Laatste poging om VN Mensenrechtenraad relevant te maken

 

Voor alle leden van de VN "Mensenrechtenraad" zou toch al lang duidelijk moeten zijn dat ze in een Orwelliaanse club terecht zijn gekomen, zoiets als de "United Civilians for Peace" (goddank op sterven na dood nu de subsidiestekker eruit is getrokken), die wellicht united zijn, maar noch civilians noch vredesactivisten, maar een eenzijdig en hypocriet actieclubje tegen Israel; zoiets als de Mensenrechtenraad dus.

 

Wouter

___________

 

The last gasp effort to make the UNHRC relevant

http://elderofziyon.blogspot.com/2011/04/last-gasp-effort-to-make-unhrc-relevant.html

 

 

A very interesting dispatch from AP:

Several members of the U.N.'s top human rights body are pressing for an emergency meeting to examine the government crackdowns against popular protests that have swept the Middle East and North Africa, Western diplomats said Wednesday.

The countries, from Latin America, Europe, North America and Asia, are trying to collect 16 signatures necessary to force a special session of the U.N. Human Rights Council next week, the diplomats said.

They spoke on condition of anonymity because of the sensitivity of the subject, which was underlined by the innocuous title proposed for the meeting — "Promotion and protection of human rights in the context of recent peaceful protests."

The title was chosen to avoid singling out particular countries, the diplomats said. But they confirmed that Egypt, Tunisia, Libya, Yemen, Bahrain and Syria would be among the nations whose violent suppression of protests would be on the agenda.

The Organization of the Islamic Conference, whose members carry significant weight in the 47-nation Human Rights Council, said it wouldn't consent to holding such a meeting.

"We think that the events that are taking place do not merit some kind of a special session," said Zamir Akram, Pakistan's ambassador to the U.N. in Geneva.

He accused those advocating a special session of double standards, and said the OIC would use any such meeting to focus on human rights abuses by Israel instead.

We already know that the UNHRC is a joke. (Leading UNHRC advisor Jean Ziegler edited a book that likened Libya's dictator Moammar Gaddafi to philosopher Jean Rousseau.) Yet there are those who cling to the idea that it has some relevance; pointing to the very few non-Israeli statements it has made or to the fact that it finally, belatedly kicked Libya out.

The UNHRC's actions over the next few days should be the final nail in the coffin of this thoroughly corrupt institution as well as proof positive that the Organization of Islamic States has an agenda that is fundamentally opposed to human rights.

And how much more proof do you need that Israel is used as a scapegoat for Muslim human rights abuses than the statement by the Pakistani ambassador to the UN?

Israel laat te veel kansen voorbij gaan

 

Ari Shavit is ontnuchterend en niet erg optimistisch, maar ik denk dat hij wel gelijk heeft. Dit gaat overigens in tegen het bekende cliché dat er steeds minder land voor de Palestijnen overblijft, en de Palestijnen nu blij zouden zijn met wat ze in 1948 afwezen.

 

RP

-----------

 

One last chance for Israel to reaffirm its right to exist

http://www.haaretz.com/print-edition/opinion/one-last-chance-for-israel-to-reaffirm-its-right-to-exist-1.357149

This time it is not the chance to end the conflict with the Arabs but to work with the international community to firmly establish the Jewish state's right and ability to exist.

By Ari Shavit / Published 01:24 21.04.11

Just like the Palestinians, we never miss an opportunity to miss an opportunity. Time after time, we reject the complex diplomatic proposal that has been placed on the table. Time after time, the next proposal is more difficult than its predecessor. Although time is against us, we recklessly refuse to realize this. We refuse today what we will ask for tomorrow and what will cause us regret the day after tomorrow.

In 1987, Israel did not move ahead on a peace agreement that might have have been signed with King Hussein. In 1991, Israel did not reach an autonomy agreement that it might have been able to reach with the Palestinian leadership in the territories. In 1993, Israel did not demand that mutual recognition between it and the Palestinian Liberation Organization be immediately turned into a final-status agreement. In 1995, Israel did not try to implement the Abbas-Beilin understandings. In 2002, Israel did not propose its own initiative to counter the Arab peace initiative. In 2005, Israel did not leverage disengagement to determine a defensible border that would divide the land.

Because of greed and hesitation, we always did too little too late. Because we tried to have it all, we have attained little. Because we tried to expand our border, we have narrowed it. Deplorable foot-dragging has caused us irreversible diplomatic damage.

Make no mistake: It is not at all certain that at any one of the tests over the past quarter-century, Israel had a partner. It is unclear whether King Hussein, Faisal Husseini, Yasser Arafat, Mahmoud Abbas and the Arab League were partners for peace. But the moment to test Husseini was the year of the Madrid Conference. The moment to test Arafat was the great summer of Oslo. The moment to test Abbas was the winter after Rabin's assassination. The right time to test the Arab League and the international community would have been right after disengagement. Israel did not act at the right time and the right place to put its enemies and allies to the true test.

The outcome is an avalanche. The more time that passes, the more the Jewish national movement retreats and the stronger the Palestinian national movement becomes. International support for Zionism has eroded while Israel's security and demographic situation grows worse.

What Israel could have gotten from Jordan we are unlikely to get from the PLO and will not be able to get from Hamas. What we could have gotten from Clinton, it is doubtful we can get from Obama and impossible to get from his successors. What we could have gotten from the international community in exchange for a major withdrawal in 1990, in 2000 and in 2005, we cannot get now. The slope is not only slippery, it is also steep.

Prime Minister Benjamin Netanyahu should understand the process well. The statesman who was once a Greater Land of Israel man now has the views of one of Labor's early predecessors, Ahdut Ha'avoda. His fondest dream is the Allon Plan to partition the West Bank. His red lines are Rabin's lines. What deputy foreign minister Netanyahu rejected point-blank in 1991, Prime Minister Netanyahu is enthusiastically prepared to adopt in 2011. But even during his two years in leadership, Netanyahu has continued to stall and stall - and stall. He did not produce a daring diplomatic plan following his Bar-Ilan speech. He did not propose the establishment of a demilitarized and limited Palestinian state last summer. He allowed Obama, Abbas and time to wreak havoc on him. He brought Israel to a point in which time, which is working against it, could be its undoing.

The opportunity of the summer of 2011 differs from all previous ones. This time, it is not a chance to make peace, but to avoid defeat; not the chance to end the conflict with the Arabs but to work with the international community to firmly establish the Jewish state's right and ability to exist. But to implement even this modest opportunity, we will have to pay. It must be made clear that Israel will not rule over another people, and that under the right conditions and at the right time, Israel will withdraw to adjusted 1967 borders. The payment required is costly and painful. For Prime Minister Netanyahu, the chance of the summer of 2011 is the last chance. 

 

Geen humanitaire crisis in Gaza volgens Rode Kruis

 

Opzienbarend dat het Rode Kruis nu toegeeft dat er geen humanitaire crisis in de Gazastrook is.

De Gazavloot van vorig jaar mei was in zekere zin succesvol, daar de hierbij gepaard gaande internationale kritiek Israel noopte om de blokkade van Gaza te verlichten, die voorheen alleen essentiële levensmiddelen en medicijnen doorliet. Wel staat men op controle van wat de strook in en uit gaat, en dat is een doorn in het oog van radikale anti-Israel activisten als Rob Groenhuijzen, die Hamas vrij baan willen geven om zich tegen Israel te bewapenen. 

Een vredelievend regime dat Israel niet wil vernietigen en niet haar buren met raketten en mortieren bestookt, zou de oplossing zijn voor het isolement en de economische stagnatie die de strook nu in haar greep houdt, maar over de Hamas terreur naar de eigen bevolking en naar haar buren hoor je de solidaire 'vredesactivisten' van "Free Gaza" en ISM niet. Nee, de onlangs door islamisten vermoorde Italiaanse "vredes"activist Vittorio Arrigoni ging vrolijk op de foto met Hamas premier Haniyeh, en vele activisten voor hem.

 

Zie ook Keesjemaduraatje: Vier strategieën voor een vreedzame Gaza Flotilla

 

Wouter

_____________

 

 

Red Cross official: There is no humanitarian crisis in Gaza

http://dover.idf.il/IDF/English/News/today/2011/04/2004.htm

 

The Red Cross is an international organization founded in 1863. It promotes laws that protect the victims of war and provides humanitarian aid to people living in conflict zones. IDF Spokesperson Mathilde Redmatn, deputy director of the Red Cross is Gaza, says her organization's repeated requests to monitor Gilad Shalit's condition have been refused by Hamas

Rotem Caro Weizman

Mathilde Redmatn is the deputy director of the Red Cross in the Gaza Strip. Redmatn has had the opportunity to see with her eyes what most of us only see on television screens.

On previous assignments, Redmatn has lived in Congo and Colombia. Her activities in Gaza are completely different, she says. 

"Of course the work is different everywhere, but here the fabric of life is problematic," she says. "There are two peoples, one living under closure and one living under daily rocket fire, which violates international law.

Redmatn has a lot to say about problems related to the closure Israel has placed on Gaza but she also talks about the surprising normalcy in one of the most explosive regions of the world that receives extensive media attention.

"There is no humanitarian crisis in Gaza," she explains. "If you go to the supermarket, there are products. There are restaurants and a nice beach.  The problem is mainly in maintenance of infrastructure and in access to goods, concrete for example. Israel has the legitimate right to protect the civilan population, this right should be balanced with the rights of 1.5 million people living in the Gaza Strip. Despite the easing of the closure and the partial lifting of export bans in the wake of the flotilla incident, continued restrictions on the movement of people and difficulties in importing building materials hampered sustainable economic recovery and dashed any hope of leading a normal and dignified life".

The Red Cross is an international organization founded in 1863. It promotes laws that protect the victims of war and provides humanitarian aid to people living in conflict zones.  Red Cross representatives have worked in Gaza since 1967. Their goal, says Redmatn, is twofold.

"We are documenting human rights violations according to international law and we speak with relevant parties on how to take care of the issue," Redmatn says.  "We are talking about captives , soldiers, the wounded, and in fact anyone defined by the Geneva Convention. Additionally, in the area of humanitarian assistance, we are mainly engaged in the areas of water and sanitation. We are talking about a highly dense population.  Most of the infrastructure cannot be improved due to the closure so we try to improve the situation with existing tools. One example of this is a factory we helped establish in order to clean sewage water that spills into the sea."

The Marmara, Hamas and the Arab world

It is important to remember that the Red Cross is not a political organization by definition.  It operates through reports and two-sided dialogue, without expressing its own positions, maintaining complete neutrality.

"Our goal is not to negotiate peace, but to ensure the well-being of the civilian population," Redmatn says. "We understand and recognize Israel's right to security but it needs to maintain the balance between that and the right of Palestinians living in Gaza to a living and to proper medical care.  Of course this is also the responsibility of Hamas to its citizens and therefore we also have relations with them."

The Red Cross played a role in the Gaza flotilla incident last year.

"We offered our assistance to Israeli authorities in regards to people who were arrested who were from countries without diplomatic relations with Israel," Redmatn says. On the question of whether the flotilla was peaceful, she answers neutrally "this is a matter we discuss with the responsible parties." According to her, the flotilla led to changes in Israeli policy on Gaza but those changes are not yet complete.

"More goods enter, but there is still room for improvement" in regards to exports and the passage of people, she says.

A clear goal, but is it possible in light of the current threat? The subject, Redmatn says, is sensitive.

"Rocket fire from the Gaza Strip is against international law because it is directed at civilians," she says. "We conduct confidential or bilateral dialouge with Hamas on the matter. As time passes, the dialogue also develops."

On recent events in the Arab world, Redmatn says: "The new wind blowing in the Arab world doesn't change the current activities of the Red Cross in the Gaza Strip. It's still too early to tell what will happen and how needs will change. In any case, we will respond quickly to changes and we will see what the future holds."

"We will continue to ask to monitor Gilad Shalit but we do not have the capability to force anything on Hamas"

Operating in the Gaza Strip requires the Red Cross to work on an ongoing basis with the IDF.

"The relationship with the IDF has developed over the years," Redmatn says. "The army understands our mandate. We are in daily contact with each other to coordinate the entry of goods into Gaza and the entry and exit of people, sometimes our personnel and sometimes patients who are going to Israel to receive medical care. The second matter still needs improvement as the time required to cross the border is still long. We hope to augment the medical equipment in Gaza itself in order to reduce the number of people who need to go outside [of Gaza]."

These days, she says, the organization has the goal of strengthening the relationship with IDF soldiers.

"Not everyone understands what we are doing," she says. "Therefore, we talk about our work to soldiers who serve at the Erez crossing. The intention is to expand this to the entire area around Gaza."

But working with the IDF does not only regard the civilian population living in Gaza; it also touches on captive IDF soldier Gilad Shalit.

Repeated requests by the Red Cross to monitor Shalit's condition have so far been met with persistent refusal by Hamas.
 
"When a person's freedom is taken away, he deserves at least contact with his family," Redmatn says. "We will continue to ask but we do not have the capability to force anything on Hamas.  Hamas' refusal is based on security reasons. Hamas is afraid of the IDF's advanced technological capabilities and believes that allowing contact will lead to the location of Gilad."

Redmatn called on all sides to abide by international law.

"It is important that organizations and countries respect international law," she said. "Only thus will the situation get better."

 

Wiki Leaks, het Goldstone Rapport en de Gaza Oorlog

 

Uit WikiLeaks blijkt dat er meer burgerdoden zijn gevallen in Irak en Afghanistan dan doorgaans wordt toegegeven door de coalitie. Dershowitz betoogt dat Israel daar gunstig tegen afsteekt in de Gaza Oorlog: hoewel de meeste media berichtten dat tweederde van de doden destijds burgers waren, waren de meesten in werkelijkheid Hamasstrijders en andere terroristen. Ook de honderden Hamas politie recruten die Israel op de eerste dag bombardeerde werden echt niet opgeleid om het verkeer te regelen...

 

Wouter

____________ 

 

Wiki Leaks and The Goldstone Report

http://www.hudson-ny.org/2052/wikileaks-goldstone-report

by Alan M. Dershowitz
April 19, 2011 at 1:30 pm

A book about Wiki Leaks recently published in England by editors of The Guardian, sheds an entirely new light on the Goldstone report. Richard Goldstone has recently reconsidered his report's central conclusion, namely that Israeli political and military leaders specifically intended to kill innocent Palestinian civilians. But even before Goldstone's reconsideration, many objective readers of the report could not find any hard evidence to support that unlikely conclusion, for an obvious reason: No such evidence is cited in the body of the report. The best those who wrote the report could come up with was an inference that since so many civilians were killed, that result must have been intended. Recently a leader of Hamas in Gaza acknowledged—indeed boasted—that most of the Palestinians killed during Operation Cast Lead were Hamas fighters. The number of innocent civilians killed (depending on how one defines "innocent" and "civilian" in a war fought by people who are terrorists by night and civilians by day) now appears to be about 500-600. The number of combatants killed now appears to be in excess of 700. In other words, the ratio of combatants to civilians appears to be that slightly more combatants than civilians were killed. Even one civilian death is too many but such deaths are inevitable when combatants hide among civilians, fire rockets from civilian areas and use civilians as human shields—as Hamas routinely does.

The Goldstone commission adamantly refused to accept testimony that would have shown that the Israeli army took greater care to reduce civilian deaths than any other armed forces fighting comparable wars. For example, they refused to hear the proffered testimony Colonel Richard Kemp, the former commander of British forces in Afghanistan and a recognized expert on asymmetric warfare, who would have testified that:

"[F]rom my knowledge of the IDF and from the extent to which I have been following the current operation, I don't think there has ever been a time in the history of warfare when any army has made more efforts to reduce civilian casualties and deaths of innocent people than the IDF is doing today in Gaza.

The recently published book about Wiki Leaks strongly confirms Colonel Kemp's assessment.

The Guardian summarized one Wiki Leaks disclosure about Afghanistan as follows:

"We today learn of nearly 150 incidents in which coalition forces, including British troops, have killed or injured civilians, most of which have never been reported…."

And another:

"The logs disclosed a detailed incident-by-incident record of at least 66,081 violent deaths of civilians in Iraq since the invasion. This figure, dismaying in itself, was nevertheless only a statistical starting point. It is far too low. The database begins a year late in 2004, omitting the high casualties of the direct 2003 invasion period itself, and ends on 31 December 2009. Furthermore, the US figures are plainly unreliable in respect of the most sensitive issue—civilian deaths directly caused by their own military activities.

For example, the town of Falluja was the site of two major urban battles in 2004, which reduced the place to near-rubble. Yet no civilian deaths whatever are recorded by the army loggers, apparently on the grounds that they had previously ordered all the inhabitants to leave. Monitors from the unofficial Iraq Body Count group, on the other hand, managed to identify more than 1,200 civilians who died during the Falluja fighting."

In another incident, not the subject of a Wiki Leak disclosure, German forces in Afghanistan called in an air strike against two fuel tankers captured by Taliban insurgents. Between 70 and 100 civilians, including 24 children, were killed. There was an immediate attempt by German authorities to cover up the civilian deaths, but ultimately they were revealed and nominal compensation was paid.

As to the investigation of alleged war crimes, the Wiki Leaks disclosures show that:

"US authorities failed to investigate hundreds of reports of abuse, torture, rape and even murder by Iraqi police and soldiers whose conduct appears to be systematic and normally unpunished…The numerous reports of detainee abuse, often supported by medical evidence, describe prisoners shackled, blindfolded and hung by wrists or ankles, and subjected to whipping, punching, kicking or electric shocks. Six reports end with a detainee's apparent death….[T]he logs reveal that the coalition has a formal policy of ignoring torture allegations. They record "no investigation is necessary" and simply pass reports to the same Iraqi units implicated in the violence."

No "Goldstone Commissions" have ever been appointed to investigate the far greater number and proportion of civilian deaths caused by British, German and U.S. military actions—and the frequent lack of credible investigators.

Whenever efforts are made to put Israel's actions in a comparative context with other democracies, demonizers of Israel, who always impose a double standard on the Jewish state, respond by arguing "we're talking about Israel now; don't change the subject by talking about other democracies." That reminds me of a famous story about Harvard's notoriously anti-Semitic president, A. Lawrence Lowell, near the beginning of the 20^th Century. In an effort to defend his decision to impose an anti-Jewish quota, he said, "Jews cheat." A distinguished Harvard alumnus, Judge Learned Hand, wrote President Lowell a letter saying that "Protestants also cheat," to which Lowell responded, "you're changing the subject; we're talking about Jews now."

You can't just talk about Jews, or about the Jewish state when making accusations of war crimes or violation of international law. Comparison is everything, especially since international humanitarian law is expressly based on how democratic nations customarily behave in comparable situations.

According to the materials disclosed by Wikileaks, Israel shines in comparison to other democracies. It has a significantly better ratio of combatant to civilian deaths; it takes greater steps to avoid such casualties, and it does a better job investigating negligent and criminal behavior on the part of its soldiers. Moreover, it is seeking to protect its own civilians directly from ongoing cross-border rocket attacks and other terrorist acts, whereas the other democracies are fighting wars of choice many miles from its civilian areas.

