donderdag 6 februari 2014

= IMO Blog =

Is Oxfam beter voor de vrede dan SodaStream? Scarlett Johansson vindt dat de samenwerking tussen Israeli's en Palestijnen in de Sodastream fabriek bij Maaleh Adumim begrip en daarmee ook vrede bevordert, terwijl Oxfam het onacceptabel vindt om een fabriek over de Groene Lijn te steunen. Oxfam steunt de BDS beweging voor een boycot van Israel niet formeel (ze heeft de officiële boycot oproep uit 2005 niet ondertekend), maar in de praktijk wordt veel energie gestoken in het zwart maken van Israel in het algemeen en het promoten van boycots in het bijzonder. Daarbij gaat het meestal om bedrijven die banden hebben met de bezetting, maar dat is rekbaar te interpreteren. De BDS beweging ijvert voor een totale boycot en wordt gesteund door veel organisaties die geld krijgen van Oxfam en co. Ook het mede door Oxfam opgezette United Civilians for Peace ijvert voor sancties en boycots van Israel.

Twee voorbeelden van organisaties die geld krijgen van Oxfam:

Coalition of Women for Peace

Met samen 788.000 euro in 2013 zijn de Nederlandse Oxfam-Novib en ICCO hoofdsponsors van de radikale organisatie 'Coalition of Women for Peace'. Uit de doelstelling:

The Coalition of Women for Peace is a feminist organization against the occupation of Palestine and for a just peace. Founded in November 2000, after the outbreak of the Second Intifada, CWP today is a leading voice in the Israeli peace movement, bringing together women from a wide variety of identities and groups. CWP is committed to ending the occupation and creating a more just society, while enhancing women's inclusion and participation in the public discourse.

Bij de oprichting werd het principe van 'twee staten voor twee volken' als uitgangspunt vastgelegd, maar in haar activiteiten en publicaties is daar weinig meer van terug te vinden. Zo werd in 2009 (het laatste jaarverslag op haar website) een mars voor het 'recht op terugkeer' gehouden, dat haaks staat op de tweestatenoplossing. Op de website moet je lang zoeken naar de woorden 'twee staten', 'Israel' en 'verzoening'.

CWP steunt de BDS beweging en doet hier zelf aan mee door uit te zoeken welke bedrijven voor boycotacties in aanmerking komen. CWP noemt de afscheidingsbarriere een 'Apartheid Wall' en nam ook deel aan de 'Israeli Apartheid Week'. Men steunt verder de 'Free Gaza Movement' waarin diverse radikale en met terroristische organisaties sympathiserende mensen actief zijn, en zei in reactie op de entering van de Mavi Marmara dat ze "stands in solidarity with the people of Palestine and with heroic members of the Gaza Freedom Flotilla."

PCHR

Ook steunt Oxfam het Palestinian Centre for Human Rights, dat terroristische groeperingen als Hamas verzetsgroepen noemt en honderden gedode strijders tijdens de Gaza oorlog (Cast Lead) als burgers aanmerkte:

PCHR alleged that during the Gaza War "1,167 non-combatants (82.2%) and 252 resistance activists (17.8%)" were killed. The non-combatant figure is not credible and includes a large number of Hamas fighters. Hamas Interior Minister Fathi Hamad acknowledged that 600-700 Hamas members were killed in the Gaza fighting.

Nizar Rayan, a senior Hamas military commander, and members of his family were killed in an IDF airstrike on January 1, 2009 during the offensive. Despite Rayan's status and the weapons stockpile located at his home, PCHR classified Rayan as a "civilian," called his death a "heinous crime" and demanded that its "perpetrators and their military and political leaders must be prosecuted."

Hoe serieus kun je een organisatie nemen die zo overduidelijk alleen voor Palestijnse mensenrechten opkomt en de boel bedondert?

Oxfam

Oxfam heeft de EU en verschillende EU lidstaten opgeroepen om Israel te straffen vanwege de bouw in de nederzettingen en de blokkade van de Gazastrook. Oxfams directeur Jeremy Hobbs heeft gezegd dat 'The people of Gaza are living in the world's largest prison but have fewer rights than convicts'… (Press release: European Foreign Ministers should tell Israel's Livni: 'Open Gaza's borders', January 21, 2009)

Oxfam-Novib, de Nederlandse tak van Oxfam International, is zoals bekend ook een actief onderdeel van de anti-Israellobby.

In 2009, Oxfam Novib sponsored Electronic Intifada Executive Director Ali Abunimah's participation in an event organized by the Nederlands Palestina Komitee (the Palestine Committee of the Netherlands). In his presentation, Abunimah repeatedly advanced allegations of "ethnical cleaning" and "colonization," employed terms such as "apartheid," and advocated BDS.

Abunimah is zoals bekend fel tegen een tweestatenoplossing en noemt zionisme een vorm van racisme. Hij is tegen iedere vorm van verzoening, samenwerking of een compromis met Israel, een land dat volgens hem nooit gesticht had mogen worden en geen bestaansrecht heeft. Hij heeft in een tweet geschreven dat "supporting zionism is not atonement for the holocaust, but its continuation in spirit".

NGO Monitor meldt verder dat "Trainers from Oxfam Novib conducted workshops as part of the 2008 "Arab Advocacy Project." One of the results of the project was the documentary, "the Effect of the Apartheid Wall on Essential Services in Palestine," which was later screened in Jordan and the Palestinian Authority.

Oxfam Novib speelt ook een actieve rol in de recente terugtrekkingen van Nederlandse bedrijven uit Israel. Via het samenwerkingsverband United Civilians for Peace wordt al zo'n 10 jaar actief tegen Israel gelobbied, met geld van de overheid en donateurs.

Het Belgische Oxfam doet daar bepaald niet voor onder:

In 2003, Oxfam-Belgium produced a poster of an "Israeli orange" dripping with blood to promote anti-Israel boycotts. The caption read: "Israeli fruits have a bitter taste…reject the occupation of Palestine, don't buy Israeli fruits and vegetables." Following protest initiated by NGO Monitor over the antisemitic "blood libel" overtones, Oxfam withdrew the campaign.

De lijst met anti-Israel uitspraken en acties is nog veel langer, maar dit lijkt me duidelijk genoeg. Nogmaals de vraag: waarom is Oxfam zo anti-Israel? Wat heeft dit met armoedebestrijding te maken? Zeker, er is armoede in Israel, schrijnende armoede, terwijl de economie groeit en een kleine groep mensen daar sterk van profiteert. Maar daar heb ik ze nog nooit over gehoord. Het gaat ze ook niet om de lonen die op de Westbank aan Palestijnen worden betaald, door Israel of de PA. Nee, het gaat ze om het conflict, waarin men politiek een radikaal en controversieel standpunt inneemt. Men steunt de Palestijnse eisen en aspiraties kritiekloos, men roept op tot sancties tegen Israel, men steunt zelfs de vervolging van Israeli's die volgens Palestijnse organisaties bij mensenrechtenschendingen betrokken zijn. Men kiest, kortom, eenduidig en ondubbelzinnig partij voor de Palestijnen in een lang en gecompliceerd conflict.

Noord-Zuid sjabloon

Men ziet het Israelisch-Palestijns conflict als een Noord-Zuid conflict waarin een Westerse, rijke en koloniale macht een arm en inheems volk onderdrukt. Het is een frame dat nauwelijks op dit conflict past, maar het maakt het wel lekker simpel en overzichtelijk. Het verlost je ook van de lastige taak om steeds uit te zoeken hoe het nu zit als je tegenstrijdige claims en beweringen tegenkomt, en uit te zoeken welke bronnen en organisaties betrouwbaar zijn. Dat de Joden ook inheems zijn in het Midden-Oosten en met name Israel, en bovendien geen ander thuisland hebben, wordt voor het gemak vergeten. Of erger, men gaat mee in de claims van Palestijnse zijde waarin de historische en religieuze band van de Joden met het land en de regio wordt ontkend. Het Westerse gehalte van Israel wordt vaak overdreven, evenals de steun die zij van het Westen zou krijgen. Israel is grotendeels op eigen kracht gesticht, en Westerse landen stonden daar ambivalent tegenover en hebben het zionistische streven zeker niet kritiekloos gesteund. Truman vond de zionisten lastpakken en de Britten steunden aanvankelijk de stichting van een Joods Nationaal Thuis maar werkten het later actief tegen.

Het is aan slim manoeuvreren van de zionisten, gecombineerd met een enorme motivatie, de extreme en totaal afwijzende houding van de Arabieren, Arabische militaire onmacht en een portie geluk te danken dat Israel er toen is gekomen. Velen zullen in dit rijtje de Holocaust missen; dat heb ik bewust gedaan omdat er evenzeer redenen zijn waarom dit de stichting van Israel belemmerde dan dat het dit bevorderde, dit nog even los van de cynische ondertoon die dit heeft, en die veel door antizionisten is uitgebuit. Zo suggereerde Anton van Hooff in een valse column in 2012 dat de Holocaust door de zionisten als een 'uniek offer' voor de stichting van Israel werd misbruikt.

Het wordt tijd dat Oxfam, samen met al die andere mensenrechten-, vredes- en wat al niet organisaties, realistisch naar Israel en de Palestijnen gaat kijken. Dat Israel sterker is betekent niet dat zij ongelijk heeft; dat de Palestijnen soms onrecht wordt aangedaan en meer te lijden hebben onder het huidige conflict betekent niet dat zij geen verantwoordelijkheid hebben. Dat Israeli's meer Palestijnen doden dan Palestijnen Israeli's, betekent niet dat Israel slechtere intenties heeft. En dat de bezetting en met name de nederzettingen contraproductief zijn en het conflict verder bemoeilijken, betekent niet dat het opgelost zou zijn wanneer Israel de Westoever zou ontruimen en aan de Palestijnen zou overdragen.

Het zijn dergelijke misvattingen die ertoe leiden dat steeds meer, met name links ingestelde mensen en organisaties partij kiezen voor de Palestijnen. Daarmee dragen ze niet bij aan een oplossing van het conflict maar bevestigen vooroordelen en vijandbeelden. Daarmee wijken ze vaak ook af van hun doelstelling om armoede te bestrijden, onrecht aan de kaak te stellen, een rechtvaardiger wereld te creëren, vrede bevorderen, rechten van werknemers te waarborgen, etc. etc. Deze doelen zijn veelomvattend en daardoor moeilijk realiseerbaar; Israel isoleren en aanpakken is dan een meer behapbaar doel. Waarom dit en niet een ander behapbaar en ook nastrevenswaardig doel is gekozen, heeft alles te maken met het overwicht van de islamitische en niet-gelieerde landen (die vaak samenwerken) in de VN en de decennialange anti-Israel hetze aldaar. Wanneer zelfs waterbedrijven en het Ministerie van Buitenlandse Zaken met droge ogen naar een rapport van de VN Mensenrechtenraad verwijzen voor wat betreft de situatie op de Westoever, is het misschien niet verwonderlijk dat veel maatschappelijke organisaties klakkeloos de Palestijnse propaganda napraten.

Ratna Pelle

Is Oxfam beter voor de vrede dan SodaStream? (IMO)

Is Oxfam beter voor de vrede dan SodaStream?

http://www.israel-palestina.info/actueel/2014/02/05/oxfam-beter-voor-de-vrede-dan-sodastream/

= IMO Blog =

Zowel BDS’ers als sympathisanten van Israel claimen de overwinning in weer een nieuwe rel: de bekende Hollywood actrice Scarlett Johansson is vorige week opgestapt als ambassadeur voor Oxfam International nadat ze weigerde af te zien van reclamespotjes voor het Israelische SodaStream, dat, God beware, een vestiging op de Westoever heeft waar Joden en Palestijnen gebroederlijk samenwerken. Het CIDI meldt:

Het in de VS populaire merk ‘vergroot de armoede en ontkenning van rechten van de Palestijnse gemeenshappen die wij steunen,’ stelt Oxfam. Onzin, zegt Johansson, naar eigen zeggen een voorstander van “economische samenwerking tussen een democratisch Israel en Palestina”: “SodaStream is goed voor het milieu en bouwt bruggen voor vrede tussen Israel en Palestina”.

Johansson was, zoals vele andere beroemdheden, onder zware druk van de BDS beweging komen te staan om de vorige maand gesloten samenwerking met SodaStream op te zeggen, maar gaf daar niet aan toe. Ze was 8 jaar ambassadeur voor Oxfam geweest om geld in te zamelen en aandacht te vragen voor de goede doelen in de derde wereld die de organisatie steunt, maar Oxfam vond dit onverenigbaar met reclame maken voor SodaStream en stelde haar voor het blok.

Het stoppen van de samenwerking met een ambassadeur die niet zuiver genoeg in de leer was betreffende Israel-Palestina is overigens niet nieuw: in 2009 werd de samenwerking met actrice Kristin Davis tijdelijk stil gelegd omdat zij ook reclame maakte voor de Dode Zee producten van Ahava.

Uit de doelstelling van Oxfam:

One person in three in the world lives in poverty. Oxfam is determined to change that world by mobilizing the power of people against poverty.

Around the globe, Oxfam works to find practical, innovative ways for people to lift themselves out of poverty and thrive. We save lives and help rebuild livelihoods when crisis strikes. And we campaign so that the voices of the poor influence the local and global decisions that affect them.

Ook roept men bedrijven en overheden ter verantwoording, bijvoorbeeld om een eerlijk loon te betalen of meer rekening te houden met het milieu. Ironisch genoeg scoort juist SodaStream op deze punten goed: men betaalt alle werknemers (waaronder zo’n 500 Palestijnse) het Israelische minimumloon en biedt hen redelijke arbeidsvoorwaarden. Hoewel bevooroordeelde journalisten een enkele werknemer vonden die vertelde dat Palestijnen er niet goed worden behandeld, is het algemene beeld dat de Palestijnse werknemers van SodaStream tevreden zijn. Ze krijgen goed betaald, vinden de werksfeer goed en voelen zich niet gediscrimineerd. Ze maken zich zorgen dat als de fabriek gaat sluiten ze op straat komen te staan, omdat ze niet mee zullen kunnen verhuizen naar een nieuwe fabriek die binnenkort even verderop in Israel zal worden geopend.

De bedrijfsleider van het filiaal bij Maaleh Adumim is dan ook fel tegen sluiting van zijn fabriek, hoewel hij verder weinig op heeft met de bezetting. Het CIDI weer:

Ook op YouTube is een filmpje te vinden waarop SodaStream-directeur Daniel Birnbaum president Peres de mantel uitveegt, omdat een van zijn Palestijnse voormannen was onderworpen aan een stripsearch toen hij Israel wilde binnengaan. Birmbaum had de voorman, die ook in beeld is in het Reutersfimpje, meegenomen toen hij een Israelische bekroning in ontvangst ging nemen van president Peres. Daarop maakte een boze Birmbaum gebruik van de voor een bedankje bedoelde spreektijd om een pleidooi te houden voor meer samenwerking met en een betere behandeling van Palestijnen (bekijk dat hier, vanaf 1:20).

Birnbaum, die in 2007 de leiding kreeg, heeft ook gezegd dat als het aan hem lag er geen fabriek op de Westoever was gekomen. Maar nu hij er is ziet hij niet hoe het de Palestijnse zaak zou helpen om hem te sluiten.

Als de fabriek na onderhandelingen deel wordt van een Palestijnse staat, laat Birnbaum hem evengoed open. Volgens zijn adviseur Maurice Silber is bij SodaStream ‘iedereen tegen de bezetting’, maar dat de fabriek buiten de Groene Lijn staat betekent nog dat zij mensenrechten schenden. SodaStream ‘kan de kiem worden van de toekomstige Palestijnse economie’, zegt Silber.

Je zou zeggen, dit alles lezende en de filmpjes bekijkende, dat er erger onrecht in de wereld is dan deze fabriek en de behandeling van de Palestijnen aldaar. De fabriek staat een tweestatenoplossing niet in de weg en neemt verder geen stelling in wat betreft de gewenste oplossing van het conflict. Men draagt daarentegen op een heel praktische wijze bij aan een oplossing en verzoening: doordat Israelische en Palestijnse werknemers elkaar ontmoeten en samenwerken en zo wederzijdse vijandbeelden en vooroordelen worden afgebroken. Veel Palestijnen zien Joodse Israeli’s vooral als soldaten bij checkpoints, en in Palestijnse schoolboeken en media worden zij gedemoniseerd. Omgekeerd wantrouwen veel Israeli’s Palestijnen, die hen allemaal weg zouden willen hebben. Wanneer beide elkaar als mens met dezelfde angsten en wensen kunnen zien, is men eerder geneigd de ander iets te gunnen en maakt een vredesvoorstel dus meer kans te worden geaccepteerd.

Waarom is dit dan zo’n hot issue voor Oxfam? Waarom wordt een ambassadeur die de organisatie 8 jaar heeft helpen promoten hierom ontslagen? Het antwoord is natuurlijk dat Oxfam tot over zijn oren in de BDS beweging zit, en helemaal geen vrede tussen Israel en de Palestijnen voorstaat. Men belijdt met de mond een tweestatenoplossing, maar als je kijkt naar wie men steunt en wat voor eerdere projecten men financierde, dan geeft dat een heel ander beeld.

Zie hierover: Oxfam en de BDS beweging

Ratna Pelle

Tweevoudige moordenaar schept op in interview op PA tv

Onlangs gaf een van de vrijgelaten gevangenen, Issa Abd Rabbo, een interview voor het Palestijnse Ma'an nieuws, waarin hij uitlegde wat hij had gedaan. Het is een wreed en bloeddorstig verhaal, zonder enige reflectie, laat staan spijt. President Abbas noemde deze man een held. Zolang dergelijke moordenaars als helden worden onthaald en behandeld, is het moeilijk voor Israel om pijnlijke compromissen te sluiten en land op te geven. Men is immers bang dat de toegenomen ruimte en mogelijkheden zullen worden misbruikt tegen Israel, en zullen leiden tot meer aanslagen.

Overigens werd niet lang geleden op de facebookpagina van Fatah een video van de Al Aqsa Martelaren Brigade geplaatst waarin men zei Israel te zullen verpletteren.

-----------

Dubbele moordenaar schept op – in door Nederland gefinancierde show

Woensdag, Februari 5, 2014

http://likud.nl/2014/02/dubbele-moordenaar-schept-op-in-door-nederland-gefinancierde-show/

Morgen vergadert de Tweede Kamer over de Europese steun aan de Palestijnse Autoriteit.

De president daarvan wou niet beginnen met vredesonderhandelingen, als niet werd toegezegd dat Israël 104 Palestijnse moordenaars zou vrijlaten.

Eén van die moordenaars is Issa Abd Rabbo. Voordat hij werd vrijgelaten zat hij een levenslange gevangenisstraf uit voor de moord op twee Israëlische studenten.

Bij zijn vrijlating noemde de Palestijnse president Mahmoud Abbas hem een 'held' en nam zijn hand zegevierend in de hoogte.

Deze 'held' van Abbas heeft op 9 februari jl. een televisie-interview gegeven aan het onafhankelijke Palestijnse persbureau Ma'an. Dat wordt onder meer door de Nederlandse overheid gesubsidieerd.

Het interview:

Issa Abd Rabbo: "We zouden schieten op een bus met Israëlische soldaten. Ik was verrast want ik wachtte, wachtte en wachtte en de bus kwam maar niet. Ik voelde mij gedwongen om zelf een aanval uit te voeren, geïmproviseerd. Ik nam mij dat zelf voor.

Er kwam een Israëlische auto aan, met twee personen. Ik zei tegen mijzelf: dit is mijn kans, ik wil niet onverrichterzake terug keren. Ze verlieten de auto, liepen naar de vallei en gingen onder een dennenboom zitten.

Ik ging naar hen toe. Natuurlijk was ik gemaskerd en droeg een geweer. De man vroeg aan mij of ik een bewaker was. Ik zei tegen hem: "Nee, ik ben in mijn huis." Ik zei tegen hem: "Jullie mogen hier niet komen. Dit is ons gebied ons land. Jullie hebben ons land gestolen en bezet. Ik neem actie tegen jullie."

Ze werden verrast door wat ik hen vertelde. Ik bond ze natuurlijk vast en vervolgens veroordeelde ik hen tot de dood door te schieten, in naam van de revolutie. Ik schoot ze dood met elk een kogel en ging weg in de bergen. Ik ging naar mijn tante en vertelde haar: "We hebben het bloed van Mohammed gewroken."

Presentator: "Dat is de moeder van de martelaar Mohammed Abd Rabbo."

Issa Abd Rabbo: "Ik zei tegen haar: 'In plaats van een, had ik er twee te pakken.' Zij schreeuwde het uit van vreugde."

Dit gebeurt niet voor het eerst. Misschien moet de Nederlandse overheid zich eens echt gaan afvragen waarom ze eigenlijk tv-programma's financieren die de moord op Joodse burgers bejubelen.

De subsidiegevers aan Ma'an

"Netanyahu heeft Nazi genen en imiteert Hitlers racisme"

Een vaste columnist schreef onlangs in de PA krant Al Jadat Al Jadida:

Does Israel really recognize all its Jewish citizens as Jews, like the Falash Mura [Ethiopian] Jews for instance? And do the Arab Jews - Palestinians, Iraqis, Yemenites and Moroccans - enjoy equal treatment in Israel? I believe that when Netanyahu will broach this topic it will give off a very bad odor of racism. It is possible that Netanyahu has preserved it and acquired it genetically from the days of the Nazis and the Aryan race... Instead of Netanyahu disassociating himself from any act that would remind him of Hitler's racism, he imitates it and wants to replicate it against the people of Palestine, its inhabitants and nation and even against the citizens of the State of Israel themselves!"

Het gebeurt vaker dat Israel met de nazi’s wordt vergeleken of de daden van de nazi’s gebagatelliseerd:

As the above examples illustrate, it is not uncommon for the PA to accuse Israel of imitating Holocaust crimes or to claim that Israel uses the Holocaust as a tool for political and financial gain. However, the PA also often expresses admiration for Hitler.

Earlier this year, Palestinian Media Watch reported that the official PA daily published an op-ed that argued that "history is a great lie written by the victors... Had Hitler won, Nazism would be an honor that people would be competing to belong to."

---------

PMW Bulletins

Netanyahu has Nazi genes and imitates Hitler’s racism

http://www.palwatch.org/main.aspx?fi=157&doc_id=10566

by Itamar Marcus and Nan Jacques Zilberdik
Jan. 27, 2014

Official PA daily:

Israeli PM Netanyahu
"imitates Hitler's racism,"
which he acquired "genetically
from the days of the Nazis
and the Aryan race"

by Itamar Marcus and Nan Jacques Zilberdik

Last week, just a few days before International Holocaust Remembrance Day, the official Palestinian Authority daily published an op-ed demonizing Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu. The op-ed claimed that Netanyahu has Nazi genes and uses Hitler-style racism against the Palestinians:

"It is possible that Netanyahu has preserved it [racism] and acquired it genetically from the days of the Nazis and the Aryan race."

The reason Netanyahu is compared to Hitler is because Netanyahu "is demanding that the Palestinians recognize the Jewishness of the State of Israel," - a "Jewishness," which is racist, the writer states, claiming that even Jews don't "enjoy equal treatment" in Israel:

"Instead of Netanyahu disassociating himself from any act that would remind him of Hitler's racism, he imitates it and wants to replicate it against the people of Palestine, its inhabitants and nation and even against the citizens of the State of Israel themselves!"

Last year, after a Palestinian prisoner claimed that Israel's treatment of prisoners "is identical to what the Nazi Germans did to the Jews during the Holocaust," another regular columnist for the official PA daily chose to react to this claim by making the following accusation against Israelis:

"Are you not ashamed, oh tyrants, of what you talk about to this day (i.e., the Holocaust), in order to win the world's sympathy and to extort hundreds of millions of dollars from the Germans specifically and the Europeans in general?"

"I turned to the next door; there Hitler awaited me. I said, 'You're the one who killed the Jews?'
He [Hitler] said: 'Yes. I killed them so you would all know that they are a nation which spreads destruction all over the world. And what I ask of you is to be resilient and patient, concerning the suffering that Palestine is experiencing at their hands.'
I said [to Hitler]: 'Thanks for the advice.'" [Zayzafuna, February 2011]

Following PMW's exposure of the essay, UNESCO stopped its funding of the magazine.

Recently, the same youth magazine, whose Advisory Board includes PA Deputy Minister of Education Jihad Zakarneh and the Head of the Media Department of the PA Ministry of Education, Abd Al-Hakim Abu Jamous, published a collection of wisdom sayings, which it claimed were said by Hitler, apparently with the purpose of presenting Hitler as a sharp-witted and wise person.

The following is a longer excerpt of the op-ed in the official PA daily, written by regular columnist and Fatah official Yahya Rabah:

"Benjamin Netanyahu, the current Prime Minister of Israel, is trying to create his own political lexicon, which is different than all his predecessors'... And he is demanding that the Palestinians recognize the Jewishness of the State of Israel! I believe that any Palestinian, ordinary as he may be, and any Israeli with any common sense, can ask Netanyahu, as a kind of challenge, what is his definition of the Jewishness of the Israeli state? ... Does Israel really recognize all its Jewish citizens as Jews, like the Falash Mura [Ethiopian] Jews for instance? And do the Arab Jews - Palestinians, Iraqis, Yemenites and Moroccans - enjoy equal treatment in Israel? I believe that when Netanyahu will broach this topic it will give off a very bad odor of racism. It is possible that Netanyahu has preserved it and acquired it genetically from the days of the Nazis and the Aryan race... Instead of Netanyahu disassociating himself from any act that would remind him of Hitler's racism, he imitates it and wants to replicate it against the people of Palestine, its inhabitants and nation and even against the citizens of the State of Israel themselves!"

[Al-Hayat Al-Jadida, Jan. 22, 2014]

Excerpt from op-ed by official PA daily columnist Adel Abd Al-Rahman:

"Samer Al-Issawi ended his 227 day long hunger strike in the Israeli occupation's prisons after negotiating an awe-inspiring deal with the prison authorities, who agreed to release hero Samer in eight months...
The extraordinary empty stomach battle, carried out by the DFLP member, is indescribable, since nothing remained of hero Al-Issawi but skin and bones and a head with a mind in it that didn't lose, for even a moment, its memory, identity, [national] belonging and the goals of his battle - so much so that he surprised the court judges two days ago [April 22, 2013] when he exposed his bones and told them: 'My situation is identical to what the Nazi Germans did to the Jews during the Holocaust!' In other words: Are you not ashamed, oh tyrants, of what you talk about to this day (i.e., the Holocaust), in order to win the world's sympathy and to extort hundreds of millions of dollars from the Germans specifically and the Europeans in general?
The empty stomach battle carried out by the freedom prisoners, specifically Samer Al-Issawi... is valuable help for the struggle for freedom because it reveals the ugly fascist face of the Israeli occupation that went further than Hitler's Nazi Holocaust."
[Al-Hayat Al-Jadida, April 24, 2013]

Note:
Samer Al-Issawi - belonged to the Democratic Front for the Liberation of Palestine DFLP. Was serving a sentence of 26 years in prison for attempted murder by manufacturing and distributing explosives and shooting at civilian vehicles in 2002, but was released in October 2011 as part of the Shalit prisoner exchange deal brokered between the Israeli government and Hamas. In that deal, Israel released 1,027 Palestinian prisoners in exchange for Israeli soldier Gilad Shalit, who had been held hostage by Hamas for more than 5 years. Al-Issawi was re-arrested in 2012 for violating the conditions of his release. In protest he began a hunger strike. He was released again in December 2013.

Roger Waters valt Scarlett Johansson aan over SodaStream

Pink Floyd heeft wel wat mooie songs gemaakt, maar een echte fan van de band was ik nooit. Ik had een cassette van The Final Cut en een ex van mij was weg van Wish You Were Here.

De vroegere voorman Roger Waters laat zich tegenwoordig vooral kennen als een opgeblazen oude zak, die meent iedereen de les te moeten lezen die zich met Israel inlaat. Dat gaat niet alleen over banden met de nederzettingen of bezette gebieden. Nee, Neil Young – een van Waters helden – mag zelfs niet in Tel Aviv optreden van de boycotactivist:

“Neil? I shall ponder all of this long and hard. We don’t really know each other, but, you were always one of my heroes, I am confused.”

Laten we het daar maar op houden: hij is wat verward. Op zijn Facebookpagina klaagt hij zelfs dat de Palestijnen geen stemrecht hebben in Israel...

Wouter

____________

Roger Waters rebukes Scarlett Johansson for SodaStream ties

http://www.timesofisrael.com/roger-waters-rebukes-scarlett-johansson-in-facebook-post/

Pro-BDS musician slams actress for representing firm with West Bank factory, questions Neil Young’s decision to perform in Israel

BY TIMES OF ISRAEL STAFF February 2, 2014, 1:28 am

Roger Waters (photo credit: Lior Mizrahi/Flash90)

Former Pink Floyd front man Roger Waters, one of the more prominent celebrity faces of the boycott Israel movement, says he has contacted Scarlett Johansson “a couple of times” over the A-list actress’s decision to represent an Israeli company that operates in a West Bank settlement.

In a post to his Facebook page on Saturday, Waters also wrote that he had contacted Neil Young, who is slated to perform in Israel in July.

“In the past days I have written privately to Neil Young (once) and to Scarlett Johanson (a couple of times). Those letters will remain private,” he said. “Sadly, I have received no reply from either. And so I write this note on my Facebook page somewhat in bewilderment. Neil? I shall ponder all of this long and hard. We don’t really know each other, but, you were always one of my heroes, I am confused.”

Waters then went on to evoke a meeting with Johansson, “a year or so ago” at a Cream reunion concert in New York. “She was then, as I recall, fiercely anti Neocon, passionately disgusted by Blackwater (Dick Cheney’s private army in Iraq), you could have been forgiven for thinking that here was a young woman of strength and integrity who believed in truth, human rights, and the law and love. I confess I was somewhat smitten,” he said. “There’s no fool like an old fool.”

SodaStream has come under fire from pro-Palestinian activists; and many in the BDS movement, a global campaign that urges its supporters to withhold patronage of Israeli-made goods and services, have employed the term “blood bubbles” when referring to the company.

In response to the criticism, Johansson said in a statement last week that she was a “supporter of economic cooperation and social interaction between a democratic Israel and Palestine.”

Scarlett Johansson in SodaStream’s Super Bowl ad (screen capture: YouTube)

“SodaStream is a company that is not only committed to the environment but to building a bridge to peace between Israel and Palestine,” she continued, “supporting neighbors working alongside each other, receiving equal pay, equal benefits and equal rights. That is what is happening in their Ma’ale Adumim factory every working day.”

In his post on Saturday, Waters predicted that Johansson would come to regret her decision to favor the Israeli company over Oxfam.

“A few years down the line, Scarlett’s choice of Soda Stream [sic] over Oxfam is such an act of intellectual, political, and civil about face, that we, all those of us who care about the downtrodden, the oppressed, the occupied, the second class, will find it hard to rationalize,” he said.

Then, after alleging a host of human rights abuses suffered by the Palestinian workers of SodaStream, he concluded: “Scarlett, you are undeniably cute, but if you think Soda Stream is building bridges towards peace you are also undeniably not paying attention.”

In December, having previously defended Waters from accusations of anti-Semitism, the Anti-Defamation League (ADL) said it reluctantly acknowledged that “anti-Semitic conspiracy theories” have “seeped into the totality” of the former Pink Floyd frontman’s views.

The ADL was responding to comments Waters made in an interview Saturday with Counterpunch magazine comparing Israeli treatment of the Palestinians to Nazi Germany.

“Judging by his remarks, Roger Waters has absorbed classic anti-Semitic conspiracy theories, and these have now seeped into the totality of his views,” Abraham H. Foxman, National Director of the ADL), told The Times of Israel. “His comments about Jews and Israel have gotten progressively worse over time. It started with anti-Israel invective, and has now morphed into conspiratorial anti-Semitism.” Added Foxman: “How sad that a creative genius could become so perverted by his own narrow-minded bigotry.”

In the interview, Waters remarked, regarding the Palestinians, that the “parallels with what went on in the ’30s in Germany are so crushingly obvious. “There were many people that pretended that the oppression of the Jews was not going on. From 1933 until 1946,” Waters said. “So this is not a new scenario. Except that this time it’s the Palestinian people being murdered.”

Waters came under fire in July for using a pig-shaped balloon with Jewish symbols, including a Star of David, at his concerts.

· At SodaStream, Palestinians hope their bubble won’t burst

· What SodaStream’s Palestinian employees think about Scarlett Johansson

· Johansson steps down as Oxfam ambassador

· Paris court fines pro-Palestinian group for SodaStream boycott

· Anti-Israel group to Oxfam: Dump Scarlett Johansson over SodaStream

· Scarlett Johansson SodaStream ad nixed for Super Bowl

· Scarlett Johansson rejects criticism of her SodaStream role

· Oxfam criticizes Scarlett Johansson’s SodaStream ad

Scarlett and a tempest in a soda cup

dinsdag 4 februari 2014

Column Sytze Faber bevat ernstige leugens over Joden en Israel

- Door Tjalling -

Onderstaand opiniestuk werd op 4 februari 2014 gepubliceerd in het Friesch Dagblad.

Een uitgebreidere versie staat op Israel-Palestina.Info onder de titel:

In 'Volk en Mensheid' leugens over Joodse staat Israël

Column Sytze Faber bevat ernstige leugens

Sytze Faber haalt In sommige van zijn contrapunten hard en ook heel onjuist uit naar Israël. Afgelopen zaterdag was dat weer het geval en wel op een manier die ontoelaatbaar is. Natuurlijk mag, moet zelfs, een columnist eigen vrijheid gebruiken om ontwikkelingen in scherpe bewoording aan de kaak te kunnen stellen. Maar met zijn stuk Volk en Mensheid heeft Faber die vrijheid ronduit misbruikt. Het contrapunt Volk en Mensheid is een reeks van verdraaiingen en bevat bovendien ernstige leugens.

Zo beschuldigt Faber Israël van apartheid. De Palestijns-Arabische burgers, bijna een kwart van de bevolking, zouden tweederangs burgers zijn en van gelijkberechtiging is geen sprake. Dit is beslist niet waar. In het Israëlisch parlement zijn momenteel 12 van de 120 leden Arabier, sommige zelfs voor de partij van premier Netanyahu. Arabische partijen hebben volledige toegang tot verkiezingen en iedereen heeft evenveel stemrecht. Een van Israëls militaire brigades wordt momenteel geleid door een moslim en één van de rechters van het Hooggerechtshof is Arabier. Dan kun je Israël niet op een lijn zetten met Zuid Afrika, zoals Faber zeer ten onrechte suggereert. Bovendien zegt beoogd president van Palestina, Abbas, herhaaldelijk dat er in het toekomstige Palestina voor geen enkele Jood plaats is. Dat is pas echte apartheid.

Joden willen graag zichzelf blijven, hun eigen religie blijven belijden; kortom Joods blijven. Daar zijn ze, met welverdiende lof, in geslaagd. Faber echter, noemt deze goede intentie zonder ook maar de geringste gêne een rasafzondering. Maar uitgerekend het land waarin Joden nog het meest waren vertegenwoordigd in de samenleving, Duitsland, was de bakermat van de Shoa.

Faber begaat in zijn column op godsdienstig gebied ook een ernstige blunder. Hij beweert dat het Joodse geloof steeds slechter past in onze geglobaliseerde wereld. Dat zou dan komen omdat het Jodendom gebaseerd is op afstamming en op een relatie tussen G'D en één volk en niet, zoals bijv. het Christendom, op een relatie tussen God en de hele mensheid. Dus Joden mogen van Faber niet hun eigen religie behouden, omdat die niet meer zou passen in onze geglobaliseerde wereld. De gebeurtenissen uit de Tweede Wereldoorlog hebben geleerd waar toe het kan leiden wanneer een religie of volk niet meer gepast is.

Met deze eenzijdige en ronduit schandalige column waarin een reeks van verdraaiingen en leugens, heeft Faber zich gediskwalificeerd en tegelijk de goede reputatie van het Friesch Dagblad in de waagschaal gesteld. Een contrapunt, zoals deze column, richt namelijk heel veel schade aan, vooral omdat lang niet alle lezers van het Friesch Dagblad beschikken over goede kennis van de Israëlische samenleving. Met name die lezers worden de dupe van de zeer onjuiste denkbeelden van Faber aangaande Israël.

Externe bron: http://www.cidi.nl/apartheidspolitiek-die-bestaat-echt-niet-in-israel/

maandag 3 februari 2014

Partners voor vrede?

Partners voor vrede?

http://www.israel-palestina.info/actueel/2014/02/03/partners-voor-vrede/

~ door Wouter ~

De vredesonderhandelingen tussen Israel en de Palestijnse Autoriteit slepen zich moeizaam voort naar een einde dat volgens de meeste commentatoren een fiasco zal inhouden. En geef ze eens ongelijk. Het akkoord dat er komende april zou moeten liggen, wordt steeds meer gekarakteriseerd als een 'raamwerk akkoord'. Een raamwerk voor verdere onderhandelingen of voor een definitieve overeenkomst? Waarschijnlijk hoogstens het eerste, want over vrijwel niets lijkt men het nog eens te zijn.

De Palestijnen hebben sinds 1988 c.q. 1993 alleen nog toegegeven dat er een beperkte gebiedsruil zou kunnen plaatsvinden voor een deel van de nederzettingenblokken rond Jeruzalem. Het erkennen van Israel als Joodse staat (het hele idee van het VN-delingsplan uit 1947, en van de twee-staten-oplossing überhaupt) lijkt onbespreekbaar, evenals het tegemoet komen aan Israelische veiligheidszorgen (die zouden de Palestijnse soevereiniteit inperken) of het afzien van het vermeende 'recht op terugkeer'. Toen Abbas eens voorzichtig aangaf dat hij niet per se behoefte had om zich weer in zijn geboorteplaats Safed te vestigen, moest dit snel worden gerepareerd door zijn woordvoerder: natuurlijk bleef het recht op terugkeer onvervreemdbaar!

De Palestijnen weten dondersgoed dat hun eisen voor Israel onaanvaardbaar zijn, en het lijkt dan ook evident dat ze maar om twee redenen nog aan de onderhandelingstafel zitten: het vrij krijgen van Palestijnse gevangenen en het waarborgen van de bergen aan Westers steungeld.

Ook voor de meerderheid in de Israelische coalitie moet duidelijk zijn dat er geen akkoord zal komen op deze manier. Jewish Home, Yisrael Beiteinu en grote delen van de Likoed zijn niet te bewegen tot enig acceptabel compromis, en leven in de illusie dat het nederzettingenbeleid gestaag kan worden voortgezet, en de Palestijnse eisen en de wereldopinie eindeloos kunnen blijven worden getrotseerd. Sommige rechtse Israeli's en hun buitenboordmotors voeren zelfs campagne om Judea en Samaria geheel of gedeeltelijk te laten annexeren door Israel.

Netanyahu zelf zit een groot spagaat: tussen zijn eigen achterban en rechtse coalitiepartners, die geen enkele echte concessie willen, en de buitenwereld (waaronder VS en EU) die flinke concessies en een vredesakkoord eisen. Sommigen ter rechterzijde opperen om de Westerse betrekkingen maar te verruilen voor handel met en steun van Rusland, China, India en andere Aziatische staten, die niet zo moeilijk zouden doen over de Palestijnse kwestie en wat daaromheen zit. Dat zal niet zo makkelijk gaan als men denkt: China en India zijn lid van het Aziatische VN-blok met Israels vijanden, en zitten als opkomende economieën ook verlegen om grondstoffen als olie, terwijl ze veel minder zullen betalen voor Israelische producten dan Europa doet. Ook van Rusland is weinig heil te verwachten op dit gebied. Rusland en China houden tevens Israels aartsvijanden Iran en Syrie al jaren de hand boven het hoofd.

Binnen de Israelische coalitie zijn er ook andere geluiden: Livni denkt dat -als Netanyahu haar maar de kans geeft een akkoord te sluiten- er een meerderheid van de Israelische bevolking achter zal staan. Lapid heeft gisteren de geldkraan naar de nederzettingen dichtgedraaid (onder het mom van misbruik van gelden), en spreekt zich sinds december duidelijker uit voor vooruitgang in de onderhandelingen. Veel illusies over de betrouwbaarheid van de Palestijnen heeft hij niet, maar de twee-staten-oplossing acht hij urgent, voor Israels eigen belangen. Zelfs Lieberman verraste vriend en vijand met zijn enthousiaste reacties op de inspanningen van John Kerry. Hij lijkt echt in te zijn voor een akkoord, maar zijn voorwaarde: de 'Arabische driehoek' in Israel over te hevelen naar de Palestijnse staat, zal waarschijnlijk geen kans maken. Bovendien laat hij na erbij te zeggen dat een noodzakelijke consequentie toch ook zal moeten zijn om de meeste nederzettingen in de Westoever te ontruimen.

Volgens tegenstanders jaagt het vredeskamp een gevaarlijke illusie na, door te geloven dat een echte vrede met de Arabieren mogelijk is. Het doel van het zionisme is echter altijd geweest een internationaal erkende Joodse staat die in vrede leeft met haar buren. Het alternatief is een verdere verslechtering van de verhoudingen en op termijn het einde van Israel (zie onderaan dit artikel). Het geduld van Israels bondgenoten in het Westen dreigt op te raken als men niet duidelijk maakt ver te willen gaan om concessies te doen voor vrede, zelfs als de Palestijnen dat niet doen. Zo accepteerde men in 1947 het delingsplan, al was het kansloos, en in 2000 de Clinton voorstellen, al wees Arafat ze af.

Al met al zou er een redelijke basis in Israel kunnen zijn voor een akkoord, deels binnen de coalitie en daarbuiten. De kans lijkt echter klein dat Netanyahu het zover laat komen, nog los van (of mede vanwege) de ontoegeeflijkheid aan Palestijnse zijde. Hij steunt te zwaar op zijn rechtse achterban, en mist het lef en het kaliber van Sharon om daarvan los te breken en een substantieel deel van zijn partijleden en kiezers mee te krijgen. Met het steeds weer laten goedkeuren van bouwplannen over de Groene Lijn vermindert hij de kansen voor het vredesoverleg. In Davos verklaarde hij zelfs onlangs op een persconferentie dat hij niet van plan was enige nederzetting te gaan ontruimen:

"I have no intention of evacuating any settlement or uprooting any Israelis," Netanyahu said in Hebrew during a briefing for Israeli journalists on the nine-month negotiating cycle, which ends in April.
His statement, which runs counter to the assumption that a final-status agreement would involve the evacuation of settlements, was not republished by the Prime Minister's Office.
An Israeli official cautioned on Saturday night not to equate territorial concessions Israel might make to the Palestinians with statements about settlement evacuations.
Netanyahu is "against uprooting settlements, but irrespective of where the final borders are going to be.
He thinks Jews should be allowed to live in a future Palestinian state," the official said.

In een interview dat hij ook in Davos gaf, zei hij daarentegen:

"We will have peace because we need peace and we want peace. We have suffered from not having peace," he said.
But he cautioned that there were three partners in the tango toward peace. He was certain of two of them, Israel and the US.
"Do we have a third? We'll find out soon," Netanyahu said.

Gezien zijn persconferentie valt ook te twijfelen aan de vredesbereidheid van hemzelf. Zoals Israel als soevereine staat haar eigen immigratiepolitiek kan bepalen, kan niet van de Palestijnen verwacht worden dat ze meer dan honderdduizend Israeli's in hun midden accepteren en beschermen, die zich daar in de laatste decennia tegen hun wil hebben gevestigd.

Overigens, in het hypothetische geval dat de Palestijnen dit toch zouden accepteren, zouden de meeste kolonisten uit eigen beweging naar Israel terugkeren. Een minderheid die niet zionistisch-nationalistisch is maar wel religieus verknocht aan de heilige grond, zou vreedzaam met de Palestijnen willen blijven samenleven. Duizenden Joodse extremisten zouden zich echter verzetten tegen de Palestijnse heerschappij en zorgen voor een desastreuze voortduring van het conflict. Ook zouden Palestijnse extremisten hen blijven aanvallen. Het probleem van de islamisten van Hamas en Islamitische Jihad, die zich lang niet allemaal bij een vredesakkoord zullen neerleggen, is al groot genoeg zonder hen een makkelijk doelwit binnen de Palestijnse staat te geven.

Bij de vrede met Egypte en bij de Oslo Akkoorden was er een sterke Israelische vredesbeweging die de verdragen ondersteunde en erop aandrong. Nu overheersen scepsis en apathie, gevoed door het Palestijnse geweld in het afgelopen decennium en het uitblijven van Palestijnse vredesgebaren. Intern zal Netanyahu daarom makkelijk kunnen wegkomen met het laten mislukken van de vredesonderhandelingen. Ari Shavit schildert echter het einde van het zionisme als enige alternatief voor het einde van het nederzettingenbeleid. Michael Oren ziet als enige alternatief nog eenzijdige terugtrekking uit de Westoever, een recept dat na Gaza geheel in diskrediet raakte.

Mijn eerdere commentaren over het vredesoverleg: