zaterdag 10 maart 2012

100 Raketten uit Gazastrook op Israel sinds vrijdag

In de Nederlandse media ligt alle nadruk op de Palestijnse doden en gewonden, en wordt slechts gemeld dat enkele doden lid waren van de Islamitische Jihad of de Verzetscomitees. In werkelijkheid zijn alle 15 doden terroristen die aanslagen beraamden of raketten afschoten. Inmiddels zijn er zo’n 100 raketten afgevuurd op Israel, hebben een miljoen Israeli’s de nacht in schuilkelders moeten doorbrengen en zijn er acht Israelische gewonden gevallen, waarvan een ernstig. De raketten zijn zoals gebruikelijk gericht op burgers, niet op het leger. Overigens heeft Israel begin deze week al geklaagd bij de VN over de raketaanvallen. Het feit dat er nog geen Israeli’s zijn gedood door de raketten komt doordat Israel er alles aan doet om slachtoffers te voorkomen; het zegt niks over de intenties aan Palestijnse zijde.

---------

Some 100 rockets hit Israel since Friday

http://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-4200794,00.html

Iron Dome intercepts 27 out of 30 rockets fired at Beersheba, Ashdod, Ashkelon; IAF kills 15 Islamic Jihad operatives in Gaza strikes. Gantz: IDF to respond with determination to any attack

Ilana Curiel

Published:

03.10.12, 12:04

Palestinians from northern Gaza fired rockets at Beersheba, Ashdod and Gan Yavne early Saturday morning as the Color Red alert was sounded across Israel's southern cities.

The IDF estimates that some 100 rockets have been fired at Israel since Friday. Meanwhile, a new Israeli air strike in Gaza killed two Palestinians riding on a motorcyle, Hamas officials and medics said on Saturday.

The attack followed the firing of rockets at Israel at the weekend, raises the death toll in escalating violence since Friday to 15.

· 2 killed in Gaza strike, including terror chief

· Hamas forms covert terror faction

Prime Minister Benjamin Netanyahu spoke over the phone with Ashkelon Mayor Benny Vaknin following the escalation in the south. Netanyahu expressed support and interest in the well-being of Ashkelon residents suffering from the ongoing rocket attacks on the city.

IDF Chief of Staff Benny Gantz held a special situation assessment on Saturday given the recent rocket attacks in the south. Officials decided that the IDF will respond with determination to any attack on Israel. The officials also praised the Iron Dome system which successfully managed to intercept rockets fired at southern communities.

Deputy IDF chief, Southern Command head, an Air Force official, Home Front Command head, Operational Branch head, IDF spokesman all took part in the meeting.

The Iron Dome has successfully intercepted 27 out of 30 rockets fired at Beersheba, Ashdod and Ashkelon. The other two rockets exploded in open fields.

These are the highest success rates for the defense system to date. Gantz praised the IDF officials in charge of operating the system during the situation assessment.

A Home Front Command official said: "The Command's instructions have proven to save lives and they should be followed. When an alarm is sounded or if there is an explosion – enter a safety area." Israelis are also instructed to avoid large gatherings of more than 500.

Beersheba Mayor Ruvik Danilovich addressed the ongoing rocket fire on Saturday, saying: "This escalation cannot be ignored." He added that he fully backs the government's decision to green light targeted killings against terror cell leaders planning a terror attack in Israel.

"These terrorists must understand they bear the responsibility," Danilovich emphasized. "Even if it causes tensions now, in the long run it will cause deterrence."

Ashdod reported that the Iron Dome intercepted two rockets. The rocket fire continued throughout the night as two rockets fired at Beersheba from northern Gaza. One of the projectiles landed within city limits. No injuries or damage were reported.

In the early evening hours, the Iron Dome rocket defense system intercepted at least four Grad rockets fired at the southern communities of Ashdod, Gan Yavne and Kiryat Malachi.

The Color Red alert sounded in the Ashdod region immediately after the long-range rockets were fired, prompting residents to rush into bomb shelters and secured rooms. At least one rocket landed in an open area in the city's vicinity.

IDF kills terror chief

Earlier Saturday, Gaza sources claimed 12 Palestinians have been killed in IDF attacks overnight, including a commander of the terrorist group behind the abduction of Gilad Shalit, an Israeli soldier who was held captive for more than five years and freed in a prisoner swap for more than 1,000 Palestinians.

The Israeli military said it initially targeted Zuhair al-Qaissi, the commander of the armed wing of the Popular Resistance Committee, a large terrorist group closely aligned with Gaza's Hamas rulers. The explosion tore apart al-Qaissi's blue sedan and killed his son-in-law, Mahmoud Hanini - himself a top PRC field commander.

Four people were injured in Eshkol Regional Council, including one critical injury and another mildly injured.

According to the IDF, shortly after midnight, the IAF targeted two terror cells gearing to fire rockets at Israel, killing two terrorists. Palestinian sources said at least two people were killed in the strike, near the Palestinian parliament in central Gaza City.

Neri Brenner, Yoav Zitun, Elior Levy, Reuters, AFP and AP contributed to this report

Escalatie geweld Gazastrook

http://www.israel-palestina.info/actueel/2012/03/10/escalatie-geweld-gazastrook/

Vrijdag en zaterdag is het geweld in zuid-Israel en de Gazastrook geëscaleerd. De afgelopen week werden er al geregeld raketten afgevuurd op Israel, en vrijdagavond verijdelde Israel naar eigen zeggen een grootschalige aanslag door twee leiders van de zogenaamde verzetscomités (Popular Resistance Committees) te doden, Zuhair al Qaisi en Ahmad Hanini. Volgens het Israelische leger was Qaisi de laatste dagen druk bezig geweest met het plannen van een grote aanslag op Israelische doelen, mogelijk vanuit de Sinaï. Er zijn tot nu toe in totaal 15 Palestijnen omgekomen bij Israelische luchtaanvallen, naast de PRC leiders allen leden van de Islamitische Jihad.

In totaal zijn er inmiddels zo’n 100 raketten afgevuurd op Israel, onder andere op Beersheva en Ashod; 27 raketten zijn onderschept met het Iron Dome systeem. Er vielen acht gewonden aan Israels kant. Honderdduizenden mensen moesten de schuilkelders in en zullen daar ook de komende dagen veel verblijven; daardoor is een groter aantal slachtoffers voorkomen. Israel had overigens begin van de week al geklaagd bij de VN over de raketbeschietingen vanuit de Gazastrook.

