zaterdag 11 januari 2014

The Rights Forum brandt haar vingers aan het waterdispuut in Israel

 

“Nederzettingen krijgen water, Palestijnen niet”, kopte de club van Dries van Agt leugenachtig op haar rapport over de waterproblematiek op de Westoever. Natuurlijk krijgen de Palestijnen wel water. Of de verdeling rechtvaardig is, is een andere vraag, maar in de Oslo Akkoorden zijn afspraken gemaakt over de hoeveelheden water die Israel en de Palestijnen elk krijgen. De levering aan de Palestijnen is later nog verhoogd en die aan de Gazastrook recentelijk zelfs verdubbeld. Anders dan de “Rights Forum” beweert, zouden de Palestijnen juist minder voor het water betalen dan de kolonisten.

 

Wouter

______________

 

The Rights Forum brandt haar vingers aan het waterdispuut in Israel

http://www.dagelijksestandaard.nl/2014/01/the-rights-forum-brandt-haar-vingers-aan-het-waterdispuut-in-israel

Geplaatst door Yochanan Visser op 8 januari, 2014 - 12:44

 

© Screenshot RightsForum.org

Missing Peace Informatie publiceerde dinsdag een uitgebreid onderzoek in de Nederlandse taal naar de waterproblematiek in Israel. De aanleiding voor het onderzoek was een politieke rel die ontstond tussen Israel en Nederland na het afzeggen van bezoek van minister Ploumen aan het Israëlische water bedrijf Mekorot en het opzeggen van een samenwerkingsovereenkomst met Mekorot door het Nederlandse waterbedrijf Vitens in december vorig jaar. 

 

The Rights Forum van ex-premier Van Agt lijkt de drijvende kracht achter de lobby die het debat over de waterproblematiek in Israel in Nederland heeft gepolitiseerd. Naar nu blijkt is dat debat louter gebaseerd op propaganda die onder andere door The Rights Forum in Nederland wordt verspreid. 

 

Vitens

Begin december 2013 maakte Vitens bekend dat het een onlangs gesloten samenwerkingsverband met het Israëlische waterbedrijf Mekorot zou beëindigen.

Vitens verklaarde dat men groot belang hecht aan internationale wet- en regelgeving en dat het besluit was genomen na overleg met het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken, dat een ontmoedigingsbeleid zou hebben gevoerd aangaande de samenwerkingsovereenkomst.

Het gesprek tussen Vitens en het ministerie vond plaats nadat minister Ploumen een ontmoeting met het Israëlische waterbedrijf had afgezegd. Minister Timmermans weigerde later vragen te beantwoorden over het waarom van het afzeggen van deze ontmoeting. Wel ontkende hij dat het ministerie Vitens had geadviseerd om de samenwerkingsovereenkomst met Mekorot te beëindigen.

 

The Rights Forum 

The Rights Forum reageerde verheugd op het besluit van Vitens. De organisatie verklaarde dat Vitens’ besluit ‘verstandig en noodzakelijk’ was.

The Rights Forum (TRF) besteedt veel aandacht aan de waterproblematiek op de Westelijke Jordaanoever (Judea en Samaria) en is actief om de zaak op de politieke agenda te krijgen in Nederland.

Op de website van TRF vindt men verschillende artikelen waarin Israel en Mekorot exclusief verantwoordelijk worden gehouden voor de waterproblematiek in Gaza en op de Westelijke Jordaanoever.

Zoals eerder is gebleken baseert TRF zich daarbij uitsluitend op Palestijnse bronnen of op informatie die men krijgt van pro-Palestijnse organisaties. Het gevolg hiervan is dat men onjuiste of onvolledige informatie verspreidt.

Missing Peace Informatie in Israel onderzocht de motivatie van Vitens en kwam tot de conclusie dat Vitens ongelijk had door zich te beroepen op internationale wetgeving.

Ook blijkt uit het MP onderzoek dat vrijwel alle beweringen over de water problematiek op de website van The Rights Forum onjuist zijn.

Missing Peace maakte gebruik van twee wetenschappelijke onderzoeken en had de beschikking over talloze originele documenten zoals de notulen van de bijeenkomsten van het gezamenlijke Israëlisch Palestijnse watercomité.

Hier is een voorbeeld van de valse beweringen door The Rights Forum met daaronder de feiten zoals die door Missing Peace werden achterhaald. 

 

Bewering TRF

Mekorot levert  meer en goedkoper water aan nederzettingen, dan aan Palestijnen. Kolonisten gebruiken 6 keer zoveel water als de Palestijnen.

 

Feiten

Het water dat in nederzettingen wordt gebruikt valt binnen het Israëlische quotum zoals afgesproken in het Oslo 2 akkoord. Van de 100 miljoen m3 water die Mekorot vanuit Israel de West Bank in pompt is 52,5 m3 bestemd voor de Palestijnen en 47,5 miljoen m3 voor de Israëlische nederzettingen. Daarnaast bestaan er door de JWC geautoriseerde bronnen nabij nederzettingen. Wanneer we nu in aanmerking nemen dat 300.000 Israëli’s leven in deze nederzettingen, dan komt dat neer op een verbruik van 158,3 m3 per jaar. Dit komt ruwweg overeen met het Israëlische gemiddelde en ligt 50% hoger dan het gemiddelde Palestijnse waterverbruik.

De prijs voor het water dat aan de PWA wordt geleverd, werd onder het JWC prijs protocol vastgesteld op 2,6 NIS per m3. Israëlische gemeentes, inclusief die op de Westelijke Jordaanoever, betalen gemiddeld 3.86 NIS per m3. De PA betaalt dus aanzienlijk minder dan de nederzettingen voor het water dat Mekorot levert.

 

Treurig 

Het treurige feit doet zich voor dat de ex-politici die lid zijn van The Rights Forum in Nederland worden gezien als deskundig op het gebied van het Midden-Oosten conflict. Ex-premier van Agt en Hans van den Broek zijn graag geziene gasten in programma’s die over Israel gaan en kunnen meestal ongestoord onwaarheden ventileren. Hun invloed op de publieke opinie en de politieke besluitvorming in Nederland kan daardoor niet onderschat worden.

The Rights Forum is echter, zoals blijkt uit het Missing Peace onderzoek, totaal onbetrouwbaar als informatiebron en draagt slechts bij aan de politisering van het waterdispuut en aan escalatie van het Palestijns Israëlische conflict.

 

vrijdag 10 januari 2014

Elder of Ziyon nieuws over grens Gaza-Egypte

 

Egypte houdt de grens met Gaza sinds afgelopen zomer meestal gesloten.

 

Uit het tweede bericht hieronder blijkt dat via de tunnels niet alleen Gaza in werd gesmokkeld, maar vanuit Gaza ook uit Israel geïmporteerde spullen naar Egypte werden gesmokkeld.

 

Zie ook de Gaza update van eind december.

 

________________

 

Latest Rafah crossing news that "human rights" organizations ignore

http://elderofziyon.blogspot.nl/2014/01/latest-rafah-crossing-news-that-human.html

The Rafah crossing is open today, after 12 days of being closed.

Even during the days that it is open, very few people have been allowed to cross.

Human rights organizations are almost completely silent.

Here's the Rafah crossing calendar for the past few months:

 

 

S

M

Tu

W

Th

F

S

Oct 27

28

29

30

31

Nov 1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

Dec 1

2

3

4

5

6

7

8

9 (only one bus)

10 (computer problems)

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24 (very few)

25

26

27

28

29

30

31

Jan 1

2 (Italian delegation allowed into Gaza)

3

4

5

6

7

8

9

10

11

 

34 Gazans who flew into Cairo airport were deported from Egypt through Rafah today. No human rights organizations said a word.

 

Two youths who were caught sneaking into Egypt were shot by Egyptian security. No human rights organizations said a word.

 

I am not sure if the Italian delegation that was stuck in Gaza managed to leave today. Here's another photo of one of its members helping the poor Gazans posing for a photo to prove what a humanitarian she is. 

 

 

The "Miles of Smiles" convoy was allowed to enter Gaza today, though.

 

 

Tunnel closings cause Israeli goods to disappear from Egyptian markets!

http://elderofziyon.blogspot.nl/2014/01/tunnel-closings-cause-israeli-goods-to.html

 

The tunnel trade between Egypt and Gaza was two-way.

El Arish market

But Gazans weren't exporting their own goods to Egypt - they were exporting Israeli products. You know, the ones that were allowed in despite the "siege."

Egypt's Al Ahram reports that ever since the Egyptian army has cracked down on smuggling tunnels, Israeli products are no longer on the shelves of towns in the Sinai.

The shortages of Israeli goods is felt mostly in El Arish, Sheikh Zuwaid and Rafah.

The Israeli products that were smuggled from Gaza include clothes, foodstuffs, cosmetics and electrical appliances.

This means, of course, that Gaza had a surplus of Israeli goods, not a shortage!

It also shows that there is a demand for Israeli goods in Egypt, and the reason that more Egyptians aren't legally importing Israeli goods is politics, not profits.

In 2012, an Egyptian TV program claimed that Israeli goods found in the Sinai, such as chocolate, coffee, biscuits and yogurt, were causing infertility. One interviewee claimed that Israeli jeans had secret magnets hidden within them that also cause infertility. Now we can see that the goods shown on TV were all from Gaza smuggling tunnels, not from regular trade between Israel and Egypt.

 

 

Ontmoedigingsbeleid: Israel ontbiedt ambassadeur NL

 

Dat is de tweede keer in een maand tijd, maar Rutte blijft volhouden dat er helemaal niks aan de hand is. Volgens Rutte is de relatie met Israel uitstekend, en hij en Timmermans benadrukten nog maar eens dat er geen ‘koerswijziging is ingezet’ en dit ‘al jaren staand beleid is’. Wel opvallend dan dat er onder deze regering zoveel incidenten zijn en het ene na het andere semi-overheidsbedrijf zich terugtrekt uit Israel. Ik ben benieuwd wat de door Voordewind belegde hoorzitting gaat opleveren.

 

RP

-----------

 

Ontmoedigingsbeleid: Israel ontbiedt ambassadeur

http://www.cidi.nl/ontmoedigingsbeleid-israel-ontbiedt-ambassadeur/

IN NEDERLAND / DOOR ELISE FRIEDMANN / OP 10/01/2014 OM 16:29

 

Israel heeft vandaag de Nederlandse ambassadeur ontboden en hem om opheldering gevraagd naar aanleiding van het besluit van PGGM te desinvesteren in vijf Israelische banken. Het Israelische ministerie van Buitenlandse Zaken noemt dat besluit in een verklaring ‘onacceptabel en gebaseerd op een foute voorstelling van zaken’ en zegt: “Wij verwachten van de Nederlandse regering dat zij, in de geest van vriendschap tussen onze landen, onomwonden stelling neemt tegen dergelijke stappen, die de verhoudingen tussen Israel en Nederland slechts schaden.”

Diezelfde dag benadrukte minister Timmermans van Buitenlandse Zaken (PvdA) dat de Nederlandse overheid ‘niets te maken heeft’ met het besluit van PGGM. Donderdag al zei Timmermans tegen de NOS dat Nederland niet voor een boycot van Israël is of voor sancties tegen dat land. Hij reageerde daarmee op een uitspraak van parlementslid Kees van der Staaij. De fractievoorzitter van de SGP sprak donderdag na de aankondiging van PGGM zijn bezorgdheid uit dat er in Nederland “een sfeer van een boycot” tegen Israël hangt.

Van der Staaij had een debat aangevraagd waarin hij minister van Buitenlandse Zaken Frans Timmermans om uitleg wil vragen het onduidelijke ‘ontmoedigingsbeleid’ van Buitenlandse Zaken, dat volgens hem die sfeer in de hand werkt. Timmermans heeft al eerder gezegd dat Nederland niet voor een Israelboycot is, maar waar het Van der Staaij om gaat zijn de tegenstrijdige en onduidelijke uitspraken van Timmermans’ ministerie over het ontmoedigingsbeleid.

In zijn verklaring van vrijdag, nadat de Nederlandse ambassadeur was ontboden, zei Timmermans ‘dat we tegelijkertijd een ontmoedigingsbeleid hebben voor samenwerking met bedrijven die leidt tot investeringen in illegale nederzettingen of activiteiten in illegale nederzettingen’. Later specificeerde hij dat ‘het gaat om activiteiten die in de nederzettingen of ten behoeve van de nederzettingen plaatsvinden’. Volgens Timmermans is dit ontmoedigingsbeleid ‘al járen oud’ en heeft hij daar niets in gewijzigd; de zorgen over een boycotsfeer heeft volgens hem ‘met de werkelijkheid weinig te maken’ (kijk hier het bericht van de NOS).

