zaterdag 25 januari 2014

Palestijns expositie over nakba geen probleem bij Verenigde Naties

 
Terwijl in Parijs een expositie over de lange Joodse geschiedenis in het land van Israel door UNESCO werd afgeblazen onder Arabische druk, is in New York in het VN-gebouw een expositie te zien over het Palestijnse lijden sinds de 'nakba', naast allerlei andere eenzijdige propaganda in het "Palestijnse solidariteitsjaar" 2014.
Een echt vredesinitiatief van de VN zou zijn geweest om één gezamelijke expositie te organiseren waarin Joodse en Arabische samenstellers het zoveel mogelijk eens zouden moeten proberen te worden over het te vertellen verhaal, en waar dat echt niet mogelijk is de twee narratieven naast elkaar weer te geven.
 
Wouter
______________
 
 
2014, the UN Year of Solidarity with the Palestinian People
 
By ANNE BAYEFSKY
01/22/2014 07:49
 
The UN propaganda campaign against the legitimacy of Israel has now reached epidemic proportions.

Palestinians, and their undemocratic UN cohorts, are off to a roaring start for 2014, the UN Year of Solidarity with the Palestinian People.

Last week UNESCO tore down an exhibit on the Jewish people's ties to the land of Israel, just before it opened to the public, because it offended Arab states. Unfortunately, the move was only the tip of the UN iceberg.

All visitors to UN Headquarters in New York, including school children from across America, walk off the elevator straight into the "Palestine" exhibit.

The UN tour's first stop communicates malignant historical revisionism. According to the display, Palestinians are the new Jews, having suffered an "exodus" in 1948. Total Arab rejection of a Jewish state (contrary to the 1947 UN partition resolution), and repeated efforts to annihilate Israel, are not mentioned. Instead, in 1948 "the first Arab-Israeli war breaks out." Nor is there any apparent reason for the "two wars" of 1967 and 1973.

The only "contravention of international law" is by Israel. The year 1987 began not a murderous campaign against Israeli civilians, but a justifiable "Palestinian uprising." There are triumphant photos of Yasser Arafat, maps pre-dating modern Israel, and lots of photos of miserable-looking Arab children. Not a Jewish victim in sight. And the exhibit announces, there are now 11 million Palestinians worldwide.

The UN propaganda campaign against the legitimacy of Israel has now reached epidemic proportions.

On January 20, 2014 the UN organized its first Solidarity Year event for "civil society." In one of the UN's main galleries, it conducted a public screening of the film "Where should the birds fly?" and sponsored a subsequent discussion with Palestinian filmmaker Fida Qishta and journalist Laila El-Haddad. Here is just some of what the film included:

Mona Samouni (age 11 or 12): "The Israeli soldiers were shooting at the people, as if they were not human, as if they were chickens or mice. For the Israeli army this is something without meaning. But the victims were very precious to us, even though they didn't consider them human."

Fida Qishta: "Even the presence of international observers does not prevent daily random Israeli gunfire. The Israelis seem to be playing a deadly game with Palestinians who are just trying to work and live, taunting them and intimidating them, sometimes killing them."

Fida Qishta: "Israel justified its war on Gaza as retaliation for rockets fired into southern Israel. Hamas said Israel provoked the rockets by breaking the ceasefire agreement. But you can get trapped in all this. Who did what to whom first?...It doesn't matter if they are the relatively simple and ineffective rockets from Gaza into southern Israel or Israel's sophisticated US-made missiles launched from F-16's and Apache helicopters. The real question is the imprisonment of the people of Gaza."


At the end of the film, the child Mona asks that "the Goldstone report" be "reactivated." In fact, the film is marketed by the distributor as the "visual documentation of the Goldstone Report." Indeed, the film mirrored the infamous UN report's slanderous claim – which Goldstone subsequently recanted – that Israelis "indiscriminately kill and injure" Palestinian civilians. Or as El-Haddad told the UN audience when the film ended, Israel engages in the "systematic targeting of the Palestinian civilian sector."

No questions or comments were permitted from the audience. Completely irrelevant to the UN proceedings were 65 years of rejection of Jewish self-determination, never-ending Arab aggression, and a decade of rocket attacks from Gaza that has put 3.5 million Israelis directly in harm's way. Nor was there any mention of the fact that the attacks from Gaza are launched from amongst a Palestinian civilian population deliberately used by their brethren as human shields.

At the close of the UN afternoon of portraying Israelis as Nazi-like wanton baby killers, the Chairman of the UN working group that organized the affair, Maltese diplomat Bernard Hamilton, asked the crowd to do their utmost to promote the film.

January 20 was actually the second Solidarity Year occasion thus far. The year was launched on January 16, 2014 by no less than the President of the General Assembly, the President of the Security Council, and the Deputy Secretary-General (speaking for Ban Ki-moon.) This spectacle saw the Secretary-General claim that the label "extremists" applied only to Israelis.

A statement read for Palestinian leader Mahmoud Abbas referred to "the unprecedented historical injustice which the Palestinian people have endured since 'Al-Nakba' [the catastrophe] of 1948." Clarifying once again, that the existence of a Jewish state has always been the real issue. The one UN invited representative of 'civil society,' called for boycotts, divestment and sanctions against Israel.

Moreover, on launch day, the UN organizing committee welcomed three new non-governmental organizations into the UN family. The newly-accredited NGOs will have the extraordinary benefit of having their websites linked directly to the UN's mammoth web presence. On their sites? Pronouncements that Israel is engaged in apartheid and ethnic cleansing, Zionism is racism, and the end goal is to be "free of Zionism."

At the January inauguration, the UN's Palestinian Rights Committee adopted a 12-page manifesto on its "program of work for 2014." The ambitious platform spells out a global campaign to blanket the airwaves, social media, schools, as well as legislative and judicial forums, with the demonization of the state of Israel.

The unusual UNESCO exhibit was suppressed for the same reason that Palestinian hate speech at the UN is promoted. The propagation of antisemitism is the UN's normal.

Anne Bayefsky is the director of the Touro Institute on Human Rights and the Holocaust.

Tijd voor ontmoedigingsbeleid anti-Israellobby (IMO)

 
Timmermans-vingersomhoog
 

= IMO Blog =   

Wat opvalt is dat de subsidies voor anti-Israel propaganda en agitatie geregeld onderwerp van discussie zijn geweest, er al eerder Kamervragen over zijn gesteld en ook bewindspersonen zeiden de zorgen te delen en er wat aan te willen doen. Maar het ging daarbij vaak om een enkel incident of project dat de aandacht had getrokken, en het structurelere probleem kwam niet aan de orde, laat staan dat dit serieus werd aangepakt. ICCO trok zich weinig aan van het 'openhartige' gesprek met minister Rosenthal, en liet weten Electronic Intifada gewoon te blijven steunen. En Verhagen is volgens mij niet meer toegekomen aan het terugvorderen van subsidie omdat hij toen al demissionair was. Mogelijk dat ICCO door Rosenthal is gekort maar of dat lag aan haar steun voor EI of dat het om een algemene bezuinigingsmaatregel ging, is niet duidelijk. Het heeft in ieder geval tot geen enkele verbetering geleid en de openheid van zaken is ondanks de hoopvolle woorden van het CIDI ook niet echt toegenomen.

Nog steeds worden tientallen anti-Israel organisaties door de Nederlandse hulporganisaties gesubsidieerd, en daarmee voeren zij nog steeds een actieve anti-Israel campagne, die bovendien steeds meer voet aan de grond krijgt. Konden we eerder de radikale ideeën van Ali Abunimah, het Palestina Komitee of Shawan Jabarin nog gemakzuchtig afdoen als geschreeuw in de marge, voornamelijk gehoord en eindeloos gekopieerd door de eigen sympathisanten, nu blijkt definitief dat dit niet klopt. Zoals eerder toegelicht moeten we de desinvesteringen van de afgelopen maanden, maar ook de etiketteringsdiscussie en de soms wat paniekerige reactie van de supermarkten ook in dit licht bekijken. Een bedrijf als Vitens papegaait de anti-Israel propaganda die de anti-Israellobby al jaren uitkraamt bijna letterlijk na:

Vitens haalde woensdag in zijn verweer opnieuw een VN-rapport aan over mensenrechtenschendingen door Mekorot. „Je zou verwachten van de politieke partijen in de provincie Overijssel dat ze absoluut niet willen dat we zakendoen met een bedrijf dat door de VN-Mensenrechtenraad wordt beschuldigd van een flinke waslijst aan schendingen van mensenrechten en internationale verdragen. Dat ligt blijkbaar anders voor bedrijven in Israël."

Zoals eerder beschreven blijken de lijnen tussen PGGM en de anti-Israellobby bijzonder kort, en schrijft de directeur van het PFZW openhartig hoe men door deze lobby is bewerkt en hoe serieus men hen neemt. Het verhaal dat zij al jarenlang vertellen, via ingezonden stukken, acties, fraaie brochures en websites, en natuurlijk in de vele persoonlijke kontakten die men legde, is grotendeels mainstream geworden. De eigen hoofdredactionele commentaren van kranten verschillen vaak nog slechts in nuance van de ingezonden stukken van de anti-Israellobby. Een reportage van de NOS of Nieuwsuur over Palestijnse vluchtelingen, Sharon of de nederzettingen verschilt in toon en inhoud nauwelijks van wat we hierover lezen op Palestine Link, Een Ander Joods Geluid of United Civilians for Peace.

Ook zonder subsidie zitten de boycotactivisten niet stil. Ze hebben in vakbonden als de AbvaKabo en in de PKN (Protestantse kerken) werkgroepen opgezet die daar ijveren voor aansluiting bij de boycotcampagnes. De Midden-Oosten werkgroep van GroenLinks is veel radicaler dan de partij zelf, en de PvdA zag zich genoodzaakt in 2012 haar Midden-Oosten werkgroep op te heffen, nadat deze leden met minder radicale standpunten weigerde.

Een goede vraag is hoe de 'oppermachtige geoliede en professionele Israellobby' het zo ver heeft kunnen laten komen. Het hele beeld van deze lobby, die met bakken geld uit het ook al zo machtige en invloedrijke Israel in leven zou worden gehouden, is een slimme truc om van het eigen lobbywerk af te leiden. Op zowat iedere internet discussie waar sympathisanten van Israel zich wagen  wordt gesuggereerd dat dit betaalde agenten van Israel zijn. Likoed is van diverse sites geweerd omdat ze zou 'trollen'. De anti-Israellobby hoeft zich daar echter niet mee bezig te houden. Zij speurt geen sites af om haar verhaal te vertellen, want op iedere site zijn antizionisten actief, georganiseerd of niet, en ze braken overal dezelfde drek uit over gestolen land en water, misbruik van de Holocaust, misplaatste slachtofferrol van de Joden, en Israel dat zich boven iedere wet verheven voelt en het internationale recht aan haar laars lapt. Oh ja, en natuurlijk concentratiekamp Gaza, collectieve straffen, genocide en Apartheid, soms nog opgeleukt met een paar fraaie nepcitaten van Sharon of Ben-Goerion.

Minister Timmermans lijkt oprecht voor vrede te zijn en het belang in te zien van een goede relatie met Israel. Hij sprak zich bij Knevel en Van den Brink uit tegen een boycot van Israel, en vond een tweet van de ambassadeur van Qatar die de terugtrekking van PGGM uit vijf Israelische banken toejuichte, ongepast. De relatie met Israel staat echter onder toenemende druk van de BDS acties van de, mede door onze regering betaalde, anti-Israellobby. Van de advocaten van Al Haq tot de website van Een Ander Joods Geluid, van conferenties en debatten waar met name zeer kritische sprekers te gast zijn, tot het lobbywerk van Palestine Link en de acties bij supermarkten van het Palestina Komitee. Zolang die ongemoeid wordt gelaten blijven zij hun gif spuien en zal de relatie tussen Nederland en Israel steeds meer onder druk komen te staan, en daarmee ook de bemiddelende rol die Nederland in het conflict kan spelen. Het wordt tijd voor een ontmoedigingsbeleid van de anti-Israellobby en het schandalige misbruik van subsidies en donaties van mensen voor de hetze tegen een VN lidstaat en enige (zij het imperfecte) democratie in de regio.

Ratna Pelle

 

De anti-Israellobby in opspraak (IMO)

 
ICCO-logo
 
 

= IMO Blog =   

De invloed van anti-Israel organisaties en het overheidsgeld dat daar heen gaat, deels direct en deels via organisaties als ICCO en Kerk in Actie, is op zichzelf niet nieuw. Twee en een half jaar geleden berichtte het CIDI hier ook al over, en riep men toenmalig minister Rosenthal op om deze subsidies stop te zetten. Joods Actueel schreef indertijd:

In de afgelopen vijf jaar heeft het Nederlandse Ministerie van Buitenlandse Zaken minstens tien miljoen euro gegeven aan organisaties die een boycot van Israel steunen of aan organisaties die Israels bestaansrecht betwisten, zo wees een onderzoek van CIDI uit.

Het onderzoek, dat drie maanden geleden aangeboden werd aan de Minister van Buitenlandse Zaken Uri Rosenthal, toonde aan dat deze organisaties daarbovenop minstens vijf miljoen euro kregen van organisaties die door de Nederlandse overheid gefinancierd worden. Het gaat hierbij voornamelijk om Palestijnse en Nederlandse NGO's, zoals NDC (NGO Development Center) op de Westoever en ICCO, Oxfam Novib, Cordaid en IKV Pax Christi in Nederland.

Het betreffende rapport staat helaas niet online. Het extreme Badil, dat zelfs antisemitisme propageerde en aanmoedigde, ontving 100.000 dollar van het genoemde NDC, dat geld verdeelt onder diverse Palestijnse en Israelische NGO's, merendeels met een radikale anti-Israel agenda. Het CIDI schrijft dat Nederland sinds 2008 liefst 8 miljoen dollar aan de NDC heeft gegeven. Hoeveel daar inmiddels is bijgekomen weet ik niet, maar in 2012 kreeg de NDC van haar donoren (Nederland, Zweden, Zwitserland en Denemarken) 6,7 miljoen dollar. Hoewel er ook geld naar de palliatieve zorg voor kankerpatiënten en het Centre for Architectural Conservation is gegaan, ligt het zwaartepunt duidelijk bij de organisaties met een politieke (lees: anti-Israel) agenda.

ICCO lag een paar jaar geleden onder vuur, niet zozeer vanwege het CIDI onderzoek maar vooral door een rapport van NGO Monitor over Nederlandse NGO's dat eind 2010 uitkwam. Daaruit bleek dat ICCO de website Electronic Intidafah ondersteunde (en zelfs mogelijk had gemaakt) en men gaf voorbeelden van extreme uitlatingen op de website en van de 'executive director' Ali Abunimah. De Jerusalem Post schreef:

Abunimah also equates Israel to Nazi Germany, comparing the Israeli press to Der Stürmer, referring to Gaza as a 'ghetto for surplus non-Jews,' and claiming that 'Zionism is not atonement for the Holocaust, but its continuation in spirit.'

De Jerusalem Post vroeg toenmalig minister Rosenthal om een reactie en hij zei de zaak te zullen onderzoeken.

Het misbruik van overheidssubsidies voor anti-Israel activiteiten en organisaties is de afgelopen jaren al vaker in het nieuws geweest. In 2007 bracht het CIDI een rapport uit over United Civilians for Peace dat hun budget en anti-Israel activiteiten aan de kaak stelde, maar dat buiten een item in Netwerk niet veel publiciteit kreeg. In 2010 kwam onder andere ICCO onder vuur te liggen toen bleek dat men een Palestijnse organisatie steunde die opriep tot een totale boycot van producten uit Israel en een poster had verspreid met een bijl die een Davidster kapot slaat. In antwoord op Kamervragen zei Verhagen toe dat hij subsidiegeld dat voor anti-Israel propaganda wordt gebruikt zou terugvorderen. Ook kondigde hij aan met de hulporganisaties in gesprek te gaan en "aan te dringen op een zorgvuldige toetsing en monitoring", om zodoende te voorkomen dat ,,ontsporingen" als deze in de toekomst nog eens voorkomen.

In 2011 kwamen de subsidies voor anti-Israel organisaties opnieuw in het nieuws. Zo schreef Spitsnieuws op 27 juni:

De Nederlandse hulporganisaties ICCO en Cordaid financieren nog steeds diverse organisaties die lobbyen voor boycots, sancties en zelfs de ontmanteling van Israël. Dat meldt de website NGO monitor. Het is niet de eerste keer dat de organisaties in opspraak komen.

Daarna wordt het door ICCO gesteunde Badil genoemd, dat tegen het vredesproces is en het Ma'an Development center, gesteund door Cordaid, dat 'plannen smeedt om Israel omver te werpen'. Spits vervolgde:

ICCO en Cordaid hebben zich eerder verdedigd tegen beschuldigingen van licht antisemitisme door te stellen dat ze zelf geen boycots steunen. Minister Rosenthal liet ze toen vrijuit gaan, maar stelde wel dat ICCO kabinetsbeleid "ondermijnde".

ICCO directeur Marinus Verweij verdedigde echter eerder dat jaar in De Volkskrant de boycot campagnes, en verwees daarbij naar de oproep van circa 170 Palestijnse organisaties in 2005 tot een internationale boycot en sancties tegen Israel. Hij reageerde daarmee op kritiek van minister Rosenthal vanwege de steun van ICCO aan Electronic Intifada dat een boycot bepleit van Israel en geweld tegen Israel rechtvaardigt. Hij hekelde ook het feit dat de regering zelf een deel van de Palestijnse organisaties steunt die de oproep tot BDS hebben ondertekend, maar dat ICCO daarom wordt gekapitteld. En daarmee heeft hij natuurlijk wel een punt.

ICCO trok zich niks aan van de kritiek en bleef Electronic Intifada steunen. Nazivergelijkingen, leugens, BDS oproepen en pleidooien voor een einde van de staat Israel bleken prima in overeenstemming met haar doel van een wereld zonder armoede en onrecht en een duurzame vrede tussen Israel en de Palestijnen. Of ICCO door minister Rosenthal is gekort vanwege haar weigering, is me niet helemaal duidelijk. Het CIDI schreef begin 2011 dat ze de indruk had dat organisaties vanwege haar rapport meer verantwoording afleggen over hun uitgaven. Cordaid had gemeld met 42% te zijn gekort en ICCO en Oxfam-Novib zeiden ook een korting te verwachten. Blijft onduidelijk in hoeverre dat ook echt was vanwege onvrede met de koers.

In 2012 ontving ICCO 82 miljoen euro van de Nederlandse regering. In 2011 was dat 58,9 miljoen, In 2010 88,8 miljoen, in 2009 117,2 miljoen en in 2008 110,6 miljoen. Het overgrote merendeel hiervan (in 2008 106,5 miljoen) is directe projectsteun aan de derde wereld, en kan dus niet voor anti-Israel activiteiten worden misbruikt.

Deze bedragen komen uit de financiële jaarverslagen van ICCO en schijnen alleen ICCO zelf te betreffen. Sinds een aantal jaren worden de subsidies toegekend aan 'allianties' van ontwikkelingsorganisaties, om de enorme versnippering tegen te gaan. In november 2010 berichtte NRC:

De grootste ontvanger van geld uit de begroting van Ontwikkelingssamenwerking is de alliantie met Oxfam Novib als hoofdaannemer. De komende vijf jaar kan dit samenwerkingsverband in totaal 421 miljoen euro tegemoet zien. Goede tweede is de door hulporganisatie Cordaid geleide alliantie die tot en met 2015 in totaal 402 miljoen euro krijgt.

United Civilians for Peace, speciaal opgericht door ICCO, Oxfam-Novib, Cordaid, Kerk in Actie en IKV/Pax Christi om hun anti-Israel activiteiten te bundelen, had tot een paar jaar geleden ruim een half miljoen per jaar aan bijdragen van de deelnemende organisaties tot zijn beschikking. Daarnaast steunden deze organisaties ook direct diverse anti-Israel organisaties en projecten.

NGO Monitor laat zien dat ICCO een trits aan anti-Israel organisaties ondersteunt, waarvan velen voor een boycot ijveren en Israel niet erkennen en dus tegen vrede zijn. Naast Al Haq gaat het dan bijvoorbeeld om Coalition of Women for Peace, DCI-Palestine, Electronic Intifada en Addameer. Oxfam-Novib kreeg in 2012 bijna 60 miljoen euro van de Nederlandse regering, waarvan het o.a. de volgende organisaties steunt:  Coalition of Women for Peace, Palestinian Centre for Human Rights, Palestinian Agricultural Relief Committees, Teacher's Creativity Centre, WCLAC, Women's Affairs Centre en Muwatin. Kerk in Actie kreeg 233.000 euro, waarvoor het o.a. Sabeel, DCI-Palestine Section en EAPPI steunde. Organisaties als Sabeel, Addameer en Al Haq pleiten tegen iedere vorm van samenwerking met Israel en Israels bestaansrecht, dat in hun ogen inherent 'racistisch' is. In feite geldt dat voor bijna alle Palestijnse NGO's, die ook allemaal de oproep tot BDS in 2005 hebben ondertekend, een oproep waarbij het uitdrukkelijk niet slechts om de nederzettingen ging maar om heel Israel.

Ratna Pelle

 

Al Haq en de anti-Israel lobby (IMO)

 
AlHaq-ShawanJabarin
 

= IMO Blog =     

Ik ben al uitgebreid ingegaan op de bedenkelijke rol van ontwikkelings- en pro-Palestijnse organisaties in de recente besluiten van bedrijven om de samenwerking met Israelische partners stop te zetten. Over de rol van het radikale Al Haq heb ik het hier nog niet gehad (wel kort in mijn stuk op The Post Online). Al Haq is een zogenaamde 'mensenrechtenorganisatie' met internationaal veel aanzien. Men heeft in Europa diverse prijzen gekregen waaronder de Geuzenpenning in Nederland, die de directeur, Shawan Jabarin, echter niet op mocht komen halen van Israel, wat minister  Verhagen betreurde. Hij was in de jaren '80 aktief in de Palestijnse terreurgroep c.q. bevrijdingsbeweging PFLP. Volgens Shin Bet is hij nog steeds lid daarvan, en in besloten zittingen wist zij het Israelische Hooggerechtshof daarvan te overtuigen. Sinds 2006 mag hij de Palestijnse Westoever niet verlaten. Ook van Jordanië kreeg hij geen doorgang.

Al Haq krijgt zowel indirect geld van de Nederlandse overheid als rechtstreeks van ontwikkelingsorganisaties ICCO en Oxfam-Novib, die op hun beurt ook weer geld krijgen van de overheid. Al Haq geeft sinds 2009 geen openheid meer over haar fondsen, maar alleen al in 2009 ontving zij ruim 1,7 miljoen dollar, van diverse Europese landen en ontwikkelingsorganisaties. Van ICCO en Kerk in Actie kreeg zij meer dan 100.000 dollar. Met al dit geld heeft men een professionele organisatie opgezet met Palestijnse, buitenlandse en Nederlandse juristen in dienst, die precies nagaan wat voor connecties Nederlandse bedrijven hebben met Israelische en wat hun rol is in de bezetting.

Het doel van dit alles is, even voor de duidelijkheid, niet om tot vrede en een tweestatenoplossing te komen. Directeur Shawan Jabarin noemt geweld tegen Israel legitiem verzet en hekelt het vredesproces als een stok om de Palestijnen mee te slaan. Al Haq heeft bijvoorbeeld een paper opgesteld met als titel "Occupation, Colonialism, Apartheid?" waarin Israel een "colonial enterprise which implements a system of apartheid" wordt genoemd, en opgeroepen tot een uitspraak van het Internationaal Gerechtshof dat Israel een "racistische, apartheid kolonialistische staat is. Al Haq steunt de internationale BDS campagne tegen Israel.

Al Haq speelde zoals gezegd een actieve rol in de recente terugtrekking van diverse bedrijven uit samenwerkingsprojecten met Israel. Het NIW van vorige week schrijft daarover:

„In april 2013 informeerde Al-Haq een klant van PGGM middels een bezorgde brief over de activiteiten van Israëlische banken met Joodse nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever," meldt PGGM-woordvoerder Wilbrink. Maar internationale juristen van Al-Haq hebben de afgelopen maanden ook Vitens, RoyalHaskoningDHV en het bouwbedrijf Lima Holding B.V. uit Dordrecht – bekend onder de handelsnaam Riwal – voorzien van juridische adviezen over de situatie in de Palestijnse Gebieden. Met name de zaak-Riwal bracht Al-Haq voor het voetlicht.

Die 'adviezen' bleken niet geheel vrijblijvend. Het NIW meldt hoe deze zaak, die begon met negatieve publiciteit over Riwal, vervolgens leidde tot vermaningen door de overheid, en uiteindelijk tot invallen door het OM nadat Al Haq naar de rechter toog met de uitspraak van het Internationaal Gerechtshof over de 'muur' in de hand. Riwal had daarvoor al toegezegd de verhuur van bemande kranen te zullen stoppen, maar verhuurde nog wel onbemande hoogwerkers aan Israel. Er volgde een nieuwe mediastorm. Het OM besloot uiteindelijk toch van vervolging af te zien, o.a. omdat de zaak ingewikkeld was en veel onderzoekscapaciteit zou vergen. Het NIW concludeert:

Maar de zaak met het bouwbedrijf en het handelen van het Openbaar Ministerie zorgde voor een boodschap voor andere Nederlandse bedrijven met activiteiten in de nederzettingen: strafrechtelijke vervolging is mogelijk. Het zette Al-Haq in Nederland op de kaart en gaf de ngo belangrijke juridische munitie voor haar activiteiten.

Al Haq maakt deel uit van een breed netwerk van actiegroepen die in Nederland ijveren voor boycots en desinvesteringen, waaronder het Palestina Komitee, Stop de Bezetting, Palestine Link, Een Ander Joods Geluid, The Rights Forum (Dries van Agt), BDS-Nederland en vele anderen. Ook grote NGO's als Oxfam-Novib, IKV/Pax Christi, ICCO en Cordaid doen hieraan mee, middels hun gezamenlijke actiegroep United Civilians for Peace.

Ratna Pelle

 

Het Rights Forum van Dries van Agt onder de loep bij NGO Monitor

 

The Rights Forum van Dries van Agt is geen objectieve organisatie, maar een pro-Palestina en anti-Israel lobbyclub die relatief veel impact heeft vanwege de statuur van Van Agt en andere leden als Hans van den broek. Zij baseert haar informatie op radikale Palestijnse organisaties zoals Al Haq en steunt de BDS beweging die een boycot van Israel bepleit. 

 

RP

----------

 

THE RIGHTS FORUM

http://www.ngo-monitor.org/article/the_rights_forum

NGO MonitorJanuary 23, 2014

Background

  • The Rights Forum is a Dutch organization, established by former Dutch Prime Minister Andreas van Agt, which describes itself as a “knowledge center on the Israeli-Palestinian conflict, and as a network of previous ministers and jurists that are committed to a solution of the conflict based on international law.”
  • The Rights Forum claims that it was created in response to alleged “unwavering” Dutch support for alleged Israeli violations of international law and lobbies the Dutch government and the EU from a highly one-sided Palestinian political perspective.
  • In reality, The Rights Forum attempts to undermine and supplant Dutch foreign policy relating to Israel. Comprised of former politicians and political appointees who can no longer be held accountable through democratic processes, The Rights Forum exploits its political influence and connections to manipulate Dutch and EU policy – often times in a manner that directly contradicts the policy objectives.
  • Key personnel, such as van Agt and members of the board, maintain close connections to anti-Israel NGOs, including groups that support BDS (boycott, divestment, and sanctions) campaigns, deny the Jewish people’s connections to Israel, and support legal attacks (“lawfare”) against Israel.

Activities

The Rights Forum is active in influencing Dutch and EU policy in a number of ways:

1. Lobbying Government Officials

  • Claims that “an important part of our work takes place in private, such as the many conversations we have with politicians.”  Members of The Rights Forum have also presented in parliamentary hearings and sessions.
  • For instance, in 2012, Martin Siepermann, director of The Rights Forum, participated in a parliamentary debate and discussed Dutch policy towards Israel, “Israel is never held accountable and never put under pressure to end its systematic and serious human rights violations or to substantially reduce it.”
  • Similarly, in 2013, van Agt introduced a civil initiative in Parliament, “Demolish the Wall.” Van Agt claimed the Netherlands has an obligation to impose sanctions on Israel.
  • The Rights Forum also sends briefings to the Dutch parliament alleging Israeli violations of human rights. In these briefings, The Rights Forum provides misleading and distorted information that primarily originates with Palestinian and Israeli political advocacy NGOs.
  • In a briefing report “Human Rights Policy,” The Rights Forum relies on the claims of other biased political advocacy NGOs, such as Yesh Din, EWASH,Palestinian Center for Human Rights (PCHR), Public Committee Against Torture in Israel (PCATI), andPhysicians for Human Rights-Israel.

2. Monitoring and Reports

  • According to its website: “We monitor the Dutch politics and reveal what positions politicians take regarding the Israeli-Palestinian conflict…We also record violations of international law which the parties commit and report on these.”
  • Many of The Rights Forum’s publications repeat the reports of radical Palestinian and Israeli NGOs such as Al Haq and Coalition of Women for Peace(CWP).
  • The Rights Forum website also provides background information on issues such as “Palestinian water problems,” “Colonist Violence,” refugees, and Gaza. In explaining these topics, The Rights Forum provides misleading information that demonizes Israel and erases Palestinian agency:
    • Refugees - “To complicate their return, Israeli forces destroyed hundreds of Palestinian villages where refugees previously lived. Under international law, the Palestinian refugees and their descendants have the right to return. But Israel does not respect that law and prevents their return.”
    • Water Problem - “The water issue in the Palestinian territories is very serious. The main cause is the Israeli occupation.”
    • Gaza - “Israel controls the borders and airspace of the Gaza Strip, which is becoming increasingly isolated from the outside world…Therefore, Gaza is also referred to as the largest open-air prison in the world.”
    • The organization refers to the BDS (boycott divestment and sanctions) campaign as the correct measure to target Israel: “Only with heavy economic and political pressure on Israel, also from Netherlands, will stir the Netanyahu government to strike its construction and expansion of settlements.” In 2012, The Rights Forum leaked an “internal EU report about settler violence,” which was intended to be confidential. This followed a decision by the Dutch government to place a “general reserve on this report,” preventing its publication by the EU.  The Rights Forum was able to obtain and leak this document, obstructing Dutch foreign policy and EU protocol.

3. Fact-Finding Missions

  • Members of The Rights Forum engage in fact-finding missions where they “deal with Israeli and Palestinian human rights organizations to investigate, talk to political leaders and find victims of human rights violations.”
  • On these missions, members meet with radical Israeli and Palestinian political advocacy NGOs and individuals that reinforce the preconceived political agenda. The Rights Forum has met with, Badil, Al Haq, Gisha, Breaking the Silence, Physicians for Human Rights-Israel (PHR-I), Al-Mezan, GCMHP, OCHA, and UNRWA, as well as fringe political activists Avraham Burg and Michael Sfard.
  • In May 2010, The Rights Forum undertook a fact-finding mission to Israel, East Jerusalem, and the West Bank:
    • In a report detailing this trip, The Rights Forum delegation blames Israel for the lack of peace and their “continuing colonization” as “a major threat to the establishment of the two-state solution.”  Israel’s behavior is “the main obstacle to a peaceful solution of the Israeli-Palestinian conflict.”
    • In this report, The Rights Forum asserts that relations with Hamas must be normalized.

The Rights Forum Members

The Right’s Forum is comprised of many influential individuals who have publicly affirmed their position against Israel. The members use their influence in political warfare campaigns against Israel.

  • Dries van Agt (Founder), known as the “Dutch Jimmy Carter,” is a former Dutch Prime Minister with a pronounced bias against Israel.
    • Believes that “Europe owes a special debt to the Palestinians because they are the victims of victims of the Holocaust.”
    • Argues that “The European and Dutch boycott of Hamas is wrong and even stupid…We automatically pardon the occupier and sanction the occupied nation.”

John Dugard (Advisory Board Member) has spearheaded many initiatives singling out Israel.

  • In 2009, he was responsible for a report funded by the South African government claiming to prove that Israel is an “apartheid” and “colonial” state. The report advocated the imposition of sanctions on Israel and called for another ICJ advisory opinion to find that Israel was engaging in the crimes of apartheid and colonialism.
  • He also was involved in organizing the Russell Tribunal on Palestine, a pseudo-court that aimed to put Israel and its allies on “trial.”
  • As the UN Special Rapporteur on the situation of human rights in the Palestinian territories occupied since 1967, he was criticized for promoting a so-called “right of resistance.”
  • He has also accused Israel of committing “genocide” against Palestinians and has denied Israel’s right to engage in self-defense against Hamas rockets targeting Israeli civilians.

Hans van den Broek (Advisory Board Member) – former Foreign Minister of the Netherlands and former EU commissioner for Foreign Relations.

  • Hans Van Den Broek was involved in organizing the NGO report “Trading Away Peace,” which called for economic sanctions against Israel and other forms of political warfare.
  • The report opens with an introduction by van den Broek, stating that the “decisive” factor for the stagnation in the peace process is “Israel’s incessant settlement policy in the West Bank and East Jerusalem.”
  • Van den Broek acted as one out of four consultants on a report “Between Words and Deeds: Prospects for a sustainable peace in the Middle East,” prepared by the AIV, a Dutch independent Advisory Council of International Affairs. (See below for more information).
  • Van den Broek is also a member of the European Eminent Persons Group on the Middle East Peace Process, a group of former Foreign Ministers and EU ministers. This group exploits its members’ prominence to lobby EU officials. For instance, in 2012 this group addressed Catherine Ashton in a public letter stating: “We are […] appealing to you, and through you to the members of the Council of Ministers, to recognize that the Peace Process as conceived in the Oslo Agreements has nothing more to offer. It is time to give a stark warning that the Occupation is actually being entrenched by the present Western policy.”

The Rights Forum and the AIV (Advisory Council of International Affairs)

  • The Dutch Advisory Council of International affairs is “an independent body which advises government and parliament on foreign policy, particularly on issues relating to human rights, peace and security, development cooperationand European integration.” Despite its stated independence, the Council is housed in the Dutch Ministry of Foreign Affairs building.
  • Many members of the Rights Forum are also part of the AIV Council. Given the Rights Forum’s open anti-Israel agenda, this is a conflict of interest and violates the AIV’s position as an independent body.
  • An AIV report on the peace process, released in 2013, reflected a myopic focus on Israeli settlements to the exclusion of nearly all other issues in the conflict, notably Palestinian terrorism and security concerns. Significant focus was directed towards the highly controversial 2004 ICJ Advisory Opinion on Israel’s security barrier.
  • Many Dutch officials took note of the report’s bias against Israel and criticized the AIV Council for not acting impartial.

Lawfare

Members of the Rights Forum have also been involved in prosecuting Dutch companies for their involvement in settlements.

  • In 2010, attorney and board member of The Rights Forum, Liesbeth Zegveld, filed a criminal complaint against the Dutch corporation Riwal. The lawsuit, alleging that “Riwal, was complicit in the commission of war crimes and crimes against humanity through its construction of the Annexation Wall, ‘the Wall,’ and illegal settlements in the Occupied West Bank,” was brought on behalf of the radical anti-Israel NGO Al Haq.
  • In 2012, Een Ander Joods Geluid, (A Different Jewish Voice), which is led by Jaap Hamburger, member of the management board of The Rights Forum, provided fact files regarding the participation of Veolia Group in the public transport tender in The Hague, aimed at preventing Veolia’s subsidiaries from obtaining tenders in the Netherlands. It also asked a Dutch lawyer to provide a legal opinion on this matter.

The Rights Forum and its NGO network

Further illustrating The Right Forum’s network with anti-Israel NGOs, members of the Forum can be directly linked to Dutch, Israeli, and Palestinian groups that also engage in biased political campaigning.

  • Member Mouin Rabbani used to work for the Palestinian NGO Al Haq.
  • Director Martin Siepermann previously worked as Middle East project officer at ICCO.
  • Board member Jan Pronk was the previous Chairman of IKV (The Interchurch Peace Summit), now known as IKV Pax Christi. Pronk was a guestspeaker at the “Hour of Truth,” a conference aimed at promoting the Kairos Palestine document.
  • In addition, many board members have spoken at conferences and gatherings organized by radical organizations, including Sabeel.

Sabeel – Sabeel is a very active in the effort to convince Christian churches to support the boycotts, divestment, and sanctions (BDS) campaign against Israel. Sabeelsupports a “one state,” framework, meaning the end of Israel as a Jewish state, and employs antisemitic themesand imagery in its political attacks against Israel.

Al Haq – Leader in the anti-Israel “lawfare” and BDS(boycotts, divestments and sanctions) campaigns. Al Haq regularly files lawsuits and submits politically motivated reports to the UN Human Rights Council and other international bodies in an effort to demonize Israel.

ICCO  Claims to work “on sustainable answers and solutions to combat poverty and social injustice in the world.” ICCO pursues a highly prejudicial approach to the Arab-Israeli conflict and uses government funds tosupport groups and projects that are active in BDS campaigns.

Kairos Paletine Document  The Kairos Palestine Document was drafted in 2009 by a group of thirteen Palestinian Christian clergy. It calls for BDS against Israel, denies the Jewish historical connection to Israel in theological terms, and blames Israel solely for the continuation of the conflict. Its purpose is to rally churches globally to support BDS, delegitimization, and demonization directed at the State of Israel. 

 

woensdag 22 januari 2014

De 10 ergste VN beslissingen van 2013

 

Als je onderstaande voorbeelden leest, begrijp je waarom Israel zich zo weinig van de VN aantrekt, en waarom het zo weinig zegt dat het land steeds door de VN op de vingers wordt getikt. Toch hecht men over het algemeen aan wat de VN zegt en speelt bijvoorbeeld de gepolitiseerde en onterechte uitspraak over de afscheidingsbarriere uit 2004 nog steeds een grote rol bij boycots en desinvesteringen. De VN Algemene Vergadering gaf hier opdracht toe en het was in feite slechts een advies, maar het Internationaal Gerechtshof wordt zeer gerespecteerd, en dus achtervolgt deze uitspraak Israel nog steeds. Politici, beleidsmakers, journalisten en bedrijven zouden zich meer moeten realiseren dat de VN wat Israel betreft een farce is, en een anti-Israel resolutie van de Algemene Vergadering, de mensenrechtenraad, Unesco of een ander lichaam buiten de Veiligheidsraad, volkomen nietszeggend is.

