= IMO Blog =
De invloed van anti-Israel organisaties en het overheidsgeld dat daar heen gaat, deels direct en deels via organisaties als ICCO en Kerk in Actie, is op zichzelf niet nieuw. Twee en een half jaar geleden berichtte het CIDI hier ook al over, en riep men toenmalig minister Rosenthal op om deze subsidies stop te zetten. Joods Actueel schreef indertijd:
In de afgelopen vijf jaar heeft het Nederlandse Ministerie van Buitenlandse Zaken minstens tien miljoen euro gegeven aan organisaties die een boycot van Israel steunen of aan organisaties die Israels bestaansrecht betwisten, zo wees een onderzoek van CIDI uit.
Het onderzoek, dat drie maanden geleden aangeboden werd aan de Minister van Buitenlandse Zaken Uri Rosenthal, toonde aan dat deze organisaties daarbovenop minstens vijf miljoen euro kregen van organisaties die door de Nederlandse overheid gefinancierd worden. Het gaat hierbij voornamelijk om Palestijnse en Nederlandse NGO's, zoals NDC (NGO Development Center) op de Westoever en ICCO, Oxfam Novib, Cordaid en IKV Pax Christi in Nederland.
Het betreffende rapport staat helaas niet online. Het extreme Badil, dat zelfs antisemitisme propageerde en aanmoedigde, ontving 100.000 dollar van het genoemde NDC, dat geld verdeelt onder diverse Palestijnse en Israelische NGO's, merendeels met een radikale anti-Israel agenda. Het CIDI schrijft dat Nederland sinds 2008 liefst 8 miljoen dollar aan de NDC heeft gegeven. Hoeveel daar inmiddels is bijgekomen weet ik niet, maar in 2012 kreeg de NDC van haar donoren (Nederland, Zweden, Zwitserland en Denemarken) 6,7 miljoen dollar. Hoewel er ook geld naar de palliatieve zorg voor kankerpatiënten en het Centre for Architectural Conservation is gegaan, ligt het zwaartepunt duidelijk bij de organisaties met een politieke (lees: anti-Israel) agenda.
ICCO lag een paar jaar geleden onder vuur, niet zozeer vanwege het CIDI onderzoek maar vooral door een rapport van NGO Monitor over Nederlandse NGO's dat eind 2010 uitkwam. Daaruit bleek dat ICCO de website Electronic Intidafah ondersteunde (en zelfs mogelijk had gemaakt) en men gaf voorbeelden van extreme uitlatingen op de website en van de 'executive director' Ali Abunimah. De Jerusalem Post schreef:
Abunimah also equates Israel to Nazi Germany, comparing the Israeli press to Der Stürmer, referring to Gaza as a 'ghetto for surplus non-Jews,' and claiming that 'Zionism is not atonement for the Holocaust, but its continuation in spirit.'
De Jerusalem Post vroeg toenmalig minister Rosenthal om een reactie en hij zei de zaak te zullen onderzoeken.
Het misbruik van overheidssubsidies voor anti-Israel activiteiten en organisaties is de afgelopen jaren al vaker in het nieuws geweest. In 2007 bracht het CIDI een rapport uit over United Civilians for Peace dat hun budget en anti-Israel activiteiten aan de kaak stelde, maar dat buiten een item in Netwerk niet veel publiciteit kreeg. In 2010 kwam onder andere ICCO onder vuur te liggen toen bleek dat men een Palestijnse organisatie steunde die opriep tot een totale boycot van producten uit Israel en een poster had verspreid met een bijl die een Davidster kapot slaat. In antwoord op Kamervragen zei Verhagen toe dat hij subsidiegeld dat voor anti-Israel propaganda wordt gebruikt zou terugvorderen. Ook kondigde hij aan met de hulporganisaties in gesprek te gaan en "aan te dringen op een zorgvuldige toetsing en monitoring", om zodoende te voorkomen dat ,,ontsporingen" als deze in de toekomst nog eens voorkomen.
In 2011 kwamen de subsidies voor anti-Israel organisaties opnieuw in het nieuws. Zo schreef Spitsnieuws op 27 juni:
De Nederlandse hulporganisaties ICCO en Cordaid financieren nog steeds diverse organisaties die lobbyen voor boycots, sancties en zelfs de ontmanteling van Israël. Dat meldt de website NGO monitor. Het is niet de eerste keer dat de organisaties in opspraak komen.
Daarna wordt het door ICCO gesteunde Badil genoemd, dat tegen het vredesproces is en het Ma'an Development center, gesteund door Cordaid, dat 'plannen smeedt om Israel omver te werpen'. Spits vervolgde:
ICCO en Cordaid hebben zich eerder verdedigd tegen beschuldigingen van licht antisemitisme door te stellen dat ze zelf geen boycots steunen. Minister Rosenthal liet ze toen vrijuit gaan, maar stelde wel dat ICCO kabinetsbeleid "ondermijnde".
