vrijdag 31 mei 2013

Onzin over Israel (IMO)

 

 

http://www.israel-palestina.info/actueel/2013/05/30/onzin-over-israel/

= IMO Blog =

Wat brengt mensen ertoe om onzin over Israel te schrijven als het volgende?

Israël straks net zo arm als de failed states

Alles bij elkaar holt de bezetting de Israëlische economie langzaam maar zeker uit. (…) De armoede in Israël wordt niet alleen veroorzaakt door de militaire uitgaven, maar ook door de eenzijdige economie, én door de permanente recessie in de Palestijnse gebieden. Israël schept welbewust zijn eigen ellende, omdat het geen andere weg naar voren weet. Nog even en het is even arm en hulpeloos als de Arabische failed states om haar heen.

Je kunt van de bezetting vinden wat je wilt, maar hij holt de Israelische economie niet uit. Beweren dat Israels economie op die van een ‘failed state’ begint te lijken vanwege het relatief hoge bedrag dat naar het leger en veiligheid gaat, is zoiets als beweren dat Nederland een bananenrepubliek is omdat een wethouder een keer is betrapt op belangenverstrengeling. Een asielzoeker die in zijn cel zelfmoord heeft gepleegd maakt van Nederland geen politiestaat, evenmin als een demonstrante die onterecht werd opgepakt tijdens de kroning van Willem-Alexander.

De Israelische economie boert behoorlijk goed, zoals Likoed.NL terecht opmerkt in een reactie op dit bizarre artikel:

De economische groei in Israël is al jaren hoog en stabiel met 3 a 4 procent per jaar. Zelfs nu, terwijl de rest van de geïndustrialiseerde wereld in crisis is en al blij is als de groei niet onder nul is. De basis van dit succes is wetenschap en technologie. Israel besteedt het meeste geld ter wereld per inwoner aan wetenschappelijk onderzoek. Maar liefst zes Israëli’s wonnen de afgelopen tien jaar een Nobelprijs.

Mede daardoor loopt Israël voorop in alle belangrijke economische sectoren van de toekomst, zoals zonne-energie, medische technologie en computertechnologie. Israël wordt inmiddels ‘Silicon Wadi’ genoemd, omdat het na Silicon Valley in Californië het belangrijkste hightech gebied van de wereld is. Technologiegiganten als Apple, Intel en Microsoft bouwden hun eerste onderzoeks- en ontwikkelingscentra buiten de VS in Israël. Europese delegaties lopen daarom de deur plat in Israel om de sleutel van dit economisch succes te ontdekken en te kopiëren.

Mogelijk dat Likoed het weer een beetje aandikt – ze staan immers achter de regering Netanyahu en zijn harde bezuinigingsbeleid – maar bekend is dat de Israelische economie het redelijk goed doet en dat Israel ver uittorent boven al haar buurlanden. Het is waar dat de ongelijkheid in Israel is toegenomen en er voor een rijk industrieel land veel armoede is. Maar vergeleken met de bittere armoede die steden als Cairo en Amman kennen, is het er goed toeven. Vandaar ook dat vluchtelingen uit Afrikaanse landen zo graag naar Israel komen, en vandaar dat de meeste Arabieren in Jeruzalem niet bij een PA geleide staat willen komen maar bij Israel blijven.

Onder ‘failed states’ verstaan wij landen als Somalië met een zwak centraal gezag dat door diverse rebellengroepen wordt aangetast, met regelmatige aanslagen en ander geweld tot gevolg. Basale voorzieningen zijn er niet of onvoldoende, en de staat kan haar eigen burgers geen veiligheid bieden. Er heerst chaos en eigenrichting, en alleen door de steun van dubieuze mensen en groeperingen kun je je leven zeker stellen en wat bereiken. De economie kan zich vanzelfsprekend niet ontwikkelen in dergelijke landen; het informele circuit is daarom groot en levendig, corruptie tiert welig en belasting heffen is onmogelijk omdat het gezag daarvoor ontbreekt.

Marcel Hulspas is wetenschapsjournalist; wanneer hij niet over Israel maar over zijn eigen vakgebied schrijft, produceert hij best aardige stukjes. Maar zodra het over Israel gaat, gaat het mis. Er komt een waas voor zijn ogen en over zijn hersenen; het is misschien wel een beetje vergelijkbaar met iemand die onder invloed is van drugs of smoorverliefd is en daardoor niet meer helder kan denken. Hij leest ergens iets negatiefs over Israel – daar heeft hij een zeer goed ontwikkeld hersengebiedje voor - en de wens wordt de vader van de gedachte. Israels ondergang is nabij! Israel delft zijn eigen graf! Hij heeft eerder geschreven dat Israel een ‘agressieve failed state’ is en ook hier legt hij uit dat Israel een derdewereld land is dat het binnenkort niet alleen economisch, maar ook qua democratie zal afleggen tegen, jawel, Egypte en Syrië. Ik citeer hem, en mijn reactie van toen (2011) hier even, want anders zul je me wellicht niet geloven:

Nee, niet meer. Ten eerste: Israël is een economische dwerg geworden in de regio. De Turkse economie is inmiddels vijf keer zo groot als die van Israël en groeit nog steeds fenomenaal – en Turkije wás ooit een bevriende natie maar heeft de laatste jaren héél duidelijk de kant van de Arabische wereld gekozen. Israël drijft op Amerikaans geld – maar zakt in feite af naar derde-wereldstatus. Ten tweede, Tunesië, Libië en Egypte zouden wel eens democratieën kunnen worden. Met een beetje geluk wordt Syrië dat ook. Wellicht democratieën met wat fundamentalistische partijtjes die de sharia willen invoeren, maar dat is perfect vergelijkbaar met die religieus-hysterische schreeuwpartijtjes in Israël. En waarschijnlijk kun je daar nooit bij de Burgerlijke Stand opgeven dat je ‘ongelovig’ bent, maar dat kun je in die democratie Israël óók niet – daar is iedereen voor de staat verplicht ‘joods’. Over derdewereldland gesproken.

Pardon? Israel is een van de weinige Westerse landen dat nauwelijks door de crisis is geraakt. Het land staat nummer 27 op de IMF lijst naar bbp per hoofd van de bevolking en nummer 17 op de Human Development Index van de VN. De hoogste Arabische staat op de lijst zijn de Verenigde Arabische Emiraten op nummer 30. Turkije staat op 92, Iran op 88, Egypte op 113 en Syrië op 119. Dat de Turkse economie groter is ligt natuurlijk aan het feit dat er meer dan 80 miljoen mensen wonen tegenover zo’n 7 miljoen in Israel.

Inmiddels is Israel naar nummer 16 op de HDI gestegen en is de VAE naar 41 gezakt; Qatar staat nu als hoogste Arabische staat op 36.

In de betreffende column – toen nog in Dagblad De pers – pleitte hij ervoor dat een aantal Westerse landen Israel preventief aanvalt. Je vraagt je wederom af wat de beste man gerookt of gesnoven heeft voor hij deze onzin opschreef. Nogmaals, je kunt van alles vinden van de bezetting, je kunt fel tegen het bouwen op de Westoever zijn gekant, je kunt bepaalde praktijken hekelen zoals de invloed van de orthodoxen of de grote inkomensongelijkheid, maar suggereren dat Israel een derdewereldland is en niet democratischer dan Syrië en Egypte, dat is eigenlijk gewoon wartaal van iemand die zijn verstand heeft verloren en door haat wordt verteerd.

Hulspas is een dankbaar onderwerp voor mensen die willen laten zien hoe achterlijk en doorgedraaid sommige Israel bashers zijn, maar daar gaat het me nu niet zozeer om. Ik wil erop wijzen dat mensen die in hun eigen vakgebied, of ook op een gebied waar ze juist met enige afstand naar kijken, vaak heel verstandige dingen zeggen, over iets dat ze emotioneel raakt volledig kunnen raaskallen. Intelligentie en inzicht op een bepaald gebied zegt dus helemaal niks over de waarde van je oordeel op een ander gebied. Het is een veelgemaakte denkfout dat als we iemand op een bepaald gebied zeer waarderen, we zijn/haar visie op andere gebieden ook extra gewicht toekennen. Dus wanneer een bekende popster, natuurkundige of geestelijke zich rabiaat anti-Israel uitlaat en dit land boycot, dan maakt dat veel indruk op mensen. De BDS lobby weet dat en bewerkt deze mensen – die over Israel doorgaans niet veel weten – met anti-Israelische propaganda. En daar zijn sommigen erg gevoelig voor, want ze willen graag als progressief en bevlogen overkomen.

Dat we dit doen is ergens wel logisch: je kunt je niet overal in verdiepen, en gaat dus wat betreft de meeste onderwerpen af op wat anderen, die er meer van weten dan jij of die je vertrouwt en hoog hebt zitten, ervan vinden. Maar keer op keer blijkt dat je dat beter niet kunt doen. Mensen, ook of misschien wel juist bekende mensen, zijn erg modegevoelig, en laten hun visie op veel onderwerpen afhangen van wat ‘goed ligt’ en bij hun imago past. En zo is de cirkel rond, want zij versterken deze trends weer door zelf een bepaalde visie uit te dragen. Ook de media dragen bij aan dit zelfversterkende effect: ideeën en onderwerpen die goed liggen zijn immers ook goed voor de oplage of kijkcijfers, en men versterkt er zijn imago mee.

