donderdag 26 maart 2015

Israel wordt steeds rechtser, in de media (IMO)

 

 

http://www.israel-palestina.info/actueel/2015/03/25/israel-wordt-steeds-rechtser-in-de-media/  

= IMO Blog =  

Israelische verkiezingen zijn voor de Nederlandse media altijd een goede aanleiding weer eens te benadrukken hoe havikachtig en rechts Israel is geworden. Bij iedere verkiezing lijkt Israel opnieuw een ruk naar rechts te hebben gemaakt, lijkt alleen rechtse retoriek aan te slaan en buitelen de kandidaten over elkaar heen in een poging de rechtse kiezer te paaien. Het is zeker waar dat rechtse retoriek het goed doet bij een deel van de kiezers. Men speelt handig in op het sentiment dat Israel vaak niet wordt begrepen in het buitenland en terwijl de Arabische wereld in brand staat en er honderdduizenden zijn omgekomen en miljoenen gevlucht, Israel vaak het felst veroordeeld wordt. Daarbij is men terecht bang voor aanslagen, raketten, tunnels en voor Arabieren uit Oost-Jeruzalem die voetgangers omver rijden. Wat bij ons vooral een theoretische discussie is, is daar een dagelijkse realiteit. Logisch dus dat met name op dat gebied veel Israeli’s ‘rechtser’ zijn dan wij. NRC is dat ook opgevallen, en men schrijft in een ‘vraag en antwoord’ artikel:

Heeft ‘centrum-links’ of ‘centrum-rechts’ in Israël dezelfde betekenis als in Nederland?

Nee. Het Zionistische Kamp is rechtser dan de PvdA en Likud rechtser dan de VVD. Dit uit zich bijvoorbeeld in standpunten over de illegale Israëlische bezetting van Palestijns gebied. De VVD is voorstander van een tweestatenoplossing, Likud ziet weinig in onderhandelingen met de Palestijnen. En zelfs het Zionistische Kamp, officieel voorstander van ‘twee staten voor twee volkeren’, is niet zo eenduidig over Israëlische terugtrekking. Zo zat Amos Yadlin, kandidaat-minister van Defensie voor het Zionistische Kamp, in het bestuur van een organisatie die promoot dat Joodse kolonisten huizen in het Palestijnse Oost-Jeruzalem binnentrekken.

Oost Jeruzalem is niet ‘Palestijns’ of ‘bezet’. Sommige wijken waren voor 1948, toen Jordanië dit deel van de stad veroverde en van Joden zuiverde, deels of grotendeels Joods. Dat de Zionistische Unie vindt dat daar ook Joden mogen wonen, is dus geen bijzonder havikachtig standpunt en zeker niet tegenstrijdig met een tweestatenoplossing. Zo’n standpunt als rechts bestempelen vind ik nogal kort door de bocht. Daarbij is het vreemd dat het hier alleen maar over de Palestijnen gaat, en niet over sociaal economische zaken, immigranten, vrouwenrechten, milieu en andere thema’s die  we met links associëren. We hebben vaak de neiging om alleen door het prisma van het Israelisch-Palestijns conflict naar Israel te kijken, en vergeten dan dat daar ook allemaal interne zaken spelen. Overigens is het opvallend dat concessies aan de Palestijnen, en meer in het algemeen een pro-Palestijns standpunt, algemeen als links is gaan gelden. Van daaruit worden de Arabische partijen altijd als het meest links beschouwd, terwijl de islamisten en ook de nationalistische Arabieren op sommige terreinen juist rechtse standpunten hebben. De nieuwe verenigde Arabische lijst is een samengaan van communisten, islamisten en nationalisten en ik heb zo’n vermoeden dat die op het gebied van emancipatie, homorechten en zaken rond geloof, huwelijk en medische ingrepen behoorlijk conservatief is.

Dit thema, dat de Zionistische Unie eigenlijk helemaal geen echt links alternatief is, kwam in meerdere artikelen tot uiting. In een commentaar door correspondent Dirk Walters, eveneens in het NRC (14 maart), schrijft hij:

“Maar hoe links is Herzog eigenlijk? (…) Toch is hij niet in alle opzichten de tegenhanger van Netanyahu. De naam zegt het al: het Zionistische Kamp is net zo goed een partij die het Joodse karakter van Israel van groot belang acht. Als het diplomatieke overleg met Iran faalt, vindt ook Herzog dat Israel een aanval moet lanceren op Iran. En het Zionistische Kamp wil, net als Netanyahu, grote nederzettingenblokken behouden voor Israel. Kortom, de standpunten van het ZK zijn in lijn met de verrechtsing van Israel.”

Zo dekte men zich vorige week zaterdag handig in tegen de mogelijkheid dat de ZU zou winnen. Nee, dan blijkt het beeld wat we de afgelopen jaren van Israel hebben geschetst niet verkeerd, want eigenlijk is dit gewoon Netanyahu-light. Trouw flikte eenzelfde kunstje:

Ook in de relatie met de Palestijnen belooft Herzog een ander geluid. Zo heeft hij aangekondigd dat hij weer met Egypte wil samenwerken, om het vastgelopen vredesproces weer op gang te brengen. Toch is het de vraag of hij op dit punt meer zal bereiken dan Netanyahu. In de Israëlische krant Ha’aretz zei Herzog onlangs dat hij de bezetting van de Westelijke Jordaanoever best wil beëindigen, maar alleen als hij het land dankzij een akkoord in goede handen kan achterlaten. Hij wil ook best nederzettingen ontruimen, maar alleen in overleg met de kolonisten. Intenties zijn er dus wel, maar het is onduidelijk of Herzog bereid is om door te pakken als de Palestijnen grote concessies vragen of als de kolonisten dwarsliggen.

Wat onder een links kabinet in ieder geval verandert, verwacht Midden-Oosten-specialist Daniel Levy van de European Council on Foreign Relations, is de toon. Israël zal zich minder provocatief opstellen en beter uitkijken met omstreden strafmaatregelen, zoals de uitbreiding van nederzettingen of het inhouden van Palestijns belastinggeld. Maar, zeggen cynici, een vriendelijker toon alleen helpt de Palestijnen niet vooruit – integendeel, de impasse duurt er alleen maar langer door.

Oftewel, in feite verandert er niets omdat Herzog niet meteen zonder voorwaarden bereid is de hele Westoever aan de Palestijnen over te dragen. Dat men de grote blokken wil houden is echter geen teken dat er geen akkoord kan komen; eerdere plannen zoals het vergaande Geneefse Akkoord of de Clinton Parameters gingen uit van een landruil van 2-5% van de Westbank, zodat Israel de grootste nederzettingenblokken kan houden. In eerdere onderhandelingen zouden de Palestijnen met een beperkte ruil (ca. 2%) hebben ingestemd. Voor Jeruzalem geldt iets vergelijkbaars: het zou vreemd zijn als men al bij voorbaat zich bereid zou verklaren heel Oost Jeruzalem op te geven. Dat men de claim op wijken en delen waar vroeger Joden woonden of Joodse geschiedenis ligt, niet zonder meer opgeeft, is niet meer dan logisch. En dat men alleen land wil opgeven als men dat ‘dankzij een akkoord in goede handen kan achterlaten’, wat is daar mis mee? Dat lijkt me een voorwaarde voor vrede. En natuurlijk probeer je bij het ontruimen van nederzettingen met de kolonisten te overleggen, en ga je niet op voorhand al roepen dat je ze zomaar van de ene op de andere dag hun huis uit mietert. Het zijn wel staatsburgers van Israel. Wanneer de Palestijnen ‘grote concessies vragen’, is het de vraag of men uberhaupt moet ‘doorpakken’ of dat dat een teken is dat de Palestijnen zelf geen vrede willen en niet bereid zijn daar wat voor op te geven.

Deze zin uit het NRC is complete nonsens: “Kortom, de standpunten van het ZK zijn in lijn met de verrechtsing van Israel.”

De arbeidspartij heeft deze standpunten altijd gehad, wat niet wil zeggen dat er geen ruimte is in de onderhandelingen. De alom gewaardeerde Rabin had zelfs ‘rechtsere’ standpunten over een Palestijnse staat en Jeruzalem. Bovendien is de ZU een samengaan van Labor en de  middenpartij van Livni, en in dat licht bezien is het dus zelfs een ‘verlinksing’ (vreemd dat dat woord niet bestaat) dat Livni nu de standpunten van Labor heeft overgenomen.

Tot slot de eveneens idiote zin uit het NRC dat de naam het al zegt en de Zionistische Unie eveneens belang hecht aan het Joodse karakter van Israel. Oftewel: als je jezelf zionist noemt deug je al niet, en ben je voor een etnisch zuivere Joodse staat of iets anders engs en nationalistisch dat wij hier verafschuwen. Zionisme is de nationale bevrijdingsbeweging van de Joden, en staat voor het streven naar en in stand houden van een staat waar de Joden zelfbeschikking hebben. Dat is niet nationalistischer dan andere volken die zelfbeschikking hebben. Ook het linkse Meretz, dat misschien als enige Joodse partij de goedkeuring van de journalisten van Trouw en NRC kan wegdragen, noemt zich zionistisch, ondanks het feit dat men fel tegenstander is van de bezetting. Juist Livni had fel geprotesteerd tegen de wet over Israels Joodse karakter die Netanyahu erdoor wou drukken, omdat die onnodig is en de Arabieren onnodig van de staat vervreemdt. Dat Israel een Joods karakter heeft lijkt me echter een feit en iets waar ook niks mis mee is. Met 80% Joden kun je dat zo hebben. Zolang de rechten van minderheden zijn gegarandeerd, is er niks aan de hand.

Zoals gezegd was er veel aandacht voor de felle verkiezingsretoriek van Netanyahu, en de ‘verrechtsing’ die daar weer uit zou blijken. Met die retoriek haalde hij vooral stemmen weg bij nog rechtsere partijen die flink zetels verloren, waardoor in feite sprake was van verlinksing, zeker als je het verlies van de harediem en de winst van de Arabische lijst meetelt ten gunste van links. Maar dit wordt niet opgemerkt, het lijkt wel of Israel en ‘verrechtsing’ twee woorden zijn die automatisch bij elkaar zijn gaan horen voor de gemiddelde journalist. Er was dan ook veel aandacht in diverse media voor Netanyahu’s grove uitspraak dat de Arabieren in drommen bij de stembureaus werden afgeleverd door linkse en door het buitenland gefinancierde NGO’s. Links in Israel reageerde hier terecht verontwaardigd op, maar je kunt je afvragen of dit echt racistisch is. Arabische Knessetleden zoals Zoabi hebben zich ook behoorlijk grof uitgelaten, en dan buiten verkiezingstijd.

Ook de ‘scherpe ruk naar rechts’ van Netanyahu is niet uitzonderlijk. Zijn uitspraken over nederzettingen en een Palestijnse staat waren onhandig naar het buitenland, en populistisch en ongeloofwaardig omdat hij weet dat hij na de verkiezingen weer met Obama en anderen regeringsleiders te maken heeft, maar ze mogen ook niet echt verbazen. Wat ook niet echt verbaast is de afzwakking en zelfs de excuses voor de Arabieren uitspraak en de tweestatenoplossing na de verkiezingen. Dat Netanyahu een opportunist is die handig tussen verschillende posities door weet te laveren is geen nieuws. Die excuses hebben echter vooralsnog in de VS niet veel indruk gemaakt.

Trouw schrijft:

Het wordt dan geen gemakkelijke termijn. De verhoudingen met de VS en de EU zijn verziekt door Netanyahu’s compromisloze houding tegenover de Palestijnen, en dat zal er niet beter op worden als hij zijn radicale verkiezingsbeloftes van de afgelopen dagen in beleid om gaat zetten. 

Ook andere media benadrukken het isolement waarin Israel met Netanyahu terecht is gekomen en vermoeden dat dit alleen maar erger zal worden. De Volkskrant schrijft:

Netanyahu gaat niet alleen regeren over een verdeeld Israel, maar ook over een geïsoleerde staat. Met zijn tirade tegen Teheran schoffeerde hij bovenal de VS, met zijn botte afwijzing van een Palestijnse staat bruuskeerde hij vrijwel de hele wereld. In Europa zal de roep toenemen om een onafhankelijk Palestina te erkennen. (19 maart, Theo Koele)

Dat Israel steeds geïsoleerder komt te staan klopt tot op zekere hoogte, hoewel de banden met India en andere Aziatische landen over het hoofd worden gezien. Wat meer stoort is het automatisme waarmee dit geheel aan Israel zelf wordt geweten. De EU stelt zich al jaren pro-Palestijns op en je kunt met evenveel recht stellen dat Israel in reactie op de koele houding van de EU en VS en de vijandige houding van de VN, voor een sterke man heeft gekozen die ferme taal spreekt. En hoezo bruuskeerde Netanyahu de hele wereld en Abbas niet, toen hij wegliep uit de onderhandelingen omdat hij zijn zin niet snel genoeg kreeg? Evenals Netanyahu geeft Abbas verschillende boodschappen af over de tweestatenoplossing (en het zogenaamde recht op terugkeer dat hiermee in tegenspraak is) maar dat wordt nooit in de media gehekeld en als obstakel voor vrede gezien. Ook de VS lijkt zich onder Obama milder op te stellen naar de Palestijnen.

Tegenover Netanyahu’s ontactvolle optreden en power politiek in de VS staat een even bot optreden van de VS. Beide regeringsleiders laten duidelijk blijken weinig respect voor elkaar te hebben.  Het gekonkel van Abbas, Erekat c.s. gaat geheel aan de media en grotendeels aan het Witte Huis voorbij, waar alleen Israels daden en uitspraken van Israelische leiders op een goudschaal worden gewogen. Het is een vreemde wereld, waarin Israel geheel vrij van enige context lijkt te opereren, waar verkiezingsretoriek elders niet bestaat, waar de daden van belangrijke partners, rivalen en vijanden onbetekenend zijn. En waar al bij voorbaat vast staat dat wie de verkiezingen ook wint, Israel een ruk naar rechts maakt en hoofdschuldig blijft aan het uitblijven van vrede.

Ratna Pelle

 

Israelische zangeres Noa bedreigd om uitspraken over Netanyahu

 

“Be the first one on your block to have your boy come home in a box”, zong Country Joe McDonald bijtend in een anti-Vietnamoorlog liedje op Woodstock.

 

Geffen said that "to everyone who slipped a Likud vote into the ballot box, don't cry when your children die in the next dumb conflict."

 

Geffens uitspraak komt mij krasser voor dan de songtext, wellicht omdat hij gericht alle Likoedstemmers beschuldigt.

Ik kan me de frustratie bij links wel voorstellen, maar uiteindelijk doen dergelijke polariserende uitspraken de Israelische vredesbeweging (wat daarvan over is) geen goed. Men zou mensen uit het politieke midden moeten proberen te winnen met de kracht van argumenten en de rede, en met een beroep op de hoop en de droom van een veilige en vreedzame toekomst; maar het probleem is dat die naar de mening van velen in Israel onverenigbaar zijn...

 

Dus ik weet het ook niet meer, maar agressieve gekken heb je overal; op sommige plaatsen wat meer dan elders.

 

Wouter

_____________

 

Israeli singer Noa threatened for election stance

http://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-4640180,00.html

Days after singer and author Yonatan Geffen attacked for public comments, popular singer says she was verbally abused for her political statements.

Ami Friedman

Published: 

03.23.15, 18:29 / Israel News

 

Israeli singer and peace activist Noa has said she was threatened and abused when she returned from a trip abroad last week, after the right triumphed in a heated general election.

 

Known in Israel by her full name of Achinoam Nini, Noa wrote on Facebook that she was heckled by onlookers after arriving at Tel Aviv's Ben Gurion airport from Italy.

 

"Here's Achinoam Nini... enemy of Israel," she quoted them as shouting. "We'll deal with you like Geffen!"

 


Singer Achinoam Nini (Photo: Ronen Akerman)

 

Singer and author Yehonatan Geffen was attacked at his home in a village in central Israel on the weekend, after calling Prime Minister Benjamin Netanyahu's March 17 election victory the "Nakba" of the Israeli peace movement. An anonymous individual attempted to hit him, threw eggs at his house, and called him a "leftist traitor". At a concert last week, Geffen said that "to everyone who slipped a Likud vote into the ballot box, don't cry when your children die in the next dumb conflict."

 

"The best thing that came out of the appalling election results we had is the radicalization of attitudes that will bring everyone out their foxholes – including the insane radicals, drunk on victory, who will increasingly show their ugly face, as well as all the good people who were silent until now, like Geffen," Noa wrote in a Facebook post after the attack on Geffen.

 

"I hope more artists and intellectuals speak out clearly," she continued. "It's a shame they haven't done so until now, but it's never too late. I'm very sorry about what happened to Geffen, who is an amazing person, and send him my love. But I was very happy to read the harsh words he said after the elections."

 

Nakba (Arabic for catastrophe) is the term used by Palestinians for the foundation of the state of Israel in 1948.

 

Noa wrote in a blog post that waking up to the victory of rightwing and religious parties was "a black day.

"I was depressed and devastated after months of hard work and hope that this time we would finally rid ourselves of Netanyahu," it said.

 

"To think that his horrible racist statements in the last days were those that gave him the victory! It killed me," she wrote in English.

 

Spurring supporters of his Likud to mobilize on polling day, a Facebook page belonging to Netanyahu warned "the right-wing government is in danger... Arab voters are coming out in droves."

 

The comment earned the Israeli premier a sharp rebuke from the White House.

 

Noa's Facebook page lists several organizations for Arab-Jewish coexistence among causes she supports, including the Center for Jewish-Arab Education in Israel, Peace Now, Ta'ayush Arab Jewish Partnership and grassroots dialogue group OneVoice.

 

In 2009 she and Arab-Israeli singer Mira Awad represented Israel at the Eurovision Song Contest with a duet entitled "There Must be a Another Way." They came 16th.

 

OneVoice was named in a Likud petition to the Central Elections Committee claiming that it was indirectly funding Netanyahu's election opponents but the complaint was dismissed.

 

AFP contributed to this report.

 

maandag 23 maart 2015

Palestijnen geven verschillende boodschappen af

 

Palestijnen geven verschillende boodschappen af.

http://blog.waarnet.nl/2015/03/palestijnen-geven-verschillende.html

Hoe reageren Palestijnen op de uitslag van de verkiezingen in Israel.

Al voor de verkiezingen gaven Palestijnen hun visie over een nieuwe Israelische regering, zoals velen buiten Israel dit deden. Voor de Palestijnen is het belang duidelijk. Hun toekomst is direct verbonden met wat er in Israel gebeurt op politiek terrein. Nu de verkiezingen achter de rug zijn zie je van Palestijnse kant zowel hoop op een nieuw vredesproces als vaststellen dat vrede onmogelijk is geworden.

Zo heeft de PA gezegd te hopen dat de uitslag de internationale gemeenschap stimuleert het vredesproces nieuw leven in te blazen. En dat het dan om een serieus en effectieve poging zal gaan. Dat proces moet als basis hebben het Arabische vredesvoorstel van 2002, dat inhield een stop op bouw van nederzettingen, een onafhankelijke Palestijnse staat op grond van de grenzen van voor 1967 en met de hoofdstad Oost jeruzalem. De palestijnen zullen daartoe hun politieke en diplomatieke mogelijkheden inzetten. Tot zover prima, maar dan volgt het addertje, want ze zullen de wereld  tonen welke geweldplegingen Israel tegen het Palestijnse volk heeft gebruikt en tegen hun land en heilige plaatsen. Er wordt dus gewoon op dezelfde manier verder gegaan als in het recente verleden met een oproep tot religieuze meningsverschillen (want dit kan alleen maar om de tempelberg gaan in Jeruzalem, waar ook de klaagmuur onderdeel van is), die het conflict in een andere dimensie kan brengen, waarbij de tegenstellingen tussen moslims en anders gelovigen in het centrum komen te staan en er sprake is van een jihadstrijd. Bovendien willen ze de gang naar het ICC zo mogelijk versnellen. Geen nieuws dus van het Palestijnse front. Geen enkele poging tot toenadering al weten ze het aardig te brengen als vredesproces.

Het merkwaardige is dat het wel lijkt te werken, want bij een verkiezingsbijeenkomst van het CIDI met verschillende buitenlandwoordvoerders van politieke partijen gebeurde het volgende. Op de vraag aan de politici wat er nodig was om het vredesproces vlot te trekken, wisten ze allemaal wat Israel zou moeten doen en welke concessies van Israel nodig waren, maar over enige concessie of voorwaarde van Palestijnse kant werd niet gesproken. Daarop aangesproken wisten ze niet verder te komen dan dat Hamas en Fatah echt een eenheid moesten vormen. Verder niets, ook niet na aandringen. Dit geeft precies aan wat er mis is aan de beeldvorming en dat er duidelijk sprake is van framing, ook in de Nederlandse politiek. Alleen aan Israel worden eisen gesteld en ja, de veiligheid van Israel wordt wel genoemd, maar zonder duidelijk aan te geven hoe dat vorm moet krijgen. Van de Palestijnen wordt niets gevraagd en eigenlijk kunnen ze geen kwaad doen, maar hebben ze alleen maar rechten.

Het is te hopen dat er toch een proces op gang komt om te komen tot twee soevereine staten al staat Bibi duidelijk niet te trappelen en heeft Erekat het nu over de show van Bibi, waarvan het succes gestoeld is op nederzettingen, racisme, apartheid, ontkenning van fundamentele mensenrechten van de Palestijnen.

MS

zondag 22 maart 2015

Antisemiet Appa op een manifestatie tegen antisemitisme, hoe verzin je het?

 

Gisteren was weer internationale antiracismedag. De manifestaties in Amsterdam zijn geen schaduw meer van wat ze begin jaren ’90 waren, en de organisatie is – net als bij de Kristallnachtherdenking – in handen gekomen van kleine radicale groepen, die doodleuk geflipte antisemieten als spreker vragen.

 

Zie over Appa ook:

 

·         Woede en haat op Gaza demonstratie

·         Opinie – Rapper Appa zaait haat

·         Complotten van ‘zionisten’ en Joden

·         Appa en de zionistische ideologie

 

 

Antisemiet Appa op een manifestatie tegen antisemitisme, hoe verzin je het?

http://www.carelbrendel.nl/2015/03/21/antisemiet-appa-op-een-manifestatie-tegen-antisemitisme-hoe-verzin-je-het/

Door Carel Brendel, 21 maart 2015


“Wij verdedigen de democratische verworvenheden in Nederland en willen een rechtvaardige, solidaire en open maatschappij opbouwen. Dat is in ieders belang. Nee tegen racisme, islamofobie, afrofobie en antisemitisme! Ja voor diversiteit!”

Deze passage uit de verklaring van het Comité 21 Maart was voor mij een aangename verrassing. Vandaag, op de Internationale Dag tegen Racisme protesteert actievoerend Nederland niet alleen tegen racisme en “islamofobie”.

Dat laatste vind ik overigens een onjuiste term voor ongerichte haat tegen moslims. Maar goed, tegen het bestoken van moskeeën en het mishandelen van moslims mag zeker krachtig worden geprotesteerd.

 

Het deed me vooral deugd dat de voornamelijk linkse actiegroepen achter het Comité 21 Maart ook het antisemitisme op de korrel nemen op hun jaarlijkse actiedag. Dat kan beslist geen kwaad, want juist de dag voor de demonstratie in Amsterdam verscheen het jaarverslag van het Meldpunt Discriminatie Internet (MDI). Daaruit komt naar voren dat antisemitisme in 2014 de meest voorkomende haatuiting was op internet. Volgens dit verslag komt een flink deel van dit antisemitisme uit de linkse hoek. Aandacht voor dit fenomeen in de eigen parochie kan daarom beslist geen kwaad.

 

De vreugde maakte echter plaats voor verbijstering en woede toen ik het programma van de actiedag zag. Op de sprekerslijst staat namelijk de rapper Appa (Rachid el Gazaoui), die in de zomer van 2014 verantwoordelijk was voor ernstige antisemitische ontsporingen tijdens diverse Gaza-demonstraties.

 

Een aangekondigd optreden van Appa was in augustus 2014 voor de SP-afdeling Amsterdam aanleiding om weg te blijven van een Gaza-demo in de hoofdstad. “Rachid Appa El Gazaoui heeft Israël vergeleken met nazi-Duitsland. Dan ben je wat ons betreft een beetje de weg kwijt,” zo motiveerde SP-voorman Chris Schaeffer het afhaken van zijn partij.

 

De SP had achteraf groot gelijk, want zo lees ik in een verslag van de manifestatie, op grond van een inmiddels offline gehaalde video: “Appa sprak van een ‘moderne holocaust’ in Gaza en van ‘zionistische honden die zijn facebookpagina offline hadden gegooid’. Nederlandse politieke leiders zijn ‘ratten, verraders van het volk’ en ‘hypocriete zwijnen’ die ‘zwijgen over de genocide in Gaza en niet de ballen hebben om tegen de zionisten in te gaan’. Nederland wordt sowieso compleet overheerst door de oppermachtige zionistische lobby, en alleen door meer eenheid te creëren kan die op de knieën worden gedwongen. ‘Antisemitisme is de grootste troefkaart van deze smerige achterbakse laffe en hypocriete zionistische lobby met het CIDI voorop. Esther Stinkvoet, je bent een smerig mens, een akelige heks, een harteloze heks die alles op alles zet om mensen tegen elkaar uit te spelen en antisemitisme te misbruiken. De oprechte Joden kotsen je uit.’ ‘Zionisten, jullie gaan deze strijd verliezen’, ‘de grootste vijand van vrede is het hebberige kapitalistische bloeddorstige regime van het zionisme’. ‘Wij zijn het verzet zoals Hamas het verzet is. Hamas is geen terroristische organisatie, Hamas strijdt voor haar volk en zolang zionisten de Palestijnen uitmoorden hebben de Palestijnen de helden en vrijheidsstrijders van Hamas nodig. Fuck de zionisten, fuck de Talmoed, free your mind, free Palestina!’.

 

Fatsoenlijke organisatoren nodigen Appa na deze scheldpartij nooit meer uit, zo dacht ik in mijn onschuld. Fout. Het is verbijsterend, maar op de sprekerslijst van de antiracistische betoging op de Dam staat namelijk niemand minder dan Appa. Zou tv-presentator Humberto Tan blij zijn dat hij in het kader van de haatbestrijding samen met deze rapper op één podium mag staan?

 

De manifestatie wordt onder meer ondersteund door FNV, AbvaKabo, Artikel 1 (het landelijke meldpunt discriminatie), Contactorgaan Moslims en Overheid, GroenLinks Amsterdam, Stichting Vriendenkring Mauthausen, de PvdA Amsterdam en de Raad van Kerken Amsterdam. Ondersteuning is er ook door SP Amsterdam, die vorig jaar nog afhaakte wegens Appa. Heeft de partij, waarop ik afgelopen woensdag mijn stem uitbracht, niet in de gaten dat de gewraakte Appa opnieuw is ingehuurd?

 

Een schreeuwer, schelder, haatzaaier en verkondiger van klassieke antisemitische complottheorieën op een manifestatie, die volgens de eigen oproep ook gericht is tegen antisemitisme. Kan de “antiracistische” beweging in Nederland nog dieper zinken?