Helaas wordt in de media een ander beeld gegeven. Zo kopt de Volkskrant groot: “Twaalf Palestijnen dood bij Israelische luchtaanvallen”, bij de introductie wordt nog eens gemeld dat ’12 Palestijnen zijn omgekomen’ en pas in de tweede alinea staat voorzichtig: “Door de luchtaanvallen zouden ook tien leden van de al-Quds Brigade zijn gedood.” Omdat eerder werd gemeld dat er twee leden van de verzetscomités bijzaten, kan de oplettende lezer nu uitrekenen dat er dus enkel strijders zijn gedood door Israel, en bedenken dat de Palestijnen daarentegen hun raketten ongericht op Israelische burgers afvuren. Het woordje ‘zou’ suggereert overigens onterecht dat het lang niet zeker is dat die 10 Palestijnen van de Al Quds Brigade, de militaire vleugel van de Islamitische Jihad, zijn. De twaalf Palestijnse doden werden ook niet gemeld als ‘zouden’ te zijn omgekomen. Vanwaar dan die reserve bij het vermelden van het ‘lidmaatschap’ van de Al Quds Brigade?

Andere media, waaronder RTL, de Stentor en het Noord-Hollands Dagblad en andere regionale kranten, houden het nog korter en melden slechts dat:

“Onder de doden zouden twee activisten van de radicale Comités van Volksverzet zijn. Dit hebben medische hulpverleners en andere Palestijnse bronnen in de Gazastrook gemeld.
Reactie op Palestijnse aanval
Volgens de hulpverleners zijn er ook nog 19 gewonden. De luchtaanvallen kwamen nadat Palestijnen vanuit de Gazastrook projectielen op Israël hadden afgevuurd.”

Inmiddels hebben een aantal regionale kranten een artikel onder de kop: “Dodelijkste etmaal in 3 jaar in Gaza”

Dit is een erg dramatische kop, die grote aantallen onschuldige slachtoffers suggereert.
Men gaat verder met:

“GAZA-STAD – In 24 uur tijd zijn in de Gazastrook 14 Palestijnen omgekomen door Israëlische luchtaanvallen. Tientallen mensen raakten gewond, meldden medische hulpverleners. Het is het dodelijkste etmaal in het grensgebied in drie jaar tijd.”

Pas in de vierde alinea staat: “Door de luchtaanvallen zouden ook tien leden van de al-Quds Brigade zijn gedood.” Hier wordt nog sterker dan in de Volkskrant de suggestie gewekt dat Israel zomaar onschuldige Palestijnen doodt, en wordt pas later enige context gegeven. Er wordt daarbij niks gemeld over de grote aanslag van de PRC die Israel verijdelde door de twee leiders te doden, en alleen gemeld dat er vier gewonden zijn gevallen door raketbeschietingen. Dat zijn er echter acht, en in totaal zijn zo’n 100 raketten afgevuurd, maar ook dat wordt niet gemeld.
Ook in de NRC wordt niet duidelijk dat alle gedode Palestijnen terroristen zijn van de Islamitische Jihad en de PRC, en ook de NRC meldt niet dat de twee PRC leiders werden gedood om een grote aanslag te verijdelen.

Het is tekenend voor de berichtgeving in Nederlandse media dat zo weinig context wordt gegeven aan Israelisch geweld, het vaak lijkt alsof het om Palestijnse burgers gaat terwijl dit niet zo is, en raketbeschietingen op Israel alleen kort en algemeen worden genoemd zonder enig detail. Ook wordt genegeerd dat het Israelische leger vaak handelt op basis van inlichtingen over op handen zijnde aanslagen en nog geregeld aanslagen worden verijdeld. Afgelopen zondag was ik te gast bij de Liberaal Joodse Gemeente om over de berichtgeving over Israel in debat te gaan. De berichtgeving over de escalatie in Gaza is een goede illustratie van wat ik daar heb verteld. Zie ook mijn onderzoek naar de berichtgeving in NRC Handelsblad.

Aandacht voor Israelische moslima in "Apartheid Week" Zuid-Afrika

Het is mooi dat Israelische Arabieren meehelpen om de leugens over ‘Apartheid’ in Israel te weerleggen. Nog mooier dat het Palestijnse Ma’an News dit bericht ook brengt, en het staat tevens op hun Arabische sectie: http://www.maannews.net/arb/ViewDetails.aspx?ID=465708

Voor de goede orde onderaan de Google-vertaling van het Arabische Ma’an artikel.

Wouter

______________

An Israeli Arab defends her country in South Africa

http://elderofziyon.blogspot.com/2012/03/israeli-arab-defends-her-country-in.html

From Ma'an:

Israel has sent a delegation of 100 students to represent it in the annual Apartheid Week in South Africa, an Israeli newspaper reported Tuesday.

The report in Maariv noted one unusual participant in this year's delegation -- a 25-year-old Muslim Bushra Khalilieh, a member of Israel's Arab minority in the Galilee.

The newspaper said Khalilieh was attending university in one of South Africa’s university campuses. Khalilieh, who wears a hijab, came to Israel's defense during activities on campus.

"We toured Johannesburg and Cape Town’s campuses and met local students," she said.

"We spoke with them about Israel and I told them about my personal issue as an Arab girl living in Israel. I feel Israel to be my hometown where there’s equality and I have all my rights.”

"When students hear us, they are surprised as there are some who do not even know there are Arabs living in Israel. I, as an Arab Israeli girl, love my country and believe that it seeks peace and respects all its citizens.”

Khalilieh, a masters student at Tel Aviv University, stressed that she represents herself and not the position of the Israeli government.

“I represent myself as a Muslim Arab who lives in Israel as a liberal and free girl unlike other Arab girls who live in Arab countries and do not have the human rights I have like freedom of expression and dignity.”

She added: "There are people who are calling to boycott us and say that there is apartheid in Israel, but I try to show Israel as a country that’s different from what they think."

A number of Arab sites have picked up on the story, most highlighting the fact that she defines herself as an Arab Israeli - and not a "Palestinian."

~~~~~~~~~

Secret weapon of Israeli Apartheid Week in South Africa, "a Muslim girl"
Published Tuesday, 03/06/2012 (updated) 09/03/2012 at 14:31

Bethlehem - Ma'an - Israel sent a student delegation consists of 100 students to represent them in a week apartheid "apartheid" in South Africa, which is attended by students from around the world calling for an end to the Israeli occupation of the West Bank and lift the siege on the Gaza Strip.

So far, the news extraordinary and unusual, curious what it considered the Israeli press and in particular the Maariv daily Hebrew newspapers on Tuesday, weapon, Israel's secret face of criticism and represented a girl Palestinian Muslim at the age of 25 years, born in the village of Deir Hanna in Galilee and now lives with homes of students in the neighborhood of French Hill City of Jerusalem called "Bushra Halilih."

According to the newspaper defended Halilih good news that appeared on the campus of one of the South African universities wearing Islamic headscarf with great passion and eagerness for the right of Israel and its legitimacy.

She said Halilih saying "wander the campus of the University in Johannesburg, Cape Town and meet students, local and talk to them about Israel and show in front of them posted via the corner profile of me as a girl an Arab living in Israel, and I feel that Israel is a national where I live in full equality and get all my rights."

Halilih added: "When students hear and feel Balandhash there never had heard of the existence of Arabs living in Israel and the Arab-Israeli girl I love my country and believe that it is seeking for peace and respect for all its citizens."

Bushra Halilih at Tel Aviv University in the Masters Program Consulting regulatory and stresses that they represent themselves within the Israeli delegation, not the government's position, saying, "I represent myself Kaarbeh Muslim living in the State of Israel as a girl for liberal and free unlike girls Arabiyat other women living in Arab countries do not enjoy double the basic human rights such as dignity and freedom of expression. "

Faced Halilih and a group of students the Israelis what they called hostile and clear to Israel he showed students are supporters of the Palestinians as they encountered other supporters of Israel, "there are those who claim to our province and say that there are in Israel, Apartheid and I try to show Israel as completely different than they think," said Bushra.

IDF slaat terug na nieuwe raketregen uit Gaza

Bij Palestijnse raketaanvallen vielen acht gewonden. In totaal zijn meer dan 40 raketten afgevuurd, onder andere op Beersheva en Ashdod. Het Israelische leger doodde bij aanvallen op de Gazastrook acht Palestijnen, voor zover ik kan opmaken allemaal strijders/terroristen. Eerder in de week werden er ook al raketten op Israel afgevuurd, waarover Israel bij de VN heeft geklaagd.

The Popular Resistance Committees (PRC) swiftly called for retaliation following the first IAF strike that killed Qaisi, as well as senior PRC member Ahmad Hanini. A third man was also injured in the attack. The IAF struck a vehicle in a move to thwart a large-scale terror attack that was in its last stages of preparation, according to the IDF spokesperson.

Qaisi was one of the planners of the deadly terror attack last August on Route 12 near the Egyptian border, in which eight Israelis were murdered. In 2008, he was involved in a terror attack on a gas depot at Nahal Oz. He was also involved in the carrying out of rocket and mortar attacks on southern Israel, and oversaw the transfer of funds from Hezbollah to terrorist organizations in Gaza. Hanini, in the past, dispatched a suicide bomber into Israel.

Elder of Ziyon wijst erop dat het allerminst vanzelfsprekend is dat Israel wel de terroristen weet te raken en de burgers weet te ontzien, maar evengoed veroordeeld zal worden voor de aanvallen.

The IDF has been steadily improving its methods to take out terrorists and only terrorists over the years, and now it is the best in the world at it. Even though they are treated the same way by the international community as if they were acting like Assad, and they could save a lot of money and resources by killing everyone in the area, they choose not to.

-------

IDF strikes Gaza terror targets following rocket barrage

http://www.jpost.com/Defense/Article.aspx?id=261173

By JPOST.COM STAFF AND YAAKOV LAPPIN

03/10/2012 01:31

Escalation in South: 8 hurt, 1 seriously, by Palestinian rockets; over 40 rockets fired into South after IAF strike on Gaza kills PRC chief Qaisi; Hamas says 8 terrorists killed in latest IAF attack.

The IAF struck three targets in Gaza overnight Friday in response to a number of rocket attacks from the Strip earlier in the day that left at least eight people injured.

Palestinian terrorists fired approximately 40 rockets from Gaza into southern Israel on Friday night after an air strike killed the secretary general of the Popular Resistance Committees, Zuhair Qaisi.

In the latest round of air strikes, launched after darkness fell, eight more Gaza terrorists were killed, Hamas officials in Gaza said. The IDF Spokesman's Office said that the Air Force recorded direct hits.

In the Eshkol Regional Council a 40-year-old man was seriously injured, a second man was moderately injured by shrapnel in his stomach and a third was lightly injured. Paramedics said the injured appear to be foreign workers. An electric pole and a vehicle were also damaged in the attack.

Two additional people were lightly injured in a car accident that occurred during an air raid siren at the Emunim Junction between Ashdod and Ashkelon. Three other people in the South were lightly injured while fleeing for cover during sirens. One other civilian was being treated for shock.

The injured were taken to the Kaplan Medical Center in Rehovot and the Barzilai Medical Center in Ashkelon, as well as the Soroka Medical Center in Be'ersheba. In the Be'er Tuvia area, police located a rocket explosion site. The windows of a home were shattered and a car was damaged. No injuries were reported.

Police said late Friday night that two rockets were fired from Gaza at Ashdod and a third in the direction of Kiryat Malachi.

No injuries or damages were reported.

Earlier on Friday, three rockets were fired at the greater Ashdod region, where an air raid siren rang out, before three explosions were heard.

The barrage of rockets followed an IAF air strike that killed the secretary general of the Popular Resistance Committees, Zuhair Qaisi.

