= IMO Blog =
De nieuwste video oorlog is inmiddels ook doorgedrongen tot de gevestigde media, en je verwacht het niet, maar Trouw kiest ondubbelzinnig partij voor de Palestijnen:
Gehakt maken ze van de Israëlische staatssecretaris van buitenlandse zaken Danny Ayalon. Twee Arabische schoonheden leggen in perfect Engels uit dat Palestina wel degelijk bestaat en al heel lang ook. Het lesje geschiedenis is het antwoord op een filmpje dat Ayalon in 2011 maakte met als titel: Israel Palestinian Conflict: The Truth About the West Bank.
Een redacteur keek op internet naar beide filmpjes, en vond de mooie 'Palestijnse' dames (daarover later meer) overtuigender dan Danny Ayalon. Het pro-Palestijnse verhaal past dan ook precies bij de visie van Trouw. En in zo'n geval hoef je natuurlijk niet zoiets vervelends te gaan doen als feiten checken, kritisch nadenken of iets van twee kanten te belichten. Ze vervolgt dan ook met een volkomen kritiekloze weergave van het verhaal van de twee vrouwen:
In zijn filmpje ontkent Ayalon het bestaan van Palestina en concludeert hij met de vaststelling dat de bezetting van de Westelijke Jordaanoever is ontstaan uit zelfverdediging van Israël tegen de omringende Arabische landen.
De dames leggen in hun video The REAL truth about Palestine aan de hand van historische feiten uit dat de streek Palestina al heel oud is. Het begint bij de grote Griekse filosofen, en gaat via de geboorte van Jezus in Betlehem (Palestina) over naar Ariel Sharon die geboren werd in het Britse mandaatgebied Palestina.
Ayalon baseerde zijn verhaal eveneens op historische feiten, het gaat er bij beide om hoe ze de feiten naar hun hand zetten of er conclusies uit trekken die er niet uit volgen. Maar dat is blijkbaar te ingewikkeld voor de Trouw redacteur. Ayalon ontkent het bestaan van een Palestijnse staat in het verleden. De 'Palestijnse' vrouw reageert daarop met een hoop gespot en ad hominems om vervolgens uit te leggen dat de term Palestina al heel oud is. Ayalon zegt:
"Maar van wie veroverde Israel de Westoever? Van de Palestijnen? (Pal. vrouw: 'ja') Nee. (Pal. vrouw: wat?) In 1967 was er geen staat of natie die Palestina genoemd werd. Was die er eigenlijk ooit?"
Hierop barst de in Dubai gevestigde, perfect Engels sprekende, Arabische actrice en ex-model Dana Dajani, los: "Wow wow wow, was there ever?" (doet overdreven Israelisch accent na). Dan maakt ze Ayalon belachelijk en vraagt zich af wat hij rookt en dat ze dat ook weleens zou willen proberen. Tja. Ze vervolgt met: "Are you actually trying to tell me that I, as a Palestinian, do not exist?"
Dana Dajani woont zoals gezegd in Dubai en is in de VS opgeleid. Israellycool meldt verder dat:
And this website reveals she was born in Jordan to a "Syrian lawyer-painter and a Palestinian pacifist-engineer," even though she refers to herself as "Palestinian."
Dat is toch net wat minder Palestijns dan ze zelf graag suggereert. Na zich te hebben afgevraagd van welke planeet Ayalon komt en nog wat ad hominems ("Denial is a river in Egypt, all right, or do you want to deny that the pyramides exist, too, how can you keep a straight face, maybe Danny is an alien from outher space, that would actually make a lot of sense"), begint haar verhaal over de vele vermeldingen van de term 'Palestina' in het verleden. Spottend laat zien van Ariel Sharon in (het Britse mandaatgebied) 'Palestina' is geboren.
Sharon, en veel andere Israelische Joden, zijn heel wat Palestijnser dan zij. Uiteraard wilde Ayalon niet beweren dat zij niet bestaat, of dat er geen Palestijnen bestaan. Hij zei dat er geen Palestijnse staat was voor 1967 en nooit eerder heeft bestaan. Dat lijkt me een historisch juiste constatering, even los van de consequenties die hij eraan verbindt. Maar de Trouw redacteur kwam zover niet, die is met open ogen in dit wel heel simpele propagandatrucje gelopen. De streek mag immers oud zijn, de naam ook, maar het punt is wie er regeerde. En daarbij is de naam Palestina vooral in zwang gekomen nadat de Romeinen de Joden uit het oude Israel (Judea) hadden verdreven, maar allen als landstreek, nooit als staat.
Na deze stroman vervolgt de tweede Arabische vrouw, Lara Sawalha, met een selectieve, halve en uit de context gehaalde quote. Ze is, je meent het, ook een actrice en komt uit Jordanië. Ze kan zowel met Brits als Amerikaans accent praten (in de video heeft ze een Brits aangenomen). Trouw schrijft:
Ook de claim dat de bezetting van de Jordaanoever is ontstaan uit zelfverdediging is volgens de Palestijnse vrouwen onzin. Volgens Menachem Begin, de 6e premier van Israel, was het Israël die besloot aan te vallen in juni 1967, zonder dat bewezen was dat er echt gevaar dreigde vanuit de omliggende Arabische landen. De uitspraak van Begin vonden ze op de website van het ministerie van Buitenlandse Zaken, "het zelfde ministerie dat uw propagandavideo heeft betaald, meneer Ayalon. En uw beeld van Arabieren, als religieuze fanatici is een racistisch stereotype. Niet lang geleden gebeurde in Europa hetzelfde met Joden. En we weten allemaal wat daarvan is gekomen."
Trouw smult ervan, dat is wel duidelijk. Zelfbewuste, knappe vrouwen die in vlot en vloeiend Engels eens even die oude suffe Ayalon op zijn nummer zetten.
Isreallycool wijst erop dat men de helft van het citaat heeft weggelaten:
"In June 1967, we again had a choice. The Egyptian army concentrations in the Sinai approaches do not prove that Nasser was really about to attack us. We must be honest with ourselves. We decided to attack him. This was a war of self-defense in the noblest sense of the term. The government of national unity then established decided unanimously: We will take the initiative and attack the enemy, drive him back, and thus assure the security of Israel and the future of the nation.
As historian and former Israeli ambassador to the USA Michael Oren has explained:
And going through the documents, both Israeli and Arab, I began to come across actual operational plans by the Egyptians to launch a surprise attack against Israel, an air and ground attack, on May 27th, 1967. ..It was the Israelis operating on a hunch, telling the Americans that really in the night between the 26th and the 27th, that they think that the Egyptians are going to move. The Americans, President Johnson, informed his counterpart in the Kremlin, Kosygin, who, in turn, sent his ambassador to wake up Nasser in the middle of the night and said, `Don't you dare.'
Er was dus wel degelijk een aanvalsplan van Egypte, dat Israel onderschepte en doorbriefde aan de Amerikanen. Maar zelfs zonder zo'n plan had Israel alle recht om aan te vallen. Egypte had de Golf van Aqaba afgesloten voor Israelische scheepvaart, wat geldt als een casus belli. De internationale gemeenschap heeft nog een halfslachtige poging gedaan hem open te krijgen (Nederland heeft daar nog een rol in gespeeld) maar zette niet door, en zei in feite tegen Israel: 'zoek het maar uit'.
Voor Israel was dit van groot strategisch belang, o.a. voor olie toevoer uit het toen nog bevriende Iran. Egypte had bovendien de VN troepenmacht in de Sinaï naar huis gestuurd, wat de VN zonder enig protest accepteerde. Honderdduizenden Egyptische soldaten hadden zich bij de grens samengetrokken, en Israel had al weken al haar reservisten gemobiliseerd. Met een inwonertal van zo'n 2,5 miljoen mensen betekende dat dat het land niet werd bewerkt en de fabrieken leeg waren. Het was voor Israel een onhoudbare situatie die de economie en het land destabiliseerde en het moreel van de soldaten (en de bevolking) aantastte. Daar kwamen de oorlogszuchtige uitspraken en dreigementen van Nasser nog eens bij. In heel de Arabische wereld werd gesproken van de aankomende vernietigingsoorlog, er verschenen cartoons in Arabische kranten van o.a. een met doodshoofden geplaveid Tel Aviv. En dan was er nog Syrië, dat kibboetsen en dorpen in het lager gelegen Israel met artillerie bestookte vanuit de Golan. De bewoners smeekten de regering om er – eindelijk – eens een einde aan te maken, want Syrië deed dat al jaren met enige regelmaat. Zie voor meer info ook: Zesdaagse Oorlog.
De deels geciteerde uitspraak van Begin (die in 1967 uiteraard geen premier was zoals de dames beweren – Hoezo geschiedenisles? ) stamt overigens uit 1982, toen hij intern onder vuur lag vanwege de volgens velen onnodige en ongerechtvaardigde inval in Libanon en vooral de toenmalige belegering van Beiroet. Hij verdedigde deze aanval tegenover Israelische veiligheidsexperts door te benadrukken dat de oorlogen in 1956 en 1967 eveneens oorlogen waren geweest waarbij Israel een keus had gehad, omdat het niet zeker was dat Egypte zou aanvallen, maar de enige veilige keus om te overleven was om Egypte voor te zijn door zelf aan te vallen. Met deze context is duidelijk dat het Begin niet om een nuchtere evaluatie van de Zesdaagse Oorlog ging maar een politiek betoog was om zijn beleid in 1982 te verdedigen.
Tot slot de idiote aantijgingen dat Arabieren allemaal als religieuze fanatici werden neergezet en de mega Godwin die daarop volgt. Ayalon maakt gebruik van simpele tekeningetjes om zijn verhaal te ondersteunen. Waar hij over de Zesdaagse Oorlog vertelt zie je een Arabier met een geweer schieten, en het Ottomaanse rijk wordt verbeeld met een waterpijp rokende Arabier. Dat laatste was een populaire bezigheid van de Ottomanen en Arabieren, dus daar lijkt me weinig racistisch aan. Ik zou het eerder wat simpel en kinderlijk noemen, en inderdaad misschien wat stereotiep, maar om dat nou te vergelijken met hoe de nazi's de Joden afbeelden slaat echt helemaal nergens op. Het is extra wrang dat Arabieren met deze kritiek komen terwijl Joden in Arabische media nog dagelijks als monsters, parasieten, spinnen, octopussen en andere verschrikkelijks worden afgebeeld.
Hieruit blijkt maar weer eens dat de grootste leugens en onzin geloofwaardig overkomen als ze door knappe actrices met een net Engels accent worden uitgesproken. En dat een Nederlandse kwaliteitskrant dit voor zoete koek slikt. Er is overigens een tegenvideo gemaakt, zonder knappe Israelische actrices, waarin van het verhaal van de Arabische dames brandhout wordt gemaakt.
Ratna Pelle