Waar media eigenlijk juist als een waakhond zouden moeten opereren die trends en uitspraken van bekende mensen kritisch tegen het licht houdt, versterkt zij ze in feite vooral. En daardoor kan iemand als Hulspas ongestoord zijn onzin uitkramen – vroeger bij Dagblad De Pers, waar geen ruimte was voor tegenspraak – en tegenwoordig bij The Post Online, waar een ander geluid wel welkom is. Thomas von der Dunk kan even grote onzin uitkramen op de website van het gerenommeerde De Volkskrant, en ook in het chique NRC Handelsblad en het beschouwelijke Trouw is alle ruimte voor een anti-Israel geluid. Voor genuanceerde berichtgeving over Israel moet een mens tegenwoordig zijn toevlucht nemen tot obscure blogs en kleine kranten als het Reformatorisch Dagblad (ook niet kritiekloos, maar juist vrij evenwichtig) of het Friesch Dagblad (idem).

Ratna Pelle

 

Idioterie bij de VN: Iran voorzitter ontwapeningsconferentie

 

Idioterie bij de VN bereikt nieuw hoogtepunt: Iran voorzitter ontwapeningsconferentie

Opinie-artikel van Likoed Nederland, gepubliceerd op De Dagelijkse Standaard, 29 mei 2013.

Iran is benoemd tot voorzitter van een VN-conferentie over ontwapening deze maand.

 

De conferentie behandelt de verspreiding van kernwapens, de wapenwedloop in de ruimte, de productie van radiologische wapens en de opslag of het gebruik van nog andere massavernietigingswapens. Deze ontwapeningsconferenties in Genève zijn ‘s werelds belangrijkste forum voor (nucleaire) ontwapening.

Hieronder enkele reacties:

VN waakhond UN-Watch

“Dit is Jack the Ripper benoemen tot de bewaker van een blijf-van-mijn-lijf-huis. Iran is een internationale schurkenstaat die illegaal levert raketten aan Syrië, Hezbollah en Hamas en daarmee schuldig is aan massamoord en terrorisme. Om dit schurkenregime hoofd van de wapenbeheersing in de wereld te maken is gewoon een schande.”

Verenigde Staten

De Verenigde Staten hebben gezegd dat het zijn delegatie zou terugtrekken als Iran het voorzitterschap zou behouden. In een verklaring wijst de VS erop dat:

“De Islamitische Republiek is conform de regels van de VN hoofdstuk VII sancties opgelegd voor de verspreiding van wapens en schendingen van de mensenrechten. Het land schendt verplichtingen opgelegd door de VN-Veiligheidsraad en de IAEA, verplichtingen die juist voorkomen uit de doelstellingen van de Ontwapeningsconferentie.”

De Verenigde Naties zelf

Tijdens de voorbereidende vergadering in april had Angela Kane, het hoofd van het VN-Bureau voor ontwapeningszaken, juist verteld dat een samenhangende internationale inspanning nodig zou zijn om Iran aan te pakken:

“De bestaansgrond van dit proces is vooral gericht op naleving van de verdragen met betrekking tot drie pijlers – nucleaire ontwapening, non-proliferatie en het vreedzaam gebruik van kernenergie.”

Secretaris-generaal Ban Ki-moon had geen commentaar op het aanstellen van Iran als voorzitter. Hij merkte op dat dergelijke beslissingen worden overgelaten aan de lidstaten.

Dat leidt tot een simpele conclusie: dit is – opnieuw – een duidelijke demonstratie hoe (islamitische) dictaturen het voor het zeggen hebben bij de Verenigde Naties.

 

Wederzijdse nierdonaties tussen Arabieren en Joden

 

http://news.walla.co.il/?w=%2F550%2F2646925

Walla, 30 mei 2013; vertaald uit het ivriet

In het Israelische Rambam ziekenhuis in Haifa vinden niertransplantaties plaats waarbij Arabische patienten nieren afstaan aan Joden, en andersom. Rasha Akrat, een Arabische vrouw uit Haifa, doneerde een nier aan David Ben Yair (57), een Joodse man uit de Krayot. Shmuel, de zoon van David, doneerde een nier aan Muhammed Akrat (32) uit Haifa, de echtgenoot van Rasha, Muhammed zegt: "Vanaf nu zijn we aan elkaar verbonden".

Nog geen week geleden kenden ze elkaar niet. Maar nu zijn ze met elkaar verbonden in een speciale "levensband" die de controverse tussen Joden en Arabieren wegneemt. In het ziekenhuis liggen ze op dezelfde kamer.

De aanleiding voor deze sterke band tussen de twee families is de wederzijdse donatie van een nier. Aanvankelijk was het de vrouw van Muhammed (30) die een nier doneerde aan David Ben Yair en zo zijn leven redde. Na deze donatie, doneerde de zoon van Ben Yair een nier aan Muhammed.

Volgens artsen van het Rambam ziekenhuis is een dergelijke wederzijdse donatie iets uitzonderlijks en wordt het een "kruistransplantatie" genoemd; dat wil zeggen een wederzijdse transplantatie tussen twee families die niet met elkaar verwant zijn. Dit komt niet vaak voor in Israel. Dokter Ramadan, hoofd van de afdeling Nazorg Nierpatienten van het Rambam ziekenhuis heeft de eerste contacten gelegd tussen de twee families.

Hij vertelt dat toen hij het idee opperde van een kruistransplantatie, de families direkt instemden. Als van iemand het leven in gevaar is, wat kan het hem dan schelen van wie de nier afkomstig is.

Afgelopen dinsdag gingen Rasha en Shmuel tegelijk de naast elkaar liggende operatiekamers binnen. Hun operaties duurden drie uur en daarna werd de nier klaar gemaakt voor de transplantaties. Direkt na hen werden Muhammed en David naar de operatiekamers gebracht. Ook hier duurden de operaties drie uur en werden de nieren met succes ingebracht. Hopelijk kunnen ze binnenkort uit het ziekenhuis ontslagen worden.

Recentelijk hebben de vier familieleden elkaar voor het eerst ontmoet. David vertelt dat ze over van alles en nog wat hebben gepraat, over hun kinderen en families en over wat ze hebben doorgemaakt in hun leven. "Muhammed is een fijne man, het lot heeft ons samen gebracht en nu zijn we met elkaar verbonden in ons lichaam en in onze ziel". Ook zijn kamergenoot Muhammed is vol complimenten. "David is een prima kerel en we vormen echt één familie. We hebben het fijn samen en zorgen voor elkaar. We zijn nu onafscheidelijk met elkaar verbonden", vertelt hij.

 

Vanuit Palestijns oogpunt bestaat er geen toekomst

 

 

Vanuit Palestijns oogpunt bestaat er geen toekomst

Vrijdag, Mei 31, 2013

http://likud.nl/2013/05/vanuit-palestijns-oogpunt-bestaat-er-geen-toekomst/

Website Walla. Vertaald uit het iwriet, 30 mei 2013.

Lital Shemesh is een rijzende ster in de Israëlische media die openlijk uiting geeft aan haar politieke aspiraties om de Knesset te bereiken.

 

Zij werkte als hoofdredacteur van jeugdtijdschriften, maakte reportages voor de Israëlische televisie en is CEO en oprichter van het meidenblad ‘Rozig – alles wat meiden graag hebben’.

In haar eerste video blog in het Engels twee jaar geleden, zegt ze, “ik wil echt een vreedzaam rustig land om in te wonen, en ik wil echt dat er vrede komt”. Vanuit dit idealisme bezocht zij een ‘dialoog voor vrede’ bijeenkomst met jonge Palestijnen. Hieronder haar verslag:

“Ik heb deelgenomen aan het ‘dialoog voor vrede project’ bestemd voor jonge Israëli’s en Palestijnen die politiek zijn betrokken in verschillende verbanden. Doel van het project is om toekomstige leiders te identificeren en hen vandaag dichter bij elkaar te brengen, met de bedoeling om de vrede op een later tijdstip te realiseren. Het project organiseert bijeenkomsten met een afsluitend seminar in Turkije.

Op de derde dag van het seminar nadat we kennis hadden gemaakt met elkaar, barrières waren verwijderd, en gezamenlijk hadden genoten van rachat Lukum [een zoete Arabische delicatesse] alsof er nooit een scheidingswand tussen ons had bestaan, begonnen we veel onderwerpen die pijnlijk zijn voor beide kanten te bespreken. De Palestijnen spraken over wegversperringen en Israëlische soldaten, terwijl van Israëlische kant gesproken werd van constante angst, moorddadige terreuraanslagen en raketten vanuit Gaza.

De Israëlische deelnemers, met vertegenwoordigers van rechts en links, probeerden om de Palestijnse visie voor het einde van de strijd te begrijpen. Laten we concreet worden. De Israëlische deelnemers probeerden hard om te begrijpen hoe we de eeuwenoude, pijnlijke conflicten kunnen beëindigen. Welke rode lijnen zijn de Palestijnen bereid om te versoepelen? Welke oplossing zal voldoen aan hun aspiraties? Waar zien zij de toekomstige grenzen van de Palestijnse staat waarnaar zij zo hunkeren?

We waren geschokt te ontdekken dat niet één van hen sprak van een Palestijnse staat, of om preciezer te zijn, van een tweestaten-oplossing.

 

Ze spraken slechts van één staat – hun staat. Ze spraken over het overheersen van Jaffa, Tel Aviv, Akko, Haifa, en de pijn van de Nakba [letterlijk: de tragedie - bedoeld wordt de oprichting van de staat Israël]. Er bestond geen toekomst voor hen. Alleen het verleden. “Er is geen rechtvaardiging voor Joden om naast ons te leven.” Dat was hun belangrijkste boodschap. “Allereerst, laten ze opdraaien voor wat ze hebben misdaan.”

 

In de loop van een dialoog, die escaleerde tot geschreeuw, verzochten Palestijnen ons om niet te verwijzen naar zelfmoordterroristen als “terroristen”, omdat zij deze niet zo beschouwen. “Hoe moet je dan iemand noemen die een explosievenvest aantrekt en zichzelf opblaast in een winkelcentrum in Tel Aviv met de keiharde bedoeling om onschuldige burgers te doden?” vroeg ik een van de deelnemers.