Since the initial air strike, the IAF continued operations over Gazan skies to track down rocket launching crews, and struck two cells making final preparations to fire high-trajectory rockets into Israel. One of the terror cells was in central Gaza and the other in northern Gaza. The IDF confirmed hits on its targets.

The PRC responded with threats to reignite tensions along the testy frontier. "All options are open before the fighters to respond to this despicable crime. The assassination of our chief will not end our resistance," Abu Attiya, a spokesman for the PRC group said.

Hamas spokesman Fawzi Barhoum said Israel was responsible for what he called "a grave escalation."

Palestinian Authority President Mahmoud Abbas also condemned the strike.

The IDF stated that the attack was part of an operation to thwart the intentions of terrorists to carry out terror attacks in Sinai, along the border between Israel and Egypt. Qaisi had been planning and leading over the past few days, a major terror attack against Israeli targets, and the strike was conducted in order to prevent the attack, the IDF said in a statement.

It added that the IDF was not interested in escalation but was ready to defend Israel and would respond forcefully and decisively against against any attempt at terrorist activity.

The first IAF strike happened shortly after two mortar shells were fired at Israel from the Hamas-ruled territory, causing no damage or injury. The explosions occurred in open fields in the Eshkol regional council, which abuts the border with the Gaza Strip.

Senior IDF officials reacted to the mortal shell attacks, telling Army Radio that they would not allow the firing to continue. The officials expressed surprise that, with no reason, the shooting at civilians from Gaza continued "on Friday too... at villages surrounding Gaza." They also stressed that the mortar shell attacks had been unprovoked, and were carried out when there had been no previous IDF action in Gaza.

Reuters contributed to this report

In debat over Israel en de media

Hieronder mijn verslag van het debat café bij de Liberaal Joodse Gemeente in Amsterdam, waar ik samen met Hans Moll en UvA onderzoeker Joep Schaper te gast was om over de berichtgeving van de NRC en de media in het algemeen over Israel-Palestina te spreken.

---------

In debat over Israel en de media (1)

IMO Blog, 2012

Afgelopen zondag was ik te gast in het debat café van de Liberaal Joodse Gemeente in Amsterdam. Ik ben niet zo iemand van openbare debatten, heb daar dus geen ervaring in, maar voelde me wel een beetje vereerd dat ze me vroegen, samen met oud NRC-journalist Hans Moll, om over de berichtgeving van de media, de NRC in het bijzonder, over het Israelisch-Palestijns conflict te praten. Hans Moll had vorig jaar een kritisch boek geschreven over zijn ervaringen bij de NRC over met name de islam en het Midden-Oosten conflict. Zelf deed ik een paar jaar geleden een onderzoek naar de berichtgeving in NRC en werkte daarna nog mee aan eenonderzoek naar de NOS berichtgeving over Israel en de Palestijnen. Men had ook de NRC uitgenodigd maar die wilden niet, en nu was de derde spreker iemand die bij een onderzoek van de UvA betrokken was, dat enigszins afwijkende uitkomsten had als mijn onderzoek en het boek van Moll.

We hielden elk een presentatie waarin we onze onderzoeken en bevindingen kort presenteerden. Ik legde uit dat ik meer dan 200 artikelen op acht verschillende criteria had beoordeeld, en een meerderheid van de artikelen gekleurd bleek te zijn ten nadele van Israel. In al deze artikelen klinkt impliciet danwel expliciet de mening van de krant door en is men bevooroordeeld ten opzichte van Israel. Dat kan zijn door Israelische bronnen met meer scepsis te behandelen (volgens Israel 'zou'...), door het gebruik van negatieve kwalificaties bij Israelische leiders (havik, ultra nationalistisch) of door pas in de derde of vierde alinea te vermelden dat een Israelisch bombardement in reactie kwam op Palestijnse raketten.

Lees meer: http://www.zionism-israel.com/blog/archives/00000649.html

In debat over Israel en de media (2)

IMO Blog, 2012

Hans Moll begon zijn presentatie met een filmpje waarop een belangrijke leider van de Moslim Broederschap, Al Qaradawi, opriep de Al Aqsa Moskee te bevrijden. Hij stond op het Tahrirplein voor een grote menigte die enthousiast op zijn woorden reageerde. In de media werd een heel ander beeld van de demonstraties op het Tahrirplein gegeven, en stonden jonge, vaak westerse demonstranten daar leuzen tegen Mubarak te scanderen. Wanneer er al aandacht was voor dergelijke opruiende taal van radikale moslims, dan werd benadrukt dat zij maar weinig mensen trokken. De algemene tendens was dat de radikale moslims een kleine minderheid vormden waar we ons geen zorgen over hoeven maken.

Ook voor Palestijns extremisme heeft de NRC geen aandacht, aldus Moll. Toen de aan Shas verbonden rabbijn Ovadia Yosef zei dat de vijanden van Israel, waaronder Abbas, dood moesten, stond dit op de voorpagina van de NRC. Maar wanneer Palestijnse leiders en geestelijkendergelijke taal bezigen, wordt dat genegeerd. Voorts haalde hij een voorbeeld aan van een onderzoek naar moslims, waaruit blijkt dat zij in meerderheid niet anti-Westers zijn. De onderzoeker, Esposito, was echter behoorlijk omstreden. Moll sprak de betreffende redacteur aan en vroeg waarom men niet vermeldde dat er de nodige kritiek op de onderzoeker was, waarop die zei 'ja, onder neo-cons ja'. Met andere woorden: als alleen zogenaamde neo-cons ergens kritiek op hebben kunnen we dat als krant niet echt serieus nemen. Er bleek bij de NRC nogal veel als 'neo-con' te worden afgedaan.

Lees meer: http://www.zionism-israel.com/blog/archives/00000650.html

In debat over Israel en de media (3)

IMO Blog, 2012

De vraag wat objectieve berichtgeving is, is niet zo makkelijk te beantwoorden. Zowel Hans Moll als ik wezen erop dat de krant ook bronnen en informatie van de andere kant moet geven, en die even serieus had moeten behandelen. (Zo heeft men in de berichtgeving over wat de Gaza Strookwel en niet binnenkomt niet één keer informatie van de Israelische overheid of de instantie die daar over gaat, COGAT, gebruikt. Men baseerde zich slechts op VN-bronnen.) Dan hebben de lezers tenminste de beschikking over informatie van beide kanten, en kunnen vervolgens zelf een oordeel vormen. Nu geeft de krant je die gelegenheid vaak niet omdat slechts informatie van één kant en met één bepaalde strekking wordt gegeven.

De discussieleider vroeg ons hoeveel contekst we meenden dat nodig of gewenst is, en bij ieder artikel, of kan men over een zaak een keer wat uitgebreider berichten en volstaat dat dan? En hoever moet je teruggaan in de tijd? Er was geen ruimte om daar in detail op in te gaan, net zoals er ook geen ruimte was om de onderzoeken van mij en Schaper onder de loep te nemen en precies na te gaan hoe de resultaten tot stand zijn gekomen. Het ligt echter voor de hand om waar de 'nakba' van Palestijnse kant wordt beschreven, ook Israels kant toe te lichten en die niet als oud en achterhaald af te doen zoals gebeurde, terwijl het Palestijnse narratief kritiekloos wordt weergegeven. En wanneer de vluchtelingen worden besproken, zou de krant wel eens mogen uitleggen dat er voor de Palestijnse vluchtelingen andere criteria gelden, en de UNRWA een ander, veel beperkter mandaat heeft dan de UNHCR, maar voor veel minder vluchtelingen toch ongeveer evenveel uitgeeft.

Vanuit de zaal kwamen vooral kritische vragen en opmerkingen over het onderzoek van Schaper. Men meende, net als Moll overigens, dat dit onderwerp zich niet leent voor een dergelijke kwantitatieve methode. Ik kan moeilijk beoordelen of dat principieel zo is, maar in dit geval denk ik dat het zeker nadelen had. Naast de al genoemde nadelen vielen me meer subjectieve zaken op. Zo werden in de handmatige en automatische inhoudsanalyse een aantal zoektermen gebruikt. In de bijlage zijn die weergegeven, en staat toegelicht:

Lees meer: http://www.zionism-israel.com/blog/archives/00000651.html

Kan Een Nubiër Zijn Huid Veranderen, Of Een Panter Zijn Vlekken?

Een maand geleden betoogde correspondent Rolf Bos in een ‘analyse’ in de Volkskrant, dat Hamas heus toch wel duidelijke tekenen van matiging vertoont, en rechtse havik Netanyahu met zijn deels niet-koosjere achterban dat al dan niet moedwillig negeert, zo ongeveer.

De IdiJood van Oy Vey! blog maakte daar korte metten mee. De titel is een citaat uit Jeremia 13:23

______________

ZATERDAG 25 FEBRUARI 2012

Kan Een Nubiër Zijn Huid Veranderen, Of Een Panter Zijn Vlekken?

http://oyveyblogger.blogspot.com/2012/02/kan-een-nubier-zijn-huid-veranderen-of.html

In een analysestuk in de Volkskrant van 10/02/2012 concludeert Rolf Bos het volgende:

"...het heeft er alle schijn van dat Hamas enkele van zijn militante veren afschudt. Netanyahu had dit kunnen opvatten als een hoopvolle teken. De premier koos maandag echter voor en pavlovreactie: van Hamas valt niets goeds te verwachten. Nooit en te nimmer. Netanyahu's achterban, waarvan een deel openlijk droomt van een Groot-Israël, een Joods land tussen zee en Jordaanrivier zonder Palestijnen, zal tevreden zijn. Palestijnen en gematigde Israëliërs - ja, die zijn er nog - hebben het nakijken."

Kort samengevat komt de argumentatie van de heer Bos hierop neer: (i) tijdens de recente onderhandelingen met de Hamas in Doha heeft "president" Abbas zijn steun uitgesproken voor de tweestatenoplossing en de voortzetting van vredesonderhandelingen met Israël. Hamas-chef Meshaal heeft daar geen punt van gemaakt. (ii) Geïnspireerd door de Arabische lente heeft de Hamas de weg van de gewapende terroristische strijd tegen Israël verlaten en predikt nu geweldloos verzet. (iii) In een kleine kring heeft Hamas-chef Meshaal aangegeven dat, wat hem betreft, het voortbestaan van Israël binnen de grenzen van 1967 bespreekbaar is. (iv) Formeel heeft Meshaal het bestaan van Israël nooit erkend. Hij heeft het gebruik van geweld tegen Israëlische burgers nooit afgezworen, laat staan afgekeurd. En hij heeft de verschillende akkoorden, die tussen Israël en de Palestijnen in de afgelopen jaren afgesloten zijn, nooit geaccepteerd. Maar hij heeft wel handen geschud met Abbas. (v) Meshaal heeft zijn banden met Iran en Syrië verbroken. (vi) Meshaal heeft handen geschud met de gematigde Jordaanse koning Abdullah en heeft 'officiële' bezoeken gebracht aan gematigde staten zoals Turkije, Tunesië en Egypte.

Gezien het feit dat de Volkskrant een kwaliteitskrant is die zich ook gehouden weet aan de journalistieke code is er kennelijk iets vreemds gebeurd tussen het moment dat de redactie van de Volkskrant de inhoud van de krant van 10/02 heeft vastgesteld en het verschijnen daarvan. De redactie van de Volkskrant had de hierboven geciteerde conclusie van de heer Bos immers nooit willen goedkeuren, te meer omdat het hier om een analysestuk gaat en niet om zomaar een opiniestuk. Deze conclusie van de heer Bos volgt simpelweg niet uit de bovengenoemde argumenten. Die argumenten zijn bovendien feitelijk onjuist of maar half waar, ze zijn geheel onkritisch ten opzichte van de woorden en daden van zowel Abbas als Meshaal en ze zijn bijna geheel losgezongen van belangrijke contextgegevens, die alternatieve verklaringen en nuanceringen van de door de heer Bos genoemde feiten en half-feiten mogelijk maken.

Om ons punt kracht bij te zetten, hier een aantal feiten en interessante contextgegevens, die de heer Bos gemakshalve achterwege heeft gelaten:

"Hamas’s no longer undisputed leader Khaled Mashaal is now in deep trouble. He’s having difficulty finding a new home after leaving Damascus, and during his travels across the Arab world, he’s meeting with growing opposition to his policies from within his own movement. This is the most serious rift ever within Hamas’s ranks. It has already turned into a bitter public controversy between Mashaal and his few loyalist lieutenants, versus his own Deputy Head of the Political Bureau, Dr. Musa Abu-Marzuq, and the top leaders in Gaza." (lees hier)

"Palestinian Prime Minister Ismail Haniya said gun is Palestine's only response to the Zionist regime. Rejecting any compromise with Zionist regime, Haniya said, 'Gun is our only response to Zionist regime. In time, we have come to understand that we can obtain our goals only through fighting and armed resistance and no compromise should be made with the enemy.' Also regarding Fatah-Hamas compromise, he said resistance is one of the basic principles of Palestinian nation. Palestinian Prime Minister speaking in Iranian state TV, said, 'Path of resistance continues and if we make any compromise, it is for resistance and obtaining Palestinians' rights.'" (lees hier, met dank aan EoZ)

Het heeft er alle schijn van dat Hamas zijn militante veren niet heeft afgeschud. Rolf Bos had dit natuurlijk kunnen weten. De heer Bos koos echter voor en pavlovreactie: Hamas wordt gematigd en vredelievend, maar van Israël valt helaas niets goeds te verwachten. Nooit en te nimmer. De achterban van Hamas, waarvan een deel openlijk droomt van een Groot-Palestina, een Islamitisch land tussen zee en Jordaanrivier zonder Joden, zal tevreden zijn. Israëliërs en gematigde Palestijnen - ja, die zijn er nog - hebben het nakijken.

Zoals de vraag of een Nubiër zijn huid kan veranderen of een panter zijn vlekken, zo is de vraag of onze media, wat het Midden-Oosten betreft, nog iets goed kunnen doen.

Geplaatst door De idijood op 12:36

donderdag 8 maart 2012

De zaak Mohammed al-Dura heropenen?

Iedereen kent de beelden van het Palestijnse jongetje Mohamed Al Dura, dat in de armen van zijn vader werd doodgeschoten door wrede Israelische soldaten. Over dat laatste is echter vanaf het begin ernstige twijfel geweest, en het bewijs stapelde zich op dat hij niet door Israeli’s gedood werd en dat de beelden die die avond de wereld rond gingen bewust zo zijn verknipt dat Israel de dader lijkt. Langzaamaan wordt ook duidelijk dat Israel zelf niet bepaald handig met dit incident is omgegaan. In eerste instantie reageerde men niet, om vijf dagen later met een excuus te komen, terwijl er toen al twijfels waren over de toedracht. Israel is tot nu toe altijd terughoudend geweest in het aanvechten van de zaak en het naar voren brengen van alles wat tegen het feit spreekt dat Israeli’s hem zouden hebben gedood, en het zijn vooral een paar zeer vasthoudende individuen geweest die hier mee bezig zijn geweest. Nachman Shai bepleit hieronder om de zaak alsnog te heropenen. Ik kan hem daarin goed volgen, Al Dura is immers een gigantisch symbool geworden van Israelische wreedheid en Palestijns lijden. Anderzijds is de zaak inmiddels twaalf jaar oud, en er zijn geregeld nieuwe voorvallen waarin Israel van wreedheid en het schenden van het internationale recht wordt beticht. Men zou zijn aandacht ook daarop kunnen richten en zorgen voor een snelle en adequate reactie tegenover de vele aantijgingen.

Overigens laat deze affaire wel zien dat het met de ‘geliktheid’ en professionaliteit van de Israelische hasbara wel meevalt.

From the outset, Maj.-Gen. Yom Tov Samia, head of the Southern Command, believed al-Dura’s death was not caused by Israeli fire. He appointed a commission of inquiry that raised serious doubts regarding the IDF’s responsibility for the event. However, he was barely allowed to present his position in the media. The IDF and security forces were preoccupied with the intifada and were unable to invest effort in a media war over an incident that seemed to be over. The army also relied on the Foreign Ministry’s opinion that it was better not to revisit the al-Dura affair.

For the next decade, two different approaches were taken to the issue. The first was led by private individuals such as Philippe Karsenty from France, Nahum Shahaf from Israel, Richard Landes from the USA and, most recently, Dr. Yehuda David from Israel, with the assistance of a number of public officials in the Prime Minister’s Office and the IDF. They were opposed by a powerful coalition comprising members of the Foreign Ministry, the Prime Minister’s Office and the IDF, which contended that drawing attention to the event would only harm Israel.

Last week I asked the Prime Minister’s Office to re-open the al-Dura case. This might appear problematic since it would mean reopening a public debate that many feel should be played down. I disagree. The al-Dura case has already received unprecedented coverage. Its dimensions cannot be exaggerated. If possible, Israel must finally reach a clear verdict regarding the death of this child. There is evidence, some of it on video, and there is a strong basis for making the case that it was actually the Palestinian police who were shooting indiscriminately at the junction at the time who were responsible. It is true that the scene of the event has been dismantled and cannot be reconstructed, but it is still possible to hold a thorough investigation of the incident, as did Yom Tov Samia at the time.

----------------------------

The al-Dura case

http://www.jpost.com/Opinion/Op-EdContributors/Article.aspx?id=260598

By NACHMAN SHAI

03/05/2012 22:18

I believe that today there are good grounds to reopen the case the origins of the al-Aksa intifadah without fear.

On September 3, 2000, a drama took place at the Netzarim junction in the center of the Gaza Strip. Jamal and Muhammad al-Dura, father and son, were caught in the crossfire between Israelis and Palestinians. The event ended with the 11-year-old boy lying in the road, his head in his father’s lap. The incident was recorded by Tallal Abu Rahman, a cameraman for French television station France 2. He filmed 27 minutes of footage, which were edited into a two-minute news item. That evening, reporter Charles Enderlin announced on the France 2 news broadcast: “The child is dead.” The report was picked up by news stations around the world.

The real-time reporting of al-Dura’s death was one of the formative events of the second intifada. This was firstly because it took place right at the beginning of the intifada, but beyond that, the power of the image was so great that it generated a long-term, ongoing effect; even today, al-Dura is the most famous name of the second intifada. Daniel Pearl’s abductors beheaded him on camera in front of the picture of al-Dura, and Palestinian organizations turned him into a symbol, which they put to good use at the Durban Conference in 2001.

Israel had difficulty contending with the harsh images, and the lack of organization in Israel’s public diplomacy network in the early days of the intifada was critical. Only five days after the initial report was broadcast, after other related reports and commentaries, did Maj.-Gen. Giora Eiland, then head of the IDF Operations Directorate, take responsibility on behalf of the State of Israel and express his regret at the incident.

From the outset, Maj.-Gen. Yom Tov Samia, head of the Southern Command, believed al-Dura’s death was not caused by Israeli fire. He appointed a commission of inquiry that raised serious doubts regarding the IDF’s responsibility for the event. However, he was barely allowed to present his position in the media. The IDF and security forces were preoccupied with the intifada and were unable to invest effort in a media war over an incident that seemed to be over. The army also relied on the Foreign Ministry’s opinion that it was better not to revisit the al-Dura affair.

For the next decade, two different approaches were taken to the issue. The first was led by private individuals such as Philippe Karsenty from France, Nahum Shahaf from Israel, Richard Landes from the USA and, most recently, Dr. Yehuda David from Israel, with the assistance of a number of public officials in the Prime Minister’s Office and the IDF. They were opposed by a powerful coalition comprising members of the Foreign Ministry, the Prime Minister’s Office and the IDF, which contended that drawing attention to the event would only harm Israel.

In my doctoral dissertation, I examined the way in which Israel’s public diplomacy functioned from the beginning of the second intifada. I did not arrive at a conclusive answer to the question of who killed Muhammad al-Dura, but I certainly discovered that the whatever that answer was, it wouldn’t be as clear-cut as it appeared in October 2000.

Recently, Dr. Yehuda David won an important legal battle on this matter. David and al-Dura’s father Jamal fought it out in the courtrooms of France. David claimed that the father’s wounds were in fact a prior injury, which David had treated in the mid-1990s when he was a doctor at Sheba Medical Center in Tel Hashomer. The father attempted to attribute the wounds to the event at the Netzarim junction. The French Supreme Court ultimately determined that David was not lying and that his testimony was reliable.

However, the subsequent rejoicing on the part of the government and other factors in Israel are misleading. It is not the al-Dura affair that has come to an end, but a secondary matter, important in and of itself. It may be representative of the entire incident and it certainly damages the France 2 TV channel. This is an important beginning, but it does not put an end to the debate over who killed Muhammad al-Dura.

Last week I asked the Prime Minister’s Office to re-open the al-Dura case. This might appear problematic since it would mean reopening a public debate that many feel should be played down. I disagree. The al-Dura case has already received unprecedented coverage. Its dimensions cannot be exaggerated. If possible, Israel must finally reach a clear verdict regarding the death of this child. There is evidence, some of it on video, and there is a strong basis for making the case that it was actually the Palestinian police who were shooting indiscriminately at the junction at the time who were responsible. It is true that the scene of the event has been dismantled and cannot be reconstructed, but it is still possible to hold a thorough investigation of the incident, as did Yom Tov Samia at the time.

I believe that shedding doubt on the “original story” will constitute an important achievement for Israel in the media-public diplomacy arena. The media played an important role in shaping the conflict in the eyes of public opinion and continues to do so. In the episode under consideration, the media was a full partner in determining its public frame. The intifada taught us that even if you win in the military arena, you may lose the public battle in the media. That is why the intifada is considered “the war of perceptions.”

If a serious, fundamental investigation reveals that what was considered to be the truth at the time does not stand up to the test of credibility today, the reliability of the entire seminal story of the al-Aksa intifada will be called into question. Israel has already been held responsible for al-Dura’s death, so there’s nothing to lose. I believe that today there are good grounds to reopen the case without fear. The potential benefit outweighs the possible damage.

The writer is a member of Knesset for Kadima and holds a PhD in political science and communications from Bar-Ilan University.

Moeten deze Palestijnse bedrijven geboycot worden?

Elder of Ziyon toont (weer eens) aan dat de boycotters niet alleen Israel, maar ook de Palestijnen treffen met hun zinloze acties. Men roept immers op ook Palestijnse boeren en bedrijven te boycotten die met Israel samenwerken. Een boycot van Israel draagt niet bij aan vrede, en dat is ook niet het doel van de BDS beweging.

----------

Should these Palestinian Arab companies be boycotted?

http://elderofziyon.blogspot.com/2012/03/should-these-palestinian-arab-companies.html

The 22nd annual International Agro-Mashov Exhibition was held in Tel Aviv last week, attracting 20,000.

Including Palestinian Arab attendees and exhibitors.

Over 300 Palestinian agriculturists came to Agro-Mashov to meet potential Israeli and international partners to develop their businesses.

Furthermore, 10 Palestinian companies presented their products to the public. A unique booth was installed to promote their presence. The Civil Administration coordinated their arrival.

Haim Allouche, the Managing Director of the Agro-Mashov said that for 22 years he has been inviting Palestinian agriculturists, and that this is the 2nd year that the Agro-Mashov hosts Palestinian companies: “What we are making here is real peace together, trough cooperation and business”, he added.

We met with different dynamic Palestinian companies, developing and exporting all over the world. Here are two profiles of the participants.

CANAAN FAIR TRADE

This Jenin-based company is a fair trade organization that works with small Palestinian farmers and produces mainly olive oil, but also soaps, couscous and spices.
Created in 2005, the enterprise distributes its products all over the West Bank, particularly the big cities: Jenin, Ramallah, and Bethlehem.
On top of this, Nasser, the CEO, tells us that the company also exports to 16 other countries, mostly Europe and North America, but also South-Korea and Australia.

Canaan Fair Trade produces 500 metric tons of olive oil a year and generates 6 million dollars of revenue per year. All the products are organic and fair trade certified.
Canaan Fair Trade has also attended the Agro-Mashov Exhibition last year. Nasser hopes to find Israeli partners and start selling in the country, which represents a huge market.

TAYBEH BREWING CO.

Taybeh Brewing Co. is the only Palestinian brewery, located next to Ramallah. Madees Khoury, the Operations Manager is serving beers at her stand.
Created by her father in 1994, the Brewery has 5 different kinds of beers: Golden, Amber, Dark, Non-Alcoholic and apple flavor.

Mrs Khoudy, born in the US, studied Business Management in Boston and spent her childhood between Taybeh and America. Smiling, she claims to be the 1st Palestinian female brewer.

Taybeh Brewing Co. is a growing company. It exports to a lot of countries including Japan, Sweden, Germany, and Belgium. The brewery produces 600 000 liters of beers each year and is present in Israel as well. The Taybeh beers are available is various pubs throughout Jerusalem and Tel-Aviv.

“Our goal is to make the Taybeh Beer brand very famous in Israel”, added Madees Khoury.