This is not to suggest the need for "Goldstone Reports" against Great Britain and Germany and the United States. It is to demand that a single standard be applied to all democracies.

** Alan Dershowitz is serving as an American legal consultant to Julian Assange's and Wiki Leaks British lawyers.

 

Steun voor Israel houdt in haar beleid kritisch bejegenen

 

Bronfman is een rijke Canadees-Joodse ondernemer en philantroop, en was decennialang voorzitter van het World Jewish Congress en betrokken bij diverse andere Joodse organisaties; kortom, een boegbeeld van de verguisde 'Joodse lobby' die kritiekloos alles wat Israel doet goedpraat, volgens ciritici dan. Aan zijn open en kritische blik zouden de drammers van EAJG een voorbeeld kunnen nemen...

 

Wouter

______________

 

 

Published 01:25 18.04.11

Latest update 01:25 18.04.11

http://www.haaretz.com/print-edition/opinion/supporting-israel-means-questioning-its-policies-1.356546

Supporting Israel means questioning its policies

When we cease to question, we cease to hope. We must believe that Israel is strong enough, and capable, to be held accountable, and that it is possible for it to become a better place.

By Edgar M. Bronfman

Last month, I met with a man who impressed me as none other has over the last 10 years. His name is David Grossman, and he was in New York to receive the National Jewish Book Award for his magnificent novel "To the End of the Land." Grossman, whose talent is enormous, has been fighting for peace in his country for 30 years.

As we came to the end of our discussion we sat as two Jews - one from North America and one from Israel - who deeply care about our mutual fate as part of the Jewish people. He looked me in the eye and said that it was important for me to openly express my ideas about Israeli policies, and that it is vital for others who question to do the same.

Grossman's comment resonated with me because Jews are a people of questioners. We emphatically question and discuss. That very Jewish form of engagement, however, is often seen as a threat rather than an asset when it comes to public discussions and criticism of Israel.

Yet, as Jews, we show that we care and are connected to each other by rigorous inquiry, not blind advocacy. Accordingly, I feel compelled to call upon Israel to redouble its efforts to bring about a two-state solution, especially as we enter spring and witness the Arab world in the midst of revolution and the possibility - however remote - of a blossoming democracy in Egypt.

This week, we also celebrate Passover, that great celebration of freedom. The Pesach Haggadah also reflects the Talmudic injunction to ask questions. As we come upon Passover, and the Seder meal, I am reminded of the example of the four children.

They are all held up as illustrations of how to ask questions, or our inability to do so, and I have come to see their legacies as a great lesson. One is wise, one wicked, one simple and one does not know how to ask, but each of them - rebelling, agreeable, silent or bewildered - participates in the act of questioning.

When I think of the four children, I am keenly aware of the responsibility - the necessity - of asking questions to continue participating in the narrative of the Jewish people. To remove yourself from the story of Israel, as the wicked child does during the Passover Seder, is the only heresy. Exploring Israel's meaning to you, as an American and as a Jew, is to firmly lock yourself onto the chain of thousands of years of Jewish history, and also claim your legacy as an American who is blessed to live in a land of freedom.

Let me be clear: I do not criticize Israel because I wish to separate myself from it. I speak up because I am a committed Zionist who loves Israel. I want it to be a country which lives up to its greatest potential, and I see its current policies on settlements and Palestinian occupation as a grave error, destructive to the heart and soul of a great Jewish country.

To believe that Israel is strong enough, and capable, to be held accountable, and that it is possible for it to become a better place. It is an affirmation of strength and a reminder that Israel must not oppress others as the Egyptians did, but aid them in their emancipation.

"We are without confidence in what we are doing and where we are heading, what our national purpose is," Grossman lamented to me. "All that is evaporating from us, because of the harshness of the conflict, because of the despair that we are in."

When we cease to question, we cease to hope. Do not surrender your freedom so easily - do not give in to despair. Remind yourself this Pesach that you are free to question, and by doing so you reaffirm possibility.

Israelische wapenleveranties aan Argentinië tijdens Falkland Oorlog

 

Menachim Begin zag er geen been in om het Fidela regime in Argentinië heimelijk te steunen tijdens de Falkland oorlog tegen Groot-Brittannië, volgens onderstaand artikel. Het komt meer over als een persoonlijke vendetta tegen de Britten dan als een premier die zijn landsbelang voorop stelt.

Begin was, naast Shamir, de meeste rechtse premier die Israel gehad heeft; ironisch dat hij tevens de eerste was die een vredesakkoord met een Arabisch buurland sloot, en daarmee zelfs een Nobelprijs voor de Vrede toegekend kreeg.

 

Wouter

______________

 

Daily Telegraph 21/4/2011
http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/southamerica/falklandislands/8463934/Israel-supplied-arms-to-Argentina-during-Falklands-War.html

Israel 'supplied arms to Argentina during Falklands War'

Israel secretly supplied arms and equipment to Argentina during the Falklands War due to Prime Minister Menachem Begin's personal hatred of the British, a new book discloses.

By Robin Yapp, Sao Paulo 9:00PM BST 20 Apr 2011

Air to air missiles, missile radar alert systems, fuel tanks for fighter bombers and gas masks were dispatched from Israel apparently destined for Peru but were then transported on to Argentina, it claims.

As the British Task Force sent to reclaim the islands after the 1982 Argentine invasion of the Falklands began to get the upper hand, Argentina's ruling military junta was left with few choices from which to source replacements for equipment lost in war.

But according to 'Operation Israel: the rearming of Argentina during the dictatorship (1976/1983)' the junta found that Begin was willing to strike an agreement.

Interviews conducted by the author of the book, the Argentine journalist Hernan Dobry, reveal that Begin saw the deals as a form of revenge for the hanging of a personal friend, Dov Gruner, by the British Mandatory Authorities in Palestine in 1947.

After the Argentine Air Force contacted Isrex, the Israeli defence company, a meeting was arranged between representatives of the company and Begin.

Israel Lotersztain, a salesman for Isrex Argentina, said Begin interrupted the Isrex officials as they tried to explain the situation, saying: "You've come to talk badly about the British. Is this going to be used to kill the English? Kadima (go ahead).

"Dov [Gruner] up there is going to be happy with the decision. Obviously, it must be all done perfectly."

Gruner was sentenced to death for his part in an attack on a police station by Irgun, the Zionist underground paramilitary movement which Begin commanded before the state of Israel was established.

As he awaited hanging, he wrote a letter to Begin, thanking him for his support and emphasising his belief in Irgun.

"He [Begin] hated the English above all; everyone had forgotten the British occupation, but not him" according to Lotersztain.

His colleague Jaime Weinstein agreed, saying: "He did all that was possible to help Argentina, selling her weapons during the Malvinas [the Argentine name for the Falklands] conflict."

Israel needed a third party to help with the deal so that the British would not know that it was helping Argentina and this is where Peru, despite the fact that it had tried to broker a peace plan which Argentina rejected, came in.

Dobry reveals that Fernando Belaunde Therry, the Peruvian president, authorised Israel to transport arms and equipment to Lima and Callao, Peru's main port, before being secretly flown to Buenos Aires aboard Aerolineas Argentinas planes.

The Peruvian Air Force signed blank purchase orders, which enabled Argentina to request whatever they needed from Israel.

"The task was to support them in everything we could, and there was no problem to sign a purchase order," said a high-ranking Peruvian officer.

According to the book, which has been previewed in the Argentine newspaper La Nacion, larger planes than the Peruvian Air Force could provide were needed for some heavier equipment leading to the involvement of a Belgian company using the Luxembourg flag which was approved by Mossad.

However, British intelligence services kept track of aircraft landing in Peru and even photographed some of the arrivals.

"A newspaper once published a picture showing the loading on to an Aerolineas Argentinas plane and the British ambassador in Israel took the photo to Begin and hell broke out," said Lotersztain.

"They were aware of the whole operation to the extent that sometimes when we discussed whether some supplies had arrived we would say, 'let's ask the English'".

There were five flights in total from Tel Aviv to Buenos Aires via Lima, loaded with equipment such as gas masks, radar warning systems to prevent fire from enemy missiles, air to air missiles, duvet jackets and spare parts.

Additional fuel tanks for fighter bombers supplied by Israel were particularly important for Argentina's war effort as they enabled pilots to fly to the Falklands and return to the Argentine mainland without stopping.

Dobry discovered that Israel sent 1,500-litre tanks rather than the standard 1,300-litre models and writes that this meant the British Task Force had to move its fleet further east to prevent further bombings.

"The Jewish state was not only willing to supply the government of Leopoldo Fortunato Galtieri in everything it needed but was also proactive in advising and conveying their experiences in combat," said Dobry.

~~~~~~~~~~~~~~

Related Articles

• Argentina's president stokes up claim to the Falklands 04 Apr 2011

• Argentina's president will use Falklands as key to re-election 13 Mar 2011

• Falklands Islands: timeline of tensions since the war 11 Jan 2011

 

Bedrijft het NOS-Journaal staatsantisemitisme?

 

Ik kan mij grotendeels vinden in onderstaand artikel van Dirk-Jan van Baar, maar het volgende betwijfel ik:

 

"Kritiek op Israël lag lange tijd heel erg gevoelig, bleef daardoor tot de privésfeer beperkt, en is pas na 9/11 (toen oud-ministers als Hans van den Broek ermee kwamen) respectabel geworden. Mensen te pas en te onpas antisemitisme verwijten is niet alleen verkeerd, het werkt ook averechts."

 

Ik heb van verschillende mensen gehoord (zelf hield ik me er toen nog niet zo mee bezig) dat ook in de jaren '80 en '90 kritiek op Israel in de media al gebruikelijk was, terecht al dan onterecht. Het is sinds de tweede intifada en 9/11 wel erger geworden is mijn indruk (een onderzoek hiernaar zou interessant zijn), en de kritiek is momenteel volledig doorgeschoten en is soms zelfs antisemitisch van karakter. Ik ben het met Van Baar eens dat het NOS journaal geen antisemitisme verweten kan worden, maar zij werkt wel mee aan een klimaat waarin de grens wordt overschreden. Israel wordt stelselmatig als wreed en inhumaan voorgesteld, en Hamas juist als relatief gematigd en redelijk. De berichtgeving tijdens de Gaza oorlog was stuitend. Er werd een beeld geschetst van Israelische soldaten als kindermoordenaars. Israel zou de bevolking van Gaza kollektief straffen voor een paar raketjes die niet veel voorstellen. Dat in Israel een miljoen mensen al wekenlang hun huizen nauwelijks uitkwamen, en de scholen in dit gebied dicht waren, werd niet vermeld. Dat verklaart ook mede het lage aantal slachtoffers in Israel: men deed er alles aan de eigen burgerbevolking te beschermen, in tegenstelling tot Hamas, dat wel bunkers en schuilplaatsen had voor zichzelf maar de bevolking aan haar lot over liet (of sterker nog, deze als menselijk schild gebruikte).

Ik moet Van Baar helaas gelijk geven dat Joden soms te snel met de antisemitisme aantijging aan komen zetten, en heb dat zelf pas nog ervaren in de discussie rond de Joodse rituele slacht. Zie: Hoe koosjer is slachten?

 

Het genoemde interview met Manfred Gerstenfeld op De Dagelijkse Standaard is daar in 3 delen terug te vinden, maar met wat moeite, vandaar hier de links:

"Het dier is in opmars, de Jood op de terugweg."

"Het NOS Journaal is staatsantisemitisme"

"Nederland heeft nooit excuses aangeboden voor de Jodendeportatie."

Hoewel op zich lezenswaardig, doet Gerstenfeld wat krachtige uitspraken die zwaar over de top schijnen, zoals dat Nederland "staatsantisemitisme" bedrijft op 3 onderdelen, waarvan eentje tenminste hieronder wordt weersproken door Van Baar.

Gerstenfeld verwijst onder meer naar een studie over de berichtgeving van de NOS over Israel. De enige (recente) studie die wij kennen is te vinden op Israel-Palestina.Info.

 

RP

--------------

 

Bedrijft het NOS-Journaal staatsantisemitisme? Welnee

Geplaatst door Dirk-Jan van Baar op 19 april, 2011 - 19:00 in Frontpage

http://www.dagelijksestandaard.nl/2011/04/bedrijft-het-nos-journaal-staatsantisemitisme-welnee

Interesssant interview van Joost Niemöller vandaag op de Dagelijkse Standaard met Dr. Manfred Gerstenfeld, over de toename van het antisemitisme in Europa en ook in Nederland. Het gaat over de usual suspects, zoals Dries van Agt en Gretta Duisenberg, maar ook over de berichtgeving van het NOS-Journaal. Dat zou staatsantisemitisme bedrijven. Dat is nog een graadje erger dan 'gewoon' antisemitisme, want als de staat zich erachter plaatst is er van een officiële door de overheid gestuurde campagne sprake, alsof we hier in Iran leven. Dat is gelukkig niet het geval. Gerstenfeld signaleert zorgwekkende zaken, maar hij overdrijft ook verschrikkelijk. Dat lijkt me op zich al een correctie waard, want minderheden - en dat zijn de Joden per definitie behalve in Israël zelf - hebben geen belang bij overdrijvingen die al snel tot wederzijdse verkettering en stemmingmakerij kunnen leiden. Ook zullen veel buitenstaanders snel hun schouders ophalen. Joden krijgen toch al het verwijt dat ze overal antisemitisme ontwaren, en om die leuke Sacha de Boer nu ook al in dat criminele kamp te plaatsen wekt een overspannen indruk. Het is in Nederland nog altijd zo dat antisemitisme als de ergste vorm van vreemdelingenhaat geldt. Wie daarvan wordt beschuldigd telt in de weldenkende gemeenschap niet meer mee (al is het waar dat het steeds meer als verzachtende omstandigheid geldt als je moslim bent; dan is daar stilzwijgend 'begrip' voor).

Ik ben het ermee eens dat de berichtgeving van het NOS-Journaal over het Midden-Oosten eenzijdig is. Israël wordt altijd als de sterkste partij gezien, en dus de partij die het meest te verwijten valt en als eerste met concessies moet komen. Die (verkeerde) zienswijze is overigens niet uniek voor het NOS-Journaal. Op vrijwel alle Europese journaals is dit de teneur, op de Belgische televisiekanalen nog sterker dan in Nederland en helemaal op de BBC en in Britse tijdschriften als The Economist, die in Nederland als gezaghebbend en evenwichtig gelden. De AK-partij in Turkije wordt door The Economist stelselmatig als 'mildly islamist' aangeduid en in Groot-Brittannië hoeft Israël nauwelijks op enig krediet te rekenen, terwijl de moslimterreur vaak vergoelijkt wordt of in een perspectief wordt geplaatst waarin het eigen Britse kolonialisme de schuld krijgt van alle ellende van vandaag. Zelfs de Britse premier David Cameron is daar niet ongevoelig voor. Ik zou denken dat in Europees perspectief Nederland nog steeds tot de landen behoort waarin anti-Israëlische en antisemitische gevoelens het minst voorkomen (al nemen ze onder invloed van het toenemend aantal moslims ongetwijfeld toe). De PVV is sterk pro-Israël, is daarmee uniek in Europa, en zou nooit zoveel stemmen halen als Nederland sterk antisemitisch zou zijn. (Of Israël blij moet zijn dat de anti-islamitische PVV zich zo sterk als pro-Israël profileert, is een andere vraag.)

Ook bij het NOS-Journaal mag de moslimwereld op een clemente behandeling rekenen, en dan druk ik me nog heel voorzichtig uit. Maar staatsantisemitisme? De vriendelijke verslaggeefsters zullen het ten stelligste ontkennen. Zij zullen ook zeggen dat het NOS-Journaal elk jaar braaf paraat is bij de Holocaust-herdenkingen en veel doet aan het levend houden van de herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog. Dat is beslist waar, al is het ook zo dat de praktijken van het Derde Rijk soms heel gewiekst tegen Israël en de 'uitroeiingspolitiek' tegen de Palestijnen worden gebruikt. Vreemd soort genocide, als we weten dat de bevolking in de Palestijnse gebieden juist verzevenvoudigd is. Gerstenfeld wijst daarop, maar ik dacht niet dat het NOS-Journaal zich daaraan schuldig heeft gemaakt. Wel is de berichtgeving van het NOS-Journaal vaak politiek correct, maar dat zit in de speciale positie van dit instituut opgesloten en kan moeilijk anders. Voordeel is dat een blik op het NOS-Journaal redelijk adequaat weergeeft hoe er in Nederland over bepaalde kwesties wordt gedacht en waar de grenzen der betamelijkheid liggen. En nogmaals: openlijk antisemitisme geldt nog steeds als onaanvaardbaar, al zijn de grenzen der betamelijkheid wel een stuk in het nadeel van Israël opgeschoven sinds J.A.A. van Doorn zich in 1990 over de berichtgeving van 'de joodse journalistiek' beklaagde (het is overigens niet zo dat hij bij NRC Handelsblad werd verwijderd: hij stapte zelf op omdat hij van mening was ten onrechte door de hoofdredacteur op de vingers te zijn getikt).

Het probleem zit 'm volgens mij veel meer in het feit dat de mensen de ontstaansgronden van het conflict in het Midden-Oosten niet meer kennen en lang het gevoel hebben gehad dat Israël zich vanwege de holocaust veel meer kon permitteren dan andere landen. Dat laatste is voorbij en tegenwoordig zelfs omgedraaid. Israël, zeker het Israël van de Likoed en de kolonistenbeweging, wordt veel kritischer gevolgd en kan eigenlijk geen goed doen. Maar Joodse belangenorganisaties zijn ook lange tijd voorgegaan in de ergste vormen van politieke correctheid, waarbij wel heel snel het antisemitisme werd aangehaald om onwelgevallige stemmen verdacht te maken. Dat werkt nu als een boemerang. Kritiek op Israël lag lange tijd heel erg gevoelig, bleef daardoor tot de privésfeer beperkt, en is pas na 9/11 (toen oud-ministers als Hans van den Broek ermee kwamen) respectabel geworden. Mensen te pas en te onpas antisemitisme verwijten is niet alleen verkeerd, het werkt ook averechts. Het NOS-Journaal is per defintie een produkt van de tijdgeest en nog altijd vooral braaf en politiek correct. Ik dacht toch echt dat staatsantisemitisme - een zeer giftig en gemeen goedje - wat anders was.

 

Hoe koosjer is slachten? (IMO Blog)

 

Hoe koosjer is slachten?

IMO Blog, 20 april 2011

http://www.zionism-israel.com/blog/archives/00000546.html

Alweer bijna 25 jaar geleden besloot ik geen vlees meer te eten. Mijn motivatie was dat het eten van dieren niet de stress en het lijden, dat gepaard gaat met het in grote aantallen industrieel houden en doden van dieren, rechtvaardigt. Er waren immers genoeg lekkere en volwaardige alternatieven, ook al voordat de schappen van Albert Heijn vol lagen met 20 soorten groenteburgers, quorn en tofu, en je voor deze zaken nog naar de natuurvoedingswinkel moest. Ik vond (en vind) het een belangrijk verschil of een dier uit de bio-industrie komt of vrij heeft rondgelopen, maar ook dan heeft een dier stress als het wordt geslacht. Daarnaast is er het argument dat voor de productie van vlees veel meer grondstoffen nodig zijn dan voor die van plantaardige eiwitten, en daarbij maakt het niet uit of het dier vrij heeft kunnen rondlopen of niet. Van verdoofde en onverdoofde slacht had ik toen nog niet gehoord, en het zou voor mij ook weinig verschil hebben gemaakt, gezien de vele misstanden in de bio-industrie.

Als vegetariër (en als niet-gelovige) volg ik de discussie over de onverdoofde rituele slacht echter met interesse. Ik ben in een nogal felle discussie met sommige Joden beland, en ben ook geschrokken van de vele felle reacties van (religieuze) Joden op internet en de vergaande vergelijkingen die sommigen maken. Vandaar dit stuk waarin ik zal proberen om een afgewogen visie te geven.

Ik juich iedere maatregel die dierenleed wil bestrijden toe. Ik heb daarbij wel de indruk dat de bio-industrie een groter probleem is en ik kan me het gevoel dat selectief te werk wordt gegaan wel voorstellen. Wel de rituele slacht verbieden, en de vele misstanden in de bio-industrie (waar in ca. 10% van de gevallen het verdoven mislukt en het dier nog bij bewustzijn is) ongemoeid laten, lijkt niet erg consequent. Ik vertrouw er echter op dat de Partij voor de Dieren, die het wetsvoorstel indiende en hier naar eigen zeggen sinds 2008 aan gewerkt heeft, ook de bio-industrie kritisch volgt en ook strengere regelgeving en betere handhaving van de bestaande regels aldaar bepleit. Ik zou niet weten wat zij voor een belang zou hebben bij het specifiek aanpakken van de rituele slacht. Ook Wakker Dier, dat consequent strijdt tegen de bio-industrie, is tegen het onverdoofd slachten. Het lijkt mij dus goed mogelijk het verbod te steunen zonder dat dat is ingegeven door anti-Joodse of anti-islamitische sentimenten of een uiting is van gemakzucht en symboolpolitiek. Het idee dat niet dierenliefde maar het willen treiteren van Joden aan het voorstel (en de steun ervoor) ten grondslag ligt, vind ik gemakkelijk en ook getuigen van slachtoffergedrag.
Ik bespreek hieronder een aantal argumenten tegen het verbod en ga ook op die laatste beschuldiging verder in.

Argumenten voor koosjer slachten
Er worden verschillende argumenten aangehaald tegen het verbod op de rituele slacht, die elkaar deels tegenspreken.
* Het is niet dieronvriendelijk en het dier lijdt geen pijn.
* Het is misschien wel dieronvriendelijk, maar in de gangbare slacht gaat ook vaak genoeg wat mis dus daarom mogen wij het ook (met andere woorden, als de misstanden in de gangbare slacht worden aangepakt, dan zou men er geen problemen mee hebben als de rituele slacht wordt verboden?).
* Het is misschien wel dieronvriendelijk, maar het lijden van het dier is minder erg dan de inperking van de vrijheid van godsdienst; mensenrechten staan boven dierenrechten.
* Het is niet erg want het gaat maar om 2.500 dieren.
* Het is niet erg want de halal slacht is erger.
* Joden genieten dit recht al bijna 200 jaar.
* Veel Joden zullen uit Nederland weggaan en/of vlees importeren.
* Het is een antisemitische maatregel, want Hitler voerde dit als een van de eerste anti-Joodse maatregelen in Duitsland en Nederland in (oftewel: Hitler was vegetariër dus vegetarisme deugt niet). De volgende stap is de besnijdenis verbieden en daarna mogen Joden niet meer in parken komen (werkelijk gezegd!).

De Joodse habitat
Het laatste 'argument' lijkt het meest onzinnig, maar ik kwam het helaas meermaals tegen, en bij mensen die ik normaal gesproken waardeer zoals Bert de Bruin en Manfred Gerstenfeld.
Bert de Bruin schreef (overigens al in 2007):

"Dezelfde mensen die het halal slachten willen beperken of verbieden hebben het meestal ook op kosher slachten gemunt. Sommige van die activisten zullen ongetwijfeld heuse dierenliefhebbers zijn, maar ik kan me met geen mogelijkheid aan de indruk onttrekken dat bij veel van de publieke en heimelijke tegenstanders van kosher en/of halal slachten ook en vooral niet-koshere motieven een rol spelen. Al ben ik erg skeptisch als het gaat om lessen die uit de geschiedenis geleerd zouden kunnen worden, toch zou ik als jood en historicus hier een kanttekening willen plaatsen. Bijna overal waar de Nazis aan de macht kwamen was één van de eerste door hen genomen maatregelen een verbod op kosher slachten. In Duitsland gebeurde dat in april 1933, in Nederland in juli 1940. In de nazi-propaganda film Der ewige Jude ( 1940 ) zit aan het einde een walgelijke scene waarin het rituele slachten wordt voorgesteld als een barbaars gebruik waarbij joden plezier beleven aan het lijden van dieren, iets wat vanzelfsprekend niet overeenkomt met de werkelijkheid en tegen alle joods-religieuze ge- en verboden indruist. Ik geloof zonder meer in het belang van dierenbescherming en zal zelf nooit zomaar een dier kwaad doen, maar mensen die meer om dieren dan om mensen ( zeggen/lijken te ) geven wekken vanzelf mijn achterdocht. Van Adolf H. tot Volkert van der G. en Brigitte B."

Bert de Bruin schrijft verder in een brief aan PVV Kamerlid en oud-CIDI medewerker Wim Kortenoeven:

"Steun voor - of het initieren van - wat tachles (per saldo) een verbod op religieus slachten is, valt echter op geen enkele manier te verkopen als je jezelf als vriend van 'de' Joden in Nederland en elders ter wereld beschouwt. Dit is een maatregel die puur tegen moslims EN tegen Joden gericht is."

Ook op andere plaatsen wordt beweerd dat het anti-Joods is om tegen ritueel onverdoofd slachten te zijn. Ik vind dit een zeer vergaande en ook onzuivere aantijging. Moet je om vriend van de Joden te zijn kritiekloos staan tegenover alle religieuze praktijken die men erop na houdt? Het is een misplaatst moreel appel, bijna chantage: als je deze maatregel steunt ben je geen vriend meer van ons, en behoor je tot het kamp van onze vijanden.

Manfred Gerstenfeld zegt in een interview op de Dagelijkse Standaard:

"Het dier is in Nederland in opmars, de Jood is op de terugweg. In Ochten in de Betuwe is een groot bouwproject gestopt vanwege een beschermde steenuil. De bouwondernemer moet hem nu een alternatief habitat aanbieden. Maar het habitat van rabbijn Raph Evers hier wordt niet beschermd. Hij neemt de tram niet en gaat nauwelijks op straat. Het slachtdebat in de Tweede Kamer is ook een voorbeeld van mijn stelling dat het dier in Nederland in opkomst is, en de Jood op de terugweg. Dat gaat er mogelijk toe leiden dat het ritueel slachten voor Joden in Nederland wordt verboden."

De belangrijkste redenen voor het verbod zijn dat er nu al een verbod is op onverdoofd slachten, en slechts de uitzonderingsbepaling daarop wordt geschrapt, wat de gelijkheid voor de wet vergroot, en natuurlijk het dierenleed dat er volgens bijna alle niet-Joden mee gepaard gaat en als wreed en onnodig wordt gezien. Het is inderdaad hypocriet dat de bio-industrie niet harder wordt aangepakt, maar dat maakt de maatregel nog niet anti-Joods. En dat rabbijn Evers of andere Joden niet beter beschermd worden, is natuurlijk niet de schuld van de Partij voor de Dieren. Gerstenfeld speelt dieren en Joden tegen elkaar uit, en wil ons dwingen te kiezen. Met de opkomst van het dier valt het sowieso wel mee, zolang er - zoals voorstanders van het ritueel slachten ook toegeven - nog zoveel dierenleed is in de bio-industrie, de jacht, de bontfokkerij, en in proefdiercentra. Ik vind het goed dat er een partij is die het voor al deze dieren, die immers niet voor zichzelf kunnen spreken en opkomen, opneemt. De ene maatregel vind ik belangrijker en noodzakelijker dan de andere, maar het is goed dat er in onze antropocentrische wereld ook mensen en organisaties zijn die het specifiek voor dieren opnemen. Het ridiculiseren daarvan vind ik flauw en kinderachtig. Gerstenfelds zorgen en woede over het groeiende antisemitisme in Nederland deel ik, zoals uit eerdere blogposts van mij moge blijken, maar om dat probleem duidelijk te maken hoef je niet zo tegen dieren en milieuactivisten te trappen.

Door de voorstanders van een verbod, of de mensen die daar in ieder geval de logica van kunnen inzien, als antisemieten weg te zetten, doe je de Joodse (en Israelische) zaak in feite juist kwaad. Goedwillende mensen worden er fijntjes op gewezen dat ze een maatregel steunen die Hitler ook invoerde, of dat de volgende stap van de 'doorgedraaide milieuactivisten' het verbieden van Joden in parken zou zijn (uit een discussie hierover die niet op internet staat, naar aanleiding van een twitterbericht van Lody van de Kamp, "Nog even dan mogen we ook niet meer in parken lopen"?). Sommige mensen beklagen zich over de ongenuanceerde reacties op internet van voorstanders van een verbod, en die zijn er helaas ook te over. Reacties als dat Joden zouden moeten weten wat het is om onverdoofd geslacht te worden moeten uiteraard direct worden verwijderd, maar dat rechtvaardigt natuurlijk geenszins om voorstanders op een dergelijke manier als nazi's neer te zetten. Dat ook antisemieten voor het verbod op de rituele slacht zijn wil niet zeggen dat de meeste voorstanders antisemiet zijn. Niet iedereen die het met je oneens is is een nazi, antisemiet of racist. Die simpele logica schijnt aan velen niet meer besteed te zijn.

Mensenrechten boven dierenrechten
* Het is misschien wel dieronvriendelijk, maar het lijden van het dier is minder erg dan de inperking van de vrijheid van godsdienst; mensenrechten staan boven dierenrechten.

Dit is in feite een verkeerde voorstelling van zaken. Er is in Nederland (en ik denk ook op Europees niveau) een wet die bepaalt dat dieren moeten worden verdoofd/bedwelmd voor de slacht. Dat lijkt mij een goede zaak. Op die wet is een uitzondering gemaakt voor halal en koosjer slachten, op grond van de vrijheid van godsdienst. Daar is zeker wat voor te zeggen. Het gaat om eeuwenoude tradities en het zou de betreffende religieuze gemeenschappen schaden als zij deze tradities niet meer kunnen uitvoeren. Maar ook wanneer het wel wordt verboden, worden Joden en moslims niet achtergesteld of gediscrimineerd, maar komt er daarentegen een einde aan een uitzonderingspositie, een privilege, dat zij tot nu toe genieten. Ik als niet gelovige ben gebonden aan allerlei regels wanneer ik met dieren omga, en mag een dier niet zomaar en bij bewustzijn doden. Ik kan worden vervolgd wanneer ik dieren onnodig pijn doe. Is het niet logisch dat dat ook geldt voor gelovigen, van welke religie dan ook? Daar wordt tegenin gebracht dat de koosjere slacht juist gericht is op het voorkomen van onnodig lijden, maar dat is wel met de kennis van 3000 jaar geleden, toen de technieken nog veel primitiever waren. Het dier in een haal met een groot en vlijmscherp mes de keel doorsnijden was toen waarschijnlijk het meest diervriendelijk, behalve natuurlijk geen vlees eten. Nu kan het, als je diverse wetenschappelijke rapporten, de Nederlandse Raad voor Dierenaangelegenheden en de Koninklijke Nederlandse Maatschappij voor Diergeneeskunde mag geloven, diervriendelijker via bedwelming. En moet je, indien dat mogelijk is, niet kiezen voor het meest diervriendelijke alternatief? Daar wordt tegenin gebracht dat er in de gewone slacht veel misgaat, dat een pin door de hersenen ook niet bepaald diervriendelijk is en dat het bij de Joden maar om 2.500 dieren per jaar gaat. Dit zijn in feite niet ter zake doende argumenten. Als het bij de gewone slacht zo vaak misgaat (en daar twijfel ik niet aan) moet je dat ook aanpakken. Maar daar heb ik het CIDI en het CJO nog niet voor horen pleiten. Als 2.500 dieren meer lijden dan nodig, waarom dan niet de koosjere slacht aangepast, zeker gezien het feit dat die indertijd is ingesteld om het lijden van het dier te verminderen? Dit is volgens sommigen vloeken in de kerk, sorry, synagoge, maar ik vind het een legitieme vraag. In de loop der eeuwen zijn talloze tradities en vroegere uitspraken en dogma's herroepen en aangepast, op grond van nieuwe inzichten en veranderende omstandigheden. Religies opereren niet in een vacuüm, net zo min als andere levensbeschouwingen, politieke ideologieën en de wetenschap. In de wetenschap worden verouderde inzichten voortdurend aangepast, en oude theorieën vervangen. Het verschil is dat religies in tegenstelling tot de wetenschap, die steeds van voorlopige waarheden uitgaat, zich beroepen op vaststaande eeuwigdurende waarheden en dogma's, maar dat is wat mij betreft nu juist het probleem.

Dierenleed
Een ander argument is dat de halalslacht veel erger is en de Joden daarvoor moeten boeten. Bij de halalslacht zouden slechtere messen worden gebruikt, er zou minder toezicht zijn en de slagers minder deskundig. Er is nog maar één Joodse slager in Nederland, die zeer ervaren is en onlangs in de NRC uitlegde hoe hij tewerk gaat. Ik ken de details niet, maar zelfs als dit allemaal zou kloppen en de koosjere slacht inderdaad beter is, dan is dat nog geen argument deze niet aan te passen als het nog beter kan. Overigens wordt een deel van de dieren in de halal slacht wel bedwelmd, en in Oostenrijk schijnen dieren in de koosjere slacht direct na het doorsnijden van de hals te worden verdoofd, wat volgens Wakker Dier het lijden bekort (zie citaat verderop).

Maar is het dierenleed dat nu wordt veroorzaakt in de koosjere slacht groter dan het leed bij Joden als zij worden gedwongen ofwel bedwelming te accepteren, ofwel zullen moeten afzien van het eten van koosjer vlees in Nederland? In de eerste plaats weet ik niet om hoeveel Joden het gaat die in Nederland koosjer vlees eten, en in de tweede plaats lijkt het mij als vegetariër geen onredelijk groot leed om dan maar geen vlees meer te eten, dus misschien ben ik wel niet de geschikte persoon om deze vraag te beantwoorden. Als het gevolg van deze wet zou zijn dat duizenden Joden Nederland verlaten, en/of het hun onveiligheidsgevoelens vergroot en hen het gevoel geeft in Nederland niet meer welkom te zijn, dan weegt dat natuurlijk niet tegen het leed van die 2.500 dieren op. Maar ik vind het moeilijk te begrijpen dat het niet mogelijk is de zaak zo aan te passen, dat aan de traditie en aan de nieuwste wetenschappelijke inzichten omtrent dierenleed recht wordt gedaan.

* Het is niet dieronvriendelijk en het dier lijdt geen pijn.

Dit is mij meermaals, en op nogal hautaine toon, door religieuze Joden te verstaan gegeven. De meeste wetenschappers denken daar echter anders over, zoals reeds aangegeven (zie bijvoorbeeld deze PvdD toespraak). Daar wordt dan weer tegenin gebracht dat die wetenschappers halal en koosjer over een kam scheren, en dat laatste helemaal niet hebben onderzocht. Dat is onjuist, en hoewel de wet inderdaad over ritueel slachten gaat en daarbij geen onderscheid tussen koosjer en halal maakt, gaat Marianne Thieme wel op de verschillen in, en ook op het argument dat er bij de gewone slacht ook veel mis gaat:

"In de literatuur wordt aangeven dat er fouten gemaakt worden in de praktijk bij het slachten van dieren. Als voorbeeld is bekend, dat het in 15% fout gaat bij het verdoven met het schietmasker bij runderen, zelfs bij correct gebruik. Er kan echter snel worden herverdoofd. Ook is bekend dat het in 14% van de gevallen fout gaat bij het snijden van de keel zonder verdoving (zelfs met een chirurgische kwaliteit van het mes). Herstel bij alleen snijden door de snijder is moeilijker. Verder is bekend dat bij 7 - 8% van de gevallen er "ballooning" optreedt, waardoor het bloedvat gedeeltelijk verstopt en de uitbloeding wordt vertraagd. Van een snelle bloeddrukdaling is dan geen sprake, en bewusteloosheid treedt dan pas 3 tot 4 minuten na het snijden in. Bovendien treedt bij 10 - 15% een beperkte verstopping op met vertraging van de verbloeding. In de literatuur wordt aangegeven dat de kortste duur voor het intreden van de bewusteloosheid bij runderen ongeveer 30s is na het aansnijden. Uit het onderzoek van Wageningen UR blijkt dat de gemiddelde tijd ongeveer 80s bedraagt."

Of dat herverdoven nou vaak gebeurt waag ik te betwijfelen, maar ik vind het sowieso geen erg sterk argument voor een bepaalde praktijk dat een andere praktijk ook niet deugt.

Wakker Dier schrijft:

Dierenleed bij het onverdoofd ritueel slachten
'Normaal' geslachte dieren bloeden ook dood, maar zij merken dit niet want zij zijn verdoofd voordat het mes door de keel gaat. Er worden dieren verdoofd en onverdoofd ritueel geslacht in Nederland. Voor ongeveer 1,2 miljoen kippen en 200.000 runderen, geiten en schapen worden jaarlijks door de overheid een vergunning verleend voor de rituele slacht zonder verdoving. Deze dieren voelen de pijn van het mes. De pijn houdt aan tot het dier bewusteloos raakt, dit kan bij runderen tot wel 3 minuten duren. Hoe lang de stress en pijn aanhouden, is mede afhankelijk van de deskundigheid van de slachter, de scherpte van het mes en hoe lang de dieren in de rij staan te wachten voordat ze aan de beurt zijn.

In de toelichting bij het wetsvoorstel zegt Thieme:

Ook onderzoeker Dr. Temple Grandin, die met name wordt aangehaald door de voorstanders van onverdoofd slachten, omdat zij als onderzoeker nog niet tot stellige conclusie wil komen dat er een verbod moet worden ingesteld, stelt in haar artikel "Improving religious slaughter practices in the U.S." van 2006, en ik citeer: "Als religieuze autoriteiten bedwelmen accepteren, bevordert bedwelmen in het algemeen het welzijn van dieren." Einde citaat. Zij gaat dus uit van de voorschriften die de religieuze autoriteiten aan het proces verbinden (en die zich buiten haar competentie bevinden) maar geeft aan dat het bedwelmen van de dieren vanuit haar expertise ontegenzeglijk de voorkeur verdient.
Grandin stelde begin 2010 het probleem van het inhaleren van bloed naar de longen gedurende koosjer en halal slachten aan de kaak. Nog geen vier maanden geleden bracht zij een rapport uit over koosjer slachten. Van de vijf koosjere slachthuizen, was er, schrijft ze, slechts één die het in haar opinie perfect deed: namelijk geen kantelbox, zeer wel opgeleide slachter, vlijmscherp mes en een adequate halssnede. Tijd tot bewusteloosheid was echter, zo stelde ze, te lang - want zij accepteert binnen de religieuze slacht max. 10 seconden -. De dieren waren in dit slachthuis gemiddeld 16 seconden bij bewustzijn en zelfs acht procent van de dieren meer dan 30 seconden. Bij alle andere koosjere slachthuizen stelde Grandin tot wel twee minuten bewustzijn na de halssnede vast.
(...)
Bovendien blijkt volgens onderzoek van Gregory uit 2008 dat Joodse slachters gemiddeld 3,2 halen met hun mes moeten maken en de islamitische slachters gemiddeld 5,2. Het recente ingrijpen van de VWA bij de enige joodse stierenslachterij van ons land en het verbod om zware stieren nog langer met een onverdoofde halssnede te slachten is in dat opzicht veelzeggend.

Het is dus niet waar, zoals herhaaldelijk beweerd tegenover mij, dat de voorstanders van het verbod de koosjere slacht buiten beschouwing laten.

Rechtsgelijkheid
Tot slot een citaat van Joost Niemöller, die voor een verbod lijkt te zijn, vooral omdat hij tegen uitzonderingsbepalingen voor religies is:

In Engeland heeft het aanvaarden van de multicultuur geleid tot absurdistische rechtzaken die gingen over het recht van Rastafari's om wiet te roken (onderdeel van de godsdienst namelijk) en shiks die het recht opeisten om ook op bouwplaatsen en op scooters geen helm te dragen, aangezien hun godsdienst hen voorschrifjft een tulband te dragen. Dit soort tergende dillema's voor de Engelse rechtstaat worden beschreven in de interessante moraal filosofische studie Culture & Equality, van Brian Barry.

Het klinkt misschien een beetje flauw, maar je kunt je inderdaad afvragen waar het einde is. We moeten mijns inziens zeer terughoudend zijn in het maken van uitzonderingen op de wet voor religies, omdat het in feite een vorm van rechtsongelijkheid inhoudt. Iemand wees me er op dat de Thora de basis vormt voor onze Westerse beschaving en daarin ongelijkheid een leidend principe is. Daarbij wil ik dan graag even wijzen op de Verlichting en het principe van de gelijkheid voor de wet. Een gelijkheid die overigens ook in Israel geldt al zijn er daar behoorlijk wat religieuze privileges. Er is uiteraard een fundamenteel verschil tussen de rechtsgelijkheid, waarop iedere democratische rechtsstaat is gebaseerd, en het feit dat mensen verschillend zijn en religies verschillend en daarom ook de uitingsvormen en behoeftes van mensen kunnen verschillen. Die verschillen zijn legitiem zolang zij de wet niet overtreden en anderen geen kwaad berokkenen. In toenemende mate worden ook dieren onder die anderen gerekend, en dat beschouw ik als een vooruitgang. Ik hoop dat veel Joden dit, gezien het feit dat zij drieduizend jaar geleden al aandacht vroegen voor het lijden van dieren, met mij eens zijn. En dat we die idiote tegenstelling snel de wereld uit helpen.

Ratna Pelle

 

Kunnen de Arabische opstandelingen democratie aan?

 

Als de geschiedenis ons één ding leert over revoluties, is het dat ze vaak omslaan in het tegendeel van waarnaar gestreefd werd door de opstandelingen. Denk aan de terreur na de Franse en Russische revoluties.

 

Wouter

___________

 

Yalla Peace: Pro-democracy protests vs protests of anger

http://www.jpost.com/Opinion/Columnists/Article.aspx?id=217205

By RAY HANANIA 
04/19/2011 23:42

Demonstrators across the region have demanded change and, most importantly, freedom. But can they handle democracy?

When I first expressed concern that the protesters in Egypt needed some support to implement democracy, I was immediately pilloried by critics who said I was being unfair.

What the protesters were doing was to demand freedom, they railed at me, as if somehow questioning the events was immoral or, as Arabs say, haram [forbidden].

Well, what I wrote was that the people of the Arab world have no experience in democracy. They have been raised in environments of repression, where free speech is stifled and punished. And I asked, how can they achieve genuine democracy on their own?

Middle East tyrants routinely and swiftly imprisoned, punished, or killed anyone who criticized their governments. Criticism of a government is the fundamental basis of the free speech provision of a true democracy. The crackdowns were so frequent that it became routine and a rare thing to report.

The only free speech tolerated by Middle East dictatorships was to criticize the West, the Christian world or Israel. Later, with the rise of more liberal broadcast news outlets like Al-Jazeera, the media began criticizing other Arab countries, but not the ones that host them.Satellite channels Al-Jazeera is based in Qatar while Al-Arabiyya is based in Dubai, part-owned by a Saudi media company.

The protesters had no experience in democracy yet the world watched in awe with great expectations, hoping it would miraculously evolve.

But how can we expect people who have no experience in democracy to implement democracy? Can efforts at democracy even survive? Democracy has a higher chance of failing in the Middle East than in any other region.

AMERICA HAS been trying to implement democracy in Iraq since it invaded the country in March 2003, and it has failed. Iraq has a "government," but it's not a democracy where the citizens define their leadership. The leaders in Iraq were handpicked by the United States.

So how can anyone expect democracy to just suddenly appear in Egypt, even after protests resulted in the removal of a dictator like President Husni Mubarak?

The Arabs live in a dream world controlled by the lowest common denominator of peer pressure fanaticism. If you express support, for example, for peace based on compromise with Israel, you are vilified and called "defeatist" by the fanatics who are a minority voice in the Arab community but the loudest. The majority voices, who are moderates, are not used to speaking their minds and they remain silent.

Fanatics use democracy in the West to voice hatred and support radicalism in the Middle East. That's why the fanatics do a better job of PR than the moderates.

The result is the few voices of the extremists appear to be the majority, when they are not, because in the Middle East, perception is reality.

In Egypt, the protesters toppled Mubarak, a tyrant who accumulated so much wealth, the media reports, it is in the billions. But, did the protesters topple the mindset caused by a lifetime of oppression and the denial of freedom? Will Mubarak be replaced by the will of the people or just by a new, more cunning dictatorship?

Violence often becomes the primary means of responding to things that people do not like in the Middle East. If you say something that the extremists do not like, rather than conduct a debate in the local media, extremists simply intimidate you into silence (as they often try unsuccessfully with me) or they just try to kill you, as they did to Juliano Mer-Khamis, the actor whose Jewish mother fought for Palestinian rights and whose Palestinian father taught him the lessons of peaceful coexistence.

Now, of course, we are watching the post-Mubarak era transform from a tyranny. But is it transforming to democracy?

Last week, the ruling military junta that has taken the reins of power in Egypt have arrested an Egyptian blogger while the future of the real criminal dictator Mubarak remains in question.Mubarak has been allowed to express his views condemning his critics and vowing to take anyone who calls him corrupt to court.

What the people of Egypt lack is what they need. Not only must they topple a dictator, but they also must be able to replace it with true democracy where voices are allowed to speak freely on any topic. There needs to be a tolerance for free speech.

Free speech in an environment of intolerance is not free speech at all. And, it will not result in democracy.

I wish for real democracy in Egypt and throughout the Middle East.

The writer is an award-winning columnist and Chicago radio talk show host. www.YallaPeace.com

 

Zuur: criticus Wilders nu zelf voor rechter wegens haatzaaien

 

Als Wilders wordt veroordeeld zou een positief effect daarvan kunnen zijn dat antisemieten en racisten ook makkelijker kunnen worden aangepakt. Ironisch genoeg, of beter gezegd: cynisch genoeg is een van de 'benadeelde mensen' in het proces tegen Wilders, zelf een notoire antisemiet die zaken schrijft als dat "'de Joodse intelligentsia de Holocaust zelf hebben georganiseerd'. Ook stelt De Kreek dat er 'de afgelopen honderd jaar geen groter geteisem is geweest dan de Joden'."

 

Dat lijkt me toch nog wel een graadje erger dan de Koran met Mein Kampf vergelijken, al is dat natuurlijk ook geen toonbeeld van tolerantie.

Maar wat is nou een geschikte straf voor zo iemand? Ja, zijn websites uit de lucht en een flinke boete, maar verder? Verplicht op stage in Yad Vashem? Of een jaartje zware arbeid op een kibboets? Gesprekken met overlevenden (als die dat aankunnen)? Verplicht een serie boeken en films over de Holocaust bekijken? Is zo iemand uberhaupt nog op een of andere manier te beinvloeden?

 

RP

--------

Criticus Wilders nu zelf voor rechter wegens haatzaaien

http://www.ad.nl/ad/nl/1012/Binnenland/article/detail/579266/2011/04/18/Criticus-Wilders-nu-zelf-voor-rechter-wegens-haatzaaien.dhtml

Voormalig advocaat Jeroen de Kreek, één van de benadeelde partijen in het proces tegen Geert Wilders, moet zich volgende week zelf voor de Amsterdamse rechter verantwoorden. Hij staat terecht wegens het beledigen van Joden en het aanzetten tot haat. Dat meldt het AD vandaag.

De zaak is het gevolg van een stroom aangiftes tegen De Kreek van het Meldpunt Discriminatie Internet (MDI). Vooral op zijn website hetzuur.nl zou hij al jaren lang antisemitische teksten plaatsen.

Onlangs heeft ook het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI) van Ronny Naftaniel aangifte gedaan tegen De Kreek, omdat hij voor Joden beledigende teksten publiceert. Daarbij richt hij zijn pijlen ook op minister Uri Rosenthal van Buitenlandse Zaken.

Op hetzuur.nl is onder meer te lezen dat 'de Joodse intelligentsia de Holocaust zelf hebben georganiseerd'. Ook stelt De Kreek dat er 'de afgelopen honderd jaar geen groter geteisem is geweest dan de Joden'.

Naftaniel opgetogen
CIDI-directeur Naftaniel is blij dat De Kreek voor de rechter staat om zijn uitspraken over Joden. ,,Goed dat er eindelijk actie wordt ondernomen, al is hij daarmee nog niet van internet verdwenen.''

De Kreek verschijnt geregeld op zittingen in het proces tegen Wilders. Daar wordt hij scherp in de gaten gehouden door beveiligers van de Dienst Koninklijke en Diplomatieke Beveiliging, die in moeten staan voor de veiligheid van Wilders.

Arabist Hans Jansen, een van de getuigen in de zaak tegen de PVV-leider, onthulde afgelopen week dat hij meermalen door De Kreek is bedreigd met de dood.

In een e-mail zou de hij onder meer hebben geschreven dat Jansen 'als een varken afgeslacht moet worden'. Justitie onderzoekt die bedreigingen. In 2007 werd De Kreek veroordeeld tot 118 dagen cel wegens het bedreigen van toenmalig premier Balkenende. (redactie)

 

18/04/11 12u54

 

Hoe vreedzaam was pro-Palestijnse 'vredesactivist' Vittorio Arrigoni?

 

Hoe vreedzaam was 'vredesactivist' Vittorio Arrigoni? Daar valt wel wat op af te dingen, zoals wel vaker met zogenaamde 'vredesactivisten' voor de Palestijnse zaak. Arrigoni werd afgelopen weekend gedood door Palestijnse extremisten van een aan Al Qaida gelinkte organisatie in de Gazastrook. Elder of Ziyon vond de volgende foto van hem met een wel heel vredelievende boodschap op zijn arm:

 

 

So what is on his arm?

Since Arrigoni is being called a humanitarian and peace activist, one can imagine it says something like "No more war" or "Peace forever" or maybe "Mom" or  "I love puppies."

However, this modern martyr who was killed by the very people he loved and supported chose a different message to permanently ink on his arm.

It says "Moqowama." That means "resistance."

The very same word that Palestinian Arab terrorists use to describe suicide bombings, rocket attacks against civilians and everything else they do to target innocent Israelis.

That fact that he chose that word, from all the words in the world, to decorate his body says everything you need to know about how peaceful and humanitarian he was.

 

--------------

Maar er zijn meer hatelijke afbeeldingen te vinden op zijn facebookpagina, zoals deze van een anti-Israel boycotgroep:

http://www.facebook.com/pages/Vittorio-Arrigoni/290463280451#!/group.php?gid=125878987433558

 

Zo definieert Arrigoni zichzelf: niet als voor de Palestijnen, maar tegen Israel

http://elderofziyon.blogspot.com/2011/04/vittorio-was-not-peace-activist-he-was.html

 

Elder of Ziyon wijst er terecht op dat Arrigoni, zoals zoveel zogenaamde pro-Palestijnse vredesactivisten, meer door haat tegen Israel dan liefde voor de Palestijnen lijkt te werden gedreven:

 

He never had anything bad to say about Hamas. He never campaigned for Arab countries to stop their discrimination against Palestinian Arabs. He never spoke a word demanding that "refugee camps" in Gaza be dismantled and real homes built.

(...)

 

So-called "Pro-Palestinian activists" are not motivated by love. If they were, they would act completely differently. So the murders of Arrigoni and Juliano Mer-Khamis - done by the people they supposedly love - will not make a dent in far leftist "support" for PalArabs, because they don't support them in any real way.

They only have a shared hate for Israel.

One last cartoon on Arrigoni's Facebook page is stunning in its irony, an irony that his fellow activists will never, ever get:

UPDATE: One more lovely photo that Vittorio thought was wonderful: (h/t Kramerica)

His heart was overflowing with love.

To be clear...he didn't deserve to die. But he doesn't deserve to be remembered as a person who cared one bit about peace or human rights, either.

 He was a hater.

-----------------------

 

Dit geldt voor veel mensen die bekend staan als voorvechters van de Palestijnse zaak: ze bekritiseren alleen acties van Israel, voor geweld tegen of onderdrukking van Palestijnen door andere landen en actoren is altijd veel begrip, en, belangrijker, dit weet men ook altijd weer Israel in de schoenen te schuiven. Er zijn nauwelijks, misschien wel geen pro-Palestijnen die het echt konsekwent voor de Palestijnen opnemen, of ze nou door Israel, Libanon, Irak of hun eigen leiders worden onderdrukt en gemangeld.

 

RP

 

 

De Israelische samenzwering tegen de Arabieren

Het wordt hoog tijd dat de Arabieren de hand in eigen boezem steken...

~~~~~~~~~~

An Israeli conspiracy that never existed

http://arabnews.com/opinion/article253715.ece

I have, since childhood, been hearing about an invisible thing called the Israeli conspiracy.

It is always said that Israel did this and Israel did that. What is worse is when I hear that Israel is planning to do that. So, if we already know what Israel is planning to do, then why not either stop it or avoid it. The biggest conspiracy I heard regarding the Arabs and the Israelis is the humiliating defeat of June 1967. The Egyptians blamed everybody but themselves for the defeat. They insisted on speaking about why some planes came from the north and not from the east. They insisted that they were American Navy planes attacking Egypt. Did not the military analysts hear about evasive maneuvers, or did they expect the air force to fly like commercial airlines by taking the shortest and direct routes.

It turned out that the Egyptian forces were commanded by Gamal Abdel Nasser who only held the rank of major. Hours before the Israeli attack, all air defense sites were told to be on hold because Field Marshal Abdulhakim Amer's plane was in the air. So, it was not an Israeli conspiracy that defeated the Egyptians, it was the poor planning and having a tired army coming back from Yemen tasked to go to a war that even Nasser did not know how to manage.

That was Egypt in 1967, but what about the Egyptian uprising of 2011? Was it the Egyptians or outside forces? The Egyptian leadership used to call Al Jazeera the match box. The channel's media center in Qatar is so small that people used to wonder why regional leaders were worried about such a small media building, one that is small as a match box. It turned out that the Egyptian authorities had Al Jazeera on the top list of places to close. There was also no Israeli media center and Israel has no interest in seeing an unstable Egypt. Thomas Friedman once said that Al Jazeera should have been established in Egypt, not Qatar.

Egypt is a country whose media should have been at the front of providing information. However, Egyptians living inside the country and abroad are glued to foreign news outlets. Let us not doubt the Egyptians in their sincere request for change. We cannot accuse 80 million Egyptians of being toys in foreign hands.

To this day, I see Arabs blaming Israelis for young Arab drug addicts, their poor education, the Iraqi invasion of Kuwait, bad roads, corruption, lack of democracy, unemployment, 9/11, the division of Sudan, the upheaval in Tunisia and the unrest in Egypt. If Israel can do all these things, then the Israelis are either super humans or we simply enjoy blaming others for our failings.

The books of history indicate that the Arabs would have been able to get back the Golan Heights, Sinai, the West Bank and all the 1967 boundaries if Gamal Abdel Nasser made just one phone call to Israel and admitted defeat two days after the June 1967 war. And fewer Palestinians would have been scattered all over. But, we the Arabs never admit defeat.

The Arab world is in a state of unrest nowadays. Egypt is the largest country in the Arab world with 82 million people. If it shakes, then the whole Arab world will shake. It is not time to point fingers at either the West or Israel. Each country has an agenda to benefit its people. Arabs must think what is best for their people, not their leaders. Israel did not open a European bank account for Zine El-Abidine Ben Ali. He did, and where did the money come from? Israel did not hide the billions of dollars in Iraq used by Saddam Hussein while the Iraqis were starving. Saddam did.

You can agree or disagree, Israel is a country that has the best education system in the Middle East and a per capita income of more than $28,000.

The Arabs and Muslims must get rid of the notion that the whole world is conspiring to destroy them. The Arab world is rich in raw materials, rivers, fertile land, wealth and educated people. We must concentrate on education, health care, infrastructure, transparency and open channels between the rulers and the ruled. It is very sad to see Iraq, one of the richest countries in mineral resources, water and educated people, having millions struggle like refugees. It is also sad to see Yemen wasting 40 percent of its water resources to grow qat, just as it is sad to see a country like Lebanon that has the potential to be an attractive tourist spot being fractured because of vested interests, not national interests. Why have we failed to solve the flood problem in Jeddah with all the time and money our government has allocated for the city?

Linda Heard wrote an article in Arab News on Nov. 8, 2010, titled "Israel is digging its own grave." Yes, the Israelis are digging a grave. But for whom is the grave being dug for? I am sure it is not for the Israelis.

 

— Abdulateef Al-Mulhim, is Commodore (Retd.), Royal Saudi Navy. He is based in Alkhobar and can be contacted at: almulhimnavy@hotmail.com