http://www.israel-palestina.info/actueel/2013/03/16/de-antisemitisme-spiegel-van-bart-voorzanger/
IMO Blog
In mijn vorige blog had ik het vooral over de toon in het recente antisemitisme debat en de wederzijdse beledigingen en aantijgingen. Hier wil ik meer op de inhoud ingaan.
In de discussie worden de bekende stellingen ingenomen. Mensen als Afshin Ellian en Theodor Holman tonen zich geschokt en geven aan wat eraan gedaan kan worden. En op de bekende linkse en anti-Israel blogs wordt de zaak gebagatelliseerd en de boodschapper gehekeld. Op Republiek Allochtonië stond een venijnig en ook gewoon erg dom artikel van Bart Voorzanger met de bekende canard dat die jongeren niet weten waar ze het over hebben en eigenlijk alleen zionisten of Israeli’s bedoelen, en dan is het niet zo erg. Dit artikel werd door Abu Pessoptimist de hemel in geprezen. Ik ga er hieronder uitgebreider op in. Ik vrees dat dit een visie is die steeds gangbaarder wordt, en dat de schuld voor dergelijke walgelijke uitspraken zo via een ommetje weer bij de Joden zelf neergelegd wordt. Wel zo makkelijk.
Voor hen is ‘jood’ synoniem met Israël, en Israël is – niet geheel onbegrijpelijk – in de ogen van veel moslimjongeren dé grote boosdoener in het Midden-Oosten.
’t Is verleidelijk deze jongens weg te plakken achter het etiketje ‘antisemitisme’, maar ’t is zeer de vraag of dat iets verheldert. Met gruwelsprookjes over babybloed in matzebeslag, de moord op een heiland of een internationale samenzwering die naar wereldheerschappij streeft, heeft hun ‘antisemitisme’ weinig te maken. En voor zover ze al geloven in een internationaal complot zitten ze de werkelijkheid redelijk dicht op de hielen: zonder westerse steun had Israël zijn schrikbewind niet lang volgehouden. De fout die ze maken is dat ze joden en Israëli’s over één kam scheren, en die fout maken ze omdat ze te weinig weten.
De moslimouders en -docenten die ik over deze kwestie sprak, gebruikten weliswaar regelmatig het woord ‘joden’ waar ze ‘Israëli’s’ bedoelden, maar ’t vergde weinig doorvragen om duidelijk te krijgen dat ze het onderscheid wel degelijk zagen en maakten.
Het zijn geen antisemieten maar voor zover ze het wel zijn is dat ook terecht. Okay, dus wanneer die jongens alleen alle zionisten of alle Joden die achter Israel staan dood wensen, dan is er niet veel aan de hand. Mogen we dan ook alle Turken die achter Erdogan staan doodwensen? En alle Chinezen die het beleid van hun regering tegenover bijvoorbeeld Tibet steunen? Het is een absurde redenering, die doet denken aan de tijd dat Joden zich gedwongen moesten bekeren. Wanneer zij zich van hun duivelse geloof afwendden konden ze worden gespaard. Zo hebben er heel wat voor de inquisiteurs gestaan. Er wordt wel vaker (maar meestal wat subtieler) een onderscheid gemaakt tussen ‘foute’ en ‘goede’ Joden, waarbij de goede Joden de slachtoffers zijn van de Holocaust en de foute Joden de zionisten die vervolgens hetzelfde met de Palestijnen doen en de Holocaust misbruiken om dit goed te praten. Het enige wat we daarom hoeven te doen, is de Marokkaanse en Turkse jeugd uitleggen dat de Joden van toen wel een beetje op de Arabieren van nu lijken, dat Hitler wel wat weg had van Wilders nu, en dat iedereen, ook de Marokkaanse regering, indertijd probeerde de goede Joden te helpen. Geschiedenisonderwijs is daarom nuttig, aldus Bart Voorzanger, maar daarbij moeten we wel eerlijk zijn over de wandaden van Israel:
Maar behandel dan ook het ontstaan van de staat Israël, compleet met de minder fraaie details van tientallen uitgemoorde en honderden etnisch gezuiverde Arabische dorpen die vervolgens werden verwoest of herbevolkt met Europese immigranten, de massale, compensatieloze inbeslagname van Arabisch land, en de nog altijd voortdurende rechteloosheid van Arabische ‘staatsburgers’ (…) je laat ermee zien dat je bereid bent ook een waarheid onder ogen te zien die zíj van groot belang achten omdat die hun geloofsgenoten raakt.
Vervolgens prijst hij de visie van de Turkse jongeren op Israel:
En misschien kunnen we ons zelfs door deze jongens laten inspireren. Hun oordeel over joden raakt kant nog wal, althans zolang we bij ‘joden’ denken aan wat die term voor ons betekent. Maar hun oordeel over het optreden van de staat Israël, op hoe weinig dat ook berust, is zo gek nog niet. We beginnen langzaam in te zien dat Israël zich met zijn nederzettingen in bezet gebied en met zijn muur dwars door Palestijnse dorpen en landerijen ernstig misdraagt. Voorzichtig tekent zich een boycot van producten uit die nederzettingen af. Maar dat gaat natuurlijk op geen stukken na ver genoeg. Vrijwel alle producten uit Israël zijn afkomstig van geroofd en nog altijd niet betaald land en verdienen het derhalve geboycot te worden.
We denken graag dat het probleem daar opgelost zal zijn zodra Israël en Palestina elkaars bestaansrecht erkennen en het eens raken over de grenzen tussen beide. Maar in feite begint het dan pas. Ook een Israël dat niet langer in oorlog is met zijn Palestijnse buren, is een land met een forse minderheid die van al zijn bezit en bestaansmiddelen beroofd is en moet leven in overbevolkte stadjes en dorpen, vaak zonder fatsoenlijke watervoorziening, zonder fatsoenlijke riolering, zonder fatsoenlijke energievoorziening, zonder fatsoenlijke medische voorzieningen, waar de wegen niet of nauwelijks onderhouden worden, waar geen droog brood te verdienen valt en de ruimte ontbreekt om dan zelf maar wat voedsel te verbouwen, stadjes en dorpen die vaak niet eens op Israëlische kaarten en in Israëlische gegevensbestanden staan, wat het aanvragen van een paspoort of het boeken van een vlucht flink kan bemoeilijken.
Dit is natuurlijk een en al onzin, overgenomen van zwaar antizionistische sites als Mondoweiss. Israelische Arabieren hebben het in Israel beter dan in welk Arabisch land ook, ze bezitten land in Israel, hebben uiteraard riolering, elektriciteit en alle andere voorzieningen die Joden ook hebben, studeren, werken, rijden op dezelfde wegen en met dezelfde auto’s als Joden, zitten in de politiek en worden in dezelfde ziekenhuizen geholpen. Daarnaast kunnen ze naar een onafhankelijke rechter stappen, hebben ze onderwijs in hun eigen taal, is Arabisch een officiële taal in Israel, en is de islam een officiële religie die openlijk beleden kan worden zonder enig probleem of enig risico van geweld. Kom om al dat soort zaken maar eens aan als minderheid in een Arabisch land. De dorpen die niet op de kaarten staan liggen in de Negev en worden door de Bedoeïenen gesticht op een ietwat vergelijkbare manier waarop de kolonisten op de Westoever te werk gaan: ze zetten er een paar tenten en bouwsels neer, tappen illegaal water en elektriciteit af en laten hun vee grazen. Het probleem met de Bedoeïenen in de Negev is gecompliceerd en is zeker niet alleen Israel toe te dichten, al is zij ook niet vrij te pleiten. Zie hier een interessante video over de problematiek. Dit probleem speelt overigens niet alleen in Israel, en niet alleen bij de Bedoeïenen.
Dat Voorzanger Israel niet erkent en dus vindt dat het Joodse volk geen recht heeft op een eigen staat, blijkt nog duidelijker uit zijn slot:
Eenzelfde verwijt aan het adres van bijvoorbeeld joods Nederland hoor je nooit, terwijl hun geloofsgenoten in Israël dágelijks de mensenrechten van honderdduizenden Palestijnen schenden, en dat zowel in de Bezette Gebieden als in, eh … nou ja, de rest van het bezette gebied dus eigenlijk. Wij meten met twee maten. Over welke daarvan de juiste is, kun je twisten. Wat mij betreft is het de maat die ons leert dat joods Nederland geen blaam treft. Maar eis dan van islamitisch, Marokkaans of Turks Nederland ook niet dat het zich uitspreekt over het wangedrag van andere moslims, Marokkanen of Turken. Doet u dat wel, dan moet niet verbaasd zijn over Turkse jochies die álle joden verantwoordelijk achten voor de Palestijnse tragedie; ’t is uw eigen manier van denken …
‘De rest van het bezette gebied’. Juist ja, het was altijd al Palestina, de Arabieren hebben recht op het hele Midden-Oosten inclusief Al Quds en bezet Tel Aviv, en de Joden, die de pech hadden door de Romeinen te zijn verdreven (omdat ze weigerden hun religie op te geven en de keizer te aanbidden), hebben pech. Dat ze elders werden vervolgd, verdreven en vermoord, en dat ze Palestina nog steeds als hun thuis zagen, jammer dan. Daar kunnen de Palestijnen toch niks aan doen? Dat er altijd Joden in het gebied hebben gewoond, dat het voor de Britten kwamen een Ottomaanse provincie was waar nooit sprake was van enig Palestijns-Arabisch nationalisme laat staan een eigen staat, who cares? Wat? Mufti? Arabisch antisemitisme? Pogroms in Jeruzalem en Safed? Zie je nu hoe goed die geoliede propagandamachine van de Joden, eh, zionisten, werkt? Logisch dat die Turkse jongens het daar helemaal mee hebben gehad en wel bewondering hebben voor de man die met de Joden wilde afrekenen.
En dan de opmerking dat wanneer we van Marokkanen vragen om wangedrag van andere moslims te veroordelen, we in feite hetzelfde doen als die Turkse jongens die vinden dat alle Joden dood moeten. Ten eerste is er nogal een verschil tussen iemand of een groep verwijten zich ergens niet tegen uit te spreken, en een groep dood willen hebben. Wanneer Wilders zou zeggen dat alle Marokkanen dood moeten omdat sommige Marokkanen rottigheid uithalen, kom je al dichter in de buurt. Dan nog is er een klein verschil, namelijk dat het met de Joden is gebeurd, en dat de nu levende Joden nog steeds met de gevolgen daarvan te maken hebben. De Joden dood wensen heeft, in het licht van de eeuwenlange vervolgingen en moordpartijen die culmineerden in de Holocaust daarom een extra macabere bijklank. Een ander verschil is dat Marokkanen niet alleen in Marokko tegenover de Amazigh rottigheid uithalen, maar het ook in onze wijken en steden doen, en ervoor zorgen dat onze Joden niet meer met een keppel op in Amsterdam naar de sjoel kunnen lopen en onze homo’s beter niet hand in hand kunnen lopen. Stel je voor dat tienduizenden Joodse jongeren Marokkanen en Turken zouden treiteren en het zo ver ging dat moslima’s in een aantal wijken niet meer met een hoofddoek op over straat kunnen? Dan kom je dichter in de buurt, en in dat geval zou ik eerlijk gezegd iets beter kunnen begrijpen als Turkse jongens weleens wat lelijks over Joden zeggen.
Voorzangers’ hatelijke stukje draagt bij aan het probleem in plaats van de oplossing. Hij vertelt een hoop onzin over Israel en legitimeert anti-Joodse sentimenten. Ik vind het persoonlijk onbegrijpelijk dat zo’n haatstuk op het doorgaans gematigde ‘Republiek Allochtonië’ wordt geplaatst. Zijn oplossing is om de jongeren nog meer haat tegen Israel, de enige Joodse staat, bij te brengen, in de hoop dat ze dan bereid zijn de Joden in Nederland met rust te laten. Het klinkt een beetje naar de Troika, waarbij de wolven steeds een kind kregen toegeworpen in de hoop dat ze daar weer even mee zoet waren en de anderen gespaard konden worden. De jongeren moet natuurlijk geleerd worden dat Israel recht van bestaan heeft zoals ieder ander land, en dat de Joden een volk zijn, niet slechts een religie, en dat zij ook legitieme aanspraken hebben op Israel. Daarnaast moet ze worden bijgebracht dat de Palestijnen niet alleen slachtoffers zijn maar een deel van de ellende over zichzelf hebben afgeroepen, en dat beide partijen hun mindere bladzijden hebben in deze geschiedenis. Dat alles komt niet overeen met wat zij over de zaak hebben opgevangen op Al Jazeera en andere media. Het komt niet overeen met hun beeld van de Arabier als het ultieme slachtoffer van het boze westen en de Joodse almacht. Maar als je het antisemitisme wilt bestrijden dan moet je ook een reëel beeld geven van de Joodse staat, en die niet aan de wolven uitleveren.
Ratna Pelle