Tegelijkertijd kwam PGGM vrijdag met een verklaring. „Het besluit is in volstrekte zelfstandigheid genomen en er is geen druk op PGGM uitgeoefend,” schrijft PGGM, dat erop wijst dat het na de uitsluiting van de banken nog steeds belangen heeft in tientallen Israelische ondernemingen. En: “Het besluit de vijf banken uit te sluiten heeft dan ook geen enkele relatie tot recente stappen van andere Nederlandse bedrijven.” Verder benadrukte een woordvoerder tegen de Telegraaf dat PGGM ‘op geen enkele wijze de intentie gehad Israël te boycotten’ en evenmin ‘een politiek signaal heeft willen afgeven.’

ChristenUnie-Kamerlid Joël Voordewind sprak donderdag echter in het actualiteitenprogramma Knevel en Van den Brink van een ‘actief ontmoedigingsbeleid’ door het kabinet: “Daardoor ontstaat er nu een soort boycotcultuur waardoor Nederlandse bedrijven één voor één weglopen. Dit schaadt de Nederlandse handel en de relatie met Israël.” Voordewind organiseert een hoorzitting waarin Nederlandse bedrijven zelf kunnen aangeven wat de reden is van hun vertrek en wat de rol van Buitenlandse Zaken daarin was.

Pensioenfonds ABP maakte donderdag bekend te blijven investeren in Israelische banken. Net als na het besluit van Vitens de samenwerking met Mekorot te verbreken, kwamen bij CIDI brieven binnen van boze Vitensklanten en PGGM-deelnemers. Zij waren vooral ook verontwaardigd dat zij de diensten van Vitens en PGGM niet kunnen opzeggen, terwijl de twee bedrijven een politiek besluit hebben genomen waarmee zij het niet eens zijn en waarover zij niet zijn geraadpleegd.

Bekijk ook:
Nieuwsuur met een Palestijnse lobbyist, CIDI-bestuurslid Arik Suissa en correspondent Ankie Rechess over reacties in Israel 
De discussie in KvdB tussen Kamerleden Joël Voordewind (CU) en Michiel Servaes (PvdA)

 

Open brief Christenen voor Israël aan PGGM

 

Het komt niet vaak voor dat Christenen voor Israel zich in zulke stevige taal uitlaat. Echter dat ‘Magen David Adom’ genoemd zou zijn, blijkt een misverstand.

PGGM investeert in diverse bedrijven en landen waar ook het nodige op aan te merken is. Natuurlijk, two wrongs don’t make a right, maar het is wel heel erg selectief op deze manier. Het boycotmiddel is juist daarom een paardemiddel, dat altijd veel kwaad bloed zet bij degenen die het treft. Er wordt immers niet meer gepraat maar de deur wordt met een knal dicht geslagen. En dat leidt over het algemeen niet tot een meer welwillende houding aan de andere kant. De kans dat Israel haar beleid zal aanpassen, zoals de Volkskrant in haar commentaar van vandaag naievelijk beweert, lijkt dan ook erg klein. Wel zal niet alleen PGGM maar ook Nederland hier door Israel op worden aangekeken en mede verantwoordleijk gesteld, wat ook blijkt uit het –wederom – ontbieden van de ambassadeur in Tel Aviv.

 

RP

---------

Open brief aan Raad van Bestuur, Raad van Commissarissen en medewerkers PGGM

http://christenenvoorisrael.nl/2014/01/open-brief-aan-raad-van-bestuur-raad-van-commissarissen-en-medewerkers-pggm/

Vrijdag 10 Januari 2014 13:58 CET

Nijkerk, 10 januari 2014

Onlangs kwam uw besluit in de openbaarheid om te stoppen met uw beleggingen in vijf Israëlische banken, vanwege de aanwezigheid van Joodse dorpen in wat genoemd wordt de Westbank. U bent blijkbaar van mening dat Joden daar niet mogen wonen. Wij, samen met vele honderdduizenden verontruste Nederlanders, willen u oproepen om uw besluit te herzien.

·        U als pensioenfonds schijnt de behoefte te hebben om zich te bemoeien met internationale politiek. U beperkt zich tot Israël. We hebben niets vernomen over uw beleid ten aanzien van China en Saoedi-Arabië. U belegt o.a. in de Bank of China (China bezet Tibet), en in Koninklijke Olie, die zaken doet met Arabische landen (en we weten dat het grootste deel van de Arabische landen de staat Israël niet erkent en systematisch Joden weert). Wij zijn verbaasd over uw eenzijdige verontwaardiging ten opzichte van Israël. Wat zijn de stappen die u onderneemt in terugtrekking van uw beleggingen in China of de Arabische landen? Of bent u van mening dat Joden anders moeten worden behandeld dan andere mensen?

·        In de onderhandelingen met de vijf Israëlische banken ging het niet alleen over hun eigen vestigingen in de omstreden gebieden, maar uw eisen gingen verder: u verweet de banken dat hun rekeninghouders actief zijn in deze gebieden. Niet meer een boycot dus van de omstreden gebieden, maar een boycot van heel Israël. Onder andere het ‘Magen David Adom’ (het Israëlische Rode Kruis) zou zijn activiteiten in deze gebieden moeten stopzetten. Hiermee impliceert u dat goede medische hulp aan de Israëlische én de Palestijnse bevolking in deze gebieden moet worden ontzegd. Verbazingwekkend voor een pensioenfonds dat de gelden van personeel uit de zorg beheert.

·        U benadrukt in de media dat uw beslissing niet voortkomt vanuit politieke druk. Dat lijkt ons vanzelfsprekend, want het Ministerie van Buitenlandse Zaken benadrukt uitdrukkelijk géén voorstander te zijn van een boycot. Het Israëlisch-Palestijns conflict is een intern conflict, het bestuur van de omstreden gebieden is onderdeel van de onderhandelingen tussen Israël en de Palestijnse Autoriteit. Met uw inmenging en die van andere bedrijven zoals Vitens en Royal HaskoningDHV, oefent u economische druk uit op één van de partijen, om zo een door u gewenste oplossing van het conflict te forceren. U beschadigt het gecompliceerde vredesproces. Wij kunnen het daarom niet anders zien als een politieke boycot-actie tegen de Israëlische bevolking.

Wij zijn graag bereid tot een gesprek met u.
Vanwege de ernst van uw actie zien wij ons genoodzaakt de volgende acties te ondernemen:

o   Wij zullen op maandagmorgen 13 januari 2014 ons bij het hoofdkantoor van PGGM verzamelen om onze diepe verontwaardiging te laten blijken. Indien nodig zullen wij onze acties in de komende weken en maanden voortzetten.

o   Wij roepen alle deelnemers van het Pensioenfonds PGGM op om bij PGGM hun verontwaardiging kenbaar te maken en druk uit te oefenen om beslissing ten aanzien van investeringen in Israël te herzien. Wij zullen zorginstellingen, kerken, vakbonden en politiek oproepen om uw selectieve verontwaardiging te veroordelen en hier consequenties aan te verbinden.

o   Wij roepen medewerkers van PGGM op om bij de Ondernemingsraad hun ongenoegen over dit onderwerp aan te kaarten.

o   Wij zullen het Ministerie van Buitenlandse zaken oproepen om zich eenduidig uit te spreken tégen de actieve boycot van Israëlische bedrijven (ook buiten de omstreden gebieden), en dit in Nederland te ontmoedigen. Daarnaast zullen wij parlementsleden en media van alle mogelijke informatie voorzien om de eenzijdigheid van uw handelen aan de kaak te stellen.

Graag vernemen wij uw reactie.

Hoogachtend,

Roger F.G. van Oordt, directeur Christenen voor Israël
Dick Schutte, voorzitter Christenen voor Israël

 

woensdag 8 januari 2014

Media negatief over actieve leven van Ariel Sharon (IPI)

 
Ariel_Sharon_portret
 

- door Tjalling –     

De toestand van de in coma verkerende oud-premier van Israël Ariel Sharon is in de afgelopen week verslechterd, en iedereen verwacht spoedig zijn overlijden. Sharon heeft tijdens zijn actieve leven veel voor Israël betekend. En niet alleen voor Israël: tijdens het premierschap van Sharon is duidelijk gebleken dat hij bereid was tot het doen van pijnlijke concessies en deze ook doorvoerde. Veel Nederlandse media publiceerden over de verslechterde toestand van Sharon en lieten zich daarbij alleen maar in kritische en ook onheuse zin over hem uit.

In een kort bericht van 1 januari op de sites van Trouw en Nu.nl wordt gemeld dat Sharon mede verantwoordelijk was voor de massaslachtingen van Sabra en Shatila in 1982. Dit is te simpel gesteld. Na afloop van het vreselijke gebeuren in Sabra en Shatila heeft een juridische commissie in Israël alle feiten en oorzaken daarvan onderzocht. Belangrijke conclusies van de commissie waren 'dat er geen bewijzen waren gevonden voor directe betrokkenheid van het Israëlische defensieleger bij het bloedbad, en de toenmalige Israëlische minister van defensie, Ariel Sharon, verantwoordelijk was voor het niet voorzien van het gevaar dat de Falangisten wraakacties in de kampen zouden kunnen houden'. Met andere woorden, Sharon had niet voldoende geanticipeerd op het risico. In dit bericht werd geen melding gemaakt over de ontruiming van de Gazastrook in 2005.

Over die ontruiming zou je dan nog lof van de media kunnen verwachten. Echter in De Telegraaf en nota bene ook het Friesch Dagblad werd een artikel gepubliceerd met daarin alvast enkele vragen over de nalatenschap van Sharon aan Midden Oosten deskundige en voormalig lid van het Palestina Komitee Bertus Hendriks. Volgens Hendriks was die terugtrekking niets meer dan een berekende en strategische/tactische zet. De beveiliging van enkele honderden kolonisten die tot 2005 in de Gazastrook woonden zouden een te grote last voor Israël zijn geworden. Bovendien zouden de beelden van de chaos, die de ontruiming met zich meebracht, Sharon goed uitkomen om daarmee aan te kunnen tonen dat het ontmantelen van nederzettingen op de Westoever met honderdduizenden kolonisten heel moeilijk zou worden. Zo kan alles wel in het nadeel van Sharon en Israël worden uitgelegd. De werkelijke reden voor de ontruiming was, dat Israël een Joodse en democratische staat wilde blijven en er op termijn ook een Palestijnse staat moest komen. Wat ook niet in de media werd gemeld is dat de ontruiming van de Gazastrook voor veel Israëli's traumatisch was. De beelden van de Joden die uit hun huizen werden gezet waren 'hartverscheurend'.

In een werkelijk onzinnig – op jongeren gericht – artikel op de site van de NOS staat dat Sharon met zijn provocerende houding de Palestijnen tot het uiterste zou hebben gebracht waardoor de Tweede Intifada uitbrak. Dit zo te stellen is ronduit misleidend. De echte reden voor de Tweede Intifada was namelijk het mislukken van het Camp David overleg tussen Ehud Barak en Yasser Arafat in juli 2000. Bovendien werd onder leiding van Arafat de Palestijnse bevolking via de Palestijnse media en moskeeën opgezet tot het aangaan van een gewelddadige confrontatie met Israël. Sharon kan hooguit worden verweten dat hij met zijn wandeling op 28 september 2000 op de Tempelberg, die veel voor religieuze Joden en Moslims betekent, niet tactvol is opgetreden. Het waren de Palestijnen die deze wandeling hebben opgevat als een provocatie, die hen bijzonder goed van pas kwam.

Sharon zal tijdens zijn actieve leven, als generaal verbonden aan het IDF, en later tijdens zijn ministerschap en als premier van Israël, ongetwijfeld fouten hebben gemaakt. Dat is logisch, niemand is immers perfect. Maar het is in mediakringen kennelijk bon ton geworden om gezaghebbende Israëli's alleen als negatief te schetsen. Zo kon tijdens de afgelopen decennia het beeld van Sharon ontstaan, als een van de meest controversiële figuren van Israël die als politicus een 'bulldozer' zou zijn geweest. Jammer genoeg moest dit onheuse beeld door de media meteen gekoppeld worden aan de recente verslaggeving over de toestand waarin hij momenteel verkeert, zonder ook maar één woord van waardering.


Meer over Ariel Sharon:

Externe bronnen:

NB: het artikel in het Friesch Dagblad staat niet online; hetzelfde artikel op de site van De Telegraaf werd daar binnen enkele dagen weer verwijderd.