“Ik heb een 4-jarig kind in huis,” antwoordde Samach uit Abu Dis (bij Jeruzalem). “Als God verhoede er iets met hem gebeurt, zal ik een hele Israëlische stad afbranden, als ik kan.” Alle andere Palestijnse deelnemers knikten hun akkoord met zijn harde woorden.

“Drie weken geleden, kregen we een zoon,” antwoordde Amichai, een religieuze Joodse student uit Jeruzalem. “Als God verhoede er iets gebeurt met hem, zou ik geen enkele troost vinden in de dood van nog meer mensen.”

Israëli’s uit het volledige gamma van politieke partijen namen deel aan het seminar: Likoed, Arbeiderspartij, Kadima, Meretz en Hadash (gecombineerd Joods / Arabische socialistische partij). Ieder van hen kwam tot de conclusie dat de prachtige visie van Israëlisch-Palestijnse vrede die ze voor ogen hadden, gewoon niet overeen kwam met de werkelijkheid. Het is nu eenmaal zo dat de meeste Israëli’s geen gelegenheid hebben om samen te komen en echt te praten met Palestijnen, om te horen wat ze werkelijk denken.

Onze informatie is afkomstig van verklaringen van Abu Mazen aan de internationale pers, die hij constant tegenspreekt als hij wordt geïnterviewd door Al Jazeera, waar hij een heel ander beeld schetst.

Ik kwam naar het seminar met hoge verwachtingen, en ik keerde terug naar huis met moeilijke gevoelens en wanhoop. Het verhaal van de twee partijen is verschillend tot diep in de kern.

Hoe kunnen we terugkeren naar de onderhandelingstafel als de Israëlische kant spreekt van twee staten en de Palestijnse kant spreekt over de bevrijding van Palestina vanaf de Jordaan tot aan de Middellandse Zee? Hoe kan vrede ooit wortel schieten in een platform dat legitimiteit verleent aan terrorisme?”

 

 

Moslims strijden tegen antisemitisme

 

Er zijn ook moslims die zich verzetten tegen het antisemitisme dat uit islamitische hoek komt, en die zelfs uitgesproken pro-Israel zijn, maar je moet ze wel met een lantaarntje zoeken. Dat heeft ermee te maken dat het in deze kringen heel lastig is om een eigen onafhankelijke mening te vormen, dit wordt bepaald niet gestimuleerd en al helemaal niet een visie die haaks staat op wat wordt uitgedragen. Deze mensen zijn dan ook bijzonder moedig en verdienen onze steun.

 

RP

-------------

Muslims combating anti-Semitism

http://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-4386210,00.html

At Jerusalem conference, British-born Muslim compares KKK rallies in US to anti-Israel protests in London. 'During my visit I saw Israel wasn't some apartheid state,' he says

Anav Silverman, Tazpit

Published: 

05.30.13, 12:15 / Israel News

 

A small, but increasingly vocal number of Muslims are rejecting radical hate speech and combating anti-Semitism in the Muslim world. In the recent Global Forum for Combating Anti-Semitism held this week in Jerusalem, Palestinian Media Watch director, Itamar Marcus and Dr. Boaz Ganor organized a panel discussion with Muslim activists actively rejecting hate rhetoric.

 

Two of the panel speakers included Kasim Hafeez, a British Muslim who runs The Israel Campaign and Rev. Majed El Shafie, a human rights advocate originally from Egypt. Ahmad Mansour, a Palestinian living in Berlin, who is a policy advisor for the European Foundation for Democracy, was also scheduled to speak but was unable to attend.

 

Related stories:

 

"When people say that anti-Semitism exists in the Muslim world because of Israel, that is simply an excuse," says Kasim Hafeez, born in Britain to a Pakistani Muslim family.

 

"People here (in Israel) get Islamic anti-Semitism. In Europe, we deny it," Hafeez expounded.

 

"As a university student, I would attend radical anti-Israel rallies in Trafalgar Square. Here I am standing in London in the middle of a European capital - chanting 'death to Israel' and nothing was ever done."

 

He compares those rallies with the Ku Klux Klan. "An Al-Quds Day rally in London is equivalent to a KKK rally in the US," he stressed.

 

Hafeez told Tazpit News Agency that he began to change his thinking when he read A Case for Israel, by Alan Dershowitz.

 

Hafeez explains that he read the book in order to learn how to further deconstruct Zionist propaganda. "But I began to see that I could no longer support my convictions because I had no answers to the arguments that were made for Israel," he explains.

 

"I found that the radical Islamic doctrine that I grew up with and my own belief in violent jihad could no longer support the truth I once believed in."

 


Anti-Israel protest in London (Archive photo: Rona Zinman)

 

That realization prompted Hafeez to visit Israel. "I kind of hoped that the visit to Israel would be a negative experience, that it would enable me to go back to my former beliefs," he told Tazpit News Agency.

 

But the visit was eye-opening for Hafeez, who says he fell in love with Israel during his first trip. "It's hard not to support Israel," says the soft-spoken Hafeez, who recently participated in the Jerusalem Marathon. "I encountered Israelis who weren't anti-Arab, or anti-Islam and saw that this wasn't some apartheid state."

 

'Moderates must speak up.' Rev. Majed El Shafie (Photo: Anav Silverman, Tazpit)

 

However, coming out in support of Israel hasn't been easy. Hafeez has become isolated from his friends. "It's a lot of hassle – it really disrupts your life when you become vocal and open about your support for the Jewish state."

 

"What people don't understand, is that it doesn't matter if you bend over backwards for radical Islamists. If you are Jewish, they will hate you no matter what," Hafeez said.

 

Rev. Majed El Shafie, the founder of One Free World International (OFWI), a leading organization which advocates for religious minorities globally, echoed similar sentiments. A Muslim who converted to Christianity, he found political asylum in Canada and believes that the silence of moderate Muslims is more dangerous than the rise of extremists.

 

"They (moderate Muslims) must speak up," says Rev. El Shafie. "Anti-Semitism is everyone's problem. The moderate Muslims don't understand that after the radical Muslims finish with the Christians, Bahai, and Jews, they will come after them. The minute we stop fighting for each other, we lose our humanity," he added.

 

Rev. El Shafie believes that education is the solution to radicalization and is the only way to bring forth democracy in the Middle East. "The Arab Spring is a cold deadly winter. Whoever came up with the term 'Arab Spring' must have been a guy in a suit behind a desk who had no idea what was really going on."

 

"Today all these dictatorships that have been overthrown are filled with extremist governments. There is no separation of religion and state and no freedom of religion in the Middle East. Education must come before democracy"

 

As for Israel, Rev. El Shafie declares that there are two things that the Jewish state cannot be questioned for. "When Israel's right to exist and Israel's right to defend itself, come into question, a line has been crossed," he stated. "The new anti-Semitism today is to hate Israel."

 

 

 

 

donderdag 30 mei 2013

Abbas onder druk om onderhandelingen te herstarten

 

Het lijkt erop dat er nu ook serieuze druk op president Abbas wordt uitgeoefend om zijn eisen te laten varen en naar de onderhandelingstafel terug te keren. En Kerry lijkt er enig begrip voor te hebben dat Israel niet alle bouwplannen, in alle stadia tot en met de projecten waar al aan gebouwd wordt, en inclusief geheel Oost Jeruzalem, in een keer allemaal stopzet. Wel heeft Israel al sinds begin dit jaar geen nieuwe bouwplannen goedgekeurd, en ook daarvoor zal enige Amerikaanse druk nodig zijn geweest.

 

The Palestinians say they will not restart talks unless Israel halts settlement construction and accepts the pre-1967 lines as the basis for a future border. 

Two past Israeli leaders have accepted those lines as a starting point for negotiations, but the offers did not result in a peace accord. Unlike his predecessors, Prime Minister Benjamin Netanyahu refuses to commit to the pre-1967 lines. He says talks should resume without any conditions.

 

Daarnaast heeft Netanyahu in 2010 een bouwstop van 9 maanden aangehouden maar ook dat leidde niet tot toenadering tussen beide partijen, want het ging Abbas uiteraard niet ver genoeg.

 

According to other participants, the Palestinian leader told the group that he had rejected a proposal from Kerry for Israel to halt most settlement construction, but allow building to proceed in major "blocs" situated near the pre-1967 lines. In the past, the Palestinians have signaled they would allow Israel to keep these blocs as part of a "land swap" that gives them equal-size pieces of Israeli territory.

 

Abbas doet niet anders dan voorstellen en uitnodigingen afwijzen. Hij wees Peres’ uitnodigende hand af, hij wees Kerry’s economische plan af, en alle andere voorstellen, zolang niet aan de Palestijnse eisen: geen bouw op de Westoever en Oost Jeruzalem, pre-1967 wapenstilstandslijnen als grens, en alle gevangenen vrij, wordt voldaan. Zelf biedt hij daar verder niks voor in ruil.

 

Zie ook: Krijgt John Kerry de Palestijnen in beweging?

 

RP

----------

Palestinian leader under pressure to restart talks

http://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-4386038,00.html

Aides reveal Mahmoud Abbas is torn between alienating Washington, public backlash over dropping settlement freeze precondition

Associated Press

Published: 

05.30.13, 00:23 / Israel News

 

The Palestinian president has told advisers that as the US tries to restart Mideast peace talks, he is under intense international pressure to return to negotiations with Israel and drop demands for a Jewish settlement freeze in the West Bank, officials said Wednesday.

 

In a closed meeting, Mahmoud Abbas lamented his difficult choice: Rebuff the Americans and alienate Washington, or cave in and face an uproar at home.

 

Related stories:

 

Aides say Abbas expects a formal proposal to renew talks from US Secretary of State John Kerry in coming weeks.

 

"There is pressure on us from international parties who are saying we should give the Americans a chance," said Hana Amireh, a member of the Palestine Liberation Organization's decision-making executive council, who attended Tuesday's late-night meeting.

 

Since taking office early this year, Kerry has devoted significant efforts to restarting peace talks between Israel and the Palestinians, which broke down nearly five years ago. He has visited the region four times, most recently last week, in search of a formula acceptable to both sides.

 

The Palestinians object to Israel's continued settlement of the West Bank and east Jerusalem, occupied territories that they hope to make parts of a future state. Israel captured both territories in the 1967 Six Day War .

 

The Palestinians say they will not restart talks unless Israel halts settlement construction and accepts the pre-1967 lines as the basis for a future border.

 

Two past Israeli leaders have accepted those lines as a starting point for negotiations, but the offers did not result in a peace accord. Unlike his predecessors, Prime Minister Benjamin Netanyahu refuses to commit to the pre-1967 lines. He says talks should resume without any conditions.

 

"We applaud Secretary Kerry's efforts," Netanyahu said Wednesday at a meeting with visiting US Sen. Robert Menendez. "I stand ready to resume negotiations immediately, and I think there's an abiding interest to achieve a secure peace."

 

Following talks with both sides last week, Kerry urged both sides to compromise. He voiced US opposition to settlement construction and called on Israel to stop building wherever possible. But in a message to the Palestinians, he said it would be impossible to stop all settlement construction. More than 500,000 Israelis live in the settlements, and dozens of construction projects are underway across the West Bank at any given time.

 

Kerry is trying to find a framework for talks that would give each side something.

 

For the Palestinians, he is expected to press Israel into curtailing settlement construction and agreeing to discuss border issues. Kerry has also spoken of $4 billion in potential development projects that could inject new life into the moribund Palestinian economy.

 

For Israel, the talks would include security arrangements and a suspension of Palestinian efforts to join international organizations where they could push for action against Israel.

 

"What the Americans are talking about is negotiations over security and borders, and some confidence-building measures, and asking both sides to refrain from any provocative acts," Amireh said.

Amireh declined to discuss details of Tuesday night's meeting.

 

According to other participants, the Palestinian leader told the group that he had rejected a proposal from Kerry for Israel to halt most settlement construction, but allow building to proceed in major "blocs" situated near the pre-1967 lines. In the past, the Palestinians have signaled they would allow Israel to keep these blocs as part of a "land swap" that gives them equal-size pieces of Israeli territory.

 

The meeting participants spoke on condition of anonymity because the discussions were closed.

They described the atmosphere as gloomy and said Abbas was frustrated as he laid out the difficult decisions ahead.

 

Abbas said he was under heavy pressure by the US and Western countries to return to the negotiating table. Among the other countries pushing the Palestinians is Britain, whose foreign secretary, William Hague, visited the region last week. During his visit, Hague urged "courage and bold leadership" by both sides.

 

Despite his rejection of Kerry's proposal, they said Abbas was wary of turning down the whole US initiative, fearing he would be blamed for the failure. But they also said Abbas is concerned about a public backlash at home if he returns to negotiations without winning any significant concessions.

 

His image took a beating several years ago when he delayed a Palestinian plan to seek admission to the United Nations under American pressure. The Palestinians later went ahead with the move, winning upgraded observer status that now allows them to seek membership in other UN bodies.

 

Both US and Palestinian officials say that Kerry is expected to offer a formal proposal for resuming talks in the next couple of weeks. Abbas will make a decision only after he sees the American plan.

For now, the Kerry effort seems to be generating little enthusiasm.

 

Sam Bahour, a prominent American-Palestinian business consultant in the West Bank, dismissed Kerry's development plan as "smoke and mirrors on the grandest scale" and an attempt to cover up American "political and diplomatic failure."

 

He expressed doubt that the US could really attract billions of investment, and said that without an end to Israeli travel restrictions and its control of the Palestinian borders, the Palestinian economy would remain stifled. "Without removing those restrictions, then $4 billion or $40 billion is not going to be a wise investment in Palestine," he said.

 

 

 

 

 

Mogelijk toch plaquette Joods Lyceum Den Haag

 

De Telegraaf kopte eerder deze week sensationeel ‘Gedenkteken wijkt voor haatzaaiers’ waaronder in de lead al iets voorzichtiger melding wordt gemaakt van ‘islamitische buurtbewoners’ die bezwaar zouden hebben gemaakt tegen een gedenksteen.’ Weer verderop blijkt een en ander slechts gebaseerd te zijn op een boze brief van een buurtbewoonster die op een open avond op de school informeerde waarom er geen gedenkteken was voor de kinderen van het voormalige Joods Lyceum dat op die plaats stond. De Telegraaf:

“Ze vroeg uitleg aan een docente, die haar vertelde dat ’de school wel met een ontwerp bezig was geweest, maar dat zij toch van de gedenksteen afzagen’. Dat besluit is genomen nadat men uit ’de buurt’ geluiden had vernomen dat zo’n plaquette door de overwegend islamitische buurtbewoners niet geaccepteerd zou worden.”