ICCO directeur Marinus Verweij verdedigde echter eerder dat jaar in De Volkskrant de boycot campagnes, en verwees daarbij naar de oproep van circa 170 Palestijnse organisaties in 2005 tot een internationale boycot en sancties tegen Israel. Hij reageerde daarmee op kritiek van minister Rosenthal vanwege de steun van ICCO aan Electronic Intifada dat een boycot bepleit van Israel en geweld tegen Israel rechtvaardigt. Hij hekelde ook het feit dat de regering zelf een deel van de Palestijnse organisaties steunt die de oproep tot BDS hebben ondertekend, maar dat ICCO daarom wordt gekapitteld. En daarmee heeft hij natuurlijk wel een punt.
ICCO trok zich niks aan van de kritiek en bleef Electronic Intifada steunen. Nazivergelijkingen, leugens, BDS oproepen en pleidooien voor een einde van de staat Israel bleken prima in overeenstemming met haar doel van een wereld zonder armoede en onrecht en een duurzame vrede tussen Israel en de Palestijnen. Of ICCO door minister Rosenthal is gekort vanwege haar weigering, is me niet helemaal duidelijk. Het CIDI schreef begin 2011 dat ze de indruk had dat organisaties vanwege haar rapport meer verantwoording afleggen over hun uitgaven. Cordaid had gemeld met 42% te zijn gekort en ICCO en Oxfam-Novib zeiden ook een korting te verwachten. Blijft onduidelijk in hoeverre dat ook echt was vanwege onvrede met de koers.
In 2012 ontving ICCO 82 miljoen euro van de Nederlandse regering. In 2011 was dat 58,9 miljoen, In 2010 88,8 miljoen, in 2009 117,2 miljoen en in 2008 110,6 miljoen. Het overgrote merendeel hiervan (in 2008 106,5 miljoen) is directe projectsteun aan de derde wereld, en kan dus niet voor anti-Israel activiteiten worden misbruikt.
Deze bedragen komen uit de financiële jaarverslagen van ICCO en schijnen alleen ICCO zelf te betreffen. Sinds een aantal jaren worden de subsidies toegekend aan 'allianties' van ontwikkelingsorganisaties, om de enorme versnippering tegen te gaan. In november 2010 berichtte NRC:
De grootste ontvanger van geld uit de begroting van Ontwikkelingssamenwerking is de alliantie met Oxfam Novib als hoofdaannemer. De komende vijf jaar kan dit samenwerkingsverband in totaal 421 miljoen euro tegemoet zien. Goede tweede is de door hulporganisatie Cordaid geleide alliantie die tot en met 2015 in totaal 402 miljoen euro krijgt.
United Civilians for Peace, speciaal opgericht door ICCO, Oxfam-Novib, Cordaid, Kerk in Actie en IKV/Pax Christi om hun anti-Israel activiteiten te bundelen, had tot een paar jaar geleden ruim een half miljoen per jaar aan bijdragen van de deelnemende organisaties tot zijn beschikking. Daarnaast steunden deze organisaties ook direct diverse anti-Israel organisaties en projecten.
NGO Monitor laat zien dat ICCO een trits aan anti-Israel organisaties ondersteunt, waarvan velen voor een boycot ijveren en Israel niet erkennen en dus tegen vrede zijn. Naast Al Haq gaat het dan bijvoorbeeld om Coalition of Women for Peace, DCI-Palestine, Electronic Intifada en Addameer. Oxfam-Novib kreeg in 2012 bijna 60 miljoen euro van de Nederlandse regering, waarvan het o.a. de volgende organisaties steunt: Coalition of Women for Peace, Palestinian Centre for Human Rights, Palestinian Agricultural Relief Committees, Teacher's Creativity Centre, WCLAC, Women's Affairs Centre en Muwatin. Kerk in Actie kreeg 233.000 euro, waarvoor het o.a. Sabeel, DCI-Palestine Section en EAPPI steunde. Organisaties als Sabeel, Addameer en Al Haq pleiten tegen iedere vorm van samenwerking met Israel en Israels bestaansrecht, dat in hun ogen inherent 'racistisch' is. In feite geldt dat voor bijna alle Palestijnse NGO's, die ook allemaal de oproep tot BDS in 2005 hebben ondertekend, een oproep waarbij het uitdrukkelijk niet slechts om de nederzettingen ging maar om heel Israel.
Ratna Pelle
Geen opmerkingen:
Een reactie posten