In goed Nederlands: alle drie de landen die toegang hebben tot de rivier de Jordaan of tot stromen die de Jordaan voeden, hebben er alles aan gedaan dit water voor eigen gebruik om te leiden, meestal voor landbouw maar ook als drinkwaterbron. Alle drie deze landen zijn daar al mee bezig vanaf vóór de Zesdaagse oorlog, sterker nog: sommige historici stellen dat deze grootschalige projecten één van de oorzaken van die oorlog waren. Zoals bekend was de Westoever toen nog bezet door Jordanie (bezet want de annexatie van dit gebied in 1952 door Jordanie werd door niemand in de wereld behalve Engeland en Pakistan erkend).
Paul Lamp van de Stop de Bezetting over water
http://www.israned.com/2010/04/sdbs-paul-lamp-maar-weer-eens-dit-keer.html
Paul Lamp, bestuurslid van Stop de Bezetting, slaagt er weer eens in om in één artikel een record aantal onwaarheden bij elkaar te brengen. Het wordt zo langzamerhand een sport om ze te tellen. Eerst maar weer een link naar het artikel, hier, vóórdat het verdwijnt.
Het hoofdmotief van dit stuk is het vermeende gebruik van water als wapen door Israel. Laten we eens beginnen met de eerste stelling: "Het water van de rivier de Jordaan is van levensbelang voor zowel Israël, Jordanië en de Palestijnse Westoever. Dit wordt verdeeld door Israël, volgens het principe, ik een beetje meer dan jij."
Wikipedia zegt hier heel eerlijk over: "In 1964, Israel began operating a dam that diverts water from the Sea of Galilee, a major Jordan River water provider, to the National Water Carrier. Also in 1964, Jordan constructed a channel that diverted water from the Yarmouk River, another main tributary of the Jordan River. Syria has also built reservoirs that catch the Yarmouk's waters. Environmentalists blame Israel, Jordan and Syria for extensive damage to the Jordan River ecosystem."
In goed Nederlands: alle drie de landen die toegang hebben tot de rivier de Jordaan of tot stromen die de Jordaan voeden, hebben er alles aan gedaan dit water voor eigen gebruik om te leiden, meestal voor landbouw maar ook als drinkwaterbron. Alle drie deze landen zijn daar al mee bezig vanaf vóór de Zesdaagse oorlog, sterker nog: sommige historici stellen dat deze grootschalige projecten één van de oorzaken van die oorlog waren. Zoals bekend was de Westoever toen nog bezet door Jordanie (bezet want de annexatie van dit gebied in 1952 door Jordanie werd door niemand in de wereld behalve Engeland en Pakistan erkend).
Dan de volgende zin: "Zoals ook op ander gebied worden aan de Palestijnen van dat water slechts de laatste druppels toebedeeld. Israël en de illegaal op de Westoever verblijvende kolonisten komen niets tekort…". Israel kent al zo'n 40 jaar een verbod op waterverkwisting, waaronder wetgeving tegen het besproeien van tuinen, wassen van autos etc. in warme jaargetijden. Niet voor niets komt het druppel irrigatiesysteem uit Israel waar het zo'n 45 jaar geleden werd ontwikkeld. De waterprijzen zijn de afgelopen 20 jaar explosief gestegen en aangezien ook de kolonisten hun water gewoon via de waterleiding betrekken, betalen zij voor elke zwembad wat gevuld wordt. Ook veel palestijnse steden en dorpen zijn aangesloten op de waterleiding van de firma Mekorot ("bronnen") , het nationale waterbedrijf.
"…en kunnen dit rustig verkwisten tijdens het wassen en in hun zwembaden, waarbij Palestijns vee en Palestijnse oogst kunnen verdorsten, wat in de dagelijkse praktijk ook gebeurt. De tactiek is zonneklaar: geef Palestijnen in hun eigen land zo min mogelijk tot helemaal geen kans om te leven."
In de periode van 1967 tot 1995 verhoogden de Palestijnen op de Westoever hun watergebruik met 640%, van 5.4 MCM naar 40 MCM (Judea-Samaria and the Gaza District – A 16 Year Survey 1967 – 1983, Israel, Ministry of Defense, 1983; Arnon Soffer, The Israeli-Palestinian Conflict over Water Resources, Palestine-Israel Journal, Volume 5, No. 1, 1998). Als vergelijking, Israel's gebruik nam in die zelfde periode van 28 jaar toe met slechts 142 percent ondanks de bevolkingsgroei (Statistical Abstract of Israel 1996, V47).
De Directeur-Generaal van het Departement van Waterbeheer, Taher Nassereddin, zei het zo: "[Palestinian] consumption for domestic purposes has increased as a result of population growth. There were no severe restrictions on drilling new wells for these purposes (Taher Nassereddin, Legal and Administrative Responsibility of Domestic Water Supply to the Palestinian, in Joint Management of Shared Aquifers, 1997).
Ondertussen laat de Palestijnse Autoriteit watertoevoerleidingen verroesten, bronnen opdrogen en is op grote schaal in de greep van corruptie waarbij levering van water aan haar burgers in de verdrukking komt, ook de distributie van de 40MCM water die jaarlijks op grond van het Oslo verdrag door Israel aan de PA geleverd wordt. Dat, terwijl de zwembaden van de Palestijnse bestuurders en andere rijken alsmede overheids-zwemparadijzen, in Betlehem, Jenin en Nabloes blijkbaar wel genoeg water bevatten.(Trouwens leuk op GoogleEarth te bekijken)
(Palestinian boys enjoy themselves at a swimming pool in a park near the West Bank town of Jenin, Thursday, July 26, 2007. (AP Photo/Mohammed Ballas))
(Palestinian youths jump into a swimming pool as they enjoy the water during a hot summer day at a park near the West Bank city of Ramallah, Monday, July 30, 2007 (Photo by Muhammed Muheisen/AP))
(Palestinians enjoy themselves at a swimming pool in a park near the West Bank city of Nablus, Friday, July 13, 2007 (Photo by Nasser Ishtayeh/AP))
Ik zou zeggen: lees hier verder voor meer aanspekend fotomateriaal.
Dan komt Paul met het sprookje van de doorgestoken Gaza dammen van een paar maanden geleden. Dat verhaal werd door mij op dit blog al voldoende ontkracht, na te lezen hier en hier. Er stonden begin van dit jaar nog wel een aantal andere artikelen op dit blog over de grote waterleugens van SDB.
Als laatste de aantijging dat wat Egypte langs haar grens met de Gazastrook aan het doen is eigenlijk dóór Israel en slechts met medewerking van Egypte wordt gedaan, nog afgezien of dit fantasieverhaal (het vullen van grote boorgaten om de paar honderd meter met zeewater uit de Middelandse Zee) uberhaupt waar is.
De "landbouwgronden" liggen trouwens niet aan die grens, Paul, maar véél verder naar het Noorden in het gebied waar van de winter die overstromingen door hevige regens plaatsvonden. Voor een ieder die TV kan kijken en een kaart kan lezen ziet dat het gebied om Rafiah volledig ongeschikt is voor landbouw – het bestaat uit woestijnzand en rotsachtige gesteenten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten