http://www.israel-palestina.info/actueel/2016/07/21/vpro-geeft-weer-podium-aan-israelhaat/
= IMO Blog =
De protesten tegen Dyab Abou Jahjah als Zomergast bij de VPRO worden al gauw gezien als pleidooi voor censuur, het monddood willen maken van bepaalde (dwarse, sommige onwelgevallige) stemmen. En dat verhoogt zijn status als querulant, als dwarse denker, die het tegen een machtige Israellobby opneemt. Veel antizionisten hebben dit imago dankbaar uitgebuit: Thomas von der Dunk, Dries van Agt, en in een vorig tijdperk Gretta Duisenberg. Lekker zeggen wat van de goegemeente eigenlijk niet mag, of beter gezegd, wat 20 jaar geleden not done was maar nu allang bon ton is.
Het protest tegen Abou Jahjahs optreden roept bij velen de reactie op dat hij het recht heeft te zeggen wat hij vindt, hoe vreselijk dat misschien ook is. In die theorie wordt iedereen monddood gemaakt wiens stukken niet geplaatst worden, of boeken niet gepubliceerd, een onzinnig idee. Zoals ik al schreef hebben media natuurlijk geen verplichting iemand een podium te geven. Toch worden de protesten tegen Abou Jahjah, rapper Appa en Thomas von der Dunk steevast in die hoek geplaatst, niet in de laatste plaats door henzelf. Mij gaat het echter niet zozeer om wat zij zeggen, maar waar zij het zeggen. In achteraf zaaltjes mogen van mij obscure types roepen dat Israel een racistische apartheidsstaat zou zijn die de grootste genocide in deze eeuw heeft uitgevoerd. Als je zo iemand op regelrecht antisemitisme kunt betrappen dan kan de rechter worden ingeschakeld, maar verder doen ze maar. Wanneer iemand dat op de publieke omroep gaat zeggen heb ik daar een groot probleem mee. De publieke omroep zet toch een soort stempel van goedkeuring op de inhoud van programma’s, je weet dan dat het door allerlei kwaliteitscontroles is gegaan. Niet iedere idioot mag bij Pauw aanschuiven, bij DWDD en al helemaal niet in Buitenhof of Nieuwsuur, laat staan in Zomergasten.
De walgelijke schrijfsels op obscure blogjes als Hotel Terminus, Floris Schreve Lult of de altijd weer eenzijdig negatieve schrijfsels van zuurpruim Maarten Jan Hijmans: het valt doorgaans allemaal onder de vrijheid van meningsuiting. Op de site van Stop de Bezetting werden jarenlang met enige regelmaat artikelen uit het Iraanse Press tv overgenomen, een lekker onfrisse bron die de ware aard van SdB goed laat zien. Nog in 2014 werden ze aangeklaagd door het CIDI en MDI voor het plaatsen van antisemitische artikelen over o.a. de grote Joodse invloed op internet en media (de SdB website is vorige maand vernieuwd en lijkt nu geen oude artikelen meer te bevatten). Zolang deze schrijfsels ons niet worden voorgeschoteld als waardevolle stemmen in het debat, en tien- of honderdduizenden mensen die zich verder niet specifiek met Israel-Palestina bezig houden ze ‘toevallig’ onder ogen krijgen en de onzin erin voor betrouwbaar gaan aanzien, is er weinig aan de hand. Het zou ondenkbaar zijn dat zwarte Gretta indertijd ruim 3 uur op tv mocht vertellen over haar favoriete tv programma’s, daarvoor werd ze niet serieus genoeg genomen, zelfs niet door de vooruitstrevende leiders van publieke media en debatcentra.
Maar steeds als je denkt dat we nu wel het hoogtepunt hebben gehad qua misstappen en het legitimiteit verlenen aan rabiate Israelhaat, schijnt het nog erger te kunnen. Drie jaar geleden alweer kwam de VPRO in opspraak vanwege een nogal onkies kolonistenspel dat de jongerenafdeling op haar site had geplaatst. In het spel werden Joodse stereotyperingen (Joodse gierigheid) verwerkt en heel Israel als gekoloniseerd neergezet. Het was allemaal satire uiteraard, maar nadat het Simon Wiesenthal Centrum vragen stelde en het de internationale pers had gehaald, koos de VPRO toch eieren voor haar geld en haalde het spel van de site. Erger nog vond ik de uitzending van Tegenlicht in oktober 2011, waarin Thomas von der Dunk mocht vertellen hoe smerig de Israellobby te werk gaat. Von der Dunk (“Israëlis gedragen zich als een Herrenvolk”), die Israel altijd graag met de nazi’s vergelijkt en als het grootste probleem en kwaad van de eeuw voorstelt. Uit de aankondiging:
Anti-Israël is al snel anti-semiet, ook in Nederland. Tegenlicht onderzoekt met Thomas von der Dunk hoe in Nederland het denken over Israël wordt gemanipuleerd door een machtig samenspel van politiek, geloof en propaganda. Nederland is een trouwe bondgenoot van Israël en die sentimenten zitten diep. Israël blijft dat zorgvuldig koesteren en regisseren zodat op elk gewenst moment de steun van Nederland kan worden ingezet.
Samen met o.a. Ilan Pappe (“Feiten doen er niet toe”) worden een aantal recente kwesties geduid, zo gaat men verder, om te besluiten met: “Slechts een paar voorbeelden van het geraffineerde spel dat de pleitbezorgers voor Israël spelen.” Het ging om zaken als dat de subsidie van ICCO aan Electronic Intifada werd gehekeld, en dat er kritiek was gekomen op de radikale inhoud van Palestijnse schoolboeken. In de uitzending werden vervolgens Amos Oz en Shimon Peres van racisme beticht, omdat zij aan het zionistische idee van een Joodse staat vasthielden. Wat alles zegt over het extremisme van de ‘historici’ Ilan Pappe en Thomas von der Dunk, beiden hardcore antizionisten. En het was natuurlijk helemaal geen geraffineerd spel maar doodnormaal werk van mensen die voor vrede zijn om de opruiende teksten van EI en de Palestijnse schoolboeken te hekelen, maar de uitzending doet het voorkomen alsof dit om machtige en zeer dubieuze groepen gaat.
Door dit soort uitzendingen (VARA’s Zembla had een paar jaar hiervoor een aflevering van precies dezelfde strekking) en andere berichtgeving (o.a. NRC laat niet na te benadrukken hoe invloedrijk het CIDI wel niet is en hoe eenzijdig pro-Israel men wel niet is) is dit idee van een machtige Israellobby een soort gemeengoed geworden en wordt alles wat ten faveure van Israel wordt gezegd of gedaan in dat licht geplaatst. Israel sympathisanten handelen blijkbaar nooit vanuit idealisme en rechtvaardigheidsgevoel en omdat zij voor een letterlijk en figuurlijk onder vuur liggend land willen opkomen, maar het zijn gewiekste lobbyisten. Ook website Joop van de VARA is berucht. Jarenlang was antisemiet Peter Edel er vaste columnist, naast onfrisse figuren als Jan Wijenberg (die het CIDI van knokploegen betichtte) en natuurlijk Dries van Agt. Rechtse mensen (en het CDA is daar rechts) krijgen er normaal gesproken geen podium, behalve natuurlijk als ze net als baas Francisco van Jole ook anti-Israel zijn.
Wat doen dit soort zaken met ons, de consumenten van al dat fraais? Gecombineerd met de vele eenzijdige reportages van Monique van Hoogstraten (en haar voorganger Sander van Hoorn), het nagenoeg negeren van Palestijns geweld, tegen kolonisten en überhaupt (behalve wanneer men kan openen met de Israelische tegenreactie, waarna de oorzaak in een bijzinnetje – “volgens het Israelische leger zou een Palestijn met een mes” etc. – kan worden weggestopt), heeft dit voor een behoorlijke omslag gezorgd. Daar hoor je zelfs iemand als Anja Meulenbelt weleens voorzichtig over jubelen. Het komt erop neer dat zodra Israeli’s enkele Palestijnen doden, en vooral wanneer daar minderjarigen bij zijn (iedere Palestijn onder de 18 is een kind voor veel media), Joodse instellingen extra beveiliging behoeven en Joden extra behoedzaam zijn als ze de deur uitgaan. Het aantal antisemitische incidenten neemt toe, onder ieder artikel over Israel verschijnen antisemitische commentaren, en ik hoor Joden zeggen dat het misschien toch tijd wordt te emigreren.
Vervolgens zien we in het beste geval een bezorgde minister op tv die oproept om Joden en Israel niet door elkaar te halen en kalm te blijven, gevolgd door beelden van de zoveelste anti-Israel demonstratie en een woedende Appa die ‘fuck de Talmoed’ roept en alle ‘zionisten’ van oorlogsmisdaden beticht waarvoor ze zullen boeten. Zijn vuisten in de lucht en een grote schreeuwende en klappende menigte voor hem. Even overschakelen op Pauw dan maar, waar een Marokkaanse baas van een broodjeszaak zegt dat je Israelische toeristen wel in elkaar mag slaan vanwege Israels misdaden. Dan liever een programma over bruggen bouwen opzetten? Wederom Appa in beeld, die vertelt dat hij met iedereen wil verzoenen, maar niet met racisten en zionisten…
En binnenkort kunnen we dus weer ruim drie uur Israelhaat tegemoet zien. Ik wil helemaal niemand de mond snoeren, en ik accepteer alle bagger op internet zolang die binnen de wet valt (wat volgens mij vaak niet zo is, maar dat is weer een ander verhaal). Maar ik kan niet accepteren dat kwaliteitsmedia, de media waarmee ik ben opgegroeid, telkens weer een podium bieden aan rabiate Israel haat en soms nauwelijks verhuld antisemitisme. De publieke media hebben invloed, juist vanwege voornoemd stempel van goedkeuring. Dat men soms ook wat controversiëlere mensen een podium biedt kan ik begrijpen, dat kan goed zijn voor het debat en de meningsvorming, maar waarom steeds met dezelfde strekking, tegen hetzelfde land en dus ook datzelfde volk dat daar zelfbeschikking heeft? En vanwaar die eenzijdigheid? Dat is allang niet meer fris en vernieuwend, het is dezelfde oude prak telkens weer opwarmen en opdienen en erbij zeggen dat dit een nieuw recept is.
Voornoemde Tegenlicht uitzending werd zelfs aangeprezen op het forum van Stormfront. De ‘NVU voorzitter’ schreef daar:
Deze documentaire moet verplicht scholingsmateriaal worden voor alle rechts-radicale, nationalisten, volks-nationalisten en nationaal-socialisten. Zodat men weet hoe en wat over de staat Israël en het Jodendom. Zeer leerzaam en interessant.
Extreemlinks en extreemrechts demonstreren soms gebroederlijk naast elkaar tegen Israel. Het zou zeer te denken moeten geven, en zou een mooie reportage in Tegenlicht of Zembla kunnen opleveren, ware het niet dat zij principieel nooit iets zullen uitzenden waarin het anti-Israel sentiment kritisch wordt bejegend. Volgens een Belgische criminoloog en voormalig veiligheidsadviseur van de premier had een aantal moslimextremisten van Sharia4Belgium hun roots in de AEL. Ook hingen jongens uit het criminele milieu om hem heen. Hij werd in 2002 gearresteerd op verdenking van het aanzetten tot geweld en in eerste instantie veroordeeld tot een jaar cel. Zijn AEL werd in Nederland veroordeeld vanwege een antisemitische cartoon. Tijdens de Tweede Libanon Oorlog in 2006 ging hij ‘het verzet’ helpen, en tot aan de Syrische burgeroorlog werkte hij nauw met Hezbollah samen. Ik heb eerder al diverse citaten gegeven waaruit zijn extremistische gedachtengoed blijkt.
Ik geloof niet dat de VPRO deze ideeën aanhangt, maar men is wel stekeblind voor het extremisme en het gevaar dat daarvan uitgaat, in een tijd waarin de emoties rond Israel zo makkelijk grote hoogten bereiken en Joden zich steeds onveiliger voelen. Een tijd waarin moslims en Arabieren steeds mondiger worden en openlijker hun afkeer van Israel laten blijken. Voor alles zijn nu echte bruggenbouwers nodig, mensen zoals aan Joodse zijde een Natascha van Weezel of Hanna Luden, die proberen beide kanten te begrijpen, die de dialoog willen aangaan ook met hen die er anders over denken. Mensen die kritisch naar de eigen gemeenschap zijn zonder die zwart te maken, mensen die bereid zijn te luisteren naar de ander.
Ratna Pelle
