- door Tjalling –
De toestand van de in coma verkerende oud-premier van Israël Ariel Sharon is in de afgelopen week verslechterd, en iedereen verwacht spoedig zijn overlijden. Sharon heeft tijdens zijn actieve leven veel voor Israël betekend. En niet alleen voor Israël: tijdens het premierschap van Sharon is duidelijk gebleken dat hij bereid was tot het doen van pijnlijke concessies en deze ook doorvoerde. Veel Nederlandse media publiceerden over de verslechterde toestand van Sharon en lieten zich daarbij alleen maar in kritische en ook onheuse zin over hem uit.
In een kort bericht van 1 januari op de sites van Trouw en Nu.nl wordt gemeld dat Sharon mede verantwoordelijk was voor de massaslachtingen van Sabra en Shatila in 1982. Dit is te simpel gesteld. Na afloop van het vreselijke gebeuren in Sabra en Shatila heeft een juridische commissie in Israël alle feiten en oorzaken daarvan onderzocht. Belangrijke conclusies van de commissie waren 'dat er geen bewijzen waren gevonden voor directe betrokkenheid van het Israëlische defensieleger bij het bloedbad, en de toenmalige Israëlische minister van defensie, Ariel Sharon, verantwoordelijk was voor het niet voorzien van het gevaar dat de Falangisten wraakacties in de kampen zouden kunnen houden'. Met andere woorden, Sharon had niet voldoende geanticipeerd op het risico. In dit bericht werd geen melding gemaakt over de ontruiming van de Gazastrook in 2005.
Over die ontruiming zou je dan nog lof van de media kunnen verwachten. Echter in De Telegraaf en nota bene ook het Friesch Dagblad werd een artikel gepubliceerd met daarin alvast enkele vragen over de nalatenschap van Sharon aan Midden Oosten deskundige en voormalig lid van het Palestina Komitee Bertus Hendriks. Volgens Hendriks was die terugtrekking niets meer dan een berekende en strategische/tactische zet. De beveiliging van enkele honderden kolonisten die tot 2005 in de Gazastrook woonden zouden een te grote last voor Israël zijn geworden. Bovendien zouden de beelden van de chaos, die de ontruiming met zich meebracht, Sharon goed uitkomen om daarmee aan te kunnen tonen dat het ontmantelen van nederzettingen op de Westoever met honderdduizenden kolonisten heel moeilijk zou worden. Zo kan alles wel in het nadeel van Sharon en Israël worden uitgelegd. De werkelijke reden voor de ontruiming was, dat Israël een Joodse en democratische staat wilde blijven en er op termijn ook een Palestijnse staat moest komen. Wat ook niet in de media werd gemeld is dat de ontruiming van de Gazastrook voor veel Israëli's traumatisch was. De beelden van de Joden die uit hun huizen werden gezet waren 'hartverscheurend'.
In een werkelijk onzinnig – op jongeren gericht – artikel op de site van de NOS staat dat Sharon met zijn provocerende houding de Palestijnen tot het uiterste zou hebben gebracht waardoor de Tweede Intifada uitbrak. Dit zo te stellen is ronduit misleidend. De echte reden voor de Tweede Intifada was namelijk het mislukken van het Camp David overleg tussen Ehud Barak en Yasser Arafat in juli 2000. Bovendien werd onder leiding van Arafat de Palestijnse bevolking via de Palestijnse media en moskeeën opgezet tot het aangaan van een gewelddadige confrontatie met Israël. Sharon kan hooguit worden verweten dat hij met zijn wandeling op 28 september 2000 op de Tempelberg, die veel voor religieuze Joden en Moslims betekent, niet tactvol is opgetreden. Het waren de Palestijnen die deze wandeling hebben opgevat als een provocatie, die hen bijzonder goed van pas kwam.
Sharon zal tijdens zijn actieve leven, als generaal verbonden aan het IDF, en later tijdens zijn ministerschap en als premier van Israël, ongetwijfeld fouten hebben gemaakt. Dat is logisch, niemand is immers perfect. Maar het is in mediakringen kennelijk bon ton geworden om gezaghebbende Israëli's alleen als negatief te schetsen. Zo kon tijdens de afgelopen decennia het beeld van Sharon ontstaan, als een van de meest controversiële figuren van Israël die als politicus een 'bulldozer' zou zijn geweest. Jammer genoeg moest dit onheuse beeld door de media meteen gekoppeld worden aan de recente verslaggeving over de toestand waarin hij momenteel verkeert, zonder ook maar één woord van waardering.
Meer over Ariel Sharon:
- Ariel Sharon 'vecht voor zijn leven' (biografie door CIDI)
- Biography: Ariel Sharon (van MidEast Web)
Externe bronnen:
- http://www.refdag.nl/opinie/commentaar/de_gazastrook_ontruimd_1_132011
- http://likud.nl/2012/12/weduwe-erkent-arafat-plande-en-leidde-de-tweede-intifada/
NB: het artikel in het Friesch Dagblad staat niet online; hetzelfde artikel op de site van De Telegraaf werd daar binnen enkele dagen weer verwijderd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten