zaterdag 19 februari 2011

Mubarak was geen vriend van Israel, een nieuwe Egyptische democratie wellicht ook niet..

 
Wie zei het volgende?

"Against us stood the most intelligent people on earth ? a people that controls the international press, the world economy and world finances. We succeeded in compelling the Jews to do what we wanted; we received all our land back, up to the last grain of sand! We have outwitted them, and what have we given them in return? A piece of paper ... We have established sophisticated machinery to control and limit to the minimum contacts with the Jews."

Juist ja, die grote zionist Mubarak. Zijn antipathie tegen Israel en de Joden bleek uit meer dingen:

Under that system, Israeli leaders would visit Egypt, but Mubarak, with the exception of Rabin's funeral in 1995, never reciprocated. The resident Egyptian ambassador was embraced by Israel's social set; Israel's ambassador to Cairo was treated as a diplomatic leper. Egyptian intellectuals who explored ties with Israel were visited by Mubarak's Mukhabarat ? a serious disincentive to continued contacts.
Egypt used every international forum to condemn Israel, and allowed anti-Semitism to flourish in the local press and in government-controlled media, as per the recent charge that Israeli GPS-guided sharks were working to destabilize Egyptian tourism. When occasionally pressed on the matter of incitement, Mubarak would disingenuously argue that his country had a free press.

Om de een of andere reden zul je Bertus Hendriks (medeoprichter en jarenlang voorzitter van het Palestina Komitee) dit soort dingen niet op Nieuwsuur horen zeggen.
 
RP
---------


Israel could become the scapegoat of Egypt's new democracy
We do not fear Egyptian democracy; we fear people who believe that Israel and its interests are dispensable for the 'greater good,' such as Egyptian democracy.
http://www.haaretz.com/print-edition/opinion/israel-could-become-the-scapegoat-of-egypt-s-new-democracy-1.344141
By Amiel Ungar

It was discomfiting, in recent days, to have Israel and, specifically, Prime Minister Benjamin Netanyahu, portrayed as shareholders in Mubarak, Inc., and to see the ex-ruler described as Israel's ally. Actually, the originator of the thesis that Arab dictatorships could promote peace was none other than Yitzhak Rabin, who argued that Arab strongmen could rein in terrorism more efficiently than Israel.

They didn't have to contend with judicial intervention and human rights meddlers. Arab leaders, treated with indulgence because, after all, boys will be boys, could employ the requisite brutality against terrorism in their countries, while the enlightened world would be aghast at far less repressive tactics employed by Israel.

This mode of thinking is perpetuated by opinion leaders who beseech Israel to make peace with the even more oppressive Syrian hereditary republic of the Assad clan. I fully subscribe to Prof. Efraim Karsh's assessment of Mubarak: "He [Mubarak] has also fostered a culture of virulent anti-Semitism in Egypt, a culture whose premises he himself evidently shares."

Writing in Commentary Magazine in April 2002, the historian cited a passage from Mubarak's speech to students at Cairo University in 1991, in which he gloated over Egypt's victory at Camp David: "Against us stood the most intelligent people on earth - a people that controls the international press, the world economy and world finances. We succeeded in compelling the Jews to do what we wanted; we received all our land back, up to the last grain of sand! We have outwitted them, and what have we given them in return? A piece of paper ... We have established sophisticated machinery to control and limit to the minimum contacts with the Jews."

Under that system, Israeli leaders would visit Egypt, but Mubarak, with the exception of Rabin's funeral in 1995, never reciprocated. The resident Egyptian ambassador was embraced by Israel's social set; Israel's ambassador to Cairo was treated as a diplomatic leper. Egyptian intellectuals who explored ties with Israel were visited by Mubarak's Mukhabarat - a serious disincentive to continued contacts.

Egypt used every international forum to condemn Israel, and allowed anti-Semitism to flourish in the local press and in government-controlled media, as per the recent charge that Israeli GPS-guided sharks were working to destabilize Egyptian tourism. When occasionally pressed on the matter of incitement, Mubarak would disingenuously argue that his country had a free press.

I shed no tears for Mubarak, but I have a disagreement with supporters of his overthrow who contend that Israel had no right to be alarmed about a worse alternative, or, like British Foreign Secretary William Hague, lecture us about lowering our belligerence when warning of such an alternative, or about how this is not about Israel.

James Traub, writing in Foreign Policy (February 10), attempted to whitewash the Muslim Brotherhood, though he acknowledged: "The Brothers with whom I spoke were not only anti-Israel, but pro-Hamas. Israel has every reason to fear the prospect of a Muslim Brotherhood government."

Traub, however, argued that the United States and Israel cannot "stand athwart history shouting, 'Stop!' The only possible answer is to accept the legitimate aspirations of the Palestinian people for a state of their own."

Egypt's government is an internal Egyptian matter. Israel merely expects that any such government honor the treaty obligations of its predecessor, as pacta sunt servanda (agreements must be kept) is a cornerstone of international law and stable international relations.

The peace with Israel was, as Mubarak correctly acknowledged, the cut-rate price that Egypt paid to get Israel to cede the Sinai and destroy the thriving communities of the Yamit district. Israel signed this one-sided treaty because of peace millenarianism and the pressure applied by that dishonest broker Jimmy Carter, who, as former National Security Council official William Quandt revealed, secretly ganged up on Israel with Egypt. The treaty was the greatest disaster of Menachem Begin's premiership, but at least, as political scientist Dore Gold has pointed out, Begin insisted that the treaty, by way of Article 6, stand on its own, regardless of external events.

We do not fear Egyptian democracy; we fear people like Traub, who believe that Israel and its interests are dispensable for the "greater good," such as Egyptian democracy, and who, when pushed to the wall, are ready to exonerate Egypt's treaty abrogation because Israel insists on certain minimal conditions for Palestinian statehood. By Traub's logic, if the Palestinians had accepted Ehud Barak's or Ehud Olmert's delusional peace offerings in 2000 and 2008, they would be entitled to revoke the deal if they were dissatisfied with the treatment of Arabs in what would be left of Israel - say, in Jaffa or Nazareth.

Mubarak has left a toxic legacy. Even the most competent, altruistic Egyptian government will have to cope with major problems, most notably overpopulation and job creation for a swollen youth cohort. Job creation is no easy matter - ask Barack Obama - particularly for the young, as Jose Zapatero and Nicolas Sarkozy will attest to. I don't suppose that The New York Times' Thomas L. Friedman, with his enthusiasm for things Chinese, will recommend that Egypt, a la China, limit families to one child.

Faced with these difficulties, it will be far easier for an Egyptian leader to blame the Jews. Israel, in its yearning for peace precipitation, has wrongly resigned itself to such spittle, but it does insist that both sides honor the peace.

Otherwise, be kind enough to return the Sinai.

Dr. Amiel Ungar, a political scientist, is a regular contributor to Haaretz English Edition.

Antisemitisme in Nederland: de stilte na 't bommetje van Bolkestein


Het volgende (stond in apart kadertje bij het artikel) is wel opvallend:
 
Vaker de klos
Volgens politiecijfers maken joden de meeste kans op discriminatie: zo'n 14 keer meer dan Turken en Marokkanen, 64 keer meer dan Antillianen en 178 keer meer dan Surinamers.
 
RP
------------
 

Leegte na 't bommetje van Bolkestein

http://www.depers.nl/binnenland/545696/Leegte-na-t-bommetje.html

Door: Peter Wierenga
Gepubliceerd: dinsdag 15 februari 2011 22:42
Update: woensdag 16 februari 2011 07:48

De aanpak van jodenhaat is weinig opgeschoten, vindt de man die Bolkesteins omstreden emigratieadvies naar buiten bracht. Manfred Gerstenfeld, die als jongetje moest onderduiken, wijt dat aan de Nederlandse neiging tot polderen.


'Kankerjoden!' De politie is op zoek naar de jonge allochtoon die vorige week Raphaël Evers uitschold, en de Hitlergroet bracht. Arm omhoog, vingers onder de neus om het snorretje te symboliseren.

De rabbijn deed aangifte, met steun van het Contactorgaan Moslims en Overheid. Want ironisch genoeg vond het incident plaats tijdens een 'interreligieuze dialoogwandeling' in Amsterdam-West. Een van de vele initiatieven tegen antisemitisme. Zeg maar gerust lawine.

De eerste sneeuwbal kwam van Manfred Gerstenfeld. 'Een beetje overdonderd was ik wel', geeft hij toe vanuit Jeruzalem. In zijn boek Het Verval stond een opvallende passage van Frits Bolkestein, die de oud-eurocommissaris bevestigde tegenover De Pers: hij ziet geen toekomst in Nederland voor 'herkenbare' joden, vanwege het antisemitisme onder (sommige) moslimjongeren. Deze joden kunnen hun kinderen het beste aanraden om te emigreren.

Boem! De gevoelige snaar trilde door tot in België (De Standaard), Duitsland (Die Zeit), Zwitserland (Basler Zeitung), Frankrijk (Le Monde), in Israël zelf (Haaretz), ja tot in Pakistan en Zimbabwe toe. 'Een filmmaker zei tegen me: hé, wat heb ik nu over je gelezen in de Tsjechische pers?', vertelt Gerstenfeld.

In Nederland bracht het een tsunami aan artikelen, columns en opiniestukken teweeg. Bolkestein werd voor kierewiet verklaard door politici, maar in de Tweede Kamer stond antisemitisme evengoed bovenaan de agenda. Mooi toch?

'Het debat in de Kamer heeft uiteindelijk niets opgeleverd', reageert de bestuursvoorzitter van het Jerusalem Center voor Public Affairs zuinigjes. 'Prima dat er hogere straffen worden geëist tegen antisemitisme, maar Ivo Opstelten wil geen geld uittrekken voor het beschermen van joodse instellingen.'

Tenminste, dat wil de VVD-minister overlaten aan lokale overheden, zolang het niet om (terreur-)dreiging van nationaal niveau gaat. 'Maar in de praktijk betalen die zelden iets', riposteert Gerstenfeld.

Slechts zo'n 8.000 Nederlandse joden – onder wie 1.500 orthodoxen – zijn lid van een van de drie joodse kerkgenootschappen. 'Die kleine groep moet iedere keer het geld opbrengen voor de beveiliging van activiteiten. Dan is het moeilijk om de joodse religieuze identiteit te laten overleven. Zeker omdat juist de orthodoxe groep het meeste emigreert.'

Fantasie

Het stuit de 73-jarige nog meer tegen de borst dat het kabinet een diepgaand onderzoek afwijst, zoals dat in Groot-Brittannië en Canada is gehouden. Volgens minister Piet Hein Donner heeft onderzoek weinig zin voor een fenomeen dat zulke oude en diverse wortels heeft. Overigens zoekt Donner die oorzaken zelf in de (vrij recente) secularisering. Gerstenfeld: 'Dat is fantasie, zonder enig bewijs!'

Eerder stelde hij aan Job Cohen, toen nog burgemeester van Amsterdam, zo'n onderzoek voor. Vergeefs. Gerstenfeld meent dat er een taboe rust op antisemitisme door moslims. 'Dat komt door de poldermentaliteit: Nederlanders willen zaken niet op scherp stellen. Want misschien moeten we morgen wel sámen onze vinger in de dijk steken…'

Toch kunnen we er niet omheen, betoogt hij. 'Er zijn natuurlijk landen waar het veel erger is: Noorwegen, Zweden, België… Maar de schokkendste gevallen halen de pers niet eens. Zo ken ik een joodse vakkenvuller bij de Albert Heijn, die zo'n twee keer per week lastiggevallen werd door Marokkaanse jongens. Hij woont nu in Jeruzalem.'

Is antisemitisme dan onlosmakelijk met dat geloof verbonden? 'Ik zeg niet, zoals de PVV, dat de hele islam een verwerpelijke ideologie is. Ik zeg ook niet dat álle moslims antisemiet zijn, maar het percentage is wel beduidend groter dan onder niet-moslims. Dat is in een aantal Europese landen aangetoond.'

Maar maakt het voor de aanpak soms uit of jodenhaat komt van een lelieblanke fascist, of van een opgeschoren mocro? 'Ja, want als je er iets aan wilt doen, moet je weten wat de bron is. Zijn dat familie en vrienden, is dat de moskee – dat denk ik niet, want daar komen die jongens niet – of is dat een satellietzender?'

En dan is er nog het fenomeen van no-go areas, die je niet in de statistieken terugvindt. 'Rabbijn Evers neemt de tram al niet meer in Amsterdam.'

Is Gerstenfeld niet te negatief? Wat te denken van initiatieven als het Joods-Marokkaans netwerk? 'Om samen een voetbaltoernooi te houden, vind ik een uitstekend idee. Maar we moeten niet suggereren, zoals rabbijn Lody van de Kamp doet, dat het probleem van twee kanten komt. Alsof joodse jongens imams aanvallen! Net zoals het geschiedvervalsing is om de Holocaust op één lijn te stellen met de Nakba' (de 'verdrijving' van de Palestijnen uit Israël, PW).

Artis

Over het 'misbruik' van de Holocaust schreef hij een ander boek. De Nederlandse vertaling komt in april uit. Opgedragen aan de familie Mastenbroek, de – inmiddels overleden – buren bij wie hij als jongetje ondergedoken zat. Tegenover Artis.

Een vraag dringt zich op. Kan Gerstenfeld, die het land al in 1964 verliet, het Nederlandse antisemitisme wel goed beoordelen? 'Juist doordat ik in verschillende landen heb gewoond, met een andere cultuur, vallen dingen mij sneller op als ik weer een keertje terug ben. Zoals dat een joodse school beveiligd moet worden. Of dat ik moet zeggen wie ik ben voordat ze bij de synagoge de deur voor me openmaken.'

Al die signalen moeten ons zorgen baren. 'Eigenlijk vormen de georganiseerde joden in Nederland maar een heel kleine groep, in grootte vergelijkbaar met de oud-katholieken. Toch zijn ze in symbolische zin zeer belangrijk, als een soort spiegel voor het land. Ze zijn misschien de eerste slachtoffers van haat, maar nooit de laatste. Kijk maar naar de dreiging die kopten nu ondergaan, niet alleen in Egypte maar ook in Europa. Ja, ook in Nederland.'

Arabische doden tijdens protesten Midden-Oosten


De afgelopen weken zijn veel meer Arabieren door Arabieren gedood dan door Joden de afgelopen twee jaar, aldus Elder of Ziyon. Dat is geen uitzondering: in de enorme Arabische wereld worden, niet verbazingwekkend, meer mensen gedood dan in Israel en de Palestijnse gebieden, bij elkaar kleiner dan Nederland. 'What else is new?' vraag je je dus wellicht af. Wel, het punt is natuurlijk dat er zo onevenredig veel ophef en woede is, niet in de laatste plaats van Arabieren zelf, wanneer Israel enkele Palestijnen (vaak strijders op weg om bommen te leggen of raketten af te schieten) doodt. De Egyptenaren zijn zeker boos op Mubarak en zien de doden die de afgelopen weken vielen als martelaren, maar de Arabische woede over die 365 doden haalt het niet bij de woede wanneer Israel eenzelfde aantal Palestijnen doodt. Tijdens de Gaza oorlog waren er overal woedende demonstraties met vlagverbrandingen en rellen, in Nederland gingen Arabieren keer op keer de straat op, en zelfs de Aldi en andere winkels werden geboycot omdat ze zogenaamd met de zionisten zouden samenwerken. Waar is die woede wanneer Arabische despoten en dictators hun eigen onderdanen de dood in jagen? Waar is de woede over het bloedig neerslaan van de protesten in Iran? In Bachrein? In andere Arabische landen? De dagelijkse vernederingen van deze regimes tegenover hun onderdanen, die in feite rechteloos zijn?
 
RP
---------
 

Fun trivia fact

Far more Arabs have been killed by other Arabs during protests in the past month than have been killed by Israel in the past two years.

The toll so far:
Egypt 365
Tunisia 219
Libya 24
Bahrain 5
Yemen 4
Iraq 2

Total: 599 (at least)

That's more than quadruple the number of Palestinian Arabs killed by Israel since Cast Lead.
 
 

vrijdag 18 februari 2011

Terroristen supporter Qaradawi gaat menigte toespreken op Tahrir Plein Cairo

 
Terwijl Bertus Hendriks twee weken lang mocht uitleggen aan de Nederlandse kijker dat de Egyptische revolutie volkomen seculier was en de Moslim Broederschap de verkiezingen sowieso niet gaat winnen, beginnen zij zich langzaam te roeren. Een paar dagen geleden sprak een leider van de MB al over de noodzaak de sharia in te voeren, en nu zal Al Qaradawi de preek voor het vrijdaggebed geven. De massale gebeden tijdens de opstand werden in het Westen overigens genegeerd, want dat paste niet in het zogenaamd puur seculiere karakter van de omwenteling. Ik ben benieuwd wat Hendriks morgenavond in Nieuwsuur gaat zeggen.
 
RP
--------
 

Terrorist supporter Qaradawi to address Tahrir Square

http://elderofziyon.blogspot.com/2011/02/terrorist-supporter-qaradawi-to-address.html
 
 
From OnIslam (verified by Al Arabiya in Arabic):
As thousands of Egyptians are preparing to celebrate their successful revolution against long-standing president Hosni Mubarak on Friday, February 18, prominent Muslim scholar Yusuf Al-Qaradawi will deliver the sermon of the weekly prayers from Tahrir Square in Cairo.

Qaradawi, the pres[id]ent of the International Union for Muslim Scholars (IUMS) will deliver the sermon at an invitation from a coalition representing the youth of the Egyptian revolution, OnIslam.net has learned.

The invitation was extended in gratitude to Qaradawi's role in mobilizing support for the Egyptian revolution.

Thousands of Egyptians are set to gather in Tahrir Square to celebrate their success in ousting Mubarak.
Hundreds of thousands are expected at tomorrow's rally, so Qaradawi - who issues fatwas mandating suicide bombings against Jews in Israel - will have quite an audience.

Qaradawi has been banned from his native Egypt for 30 years.
 
 

ICCO: Olijfbomen planten om Israël te beschadigen

 
Een goed artikel dat wederom laat zien dat ICCO & co. niet in de vredeshoek zitten. Achter de actie 'plant een olijfboom' gaat een radikale organisatie schuil die tegen dialoog en voor boycots van Israel is.
 
Op zijn Nederlandse website spreekt JAI dan ook alleen maar over olijfbomen en de problemen van de Palestijnse boeren.
Op de Arabische website zegt JAI echter dat sinds zijn oprichting 'Israël ten behoeve van de Joodse staat land steelt' terwijl 'Israëls Palestijnse burgers beroofd worden' Ook wordt Israël als 'een catastrofe' omschreven. De moederorganisatie van JAI heeft het zelfs over 'de bezetting van Palestina door Israël sinds (de stichting) 1948'. Met andere woorden: Israël, ook zonder de bezette gebieden, wordt als illegaal beschouwd. JAI neemt hier geen afstand van.
 
ICCO directeur Marinus Verweij schreef in een opiniestuk in de Volkskrant de oproep van zo'n 170 organisaties tot een economische, diplomatieke en culturele boycot van Israel te ondersteunen, al heeft men de oproep zelf niet ondertekend. Deze organisaties is het niet alleen te doen om de bezetting, maar om Israel zelf, zoals zij vaak in het Westen wel suggereren.
 
De vendetta tegen Israël knaagt aan de geloofwaardigheid van organisaties als ICCO, Oxfam Novib en Cordaid, maar zij zijn niet de grootste verliezers. De echte slachtoffers zijn de mensen die afhankelijk zijn van de hulp die deze organisaties zouden moeten verstrekken.
 
Dit kan ik slechts volmondig beamen.
 
 
RP
------------

Olijfbomen planten om Israël te beschadigen

http://www.nd.nl/artikelen/2011/februari/11/olijfbomen-planten-om-israel-te-beschadigen-

Ontwikkelingsorganisaties ICCO, Cordaid en IKV Pax Christi steunen Palestijnse boeren financieel bij het planten van olijfbomen. Dit Nederlandse geld wordt echter besteed door een organisatie die onverbloemd meldt dat de staat Israël illegaal is.

Op zich is het een mooi idee: onder het vaandel van vrede olijfbomen te planten voor het toekomstige Palestina. Het is niet alleen een symbolisch, maar ook een praktisch gebaar. Je maakt een gebied groen en draagt bij aan het zelfbewustzijn van de Palestijnen. Maar de schijn kan bedriegen en dat blijkt als je de Nederlandse website 'Plant een olijfboom' wat beter bekijkt.

Formeel zegt de site 'door het planten van olijfbomen samen met Palestijnse boeren de hoop op een goede toekomst' levend te willen houden. Nogmaals, dat is een prima streven, maar de werkelijkheid is anders.

verregaande boycot

De campagne die de site voert, is een onderdeel van de Nederlandse afdeling van de Palestijnse organisatie JAI (Joint Advocacy Initiative). Deze organisatie ontmoedigt een dialoog met Israël, roept op tot een verregaande boycots tegen Israël en heeft nu dus een afdeling in Nederland om geld in te zamelen voor haar activiteiten.

Dat dit soort organisaties hier opereren is niet verbazingwekkend. Het verontrustende is echter dat de financiering van dit initiatief door ICCO, Cordaid en IKV Pax Christi gesteund wordt: drie organisaties die miljoenen euro's subsidie ontvangen van de Nederlandse regering. 'Plant een olijfboom' van JAI is bovendien slechts een van de gevallen waarin hulporganisaties hun perken te buiten gaan door politieke standpunten te financieren. In wezen gaat dit ten koste van behoeftige mensen die zij echt zouden moeten helpen. Zoals andere Palestijnse organisaties, weet JAI dat het in Europa andere woorden moet kiezen dan in het Arabisch.

Op zijn Nederlandse website spreekt JAI dan ook alleen maar over olijfbomen en de problemen van de Palestijnse boeren.

Op de Arabische website zegt JAI echter dat sinds zijn oprichting 'Israël ten behoeve van de Joodse staat land steelt' terwijl 'Israëls Palestijnse burgers beroofd worden' Ook wordt Israël als 'een catastrofe' omschreven. De moederorganisatie van JAI heeft het zelfs over 'de bezetting van Palestina door Israël sinds (de stichting) 1948'. Met andere woorden: Israël, ook zonder de bezette gebieden, wordt als illegaal beschouwd. JAI neemt hier geen afstand van.

in strijd met overheid

Het is bijna onnodig te zeggen dat deze standpunten in strijd zijn met die van de Nederlandse overheid en zelfs die van ICCO.

Gezien de dubbele boodschap waarmee JAI naar buiten treedt, kun je je afvragen of we initiatieven zoals de olijfboomcampagne wel kunnen vertrouwen en of het geld ook daadwerkelijk aan het doel gegeven wordt. Moet onze regering, al is het indirect, geld geven aan dit soort propaganda, die ook nog eens indruist tegen het internationale recht? Immers, Israël is een niet meer weg te denken, erkende staat. ICCO denkt blijkbaar van wel.

De Nederlandse website van de olijfboomcampagne is geregistreerd op naam van ICCO, hetgeen suggereert dat ICCO verder gaat dan alleen de financiering van JAI. Waarschijnlijk heeft ICCO het Nederlandse kantoor helpen opzetten dat geleid wordt door de 'boycot Israël' activiste Kristel Letschert. Desgevraagd wilden ICCO en Cordaid hierover niets zeggen, maar IKV Pax Christi gaf toe dat de campagne jaarlijks met 5.000 euro gesteund wordt.

minister Rosenthal

ICCO werd vorige maand door minister van Buitenlandse zaken, Uri Rosenthal, op het matje geroepen, vanwege het financieren van soortgelijke dubieuze hobby's, in dit geval financiering van de anti-Israëlische website 'Electronic Intifada'.

Dit was terecht, aangezien er in subsidiecontracten altijd een clausule staat dat de organisatie geen beleid mag uitdragen dat in strijd is met het beleid van het ministerie van Buitenlandse Zaken.

De vendetta tegen Israël knaagt aan de geloofwaardigheid van organisaties als ICCO, Oxfam Novib en Cordaid, maar zij zijn niet de grootste verliezers. De echte slachtoffers zijn de mensen die afhankelijk zijn van de hulp die deze organisaties zouden moeten verstrekken.

 

Israel: Groenten- en fruitexport steeg 10,5% in 2010



Slecht nieuws voor de boycotters, die graag de indruk wekken vreselijk succesvol te zijn en bij gebrek aan werkelijk succes graag de waarheid een handje helpen.
 
RP
---------
 
Israel: Groenten- en fruitexport +10,5% in 2010
 
Tholen - In 2010 was er een toename van 10,5% van de uitvoer van verse landbouwproducten in vergelijking met 2009. De waarde van de uitvoer van landbouwproducten in 2010 bedroeg 1,359 miljard USA dollar, in vergelijking met het  jaar 2009 was dit 1,229 miljard $, een stijging van 10,5%.

De Minister van Landbouw en Plattelandsontwikkeling Orit Noked verwelkomde de stijging met de woorden:"Deze cijfers zijn het bewijs van de kracht en stabiliteit van de Israëlische landbouw, ondanks de vele problemen van de landbouwers in de afgelopen jaren met droogte en stijgende waterprijzen". 

Volgens de analyse van de economische en strategische afdeling van het ministerie bestaat de totale toename van de export uit verschillende componenten. Zo vertoonden katoen en andere akkerbouwgewassen een stijging van 29,9%, citrusfruit 24,7% +, dierlijke producten 16,8% +, ander fruit 13,4% + en steeg de export van andere vruchten zoals watermeloenen, courgettes, komkommers en aardappelen met 6,4%.
 

De export van verwerkte producten, voedsel en drank, steeg in 2010 met 9,8%. Volgens berekeningen van het ministerie was er in 2010 een achteruitgang van ongeveer 9,6% van de ruilvoet. De ruilvoet in de export is gebaseerd op een fluctuerende gemiddelde wisselkoers, de euro telt voor 75% en de dollar voor 25% mee, en wordt gedeeld door de gemiddelden van de prijsindex van andere groeiende bedrijfstakken. 



Volgt Abbas het voorbeeld van Egypte?

 
Uit de Jerusalem Post:
 
Regardless of which of the two is more popular, however, it would be a mistake to rush headlong into elections again right now anyway. Among the Palestinians, precisely as among the Egyptians, premature elections will not be sufficient to establish a stable democracy.

In the West Bank, Fatah thugs continue to arrest and intimidate Hamas-affiliated activists. Hamas is doing the same to Fatah members in Gaza. Neither in the West Bank nor in Gaza is there freedom of the press or freedom of assembly (when dozens of Palestinians tried to stage an anti-Mubarak rally in Ramallah last week, PA security forces used force to disperse them). The court systems in both areas are far from fair-handed, and the official education systems continue to incite against Israel. In both places, "fear societies" continue to exist, where voters will simply choose whichever of the two violent factions they think will protect them best.
 
De JP besluit optimistisch dat de les die de Palestijnen uit de omwentelingen in Egypte kunnen trekken is, dat men moet werken aan een vrij klimaat waarin werkelijk vrije verkiezingen kunnen plaatsvinden, en dat dat laat zien dat er een werkelijk alternatief is voor Hamas in de Gazastrook. Maar of er in Egypte nu werkelijke democratie gaat komen, is nog lang geen uitgemaakte zaak. In zowel Egypte als op de Westoever zal nog veel moeten gebeuren voordat de voorwaarden voor een werkelijk vrij land zijn gecreëerd. Maar de eerste stap daartoe is gezet.
 
RP
---------
 

For valid elections




As in post-Mubarak Egypt, the Abbas-led PA has an opportunity to create the genuinely free climate for a truly democratic election.

The ripple effects of Hosni Mubarak's ouster over the weekend are being felt all over the region. The message being sent out from Tahrir Square is that Mideast leaders who want to stay in power must garner legitimacy through a fair, democratic election process.

The blatant rigging of the winter's parliamentary elections in Egypt was at least part of the cause of Mubarak's fall. Nobody expected a loss for the National Democratic Party, which has ruled the country since its creation in 1978 by Mubarak's predecessor Anwar Sadat. Egypt is renowned for election shams – so much so that during the 2006 Palestinian elections, when it became known Egypt would send officials to join international monitoring of the voting process, Palestinians joked that they might wake up to find they had elected Mubarak as their president. But unlike in 2005, the latest "elections" lacked even any remote resemblance to the real thing.

In the first round, names were removed from ballots, monitors were denied access to polls, anti-Mubarak polling stations were suddenly shut down, ballots were stuffed, and many of these shenanigans were captured on film and relayed in real time on the Internet. Parties connected to the nominally banned Muslim Brotherhood, which had gained almost 20 percent of the 454 parliament seats in the 2005 elections, boycotted the subsequent rounds, together with the secular-liberal Wafd party, depriving Mubarak of his democratic fig leaf and setting in motion some of the forces that brought about his demise.

IN RESPONSE, Palestinian Authority President Mahmoud Abbas, anxious to shore up legitimacy for Fatah leadership, announced on Saturday, just one day after Mubarak stepped down, that the PA would hold presidential and parliamentary elections as early as September.

Abbas hopes, apparently, to learn from Mubarak's mistake and receive a new mandate from the people.

But that will be easier said than done. Hamas, which forcibly took away control of the Gaza Strip from the PA in 2007 after winning the 2006 Palestinian parliamentary elections, has announced that it will boycott such elections, already therefore robbing a Fatah victory of any real significance.

Dr. Nabil Kukali, director-general of the Palestinian Center for Public Opinion, says Hamas opposes elections right now because it is afraid of losing, particularly in the Gaza Strip. According to a poll conducted by Kukali in the summer of 2010, 42.1% of Palestinians supported Fatah in the Gaza Strip compared to just 19.8% who supported Hamas. Despite a slight rise in popularity after the Mavi Marmara incident, Gazans are, apparently, fed up with Hamas's militant extremism, which is blamed in part for the Israeli blockade and Operation Cast Lead. In the West Bank, meanwhile, Fatah enjoyed 48.2% of the vote to Hamas's 41.3%.

Still, it is not at all clear that Kukali's assessment is up to date. In recent weeks the PA has suffered a drop in popularity. Though there was nothing terribly new in the "Palestine Papers," this trove of classified documents was tendentiously leaked by Al-Jazeera as "proof" that the Palestinian negotiating team had "caved in" to Israeli demands by recognizing a few Jewish neighborhoods in parts of east Jerusalem or by showing some flexibility on the Palestinian refugees' right of return. It is not at all clear, therefore, that Fatah would win elections against Hamas, particularly in the West Bank.

Regardless of which of the two is more popular, however, it would be a mistake to rush headlong into elections again right now anyway. Among the Palestinians, precisely as among the Egyptians, premature elections will not be sufficient to establish a stable democracy.

In the West Bank, Fatah thugs continue to arrest and intimidate Hamas-affiliated activists. Hamas is doing the same to Fatah members in Gaza. Neither in the West Bank nor in Gaza is there freedom of the press or freedom of assembly (when dozens of Palestinians tried to stage an anti-Mubarak rally in Ramallah last week, PA security forces used force to disperse them). The court systems in both areas are far from fair-handed, and the official education systems continue to incite against Israel. In both places, "fear societies" continue to exist, where voters will simply choose whichever of the two violent factions they think will protect them best.

Violently controlled by Hamas, Gaza appears to be a lost cause for the near future. But as in post-Mubarak Egypt, the Abbas-led PA has an opportunity to deepen the process of democratic institution building and to create the genuinely free climate, which are the prerequisites to a truly democratic election.

This should be the Palestinians' lesson from the events that led to Mubarak's ouster. Succeeding would send an invaluable message to the people of Gaza that there is a sane alternative to Hamas.
 
 

Gazastrook beperkt importen uit Israel


Vorige week berichtte de Jerusalem Post dat er goederen uit de Gazastrook naar Egypte werden gesmokkeld, zo hoog is de nood in 'concentratiekamp Gaza', en nu weer een bericht (in het Palestijnse Ma'an) dat producten uit Israel in Gaza worden geboycot, dit om de eigen markt te beschermen. Voeg daarbij de vele foto's van luxe markten, attracties, restaurants, universiteiten en wat al niet meer in Gaza en ik krijg sterk de indruk dat de media ons een beeld voorschotelen dat niet klopt. Waarom komen voornoemde zaken niet in de mainstream media, en wat is het belang van de NRC, NOS, Volkskrant, Trouw en zo ongeveer alle andere media om een mythe in stand te houden over een stervend Gaza waar zich een humanitaire ramp a la Darfur voordoet? Niet dat er geen problemen zijn natuurlijk, maar er is ook uitzichtloze armoede in Cairo, of Amman, of Damascus. De levensstandaard van de bevolking in Gaza ligt niet lager dan die in omliggende Arabische staten. Maar Hamas weet dat het het Westen alles wijs kan maken, en dat men zo'n bericht uit Ma'an toch niet overneemt.
 
RP
--------
 

Besieged Gaza limits - imports from Israel

http://elderofziyon.blogspot.com/2011/02/besieged-gaza-limits-imports-from.html
 
 
Exactly how you would expect a starving, besieged people to act, right?

From Ma'an:
A statement from Gaza's Ministry of the National Economy said Sunday that a new set of restrictions would be put on goods being imported into the coastal enclave, including a ban on clothing manufactured in Israel.

For several other items, the statement said, merchants would have to apply to the ministry for permission to sell the goods.

Ma'an obtained a copy of the list, which included the following items manufactured in Israel:

Require approval

- Home and office furniture
- Plastic products
- Tissues, toilet paper,
- Hoses
- Juices, soft drinks
- Chemical products
- Canned beans
- Biscuits, all types of candies
- Packaging materials

The ban and restrictions apply only to goods manufactured in Israel, with government officials saying goods produced from any other nation would not be subject to the restrictions.

Goods produced in Israel, merchants say, are often easier to import, and face fewer delays and restrictions at the crossings.
Palestine Press Agency explains that these restrictions are meant to protect the tunnel trade, which Hamas heavily taxes and which has taken a hit during Egypt's unrest.
 
 

Gaddafi: "Palestijnse vluchtelingen moeten grenzen Israël belagen"


Dit bericht verscheen op talloze websites, vaak met de zin:

"Bij de oprichting van Israël in 1948 werden meer dan 700.000 Palestijnen verdreven. De vluchtelingen en hun nazaten eisen sindsdien vergeefs dat zij naar huis terug kunnen keren. (anp/kve)"

Voor de oprichting van Israel begonnen de Arabieren in Palestina een burgeroorlog tegen de Joden, en een dag na haar oprichting vielen de legers van vier Arabische staten Israel aan. Zij verloren de oorlog, en daarbij zijn ca. 700.000 Palestijnen om verschillende redenen gevlucht. Vanwege het oorlogsgeweld, omdat hun eigen leiders al waren gevlucht, omdat er allerlei vreselijke geruchten de ronde deden, omdat Arabische leiders hen daartoe opriepen en omdat zij door het Israelische leger werden verdreven, soms nadat zij vanuit die plaatsen Joodse konvooien hadden overvallen of Jeruzalem geblokkeerd.

Ghadaffi is verder nauwelijks meer serieus te nemen, hij houdt al veertig jaar zijn eigen volk eronder en leeft er zelf lekker op los. Waarom zo'n uitspraak van hem overal wordt vermeld is mij dan ook een raadsel. Ik hoop dat het Libische volk na Egypte zijn rechten claimt en het land van deze despoot verlost.
 
RP
-----------


'Palestijnen moeten grenzen Israël belagen'
http://www.trouw.nl/nieuws/wereld/article3422321.ece/_Palestijnen_moeten_grenzen_Israel_belagen_.html

TRIPOLI (ANP) - Palestijnse vluchtelingen moeten gebruik maken van de golf volksopstanden in de Arabische wereld door massaal naar de grenzen van Israël te trekken, totdat de Joodse staat hun eisen inwilligt. Dit heeft de Libische leider Muammar Gaddafi zondag gezegd op de staats-tv van zijn land.

,,Vloten schepen moeten de Palestijnen meenemen'', aldus Gaddafi, ,,en wachten aan de Palestijnse kusten todat het probleem is opgelost. Dit is een tijd van volksrevoluties.''
 
,,Wij moeten een probleem creëren voor de wereld. Dit is geen oorlogsverklaring. Dit is een appel voor vrede'', aldus Gaddafi. Bij de oprichting van Israël in 1948 werden meer dan 700.000 Palestijnen verdreven. De vluchtelingen en hun nazaten eisen sindsdien vergeefs dat zij naar huis terug kunnen keren.

woensdag 16 februari 2011

PLO ontmantelt steunafdeling voor vredesonderhandelingen

 
Is it appropriate for European countries to fund a group whose entire purpose is to go against Israel in negotiations? Would they have funded an Israeli negotiations unit? Why is it not considered a conflict of interest when some members of the Quartet are openly supporting one side in negotiations?

Zo vraagt Elder of Ziyon zich af. Europa is natuurlijk al lang geen neutrale bemiddelaar meer, voor zover zij dat ooit geweest is. Zij financiert de hele PA, inclusief geld dat naar (ex)medewerkers in Gaza gaat, die nu voor een deel voor Hamas werken, zij financiert Ma'an en andere Palestijnse media, en talloze Palestijnse organisaties op cultureel, politiek en maatschappelijk gebied. Een aantal van deze organisaties heeft de boycotoproep uit 2005 ondertekend, en voert actief campagne tegen Israel. Niet tegen de bezetting, maar tegen Israels bestaansrecht, en beschouwt heel Israel als bezet Palestina. Dit alles lijkt inderdaad nogal in tegenspraak te zijn met de rol die men zich aanmeet van neutrale bemiddelaar, die voor een tweestatenoplossing en vrede ijvert. Helaas worden Europese onderhandelaars zelden op deze tegenstrijdigheid gewezen, althans niet in het openbaar, en ik kom er ook zelden wat over tegen in de krant. Nee, natuurlijk niet, die hebben het te druk met de rol van de VS hekelen, dat zo hopeloos eenzijdig zou zijn, of Verhagen en nu Rosenthal neerzetten als 'schoothondjes van de VS'. Het blijven herhalen van steeds dezelfde clichés is makkelijker en verkoopt blijkbaar beter dan het stellen van echt kritische vragen.
 
RP
---------
 

PLO dismantles negotiations unit - funded by Europe

http://elderofziyon.blogspot.com/2011/02/plo-dismantles-negotiations-unit-funded.html
 
 
From Ma'an:
The Palestine Liberation Organization has decided to wind up its Negotiations Support Unit after damaging leaks about the concessions it was prepared to make to Israel, an official told AFP on Monday.

The decision by the PLO Executive Committee will take effect next month, the official said, speaking on condition of anonymity.

Committee member Ahmad Majdalani told AFP that the unit would be restructured and placed under the direct supervision of Palestinian president Mahmoud Abbas.

Formed in 1999 to provide technical assistance to the Palestinian negotiating team, the unit had received funding from a number of European governments, particularly Britain and the Scandinavian countries.
The leaked papers reveal how exactly the NSU was trying to manipulate world opinion and influence the US towards their position and against Israel.

Is it appropriate for European countries to fund a group whose entire purpose is to go against Israel in negotiations? Would they have funded an Israeli negotiations unit? Why is it not considered a conflict of interest when some members of the Quartet are openly supporting one side in negotiations?

Furthermore, are these countries reviewing the papers to see if their money was spent appropriately?

When the PLO, through the NSU, says that there is no such thing as a Jewish people - does that reflect the intent of the Scandinavian and British funders of the NSU?

There are a lot of issues that the leaks bring up, and these issues are being ignored by the media.
 
 

Vernielingen en demonstratie tegen Joden in Tunesië

 
De Arabische wereld kent een lange geschiedenis van pogroms en anti-Joods geweld, zowel voor als na de stichting van Israel. Lees hier meer over joden in de Arabische wereld.

Een menigte radicale islamisten schoolde vrijdag samen voor de Grote Synagoge van Tunis. Zij riepen dreigende leuzen als 'Pas op, Joden, het leger van Mohammed is terug' en 'Khaybar', wat verwijst naar de Slag van Khaybar uit het jaar 629, waarbij Moslims de  Joden van Khaybar overwonnen en afslachtten. Deze kreet wordt in de Arabische wereld steevast geroepen bij pogroms. Het incident gebeurde na het uitgaan van de nabijgelegen moskee, waar een anti-Joodse preek zou zijn gehouden.

Ook in anti-Israel demonstraties in Nederland worden dergelijke leuzen geroepen. De leuze 'pas op, Joden, het leger van Mohammed is terug' werd onder andere in 2006 tijdens een demonstratie vanwege de Libanon oorlog geroepen. Er liepen ook mensen van Een Ander Joods Geluid en van GroenLinks mee in deze demonstratie. Femke Halsema, die ik hoog heb zitten, verklaarde die avond in Met het Oog op Morgen, dat ze daar geen problemen mee had, al waren het haar woorden niet. Ook tijdens verscheidene anti-Israel demonstraties tijdens de Gaza oorlog werden dergelijke leuzen geroepen, en liepen parlementariërs van GroenLinks en de SP vrolijk mee, soms zelfs vlak bij dergelijke spreekoren (Van Bommel). Deze blindheid voor antisemitisme, vooral wanneer ze samengaat met antizionisme, is tekenend voor velen in het Westen, vooral maar zeker niet alleen bij links. Ondertussen wordt ook het gevaar van de islamisten in de Arabische wereld continu gebagatelliseerd. Maar voor Jodenhaat in de Arabische wereld hoef je niet alleen bij de islamisten te zijn. In Egypte hebben ook de staatsmedia onder het zogenaamd zo Israel vriendelijke seculiere regime van Mubarak de Jodenhaat flink aangewakkerd. Joden zijn nou eenmaal een makkelijke zondebok, die van de problemen in deze landen moet afleiden. Wat dat betreft zal werkelijke democratie en vrijheid op den duur hierop een gunstige uitwerking moeten hebben.
 
 
RP
-----------
 

Anti-Joodse acties Tunesië

di 15-02-2011
 
De Joodse gemeenschap in Tunesie sprak dinsdag in een onderhoud met de premier haar zorg uit over recente antisemitische incidenten. Bij de Grote Synagoge van Tunis demonstreerde vrijdag een dreigende menigte, onder het roepen van islamistische pogromkreten. De Joodse gemeenschap vreest een herhaling; de premier zegde bescherming toe.
Het incident is extra zorgwekkend vanwege verwoestingen die kort geleden zouden zijn aangericht in de synagoge van het plaatsje El-Hamma.

Een menigte radicale islamisten schoolde vrijdag samen voor de Grote Synagoge van Tunis. Zij riepen dreigende leuzen als 'Pas op, Joden, het leger van Mohammed is terug' en 'Khaybar', wat verwijst naar de Slag van Khaybar uit het jaar 629, waarbij Moslims de  Joden van Khaybar overwonnen en afslachtten. Deze kreet wordt in de Arabische wereld steevast geroepen bij pogroms. Het incident gebeurde na het uitgaan van de nabijgelegen moskee, waar een anti-Joodse preek zou zijn gehouden.

De manifestatie vond plaats temidden van groeiende onrust in Tunesië. In Tunis zijn na het vertrek van dictator Ben Ali bendes op de been die winkeliers proberen te beroven en de bevolking angst aan willen jagen.

Het incident van vrijdag lijkt echter niet op zichzelf te staan. Op 31 januari meldden AFP en Reuters dat in de kleine synagoge van El-Hamma, bij  de stad Gabès in midden Tunesië, de Ark en de Torarollen door brandstichting waren verwoest. Het AFP herriep dit bericht korte tijd later: de melder zou zijn verklaring hebben ingetrokken en het bericht zou foutief zijn. Maar Reuters deed dat niet en volgens verschillende bronnen hebben de verwoestingen wel degelijk plaatsgevonden. Op internet wordt gesuggereerd dat het Franse persbureau AFP bang is voor uitbarstingen onder de islamitische bevolking van Tunesische (en Algerijnse) origine in Frankrijk zelf.

Het ging om vernielingen in de synagoge bij het mausoleum van Rabbijn Sayed Rebbi Yossef al-Maarabi. Nadat AFP het bericht had herroepen, bevestigde voorzitter Azria Ghozlane van de Joodse gemeenschap in Gabès dat de Ark en de Torarollen  in de as gelegd waren. In het aangrenzende mausoleum waren geen verwoestingen. Ghozlane legde de volgende verklaring af:

Wij werden op maandagavond 31 januari verwittigd dat het mausoleum van Tsadik Sayed Rebbi Yossef El Maarabi in El Hamma bij Gabes, vernield is. Wij hebben dit onmiddellijk ter plaatse geverifieerd en het bleek dat de feiten dateren van 13 januari jongstleden. Op die dag, als gevolg van het overlijden van een Frans-Tunesische professor in de regio, werden diverse publieke gebouwen in El Hamma geplunderd en verwoest, zoals het stadhuis, scholen etc."

Hoe is het echter mogelijk dat men in Gabès pas achttien dagen later van de vernielingen hoorde? El Hamma ligt maar een kilometer of 30 van Gabès. Volgens Tunesische blogger Souhail Ftouh ligt het eerder voor de hand dat de uitbarstingen volgden op de terugkomst op 30 januari 2011 van Rashid al-Ghannushi, de leider van de Islamitische Renaissance Partij die geboren is in de Gabès-regio. (Niet te verwarren met de premier van Tunesie, Mohammed Ghannousi.)

Peres Trabelsi, die AFP als eerste berichtte over de verwoestingen maar zijn verklaring daarna weer introk, is de voorzitter van de Joodse gemeente op het eiland Djerba, de grootste in Tunesië. Dat hij dit deed is niet verrassend, evenmin als de zeer voorzichtige woorden van Ghozlane. Het is tekenend voor de kleine Joodse gemeenschap van Tunesië (met circa 1600 mensen) dat de leden ervan bang zijn voor verdere represailles. In 2002 bijvoorbeeld pleegde Al Quaida een bomaanslag op de synagoge van Djerba, waarbij 21 doden vielen.

De verschillende verklaringen zaaiden twijfel over het incident in Gabes, maar over de demonstratie van vrijdag is geen enkele twijfel: die is opgenomen op video en de beelden zijn beanstigend.  Bekijk de demonstratie van vrijdag in Tunis op Youtube.

Volgens een woordvoerder van het Tunesische ministerie ministerie van Binnenlandse Zaken wilden de demonstranten van vrijdag 'de waarden van het republikeinse regime ondermijnen. Dat is gebaseerd op respect voor vrije meningsuiting, tolerantie en een vreedzaam samenleven.'  Het ministerie beloofde dat het 'alles zou doen om die waarden veilig te stellen'. 

 

Blijvende 'correctheid' media over islam leveren vertekend beeld op

 
Als argeloze TV-kijker, radio-luisteraar en krantenlezer begrijp je toch al niet dat er in Egypte problemen kunnen ontstaan en dat de weg naar een seculier, democratisch Egypte vol kuilen en hobbels zit. Want daar hebben de Bertus Hendriksen van deze wereld de overhand en die komen ons dagelijks verzekeren dat die Moslimbroederschap al net zo democratisch is als de machthebbers in Turkije dat zijn en dat ze eigenlijk net zo lief en aardig als onze eigen SGP is.

Precies. En hetzelfde geldt voor Hamas, de
Gazaoorlog, het vlootincident van vorig jaar, het bouwen in Oost Jeruzalem, etc. etc. De media maken er een potje van. Ze nemen klakkeloos aan wat van Arabische kant wordt gezegd: 'Hamas is pragmatisch geworden, Israel doodde 900 onschuldige kinderen uit pure bloeddorst tijdens de Gaza oorlog, en legde even negen Turken om bij het vlootincident. Gewoon omdat het kan, omdat het Israel is dat zich toch wel gesteund weet door de VS en zich van niemand wat aantrekt en een lange neus trekt naar het Westen en de mensenrechten. Want wij zijn de zielige Joden, dus vertel ons maar niks.' Het is ongelofelijk hoeveel mensen dergelijke onzin geloven, en daar hebben ze Al Jazeera en Maroc.nl echt niet voor nodig.
 
Voor de zoveelste keer blijkt dat de NOS haar taak niet naar behoren uitvoert, en dat is zeer, zeer kwalijk. Ik blijf daarom herhalen: bent u deze eenzijdige 'voorlichting' ook zat, hoort u ook graag twee kanten van de zaak en alle relevante feiten, niet alleen die, die de Palestijnse/Arabische kant uitkomen? Laat uw stem horen en klaag!
 
Zie over de NOS ook: NOS berichtgeving over Israel
 
RP
---------

Blijvende correctheid

http://www.binnenlandsbestuur.nl/Home/all/blijvende-correctheid.722188.lynkx

Door Bart Jan Spruyt 15.02.11

De adembenemende ontwikkelingen in Tunesië en Egypte, en straks misschien ook wel in andere landen in Noord-Afrika en het Midden-Oosten, heeft een nieuwe trits van deskundigen doen aantreden. Avond aan avond hebben zij in actualiteitenrubrieken het nieuws voor ons geduid. Een van hen was Monique Samuel (1989), politicologe, half-Nederlands, half-Egyptisch, die op een zeer bevlogen en geëmotioneerde manier met de protesterende menigte op het Tahrirplein in Caïro meeleefde.
 
Twaalf keer was ze op de televisie. Buikdansend stond ze op de tafel van Pauw en Witteman. Alhoewel zij dus in korte tijd tot een sterretje in de Nederlandse mediawereld is uitgegroeid, mede dankzij 'mijn leuke kop', was Samuel ook kritisch over de wijze waarop de Nederlandse media met de crisis in Egypte zijn omgegaan.

Samuel is een christen van koptische komaf, en wilde het bij de NOS ook over de islamitische aanslagen op twee koptische kerken hebben. Maar dat mocht niet. 'De NOS is bang voor islamofoob te worden uitgemaakt', vertelde ze in een interview met het Nederlands Dagblad.

Ondertussen is Mubarak weg, en heeft de Moslimbroederschap bekend gemaakt dat ze alleen een nieuwe Grondwet steunt wanneer de sharia daarin een prominente plaats behoudt. De christelijke minderheid in Egypte, de Kopten dus, hebben daarbij om begrijpelijke redenen hun aarzelingen. Daarom zijn zij dezer dagen druk in overleg om hun houding te bepalen.

Die nieuwe Grondwet moet binnenkort klaar zijn omdat die over twee maanden in een referendum aan de bevolking moet worden voorgelegd. Maar van de spanning die op deze discussie zit begrijp je helemaal niets wanneer je je de afgelopen weken alleen door de NOS hebt laten voorlichten en dus niets weet van de grote, ook fysieke en gewelddadige, spanningen tussen moslims en christenen in Egypte (en tussen moslims en seculiere Egyptenaren). Om maar politiek correct te zijn en niet de indruk van islamofobie te wekken, licht de NOS ons niet juist en volledig over de situatie in Egypte in.

Als argeloze TV-kijker, radio-luisteraar en krantenlezer begrijp je toch al niet dat er in Egypte problemen kunnen ontstaan en dat de weg naar een seculier, democratisch Egypte vol kuilen en hobbels zit. Want daar hebben de Bertus Hendriksen van deze wereld de overhand en die komen ons dagelijks verzekeren dat die Moslimbroederschap al net zo democratisch is als de machthebbers in Turkije dat zijn en dat ze eigenlijk net zo lief en aardig als onze eigen SGP is.

Volgens deskundigen als Monique Samuel is dat pure onderschatting van de Moslimbroederschap, en de politicologe Hala Naoum Nehme publiceerde maandag een uitvoerig stuk in de Volkskrant over de ware aard van de Moslimbroederschap. Zij betoogt dat de Moslimbroederschap veel gevaarlijker is dan vele Nederlandse deskundigen de beweging (de enige goed georganiseerde beweging in Egypte) voorstellen.

Mensen als Bertus Hendriks 'praten goed wat niet goed te praten valt, doen hun best de ogen te sluiten voor de feiten en wekken de indruk zelfgekroonde intellectuelen als Tariq Ramadan na te praten. Welke bewijzen hebben zij dat de Moslimbroederschap "absoluut geen wolf in schaapskleren" is? Fundamentalistische groeperingen, die zowel voor de Egyptenaren als voor ons een groot gevaar vormen, zullen de "deskundige" analyse aangrijpen om iedere beschuldiging aan hun adres weg te moffelen.'

Net zo'n voorbeeld van blijvende correctheid en wegkijken doet zich ook voor in de berichtgeving over een Nederlands incident. Er stonden dit weekend wat kleine berichtjes in de krant over de orthodoxe rabbijn Evers die aangifte heeft gedaan wegens antisemitisme. Waarom? Omdat 'een jongen' onlangs de Hitlergroet bracht en 'kankerjoden' riep toen Evers samen met enkele andere geestelijken een 'dialoogwandeling' door Amsterdam-West maakte.

In de verslagen van die wandeling ging het om een 'jongeman' die de Hitlergroet brengt en 'iets' roept (Trouw van donderdag 10 februari). De verslaggever van de Volkskrant was concreter. Hij had het over een 'schreeuwlelijk van islamitische komaf', die 'kankerjoden' schreeuwt en vanaf een afstandje de Hitlergroet brengt. Wie de beelden van PowNews heeft bekeken, weet dat de Volkskrant-journalist dat goed heeft gezien.

Waarom is het spijtig dat voortdurend over een 'jongeman' wordt gesproken die iets lelijks heeft geroepen? Omdat we in de grote steden, en zeker in Amsterdam-West (020-Gaza in de taal van GeenStijl), met een nieuwe vorm van antisemitisme te maken hebben, beoefend door allochtone jongeren van islamitische komaf, waarbij hun geloof en een bepaalde voorstelling van het Israelitisch-Palestijns conflict een belangrijke rol speelt. Wie dat antisemitisme een groot probleem vindt, moet dat benoemen en niet vergoelijkend over 'een jongeman' spreken.

Correctheid vloeit voort uit de weigering de feiten onder de ogen te zien zoals ze zijn. Correctheid kan ook het gevolg van naïveteit en domheid zijn, maar is veelal de nooit erkende consequentie van angst. En angst is en blijft een beroerd slechte raadgever.
 
Het antisemitische gevaar komt niet meer van rechts, schreef de Amsterdamse socioloog Abraham de Swaan jaren geleden al in een uitvoerig en nog altijd actueel stuk in de Volkskrant. 'In de huidige situatie schuilt het gevaar eerder in een samengaan van islamitische Jodenhaat en anti-Israëlisch enthousiasme van links', een combinatie van racistisch straatgeweld en intellectuele moraalprediking. De media moeten hun blijvende correctheid van zich af schudden en hun best doen om die verbinding niet te faciliteren maar te voorkomen dat die tot stand komt.
 
 

NOS: Egypte-deskundige moet zwijgen over aanslagen op Kopten

 
In het Nederlands Dagblad een interessant interview met Moniek Samuels, die tijdens de omwentelingen in Egypte uitgroeide tot een bekende Nederlander met liefst 12 optredens op TV. Ze zegt:

'Hebben ze me echt zo hard nodig?', verzucht ze als ze weer aan de lijn komt. 'Ik ben heus niet briljant.' Desondanks is ze in de afgelopen weken al twaalf keer op televisie geweest en is de storm nog niet over. Of, zoals ze het uitdrukt op internet: 'De media dingen om mijn hand.'

Leuke kop

Ze wordt gevraagd om haar kennis en emotie, zegt Samuel. 'Ik toon een bevlogenheid die je bij analisten niet ziet, al was het maar omdat ze dan niet analytisch genoeg zouden zijn. En ik ben een jonge vrouw, dat 'staat' op televisie interessanter dan een man van in de veertig. Redacteuren maken er soms geen geheim van dat ze me vragen om 'mijn leuke kop'. Als ik onaantrekkelijk was, zou mijn carrière een stuk korter zijn.'

Vooral Pauw en Witteman willen altijd een leuke jonge kop erin hebben, liefst twee, met natuurlijk ook een enigzins politiek correct geluid. En emotie natuurlijk. Of mensen er werkelijk wijzer van worden is een tweede. Bij Nieuwsuur hadden we Bertus Hendriks als vaste deskundige, die vooral op zijn politiek correcte ideeën lijkt te zijn geselecteerd, want zijn jeugd kan het niet zijn geweest. Telkens weer vertelde hij dat de Moslim Broederschap heus erg meevalt en de Westerse steun voor Mubarak hypocriet is.

Inhoudelijk is ze kritisch op hoe de Nederlandse media omgaan met de crisis in Egypte. Onderhandelen met redacties van tv- en radioprogramma's is soms 'knokken', zegt ze. 'Zij zitten niet te wachten op een christelijk getint verhaal', weet Samuel - een christen met koptische wortels - inmiddels.

Zo mocht ze onlangs in een uitzending van de NOS alleen spreken over het samen bidden van moslims en christenen, en niet over de islamitische aanslagen op twee koptische kerken. 'De NOS is bang voor islamofoob te worden uitgemaakt. Ik dreigde toen niet naar de studio te komen. Soms speel ik hard spel. Wil je me in de uitzending? Dan krijg je wel het hele verhaal, dus ook mijn religie. Redacteuren moeten soms even slikken.'

Dit is natuurlijk ronduit schandalig: de NOS die vantevoren bedingt dat bepaalde feiten niet mogen worden vermeld. Het past in het plaatje dat ook al bleek uit de onderzoeken die WAAR en Israel Facts naar de NOS hebben gedaan. De NOS zet Israel stelselmatig neer als de wrede dader en de Palestijnen als onschuldige slachtoffers. Tijdens de Gaza oorlog werd bijna uitsluitend vanuit het Palestijnse perspectief bericht, met in drie weken tijd één enkele reportage vanuit Sderot. Steeds weer mochten Palestijnen en hun sympathisanten uitleggen hoe disproportioneel Israel reageerde, en allerlei feiten zoals de opslag van raketten in moskeeën, afschieten van raketten vanuit burgergebied, hoe Hamas zich tussen burgers verschool en ambulances misbruikte etc. bleven onvermeld. Ook werden alleen de dodencijfers volgens Palestijnse opgave vermeld, terwijl Israel op een veel lager aantal Palestijnse burgerslachtoffers uitkwam. Later heeft Hamas Israel gelijk gegeven. En de NOS meldde valselijk dat Israel een VN school had beschoten terwijl de granaten op straat buiten de school vielen en de school ook helemaal geen doelwit was. Etc. De NOS doet aan deze propaganda met uw belastinggeld. Niet mee eens? Laat het de NOS (en de politiek) weten. Klaag erover en eis fatsoenlijke en neutrale journalistiek.

Egyptische SGP

'Een eerlijke analyse over de Moslimbroederschap ligt ook moeilijk', vervolgt ze. 'Sommige deskundigen doen alsof dat een onbeduidende groep is. Zinnen als 'de Broederschap is de Egyptische SGP' maken me erg boos. Het is een pure onderschatting.'

Na het gesprek wil Samuel winkelen met haar zus. 'Er moeten nodig nieuwe shirts komen. Ik heb niets wat tv-kijkers nog niet hebben gezien.' De mobiele telefoon rinkelt. Samuel legt aan een redacteur van de NOS uit dat ze gekozen heeft voor Pauw en Witteman. 'Ik ben daar voor de vierde keer in anderhalve week', glundert ze. Dit keer met een nieuw shirt.

Meer diversiteit zou natuurlijk interessanter zijn, maar zowel P&W als Nieuwsuur kozen voor zekerheid: als iemand het een keer goed doet mag die steeds weer aanschuiven. Petra Stienen was ook zo iemand, een vlotte babbel, een leuke kop en lekker anti-Westers en pro-het Egyptische volk (wie dat ook moge zijn).

http://www.dagelijksestandaard.nl/2011/02/nos-egyptedeskunde-mocht-het-niet-over-aanslagen-op-kerken-hebben

 

dinsdag 15 februari 2011

Guardian erkent verdraaien citaat in Palestine Papers


The Guardian, extremer anti-Israel dan de NRC, heeft een van haar fouten toegegeven. Het is een klassiek voorbeeld van hoe makkelijk het is om door weglating van een deel van een citaat de inhoud te veranderen en daarmee de lezers te misleiden. Volgens de Guardian zei Livni (dit verscheen in een kadertje bij een artikel over de palestine papers):
 
'The Israel policy is to take more and more land day after day and that at the end of the day we'll say that it is impossible, we already have the land and cannot create the state.' Tzipi Livni, then Israeli foreign minister said
 
In werkelijkheid zei ze:
 
'I understand the sentiments of the Palestinians when they see the settlements being built. The meaning from the Palestinian perspective is that Israel takes more land, that the Palestinian state will be impossible, the Israel policy is to take more and more land day after day and that at the end of the day we'll say that it is impossible, we already have the land and cannot create the state.'
 
Op internet staan honderden van dergelijke quotes van zionistische leiders waarin zij de meest vreselijke dingen zeggen of de Palestijnen gelijk geven. Soms is erin geknipt, soms zijn ze verzonnen, soms is een woord weggelaten of vervangen. Het is heel makkelijk om op deze manier te misleiden en bedriegen. En de Guardian, de NRC en vele andere kranten berichten elke dag weer zeer selectief over Israel-Palestina, en geven geen enkele contekst van Israels kant, bagatelliseren het radikalisme van Hamas, stellen de PA als gematigder voor dan zij is, etc.
Door informatie weg te laten of dingen anders te duiden kun je een totaal verwrongen beeld geven van een zaak. Door al deze grote en kleine leugens over Israel ontstaat een beeld van Israel als schurkenstaat, een land dat beter niet gesticht had kunnen worden, en een volk dat een ander aandoet wat het zelf is aangedaan. (NB deze laatste zin is door kwaadwillenden makkelijk te manipuleren: haal 'door al deze grote en kleine leugens' weg en citeer alleen de rest van de zin). Een kind kan de was doen! Daar heb je dus geen vierjarige opleiding journalistiek voor nodig. Elder of Ziyon geeft onder het artikel over de toegegeven fout van de Guardian nog een paar voorbeelden, voor het geval u onder de indruk zou zijn van de Guardians rectificatie.
 
RP
------------
 

Palestine papers: Guardian acknowledges misconstruing Livni quote

http://justjournalism.com/the-wire/palestine-papers-guardian-acknowledges-misconstruing-livni-quote/

Mon. 14 Feb. 2011 @ 10.58 

Corrections and clarifications column acknowledges pull quote about settlement policy 'cut in a way that may have given a misleading impression.'

On the first day of The Guardian's Palestine papers expose, on Monday 24 January, when Palestinian negotiators were attacked as 'weak' and 'craven', a quote from then foreign minister Tzipi Livni appeared in a box, titled, 'What they said…'. It read:

'The Israel policy is to take more and more land day after day and that at the end of the day we'll say that it is impossible, we already have the land and cannot create the state.' Tzipi Livni, then Israeli foreign minister

However, the newspaper on Saturday acknowledged that the full quote shows that Livni was characterising the Palestinian perception of Israeli policies, and not the policies themselves. What she actually said was:

'I understand the sentiments of the Palestinians when they see the settlements being built. The meaning from the Palestinian perspective is that Israel takes more land, that the Palestinian state will be impossible, the Israel policy is to take more and more land day after day and that at the end of the day we'll say that it is impossible, we already have the land and cannot create the state.'

By cutting the quote to exclude the first part of Tzipi Livni's sentence, The Guardian portrayed the Israeli politician as brazenly admitting a policy of making a Palestinian state impossible.

See also: 'Palestine papers: Guardian cites Just Journalism's analysis', on how The Guardian's blog acknowledged the broadsheet 'selectively quoted' Saeb Erekat.

------------

http://elderofziyon.blogspot.com/2011/02/guardian-admits-spinning-palpapers.html

The Guardian headlined an article "Palestinian negotiators accept Jewish state, papers reveal." yet the papers said no such thing. Instead they said that the PLO has no problem with how Israel defines itself, a position they have said publicly, but they would never accept that definition. In fact, they would never accept that there is something called "the Jewish people."

In that same article, they claimed that "Israeli leaders pressed for the highly controversial transfer of some of their own Arab citizens into a future Palestinian state." In reality, the Israeli leaders were saying that they did not want to have villages divided into two states, and the villages should be in one state or another. Moreover, the Guardian misuses the word "transfer" which is usually meant to indicate moving people from their homes.

The same article mischaracterizes Livni a third time by writing

[I]n an extraordinary comment in November 2007, Livni – who briefly had a British arrest warrant issued against her in 2009 over alleged war crimes in Gaza – is recorded as saying: "I was the minister of justice. I am a lawyer ... But I am against law – international law in particular. Law in general."

She made clear that what might have seemed to be a joke was meant more seriously by using the point to argue against international law as one of the terms of reference for the talks and insisting that "Palestinians don't really need international law". The Palestinian negotiators protested about the claim.


In fact she was referring to putting a reference to international law in the Terms of Reference of a joint statement at Annapolis - not saying she was against international law altogether, as the Guardian implies. They also put the "Palestinians don't really need international law" as a  Livni quote, when it was a paraphrase in the actual memo, again referring to the joint statement.

Minister van Jusititie Jordanië wil vrijlating moordenaar Israëlische schoolmeisjes


Jordanië, de lieveling van het Westen, het meest gematigde land met een sympathieke koning. Het NOS journaal had een paar jaar geleden een serie reportages toen de koningin er op bezoek ging, en het was allemaal al even geweldig. Hier een verhaal dat een wat andere werkelijkheid laat zien.
 
RP
------
 

Jordanian minister calls for release of murderer of Israeli schoolgirls

http://elderofziyon.blogspot.com/2011/02/jordanian-minister-calls-for-release-of.html
 
 
From NYT/AP:
Jordan's controversial justice minister has joined protesters demanding the release of a soldier who shot dead seven Israeli schoolgirls in 1997.

It is an unprecedented move by a Cabinet minister in Jordan, which maintains cordial ties with Israel under a peace treaty signed in 1994.

The minister, Hussein Mjali, was the lawyer for soldier Ahmed Daqamseh, who received a life sentence for killing the Israeli schoolgirls during an outing near Jordan's northwestern border with Israel.

Monday's protest in front of Mjali's office was organized by Daqamseh's family. Mjali joined the crowd, saying he was participating in his capacity as the soldier's former lawyer.

He said he joined the new Cabinet to see changes made, especially to freedom of expression.
In the past, the Muslim Brotherhood of Jordan and president of the Arab Human Rights Organisation called for the release of the despicable murderer of children.

The murderer's mother has said
I am proud of my son, and I hold my head high. My son did a heroic deed and has pleased Allah and his own conscience. My son lifts my head and the head of the entire Arab and Islamic nation. I am proud of any Muslim who does what Ahmad did.... [My son] said: The only thing that I am angry about is the gun, which did not work properly. Otherwise I would have killed all of the passengers on the bus."
Assabeel quotes the minister Mjali as saying that Daqamseh is a "hero" and saying that he is only in jail because "we are afraid of the Jews."

Al Jazeera quotes him responding to the possibility that this could hurt relations with Israel, saying "if it was a Jew who killed Arabs, they would have built a statue in his honor instead of putting him in prison."

Jordanian newspaper Addustour doesn't mention that he killed schoolgirls. Rather it says that he "killed a number of Zionists in the region of Baqura after they mocked him and the Holy Prophet during his prayers."

(h/t Samson)
 

Hillary Clinton: volk Iran verdient dezelfde rechten als volk Egypte


Terwijl Iran het Egyptische volk opzichtig feliciteerde met hun herwonnen vrijheid, heeft men protesten in eigen land wederom hard neergeslagen. Oftewel: door het Westen gesteunde dictators moeten ophoepelen, anti-Westerse moeten vooral blijven zitten. Het grote verschil met Egypte is dat het leger in Iran er niet voor terugdeinst om hard op te treden, en loyaal is aan het huidige regime. Ook is het regime ongevoelig voor kritiek van het Westen, en kan dus minder makkelijk onder druk worden gezet. Mensen hekelden het feit dat de VS zich teveel met Egypte bemoeide, maar juist door de Amerikaanse steun aan Egypte kon de VS eisen dat een bloedbad werd voorkomen en de eisen van de demonstranten (op zijn minst gedeeltelijk) ingewilligd.
 
RP
--------
 

Clinton: People of Iran deserve same rights as Egyptians

U.S. Secretary of State expresses support for tens of thousands of protesters in Tehran, says Iranian government is hypocritical for hailing Egypt protests but suppressing its own opposition.

http://www.haaretz.com/news/international/clinton-people-of-iran-deserve-same-rights-as-egyptians-1.343423
By The Associated Press 

Secretary of State Hillary Rodham Clinton has expressed support for the tens of thousands of protesters in Iran's capital, saying they deserve to have the same rights that they saw being played out in Egypt and are part of their own birthright.

"Let me, clearly and directly, support the aspirations of the people who are in the streets in Iran today," Clinton told reporters after meeting with the Republican speaker of the House of Representatives, John Boehner.

"What we see happening in Iran today is a testament to the courage of the Iranian people, and an indictment of the hypocrisy of the Iranian regime -- a regime which over the last three weeks has constantly hailed what went on in Egypt," Clinton said.

"We wish the opposition and the brave people in the streets across cities in Iran the same opportunities that they saw their Egyptian counterparts seize."

Clinton spoke after an Iranian opposition website said dozens of people were arrested on Monday while taking part in a banned rally in Tehran to support popular uprisings which toppled the governments in Egypt and Tunisia in recent weeks.

The rallies amounted to a test of strength for the reformist opposition, which had not taken to the streets since December 2009 when eight people were killed.

Clinton said the United States had the same message for Iran's government and its people that it did for their counterparts in Egypt, where popular protests last week forced longtime President Hosni Mubarak to step down.

"We think that there needs to be a commitment to open up the political system in Iran, to hear the voices of the opposition and civil society," Clinton said, underscoring U.S. calls for non-violence, human rights and democratic political change.

The United States voiced support for Iran's opposition protests in 2009 following a disputed election, and has since maintained pressure on Tehran over its nuclear program, which Washington fears is aimed at producing an atomic weapon.

Western officials say they believe economic sanctions are starting to squeeze the Iranian government, and are now debating next steps following inconclusive talks in Istanbul last month with Iranian officials.

Iran's Supreme Leader Ayatollah Ali Khamenei described the revolts in Egypt and Tunisia as an "Islamic awakening," while Tehran says its nuclear program is for peaceful energy needs.

 

maandag 14 februari 2011

Tarek Heggy over de realiteit van de Egyptische Moslim Broederschap

 
Een informatief artikel over de Moslim Broederschap, dat ondanks de problematische visies van de MB oproept tot dialoog. Tarek Heggy is een vooraanstaande Egyptische denker.
 
RP
---------
 
 
The reality of the Muslim Brotherhood
Tarek Heggy   |   12 Feb 2011
 
 
The Muslim Brotherhood was launched in 1928 to restore a caliphate, a global religious government aimed at fighting the "non-believers" (specifically, Christians, Hindus, and Jews) and at spreading Islam. The group opposed the existence of any secular states in all Muslim societies throughout the Middle East.
The Brotherhood killed Egypt's Prime Minister Mahmud Fahmi Nuqrashi in 1948 and plotted to kill President Gamal Abdel Nasser in the early 1950s. An offshoot group, Islamic Jihad, led by Ayman al-Zawahiri, later Osama bin Laden's number-two man, assassinated Egyptian President Anwar Al-Sadat in 1981 and tried to kill President Hosni Mubarak in 1995.
 
I. Muslim Brothers' Political Thought
The Brotherhood remains extremely opposed to Western civilization and to a political peaceful settlement to the Arab-Israeli conflict. Hamas is a Palestinian offshoot of the Muslim Brotherhood.
This group's political thinking can be summarized as follows:
§  Political Freedoms: Unlike Western democracies, which guarantee the political participation of every citizen regardless of ideology, opinion, or religion, the Muslim Brothers make the political participation of individuals in society subject to the principles of Islamic Sharia.
§  Freedom of Belief: The Muslim Brothers guarantee freedom of belief only for the followers of the three revealed (Abrahamic) religions, otherwise known as "the people of the Book."
§  Personal Freedoms: While Western democracies guarantee the absolute freedom of the individual as long as it does not impinge on the freedom of others, the Muslim Brothers set freedom of thought within the strict parameters of a moral code derived from the Sharia.
They call for the restoration of hisbah, which allows a private citizen to prosecute any individual who commits an act he considers a breach of the Sharia even if the plaintiff himself has not been personally injured by such an act.
The right of hisbah was recently exercised by a private citizen in Egypt against the respected intellectual Dr. Nasr Hamad Abu Zayd, whose writings he considered as running counter to the teachings of Islam. The court ruled for the plaintiff, branding Dr. Abu Zayd an apostate and ordering him to divorce his wife on the grounds that a Muslim woman cannot be married to an apostate. Dr. Abu Zayd fled with his wife to the Netherlands.
.
§  Women's Rights: In Western democracies, women enjoy the same political rights as men: they can hold public office and participate in political life without any restrictions based on gender. But as far as the Muslim Brothers are concerned, women's political participation would be limited to municipal elections; there is no question, for example, of a woman ever becoming head of state. To further marginalize women and exclude them from any meaningful role in public life, the Muslim Brothers call for educational curricula to include material that is appropriate for women, tailored to suit their nature and role, as perceived by them. In addition to special curricula for girls, they insist on a complete segregation of the sexes in the classrooms, in public transportation, and in the workplace. The Islamist perception of women as lesser beings was illustrated in Kuwait, where Islamists temporarily blocked passage of a bill granting political rights to women.
.
§  The Economy: The Muslim Brothers call for the establishment of an economic system based on the respect of private property. At the same time, however, they insist that it be based on the principles of Islamic Sharia, which criminalizes bank interest. They also call for state ownership of public utilities.
§  System of Government: Contrary to the system of government applied in a democracy, which is based on the peaceful rotation of power through elections, the Muslim Brothers call for a system of government based on the principles of Sharia and the revival of the Islamic Caliphate.
§  Civil Society: The freedom of movement enjoyed by civil society organizations in a democracy would, in an Islamist system, be conditional on their adherence to the strictures of Sharia.
§  Government: The Muslim Brothers oppose the notion of a state based on democratic institutions, calling instead for an Islamic government based on the shura (consultative assembly) system, veneration of the leader, and the investiture of a Supreme Guide. In this they are close to Iran's system.
§  Political Freedoms: While the legislative branch of government monitors the actions of the state to ensure that they conform to the rules of democracy, the actions of the state are monitored by the Muslim Brothers to ensure that they conform to the rules of Islamic Sharia.
§  The Arab-Israeli Conflict: The Muslim Brothers were the first to send volunteers to fight Israel when it was founded in 1948. They have opposed all attempts to reach a peaceful resolution of the conflict, in particular the peace agreements between Egypt and Israel initiated by the late President Sadat. It would be true to say that the Muslim Brothers will never recognize the existence of Israel as legitimate.
§  Religious Minorities: Although the Muslim Brothers of Egypt do not go as far as their counterparts in Saudi Arabia, where the construction of houses of worship for non-Muslims is prohibited, their position on the question of religious minorities include the barring of any non-Muslim from becoming president and the subjection of non-Muslims to the principles of Sharia on which the entire legal system is based.
§  The Legal System: The Muslim Brothers call for the establishment of a constitutional and legal system based on the principles of Sharia, including the application of corporal punishments in the penal code (stoning, lashing, cutting off the hands of thieves, etc.)
§  Violence against Civilians: The Muslim Brothers have never condemned the use of violence against civilians, except if it is directed against Muslim civilians and even that only selectively.
            Finally, "progress" in today's world is realized by two tools, "science and modern management"; two qualities that the Muslim Brothers have neither access to nor interest in.
 
 II. The Necessity to Dialogue
Nevertheless, the harsh and often illegal treatment to which the Muslim Brotherhood is subjected is both unacceptable legally and self-defeating in that it hardens attitudes on both sides. In fact, the only way to resolve this problem with the Islamists is through dialogue, by opening channels of communication and engaging in a frank interchange of views. Debating the issues is the only way to transform a religious party, in the long term, into a civil political party that subscribes to the main tenets of democracy: acceptance of the "Other", rotation of power, and respect for other religions and for women.
The transformation will be complete when political Islam abandons its distorted understanding of our religion from one rooted in the Middle Ages and reflecting the mentality of Bedouins bred in a harsh and unforgiving desert environment. Civil society is entitled to protect itself from any group that remains locked in a time warp and would have us all retreat with it into a distant past.
As reform in Egypt is a thousand times better than its takeover by any of a number of alternatives so too is reform in Saudi Arabia a thousand times better than its takeover by alternatives that could plunge the entire region into unprecedented chaos. Maintaining the stability of Saudi Arabia and all its neighbours is imperative. But guaranteeing stability is impossible without a historical operation against the extremists. The question is whether the sane elements in Saudi Arabia will follow a course similar to the one taken by their famous forbearer eighty years ago or whether they will continue to coexist with them until the ship sinks with everyone on board.
III. The Requirements of the Dialogue
Dialogue with Islamists should be based on seeking the answers to the following questions:
1.      Some of the Muslim Brothers (MB's) now expound the idea that Copts (Egyptian Christians) are "Fully First Class Egyptian Citizens." Would this imply that a Copt could be, in principle, elected president of Egypt?
2.      Would the Muslim Brothers follow the Saudi model of segregating girls from boys in educational institutions such as schools and universities as well as all other organizations?
3.      Non-History-Related-Tourism (i.e., beach tourism) generates in excess of 75 percent of Egypt's tourism revenues. What are the Brotherhood's views on the sale of alcoholic beverages, gambling, and casinos, and women dressing in any way they choose?
4.      What is the Brotherhood's opinion concerning the peace treaties between Egypt and Israel, and between Jordan and Israel?
5.      What do the MB's think of the different forms of economic cooperation between Egypt and Israel (the Qualifying Industrial Zones [QIZ], in which joint enterprises receive special privileges for exporting goods to the United States, for instance)?
6.      How do the MB's describe the killing of Israeli civilians in Hamas or Islamic Jihad suicide operations?
7.      Do the MB's believe that Sayyid Qutb's doctrine known as al-Hak'imiyya--that government must be based exclusively on Allah's law and which rejects democracy and human law as apostasyis still the basis of their political system?
8.      What are the views of the Brotherhood on women holding high government offices including ministries, the prime ministership, and Supreme Court judgeships?
9.      What are the group's views on the vision of a "two state" solution for Israel and Palestine to live peacefully next to each other? Would they then accept and recognize the right of Israel to exist? Would they also accept that the Jewish section of Jerusalem is Israel's capital?
10.  Egypt's legal system since 1883 has been based on the juridical notions of the European legal system. What are the Brotherhood's plans with this regard? And what do they think of physical punishments, such as the sanctions applicable in Saudi Arabia?
11.  Like all modern societies, the Egyptian banking system is based on the notion of interests for lending and savings. Will the Brotherhood keep it?
12.  Is Iran a factor of stability (or instability) in today's world?
 
Finally, one must know that the Brothers are likely to use taqqiyya, a principle which--according to some clerics such as Ibn Hanbal and Ibn Taymiyya--allows Muslims to lie if so doing assists them in ultimately defeating the infidels!