Polarisatie in de Protestantse Kerk Nederland rond Israel

 

Van Israel in de Media Blog:

 

Hieronder een verslag van een recente discussie bijeenkomst in Soest over de protestantse kerk en Israel.

Zie ook op IMO blog: Relatie Joden en Protestantse Kerk verder bekoeld

 

==========================

 

Polarisatie in de Protestantse Kerk Nederland, de PKN, rond Israel

http://israel-in-de-media.blogspot.com/2010/05/polarisatie-in-de-protestantse-kerk.html

 

Op maandag 26 april heeft de zogeheten Appèlgroep (een zelfstandige werkgroep die studiemiddagen belegt in verband met kerk en Israel) in Soest een bijeenkomst gehouden voor de verschillende tegengeluiden tegen het zogeheten Kairosdocument, dat in Nederland in december 2009 in de Domkerk was gepresenteerd aan de Nederlandse kerken, namens een groep Palestijnse christenen. Kairos is een Grieks woord dat betekent: beslissend moment, in de zin van nu of nooit. Het is ook genoemd het 'uur van de waarheid'. De naam Kairos herinnert aan de apartheidspolitiek van Zuid-Afrika en is om die misselijke reden ook gekozen. Israël kent geen racistische apartheidspolitiek, waar Arabieren niet op bepaalde bankjes in het park mogen zitten. Tevens was het protest gericht op de kritische open brief die de PKN (Protestante Kerk in Nederland), naar aanleiding van genoemd document aan de Israëlische regering heeft gestuurd. De geluiden kwamen uit verschillende hoeken en varieerden in kracht. Ook was aanwezig het zogeheten andere zogenaamd Joodse geluid (EAJG) met twee vertegenwoordigers, alsook de werkgroep Keerpunt. Deze groeperingen staan voluit achter het Palestijnse document.

 

De voorzitter van de Appèlgroep, ds Marja van den Beld, hield een korte inleiding waarin zij de vinger legde bij de zere plek: waarom schrijft de PKN een open kritische brief aan Israël over het lot van de christenen en niet aan de regeringen van de omringende landen waar de christenen er vele malen slechter aan toe zijn? Ook door anderen werd dit punt aangeroerd. Zij sprak uit dat de Appèlgroep zeker oor wil hebben voor een Palestijnse noodkreet. De reden voor de bijeenkomst was echter de slechte theologische (en historisch-feitelijke) onderbouwing van het Kairosdocument, dat oproept tot een boycot van Israël.

 

Er stonden zes sprekers op het programma: André Drost, voorzitter van de raad voor de verhouding kerk en Israel binnen de PKN,  Ruben Vis, secretaris van CJO (Centraal Joods Overleg), Kees de Vreugd namens de stichting Christenen voor Israël,  Hans Jansen de theoloog, rabbijn Zvi Marx, ds. Bert Schüssler van het Ojec (Overlegorgaan Joden en Christenen), en Wim Kortenoeven was vervangen door Elise Friedman namens het CIDI.

 

Ik zal de voornaamste protestpunten naar voren halen en ik stel vast dat Ruben Vis en Kees de Vreugd inhoudelijk het sterkst waren. Cursiveringen hierna zijn mijn eigen toelichtingen.

 

Het belangrijkste punt van Ruben Vis betrof de vermenging van kerk en politiek. De brief van de PKN aan de Israëlische ambassadeur, vol kritiek op de Israëlische regering, is daarvan het bewijs. Hardop vroeg hij zich af of de kerk misschien ook de Bijbel had vervangen door het Internationaal Recht en andere menselijke handvesten - die zij, ook nog, vaak verkeerd interpreteert.  Daarbij wees hij op de naïveteit van een kerk die meent dat het Internationaal Recht van politieke smetten vrij zou zijn. Volgens hem was ds dr Henri Veldhuis, groot voorstander van het Kairosdocument en de voorgestelde boycot, in strijd met de kerkorde bezig, omdat officieel de vervangingstheologie is afgezworen.

 

In de zogeheten vervangingstheologie denken veel christenen dat na de geboorte van Jezus alles anders is geworden en dat sindsdien de Bijbelse beloften voor Israël (waaronder de landbelofte) zijn overgegaan op de kerk. De Palestijnse bevrijdingstheologie is daarop een moderne politieke variant.  De Palestijnse christenen van het Kairosdocument menen te kunnen zeggen: Israël is ons land. Dat kan natuurlijk alleen als je daar woont en dan respecteert dat Israël de staat is van het Joodse volk. Dat is nu net precies waar deze Palestijnse christenen en bijna alle Palestijnen moeite mee hebben. Het  Kairosdocument is van deze Palestijnse bevrijdingstheologie doordrenkt.

 

Ruben Vis merkte terecht op dat het document niet afkomstig was van DE Palestijnse christenen, en ook dat er met de Nederlandse vertaling was gemanipuleerd volgens het dagblad Trouw, waardoor één en ander was aangedikt. Ruben Vis heeft ook verslag gedaan van het gesprek tussen het CJO en het moderamen (synodebestuur) van de PKN over de genoemde brief aan de Israëlische ambassadeur. Tegenover drie mensen van het CJO zaten twintig mensen van de PKN... Afgesproken is uiteindelijk een gezamenlijke reis naar Nes Ammim, een christelijke gemeenschap in Israel, en assistentie van CJO bij het vorm geven aan de onopgeefbare verbondenheid.

 

Kees de Vreugd hekelde vooral  de 'vervangingstheologie' van het in december aangeboden Kairosdocument. Twee citaten: „Jezus zegt in Johannes 4 dat het heil uit de Joden is. Maar in Kairos hoor ik telkens een venijnig stemmetje dat zegt dat het onheil uit de Joden is. Israël wordt theologisch genegeerd en in plaats daarvan preekt men het universalisme. Maar het universele zonder midden is een vacuüm."   "Alle nadruk ligt op het universele, waardoor het bijzondere van de positie van Israël volledig genegeerd wordt.  Daardoor ontbreekt ieder zicht op de concreetheid van Gods handelen met Israël in deze tijd. Daarbij ligt er zoveel nadruk op de discontinuïteit in Israëls bestaan, dat de continuïteit ervan miskend wordt: het huidige Israël heeft in deze Palestijnse theologie niets met het volk van de Bijbel te maken, zo redeneert men."

Toelichting: In de Bijbel is het zo dat Gods reddingsplan de hele wereld op het oog heeft (die Hij heeft gemaakt en die Hij liefheeft) maar dan via Israël. De wereldvrede kan nooit om Israël heen, op straffe van te mislukken. Met andere woorden: het heil, de shalom, de echte vrede, is alleen verkrijgbaar voor wie in vrede met Israël wil leven. Dat heil, de heelheid, de vrede, is weliswaar universeel (voor allen bedoeld), maar niet zonder Israël als distributiecentrum. Dat bedoelt Kees de Vreugd als hij zegt: het universele zonder midden (Israël) is een vacuüm. En een vacuüm is gevaarlijk. Het zuigt boze geesten aan zoals antisemitisme en antizionisme.

 

De voorzitter van de raad voor de verhouding van kerk en Israël, dr André Drost, schoot in de zelfverdediging door te zeggen dat het moderamen had laten weten dat de raad geen verantwoordelijkheid droeg. Drost "herkende" de verontrusting rond het Kairosdocument. Hij wilde theologische bezinning vanuit een christologische en dus universele (!) gezichtshoek en legde de nadruk op het beloofde land dat pas in het eschaton bezit kon worden. Met 'eschaton' wordt bedoeld een soort eindstation van de wereldgeschiedenis. Deze wereld verandert dan in het Koninkrijk van God; zal vernieuwd worden door Goddelijk ingrijpen. 'Christologie' is de leer omtrent Christus. Voorafgaand aan het eschaton zal de wereld een adempauze krijgen onder zijn heerschappij die vanuit Jeruzalem de hele aarde/wereld recht zal zetten en tot vrede brengen. Op dit punt zijn de christelijke meningen wel verdeeld. Ik vraag me af of André Drost zelf begrijpt wat hij bedoelt met 'bezit in het eschaton'. Hij maakte een machteloze indruk en kreeg enkele kritische vragen.

 

Rabbijn Zvi Marx sprak over 'compromis' in het Jodendom en van Joodse geluiDEN (nadrukkelijk meervoud), waarop Jaap Hamburger (EAJG)  probeerde de zaak te verstoren.

 

Elise Friedman dacht dat het Palestijns-christelijke document een symptoom kon zijn van het Stockholmsyndroom, (het verschijnsel dat gegijzelden zich gaan identificeren met hun gijzelaars) en dacht aan de islamitische omgeving als gijzelnemer.

 

Bert Schüssler kwam met de dialoog als oplossing en Hans Jansen verhaalde van het Palestijnse onderwijs dat opvoedt tot haat tegen Israël, met behulp van veel geld uit Europa.

 

Meindert Dijkstra (Keerpunt) begreep maar niet dat de Palestijnen niet mochten zeggen: dit is mijn land. Zie boven. Bovendien: Palestina is nooit een staat geweest en het Palestijnse volk bestaat uit Arabieren die in het mandaatgebied Palestina woonden, (evenals trouwens de Joden die daar altijd hebben gewoond), en die zich Palestijnen zijn gaan noemen na 1967 of later.

 

De middag was redelijk druk bezocht en gevreesd moet worden dat alles blijft zoals het was en dat de kerkelijke verbondenheid met Israël in de PKN langzamerhand slechts met de lippen wordt beleden. Bij de brief van de PKN aan de ambassade moet ik denken aan een foto van Arafat die wel in de ene hand een olijftak vasthield, maar in de andere een handgranaat.

 

Trudie van der Spek

 

Open brief aan zuidafrikaanse oud-rechter Albie Sachs over Richard Goldstone en Israel

Maurice Ostroff, voormalig zuidafrikaans anti-Apartheid aktivist en tegenwoordig Israëliër, legt aan een zuidafrikaanse oud-rechter uit waarom de vergelijking tussen Israel en de Apartheidstijd in Zuid-Afrika niet opgaat.

 

"In fact, the ANC charter has much in common with Israel's Declaration of Independence that promises complete equality of social and political rights to all its inhabitants irrespective of religion, race or sex and freedom of religion, conscience, language, education and culture."

 

Wouter

______________

 

 

Justice Albie Sachs was appointed to the Constitutional Court of South Africa by Nelson Mandela in 1994 and he retired in 2009.
He was a prominent opponent of the apartheid government and was jailed in solitary confinement for his work in the freedom movement. Subsequently while in exile in Mozambique he lost an arm and an eye due to a bomb attack by South African security agents.

He recently delivered a very thought-provoking address to the Cape Town Press Club  in which he dealt with the Goldstone barmitzvah debacle as well as some background to the ANC's history. His speech may be viewed in full on my web site at http://www.2nd-thoughts.org/id273.html

Maurice

===========

An open letter to Judge Albie Sachs
http://www.2nd-thoughts.org/id273.html
cc. Judge Richard Goldstone

From Maurice Ostroff

April 30, 2010

Sir,
Although I am puzzled by the title "Tolerance in a time of cholera," I was fascinated by your April 22 address to the Cape Town Press Club, not so much by your stout defense of your colleague Richard Goldstone, as by the revealing sidelights you presented of the ANC's liberation struggle.

Your description of Oliver Tambo's noble (and I use this word purposely) reaction to revelations of torture by the ANC, confirms the validity of the high esteem in which I have held the ANC's early leadership since my acquaintanceship with it as a young, low profile anti-apartheid activist and  member of the Wits University Federation of Progressive Students (founded by Ruth First) as well as an active member of the radical ex-serviceman' Springbok Legion. It was then that I learned about and was inspired by the moral fiber of ANC leaders like Walter Sisulu, , Oliver Tambo, Albert Luthuli and of course Nelson Mandela. In the wake of the horrors of the Sharpeville massacre in 1960, on receiving the Nobel Prize in 1961 Luthuli said

"How easy it would have been in South Africa for the natural feelings of resentment at white domination to have been turned into feelings of hatred and a desire for revenge against the white community. Here, where every day in every aspect of life, every non-white comes up against the ubiquitous sign, "Europeans Only," and the equally ubiquitous policeman to enforce it - here it could well be expected that a racialism equal to that of their oppressors would flourish to counter the white arrogance towards blacks. 

That it has not done so is no accident. It is because, deliberately and advisedly, African leadership for the past 50 years, with the inspiration of the African National Congress which I had the honor to lead for the last decade or so until it was banned, had set itself steadfastly against racial vain-gloriousness."

You spoke eloquently about the ANC fighting a just struggle to create a democratic and non-racial society in keeping with the values of the Freedom Charter and I ask in all sincerity whether you and other ANC personalities who profess a loyalty to the Palestinian cause because of the history of being fellow freedom fighters, have ever compared the ANC Freedom Charter with the charters of the PLO and Hamas.  It is painfully obvious that the parallels that the ANC draws between it and the Palestinian struggle are far from congruent and deserve to be re-examined in order to gain a perspective on the lessons Israel can draw from the South African experience.

Whereas the ANC Charter states "South Africa shall strive to maintain world peace and the settlement of all international disputes by negotiation - not war" article 9 of the PLO Charter bluntly declares the opposite, namely that for the PLO the armed struggle is not merely tactical, it is the overall strategy. (The emphasis is mine). The Hamas charter makes it even clearer that there is absolutely no room for peaceful negotiation. Article 13 unambiguously states, "Initiatives, and so-called peaceful solutions and international conferences, are in contradiction to the principles of the Islamic Resistance Movement. There is no solution for the Palestinian question except through Jihad."

It is difficult to understand the ANC support for the irrationality of the Hamas concept, so different from the sober tone of the ANC Charter, as illustrated by obsessive phobia about freemasons, rotary clubs, Lions and similar organizations, promising that the day Islam is in control, these organizations, will be obliterated.

Nor would the ANC tolerate the incitement to indiscriminate violence against uninvolved civilians, (women, children and invalids alike), which continues in mosques and PA controlled media and is taught in schools from the earliest age.

In fact, the ANC charter has much in common with Israel's Declaration of Independence that promises complete equality of social and political rights to all its inhabitants irrespective of religion, race or sex and freedom of religion, conscience, language, education and culture.

When you spoke of your late Dad, Solly Sachs, the indefatigable trade union leader, I was reminded of what Isaac Newton wrote in a letter to Robert Hooke. "If I have seen further it is by standing on the shoulders of Giants."  By sheer coincidence, your dad was mentioned when I lunched two days a go with Barbara Brown, daughter of the late Leo Lovell, who was elected South African Labor Party MP for Benoni in 1949 and who became one of the most courageous anti-apartheid voices in parliament. In discussing some of the chicanery that took place during the nomination process, Barbara mentioned that some mischief makers had urged United Party leader Field Marshall Smuts to cancel an election agreement that then existed between the United and Labor parties unless Solly Sachs was dismissed as national treasurer of the Labor party. Lovell stood firm against Sachs' dismissal and to his relief the truce between the two opposition parties was nevertheless not cancelled.

I was intrigued too, by your understanding of what it means to be a Jew and I was surprised by the seriousness with which you treated a British counsel's shallow rule of thumb about the three characteristics of a Jewish family: the mezuzah, regular attendance at synagogue and contribution to Jewish charities. Had he read your story of buying homentassen at a Sea Point deli, he might have added that too as an essential characteristic.

More seriously, your mention of Rabbi Harris' tribute to Joe Slovo not only as a good Jew but an exemplary one because of his contribution to the struggle for freedom, democracy and human rights in South Africa was indeed highly relevant and important. In an essay "Lessons from South Africa" Joe's daughter Gillian wrote that Rabbi Harris' words have stayed with her more than most and that Joe's political commitment that " it was not enough to avoid harming others .. (but ) one had to strive to ameliorate widespread poverty and hardship, to build a society based on harmony and equality, in which every single individual would be respected,"  was at the very center of what being a Jew is all about.

I agree with you completely that the story of Richard Goldstone effectively being barred from his grandson's barmitzvah is a profoundly sad one. In fact, although my severe criticism of the Goldstone Report is well known, I considered this linking of the barmitzvah to be a shameful act and I immediately made my views known to the South African Zionist Federation. I also wrote to Judge Goldstone expressing these views and I know that many other declared Zionists did the same. In the circumstances, your broad claim that Jews seek to dictate to Jews in a uniform manner how they should behave is an unjustified generalization.

If you would visit Israel and study our vibrant free press that heavily criticizes our government daily you would soon revise the views expressed in your generalized statement "Any Jewish person who speaks critically of Israel in any way is automatically castigated as having internalised anti-Semitism and incorporated it into his or her system as a form of self-hatred." Nevertheless, it is perfectly reasonable to contradict Jews and non-Jews who criticize Israel (or South Africa for that matter) based on misinformation and at times more egregiously on deliberate disinformation.

You told the Press Club the true test of tolerance is not how much you are willing to put up with ideas that you might disagree strongly with, but which do not rage against your soul. With this concept in mind I ask you to please consider that it is the biased nature of the Goldstone Report that has caused outrage, not the mere fact that he dared to criticize Israel as many imply.

Although, using your own words, facing up to uncomfortable truths can be painful, I ask you in all sincerity to study the credible criticisms of the Goldstone Report leveled by highly responsible people that Judge Goldstone has refused to publicly answer. For example

Gilad Shalit
While fraternizing with his Hamas captors in Gaza, the Mission failed to take the opportunity to raise the grossest blatant human rights violation being perpetrated by holding Gilad Shalit, incommunicado and depriving him even of visits by the Red Cross, in contravention of international law. It would not have required much courage to ask his captors at the very least to produce some evidence of Shalit's condition and bring some slight solace to his long-suffering family. In this omission the Mission failed miserably to live up to the HUMAN RIGHTS banner of the HRC under which it was constituted.

Human Shields
The Mission failed to follow up on a public statement by Hamas member of the Palestinian Legislative Council, Fathi Hammad, that Hamas created a human shield of women, children, and the elderly. Instead the Report acted as his defending counsel stating on his behalf, "Although the Mission finds this statement morally repugnant, it does not consider it to constitute evidence that Hamas forced Palestinian civilians to shield military objectives against attack"

Rejection of credible relevant evidence
The Report omits, without explanation, a great deal of highly relevant, credible information that would certainly have a bearing on the HRC's evaluation including inter alia a memorandum from a group of 15 eminent Australian lawyers.

Colonel Kemp
The Mission rejected recommendations to invite Colonel Richard Kemp, an acknowledged British expert on the type of warfare conducted in Gaza, to give evidence. The irrational stated grounds for refusal: "there was no reliance on Col. Kemp mainly because the Report did not deal with the issues he raised regarding the problems of conducting military operations in civilian areas and second-guessing decisions made by soldiers and their commanding officers in the fog of war.

Incitement
Not a single word is mentioned about the daily incitement against infidels, Jews, and Israel that continues unabated in PA mosques and schools and which is a basic cause of the conflict.

Inability to distinguish between civilians and combatants
The Report misguidedly applied rules of war that were designed for conventional warfare, where armies of both sides are clearly identifiable, to guerilla warfare where the combatants cannot be distinguished from the civilian population as reported by the London Times.

A Hamas fighter told the Times that fighters wore civilian clothes, and concealed their weapons and that whole blocks of houses had been booby-trapped and that a mannequin filled with explosives was dressed in a Hamas fighter's black uniform to attract fire. If Israeli soldiers had fired on it, it would have exploded and brought down the building. In the hallway of another house, a 30-gallon container of diesel fuel had been placed on two sacks of explosives.

Lack of freedom to investigate in Gaza
The Palestinian Ma'an news agency reported that the Mission was experiencing difficulties because Hamas-allied security forces accompanied the 15-member team. In view of this and the widely reported violent retribution inflicted by Hamas on dissidents, (including being thrown from tall buildings), the lack of testimony about storage of weapons in houses, mosques and schools cannot be accepted as evidence that this did not occur on a wide scale.

Inaccurate information
The Fact-finding Mission was extremely selective in the facts it chose to emphasize and those it chose to ignore. For example the report describes a mosque which it claims was struck by an Israeli shell with the deliberate intention of killing civilians. The report claims, further, that the mosque had no military significance whatsoever, discounting Israel's claim that mosques were used for military activities and weapons storage.

But an Israeli expert points out that the mosque was controlled by Izz al-Din al-Qassam Brigades who used it to recruit operatives, and that several known terrorists who were operating from the mosque were killed in this attack, including Ibrahim Moussa Issa al-Silawi, an operative in the Izz al-Din al-Qassam Brigades

In addition, a great deal of credible evidence that hospitals and ambulances were used for military purposes, was ignored by the report

More detailed highly credible criticisms are available on the web site "Understanding the Goldstone Report" to be found at
http://www.goldstonereport.org/procedural-flaws/concealed-evidence and http://www.goldstonereport.org/index.php

See also http://www.2nd-thoughts.org/id235.html

Since you so perspicaciously said at the Press club that facing up to uncomfortable truths can be liberating, I suggest with great respect, that rather than accepting the Goldstone Report uncritically, as you appear to have done, you address the uncomfortable flaws revealed on  the web site, "Understanding the Goldstone Report", referred to above.

This open letter is being publicized and I would very much appreciate a considered reply which will be similarly published.

Sincerely
Maurice Ostroff

 

NRC en Volkskrant: Joodse Israeli's niet blij met kritiek op Israel

 

Je zult maar dag in dag uit als land worden zwart gemaakt in de internationale pers. Tenzij liefhebber van SM ben je daar waarschijnlijk niet blij mee. Vooral sinds de Gaza Oorlog, die werd gevoerd nadat Israel jarenlang met Qassam raketten e.d. was beschoten vanuit de ontruimde Gaza Strook, hadden velen er hun buik vol van. Over die raketten hoorde je niemand, maar toen Israel terugsloeg schreeuwde zowat de hele wereld moord en brand. Stelletje hypocrieten. In Libanon houdt Hezbollah de regering zowat gegijzeld en heeft zich onder het oog van de VN weer helemaal herbewapend, in weerwil van VN resolutie 1701 die ONTwapening eist, en het is wachten op de volgende oorlog, maar geen haan die ernaar kraait. - Totdat Israel straks weer gaat bombarderen en zuid-Libanon binnentrekt na een nieuwe provocatie van "verzetsbeweging" Hezbollah. Dan zijn de poppen weer aan het dansen en worden er weer krokodillentranen gehuild, en hebben de Joden het weer gedaan....

 

Wouter

_____________

Joodse Israeli's niet blij met kritiek op Israel

IMO Blog, 2010

Onder koppen als 'zelfkritiek gaat Israëli's slecht af' en 'Joodse Israëliërs tegen kritiek op Israël' werd vorige week in de Volkskrant en NRC Handelsblad een enquête besproken waaruit blijkt dat een meerderheid van de Israëli's tegen harde kritiek van mensenrechtenorganisaties is.

Dit is natuurlijk weer voer voor antizionisten, die weer een extra bewijsje in handen hebben dat Israëlische Joden niet deugen en hun staat al evenmin. Overigens vind ik de uitkomsten van de enquête ook niet erg fraai, maar ik zie wel waar het vandaan komt. Israëli's zijn juist erg kritisch en Israël heeft een bijzonder kritische en levendige pers, zeker voor een land dat toch min of meer in oorlog verkeert en dat zoveel vijanden heeft. En dat botst dus ook.

NRC schrijft:

Sinds het uitbreken van de Gaza-oorlog in december 2008, is de publieke opinie in Israël veel negatiever geworden over mensenrechtenorganisaties, kritische journalisten en klokkenluiders die wangedrag van het leger ter discussie stellen. Israël kreeg in de nasleep van die oorlog, waarbij 1.400 Palestijnse en dertien Israëlische doden vielen, niet alleen kritiek van de Verenigde Naties en buitenlandse organisaties, maar ook van Israëlische organisaties als het soldatencollectief Breaking The Silence. Tegen The New Israel Fund (NIF), dat kritische organisaties steunt, werd in krantenadvertenties een harde campagne gevoerd.

Het stak veel mensen in Israël dat de vele en eenzijdige internationale kritiek op Israëls optreden tijdens de Gaza Oorlog gevoed werd door organisaties van eigen bodem. Dit zijn vaak kleine organisaties, die maar weinig mensen in Israël vertegenwoordigen maar veel geld en andere steun uit het buitenland krijgen. Hun kritiek wordt, in tegenstelling tot de cijfers en bewijzen die de Israëlische regering en pro-Israël organisaties aanleveren, niet genegeerd maar prominent gebracht in de buitenlandse media. En dat steekt. Zo hebben NRC Handelsblad, het NOS journaal en andere media uitgebreid aandacht besteed aan de kritiek van Breaking the Silence in artikelen en reportages, maar de Israëlische kritiek op hun rapport geheel genegeerd. Bekende mensenrechtenorganisaties als Amnesty International en Human Rights Watch maar ook de commissie Goldstone hebben hun zeer kritische rapporten voor een flink deel op de 'feiten' en getuigenissen van organisaties als BtS en Betselem gebaseerd, wederom Israëlisch bewijs dat daar tegenin druist negerend.

Volgens de peiling van deze week zijn rechtse Israëliërs minder tolerant tegen deze organisaties dan linkse. Circa 82 procent van de ondervraagden zei dat klokkenluiders die misdaden van het leger naar derden lekken, hard gestraft moeten worden. Ex-dienstplichtige Anat Kamm zit al enkele maanden vast, omdat zij gevoelige documenten naar de krant Ha'aretz heeft gelekt. Uit die stukken blijkt dat het leger richtlijnen over liquidaties van Palestijnen negeerde.

De meeste ondervraagden vinden het lekken van zulke informatie schadelijker voor Israël dan het publieke belang dat met openbaarmaking van misstanden gemoeid is. Volgens 43 procent mogen Israëlische media geen Palestijnse bronnen aanhalen die het imago van het leger beschadigen. Toch zegt 98 procent dat vrije meningsuiting "belangrijk" is.

Anat Kam had duizenden documenten gestolen toen zij voor het IDF werkte, en doorgespeeld aan een Haaretz journalist die weigerde ze terug te geven (inmiddels is hij begonnen met het teruggeven van de documenten). Volgens Israëlische veiligheidsexperts bevatten de documenten informatie die Israël in gevaar kan brengen als zij in verkeerde handen komt. Dat, en niet zozeer het feit dat bekend werd dat het leger bepaalde richtlijnen negeerde, was het grote probleem dat veel kwaad bloed zette. De meeste Israëli's dienen in het leger en het leger is absoluut noodzakelijk voor Israëls bestaan. Mensen die het leger in diskrediet brengen door documenten te stelen en dus misbruik maken van hun positie, wordt dat begrijpelijkerwijze niet door iedereen in dank afgenomen. Voor Israël zijn dergelijke mensen, die van binnenuit zaken saboteren, heel gevaarlijk. Het is wellicht niet de bedoeling geweest van Kam om de staat in gevaar te brengen, maar zij heeft dat wel gedaan en weigerde vervolgens daarvoor haar verantwoordelijkheid te nemen en de schade helpen te beperken.

Palestijnse bronnen verkondigen de ene leugen na de andere over Israël, van racistische stoplichten tot superratten, vergiftigde snoepjes en massaslachtingen en etnische zuiveringen. Het is allemaal verzonnen, maar gaat wel de wereld over en wordt gretig aangehaald in internationale media. Waarom zou Israël daaraan mee moeten werken? Bovendien vergroot het de geloofwaardigheid van die bronnen als ze in Israëlische kranten worden aangehaald.

De Volkskrant schrijft:

Het publieksonderzoek sluit vrijwel naadloos aan bij de rechtse politieke tendensen in Israël. Sinds de verschijning van het VN-rapport over de Gaza-oorlog van de commissie-Goldstone en het aantreden van de regering-Netanyahu in 2009 liggen mensenrechtenorganisaties en linkse activisten onder vuur. Ook in de media.

'De bevolking herkent het belang van democratische waarden', zei onderzoeker Daniel Bar-Tal. Vrijheid van meningsuiting wordt in het algemeen door 98 procent belangrijk gevonden. 'Maar wanneer het erop aan komt die toe te passen, blijkt dat de meesten bijna anti-democratisch zijn.'

Israëli's worstelen met enerzijds hun democratische principes, die men zegt hoog te willen houden, en anderzijds de negatieve consequenties die zij hebben door het gebruik dat antizionisten ervan maken. Israël is door deze democratische waarden en door de onafhankelijke rechtspraak die ook de Palestijnen geregeld in het gelijk stelt extra kwetsbaar voor haar vijanden. Ook zijn Israëlische archieven na verloop van tijd openbaar, en kunnen historici die naar hartelust misbruiken om Israël zwart te maken, terwijl de Arabische archieven gesloten blijven. En met Europees geld stappen mensenrechtenorganisaties om de haverklap naar de rechter, en vertragen daarmee zaken als de bouw van de afscheidingsbarrière. Ook toeren vertegenwoordigers van deze organisaties door Europa en de VS om over alle Israëlische mensenrechtenschendingen te vertellen, de Palestijnse schendingen en de context volkomen negerend.

Ik heb al eerder geschreven dat deze organisaties, net als kritische journalisten, binnen Israël een belangrijke functie hebben om misbruik van macht aan de kaak te stellen en het publiek te informeren over de minder fraaie kanten van de bezetting, maar de buitenlandse inmenging is zeer kwalijk. Wanneer het eenzijdige geluid van deze organisaties buiten Israël wordt gebracht, draagt het niet meer bij aan verbetering van zaken in Israël maar vooral aan de demonisering van die staat en haar delegitimatie. Tegelijkertijd moeten deze organisaties door hun eigen maatschappij worden gesteund en gedragen, en juist de buitenlandse steun maakt ze in eigen land onpopulair. Zij moeten in eigen land de dialoog aangaan en hun boodschap zo formuleren dat zij op steun kunnen rekenen, om zo de bevolking te mobiliseren voor de waarden van vrede, gerechtigheid en democratie. De eenzijdige internationale kritiek en steun voor dit soort organisaties drijft de Israëlische Joden juist meer en meer naar het rechts-nationalistische kamp. Daarom mogen ook wij hier ons de resultaten van deze enquête aantrekken.

Ratna Pelle

Duitse verontwaardiging over anti-Israël 'kunstproject'

 

Uitgerekend een Joodse 'kunstenaar' moet weer met zo'n aanstootgevende aktie komen. Een niet-Jood zou er waarschijnlijk niet mee wegkomen, zeker niet in Duitsland (- en nee, Hajo Meyer is daar niet veroordeeld voor antisemitisme*). Vrijheid van meningsuiting is een groot goed maar er zijn uiteraard grenzen, en met reden.

Voor wie niet overtuigd is: stel je eens een kaart van het Midden-Oosten voor waarin de gehele islamitische wereld is veranderd in een Joods-christelijke (de natte droom van Geert Wilders) en daarboven het woord "Endlösung", of een kaart van Europa vol met minaretten en daarboven het woord "Endlösung" (de natte droom van Bin Laden en co.), dan had je toch behoorlijk de poppen aan het dansen. Maar die 'kunstenaars' hieronder hebben natuurlijk gelezen van de vrijspraak van de AEL met hun antisemitische cartoons, en gedacht "Als zelfs moslims de Holocaust belachelijk mogen maken onder het mom van 'het publieke debat aanzwengelen', dan kunnen ze een Jood zeker niks maken".

 

In goed Duits: "zum kotsen!"

 

Wouter

______________

 

 

Duitse verontwaardiging over anti-Israël 'kunstproject'

http://www.elsevier.nl/web/Nieuws/Cultuur-Televisie/264763/Duitse-verontwaardiging-over-antiIsrael-kunstproject.htm?rss=true

dinsdag 4 mei 2010 13:40

Deense kunstenaars hebben in Berlijn verontwaardiging gewekt met een 'kunstproject', waarin zij op een afbeelding de staat Israël van de aardbodem laten verdwijnen.

Het gewraakte kunstwerk (foto Der Tagesspiegel)

In enkele wijken in de Duitse hoofdstad hing het Deense duo Jan Egesborg en Pia Bertelsen plakkaten op met de titel 'Endlösung' (de nazi-term voor vernietiging van de Joden). Op de affiches is een landkaart afgebeeld van het Midden-Oosten zónder Israël. Op het grondgebied van het huidige Israël figureert de fictieve Palestijnse staat Ramallah.

Discussie
De kunstenaars zeggen een discussie over de 'agressieve en negatieve houding van Israël in het Midden-Oosten' op gang te willen brengen 'vooral binnen de Duitse context'. Volgens Jan Egesborg, die zelf joods is, is de oprichting van de staat Israël een 'historische vergissing'. 'Als jood vond ik het altijd al problematisch dat Israël op gestolen land gebouwd werd.'

De Berlijnse burgemeester Klaus Wowereit (SPD) en vertegenwoordigers van de joods-Berlijnse gemeenschap vinden het Deense project 'smakeloos'. 'Er kan geen enkele twijfel bestaan aan het bestaansrecht van Israël,' zei Wowereit tegen het dagblad Der Tagesspiegel.

Veroordeling
Joodse woordvoerders zijn radicaler in hun veroordeling. 'De kunstenaars spreken als Ahmadinejad,' zei Shimon Samuels, directeur van het Simon Wiesenthal Centrum in Parijs. Wegens 'oproepen tot volkerenmoord' wil Samuels een aanklacht tegen de kunstenaars indienen.

Kunstenaar Jan Egesborg vindt dat de joden uit Israël 'in Duitsland, de Verenigde Staten of Denemarken' een nieuw thuis moeten vinden. 

Volgens critici ontstijgt het project de kwalificatie 'artistieke provocatie' en is er sprake van politieke propaganda. 'Hier wordt door een joodse kunstenaar de grens van antisemitisme overschreden',' reageerde Lala Süsskind, de voorzitter van de joodse gemeente in Berlijn. 'Dit is onacceptabel.'

Door Wierd Duk

========

[* Ik vind het walgelijk hoe Hajo Meyer te keer gaat tegen Israel, maar het klopt niet dat hij in Duitsland als antisemiet is veroordeeld. Meyer sleepte Henryk Bröder voor de rechter omdat die hem een Joodse antisemiet had genoemd. Meyer verloor de rechtzaak, wat niet wil zeggen dat de rechter hem een antisemiet vond, maar wel dat hij die aantijging moest dulden vanwege zijn eigen radikale en provocerende uitlatingen in het publieke debat. ]

 

Lijst van 40 schenders persvrijheid

 

Ook de IDF wordt vermeld bij de 40 personen en groeperingen die de persvrijheid niet eerbiedigen, zie onder het VK bericht. Dat gaat hoofdzakelijk over soldaten die Palestijnse journalisten op de Westoever belemmeren en mishandelen, vaak zonder daarvoor vervolgd te worden.

 

Een verhaal apart is echter de Gaza Oorlog, waarin Israel geen journalisten toeliet tot de Gazastrook, wat haar zwaar wordt aangerekend. Ik kan me dit echter levendig voorstellen: bij een oorlog tegen een onzichtbaar guerrillaleger in een dichtbevolkt gebied kun je het echt niet gebruiken dat hordes journalisten je voor de voeten lopen. En je moet er ook niet aan denken dat de vijand thuis voor de buis live kan volgen waar je troepen zich bevinden, hoe het ze vergaat en hoe ze opereren.

 

Vreemd genoeg biedt de website van RWB geen handzaam lijstje van de 40 schenders dat ik even hier op de blog kan kopiëren. Ik moet dus voor verdere info verwijzen naar: http://en.rsf.org/predators2010-03-05-2010,37235.html

 

Wouter

_______________

 

'Poetin, Ahamadinejad en Hu grote vijanden persvrijheid'

http://www.volkskrant.nl/buitenland/article1375378.ece/Poetin%2C_Ahamadinejad_en_Hu_grote_vijanden_persvrijheid

ANP, AFP, DPA op 03 mei '10, 07:20, bijgewerkt 3 mei 2010 07:24

 

PARIJS - De Russische premier Vladimir Poetin, de Chinese president Hu Jintao en het Iraanse staatshoofd Mahmoud Ahmadinejad behoren tot de grote vijanden van de persvrijheid.

Dat stelt Reporters Without Borders (RWB), een internationale organisatie die opkomt voor de belangen van journalisten, in een maandag uitgegeven rapport.

De organisatie heeft de lijst gepresenteerd naar aanleiding van de internationale Dag van de Persvrijheid. Op de lijst van de veertig tegenstanders van de persvrijheid staan zeventien presidenten en enkele regeringsleiders. Ook op de Baskische terreurbeweging ETA en de Colombiaanse guerrillabeweging FARC heeft de RWB grote kritiek. 'Ze zijn machtig, gevaarlijk, gewelddadig en ze staan boven de wet', stelt RWB over de veertig personen en organisaties op de lijst.

Nieuw in de groep van veertig vijanden van de media is Mullah Omar, de leider van de Taliban in Afghanistan. 'De schurken van Mullah Omar bedreigen lokale journalisten die zijn propaganda niet doorgeven', aldus RWB.

Volgens de organisatie zijn er dit jaar al negen journalisten vermoord.

==================

Israel Defence Forces - Israel
http://en.rsf.org/spip.php?page=predateur&id_article=37211

The IDF was again responsible for abuses of authority and acts of violence against journalists in the Palestinian Territories in 2009. The Israeli authorities denied the international media access to the Gaza Strip "for safety reasons" during Operation Cast Lead, the military offensive that ran from 27 December 2008 to 18 January 2009. This was a serious press freedom violation. The Israeli forces targeted several buildings housing news media during the offensive. In all, six journalists were killed during Operation Cast Lead, two of them while working, and around 15 others were wounded.

Two Palestinian journalists based in Jerusalem, Khodr Shaheen, the correspondent of the Iranian Arabic-language TV station Al-Alam, and his assistant, Mohammed Sarhan, were charged during Operation Cast Lead with "divulging secret information" and "transmitting information to the enemy in wartime." Their two-month jail sentences and additional suspended sentences of six months in prison were eventually quashed by the Israeli supreme court. The Israeli security forces tend to behave arbitrarily towards Palestinian journalists and media workers in the West Bank and Gaza Strip. At least 33 Palestinian journalists were physically attacked and injured by Israeli soldiers during 2009 and another 25 have been since the start of 2010. Israeli soldiers implicated in these abuses are rarely prosecuted.

 

Anne Frank vrijwel onbekend in Midden-Oosten; dagboek verboden in Saoedi-Arabië

 

" Anne's dagboek maakt geen deel uit van het officiële onderwijsmateriaal. Directeuren van privé-scholen raden hun docenten af het in hun lessen te bespreken omdat 'het onderwerp niet relevant is'. In Libanon werden passages over Anne Frank vorig jaar zelfs onder druk van de Hezbollah-beweging uit een schoolboek van een chique Beiroetse privéschool verwijderd. Haar verhaal zou volgens de gewapende groepering die in de zomer van 2006 verwikkeld was in een oorlog met Israël,  'zionisme promoten'.

Commotie
'Wat gevaarlijk is, is de dramatische en theatrale manier waarop het dagboek haar persoonlijke verhaal emotioneel probeert te maken', zei een Hezbollah-politicus in een interview met Hezbollah's televisiestation Al Manar. Naar aanleiding van de commotie over de passages in het schoolboek zei hij: 'We vragen ons af hoelang Libanon zich open blijft stellen voor deze zionistische invasie van het onderwijs.' "

 

Hezbollah zal niet de enige zijn die er zo over denkt. Vorig jaar heeft Hamas onderwijs over de Holocaust verboden in de Gazastrook, en in veel Arabische staten is Mein Kampf een bestseller. Het Israelisch-Palestijns conflict is een slappe smoes voor het virulente antisemitisme in de Arabische wereld, maar wordt helaas door steeds meer mensen geaccepteerd.

 

RP

-------------

 

Anne Frank vrijwel onbekend in Midden-Oosten

Gepubliceerd : 3 mei 2010 - 11:03 am | door Daisy Mohr

Beiroet, Libanon

http://www.rnw.nl/nederlands/article/anne-frank-vrijwel-onbekend-midden-oosten 

 

Het jubileum van het Anne Frank Huis – het bestaat precies vijftig jaar – gaat vrijwel volledig voorbij aan het Midden-Oosten. Het dagboek van het joodse meisje dat tijdens de Tweede Wereldoorlog onderdook in een Amsterdams grachtenhuis – is wel in het Arabisch en Farsi vertaald, maar mag niet overal worden verkocht.

In de Arabische wereld is Anne Frank zeker niet bij iedereen bekend. Vraag aan een Syriër, een Egyptenaar of een Irakees op straat of ze haar kennen en je wordt verdwaasd aangekeken. 'Haar verhaal lijkt me niet oninteressant, maar ik heb op het moment echt andere prioriteiten. Zodra we in Libanon rust en vrede hebben, kan ik me misschien voor dat soort zaken gaan interesseren', zegt Kamal Mouwazi, een autodealer uit Zuid-Libanon.

Anne's dagboek maakt geen deel uit van het officiële onderwijsmateriaal. Directeuren van privé-scholen raden hun docenten af het in hun lessen te bespreken omdat 'het onderwerp niet relevant is'. In Libanon werden passages over Anne Frank vorig jaar zelfs onder druk van de Hezbollah-beweging uit een schoolboek van een chique Beiroetse privéschool verwijderd. Haar verhaal zou volgens de gewapende groepering die in de zomer van 2006 verwikkeld was in een oorlog met Israël,  'zionisme promoten'.

Commotie
'Wat gevaarlijk is, is de dramatische en theatrale manier waarop het dagboek haar persoonlijke verhaal emotioneel probeert te maken', zei een Hezbollah-politicus in een interview met Hezbollah's televisiestation Al Manar. Naar aanleiding van de commotie over de passages in het schoolboek zei hij: 'We vragen ons af hoelang Libanon zich open blijft stellen voor deze zionistische invasie van het onderwijs.'

'Anne Frank wordt nergens in de Arabische wereld gedoceerd. Enkele privé-scholen gebruiken haar dagboek wel eens in een keuzepakket, maar nergens maakt het formeel deel uit van het onderwijsprogramma', weet Abe Radkin, directeur van het Aladdin Project, een Franse organisatie die strijdt tegen de ontkenning van de Holocaust. 'Wij proberen daar verandering in te brengen. In landen als Marokko en Tunesië bestaat grote bereidheid het erover te hebben. In andere landen in de regio ligt het ingewikkelder door het Israëlisch-Palestijnse conflict.'

Arabische paperback
In het kader van het Aladdin Project werd Anne's dagboek voor het eerst vertaald in het Arabisch en het Farsi. Op de website is de Arabische versie sinds vorig jaar gratis beschikbaar: www.aladdinlibrary.org.  'Vanuit elk Arabisch land zijn er sindsdien duizenden exemplaren gedownload', zegt Radkin.

Hij vertelt dat er ook een Arabische paperback verkrijgbaar is, maar dat die tot nu toe alleen in Europa in de boekwinkels ligt. 'Omdat de paperback achttien euro kost is die niet erg makkelijk te marketen in de Arabische wereld; dat is simpelweg te duur voor de massa. We zijn op het moment bezig lokale partners in het Midden-Oosten te vinden om het boek goedkoper te maken.' Radkin verwacht dat studenten, historici, bloggers en anderen belangstelling zullen tonen voor de Arabische vertaling.

Librairie Antoine
'Het dagboek van Anne Frank? Laat me even voor je kijken', zegt de verkoopster in Librairie Antoine, een gerenommeerde boekwinkel in Beiroet. 'Nee, dat hebben we niet', zegt ze vriendelijk nadat ze in de computer heeft gekeken. 'Ik kan de Engelse versie voor u bestellen, dat duurt een maand of misschien iets langer.'

Gespecialiseerde boekwinkels in sommige Golfstaten en Jordanië hebben enkele exemplaren van de Engelstalige vertaling op voorraad, maar veel wordt het niet verkocht. Jarir Bookstores, met hoofdkwartier in de Saoedische hoofdstad Riyadh en meer dan twintig vestigingen in de regio, verkoopt het boek niet omdat het in Saoedie-Arabië verboden is.

'Ik denk wel dat veel Libanezen het interessant zouden vinden om haar museum te bezoeken als ze in Amsterdam zijn', zegt Karine Haddad, een Libanese studente. Ze wijst erop dat in veel Arabische landen tot voor kort Joodse gemeenschappen bestonden. 'Zelf ben ik nooit in Nederland geweest, maar mocht ik daar ooit heen gaan, dan ga ik zeker ook het Anne Frankhuis bezoeken. En dan ga ik natuurlijk ook haar dagboek lezen.' 

Simon Soesan over (Palestijnse) cultuur & straatnamen

 

Zie over dit onderwerp o.a. ook:

Palestijnse schermcompetitie voor de jeugd genoemd naar terroristische leider Abu Jihad

Palestijnse Autoriteit vereert opnieuw topterrorist

Lokale Fatah houdt toch ceremonie bij naar terroriste vernoemd plein Ramallah

Israel vraagt VS om vernoeming plein naar terroriste te veroordelen

Officiële onthulling Mughrabi Plein in Ramallah

PA minister verdedigt eren van terroristen

 

En over Hamas TV:

Hamas TV: 'Joden drinken moslim bloed'

Kinderuurtje met Hamas (The Daily Show)

Hamas TV met Nahoel de Bij en sleutel clip

 

Wouter

________________

 

4 mei 2010

Cultuur

Kent U de Lee Harvey Oswaldstraat? In Dallas? Of het Balthasar Gerardplantsoen in Den Haag? Het Jack de Ripper park in London? De Bin Ladenstraat in Kabul, Afghanistan of The Boston Strangler Boulevard in Boston? Bestaan niet? Dacht U?

Nou, misschien niet met deze namen, maar de EU heeft het weer gepresteerd: met de steun van onder andere een EU subsidie worden langzaam maar zeker straatnamen in de Palestijnse Autoriteit vernoemd naar mensen die, volgens de Palestijnse regering, pas echt hebben bijgedragen in hun cultuur. U denkt natuurlijk aan dokters, schrijvers, schilders, uitvinders, staatslieden, ontdekkers en uitvinders. Maar dat werkt bij de Palestijnen iets anders. Überhaupt, hoeveel Arabieren, laat staan Palestijnen, hebben een Nobelprijs gekregen ten gevolge van medicijnen, verhalen, uitvindingen of wetenschappelijk onderzoek? Juistem!

Dus worden straatnamen nu vernoemd naar mensen die pas echt hun stempel op de mensheid hebben achter gelaten: mensen die bussen hebben opgeblazen, restaurants lieten exploderen, vliegtuigen lieten ontploffen en burgers hebben neergeschoten. Het stond toch in de krant? Heeft de hele wereld er niet over gesproken? Was het niet indrukwekkend? Vindt de EU ook en die hebben weer heerlijk dit initiatief gesteund. Net zoals het Nederlandse ministerie van buitenlandse zaken enkele jaren geleden miljoenen gaf aan de Hamas voor "cultuur", waarvan een tv serie werd gemaakt waar Mickey Mouse kinderen uitlegde hoe je het beste Joden kon villen, of doodsteken of simpelweg dood schieten. Geld is er genoeg schijnbaar.

Dus is het plein tegenover het parlementsgebouw in Ramallah vernoemd naar een ingenieur die bijna 400 Israeli's om afslachtte. Wat een eer he?

 

>> Lees verder op Column Simon Soesan: Cultuur en Palestijnse straatnamen

 

=================

© Simon Soesan

 

 

Egypte spuit smokkeltunnel vol gifgas, 4 doden

 

Corrigeer me als ik het mis heb, maar ik heb dit niet in de mainstream media gezien.

 

-------------------

 

Egypte spuit smokkeltunnel vol gifgas, 4 doden.

Mensenrechtenorganisaties geven geen krimp

http://joodsactueel.be/2010/04/30/egypte-spuit-smokkeltunnel-vol-gifgas-4-doden-mensenrechtenorganisaties-geven-geen-krimp/

Vrijdag 30 April 2010 9:36

 

Gisteren een kort bericht in het nieuws, Egypte heeft aan de grens met Gaza een smokkeltunnel met gifgas laten vullen. Zes mensen raakten daarbij gewond en vier werden gedood. Hamas heeft de Egyptische autoriteiten met de vinger gewezen.

De smokkeltunnels worden gebruikt om allerlei levensmiddelen naar Gaza over te brengen, ondanks het feit dat humanitaire konvooien van de VN wekelijks meer dan 150 ton voedsel leveren. Maa in de eerste plaats worden de tunnels gebruikt om illegale wapens het gebied binnen te smokkelen.

Opmerkelijk in dit verhaal is dat de verschillende 'mensenrechtenorganisaties' als Human Rights Watch, Amnesty International, 11.11.11 en Broederlijk Delen geen enkele reactie hebben geleverd op het voorval, niet in een persbericht, niet bij monde van verontwaardigde woordvoerders en niet op hun website.

Wanneer Israël gelijkaardige stappen onderneemt tegen terroristen zijn ze er wel als de kippen bij om het voorval te bekritiseren, des te meer als er doden vallen (en ongeacht of die doden nu terroristen zijn of niet).

Volgens een goedgeplaatste bron bij Amnesty International is de organisatie thans bezig met 'belangrijker zaken', nl. het Belgisch boerkaverbod, dat gisteren in de kamer werd goedgekeurd bij grote meerderheid, internationaal aan de kaak te stellen.

 

Duitse Pax Christi nodigt Hamas minister uit voor dialoog

 

Het is meer dan duidelijk dat dit soort uitnodigingen Hamas versterken en verder legitimeren, zonder dat zij iets van haar extremistische standpunten heeft opgegeven. Hamas komt graag praten over "the Palestinian rights and Israeli occupation." waaronder zij niet noodzakelijkerwijze hetzelfde verstaan als de gemiddelde westerling of zelfs de organisatoren van deze conferentie.

 

According to the program of the seminar, discussions will focus on the reasons for the West to isolate Hamas, while supporting and promoting the Fatah movement, which accused formerly of "terrorism".

Another Part of this debate will discuss the historical background, and instant reality of Hamas movement and Fateh, and reasons of worsening between both factions at present time, and future relationship between the two movements. Also, views by both, will be discussed to resolve occupation matter in Arab area, and possible German role to resolve this matter.

 

Als het klopt dat dat de onderwerpen zijn die op de agenda staan, dan is dat simpelweg schandalig. Een Duitse kerkelijke vredesgroep die 100% het Palestijnse narratief overneemt en met Hamas gaat praten over de oplossing van het Jodenprobleem, sorry, het Israelische probleem.

De reden voor het isoleren van Hamas, of wat er nog van die isolatie over is, is duidelijk: Hamas is een terroristische organisatie die door middel van geweld het hele land tussen de rivier en de zee wil 'bevrijden' en de Joden wil doden, al wordt ook weleens gezegd dat de niet-zionistische Joden mogen blijven mits zij zich aanpassen. Dit is wat een Hamas vice minister onlangs te zeggen had over Joden:

 

The Jews, the brothers of apes and pigs, have gathered from all corners of the world, in order to defile the Al-Aqsa Mosque. They have come to rob it of its purity, and they replaced it with their impurity, their filth, and their abomination. The Al-Aqsa Mosque... Along come the criminal Zionists, and open the so-called Hurva ("destruction") synagogue. May Allah bring their homes down on them.

[...]
You cannot go on living, oh Arab and Islamic nation, while the Al-Aqsa Mosque is being defiled by the Jews, the most despicable people on this Earth. By Allah, they are not human beings. They are not men who deserve to live, as long as we are alive.

As for the so-called "peace" or "peace process" – these are empty words, which constitute betrayal of the people and Allah's religion.
[...]
The Jews, just like a cancer, operate via dormant cells, until the body collapses. We must stop this swelling, criminal, Zionist cancer.

 

Misschien dat Pax Christi dergelijke uitspraken ook ter sprake kan brengen, of is dat allemaal gerechtvaardigd vanwege de 'bezetting'?

 

RP

-----------

German Church organizations talk to Hamas
03-05-2010,13:07
qassam.ps/news-2765-German_Church_organizations_talk_to_Hamas.html

 

Al Qassam website- Berlin- May 3, 2010- Pax Christi, the German Catholic Organization defended itself against Israeli media campaign for an official invitation offered by Pax Christi for Palestinian Health Minister in Hamas government Dr-Basim Naim to participate in a seminar discussing the Palestinian rights and Israeli occupation.

The organization insists on calling the Palestinian minister for the seminar , titled (a partner for peace -there is no substitute for dialogue with Fatah and Hamas), which is going to be held in cooperation with the Academy of Protestantism in Bad Boll city in the period from 11 to 13th of next June.

Fateh representatives and many other Palestinian organizations were invited by both organizations to attend the seminar. In addition, Israeli government and German deputies ,academic figures, and many expertes who are interested in Palestinian situation were involved.

 

 

Themes of discussion

According to the program of the seminar, discussions will focus on the reasons for the West to isolate Hamas, while supporting and promoting the Fatah movement, which accused formerly of "terrorism".

Another Part of this debate will discuss the historical background, and instant reality of Hamas movement and Fateh, and reasons of worsening between both factions at present time, and future relationship between the two movements. Also , views by both, will be discussed to resolve occupation matter in Arab area, and possible German role to resolve this matter.

Pax Christi sent thanks for " the politicians from different German parties and the Protestant Academy for supporting the seminar, despite all attacks waged by Israeli propaganda which demonstrates the loss of the compass and the absence of any projection for the future situation of Arab area".

 

Israeli attack

German church organization interested in peace affairs, mentioned that the attack by Israeli media to call for health minister in the Hamas government is an extension of the earlier attacks, directed against the activities set up in the past years, and pointed out that these attacks have not received any echo in public opinion inside and outside Germany.

In a statement released by the mentioned organization, pointed out that this new seminar is considered as one of a series of activities set up in the recent years, and organized in cooperation with Protestant Academy, discussing occupation issue and solutions for resolving it peacefully.

The Pax Christi to seeking through its close ties to the Israeli peace movements and Palestinian human rights organizations, to develop a vision outlining a peaceful solution away from violence in Arab world.

Het Arabische beeld van progressieve Joden in Europa

Ik vind de beschrijving van de JCall mensen hieronder nogal karikaturaal, maar de boodschap van EoZ is dat hoezeer Joden ook proberen om fair en progressief te zijn en zich aan te passen, voor de Arabieren maakt het niet uit. Dit doet denken aan hoe in Europa de Joden ook eeuwenlang hebben geprobeerd zich aan te passen om als gelijkwaardig geaccepteerd te worden en niet van disloyaliteit aan de landen waar zij leefden te kunnen worden beschuldigd. Het heeft niet geholpen tegen de pogroms en de vervolgingen en de Holocaust.

 

RP

----------

 

How Arabs visualise left-wing Jews

http://elderofziyon.blogspot.com/2010/05/how-arabs-visualise-left-wing-jews.html

 

Palestine Today has an article about a new European version of J-Street, called J-Call. Some left-wing Jews in Europe, whose public identification with Judaism is close to nil, wrote a letter to the EU parliament saying that they support Zionist capitulation to all Palestinian Arab demands and demanding that Europe cease continuing to support Israel.

In general, these Jews are the types who mightily try to distinguish themselves from the religiously committed Jews. They are the ones whose Passover Haggadahs are bowlderized to make them less Jewish and more "universal," deleting passages that are specifically Jewish and replacing them with passages for whatever the current fashion is - world peace, ecology, vegetarianism. They cringe at the fact that their grandfathers sported payos wore shtreimels. They would be far more comfortable in any church in Europe than in an Orthodox shul.

The PalToday article is headlined, "European Jewish intellectuals reject the Israeli occupation."

And this is how they illustrate these European Jewish intellectuals:


No matter how much these "progressive" Jews try to put distance between themselves and what they consider the primitive kind, the majority Jew-hating Arabs will never distinguish between these "enlightened" Jews and the ones who actually practice Judaism.

Oh, and Palestine Today also has a regular caricature of what Israeli Jews look like. What percentage of Israeli Jews wear hats and long beards, not to mention the classic stereotype hook-nose?

Ruzie over nederzettingen tussen VS en Israel over?

 

Volgens sommige commentatoren is de crisis tussen Israel en de VS over, en heeft de VS geaccepteerd dat Israel niet aan alle eisen kon voldoen, terwijl Israel zijn goodwill heeft getoond door er een aantal wel in te willigen. Maar in feite heeft alleen Israel concessies gedaan. Algemeen wordt aangenomen dat er een stilzwijgende afspraak is dat er voorlopig niet meer in Oost Jeruzalem wordt gebouwd, ondanks Netanjahoes ontkenning hiervan. De VS schijnen dat aan de Palestijnen per brief te hebben meegedeeld, en op die voorwaarde was men bereid de indirecte onderhandelingen te herstarten. De Palestijnen hebben daarvoor niks in ruil hoeven geven, de 'toegeving' indirecte onderhandelingen te starten was genoeg. Slim spel.

 

And this will not be the last concession given away for free, because unilateral concessions always invite more concessions. Benjamin Netanyahu was the one who insisted on the principle of mutuality. Remember? "If they don't give, they won't get." What did Bibi get in return for the building freeze?

 

So something did happen, after all. And more such somethings will happen along the way. There is no use pretending otherwise or wringing our hands and blaming Obama, nor is it realistic to insist that Netanyahu should have stood his ground. He had maneuvered himself and Israel into a position where he had no choice whatever. One reason it happened is because there were no Israeli demands on the table at all. Nobody said, "We will only resume peace talks if..." on the Israeli side. With no demands, you get no concessions.  

 

Israel heeft haar eisen, zoals erkenning als Joodse staat en opgeven van het recht op terugkeer, al eerder laten varen, want de Palestijnen gingen ze toch niet inwilligen en niemand was van plan ze daartoe te dwingen. Het was misschien beter geweest ze weer van stal te halen, om ze tegen de Palestijnse eisen te kunnen uitspelen, al was het de vraag geweest of de VS daarin was meegegaan.

 

RP

---------

Much Ado about nothing??

Barry Rubin writes that The U.S.-Israel Crisis May Be Over and We Can "Celebrate" the Achievement of Nothing?. To elaborate:

 

Something very interesting is happening very quietly. The Obama Administration appears to have forgotten about its quarrel with Israel, in part because it is being reported with increasing reliability that Prime Minister Benjamin Netanyahu has quietly agreed to suspend all construction in eastern or northern Jerusalem outside the 1967 lines. .

 

Goodness, gracious! This administration's great achievement isn't going to be making peace in the Middle East but succeeding in achieving Israel-PA negotiations! I can practically hear the 2012 presidential election ads now: President Obama Got the Israelis and Palestinians Talking!

Sometimes this administration's foreign policy seems like a man who wants a glass of water, exits the building instead of going to the water cooler, gets lost, falls into several holes, narrowly escapes being hit by some cars, and finally arrives home after a very long time. He takes a look at the empty glass in his hand, looks into the camera, and then confidentally announces to the audience: "Now, I am going to get a glass of water!"

 

Nothing happened? Well not exactly nothing. In the very best and most optimistic case, Israel gave up a bargaining point and got what in return? Nothing. N*O*T*H*I*N*G. Zilch.

The Palestinians did not agree to say "itbach al yahud" one less time. They didn't agree to rename Dalal al Mughrabi square (a square named for a terrorist who killed an American tourist among others) to Rabin square or anything else. They didn't agree to stop teaching kids that Haifa is the largest port in "Palestine." The Americans didn't even agree to enforce their own sanctions laws against Iran. The Americans did not agree to renew the Bush commitment regarding settlement blocks, or to take a firm position against the bogus "right of return" of Palestinian refugees. The United States didn't convince even the tiniest Arab principate to allow the wingtips of an El-Al airplance to cross their airspace. 

 

Benjamin Netanyahu got nothing in return for his concession except humiliation. A better analogy than the man who goes to get a glass of water is that Benjamin Netanyahu is like a salesman in the suq, trying to sell a rug. He tells Obama, "I want 150 dinars for this rug." Obama pulls a gun and says, "Give me the rug for zero dinars. That is a better price," and Bibi gives him the rug, wetting his pants in the process. Netanyahu the rug salesman made a good bargain, since he avoided having his brains blown out. That's worth a rug, no? But Netanyahu the Prime Minister made a bad bargain, since all he got in return was that America called off the dogs for a bit. They'll be back of course, since the dogs are hungry, and they are going to blame Israel when the "peace process" stalls out again.

 

In one scenario there will eventually be a peace agreement. In the best case, in return for giving up the Jewish quarter of the Old City, the Hebrew University on Mount Scopus and a few other things, Israel might then be allowed to keep Ramat Eshkol and French Hill, and to build there once again. This will now be considered a major Palestinian "concession."  As for Ramat Shlomo, the Palestinians will say, "Why, there are so few families there, it is really an Arab neighborhood. You conceded that it is Arab when you stopped building there."

