zaterdag 23 januari 2016

Telt ook Joods-Israelisch leed voor de NOS? (IMO)

 

De weduwnaar en 2 dochters van Dafna Meir.

 

http://www.israel-palestina.info/actueel/2016/01/22/telt-ook-joods-israelisch-leed-nos/

 

= IMO Blog = 

Het duurde even, maar maandagavond was het dan eindelijk zover. Ook de NOS berichtte, welhaast schoorvoetend, over de bloedige moord op een Israelische vrouw afgelopen zondag. Terwijl een paar van haar 6 kinderen toekeken, werd ze in haar eigen huis doodgestoken. De bloederige foto’s die aanvankelijk op internet circuleerden, lieten weinig aan de fantasie over. Op verzoek van haar familie werden die vervangen door foto’s van haar zelf, lachend of met haar hoofd schuin tegen dat van haar man. Terwijl in Israel geschokt op deze aanslag is gereageerd, bleef het stil in de Nederlandse media. Er kwam geen Palestijn om want de dader wist te ontkomen, en dus was het geen nieuws.

Wat ook een rol speelt: de vrouw werd vermoord in een woning in de nederzetting Otniel, op de Westelijke Jordaanoever, gebied dat volgens de NOS, NRC en andere ‘kwaliteitsmedia’ aan de Palestijnen toebehoort. Dat de vrouw in omstreden gebied woont maakt de aanslag in de ogen van velen net wat minder wreed, of, beter gezegd, wat meer een kwestie van ‘geweld over en weer’, van ‘ja, dat kun je krijgen als je daar gaat wonen, dat risico neem je zelf’ en dus minder nieuwswaardig.

Is het ook minder erg als Arabieren in een Israelische stad zomaar worden vermoord door Joodse extremisten, dan wanneer dat in een Palestijnse stad op de Westbank gebeurt? Nee, natuurlijk niet, wanneer een Joodse extremist (ook wel terrorist genoemd, in tegenstelling tot Palestijnse messentrekkers) een Palestijn doodt, is dat per definitie belangrijk nieuws. Niet omdat het zo zelden gebeurt, maar omdat het laat zien dat heus niet alleen Palestijnen zoiets doen, en vooral ook hoe extreem een deel van de Joodse kolonisten is geworden.

Maandag werd opnieuw een Joodse vrouw aangevallen in een nederzetting, en toen besloot de NOS er toch maar een berichtje op de website aan te wijden. Op afstandelijke toon wordt gemeld wat er is gebeurd, gevolgd door de opmerking dat dit volgens Monique van Hoogstraten ‘de eerste keer in lange tijd is dat een Israëliër in eigen huis in een beveiligde nederzetting werd vermoord.’ Oftewel: Palestijnen doen zoiets eigenlijk zelden. Wat echter nooit in de media komt zijn de vele verijdelde aanslagen. Op dezelfde dag dat Dafna Meir in Otniel werd vermoord, probeerden 3 Palestijnse terroristen de aanwezigen in een synagoge in Jeruzalem aan te vallen met messen en scharen. Ze werden op tijd opgemerkt en in hechtenis genomen. Op dezelfde dag werd een aanval verijdeld in de buurt van Nablus, waar de aanvaller werd neergeschoten. Volgens een rapport van het Israelische ministerie van Buitenlandse Zaken is het aantal aanvallen de afgelopen weken toegenomen.

Hoewel de NOS in het artikeltje meldt dat er ‘vrijwel dagelijks steekpartijen en andere aanvallen plaatsvinden’, suggereert men toch weer dat Israel vooral de agressor is door af te sluiten met: ‘Aan Israëlische kant vielen 25 doden door het geweld. Zeker 146 Palestijnen vonden de dood door Israëlisch vuur.’ Die Israelische doden ‘vielen’ doordat Palestijnen ze belaagden met messen en scharen of overreden bij bushaltes. De Palestijnen die door Israelisch vuur omkwamen (waarom staat er bij de Israelische doden niet dat ze door Palestijns geweld vielen?) werden vaak gedood in reactie op een aanval, omdat zij nog meer mensen wilden doden of verwonden of omdat zij zich gewelddadig verzetten (lees: wild om zich heen schoten) wanneer Israelische politie hen wilde arresteren.

Er vielen ook Palestijnse doden zonder dat dit misschien strikt noodzakelijk was, maar er was altijd wel een duidelijke aanleiding; ze werden niet door Joodse extremisten gedood enkel omdat men zin had een Palestijn te doden zoals dit omgekeerd de regel is. Daarom is zo’n zinnetje aan het einde van een artikel over 2 bloedige steekpartijen tegen Israeli’s extreem misleidend en in feite leugenachtig. Door de vele verijdelde aanslagen nooit te vermelden en ook de aanvallen waarbij Israeli’s slechts gewond raken (omdat de terrorist snel genoeg wordt uitgeschakeld) te negeren, zet men een beeld neer van Israel als agressor en de Palestijnen als slachtoffer.

Ik heb alle NOS avond journaals van maandag nog eens teruggekeken, en er werd met geen woord gerept over de twee bloedige steekpartijen. Joods leed en grote afschuw in Israel tellen niet mee, lijkt de conclusie. Wat ook werd gemist zijn tientallen doden die afgelopen maandag bij een Saoedisch bombardement in Jemen zijn gevallen. Er woedt sinds maart vorig jaar een bloedige oorlog waarbij Saoedi-Arabië in Jemen meevecht tegen de Houthi rebellen. De oorlog heeft inmiddels vele duizenden slachtoffers geëist en een veelvoud aan vluchtelingen veroorzaakt. Tien miljoen Jemenieten lijden aan voedsel- en waterschaarste en 850 duizend kinderen zijn er zwaar ondervoed. Het haalt echter zelden het nieuws, want Israel-Palestina en Syrië zijn altijd belangrijker en er is maar beperkt ruimte voor buitenlands nieuws en ellende en oorlogen. Ondertussen werd er wel uitgebreid stil gestaan bij de vraag waar het eerst een marathon op natuurijs zou worden georganiseerd: in Noord-Laren of Haaksbergen. Woordvoerders van schaatsbonden uit beide plaatsen mochten verslag doen van de laatste stand van het ijs. Je moet nou eenmaal prioriteiten stellen.

Zie ook: Verzoenende woorden en haateducatie zijn geen nieuws

Ratna Pelle

 

vrijdag 22 januari 2016

Verzoenende woorden en haateducatie zijn geen nieuws (IMO)

 

Hadassah Froman, schoonmoeder van de vrouw die maandag werd neergestoken.

 

 

http://www.israel-palestina.info/actueel/2016/01/22/verzoenende-woorden-en-haateducatie-geen-nieuws/

 

= IMO Blog = 

 

Zie ook: Telt ook Joods-Israelisch leed voor de NOS?

 

Het hemelsbrede verschil in hoe er in Israel en bij de Palestijnen tegen geweld wordt aangekeken, kwam treffend tot uiting in de reacties van families van de dader en slachtoffers van de recente steekpartijen op twee Joodse vrouwen in nederzettingen. De man van de doodgestoken Dafna Meir zei geen haat te voelen:

 

Despite the anguish, widower Natan Meir emphasized on Thursday that the family is not responding with anger and hatred.

Sitting only meters away from where his wife was murdered, Natan spoke of the family’s emotions. “We have no anger,” he said. “I am not angry at anyone. We do not curse Arabs. We are not people who hate. That’s not how Dafna and I educated the kids. I spoke with the children yesterday and didn’t hear a single bad thing. I talked to them about what we will do now. It’s not simple.”

 

Ik weet niet of ik dit in zo’n extreme situatie over mijn lippen zou kunnen krijgen. Ik zou waarschijnlijk net als velen wel vol met woede en frustratie zitten. Ik zou het begrijpelijk hebben gevonden als hij had gezegd dat Arabieren voorlopig maar helemaal geen toegang meer tot de nederzettingen moeten krijgen en er nog hogere muren gebouwd moeten worden. Niet verstandig, maar wel menselijk. Maar dat zegt hij niet (de Israelische regering heeft wel zoiets voorgesteld overigens). Hij vindt het ook belangrijk dat de kinderen hier geen verkeerde lessen uit trekken, de kinderen waarvan minstens één de aanval voor haar ogen zag gebeuren. Vergelijk dat eens met hoe Palestijnse kinderen op een standaard dieet van haat worden gezet via speciale kinderprogramma’s op tv, videoclips en wat al niet meer. Op Fatah en Hamas feestjes paraderen de kinderen soms gezellig mee in nep bomgordels en Hamas kledij. Jong geleerd, oud gedaan.

De schoonmoeder van de vrouw in verwachting die maandag werd gestoken in haar schouder en long, riep op tot coëxistentie en zei dat de regering meer kon doen tegenover de vreedzame Palestijnen:

 

Froman, the widow of the late peace activist Rabbi Menachem Froman, said her daughter-in-law told her that “she couldn’t believe” the Palestinian was really going to attack her, and that “he had the look of someone who wanted to die.”

In an interview with Army Radio, Hadassah Froman said Israel was “mishandling” the delicate fabric of its relations with the Palestinians, and needed to make a greater effort to distinguish between those Palestinians who support terrorism and those who want to live in peace.

“My life’s work is near-daily contact with the Palestinian public,” she said, adding that it was Israel’s responsibility and interest to “embrace” that part of the Palestinian populace that seeks coexistence.

If Israel were to reach out to those Palestinians who want to live in peace, she said, it would help them and would also “help our security.”

De vader van de terrorist die Dafna doodstak zei in eerste instantie trots te zijn op zijn zoon:

Speaking to Palestinian media, Adais’s father said he was proud of his son for stabbing the unarmed nurse to death.

“I am proud of him,” he said, adding that security forces also detained and interrogated several family members during the arrest operation.

 

Elder of Ziyon wijst erop dat hij later (toen bekend werd dat hun huis zou worden vernield) zei dat hij niet gestraft mocht worden voor wat zijn zoon deed, en daarna ontkende hij dat zijn zoon iets deed en op dat moment in die nederzetting was. Veel Palestijnse ouders zeggen trots te zijn op hun kinderen wanneer die Joden aanvallen, en zij krijgen na een ‘geslaagde’ aanval vaak geld van de PA regering (en soms een nieuw huis). Vergelijk dit met Israel waar Joods terrorisme altijd veel afschuw oproept en scherp veroordeeld wordt.

 

Hoe komt het dat de Nederlandse (en ook andere Westerse) media zoveel meer aandacht hebben voor het zoveel minder voorkomende Joodse terrorisme? Waarom roept dat bij ons meer afschuw op? Het lijkt soms wel, alsof men blij is ook eens te kunnen laten zien dat heus niet alleen de Palestijnen zoiets doen. En waarom worden zowel de verzoenende reacties van de familie van de Joodse slachtoffers genegeerd als de haat educatie en steun voor terrorisme onder veel Palestijnen? Ik heb de vraag hier al vaak gesteld.

 

Nee, ik geloof niet dat er allemaal antisemieten rondlopen bij de NOS en de NRC. Het is een diep ingesleten overtuiging dat Israel de dader, de veroorzaker is en dat mensen in de nederzettingen zelf schuldig zijn aan het geweld tegen hen, of anders wel de Israelische regering. Daarbij neemt men nieuws vaak over van de grote persbureaus die hetzelfde paradigma aanhangen. Journalisten sympathiseren met de underdog, wordt vaak gezegd, en ogenschijnlijk zijn dat de Palestijnen. Ook komen Israeli’s op het eerste gezicht wat minder vriendelijk over, men staat er nogal sceptisch tegenover buitenlandse journalisten en beleefdheid en voorkomendheid staan er niet hoog aangeschreven. Je zou zeggen dat journalisten door deze ruwe buitenkant heen prikken maar ik heb menig reportage gelezen over voordringende mensen in het postkantoor of de bus, wat soms in een moeite werd doorgetrokken naar de Palestijnen.

Wat ook precies de oorzaak is, de gevolgen zijn ernaar, want zodra Israel iets doet worden Joden buiten Israel erop aangekeken en krijgen met antisemitisme te maken. De media spelen hier een rol in door hun totaal eenzijdige berichtgeving over het conflict. Ik hoop dat journalisten hun verantwoordelijkheid hierin gaan nemen en zich inzetten voor een evenwichtigere, meer waarheidsgetrouwe en eerlijker berichtgeving.

Ratna Pelle

 

woensdag 20 januari 2016

Gebied in Jordaanvallei wordt door Israel tot staatsland verklaard

 

Het is een slechte zaak als de Israelische regering een deel van de Jordaanvallei tot staatsland verklaard (en van welke staat dan?). Het argument dat dit land al jaren ongebruikt blijft is twijfelachtig, omdat de toegang voor Palestijnen tot de (dunbevolkte) Jordaanvallei al jaren sterk wordt beperkt door Israel. De Jordaanvallei wordt door Israel als noodzakelijke bufferzone gezien tegenover een eventuele dreiging vanuit Jordanië en om wapensmokkel naar de Westoever te verhinderen. Geen enkel voor anderen acceptabel vredesvoorstel houdt echter in dat de Jordaanvallei bij Israel blijft; hooguit een smalle grensstrook als tijdelijke overgangsmaatregel.

 

Wouter

_______________

 

Israel to announce major land appropriation in Jordan Valley

Government to declare 370 acres near West Bank settlement south of Jericho as state land in largest such seizure since 2014

  January 20, 2016, 4:18 am

http://www.timesofisrael.com/israel-to-announce-major-land-seizure-in-jordan-valley/

 

The Israeli government will announce the allocation of 370 acres of West Bank agricultural land near the Palestinian city of Jericho as state lands, the largest such land appropriation since August 2014.

The area, part of which has been worked in recent years by Israeli farmers, is situated north of the West Bank settlement of Almog, in the Jordan Valley, according to an Army Radio report on Tuesday. Additional details about the move were to be published Wednesday morning.

Israel has previously used an 1858 Ottoman law stating that land which lies fallow for several years could revert to government property as the legal basis for such moves.

The procedure was approved by Israeli government officials and was to receive final approval in the coming weeks, according to the report.

The move comes amid heightened tensions with the European Union, which earlier this week said in a declaration that its agreements with Israel didn’t extend over the Green Line, angering Jerusalem.

US Ambassador Dan Shapiro also said Monday that Washington was “concerned and perplexed” by Israel’s settlement policy which he said raised “honest questions about Israel’s long-term intentions.”

“This government and previous Israeli governments have repeatedly expressed support for a negotiated settlement that would involve mutual recognition and separation,” he said. “Yet separation will become more and more difficult” if Israel continues to expand settlements, Shapiro said.

The anticipated appropriation was expected to garner negative responses from the European Union, United States and Palestinian Authority, Army Radio reported.

The Coordinator of Government Activities in the Territories, the Defense Ministry body serving as the Civil Administration in the West Bank, confirmed the report saying that the move was awaiting final approval, having already received the green light from senior officials and professional experts.

The last such move by the Israeli government, in August 2014, involved the appropriation of nearly 1,000 acres of West Bank land near the site of the kidnapping and murder of three Israeli teens months before. The Israeli army declared that there was no claim of Palestinian ownership on the land in question, but the action was roundly condemned by the US and European governments.

 

The head of Peace Now said at the time that it was the largest such confiscation of West Bank land by the Israeli government since the 1980s.

 

Weduwnaar Dafna Meir voelt geen haat voor Arabieren

 

Kolonisten komen in allerlei soorten, net als andere mensen. Er zijn vrij veel religieuze Joden bij, maar de fanaten die Palestijnen treiteren en belagen zijn ook daaronder maar een relatief kleine minderheid. Hoewel ze er volgens de internationale gemeenschap illegaal zijn en door de meeste Palestijnen als ongewenst beschouwd worden, streven velen naar een vreedzaam samenleven.

 

Wouter

____________

 

Terror victim's widower: We have no anger'

http://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-4755421,00.html

Natan Meir, whose wife was stabbed to death just outside her home, says 'we are not people who hate.'

Elisha Ben Kimon

Published: 

01.20.16, 10:27 / Israel News

 

 

The Meir family's lives were turned upside down this week when Dafna, a married mother of six, was stabbed to death by a terrorist just outside her home in Otniel. Despite the anguish, widower Natan Meir emphasized on Thursday that the family is not responding with anger and hatred.

 

Sitting only meters away from where his wife was murdered, Natan spoke of the family's emotions. "We have no anger," he said. "I am not angry at anyone. We do not curse Arabs. We are not people who hate. That's not how Dafna and I educated the kids. I spoke with the children yesterday and didn't hear a single bad thing. I talked to them about what we will do now. It's not simple."

 


Dafna and Natan Meir

 

Natan recalled the final hours he was with Dafna. "For the last few days I had been sick and earned a few 'Dafna hours'," he said. "On Sunday I decided to get out of bed. I got up and we sat and had lunch together. Then I went out. I did not believe it was the last lunch I would have with Dafna."

 

Meir's eldest daughter, Renana, was nearby when the horrible scene unfolded and saw the terrorist and her dying mother. "I heard my mom scream and at first thought there was a centipede or cockroach, two things that easily could have startled mom," she said. "I walked up the steps and saw mom on the floor, struggling with the terrorist. I saw him try to take the knife out and screamed at my brothers not to come up," she recalled, describing the terrorist's attempt to remove the weapon from where he had stabbed Dafna Meir.

 


Natan Meir and two of the Meirs' daughters (Photo: Hillel Meir/TPS)

 

"Mom fought him and wouldn't let him hurt us," she continued. "It took a few seconds for him to realize he couldn't take the knife out and he ran away. I approached mom to see what happened. At first I wanted to remove the knife, but then I remembered that in an MDA class they told us not to remove a sharp object. I immediately called the MDA and told them what happened and for them to send an ambulance. The whole time I asked mom to keep breathing, but I understood and it was clear to me that it was over."

 

Hundreds of friends and relatives have been congregating at the Meir family home, including some people who didn't know Dafna, to support the family in their time of need.

 

 

Vader moordenaar Dafna Meir beweert nu dat zoon onschuldig is

 

Terwijl de man van de zondag bruut vermoorde Dafna Meir en de schoonmoeder van de neergestoken zwangere vrouw in Tekoa beiden oproepen tot verzoening en geen haat zeggen te voelen, zei de vader van de terrorist die Dafna doodstak in eerste instantie trots te zijn. Later (toen bekend werd dat hun huis zou worden vernield) veranderde hij dit in dat hij niet gestraft mocht worden voor wat zijn zoon deed, en daarna ontkende hij dat zijn zoon iets deed. Veel Palestijnen zeggen trots te zijn op hun kinderen, en zij krijgen vervolgens geld van de PA regering (en soms een nieuw huis). Vergelijk dit met Israel waar Joods terrorisme altijd veel afschuw oproept en scherp veroordeeld wordt.

 

RP

----------------

Murderer's father changes his story twice, from "proud of murderous son" to "I'm a victim" to "boy is innocent"

http://elderofziyon.blogspot.co.il/2016/01/murderers-father-changes-his-story.html#.Vp_SsfnhBiz

Abu Adham (left)

 

 

As soon as Israeli security announced that they had found Morad Bader Abdullah Adais, the teenage murderer of Dafna Meir, the terrorist's father Abu Adham said "Morad was the attacker, and I am proud of him."

A few hours later, after he was told that Israel might demolish his home,he said to Channel 2 that had he known about his son's actions, he very possibly might have turned him in. He also asked, “Why should I be punished for what the kid did?” 

Now he is changing his story again, claiming that Morad didn't do anything. 

Abu Adham now says that his son was playing in a school near his home during the murder, 3 kilometers away from Otniel. "I do not believe the lies of the Israeli occupation that my son did the killing in the settlement. My son played with his brother in the playground near the school and returned to the house, and slept Sunday night with his grandmother, and when I went in the next day, Monday, to visit my mother in law, Morad returned with me and slept in the house."

And his brother Qais said: "We were playing football in the school playground and we heard the siren in the settlement, and we came back home."

A family of liars raised a murderer.

Notice how the prospect of having his home demolished has changed the father from a proud advocate of murdering Jews to an innocent victim of his son's actions and then to his son becoming innocent himself.

Which is a pretty good indication that the prospect of home demolitions can potentially save lives.

 

dinsdag 19 januari 2016

Moordenaar Dafna Meir opgepakt op Westelijke Jordaanoever

 

De Palestijnse jongen die zondag in de nederzetting Otniel een Joodse vrouw doodstak is aangehouden. Dorpsbewoners hadden de Israeli’s geïnformeerd over zijn aanwezigheid.

 

Kijk, Monique van Hoogstraten, Palestijnse terroristen worden niet doodgeschoten als ze zich niet tegen hun aanhouding verzetten. Valt dat weer even mee...

 

Wouter

____________

 

Teen Palestinian arrested for killing Dafna Meir in Otniel

After 2-day manhunt, police and Shin Bet apprehend 16-year-old who was hiding out in a town near the scene of the attack

    January 19, 2016, 7:37 am

http://www.timesofisrael.com/security-forces-capture-palestinian-suspecxt-shin-bet-capture-palestinian-who-stabbed-west-bank-woman-in-her-home/ 

 

A Palestinian minor suspected of stabbing and killing mother-of-six Dafna Meir at her home in the West Bank settlement of Otniel on Sunday evening was caught overnight Monday, security forces said.

 

The suspect was arrested following “extensive operational and intelligence efforts” on the part of the IDF and the Shin Bet security service in a village near Otniel, where he was hiding out, and was taken in for interrogation, the IDF said Tuesday morning.

He was named as Morad Bader Abdullah Adais, 16.

Adais is suspected of entering Meir’s home and killing her before fleeing the scene. Three of Meir’s six children were home when she was killed, and one, 17-year-old Renana, gave security forces a description of the terrorist.

Police officers and IDF soldiers set up roadblocks in the area surrounding the settlement after the attack as they launched a manhunt for the stabber, who was believed to have escaped to a nearby village on foot.

Dafna Meir, who was killed in an attack in her Otniel home on January 17, 2016. (screen capture)

He was arrested by soldiers from the elite Duvdevan unit in the village of Beit Amra, some three kilometers (1.8 miles) from the scene of the attack. Residents of the village where Adais was hiding out apprised security forces of his presence there, allowing the arrest to proceed without resistance, Channel 10 reported.

According to reports Tuesday morning, Adais did not possess a permit allowing him to work in Otniel, despite early assessments to the contrary. He reportedly confessed to carrying out the attack.

Adais’s father said on Tuesday that he was “proud” of his son for carrying out the attack, the news site Walla quoted him as telling Palestinian media outlets. He also said that the soldiers who arrested his son interrogated all members of the family.

The family of Dafna Meir at her funeral in Jerusalem on January 18, 2106. Meir was stabbed to death at the entrance to her home in the settlement of Otniel on January 17. (Yonatan Sindel/Flash90)

The attack that killed Meir sparked fears of copycat incidents, and indeed, a day later, an Israeli woman was stabbed by a Palestinian man in the West Bank settlement of Tekoa, just south of Jerusalem. The woman, 30-year-old, Michal Froman was moderately wounded. Her attacker was shot and apprehended.

maandag 18 januari 2016

Vermoorde 38-jarige moeder Dafna Meir vocht tegen aanvaller om kinderen te beschermen

 

Vandaag was er nog een steekpartij, nu werd een zwangere vrouw in Tekoa neergestoken. De terrorist werd gedood. Naar de terrorist van de moord op Dafna Meir wordt nog gezocht. Ondertussen mogen Palestijnen voorlopig niet meer in nederzettingen komen, wat zeer nadelig is voor de vele arbeidskrachten. Van Abbas c.s. nog geen woord, maar eerder noemden hij en andere PA functionarissen de aanvallers bij dergelijke steekpartijem ‘helden’. Wie zich ook stil houdt, zijn de vele schrijvers van onze zogenaamde kwaliteitsmedia. In NRC wel weer een giftig stukje tegen Israel van Carolien Roelants. Wanneer in de jacht op de dader van de bloedige steekpartij van zondag Palestijnen ’s nachts van hun bed gelicht, hardhandig ondervraagd of zelfs gedood worden, komen de dames en heren journalisten vast wel weer in actie. Eventjes geduld dus nog.

 

RP

-----------------

 

Slain mother Dafna Meir lauded for heroics fighting off stabber

Nurse, mother to four and foster mother to two recalled as joyful and always willing to help; to be buried in Jerusalem Monday

  January 17, 2016, 11:38 pm 

 

http://www.timesofisrael.com/slain-mother-dafna-meir-lauded-for-heroics-fighting-off-stabber/

 

Dafna Meir, left, with her husband Natan Meir in an undated picture posted on Facebook. ( Screen capture: Facebook)

·          

Dafna Meir, who was stabbed to death in a terror attack at the West Bank settlement of Otniel, is to be buried Monday in Jerusalem, the day after she was murdered as she tried to fight off an stabber who entered her home in a terror attack.

Meir, who leaves behind her husband and four children, aged 11 to 17 will be laid to rest on Monday morning at 11 a.m. at the Har Hamenuhot cemetery in Givat Shaul, Jerusalem.

The Meir family was also fostering two additional children, both below the age of five.

The funeral procession will begin in Otniel at 9 a.m. and move to the capital where she will be laid to rest.

Initial investigations indicated that Meir wrestled with the attacker in an effort to protect the three of her children who were in the home during the attack. The stabber fled the scene without continuing the attack and before he could reach the children.

Media reports said her teenage daughter witnessed the attack and described the terrorist to authorities.

Meir’s neighbor, right-wing activist Yehuda Glick, surmised the terrorist likely would have attacked three children in the house at the time if not for Meir fighting them off.

“The terrorist tried without a doubt to hurt the kids and Dafna, who was so small and short, fought him,” he told the Walla news site. “We are broken but strong.”

Meir, 38, worked as a nurse in the neurosurgery department of Soroka Medical Center, Beesheba. According to the Ynet new website she was also a pre-marital counselor for brides.

She was remembered as a “joyful” person by her neighbors.

“She was a happy woman, joyful, optimistic, driven, responsible, loving,” a neighbor, Yishai Klein, told Ynet. “Everyone in the settlement who was in pain knew they could call her 24 hours a day.”

Friend Liron Steinberg said she “was a woman who enjoyed life, the wittiest woman I know.”

“She always looked for how to help. If it was to take two foster kids, or as a nurse in the neurosurgery department. I work as a social worker in the Beit Hagai youth village and she would always invite home kids who didn’t have where else to be,” Steinberg told Ynet.

Following the attack, soldiers and police officers launched a manhunt for the attacker, setting up checkpoints in the area and firing flares into the air to provide lighting. The killer was believed to have fled to a nearby Arab village, possibly Khirbet Karme, located just north of Otniel.

 

zondag 17 januari 2016

Framing Israel: Sander van Hoorn over het NOS Journaal (IMO)

 

 

http://www.israel-palestina.info/actueel/2016/01/17/framing-israel-sander-van-hoorn-over-het-nos-journaal/

 

= IMO Blog =  

 

Vervolg op: Palestijnen zijn voor de media zelden terroristen

 

Het belang van woordgebruik kwam ook aan de orde in een lezing van oud-Israel correspondent Sander van Hoorn aan de VU Amsterdam, waarvan Peter Breedveld een verslagje schreef in AdValvas, het blad van de VU:

 

Over elk woord in een journaalitempje van een paar minuten moet worden nagedacht. Spreek je van een “regime”, dan gaat het meestal om een dictatuur van mannen met “zonnebrillen en Kalasjnikovs”, terwijl dat woord een synoniem is van “regering”. Maar dát woord wordt exclusief gebruikt voor landen die het Westen gunstig gezind zijn.

 

Ik heb zelf eerder de indruk dat regering wordt gebruikt voor democratische landen en regimes voor autocratisch bestuurde landen. Daar lijkt me op zichzelf niks mis mee. Woorden kunnen in het gebruik een andere betekenis krijgen ook al betekenen ze oorspronkelijk hetzelfde. Daarna haalde hij als voorbeeld aan of je Hezbollah een terreurbeweging of verzetsorganisatie moet noemen. Dat laatste is natuurlijk absurd, gezien de vele aanslagen op burgers (o.a. een synagoge) van deze organisatie, maar het is hip om een relativistisch standpunt in te nemen. De een z’n terrorist….

Hij vervolgt met het oude cliché dat de meerderheid zich nog steeds meer met Israel identificeert:

“Ik denk dat de meerderheid hier zich eerder met een Israëliër zal identificeren dan met een Palestijn”, zei Van Hoorn. De collegezaal zat inderdaad vol met voornamelijk witte studenten. Eén zat op zijn laptop een GeenStijl-bericht te lezen: ‘NOS faalt en liegt met anti-Rusland propaganda.’

 

Ah, dus als studenten ‘wit’ zijn (dit is in sommige kringen tegenwoordig bijna een scheldwoord) dan betekent dat dat ze meer met Israel sympathiseren? De opmerking over het GeenStijl bericht is behoorlijk suggestief. Ja, studenten (en 2e Kamerleden en weet ik wie nog meer) lezen berichtjes op hun smartphone wanneer zij worden geacht te luisteren naar een verhaal. Behoorlijk onbeschoft. De betreffende student heeft waarschijnlijk even gegoogeld op NOS en propaganda en kwam toen dit berichtje tegen. Laatst was er ook kritiek van een oud medewerkster van de NOS die beweert dat de NOS gekleurd is:

 

Alles was in die tijd al gecensureerd omdat het Journaal alleen geabonneerd was op bepaalde westerse persbureaus: de RVD, ANP, UPI, AP, VIS-News, BBC en Reuters. Al het nieuws was dus pro-Amerika, pro-NAVO, pro-Europa, anti-Sovjet en pro-Israël.

 

Verder beweert ze dat Poetin en Assad onterecht zwart worden gemaakt en: ‘Mensen die achter de schermen aan de touwtjes trekken zijn volgens haar Rothschild en Rockefeller. Zij zijn in haar ogen de drijvende kracht achter de City of London, Wall Street en Israël.‘  Tsja. Dan weet je hoe laat het is. Haar beweringen werden vervolgens gekaapt door Ton van Kesteren, fractievoorzitter van de PVV in Groningen, die ervan maakte dat:

 

Oud NOS medewerker Janneke Monshouwer beaamt in haar boek ‘Ander Nieuws’ dat bij de NOS al het nieuws wordt voorgecensureerd, en dat er zaken worden verdraaid.
Het NOS journaal is dus allerminst objectief en onafhankelijk. Iedereen ziet dat vandaag de dag het nieuws in de mainstream media anti-Poetin, anti-Israël, anti-PVV en pro-Obama, pro-Hamas, pro-EU, pro-links en pro-PvdA is.

 

Niet helemaal wat Monshouwer in haar boek beweert, maar ach ja, wat maakt het uit. En dat ze meent dat Rothschild achter de schermen aan de touwtjes trekt (waar kennen we dergelijke beweringen over de Joodse almacht achter de schermen toch van?) doet voor hem blijkbaar niks af aan haar geloofwaardigheid. Dit alles geeft kritiek op de betrouwbaarheid van de NOS niet bepaald een betrouwbaar imago. In het artikel over Monshouwer was overigens geen enkele feitelijke onderbouwing te vinden, het waren allemaal beweringen. Of het stukje op GeenStijl betrouwbaarder was waag ik te betwijfelen, maar ze lezen altijd wel lekker weg.

Dat VU studenten zich met Israel identificeren is helaas voltooid verleden tijd. Het aantal pro-Palestijnse lezingenen andere activiteiten aan de VU is enorm gestegen. Zelden is hier noemenswaardig protest vanuit de studenten tegen, en zelden worden er bijeenkomsten, lezingen en wat al niet meer vanuit Israelische invalshoek georganiseerd. Het laatste voorbeeld is een lezing afgelopen week door de Palestijnse activist Khaled Barakat over de ‘context of the third Intifada’ die daarbij o.a. ‘the issues of political prisoners, Palestinian resistance, youth leadership and the role of the political parties’ zal bespreken. Met de ‘Derde Intifada’, ook wel de ‘Messenintifada’ genoemd, wordt verwezen naar de bijna dagelijkse steekpartijen sinds afgelopen september. Deze wordt zoals gezegd binnen de Palestijnse gemeenschap breed gesteund, ook door het zogenaamd ‘gematigde’ Fatah, en Abbas’ PA. Ook Abbas zelf heeft zich een paar keer positief uitgelaten over het geweld tegen Israelische burgers, en opgeroepen tot meer bloedvergieten om Jeruzalem te bevrijden. Volgens bloggerKeesje Maduraatje is Barakat een PFLP terrorist, waarbij hij naar dit interview linkt. Niet echt een verzoenend type laten we maar zeggen. De bijeenkomst is georganiseerd door de groep ‘Studenten voor Rechtvaardigheid in Palestina’.

 

Maar laat Breedveld vooral denken dat de witte racistische en zionistische man op de VU nog dominant is. Hij vervolgt:

Van Hoorn liet propagandafilmpjes van beurtelings IS, Rusland en de Syrische staatszender zien. De kans om van propaganda te worden beschuldigd, was ook voor onafhankelijke redacties altijd aanwezig, zei hij. Je moet als journalist immers kiezen wat je wel en niet laat zien, wie je wel en niet aan het woord laat.

 

Juist. En wat laat de NOS zien, zowel toen Van Hoorn nog correspondent was als onder Monique van Hoogstraten? Beelden van zielige Palestijnse jongetjes die zeggen door het leger te worden getreiterd en in elkaar geslagen en dat alleen maar omdat ze weleens een onschuldig steentje zouden hebben gegooid. Zelden zien we Israelische slachtoffers van Palestijns geweld. Zelden lezen of horen we iets over de opruiing en radicalisering onder Palestijnen. Die radicalisering komt hooguit in beeld als logische reactie op de bezetting en Israelische repressie. Ik heb eens van een journalist gehoord dat nieuws over Israel alleen nieuws is als het aan het conflict of beter nog de bezetting kan worden opgehangen. De goede samenwerking tussen Joden en Arabieren in de Israelische ziekenhuizen en de vele Palestijnen die daar jaarlijks worden behandeld zijn geen nieuws; Arabisch en Palestijns antisemitisme ook niet, en de vele Israelische innovaties op technologisch en medisch gebied ook niet. Past niet in het frame. Dat zie je niet alleen bij de NOS maar bij alle ‘gewone’ media, waarbij de rechtse media zoals Powned en Elsevier wel geregeld aandacht besteden aan zaken die moslims in een negatief daglicht zetten, zoals de opruiing en antisemitisme.

Ex journalisten vertellen achteraf soms dat bepaalde dingen stelselmatig niet nieuwswaardig werden bevonden. Zo vertelt oud NRC journalist Hans Moll in zijn boek dat hij negatief nieuws over moslims (zoals blijdschap over 9-11) niet in zijn artikel verwerkte uit angst dat dit stigmatiserend kan werken. Ik heb dat vaker gehoord, en de gebeurtenissen in Keulen bevestigen dat dit soms nog steeds wordt geprobeerd. Uit angst stigmatisering van minderheden of vluchtelingen in de hand te werken wilde men de zaak onder de pet houden, wat niet lukte, en vervolgens averechts werkte omdat mensen hierdoor nog sterker het idee krijgen dat de waarheid over moslims wordt verzwegen. Uiteraard maken Pegida en Wilders hier dankbaar gebruik van. Ook bepaald nieuws over Israel haalde de krant nooit, aldus Moll, zoals toen bleek dat Israel waarschijnlijk niet het Palestijnse jongetje Mohammed Al Dura had gedood, of wanneer door de krant klakkeloos overgenomen Palestijnse cijfers over aantallen (burger)doden niet blijken te kloppen. De eenzijdigheid van de VN krijgt ook weinig aandacht. De lijst is uiteraard veel langer, en verschillende buitenlandse ex journalisten hebben er (uitgebreid) over geschreven, zoals Matti Friedman.

Terug naar Breedvelds verslag van de lezing van Sander van Hoorn:

Sociale media hebben grote invloed op wat het NOS-journaal laat zien, vertelde Van Hoorn. “Maar we zijn wat dat betreft toch nog machtig. Als wij van een nieuwsgebeurtenis de opening van het journaal maken, wordt dat door het publiek als het belangrijkste nieuws beschouwd.”

 

Helaas wel, zou ik daaraan toe willen voegen, want het Journaal wordt steeds oppervlakkiger en kinderlijker. Het moeten allemaal makkelijk te verteren en hapklare brokken zijn, korte zinnen afgewisseld met het vreselijke en non-informatieve straatinterview en veel, heel veel human interest. Kortom, complexe zaken op een Jeugdjournaal manier uitgelegd. Anders zappen we naar RTL, Boer Zoekt Vrouw, De Wereld Draait Door of zetten een filmpje op. Overigens onthoud ik nooit waarmee het journaal heeft geopend, laat staan dat ik dat als belangrijkste nieuws van de dag beschouw. Misschien is dit wishful thinking van Sander van Hoorn?

 

Ratna Pelle