So these companies must be "collaborators" with the "Zionist enemy" and should, of course, be boycotted for their cooperation with Israel. They are clearly contradicting the supposedly unanimous call from "Palestinian civil society" to boycott Israel. In the interests of supporting Palestinian Arab history of non-violent resistance, they should be firebombed.

Too bad, Electronic Intifada - no more Taybeh beer for you.

UPDATE: For some reason, some people think I am advocating boycotting Palestinian Arab companies who want to do business in Israel. As I thought I made clear, I am saying that he BDSers would want to boycott these companies because they "collaborate" - just as they advocate boycotting Palestinian Arab produce that is exported by Israeli companies.

VN hypocriet: Israël veroordeeld, Syrië niet

Dit is natuurlijk inmiddels wel bekend, maar het blijft schokkend te zien hoe ver men gaat in de steun voor dictators. Schokkender is dat veel mensen de VN nog steeds als neutrale bron zien en als leidraad voor hun visie op bijvoorbeeld het Israelisch-Palestijns conflict.

Een andere VN-instelling, Unesco, heeft als missie een bijdrage leveren aan armoedebestrijding en vredesopbouw. Unesco speelde het zelfs klaar om in november 2011, nog geen vier maanden terug, Syrië tot bestuurslid te benoemen. Terwijl op dat moment al meer dan 4000 onschuldige burgers, onder wie veel vrouwen en kinderen, door het regime van al-Assad waren vermoord.

...Gadhafi is trouwens nog steeds erg geliefd bij de VN-Mensenrechtenraad. Binnenkort wil Laura Lasserre, de uit Uruguay afkomstige hoogste baas van deze VN-organisatie, een resolutie uitbrengen waarin de vermoorde Libische leider nogmaals wordt geprezen voor alles wat hij voor de mensenrechten heeft betekend. De VN doet dit terwijl men in Libië nog bezig is met het opgraven van de massagraven van de duizenden gemartelde en geëxecuteerde tegenstanders van het Gadhafi-regime.

--------------

VN hypocriet: Israël veroordeeld, Syrië niet

http://likud.nl/2012/03/vn-hypocriet-israel-veroordeeld-syrie-niet/

Donderdag, Maart 8, 2012

Opinie artikel van Likoed Nederland in het Nederlands Dagblad, 7 maart 2012.

De VN is hypocriet als het gaat om de veroordeling van mensenrechten-schendingen. Meer dan 50 procent van de veroordelingen heeft betrekking op Israël, terwijl in het geval van Syrië niet één resolutie is aangenomen.

In de afgelopen week zijn er in Syrië weer honderden onschuldige burgers vermoord door het bewind van president al-Assad. Met name in Homs trad het Syrische leger nietsontziend op tegen de vaak ongewapende inwoners. De Britse fotograaf Paul Conroy, die een aantal dagen in Homs was, stelde zelfs dat er in de stad sprake was van een 'middeleeuwse slachting'.

Desondanks is er nog steeds geen VN-resolutie aangenomen die het gewelddadige gedrag van de Syrische regering krachtig veroordeelt. Terwijl er in elf maanden tijd al zeker 7500 burgers zijn gedood. Dat is vreemd. Toen er mei 2010 negen doden vielen op het Turkse schip 'Mavi Marmara', dat de Israëlische blokkade rondom Gaza wilde doorbreken, was er binnen twee dagen wel een VN-resolutie die Israël veroordeelde. Terwijl uit het latere onderzoek door de VN bleek dat deze blokkade volledig legaal is.

Dubieuze rol

Bovendien was duidelijk geworden dat veel islamitische activisten op de 'Mavi Marmara' zelf graag de marteldood wilden sterven, wat te zien is in de BBC-documentaire 'Death in the Mediterranean'. Een dood die zeker bespoedigd wordt als je Israëlische militairen met messen en staven te lijf gaat, iets wat de activisten massaal deden, zo toont deze documentaire.

De VN speelt al jaren een dubieuze rol als het om Syrië gaat. In 1980 werd in het Afrikaanse Mali door radicale moslims een aanslag gepleegd op president Hafez al-Assad, de vader van de huidige president Bashar al-Assad. Die nam wraak door 1200 politieke gevangenen te executeren. Dit weerhield de VN er echter niet van de Syriër Abdallah El-Khani – die van 1972 tot 1976 minister was geweest in de regering van dictator Hafez al-Assad – een jaar na deze moordpartij tot rechter te benoemen in het Internationaal Gerechtshof in Den Haag.

Armoedebestrijding

Anno 2012 zitten er nog steeds rechters in het Internationaal Gerechtshof die afkomstig zijn uit Arabische dictaturen zoals Marokko en Somalië. Dat zijn landen die de enige democratie in het Midden-Oosten, Israël, niet eens erkennen. Waardoor het ook niet verbaast dat het Internationale Gerechtshof nogal eens met – overigens niet-bindende – negatieve arresten over Israël komt.

Een andere VN-instelling, Unesco, heeft als missie een bijdrage leveren aan armoedebestrijding en vredesopbouw. Unesco speelde het zelfs klaar om in november 2011, nog geen vier maanden terug, Syrië tot bestuurslid te benoemen. Terwijl op dat moment al meer dan 4000 onschuldige burgers, onder wie veel vrouwen en kinderen, door het regime van al-Assad waren vermoord.

Unicum

De VN-Mensenrechtenraad heeft de gewelddadigheden in Syrië ondertussen wel veroordeeld. Wat een unicum is, want deze raad veroordeelt bijna nooit islamitische regimes. Dit komt omdat ook de meest vreselijke dictaturen zitting kunnen hebben in de VN-Mensenrechtenraad. Een land als Saudi-Arabië, waar vrouwen niet eens mogen autorijden, en Bahrein, waar in 2011 met zeer veel geweld demonstraties voor meer vrijheid werden neergeslagen, maken bijvoorbeeld onderdeel uit van deze raad.

Onwaarschijnlijk maar waar reikte VN-Mensenrechtenraad tot 2010 zelfs elk jaar de Muamar Gadhafi Mensenrechten Prijs uit, die elk jaar werd vergeven aan iemand die veel voor de mensenrechten had betekend. Premier Erdogan van Turkije, die menig kritische journalist in de gevangenis heeft laten gooien en bovengenoemde boottocht naar Gaza van harte ondersteunde, heeft deze prijs gewonnen.

Mensenrechten

Gadhafi is trouwens nog steeds erg geliefd bij de VN-Mensenrechtenraad. Binnenkort wil Laura Lasserre, de uit Uruguay afkomstige hoogste baas van deze VN-organisatie, een resolutie uitbrengen waarin de vermoorde Libische leider nogmaals wordt geprezen voor alles wat hij voor de mensenrechten heeft betekend. De VN doet dit terwijl men in Libië nog bezig is met het opgraven van de massagraven van de duizenden gemartelde en geëxecuteerde tegenstanders van het Gadhafi-regime.

Meer dan 50 procent van alle veroordelingen van de VN-Mensenrechtenraad heeft betrekking op Israël. Leg daarnaast dat de familie Assad al veertig jaar aan de macht is in Syrië en al die tijd de eigen bevolking op afschuwelijke wijze terroriseert. Het wordt tijd dat de VN zich gaat focussen op dictaturen en de massale druk van islamitische landen weerstaat om al haar energie op Israël te richten, de enige functionerende democratie in het Midden-Oosten.