 

But there probably won't be a peace agreement. Not a real one. So Israel will be stuck with the building freeze, at least until the end of the Obama presidency. It is not realistic to believe that Israel will be allowed to resume building in the West Bank and Jerusalem when the peace talks fail, or even to assume that there will be a definite point at which everyone will agree that the peace talks failed. The Obama administration cannot allow the peace talks to fail, so by definition, they will not fail, even if they do not succeed.

 

And this will not be the last concession given away for free, because unilateral concessions always invite more concessions. Benjamin Netanyahu was the one who insisted on the principle of mutuality. Remember? "If they don't give, they won't get." What did Bibi get in return for the building freeze?

 

So something did happen, after all. And more such somethings will happen along the way. There is no use pretending otherwise or wringing our hands and blaming Obama, nor is it realistic to insist that Netanyahu should have stood his ground. He had maneuvered himself and Israel into a position where he had no choice whatever. One reason it happened is because there were no Israeli demands on the table at all. Nobody said, "We will only resume peace talks if..." on the Israeli side. With no demands, you get no concessions.  

 

Ami Isseroff

 

Fabels van Stop de Bezetting over Israel en water

 

Weer een scherpe weerlegging van de onzin van Stop de Bezetting op Israned.

 

...---... schrijft:

In goed Nederlands: alle drie de landen die toegang hebben tot de rivier de Jordaan of tot stromen die de Jordaan voeden, hebben er alles aan gedaan dit water voor eigen gebruik om te leiden, meestal voor landbouw maar ook als drinkwaterbron. Alle drie deze landen zijn daar al mee bezig vanaf vóór de Zesdaagse oorlog, sterker nog: sommige historici stellen dat deze grootschalige projecten één van de oorzaken van die oorlog waren. Zoals bekend was de Westoever toen nog bezet door Jordanie (bezet want de annexatie van dit gebied in 1952 door Jordanie werd door niemand in de wereld behalve Engeland en Pakistan erkend).

Dat klopt niet helemaal. In het wapenstilstandsverdrag van 1949 tussen Israel en Syrië was vastgelegd dat Israel water van de Jordaan mocht gebruiken voor haar national watercarrier plan. Syrische experts hebben dit toegegeven. Syrië leidde echter zijrivieren van de Jordaan af toen Israel eraan begon te werken waarop Israel de Syrische werkzaamheden bombardeerde. Daarop reageerde Syrië weer en een en ander escaleerde.

Jordanië annexeerde de Westbank overigens al in 1950.

 

RP

------------------------------

Paul Lamp van de Stop de Bezetting over water

http://www.israned.com/2010/04/sdbs-paul-lamp-maar-weer-eens-dit-keer.html

Paul Lamp, bestuurslid van Stop de Bezetting, slaagt er weer eens in om in één artikel een record aantal onwaarheden bij elkaar te brengen. Het wordt zo langzamerhand een sport om ze te tellen. Eerst maar weer een link naar het artikel, hier, vóórdat het verdwijnt.
Het hoofdmotief van dit stuk is het vermeende gebruik van water als wapen door Israel. Laten we eens beginnen met de eerste stelling: "Het water van de rivier de Jordaan is van levensbelang voor zowel Israël, Jordanië en de Palestijnse Westoever. Dit wordt verdeeld door Israël, volgens het principe, ik een beetje meer dan jij."
Wikipedia zegt hier heel eerlijk over: "In 1964, Israel began operating a dam that diverts water from the Sea of Galilee, a major Jordan River water provider, to the National Water Carrier. Also in 1964, Jordan constructed a channel that diverted water from the Yarmouk River, another main tributary of the Jordan River. Syria has also built reservoirs that catch the Yarmouk's waters. Environmentalists blame Israel, Jordan and Syria for extensive damage to the Jordan River ecosystem."

In goed Nederlands: alle drie de landen die toegang hebben tot de rivier de Jordaan of tot stromen die de Jordaan voeden, hebben er alles aan gedaan dit water voor eigen gebruik om te leiden, meestal voor landbouw maar ook als drinkwaterbron. Alle drie deze landen zijn daar al mee bezig vanaf vóór de Zesdaagse oorlog, sterker nog: sommige historici stellen dat deze grootschalige projecten één van de oorzaken van die oorlog waren. Zoals bekend was de Westoever toen nog bezet door Jordanie (bezet want de annexatie van dit gebied in 1952 door Jordanie werd door niemand in de wereld behalve Engeland en Pakistan erkend).

Dan de volgende zin: "Zoals ook op ander gebied worden aan de Palestijnen van dat water slechts de laatste druppels toebedeeld. Israël en de illegaal op de Westoever verblijvende kolonisten komen niets tekort…". Israel kent al zo'n 40 jaar een verbod op waterverkwisting, waaronder wetgeving tegen het besproeien van tuinen, wassen van autos etc. in warme jaargetijden. Niet voor niets komt het druppel irrigatiesysteem uit Israel waar het zo'n 45 jaar geleden werd ontwikkeld. De waterprijzen zijn de afgelopen 20 jaar explosief gestegen en aangezien ook de kolonisten hun water gewoon via de waterleiding betrekken, betalen zij voor elke zwembad wat gevuld wordt. Ook veel palestijnse steden en dorpen zijn aangesloten op de waterleiding van de firma Mekorot ("bronnen") , het nationale waterbedrijf.

"…en kunnen dit rustig verkwisten tijdens het wassen en in hun zwembaden, waarbij Palestijns vee en Palestijnse oogst kunnen verdorsten, wat in de dagelijkse praktijk ook gebeurt. De tactiek is zonneklaar: geef Palestijnen in hun eigen land zo min mogelijk tot helemaal geen kans om te leven."

In de periode van 1967 tot 1995 verhoogden de Palestijnen op de Westoever hun watergebruik met 640%, van 5.4 MCM naar 40 MCM (Judea-Samaria and the Gaza District – A 16 Year Survey 1967 – 1983, Israel, Ministry of Defense, 1983; Arnon Soffer, The Israeli-Palestinian Conflict over Water Resources, Palestine-Israel Journal, Volume 5, No. 1, 1998). Als vergelijking, Israel's gebruik nam in die zelfde periode van 28 jaar toe met slechts 142 percent ondanks de bevolkingsgroei (Statistical Abstract of Israel 1996, V47).

De Directeur-Generaal van het Departement van Waterbeheer, Taher Nassereddin, zei het zo: "[Palestinian] consumption for domestic purposes has increased as a result of population growth. There were no severe restrictions on drilling new wells for these purposes (Taher Nassereddin, Legal and Administrative Responsibility of Domestic Water Supply to the Palestinian, in Joint Management of Shared Aquifers, 1997).

Ondertussen laat de Palestijnse Autoriteit watertoevoerleidingen verroesten, bronnen opdrogen en is op grote schaal in de greep van corruptie waarbij levering van water aan haar burgers in de verdrukking komt, ook de distributie van de 40MCM water die jaarlijks op grond van het Oslo verdrag door Israel aan de PA geleverd wordt. Dat, terwijl de zwembaden van de Palestijnse bestuurders en andere rijken alsmede overheids-zwemparadijzen, in Betlehem, Jenin en Nabloes blijkbaar wel genoeg water bevatten.(Trouwens leuk op GoogleEarth te bekijken)

(Palestinian boys enjoy themselves at a swimming pool in a park near the West Bank town of Jenin, Thursday, July 26, 2007. (AP Photo/Mohammed Ballas))

(Palestinian youths jump into a swimming pool as they enjoy the water during a hot summer day at a park near the West Bank city of Ramallah, Monday, July 30, 2007 (Photo by Muhammed Muheisen/AP))

(Palestinians enjoy themselves at a swimming pool in a park near the West Bank city of Nablus, Friday, July 13, 2007 (Photo by Nasser Ishtayeh/AP))

Ik zou zeggen: lees hier verder voor meer aanspekend fotomateriaal.

Dan komt Paul met het sprookje van de doorgestoken Gaza dammen van een paar maanden geleden. Dat verhaal werd door mij op dit blog al voldoende ontkracht, na te lezen hier en hier. Er stonden begin van dit jaar nog wel een aantal andere artikelen op dit blog over de grote waterleugens van SDB.

Als laatste de aantijging dat wat Egypte langs haar grens met de Gazastrook aan het doen is eigenlijk dóór Israel en slechts met medewerking van Egypte wordt gedaan, nog afgezien of dit fantasieverhaal (het vullen van grote boorgaten om de paar honderd meter met zeewater uit de Middelandse Zee) uberhaupt waar is.

De "landbouwgronden" liggen trouwens niet aan die grens, Paul, maar véél verder naar het Noorden in het gebied waar van de winter die overstromingen door hevige regens plaatsvonden. Voor een ieder die TV kan kijken en een kaart kan lezen ziet dat het gebied om Rafiah volledig ongeschikt is voor landbouw – het bestaat uit woestijnzand en rotsachtige gesteenten.