‘Geluiden’, bezwaren die gemaakt ‘zouden’ zijn... Dat alles dekt natuurlijk geenszins de sensationele kop die suggereert dat extremisten de school hebben bedreigd. Het CIDI heeeft het uitgezocht en komt met een andere lezing van een en ander. De Telegraaf zou zich moeten schamen.

 

RP

-------

 

 

Mogelijk toch plaquette Joods Lyceum Den Haag

http://www.cidi.nl/mogelijk-toch-plaquette-joods-lyceum-den-haag/

 

In Den Haag komt wellicht toch een plaquette op Fischerstraat 133-35, waar tijdens WO2 het Joodsch Lyceum was. Dat schrijft het bestuur van de Paul Krugerschool, die op dit adres is gevestigd. Het bestuur wil dit plan weer oppakken “gezien alle commotie over dit onderwerp en het verkeerde beeld van de wijk dat op basis hiervan dreigt te ontstaan.”

De Telegraaf berichte eerder deze week dat de school zo’n plaquette “uit angst voor vernieling door moslims” niet had geplaatst: “Islamitische buurtbewoners zouden bezwaar hebben gemaakt tegen een gedenksteen.” Dit bericht wekte uiteraard de nodige ophef; er werden zelfs Kamervragen gesteld. CIDI zocht het uit en concludeerde dat het niet leek te gaan om bedreigingen, maar om angst van de school zelf.

Intussen heeft nu ook het schoolbestuur gereageerd. De brief wekt een wat haarkloverige indruk door te spreken van twijfels over de plaats van zo’n plaquette, toen de school vijf jaar geleden betrokken was bij een ‘discussie in de wijk’. De directeur wilde toen eerst uitzoeken of de plaquette wel op de school moest komen: “Het schoolgebouw en de plaats van het voormalig Joods Lyceum zijn niet gelijk. De historisch juiste locatie lijkt de plaats te zijn waar nu de gymzaal staat.”

Daardoor, en door “in algemene zin zorgen om vandalisme”, is de discussie ‘uiteindelijk op enig moment doodgebloed’, schrijft het bestuur. Maar al is het schoolgebouw vernieuwd, het adres van het Joodsch Lyceum was volgens onder meer de Beeldbank van het Haags Gemeentearchief toch echt Fischerstraat 133-35. 

Het is dus heel mooi dat het bestuur dit plan weer oppakt. En dan niet “gezien alle commotie” of een verkeerd beeld van de school, maar vanwege de kinderen die daar ooit door de nazi’s apart werden gezet.

Het Joodsch Lyceum aan de Fischerstraat in Den Haag heeft bestaan van 15 oktober 1941 tot 15 april 1943. Van de 267 leerlingen die er onderwijs volgden, zijn er zeker 161 omgebracht. Hiernaast ziet u een klassefoto. Het Gemeentearchief heeft er nog 11 online staan, met daarop de namen van de leerlingen. Een van de weinige overlevenden tekende zijn herinneringen aan het Lyceum op in het  boekje Slotakkoord der kinderjarenHerinneringen aan het Joodsch Lyceum Fisherstraat (Wally de Lang, 2003).

 

 

woensdag 29 mei 2013

Shimon Peres: "Lieve vriend, president Abbas"

 

Een onverbeterlijke optimist, maar zijn optimisme en positieve instelling werken helaas nog niet erg aanstekelijk op de Palestijnen...  

Zie ook ons commentaar over Kerry's pogingen beide partijen weer om de tafel te krijgen.: Krijgt John Kerry de Palestijnen in beweging? 

 

RP

--------- 

 

Peres: „Lieve vriend, president Abbas"

http://www.refdag.nl/nieuws/buitenland/peres_lieve_vriend_president_abbas_1_741200

27-05-2013 07:29 | gewijzigd 27-05-2013 09:55 | ANP/DPA 

 

De Israëlische president Shimon Peres en de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Kerry. Foto EPA 

 

De Israëlische president Shimon Peres heeft zijn Palestijnse collega Mahmoud Abbas persoonlijk uitgenodigd om terug te keren aan de onderhandelingstafel. Hij deed dat in Jordanië tijdens het economieforum dat aan de rand van de Dode Zee plaatsvindt. 

 

„Lieve vriend president Abbas," zei Peres. „Laten we samenkomen. U zult verrast zijn wat in open directe gesprekken bereikt kan worden". Abbas reageerde direct en riep Israël op eerst de gebieden terug te geven die het in de Zesdaagseoorlog in 1967 veroverde. Hij liet niet doorschemeren of hij weer aan onderhandelen denkt.