RP
------------
 
Top 10 worst U.N. decisions of 2013
December 31, 2013, 12:02 pm

1. The UN Human Rights Council elected Hezbollah supporter Jean Ziegler, founder and recipient of the Muammar Qaddafi Human Rights Prize, as a top advisor.

2. The UN General Assembly adopted 21 condemnatory resolutions against Israel, compared to 4 on the rest of the world combined.

3. The same UN General Assembly elected China, Cuba, Russia, and Saudi Arabia to the UN Human Rights Council. The dictatorships will take their new seats on January 1, 2014.

4. UN human rights expert Richard Falk blamed the Boston Marathon terror bombings on “the American global domination project” and “Tel Aviv.”

5. The UN Special Committee on Decolonization, charged with upholding fundamental human rights and opposing the subjugation of peoples, elected the murderous Syrian regime to a senior post.

6. The UN Conference on Disarmament in May 2013 made Iran its president.

7. The UN Economic and Social Council, which oversees the UN women’s rights commission, elected genocidal Sudan as its vice-president.

8. The UN Human Rights Council elected slave-holding Mauritania to be its vice-president.

9. The UN chose Zimbabwe, a regime that systematically violates human rights, to host its world tourism summit.

10. UNESCO, which condemned no other country but Israel, and which was silent as Hamas bulldozed a world heritage site to make a terrorist training camp, allowed Syria to sit as a judge on UNESCO’s human rights committee.

 

Samensteller UNESCO expositie over Joodse geschiedenis voelt zich verraden

 

De maker van de uitgestelde tentoonstelling over de Joodse geschiedenis van UNESCO doet een boekje open over hoe een en ander is gegaan.

UNESCO is fine with organizing Holocaust exhibitions, Wistrich allowed. “They love dead Jews. And they’re more than ready to be very accommodating in drawing the universal lessons of how this must never happen again.” However, the idea “that Jews are alive and well and fighting and struggling to determine their own fate in their own homeland is something much more difficult to stomach, for political reasons that we know.”

After all, Wistrich said, the bottom line of the exhibition was stating that the Jewish people dwells in its homeland by right, because of the culmination of a long and intense attachment, and not by conquest, a sinister colonial project or because of the Holocaust. The US traditionally recognizes that, he added.

Dat is natuurlijk precies waarom de Arabische landen er zo fel tegen gekant waren. Niks vredesproces, het gaat om Israels bestaansrecht, om de legitimiteit van een Joodse staat, op die plaats. Niet een grootmoedig (en wellicht tijdelijk) gedogen van de Joden in Israel, omdat ze zo waren vervolgd en omdat het op dit moment niet realistisch is Israel weg te willen krijgen, maar een erkenning van hun recht op het land. Dat heeft dan ook totaal niets met de nederzettingen en met de Palestijnen te maken.

Dit zegt ook veel over de Arabische bereidheid om Israel te erkennen, waarover vooral linkse opiniemakers, journalisten en politici vaak zo de mond vol hebben, wijzend op het Arabische vredesplan en het geweldige aanbod dat Israel zou hebben laten liggen. Deze zoveelste anti-Israel actie van de Arabische Liga zal het vertrouwen van Israel in de goede intenties van een en ander zeker niet vergroten. Hoe moet Israel zo de VN als een eerlijke en onafhankelijke en neutrale bemiddelaar zien? Dit komt het vredesproces bepaald niet ten goede.

Zie ook op IPI: UNESCO annuleert Joodse tentoonstelling na Arabisch protest

RP
-----------
 
In scrapping the show, UNESCO destroyed any claim 'to be representing the universal values of toleration, mutual understanding, respect for the other'
 
Author of UNESCO’s nixed Israel exhibit decries ‘appalling betrayal’
UN organization showed its ‘contempt for the Jewish people and its history,’ Robert Wistrich fumes. And the US is ‘passively complicit’
 
January 21, 2014, 2:09 pm
UNESCO's Director General Irina Bokova poses with the Simon Wiesenthal Center's Rabbi Marvin Hier and a poster for the exhibit on the Jewish people's 3,500 connection to the land of Israel which she subsequently cancelled. (photo credit: Courtesy Simon Wiesenthal Center)
 

Professor Robert Wistrich had bought a ticket to Paris to attend the opening of an exhibition he wrote about the Jewish people’s connection to the Land of Israel, which was supposed to take place Monday at the headquarters of UNESCO. But after the exhibition was indefinitely postponed, without prior warning, due to Arab pressure, he canceled and decided to stay in Jerusalem.

Speaking to The Times of Israel, Wistrich – the exhibition’s sole author – said it would be a “euphemism” to say he was unhappy about the sudden death of an exhibition that took him nearly two years of hard work to complete. It showed UNESCO’s “contempt for the Jewish people and its history,” he said.

“This is such a betrayal. To do it in this way is so disgraceful,” fumed Wistrich, who directs the Hebrew University’s Vidal Sassoon International Center for the Study of Antisemitism and is one of the world’s leading authorities in the field. An “appalling act,” the cancellation “completely destroyed any claim that UNESCO could possibly have to be representing the universal values of toleration, mutual understanding, respect for the other and narratives that are different, engaging with civil society organizations and the importance of education. Because there’s one standard for Jews, and there’s another standard for non-Jews, especially if they’re Arabs, but not only.”

UNESCO’s decision to cancel the exhibit allows just one conclusion, Wistrich added: “That at the end of the day, their mandate, which is to be the United Nations’ organization for the promotion of education, culture and science, is in fact subjected, entirely, to political considerations.”

Wistrich also claimed that UNESCO only agreed to host the exhibition to improve its image in the United States, hoping to get the administration to start funding the organization again, after it stopped paying when UNESCO admitted “Palestine” as a member. The historian also took aim at the Obama administration, suggesting the State Department was schizophrenic because it had refused to cosponsor the exhibition — invoking the same reasons that Arab member states used when working successfully to torpedo it — yet later condemned the fact that it was canceled.

How it all began

About two years ago, the Simon Wiesenthal Center approached Wistrich, a veteran professor of modern European and Jewish history, and asked him to author an exhibition called “The People, the Book, the Land — 3,500 years of ties between the Jewish people and the Land of Israel,” to be displayed at UNESCO headquarters. Wistrich agreed, and though he was skeptical whether a UN body widely accused of anti-Israel bias would really go through with such a project, he wrote 24 panels, of about 800 words each.

Working with UNESCO, the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization, wasn’t easy, Wistrich said. “They insisted — and this is why they acted in such bad faith — that they would appoint their own scientific experts to vet, examine, scrutinize almost every word I wrote, every line, every paragraph, which is very unusual for something like that.”

Yet after an exhausting process, he eventually satisfied every single one of their demands and the exhibition — created by the Simon Wiesenthal Center, co-organized with UNESCO, and cosponsored by Israel, Canada, and Montenegro — was approved. Invitations to the grand opening ceremony, scheduled for Monday, 6 p.m. were sent out.

The invitation to the exhibition

The invitation to the exhibition

On January 14, Abdullah Alneaimi, the head of UNESCO’s Arab Group, which consists of 22 member states, wrote a letter to the organization’s Director General Irina Bokova expressing “deep concern” over the exhibition, arguing it would disturb the current Israeli-Palestinian peace talks.

Bokova quickly capitulated. There remained “unresolved issues relating to potentially contestable textual and visual historical points, which might be perceived by Member States as endangering the peace process,” UNESCO said in a press release published Friday. “In this context, regrettably, UNESCO had to postpone the inauguration of the exhibition.” In a letter to the leaders of the Wiesenthal Center, Bokova recalled her “very firm dedication to building consensus in all UNESCO decisions and resolutions taken by Member States on issues relating to the Middle East.”

“What a mealy-mouthed piece of hypocritical double talk that really is,” Wistrich said of the letter the Arab states sent to Bokova. “And the fact that the secretary general then, within the hour almost, announced that the exhibition was suspended, postponed, de-facto canceled, tells you a great deal of the really cringing capitulation of UNESCO to the first sign of any pressure.”

There was no consultation with the Wiesenthal Center, or anyone else, ahead of the exhibition’s indefinite postponement, according to Wistrich. “It was simply done in an arbitrary act of total cynicism and, really, contempt for the Jewish people and its history.” The thought of this exhibition being literally locked up in the halls of UNESCO in Paris, with no one permitted to look at it, is a symbolic encapsulation of how the international community as represented in the UN relates to the history of the Jewish people, Wistrich said. “This is something to be censored; no narrative that doesn’t fit the currently prevailing Arab narrative is to be permitted.”

UNESCO is fine with organizing Holocaust exhibitions, Wistrich allowed. “They love dead Jews. And they’re more than ready to be very accommodating in drawing the universal lessons of how this must never happen again.” However, the idea “that Jews are alive and well and fighting and struggling to determine their own fate in their own homeland is something much more difficult to stomach, for political reasons that we know.”

Citing UNESCO’s “track record” of anti-Israel bias, Wistrich said he was skeptical from the very beginning about the organization hosting an exhibition that would surely displease the Arab members. In 2011, UNESCO admitted “Palestine” and since then Israeli and Palestinian officials have sparred about its work in Jerusalem. In June 2012, UNESCO approved a resolution slamming Israel over its Jerusalem policies.

Starting in 2011, the US administration, which hitherto had been the organization’s main benefactor, annually contributing $18 million — 22% of its total budget — withdrew funding. “No doubt one of [UNESCO's] major considerations when they initially agreed to this project, which goes so much against the dominant narrative at UNESCO and UN organizations, was that they thought that perhaps this would lead them back into creating a better image for themselves in the US and this might lead to the reversing of that decision.”

But Wistrich, who grew up in Britain before immigrating to Israel, also criticized the way Washington dealt with the situation. The State Department had been repeatedly asked to cosponsor the exhibition, and “after sitting on the fence for a long time they declined, using a very similar argument to that used by the Arab delegates,” Wistrich said.

Earlier this month, Kelly Siekman, the State Department’s director of UNESCO affairs, wrote to the Wiesenthal Center: “At this sensitive juncture in the ongoing Middle East peace process, and after thoughtful consideration with review at the highest levels, we have made the decision that the United States will not be able to cosponsor the current exhibit during its display at UNESCO headquarters. As a rule, the United States does not cosponsor exhibits at UNESCO without oversight of content development from conception to final production.”

“That makes the US, passively at least, complicit in the UNESCO decision,” Wistrich charged. “Because in my view UNESCO would not have felt that it could, with impunity, act in this way if the US had been a cosponsor.”

The State Department later condemned the exhibition’s postponement, and said it had engaged with senior UNESCO officials to affirm its strong interest in “seeing the exhibit proceed as soon as possible.”

“When one looks at it from the outside, one is tempted to see [the State Department's behavior] as an example of schizophrenia,” Wistrich said. It is legitimate not to want to cosponsor an event, he allowed, but the State Department gave “a bogus reason, even if that’s what they believe.” The exhibition “has nothing to do with the peace process,” he asserted. “If the US had agreed to cosponsor — which is not such a dramatic thing for it to do — then probably this would not have happened. You can’t really have it both ways. This expresses something of the ambivalence of the Obama administration.”

After all, Wistrich said, the bottom line of the exhibition was stating that the Jewish people dwells in its homeland by right, because of the culmination of a long and intense attachment, and not by conquest, a sinister colonial project or because of the Holocaust. The US traditionally recognizes that, he added.

“But this administration seems to have a lot of difficulty with doing that, for all kinds of complex reasons, and that’s why I think there’s ambivalence.”

If Obama and his advisers did not have any reservations about the issue they would have acted like the Canadian government, which immediately and without hesitation agreed to cosponsor the exhibition, Wistrich said.

Nevertheless, Wistrich still hopes that his work on the 24 panels was not in vain and that the exhibition will at some point be displayed at the UN headquarters in New York. But to anticipate that UNESCO would change its mind was like hoping the messiah would come tomorrow, he said wryly.

One of the panels (photo credit: courtesy Simon Wiesenthal Center)

One of the panels (photo credit: Courtesy Simon Wiesenthal Center)

What does the exhibit actually show?

“Each panel is a very succinct slice not only of Jewish history, but more specifically of the historical connection between the Jewish people from the dawn of its history and the Land of Israel, up until the present time,” Wistrich said. “Viewers come away with a strong sense of the continuity of the Jewish presence in the Land of Israel, the unique intensity of the spiritual, religious, national, historical and traditional centrality of the Land of Israel in the Jewish consciousness.”

The exhibition covers three millennia of Jewish history, starting with Abraham up until the State of Israel’s efforts to use its technological “prowess” to make the world a better place, Wistrich said. “The emphasis is not so much on what the different conquerors of the Holy Land did — although that obviously has to be described, because it’s the framework — but on what was happening to the Jews in each of these historic eras: where they were concentrated, what they were doing, what their occupations were, what were the spiritual connections.

“The multiplicity of the Jewish presence is astonishing when you examine it closely, even in the worst periods of persecution and discrimination against Jews and sometimes massacres of Jews in the Land of Israel,” he said. “There were always Jewish communities somewhere.”

Those communities and that history, however, will not now be represented by UNESCO.