Plaats Hezbollah op EU-lijst van terreurgroepen

 

Iedereen kan tegenwoordig op Avaaz petities beginnen om de wereld te verbeteren, en dit is de tweede petitie die we aantroffen van Israel-vrienden; de vorige was vrij snel verwijderd door het Avaaz bestuur. Deze loopt nog niet zo hard, en is wellicht daarom tot dusver aan de aandacht ontsnapt, of men heeft er dit keer geen bezwaren tegen. (De kleine lettertjes vermelden dat de petitie op goedkeuring wacht.)

 

Hezbollah zou recentelijk ook betrokken zijn bij de gevechten in Syrië, aan de zijde van Assad.

 

_______________

 

http://www.avaaz.org/en/petition/Add_Hezbollah_to_EU_Terror_list/

Add Hezbollah to EU Terror list

This petition is awaiting approval by the Avaaz Community

 

188 signers. Let's reach 200

Why this is important

Hezbollah has conducted terrible acts of terrorism on Western targets in recent decades, Given the unrelenting and lethal activities of Hezbollah, we urge the EU to designate Hezbollah as a terrorist organization.
EU member countries have suffered the tragic consequences of Hezbollah violence, supported by Iran, Hezbollah's founder and principal supporter.

 

Enquête: Meeste Arabieren willen in Israël wonen

Opmerkelijke enquête: Meeste Arabieren willen in Israël wonen

·        http://joodsactueel.be/2012/06/22/opmerkelijke-enquete-meeste-arabieren-willen-in-israel-wonen/

·        Vrijdag 22 Juni 2012 19:45 

 

 Een nieuw onderzoek bevestigt dat de meeste de Arabische inwoners van Israël zich niet als 'onderdrukt' en 'levend onder apartheid' beschouwen. In feite zouden slechts weinigen ervoor kiezen om ergens anders te wonen.

De Palestijnse Autoriteit, de internationale media en zelfs de gekozen Israëlisch-Arabische politici proberen allemaal het leven van de Arabische minderheid in Israël af te schilderen als zijnde onderdrukkd, net zoals de zwarte Afrikanen ondervonden tijdens de Apartheid in dit land. Maar telkens blijkt dat de feiten hun theorie niet steunen.

Het meest sprekende is wat de Israëlische Arabieren zelf hierover vertellen. In een jaarlijkse opiniepeiling die de Universiteit van Haifa deze week publiceerde, bleek alweer dat een duidelijke meerderheid (68,3%) van hen liever in Israël woont dan in enig ander land in de wereld. 71 procent van de Arabische respondenten noemde Israël alleen "een goede plek om te wonen", terwijl 60 procent het land ook als "vaderland" omschreef.

Paradoxaal genoeg gaven 80 procent van de respondenten de Joden de schuld gaf voor de 'Nakba', de 'ramp' van de moderne wedergeboorte van Israël, hoewel 60 procent zei dat ze nu Israël aanvaarden als Joodse staat. Bijna een zelfde percentage heeft er geen bezwaar tegen dat de openbare instellingen en het karakter van het land worden bepaald door het Jodendom.

Reden tot zorg
Er is de laatste tijd meer geprobeerd om de jongere generatie van de Israëlische Arabieren te radicaliseren. Velen hebben alle pogingen om hen te werven voor radicale ideologieën afgewezen, maar een groeiende minderheid is aanhanger geworden van het Palestijns nationalisme.

19 procent van de Arabische respondenten zei dat Israël geen bestaansrecht had, dit was slechts 11 procent in 2003. En terwijl nog steeds 57 procent zei dat ze een referendum, dat Israël definieert als een Joodse staat zouden steunen, was dat nog 70 procent in het onderzoek van 2006.

Een aantal politici zeggen dat deze trend voor een deel te wijten is aan de overheid en dat meer moet worden gedaan om jonge Arabieren te integreren in de Israëlische samenleving.

'Eén dezer dagen zal het de Israëlische politici duidelijk worden, dat de belangrijkste uitdaging voor het land, ernstiger dan het vredesproces met zijn buren, is het integreren van de grote Arabische minderheid in het weefsel van de samenleving', schreef oud-minister van Defensie Moshe Arens in 2010 in de Israëlische krant Ha'aretz.

Ryan Jones, berichtgeving Israeltoday

 

Likoed en Yisrael Beitenu fuseren

 

Netanyahu lijkt op deze manier ervan verzekerd de grootste partij te blijven en dus weer premier te kunnen worden; Lieberman zag zijn partij in de peilingen dalen en toont zich nu tevreden met de positie van nummer twee. In Nederland zou zoiets ondenkbaar zijn, en het noodlijdende CDA heeft bijvoorbeeld nog niet bij de VVD aangeklopt met het voorstel te fuseren. Me dunkt ook dat de achterbannen van Yisrael Beiteinu en Likoed wel erg van elkaar verschillen, en ook de partij programma’s. Likoed is een centrum rechtse partij die niet principieel tegen concessies is (Netanyahu zegt zelfs de tweestatenoplossing te steunen), maar wel veel nadruk legt op veiligheid en goede kontakten heeft met de kolonisten. Yisrael Beiteinu is een radikale partij, meer nog in de opstelling en provocerende woorden van Lieberman dan in het partijprogramma, en is fel anti-Arabisch. Vooral het ondiplomatieke gedrag van Lieberman als minister van buitenlandse zaken heeft Israel veel goodwill gekost in het buitenland, en deze fusie zal het er voor Israel in de diplomatieke arena niet makkelijker op maken. Hopelijk komen ook centrum en links met een gezamelijke lijst om te voorkomen dat het nieuwe Likoed Beiteinu de volgende regering gaat vormen.  

 

Zie voor een analyse ook: http://www.jpost.com/DiplomacyAndPolitics/Article.aspx?id=289356

 

RP

------------- 

 

Netanyahu, Liberman announce Likud, Yisrael Beytenu uniting

http://www.jpost.com/DiplomacyAndPolitics/Article.aspx?id=289334

By LAHAV HARKOV, MELANIE LIDMAN, HERB KEINON

10/25/2012 20:19

PM, FM say parties to run together for 19th Knesset; Netanyahu advisor says Liberman will not prevent PM from continuing to call for resumption of peace talks; Yacimovich, Mofaz call for Center to unite forces.

The Likud and Yisrael Beytenu will run together for the 19th Knesset, Prime Minister Binyamin Netanyahu and Foreign Minister Avigdor Liberman announced on Thursday night.

In a brief press conference at a Jerusalem hotel, Netanyahu and Liberman refused to answer any questions regarding the order of the candidates on the joint Knesset list, but a Likud source said Netanyahu would be first, followed by Liberman, then two Likud MKs, followed by a member of Yisrael Beytenu.

Both parties denied that the foreign minister and the prime minister would have a rotation for the top spot, saying that Netanyahu would lead Israel for 10 more years.

“We are ahead of difficult challenges and it is time to unite powers for the State of Israel,” Netanyahu said. “One ticket will strengthen the government, it will strengthen the prime minister, and it will strengthen the country.

“We are asking the public for a mandate to deal with the security threats, at the top of which is stopping Iran from obtaining nuclear weapons, and fighting terrorism. We are asking for a mandate from the public to continue the changes in the economy, in education and in the need to lower the cost of living,” the prime minister said.

Netanyahu thanked Liberman, who is also the chairman of Yisrael Beytenu, for putting his “personal considerations” aside for the good of the country.

Liberman credited the stability of the coalition for allowing the current government to last for four years.

“We are not like the fashionable parties that are created for one term, we are a true party that will allow the government to deal with challenges in the best way possible,” he said.

“This coalition was the most stable in recent years and maybe even since ’48.”

A poll conducted by Liberman’s campaign adviser, Arthur Finkelstein, said the joint list would get 51 seats in the 19th Knesset. Currently, the two parties combined have 42 MKs.

Netanyahu’s merger with Liberman’s party, and the likelihood that Liberman will now be the No. 2 man in the joint list, will undoubtedly raise eyebrows in capitals around the world as to whether Netanyahu is still committed to the diplomatic process with President Mahmoud Abbas and the Palestinian Authority.

In the past, Netanyahu’s advisers distanced Netanyahu from Liberman’s stance on these issues, saying that the foreign minister was only speaking for himself and his party.

For the past few months, Liberman has waged a campaign against Abbas, saying there will be no agreement with the Palestinians while he is still in power and that the PA president is engaging in “diplomatic terrorism.”

Immediately after Thursday’s dramatic announcement, an adviser to Netanyahu said the prime minister continues to call for a resumption of peace talks with the PA without preconditions.

“Netanyahu hopes that in his third term this will be possible,” the adviser said. “He is ready for a discussion of all the core issues with the Palestinians, and is ready to engage with Abbas.”

Related:

·        'Post' poll: 'Center-Left mega-party' would beat PM

·        Olmert, Livni to cooperate, whether they run or not

The adviser said that Liberman did not prevent Netanyahu from being willing to engage with Abbas in the past – an offer Abbas did not accept – and would not prevent him from doing so in the future.

The adviser said the merger could actually lead to a less strident tone on the Palestinian issue in the election campaign, since the Likud and Yisrael Beytenu would not be competing for the same voters, and therefore would not have to outdo themselves in their rhetoric.

Just as there were currently differences inside the Likud as to the best approach to the diplomatic process – such as between MKs Danny Danon and Tzipi Hotovely on one side, and Intelligence Agencies Minister Dan Meridor and Government Services Minister Michael Eitan on the other – so too would there be differences between Liberman and Netanyahu on these issues, the adviser said.

Meanwhile, Likud ministers expressed those differences of opinion on the unity deal.

Education Minister Gideon Sa’ar, a close ally of Netanyahu, said the deal “will sharpen the argument between Right and Left, but beyond that, it has the potential to significantly strengthen our ability to govern and deal with great challenges ahead of Israel. We will be able to make changes in the government system and in equality in the burden of national service.”

Knesset Speaker Reuven Rivlin said the large united list would reduce pressures caused by sectorial parties.

Culture and Sport Minister Limor Livnat insisted that the Likud would continue to keep its own values, and not adopt those of Yisrael Beytenu, but the move would increase the government’s stability.

Eitan called for the Likud central committee to reject the union, calling it “the end of Likud and a threat to Israeli democracy.

“The liberal tradition of [former prime minister] Menachem Begin and [Likud ideological forbearer] Ze’ev Jabotinsky is over,” Eitan said. “This deal will bring extremism.”

Meanwhile, Labor chairwoman Shelly Yacimovich and Kadima chairman Shaul Mofaz called for the center of the political map to unite forces.

“What happened tonight shows the power in this election.

Netanyahu could tell that he was going to lose his job, and took a step inspired by political panic due to Labor’s strength,” Yacimovich said. “This step turns the Likud into Liberman’s party. Tonight Likud disappeared and instead there’s an extreme Liberman party.”

Mofaz proclaimed, “This is a wake-up call for the entire Center to unite and put ego aside. The Likud and Yisrael Beytenu formed an extremist party that has no hope.”

According to former Kadima chairwoman Tzipi Livni, it is now clear that this election is about “the future, image and values of the State of Israel, and a choice between an extreme, isolated country or a sane, Zionist one.

“I was born in the Likud. I know what values it was supposed to represent and abandoned,” she added. “The choice should not be between extremes, but between the extreme and the Zionist Center, which believes in a Jewish, democratic and balanced Israel.”

Yesh Atid party chairman Yair Lapid said the Labor party has been shifting farther to the extreme Left, and the new deal with Liberman pushes Likud to the extreme Right, ending the days of “the Likud of Menachem Begin.”

Lapid also said it was a loss for the country’s majority, the middle of the road Israelis.

Shas said the Netanyahu- Liberman union made choices easier for voters.

“Now it is clear to all that only one family is concerned about the weaker members of society and our Jewish tradition,” a party spokesman said. “In the next election, whoever cares about the Jewish identity of the State of Israel and the prevention of economic decrees against the weaker sector has only one address: A strong, united Shas,” the party said.

Yonah Jeremy Bob contributed to this report.

 

'Wapenstilstand Israël en Gaza'

'Wapenstilstand Israël en Gaza'

donderdag 25 oktober 2012 | 05:42 | Laatst bijgewerkt op: donderdag 25 oktober 2012 | 08:32

GAZA - Israël en gewapende Palestijnse groepen in Gaza zijn met behulp van Egypte een staakt-het-vuren overeengekomen. Een anonieme Palestijnse bron meldde aan persbureau AFP dat de wapenstilstand donderdagochtend is ingegaan.

Beide partijen vuurden al sinds woensdagavond geen wapens meer af. De overeenkomst volgt na 2 dagen vol geweld dat het leven kostte aan enkele Palestijnse militanten. Vanuit de Gazastrook vuurden militanten meer dan 70 raketten af op het zuiden van Israël. Daardoor raakten enkele mensen in Israël gewond.

De Israëlische minister van Defensie Ehud Barak liet weten dat Israël de Palestijnse beweging Hamas, die de macht heeft in Gaza, zal straffen voor de raketaanvallen. Volgens hem zijn dit jaar al 600 raketten en mortiergranaten op Israël afgeschoten vanuit het Palestijnse gebied.

 

 

Escalatie rond Gazastrook: Israeli's gewond en Palestijnse terroristen gedood

 

Bijna 80 raketten en mortieren werden vandaag vanuit Gaza op Israel afgevuurd, waarmee de situatie lijkt te escaleren.

 

Begin oktober werden er op 1 dag 55 raketten en mortieren op Israel afgevuurd, en sindsdien is het nauwelijks een dag rustig geweest. Bovendien zou twee weken geleden voor het eerst een Israelische helicopter beschoten zijn met een anti-aircraft raket, wellicht de aanleiding dat de Israelische luchtmacht besloot vorige week Hamas centra te bombarderen. In verschillende gerichte aanvallen zijn een aantal terroristen omgekomen de afgelopen dagen. Een Israelische soldaat raakte ernstig gewond door een bermbom bij het Gaza hek, en verschillende burgers zijn door de raketregen gewond geraakt.

 

Hamas en de PRC claimen deels verantwoordelijkheid voor de raketten.

 

Wouter

__________

 

2 badly hurt in ongoing rocket attack on south

http://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-4296217,00.html

Three foreign workers injured, two seriously, in Eshkol Regional Council as more than 50 rockets, mortars hit south. Several houses suffer direct hits. Iron Dome intercepts several rockets. IAF strikes Gaza

Ynet reporters

Latest Update:  10.24.12, 08:31 / Israel News

Three foreign workers at the Eshkol Regional Council were injured on Wednesday in an ongoing rocket attack on southernIsrael. Two of the three sustained serious wounds and one sustained light wounds. They were rushed to the Soroka Medical Center in Beersheba.

 

A woman residing at the Hof Ashkelon Regional Council was lightly wounded after running to a shelter. She was taken to the Barzilai Medical Center in Ashkelon.

 

Related stories:

• 7 mortar shells explode in Negev
• IDF officer hurt in Gaza 'fighting for his life'
• Air Force strikes in Gaza; 2 killed 

 

More than 50 rockets and mortar shells fired from the Gaza Strip hit southern Israel since Tuesday night, 30 of them at the Eshkol area. Five houses suffered a direct hit. 

 

The Iron Dome system intercepted seven rockets fired at Hof Ashkelon.

 

Hamas' military wing and the Popular Resistance Committees have both claimed responsibility for the rocket attack.  

  

School has been suspended at the Eshkol, Shaar Hanegev and Sdot Negev regional councils and residents were instructed to remain inside fortified spaces.

 

Home Front Defense Minister Avi Dichter may cut his Eilat visit as part of the Turning Point 6 drill short in order to attend situation assessments in the Gaza vicinity area in the wake of Wednesday's escalation.

 

The army launched several airstrikes in Gaza since Tuesday night in response to rocket fire. The IDF Spokesperson's Unit said that Air Force jets attacked a terrorist cell in the southern Gaza Strip at 6 am, immediately after it had fired a rocket on Wednesday morning.

 

The firing began at 4:45 am. Six rockets were fired at the Eshkol and Sdot Negev regional councils. Earlier, three rockets exploded in open areas in Sdot Negev and Shaar Hanegev. At about 6:30 am a third barrage saw four rockets exploding in open areas at the Eshkol Regional Council.

 

At around midnight, the IAF thwarted the firing of rockets in an airstrike in the northern Gaza Strip. The Palestinians reported that two people were killed and others were injured.

 

Earlier, the army targeted a terrorist cell firing rockets from Beit Lahia. Palestinian sources said that one person had been killed – a member of Hamas' military wing - and three were injured.

 

Meanwhile, the condition of a Givati company commander, Captain Ziv Shilon, who sustained moderate wounds on Tuesday after being hit by explosives at the border fence, has stabilized.

 

Shilon had lost one arm. He is hospitalized at the Soroka Medical Center in Beersheba.

 

The escalation in the south follows the historic visit of Qatari ruler Sheik Hamad bin Khalifa Al Thani in Gaza on Tuesday. Al Thani was the first head of state to visit Gaza since Hamas seized control of the Strip five years ago.

 

Neri Brener, Ilana Curiel and Elior Levy contributed to this report

 

Archeologie in Israël, een twistpunt vanuit meer dan één standpunt

 

In de media wordt Israelische archeologie doorgaans negatief neergezet, als een propaganda instrument van de regering om haar claim op het hele land te rechtvaardigen. Dat is natuurlijk een karikatuur, waarin er bovendien aan wordt voorbij gegaan dat beide kanten de archeologie voor politieke doeleinden gebruiken. Daarnaast ontkennen de Palestijnen hardnekkig iedere Joodse connectie met het land en met Jeruzalem, wat de behoefte een en ander nog eens aan te tonen vergroot.

 

De archeologie in Israël is met de staat meegegroeid. In de eerste fase gingen de archeologen hartstochtelijk op zoek naar de historische band tussen het land en het Joodse volk, waarbij bepaalde conclusies al te snel werden getrokken. De huidige toon is gereserveerd en kritisch.

(...)

De legitimiteit van een staat hoeft niet met klinkende historische feiten bewezen worden, dat geldt ook voor Israël. Staten legitimeren zich niet via hun roemrijke verleden, maar met hun daden. Israël is ontstaan uit een beslissing van de Verenigde Naties en is op korte tijd uitgegroeid tot een welvarende moderne samenleving, waar het goed toeven is. Dit ondanks de oorlogen en de vele bedreigingen, die op de dag van vandaag meer dan ooit alarmerend zijn.

 --------------------

 

Archeologie in Israël, een twistpunt vanuit meer dan één standpunt

·        http://joodsactueel.be/2012/10/21/archeologie-in-israel-een-twistpunt-vanuit-meer-dan-een-standpunt/

·        Zondag 21 Oktober 2012 10:02 

 

·        Vanaf het prille begin keren de Palestijnen zich tegen de archeologie. In 2000 blijken ze bovendien waardevol historisch materiaal van de Tempelberg in de Kidronvallei te dumpen. In 1998 beweert de Palestijnse archeoloog Kazzouh dat hij het bewijs gevonden heeft van een doorlopende Canaanitisch-Palestijnse geschiedenis doorheen een periode van 5.000 jaar.  

 Deze naïeve historische interpretatie kan nochtans makkelijk weerlegd worden, dat gebeurt onder meer door de opgravingen in Tell-es Safi.  Wie bewoonde in lang vervlogen tijden onze steden en dorpen? Klopt 'onze' geschiedenis wel? Om een glimp van een antwoord op deze fundamentele vragen te krijgen, moet er naar het verleden gegraven worden. De historische realiteit laat namelijk altijd materiële sporen na die meestal diep in de grond verborgen blijven. Het blijft speculeren, tot er grote bouwwerken op til zijn en archeologen de bouwputten mogen/moeten onderzoeken. Dat leidt altijd en overal tot extra kosten en tijdelijke overlast. Maar in Jeruzalem laaien hierbij de passies op. De Palestijnse Autoriteit, die het Joodse verleden van Jeruzalem om politieke redenen minimaliseert of zelfs ontkent, en zijn fervente supporters, zijn absolute tegenstanders van dergelijk onderzoek.

Lieve Schacht

Sinds eeuwen stuiten mensen bij het graven op resten van oudere culturen. Maar de vondsten worden meestal achteloos weggegooid of in het gunstigste geval bewaard als curiosum. Pas in het midden van de 19^de eeuw, komt men ertoe om de voorwerpen systematisch te verzamelen, te ordenen en historisch te duiden: de wetenschappelijke archeologie ontstaat. Gedreven door gezonde nieuwsgierigheid, worden tijdens de 19^de eeuw grootscheepse opgravingen op het getouw gezet, die leiden tot spectaculaire nieuwe inzichten in de geschiedenis van Egypte, Mesopotamië en het oude Griekenland.  

Maar Jeruzalem, met zijn eeuwenoud Joods, christelijk en moslim verleden, spreekt natuurlijk ook tot de verbeelding van menig archeoloog. De stad is op dat moment de verwaarloosde hoofdplaats van een afgelegen district in het Turks-Ottomaanse rijk.

Charles Warren, een Brits legerofficier, krijgt in 1867 als eerste archeoloog, de toelating om opgravingen te doen op de Tempelberg. Duitse, Franse en andere Britse archeologen volgen, zij het met mondjesmaat, want de Turkse sultan is niet zomaar geneigd om hiervoor toestemming te verlenen. In de heuvel van Shiloah (=Silwan), die grenst aan de zuidelijke muur in het oosten van de Oude Stad, leggen de eerste archeologen onder meer twee waterleidingsystemen bloot. Ze identificeren de plaats rond de Shiloah Pool als het Bijbelse Jebus, de Stad van David, van waaruit Salomon de Eerste Tempel laat bouwen. Sindsdien wordt op die plaats systematisch archeologisch onderzoek verricht. Het Britse mandaat (1917-1948) is een 'gouden tijdperk' voor de archeologie. Jeruzalem en de 'City of David' maken volgens de Britten deel uit van het werelderfgoed. Daarom wordt er in 1922 een grootschalig internationaal archeologisch project opgezet, ook in Shiloah. Het terrein is tijdens de winter grotendeels een moerassig overstromingsgebied en bijgevolg onbewoond. In het Ottomaanse tijdperk behoort het tot het 'openbaar domein', in de Britse urbanisatieplannen wordt het ingekleurd als 'archeologisch park', een bestemming die sindsdien nooit gewijzigd wordt.

Begin van de jaren '90 van de vorige eeuw, beslist het stadsbestuur van Jeruzalem om de Shiloah Pool droog te leggen. Een open en groen gebied komt in de plaats van het moerasland en kort daarna verrijzen er Arabische woningen, evenwel zonder de nodige bouwvergunning. In een periode van achttien jaar worden er in totaal 88 illegale woningen gebouwd, zomaar onder de neus van de burgemeesters Teddy Kollek en Ehud Olmert. Pas onder Olmerts opvolger, Uri  Lupolianski, legt het stadsbestuur de bouwwerken stil en worden de tractors en het  bouwmaterieel van de overtreders aangeslagen. Volgens Shuka Dorfman, Algemeen Directeur van de Israel Antiquities Autohrity, hebben deze woningen inmiddels een onherstelbare schade aangericht aan het archeologisch patrimonium in deze uiterst belangrijke historische site.

Tegenstanders van het archeologisch park argumenteren dan weer dat dit hele project kadert in een alles omvattend Israëlisch plan om steeds meer 'Palestijns' gebied in te palmen. Op de website van de – door Vlaams belastingsgeld gesubsidieerde – ngo Intal wordt dit als volgt geformuleerd: "Het plan beperkt zich tot voorstellen om bestaande kolonies te ontwikkelen en uit te breiden in het oostelijke deel van de stad, bijvoorbeeld door Palestijnse wijken te transformeren (zoals de Silwan-wijk) in een Joods archeologisch park (de stad van David)".Hierbij wordt in de verf gezet dat al 22 Palestijnse woningen voor het project gesloopt zijn en dat nog 66 andere Arabische woonsten met de sloophamer bedreigd worden. Natuurlijk wordt het illegale karakter van de met sloop bedreigde woningen niet benadrukt, noch het feit dat deze woningen op 'openbaar terrein' gebouwd zijn. "In de Israëlische toeristische gidsen wordt het Arabische dorp Silwan ten onrechte de 'City of David' genoemd", zo luidt een andere aantijging. Daarbij wordt voorbijgegaan aan het feit dat baron Rothschild in het begin van de 20^ste eeuw verschillende hectare land in Silwan gekocht heeft. Evenmin wordt vermeld dat er vanaf 1882 een Jemenitische wijk in het dorp gebouwd werd, van waaruit de Joodse inwoners in de nasleep van de Arabische opstand in de jaren '20 en '30 verdreven werden. Tegenstanders beweren ook dat het archeologisch park een vredesregeling tussen Israël en de Palestijnen in de weg staat. Met puur politieke argumenten wordt een cultureel project, dat inmiddels uitgegroeid is tot één van de vele toeristische trekpleisters van Jeruzalem, de grond ingeboord.

 

ARCHEOLOGISCHE DISCUSSIEPUNTEN

Hoewel het wetenschappelijk onderzoek aan strikte regels onderworpen is, is het wetenschapsbedrijf is ook een 'kind van de tijd'. Zo is de archeologie zeer populair binnen de vroege zionistische beweging en in de jonge staat Israël. Men wil kost wat kost de historische en culturele banden tussen de Joden en het land blootleggen. Archeologische opgravingen, zoals bijvoorbeeld Masada zijn in perfecte harmonie met de zionistische visie op het  land. Maar in de euforie worden conclusies soms te snel geformuleerd op basis van Bijbelteksten. De archeologie uit Israëls beginjaren gaat ervan uit dat de Bijbeltekst betrouwbaar is, tenzij de archeologische vondsten het tegendeel bewijzen. Zo rijdt men zich soms vast in een cirkelredenering. Ook Israëls toonaangevende archeoloog uit de begintijd Yigael Yadin loopt wel eens in die val. Naar aanleiding van de ontdekking van de poorten van het Bijbelse Hatsor, dateert hij het aardewerk aan de hand van de Bijbel. Een aantal wetenschappers achten het tegenwoordig onwaarschijnlijk dat de drie poorten uit de tijd van koning Salomon stammen, hoewel sommigen het wel voor mogelijk houden.

Als reactie op het grote enthousiasme en de archeologie 'met de Bijbel in de hand' van de begintijd, ontstaat in de jaren '80 het 'Bijbels minimalisme'. De minimalisten vertrekken van het standpunt dat de Bijbeltekst onbetrouwbaar is, tenzij de archeologie de tekst bevestigt. Spilfiguur bij de minimalisten is Israel Finkelstein, directeur van het Archeologisch Instituut van de Universiteit van Tel Aviv. Volgens het onderzoek van Finkelstein zijn de poorten van Hatsor een eeuw na Salomon door een andere vorst gebouwd. De grote bouwwerken van Jeruzalem stammen volgens de minimalisten uit de achtste eeuw voor de christelijke tijdrekening. Volgens hen is Jeruzalem ten tijde van David en Salomon (10^de eeuw voor de christelijke jaartelling) niet de hoofdstad van een uitgestrekt rijk, maar een kleine tribale stad, met niet meer dan een kleine citadel voor de koning. Wanneer archeologe Eilat Mazar, (Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem) in 2005 in Shiloah een monumentaal bouwwerk blootlegt, dat zij op grond van de ligging en enkele aardewerkscherven aan koning David toeschrijft, wordt deze stelling door de minimalistische archeologen in twijfel getrokken. Zij wijzen erop dat dergelijk aardewerk gedurende een lange tijd in gebruik geweest is.

Maar de standpunten van de minimalisten worden op hun beurt gecontesteerd. Hun oorspronkelijke stelling dat David en Salomon fictieve personages zijn, wordt in 1993 onderuitgehaald. Archeologen graven in een site in Tel Dan (Noord Israël) een stèle op met de inscriptie 'huis van David', waardoor het bestaan van koning David bewezen wordt. Ook andere recente archeologische vondsten lijken in te gaan tegen de theorie van de minimalisten. In de Khirbet Qeiyafa in de Terebintenvallei, enkele kilometers ten zuidwesten van Jeruzalem, op de plaats waar David volgens de Bijbel Goliath versloeg, heeft professor Yosef Garfinkel van de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem, de resten van een Judese stad ten tijde van koning David opgegraven. Hij legt er een stadsmuur bloot, die veel gelijkenis vertoont met de stadsmuren van Hatsor en Gezer. Tussen de resten van de bouwwerken vinden de archeologen ook een bakplaat voor pitabrood, visgraten, honderden botten van schapen en geiten, maar niet van varkens en een potscherf met een (moeilijk te lezen) Hebreeuws ogende tekst. In een gespecialiseerd centrum in Californië kan de tekst uiteindelijk toch ontcijferd worden. De tekst roept op om de Heer te dienen en weduwen en wezen recht te doen en te beschermen. Dit is geen Bijbeltekst, maar is wel een opvallende gelijkenis met Exodus 23:3, Jesaja 1:17 en Psalmen 72:3. Garfinkel ontdekt bovendien dat de versterkte stad twee poorten heeft. De Hebreeuwse naam voor twee poorten is Saäraïm, en dat is ook de naam van een plaats die in de Bijbel drie keer vernoemd wordt. In Samuël 17:25 wordt beschreven hoe de Filistijnen vluchten voor David "van Saäraïm tot Gath".

De Amerikaanse archeoloog Thomas Levy onderzoekt in 1997 de zuid-Jordaanse site Khirbat en Nahas (= Arabisch voor 'ruïnes van het koper'). Uit zijn onderzoek blijkt dat er in die mijn in de tiende eeuw voor de christelijke jaartelling koper ontgonnen wordt. Het is voor Jeruzalem de dichtst mogelijke vindplaats voor koper, het Bijbelse Edom? Werd het koper uit deze mijn gebruikt voor het gieten van de vele bronzen voorwerpen die volgens de Bijbel in de tempel van Salomon aanwezig zijn? Daarnaast is er een poort gevonden, die sterk lijkt op eerder in Israël opgegraven exemplaren uit dezelfde tijd en een begraafplaats met 3.500 graven. In de site worden ook nog Egyptische artefacten gevonden uit de tijd van Sjesonq. De inval van deze vorst kort na Salomons dood wordt beschreven in de Bijbel en werd opgetekend nabij de tempel van Amon in Karnak.

En verder?

Vanaf het prille begin keren de Palestijnen zich tegen de archeologie. In 2000 blijken ze bovendien waardevol historisch materiaal van de Tempelberg in de Kidronvallei te dumpen. Een wraakactie voor de opmerkelijke uitgravingen van de tunnels aan de Kotel (Klaagmuur) aan Israëlische kant in 1996? In 1998 beweert de Palestijnse archeoloog Jalal Kazzouh dat hij in Tel Sofer, in de buurt van Nablus het bewijs gevonden heeft van een doorlopende Canaanitisch-Palestijnse geschiedenis doorheen een periode van 5.000 jaar. Hoewel deze stelling betwijfeld wordt door Hamed Salem, archeologieprofessor aan de Bir Zeit universiteit van Ramallah, wordt de hypothese van Kazzouh overgenomen door het Department for Antiquities en Cultural Heritage in Ramallah.

Deze naïeve historische interpretatie kan nochtans makkelijk weerlegd worden. Dat gebeurt onder meer door de opgravingen van een team van de Bar-Ilan universiteit in Tell-es Safi/Gath. In deze archeologische site worden de resten van de (hoogstaande) Filistijnse cultuur uit de IJzertijd blootgelegd. Maar in de loop van de 7^de eeuw voor de christelijke tijdrekening verdwijnt deze Filistijnse beschaving.

De archeologie in Israël is met de staat meegegroeid. In de eerste fase gingen de archeologen hartstochtelijk op zoek naar de historische band tussen het land en het Joodse volk, waarbij bepaalde conclusies al te snel werden getrokken. De huidige toon is gereserveerd en kritisch. Sommige verstrekkende naïeve interpretaties van de beginperiode zijn inmiddels gecorrigeerd, maar de kern van het verhaal blijft overeind. Het is wetenschappelijk bewezen dat er in Israël vanaf de IJzertijd een ononderbroken Joodse aanwezigheid is in het land. Het is ook een feit dat de Bijbeltekst niet zomaar kan genegeerd worden. Iedereen is het erover eens dat het een zeer oude tekst is, die betrekking heeft op de geschiedenis van Israël in de IJzertijd. Zelf voor professor Finkelstein blijft de Bijbel belangrijk: "Wanneer ik met een onderzoek bezig ben, moet ik onderscheid maken tussen de cultuur van David en de historische David. Voor mijn culturele identiteit is David van groot belang. In mijn ogen is David niet een plaquette op een muur en niet de leider van een groep kansloze herders. Neen, hij is veel meer dan dat. Ik ben er trots op dat hij als onbelangrijke figuur is kunnen uitgroeien tot het hart van de westerse traditie".

De legitimiteit van een staat hoeft niet met klinkende historische feiten bewezen worden, dat geldt ook voor Israël. Staten legitimeren zich niet via hun roemrijke verleden, maar met hun daden. Israël is ontstaan uit een beslissing van de Verenigde Naties en is op korte tijd uitgegroeid tot een welvarende moderne samenleving, waar het goed toeven is. Dit ondanks de oorlogen en de vele bedreigingen, die op de dag van vandaag meer dan ooit alarmerend zijn.

 

Moordenaar Ami Popper haalt in cel zijn gram op Israelische oud-president Katsav

 

Erger dan de vrijheidsberoving, lijkt mij het tuig waar je noodgedwongen je dagen tussen moet slijten in de gevangenis.

Ami Popper is een religieus geworden maar nog steeds gewetenloze maniak, die in 1990 koelbloedig zeven Israelische Arabieren bij een bushalte doodschoot. Zijn straf is in 1999 omgezet van 7x levenslang naar 40 jaar; veel te kort voor zo'n gek zonder wroeging; hij zou al in 2023 voorwaardelijk vrij kunnen komen (hij is dan circa 54 jaar). Hij is nu naar een maximum-security gevangenis overgeplaatst, omdat hij oud-president Katsav belaagde.

Evenals de fanaat die Rabin vermoordde, kon Popper tijdens zijn straf trouwen en kinderen verwekken. Verbluffend hoe er steeds vrouwen te vinden zijn die vallen op foute mannen. Misschien dat Katsav ook nog wat sjans krijgt vanuit de cel? (Zijn vrouw ziet die bui al hangen en diende vorige week een gratieverzoek in bij president Peres...)

 

Wouter

____________

 

Moordenaar haalt in cel zijn gram op oud-president Israël

http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2808/Israelisch-Palestijns-conflict/article/detail/3333285/2012/10/18/Moordenaar-haalt-in-cel-zijn-gram-op-oud-president-Israel.dhtml

Door: Rolf Bos − 18/10/12, 06:00

 

Het is de grootste angst van een corrupte agent. Opgesloten in een gevangenis met boeven die je zelf ooit nog hebt opgepakt. Iets soortgelijks overkwam de afgelopen weken Moshe Katsav, de voormalige president van Israël, die wegens verkrachting de cel in moest. In de gevangenis werd het leven hem zuur gemaakt door een meervoudige moordenaar die hij als president weigerde gratie te verlenen. 

 

Katsav (66), tussen 2000 en 2007 president, verdween in december 2011 voor zeven jaar achter de tralies. De rechter achtte het bewezen dat hij, als minister van Toerisme, een medewerkster had verkracht. De voormalige bewindsman zit zijn straf uit in de Maasiyahu-gevangenis in Ramla. Hij is daar ondergebracht in een vleugel voor religieuze joden.

Katsav had de afgelopen weken veel last van een andere gedetineerde, Ami Popper. Deze Israëliër vermoordde in 1990 zeven Palestijnse arbeiders. Hij werd tot zevenmaal levenslang veroordeeld.
Toen Moshe Katsav nog president was, vroeg Popper hem om gratie. Katsav weigerde. Popper was er volgens een bron in de gevangenis op uit 'een oude rekening te vereffenen'.

Hij dwong Katsav de tafel in de eetzaal te verlaten waar hij zelf wilde zitten. Samen met andere gedetineerden smeerde hij resten van dode muizen op de muren van de cel van de ex-president. Ook pikte hij diens stoel in.

De gevangenisautoriteiten hebben Popper meermalen gewaarschuwd, maar hij bleef doorgaan met zijn pesterijen. Afgelopen maandag werd hij overgeplaatst naar een andere gevangenis.