= door Ratna =
John Kerry is momenteel voor de tiende keer in Israel en de Palestijnse gebieden, om beide partijen te bewegen tot concessies. Het lijkt almaar duidelijker te worden dat het wederom niks wordt met het vredesproces: beide partijen beschuldigen elkaar ervan geen vrede te willen, en de Palestijnen beschuldigen ook Kerry van partijdigheid, vooral vanwege zijn voorstel dat Israel tijdelijk militairen in de Jordaanvallei kan stationeren.
Uit een recente enquête blijkt dat het wantrouwen groot is tussen beide partijen: 60% van de Palestijnen denkt dat Israel het hele gebied wil hebben en de Palestijnen verdrijven; 24% denkt dat men de Westoever wil annexeren en de Palestijnen zal tolereren maar ze geen politieke rechten geven. Ruim een derde van de Israeli's denkt dat de Palestijnen er op de lange termijn op uit zijn om Israel te veroveren en de Joodse bevolking voor een groot deel te vermoorden; 21% denkt dat de Palestijnen Israel willen veroveren en de Joodse bevolking als minderheid zal tolereren.
Ondertussen waarschuwt de EU nog maar eens dat de bouw in de nederzettingen de vredesbesprekingen in gevaar brengt. Wanneer ze hierop stuk lopen zal Israel de schuld krijgen. Klinkt logisch, maar wacht even: de EU gaat er per definitie vanuit dat als de vredesonderhandelingen mislukken dat is vanwege de bouw in de nederzettingen, behalve natuurlijk wanneer Israel helemaal niets meer bouwt. Wat er verder ook gebeurt, zolang Israel ook bouwt, is dat de oorzaak van het stuklopen van de onderhandelingen, en van alle andere problemen waarmee de Palestijnen te maken hebben.
Israel op zijn beurt haalde hard uit naar Abbas die het derde cohort gevangenen dat vorige week vrij kwam wederom als helden onthaalde. NRC schrijft:
De vrijlating was een Israëlisch gebaar van goede wil, afgelopen zomer overeengekomen om de vastgelopen vredesbesprekingen weer vlot te trekken. Dat de Palestijnse president de gedetineerden in het holst van de nacht nog uitnodigde voor een audiëntie zaait twijfel over diens toewijding aan het vredesproces, klaagde Netanyahu.
De laatste weken is het aantal incidenten van Palestijnse zijde toegenomen. Er werden weer mortieren en raketten afgevuurd, bij de Gazastrook werd een Israeli doodgeschoten waarna Israel vergeldingsaanvallen uitvoerde. Op 22 december werd een zware aanslag in Tel Aviv op het laatste moment voorkomen, toen een bom in een bus afging vlak nadat de passagiers waren uitgestapt. Hij bleek gelegd door de Islamitische Jihad. The Times of Israel schrijft hierover:
The terrorists placed a large amount of nails and screws inside the pressure cooker, which Harimi detonated remotely by cellphone.
The terrorists were planning a further, larger bombing in Tel Aviv, but were arrested before they could carry out another attack, a senior IDF official told Ynet News. A further 25 kg. of explosive material was confiscated during the arrests, he said.
De aanslag werd uiteraard geprezen door Hamas en Islamitische Jihad. Een dag later werd een Israelische agent neergestoken.
Er wordt van verschillende kanten gewaarschuwd voor een derde intifada als de vredesbesprekingen mislukken. En daar ziet het wel naar uit. Top onderhandelaar Saeb Erekat had harde woorden voor Israel:
"The way remains long and difficult," Erekat said. "Kerry will return to Ramallah in the coming days and will continue to discuss matters."
On Friday Erekat was quoted claiming that Israel might contemplate killing the PA president, and accusing Israel of poisoning Yasser Arafat. On Saturday, Erekat was more positive, declaring: "Failure to us is not an option. We really are doing everything possible to ensure the success of Secretary Kerry's efforts."
Ook anderen zijn uiterst kritisch:
PLO Secretary-General Yasser Abed Rabbo said that Kerry's proposals on security will lead to the "total failure" of the peace talks with Israel. Kerry's ideas, he added, have provoked a "real crisis." Abed Rabbo said that Kerry "only wants to win over the Israelis and [allow] settlement expansion at our expense."
In an interview with Voice of Palestine radio, Abed Rabbo continued his unprecedented criticism of both Kerry and his proposals. "Washington does not have the right to determine where our borders would be," he declared. "We won't allow Israel to slice off any parts of our land. If the Americans want, they can give Israel parts of California and Washington. This land belongs to the Palestinians."
Rabbo was, samen met Yossi Beilin, nota bene een van de architecten van het Geneefse Akkoord, waarmee men wilde laten zien dat er wel een oplossing is.
In hetzelfde artikel zet een Palestijnse functionaris de positie van Abbas nog eens op een rijtje, en deze blijkt op geen enkel punt ook maar enigszins versoepeld:
- No to a demilitarized Palestinian state;
- No to recognizing Israel as a Jewish state;
- No to a solution that does not include all of east Jerusalem as the capital of a future Palestinian state;
- No to another interim agreement with Israel and, of course,
- No to the presence of any Israeli soldiers in the Jordan Valley.
In The Times of Israel werd dit nog eens bevestigd:
Palestinian sources told AFP that Abbas had rebuffed pressure from Kerry to recognize Israel as a Jewish state. They also said the secretary was proposing a joint Israeli-Palestinian presence to control the West Bank-Jordan border, where Israel has insisted on ongoing IDF control and Abbas has sought an international military presence.
The unnamed Palestinian sources also claimed Kerry had suggested a new formulation for Jerusalem, under which it would be termed the capital of both states without a clear definition of East Jerusalem's outlines, that Netanyahu had "apparently" agreed to this, and that the Palestinians had rejected it. There was no confirmation of these claims, and Kerry has refused to go into the specifics of his proposals thus far.
Een Fatah functionaris uitte gisteren vergelijkbare kritiek op de plannen van Kerry en zei dat hij in een vicieuze cirkel zit: "If he continues to propose what he has [so far], he will achieve nothing," Al-Ahmad said.
Kerry ontbreekt het zeker niet aan uithoudingsvermogen en creativiteit. Al die plannen zijn echter zinloos zolang er geen serieuze bereidheid is aan beide kanten om nader tot elkaar te komen. Zolang men niet bereid is zich ook in de andere partij in te leven en tegemoet te komen aan legitieme, terechte of op zijn minst begrijpelijke grieven. Israel doet enige moeite om aan de Palestijnen tegemoet te komen, al is de ruimte onder Netanyahu duidelijk kleiner en lijkt Netanyahu minder compromisbereid dan zijn voorgangers Olmert en Barak, waarvan de Palestijnen een staat op circa 95% van het grondgebied van de Westoever en Gaza hadden kunnen krijgen met een (bijna) gelijke landruil voor de grote nederzettingenblokken. Netanyahu heeft met zijn (deels zeer) rechtse coalitiepartners te maken, met zijn eigen achterban en met een toenemend wantrouwen onder de Israelische bevolking. Ook voor Abbas is de ruimte beperkt, en hij heeft niet zozeer problemen met zijn achterban (die al sinds zeven jaar niet meer is wezen stemmen) maar wel met oppositie van hardliners in zijn eigen Fatah factie en de PLO. Er is, simpel gezegd, aan beide kanten op het moment geen draagvlak voor concessies die ook maar in de buurt komen van wat nodig is om het conflict op een enigszins faire wijze op te lossen. Voordat een akkoord kan worden gesloten moet eerst het draagvlak worden vergroot, anders kan Kerry nog twintig keer op en neer reizen zonder resultaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten