives/00000560.html

IMO Blog, 2011

De meeste misleidende en leugenachtige berichtgeving bestaat uit het selectief weglaten van cruciale zaken. Als voorbeeld dient hier de berichtgeving over de grensincidenten van afgelopen weekend.

NOS Journaal
"De Palestijnse vluchtelingen willen naar huis, naar Palestina", aldus Sander van Hoorn in het NOS journaal zondagavond. Men had een reportage over de zogenaamde 'naksa' (terugslag) demonstratie waarbij Palestijnen uit Syrië de grens met Israel bestormden. De NOS meldde tot twee keer toe dat Israel op de demonstranten schoot. Hoewel werd vermeld dat de Israeli's via luidsprekers de demonstranten waarschuwde de grens niet over te gaan, werd niet gemeld dat de soldaten daarna eerst in de lucht schoten en toen op de benen mikten om doden te voorkomen.

Men liet nog een aantal belangrijke zaken weg. Zo is het in Syrië onmogelijk om ook maar iets te doen zonder dat de veiligheidsdiensten ervan af weten en dit dus goedkeuren. Volgens Syrische oppositieleden waren de Palestijnen zelfs door Syrië met busjes naar de grens gebracht, en kregen zij bovendien duizend dollar per persoon om dit te doen. Je kunt je ook moeilijk voorstellen dat zo'n demonstratie direct aan de grens mogelijk is zonder dat de autoriteiten daarmee te maken hebben. Ook lokale Druzen bevestigden dit, zo meldde de Jerusalem Post. Zij beschuldigden het regime ervan de Palestijnen cynisch voor eigen doeleinden te misbruiken. Dat alles ontging Sander van Hoorn echter, die wel meldde dat Israel bezorgd is omdat de "Arabische lente" als voorbeeld dient voor de demonstranten, maar niet meldde dat Assad wel wat afleiding van de misdaden van zijn regime tegen de eigen bevolking kan gebruiken. De demonstranten waren bij de NOS natuurlijk volkomen vreedzaam, terwijl ze volgens de Jerusalem Post en Ynet met stenen en molotov cocktails gooiden, en bij dat laatste werden mijnen gedetoneerd aan de Syrische kant van de grens, waarbij ook slachtoffers zouden zijn gevallen.

Ook meldde de NOS dat volgens Syrië 20 doden waren gevallen, maar zei men niet dat hieraan in Israel ernstig wordt getwijfeld. Het Syrische regime beweerde overigens ook dat Israel fosfor had gebruikt en nog een paar absurditeiten.

Het laatste brute geweld van het Syrische regime tegen de eigen bevolking haalde het journaal niet. Wel had het NOS journaal op maandag het schokkende nieuws dat de dode Palestijnen van een dag eerder werden begraven, waarbij men nog eens herhaalde dat Israel op de demonstranten had geschoten.

NRC Handelsblad
In NRC Handelsblad staat een analyse van het incident door Guus Valk waarin ook nauwelijks ruimte is voor Israels kant. De 20 doden van de Syrische staats tv worden genoemd, zonder daarbij te vermelden dat dit een zeer onbetrouwbaar propaganda-instituut is. Valk meldt daarentegen sceptisch dat Israel dit aantal betwist, maar zelf niet met andere cijfers is gekomen. Israel is blijkbaar wat voorzichtiger dan Syrië en roept niet gelijk maar wat, maar dat ontgaat de krant die de nuance zoekt en de geest wil slijpen. Ook NRC verzwijgt de stenen en molotov cocktails van de demonstranten, en meldt niks over de aantijgingen van de Syrische oppositie dat de demonstranten door het regime zijn vervoerd en geld aangeboden kregen.

De NRC brengt, net als Trouw *) vorige week, de demonstraties in verband met een nieuwe generatie die, in navolging van de zogenaamde Arabische lente, in plaats van aanslagen voor massaal vreedzaam protest kiest. Dat lijkt me wat voorbarig. Er hebben twee keer een paar honderd demonstranten aan de grens gestaan, vooral op een moment dat dit president Assad erg goed uitkomt. Syrië heeft vaker demonstraties georganiseerd in haar voordeel, net als overigens Egypte en andere dictatoriaal bestuurde landen graag de eigen aanhang optrommelen (of bij gebrek daaraan soms 'demonstranten' inhuren). Ook tijdens eerdere Palestijnse protesten waren er massademonstraties, die vaak gepaard gingen met gewelddadiger zaken en, net zoals nu, nooit echt vreedzaam waren. Anderzijds kan ik mij zeker voorstellen dat de demonstraties in verschillende Arabische staten, en de rol die sociale media daarin spelen, wel een inspiratiebron zijn. Er is echter wel een cruciaal verschil tussen de demonstranten op het Tahrirplein en de Syriërs, die met hulp van het regime naar de grens met Israel kwamen. Deze Syriërs van Palestijnse komaf worden in Syrië in kampen gehouden en hebben geen gelijke rechten. Wat ze wel delen met de andere Syriërs is een regime dat de afgelopen tijd haar ware gezicht heeft laten zien, en niks geeft om het leven en welzijn van haar burgers, en bereid is ver te gaan om zelf in het zadel te kunnen blijven zitten. Ze strijden niet voor meer rechten in hun eigen land, het land waar de overgrote meerderheid van hen is geboren en getogen, maar voor de 'terugkeer' naar een ander land. Hun voorouders zijn indertijd een oorlog tegen dat land begonnen en hebben verloren, en ook de meeste vluchtelingen (en vooral hun vertegenwoordigers) geven aan dat zij tegen Israels bestaansrecht zijn en niet naar Israel willen terugkeren om er in een Joodse staat te leven. Zij willen dus het regime in een ander land, waarvan ze het bestaansrecht niet erkennen en derhalve ook geen staatsburger willen worden, omverwerpen, een land waarmee 'hun' land op voet van oorlog verkeert. Dat is dus net zoiets als ten tijde van de koude oorlog demonstreren tegen de Sovjet Unie, of in de VS tegen Al Qaida. Of eigenlijk is het zoiets als Russische dissidenten die tegen de SU demonstreerden, of eigenlijk de kinderen van deze dissidenten.... ach, laat ook maar. Het punt is duidelijk.

Israel
Maar hebben Guus Valk en Sander van Hoorn dan geen punt dat Israel wel een beetje zenuwachtig wordt van deze massademonstraties? Wacht even, het ging om 500 Syriërs die naar de grens met Israel kwamen, dus echt massaal is dat niet. De dreigementen van sommige Hamas leiders dat men met honderdduizenden de grenzen zal oversteken lijken tot nog toe wishfull thinking. In Egypte gingen honderdduizenden de straat op omdat ze het gevoel hadden dat ze dit gingen winnen, dat ze Mubarak weg konden krijgen, en ze hem diep van binnen haatten. Voor de Palestijnen in Syrië, Libanon en andere landen is Israel een buitenland dat ze niet kennen, al hebben ze er genoeg leugens over gehoord. Ze weten denk ik ook wel dat Israel ze geen recht op terugkeer gaat geven, en zichzelf opheffen. Toch is het wel begrijpelijk dat Israel zich zorgen maakt. Dergelijke 'vreedzame' demonstraties doen het goed in Westerse media, en de Palestijnen zijn daar al aan de winnende hand. Israel kan niet toestaan dat demonstranten de grenzen oversteken, en met of zonder vreedzame wapens het land binnenkomen, maar bij gewelddadigheden is zij per definitie de schuldige. Een leger dat schiet op demonstranten oogt nou eenmaal niet fraai, ook al komen die mensen illegaal binnen en heb je ze uitgebreid gewaarschuwd. Ik denk dan ook dat Israel meer naar andere manieren moet zoeken. Een hoger grenshek, meer niet-dodelijke middelen om demonstranten te verjagen, een massalere aanwezigheid, en betere afspraken met de UNDOF vredesmacht die erbij stond en ernaar keek. Overigens gaat de EU ook niet altijd even zachtzinnig om met illegalen die de grens proberen over te steken, al wordt er voor zover ik weet niet op ze geschoten. Van Egypte is bekend dat het Soedanese vluchtelingen aan de grens zonder pardon doodschiet, terwijl Israel ze binnenlaat en dan bekijkt of ze kunnen blijven. Wanneer het mensen betreft uit een land waarmee men op voet van oorlog verkeert, denk ik dat de meeste landen er niet voor terugdeinzen ze te beschieten.

Guus Valk meent verder dat deze demonstraties een reactie zijn op het mislukte vredesproces, wat natuurlijk aan Israel ligt. Om deze reden gaan de Palestijnen in september naar de VN voor erkenning, zo meldt hij. Het is een slimme zet die inderdaad werkt: je blaast eerst zelf het vredesproces op, door continu met nieuwe eisen te komen en weg te lopen, en zegt daarna dat je nou eenmaal geen andere mogelijkheid meer zag dan je gelijk halen buiten Israel om. Overigens hebben vijfhonderd Syrische demonstranten weinig met het vredesproces te maken, en ik denk niet dat deze mensen tevreden zouden zijn met een vredesverdrag, omdat Israel nooit met het zogenaamde recht op terugkeer van miljoenen nakomelingen van de vluchtelingen zal instemmen. Zij hebben wat aan werkelijke hervormingen in de Arabische wereld, waarbij de Arabische staten hen niet meer nodig hebben als wapen tegen Israel en hen zullen aanmoedigen - eindelijk - in de landen waar zij leven te integreren. Of het zover komt valt nog te bezien.

Ratna Pelle

*) Zie voor mijn reactie op Trouw: De Fata Morgana van een vreedzame Intifada (in Trouw)

Israël en de psychologische oorlog aan de grenzen (Missing Peace)

 

Een goed overzicht en analyse van de recente gebeurtenissen en ontwikkelingen, dat duidelijk maakt dat het beleid van de PA niet op vrede zoeken is gericht. Deze strategie heeft succes en de meeste media nemen nogal kritiekloos de Palestijnse versie van een en ander over, zoals ook de NOS wat betreft de naksa mars afgelopen weekend.

 

RP

------------

 

Israël en de psychologische oorlog

Maandag, 6 Juni 2011 10:06

http://christenenvoorisrael.nl/artikelen/27-artikelen/2591-israel-en-de-psychologische-oorlog

Door Yochanan Visser

Terwijl in de Arabische wereld de onrust blijft voortduren en in sommige landen nu een burgeroorlog woedt, is de situatie in Israël ook aan het escaleren. Er is nu duidelijk sprake van een politieke- en psychologische oorlog die ten doel heeft de internationale positie van Israël verder uit te hollen. Na de pogingen om tijdens de zogenaamde Nakbaherdenking Israël te infiltreren in Libanon en Syrie, zijn er drie nieuwe provocaties aan de orde. Verder valt op dat de Palestijnse leiders, Abbas incluis, bijna met de dag militanter worden in hun opstelling en uitspraken.

Naksa
Voor het eerst tijdens de Naksa ('terugslag') dag – de jaarlijkse herdenking van de Arabische nederlaag tijdens de Zesdaagse Oorlog in 1967 – werd een poging ondernomen om Israël te infiltreren vanuit Syrië.
De Syrische president Assad organiseert de infiltratiepogingen aan de grens met Israël, zo meldden leden van de Syrische oppositie. Assad heeft baat bij een bliksemafleider nu de opstanden in eigen land voortduren.
De afgelopen maanden hebben aangetoond dat de Syrische dictator geen enkele grenzen kent wanneer het gaat om het in stand houden van zijn barbaarse regime.

Met georganiseerd vervoer werden vandaag ongeveer vijfhonderd Syriërs uit het Yarmouk vluchtelingenkamp naar de grens met Israël gereden. De Syrische oppositiemeldde vanavond dat Assad duizend dollar per betoger heeft betaald en heeft toegezegd dat per familie van een ieder die gedood wordt aan de grens (en dus de 'shahid' status zal krijgen) tienduizend dollar wordt uitgekeerd.

De grens tussen Syrië en Israël is bijna veertig jaar rustig geweest ondanks dat er een toestand van oorlog heerst. De grens kent een gedemilitariseerde zone waar een VN vredesmacht (UNDOF) van 1041 man de rust moet handhaven. UNDOF heeft een budget van 48 miljoen dollar per jaar. De VN troepen zitten bijna bovenop de plaatsen waar vandaag de nieuwe pogingen tot infiltratie plaatsvonden, maar staken opnieuw geen vinger uit. De Syrische TV, die nog geen beeld heeft uitgezonden van de wrede onderdrukking van de onlusten in eigen land was vandaag de hele dag in de lucht met beelden uit het grensgebied. De meldingen over doden die overgenomen werden door de mainstream media, waren afkomstig van de Syrische staatstelevisie.

Tijdens een briefing met kolonel Avital Leibovich van de IDF om 16.00 uur plaatselijke tijd, konden wij echter geen bevestiging krijgen van de dood van activisten. De kolonel meldde dat de IDF een duidelijk beleid had waar het ging om pogingen tot infiltratie van de grens. Eerst werd per megafoon in het Arabisch een waarschuwing gegeven dat men niet in de buurt van de grens mocht komen. Wanneer men desondanks toch optrok naar het grenshek werd er in de lucht geschoten, indien dat ook niet hielp werd er daarna op de voeten van de activisten geschoten. De Israëlische televisie meldde kort na 18.00 uur zondagavond dat er verschillende doden waren gevallen toen mijnen in het niemandsland aan de grens ontploften bij pogingen tot infiltratie.

De Facebook pagina's die de Naksa-actie organiseren hebben honderdduizenden volgers. De organisatoren worden geïnspireerd door een prominente ideoloog van de Moslimbroederschap die de wereld een verzameling boeken heeft achtergelaten waarin Zionisten als parasieten en Nazi's worden afgeschilderd.

De 'terugslag' slaat op de nederlaag die de Arabische legers in 1967 leden. De mobilisatie van de Arabische legers toen, en het afsluiten van de golf van Aqaba door Egypte, waren de eerste acties in een oorlog die de vernietiging van Israël tot doel had.

De Libanese krant Al-Safir berichtte deze week dat de jonge generatie Palestijnen in Libanon heeft aangekondigd dat men dit jaar terug zal keren naar Palestina en bereid is om daarvoor 'shahid' te worden (martelaar). De organisatoren van de Naksaprotesten hebben duidelijk gemaakt dat de 'bevrijding van Palestina' het doel is van de acties aan de grenzen met Israël.

Israël heeft via de UNIFIL in Libanon grote druk uitgeoefend op de Libanese autoriteiten. Het Libanese leger heeft nu het grensgebied met Israël tot een gesloten militaire zone verklaard. Het gevolg is dat er tot nu toe geen nieuwe marsen vanuit Libanon hebben plaatsgevonden. Het zelfde gebeurde in Jordanië en Egypte.

Luchtintifada
De tweede actie die wordt georganiseerd is een zogenaamde fly-in op Ben Gurion Airport, de nationale luchthaven van Israël.

Honderden Palestijnse activisten plannen om per vliegtuig in Israël te arriveren voor het opeisen van 'hun land', daarmee bedoelt men niet de Westoever en Gaza maar geheel Israël. De 'International Solidarity Movement' is een van de vijftien pro-Palestijnse organisaties die achter deze actie zitten, die op 8 juli aanstaande zou moeten worden gehouden. Een Hamaswebsite riep op om dit weekend al te vliegen.

De doelen van de organisatoren gaan ook hier verder dan het creëren van druk die tot de vorming een Palestijnse staat op de Westoever en Gaza moet leiden. De organisatoren claimen dat de 'Flottielje' zich te eenzijdig richt op Gaza. Deze actie wil de aandacht te vestigen op de 'apartheidspolitiek' en het 'racisme' van het 'koloniale bewind' (waarmee men Israël bedoeld) in 'heel Palestina', de Negev en Galilea inbegrepen.

Tweede Flottielje
De tweede IHH-Flottielje staat nu voor eind juni op het programma. De Turkse terroristische organisatie IHH is volop bezig met de voorbereidingen. De Mavi Marmara vaart ook nu mee als vlaggenschip. De meeste aandacht besteed de IHH aan het kweken van het 'juiste klimaat'. Dat betekent dat er in Turkije een propagandacampagne opgestart is die de haat tegen Israël moet aanwakkeren.

IHH leider Bulent Yildirim heeft aangekondigd dat er een verrassing voor Israël wordt voorbereid, mogelijk is dat het gebruik van een vliegtuig dat naar Gaza wordt gestuurd. Een dergelijk vliegtuig zou door de IDF neergeschoten kunnen worden.

Nu de grens met Egypte de afgelopen week is opengegaan lijkt er geen twijfel meer mogelijk dat de nieuwe 'Flottielje' slechts ten doel heeft een nieuwe crisis rond Israël te veroorzaken. De IHH leider heeft opnieuw gezegd dat de Turken bereid zijn om martelaar (Shahid) te worden. De Amerikanen proberen nu de Turkse regering over te halen om in te grijpen en de afvaart van de flottielje te laten verbieden.

Gaza kent al enige tijd geen humanitaire crisis meer. Al lang voordat Egypte de grens met Gaza opende, wijzigde Israël het invoerbeleid en werden alleen nog materialen die voor militaire doeleinden kunnen gebruikt geweerd. Sinds die tijd is de tunnelindustrie (smokkel) via de grens met Egypte grotendeels ingestort.

Confrontatiekoers
Het PA-leiderschap ligt al evenzeer op een confrontatiekoers met Israël.In feite is er sinds de revolutie in Egypte sprake van een verandering in het gedrag van de PA-leiders, Mahmoud Abbas voorop. Het nationale eenheidsakkoord met Hamas is slechts één van de bewijzen van de verharding in de positie van de PA en haar president.

Tijdens een spoedvergadering met de Arabische liga verklaarde Abbas opnieuw dat er in een toekomstige Palestijnse staat geen ruimte is voor een 'Israëlische aanwezigheid', met andere woorden een toekomstige PA staat moet vrij van Joden zijn. Deze week was Abbas ook in Cairo waar hij een ontmoeting had met de leiders van Islamic Jihad, met wie hij sprak over de strategie ten opzichte van Israël.

In een toespraak die op 15 mei jl. uit naam van de PA-president in Gaza werd gehouden door Abdalla Al-Infranji, een vertrouweling van Abbas, claimde de PA-president dat de Palestijnen een negenduizend jaar oude geschiedenis hebben in Israël, en ontkende hij opnieuw de Joodse geschiedenis in het land. Hij zei ook dat het eenheidsakkoord met Hamas nodig was om Israël te confronteren.

Azzam Al-Ahmed, een prominent lid van het centrale comité van Fatah, zei deze week in een interview met de Egyptische krant Al-Masry Al Youm dat Fatah Israël nooit had erkend. De PLO had Israël slechts erkend in verband met de Oslo-akkoorden, voegde hij er aan toe. Hamas woordvoerder Osama Hamdan had eerder op 4 mei al aangegeven dat het eenheidakkoord met Fatah was bedoeld om één front te vormen tegen Israël, in een strijd die ten doel heeft om heel Palestina te bevrijden via gewapend conflict, maar ook via acties zoals die hierboven werden omschreven. Het uiteindelijke doel was 'om de Palestijnen te laten terugkeren naar 'Palestina' (Israël) en de Israëlische Joden naar de landen van herkomst', aldus Hamdan. PLO leider Nabil Sha'athbevestigde bij zijn aankomst in Gaza op 25 mei jl. de woorden van Hamad. Hij zei dat het zonder het eenheidakkoord onmogelijk was 'om Palestina te bevrijden'.

De Palestijnse media zenden de laatste tijd in toenemende mate clips en programma's uit waaruit blijkt dat het doel nog altijd is om een Palestijnse staat te vestigen op het grondgebied van heel Israël. De Joodse geschiedenis in het land wordt in die programma's systematisch ontkend. Zoals ook bleek uit een recent artikel in Al-Hayat de officiële spreekbuis van de PA. In dat artikel wordt de Joodse aanwezigheid in het oude Israël bijvoorbeeld een falsificatie en een grove vorm van kolonialisme genoemd.

VN strategie
De Israëlische krant Ha'aretzberichtte vorige week dat de PA al in juli de Veiligheidsraad van de VN officieel wil verzoeken om een Palestijnse staat binnen de wat men noemt de 'grenzenvan '67' te erkennen. De procedure werd besproken tijdens een spoedoverleg in Ramallah waar PA onderhandelaar Saeb Erekat de strategie uiteenzette. Het plan is om de VS te isoleren in de Veiligheidsraad. Een groep van zestig internationale juristen heeft inmiddels de VN een brief gestuurdwaarin uiteen wordt gezet dat erkenning van de Palestijnse staat op de wijze zoals die de PA voor ogen staat, illegaal is en in strijd met bepaalde VN-resoluties en de Oslo-akkoorden.

Zoals PA president Mahmoud Abbas eerder uiteenzette in zijn opinieartikel in de New York Times sluit deze actie aan bij de psychologische en politieke oorlog die de PA openlijk tegen Israël voert. Het besluit om eenzijdig een Palestijnse staat uit te roepen werd ruim twee jaar geleden genomen en bekend gemaakt door PA-premier Salam Fayad. Het besluit zou zijn genomen omdat Israël niet wilde stoppen met de bouw in de nederzettingen op de Westoever. Toen echter kort daarop de Israëlische regering een bouwstop van tien maanden aankondigde om het vredesproces een nieuwe impuls te geven bleef de PA weg van de onderhandelingstafel.

De PA reageerde ook typerend op het jongste initiatief van de Franse regering om op korte termijn een vredesconferentie in Parijs te houden. Men stelde dat er nog slechts te onderhandelen viel indien Israël én stopt met de bouw in nederzettingen én op voorhand akkoord gaat met een Palestijnse staat binnen de 1948 bestandslijnen (onterecht aangeduid als de '67 grenzen).

Psychologische druk
Al deze acties hebben met elkaar te maken en hebben tot doel om de wereldopinie te beïnvloeden en zo de psychologische druk op Israël op te voeren. Abbas sprak bijvoorbeeld in zijn artikel voor the New York Times openlijk over de internationalisering van het conflict. Daarbij doelde hij op het gebruik van 'lawfare' en internationale organen die Israël moeten veroordelen.

Tot nu toe is de internationale gemeenschap niet met een duidelijk signaal gekomen waaruit blijkt dat men deze samenhang ook ziet. Integendeel het aantal landen dat aankondigt dat men de Palestijnse strategie steunt, neemt slechts toe. Gezien de huidige ontwikkelingen in het Midden-Oosten is het echter zeker dat door dit pad de vrede verder uit zicht raakt. Sterker, de kans lijkt reëel dat deze strategieën - in combinatie met de ontwikkelingen in Egypte en elders - uiteindelijk zelfs zullen uitmonden in een nieuwe Arabisch-Israëlische oorlog.

Missing Peace

 

Foto's van deportatie Palestijnen uit Jeruzalem in 1948

Die titel is 100% correct, want juist de daar wonende joden werden destijds als 'Palestijnen' aangeduid.

 

Hieronder aangrijpende beelden van een vergeten groep vluchtelingen uit Israels onafhankelijkheidsoorlog.

 

Zie ook op CiF Watch: Censored by Harriet Sherwood: Jewish Voices from Jerusalem

Zie ook Jeruzalem artikel op Israel Palestina Info en Jerusalem history op Zionism-Israel.com

 

RP & WB

----------------

BEELDEN VAN DE DEPORTATIE VAN 'PALESTIJNEN' UIT HUN HUIZEN, JERUZALEM 1948

maandag 6 juni 2011 18:41 door E.T.

http://www.vkblog.nl/bericht/396888/Beelden_van_de_deportatie_van_'Palestijnen'_uit_hun_huizen,_Jeruzalem_1948

Life Magazine pics of Arab army removing Jews in 1948 from Jerusalem

In 1948, Israel declared a state, the Arabs attacked, and Jordanian soldiers invaded the Old City and surrounding Jewish neighborhoods. Jordan gained control of the west bank and part of Jerusalem (it is the portion that was occupied by Jordan for 19 years that they now call "East Jerusalem"). As the Jordanian soldiers invaded Jerusalem, the Jews ran for their lives. As a result of the war, Jews were thrown out of the Old City and other areas of Jerusalem en masse (creating many Jewish refugees from "East Jerusalem" that no one ever talks about).

Between the end of Israel's war of Independence in 1949 and the six day war in 1967, the Jordanians controlled the area and they, along with UNWRA, transferred many Arabs into Jewish-owned property there. They also destroyed much Jewish property, including the famous Hurva Synagogue (recently rebuilt), approximately 38,000 graves in the ancient Jewish cemetery on the Mount of Olives, and a multitude of Jewish-owned homes, synagogues, and businesses.

The controversial Arab neighborhoods right outside the Old City that today the Arabs call Sheikh Jarrah and Silwan were actually Jewish neighborhoods. Sheikh Jarrah consisted of two Jewish neighborhoods known as Nahalat Shimon and Shimon HaTzadiq. The latter was purchased by Jews in 1876. Nahalat Shimon was built by Sephardic and Yemenite Jews in 1891. Sheikh Jarrah was primarily a Jewish neighborhood in the late 19th century and remained so up until 1948.

In March 1948, Arabs invaded the neighborhood and set the Jewish synagogues and houses on fire, causing the residents to flee. In April, the Hadassah Convoy massacre, where 79 Jews were murdered, took place in the neighborhood. Silwan, where Yemenite Jews had settled in 1882 (and where King David built the original Jerusalem) was also taken over, along with the Old city's Jewish quarter which was razed.

Life Magazine's Pictures of Jerusalem 1948
(all photos by John Phillips © Time Inc., Courtesy of LIFE.com)


Jewish girl, Rachel Levy, 7, fleeing from street with burning buildings as the Arabs sack Jerusalem after its surrender. May 28, 1948. John Phillips

Jewish families being evacuated from city. June 1948. John Phillips


Jewish families leaving the old city through Zion's Gate. June 1948. John Phillips



Jewish people attempting to leave portion of city surrendered to Arab forces. Jerusalem, Israel. June 1948. John Phillips



Jewish people attempting to leave portion of city surrendered to Arab forces. Jerusalem, Israel. June 1948. John Phillips

Elderly Jewish man sitting in street after surrender of city. Jerusalem, Israel. June 1948. John Phillips

The next two photographs are remarkable.
This is before and after of the same place!


Jewish families waiting outside their homes to be evacuated by Arab troops. Jerusalem, Israel. June 1948. John Phillips


Looting in burning Jerusalem, John Phillips. June 1948

Jewish soldiers lying injured in hospital after surrender of city. Jerusalem, Israel. June 1948. John Phillips

 

Bron: http://israelmatzav.blogspot.com/2011/06/life-magazine-pics-of-arab-army.html