http://www.israel-palestina.info/actueel/2017/12/15/kinderachtig-gezeur-hollandse-maand-shufersal/
Gilo zou een ‘illegale Israëlische nederzetting’ zijn
– Door Tjalling, –
Recent was het ‘Hollandse maand’ bij Shufersal, een grote Israëlische supermarktketen. De promotiemaand werd op een feestelijke en passende manier voorzien van afbeeldingen van grachtenpanden en bollenvelden, en het bekende Holland-logo, kortom ‘Holland in een Israëlische super’. De Hollandse week zal vast ook goed in de smaak zijn gevallen bij Israëlische Arabieren, veel van hen zijn dol op stroopwafels en nu konden ze die kopen. De promotiemaand viel helaas niet bij iedereen in de smaak.
Om te beginnen al niet bij het The Rights Forum. Dat was trouwens wel te verwachten. Dat Forum hakt altijd in op Israël, wat meestal neerkomt op venijnig gezeur. Zo ook nu weer. Boven een artikel op de site van TRF prijkt een foto van de Hollandse maand die genomen is in de Shufersal vestiging te Gilo, een Joods stadsdeel van Jeruzalem. De foto was bedoeld als bewijsmateriaal om daarmee een uitspraak van minister Zijlstra te kunnen weerleggen. Hij had in verband met de Hollandse maand gezegd dat ‘de Nederlandse ambassade heel zorgvuldig geweest was bij de activiteiten die zij heeft ondernomen. Die waren alleen toegespitst op de supermarkten in Israël’. Volgens TRF ligt Gilo niet in Israël, omdat men bij TRF schijnt te kunnen wat voor iedereen anders onmogelijk is, namelijk de enig juiste definitie van Israël te geven. Daaronder valt wat hen betreft Gilo kennelijk niet. De definitieve grenzen van Israël kunnen het beste worden vastgesteld als resultaat van rechtstreekse vredesonderhandelingen. Gilo is een wijk in het zuiden van Jeruzalem, waarvan de grond al voor WO2 door Joden was gekocht. Volgens het delingsplan van de VN zou het onderdeel worden van de aparte status van Jeruzalem, maar in 1948 werd het door Jordanië veroverd. In 1967 nam Israël het in, en voegde het bij de gemeente Jeruzalem. Vanaf 1971 werden er huizen gebouwd en werd het een Joodse wijk. Het staat nu al vast dat Gilo definitief bij Israël zal blijven in enig vredesakkoord, maar dat is nog niet officieel. Omdat dit nog steeds niet zo is kon de foto in de Shufershal vestiging te Gilo een welkome, en tegelijk hèèl kinderachtige, aanleiding zijn voor TRF om hun geschut tegen Israël maar weer eens in stelling te brengen.
Door de abjecte houding van TRF oprichter Dries van Agt jegens Israël, heeft hij zichzelf en zijn forum al behoorlijk gediskwalificeerd en wordt zelfs niet meer door elke Israëlicriticaster serieus genomen. Maar vanuit de Tweede Kamer was er ook kritiek op de Hollandse promotiemaand. SP-Kamerlid Sadet Karabulut had problemen met het feit dat de supermarktketen ook actief is in Israëlische nederzettingen, wat volgens haar in strijd is met het Nederlandse ontmoedigingsbeleid. Nu moest minister Zijlstra wel in actie komen en stuurde een brief aan de Tweede Kamer waarin hij verklaarde ‘dat Shufersal zelf de producten heeft gekozen en ook zelf verantwoordelijk is geweest voor de promotie en de distributie’. De ambassade heeft Shufersal geïnformeerd over het Nederlandse ontmoedigingsbeleid (het actief ontmoedigen van Nederlandse bedrijven om te investeren in Israëlische -bouw-projecten op de Westelijke Jordaanoever T.Tj). Het ontmoedigingsbeleid is echt iets anders dan een boycot tegen Israël. Er is immers geen handelsban. Bedrijven bepalen zelf welke activiteiten zij ontplooien en met welke partners zij samenwerken, met inachtneming van de OESO Richtlijnen. De problemen die Kamerlid Karabulut heeft, hebben dus te maken met het ontmoedigingsbeleid waarin de eindverantwoordelijkheid wordt gelaten aan bedrijven zelf.
De aanvankelijke uitspraak van minister Zijlstra m.b.t. de betrokkenheid van de ambassade was correct geformuleerd. De activiteit die de ambassade heeft ondernomen was het informeren van Shufershal over het ontmoedigingsbeleid en lijkt mij voldoende zorgvuldig. Als Kamerlid Karabulut verstandig is, of juister uitgedrukt geschikt voor haar functie, dan zal de brief van minister Zijlstra ook voor haar afdoende zijn geweest. Men kan zich echter in alle bochten wringen, links of rechtsom, op het begrip ‘Israël’ kan elk zinnig mens worden kapotgeschoten, want wat is Israël per definitie precies?
In Encyclio.nl maar liefst 14 definities van `Israël’ waarvan hier de eerste drie.
1: Israël zelfst.naamw. [land|land=Israël] een land in het Midden-Oosten gelegen aan de Middellandse Zee
2: Israël ligt in het Midden-Oosten en grenst aan Libanon, Syrië, Jordanië, Egypte en de Palestijnse Autoriteit. Israël is een smal, langgerekt land en kent van west naar oost 3 landschappen: de kustvlakte, het westelijk bergland en de slenk van el Ghor…
3: Israël (Ivriet: Medinat Jisraeel, Arabisch: Dawlat Isra’il = Staat van Israël), is een republiek in het Midden-Oosten in het werelddeel Azië. De totale oppervlakte van Israël is officieel 20.770 km2, en het land is daarmee ongeveer half zo groot als Nederland. Dit is volgens de grenzen van 1949, dus exclusief de bezette gebieden en de Palestijn…
In dit verband zou dan de derde definitie van toepassing kunnen zijn; namelijk de staat van Israël volgens de (wapenstilstands)grenzen van 1949. Vervolgens is het interessant ook nog even uit te pluizen wat nu precies wordt bedoeld met ‘staat’. Hiervan geeft Encyclio.nl maar liefst 23, van elkaar verschillende, definities. Kortom, over definiëring van Israël bestaat geen eensluidendheid! Gaan de problemen van Karabulut tenminste nog ergens over, TRF kan inderdaad niks anders dan botweg inhakken op Israël.
Maar waarom nu al die kinderachtigheid rondom een Hollandse promotiemaand in een Israëlische supermarktketen? Omdat het in Israël is en dus om Israël gaat. Een land wat over de hele globe door zeer velen wordt beschouwd als een bezettingsmacht die machteloze Palestijnen onderdrukt. Of in elk geval de sterkste partij is bij een conflict wat zo snel mogelijk, hoe dan ook, zou moeten worden beëindigd. Eigenlijk zou je kunnen stellen dat de wereld geobsedeerd is door het Midden-Oosten-conflict, en de status en positie van de betrokken partijen. Een andere verklaring van die kinderachtige kinnesinne rondom een Hollandse promotiemaand bij een supermarktketen in een land, wat net als bijv. Nederland fouten maakt, heb ik niet.
Uit diezelfde geobsedeerdheid zal hoogstwaarschijnlijk ook de disproportionele verontwaardiging te verklaren zijn die uit grote delen van de wereld is gekomen op de recente aankondiging van president Trump om Jeruzalem te erkennen als hoofdstad van Israël. Hij loste zijn verkiezingsbelofte in en bekrachtigde daarmee ook een besluit wat al in 1995 door het Amerikaanse congres werd genomen. Jammer dat de Donald dit moest doen. Het zou beter zijn geweest wanneer ex president Bill Clinton of Barak Obama het destijds zou hebben bekrachtigd.
