Jeruzalem statenloos volgens Apple

 

Het blijft bizar dat een staat niet zelf zou mogen bepalen wat zijn hoofdstad is. Tenzij die hoofdstad buiten het internationaal erkende grondgebied van die staat ligt, misschien?

Mijn Kleine Oosthoek encyclopedie uit 1976 vermeldt Jeruzalem nog als hoofdstad van Israel; de problemen begonnen waarschijnlijk pas bij de annexatie door Israel van de oude stad en Oost-Jeruzalem in 1980, toen de VN uit protest haar leden opriep hun ambassades naar Tel Aviv te verplaatsen. Een eleganter alternatief ware geweest om West-Jeruzalem wel als hoofdstad te blijven erkennen.

 

Opvallend is dat Wikipedia (ik heb de Nederlandse, Duitse en Engelse versie gecheckt) Jeruzalem wel nog als hoofdstad van Israel vermeld, met de opmerking dat die status omstreden is. Tel Aviv wordt daar nergens als (alternatieve) hoofdstad genoemd.

 

Mijn persoonlijke voorkeur zou zijn dat Jeruzalem -zoals Amsterdam!- de culturele hoofdstad zou zijn van Israel (en evt. van Palestina). De hoofdstad is normaliter echter de plaats waar de regering zetelt, en ik zie ze de Knesset nog niet naar Tel Aviv verplaatsen.

 

Wouter

_________________

 

Capital offense

 

Apple lists Jerusalem without country

On its world clock, new iOS 7 system shows Israel’s capital without a country

 

By Lazar Berman / Times of Israel - September 23, 2013, 11:13 pm

 

http://www.timesofisrael.com/jerusalem-is-not-in-israel-according-to-apple/

 

 

The world clock on the new Apple iOS 7 operating system showing Jerusalem as a stateless city (photo credit: screenshot)

 

 

Apple finally introduced its much-anticipated new operating system, iOS 7, last week after months of working out bugs. Is one omission deliberate or inadvertent?

According to The Blaze, a conservative news site founded by Glenn Beck, the world clock list shows Jerusalem without a country. All other cities in the world, with the exception of Taipei and Vatican City, are listed with their country.

Jerusalem is the capital of Israel, and Palestinians also claim East Jerusalem as their future capital.

The previous operating system also listed Jerusalem without a country. However, a Blaze reader pointed out that Apple maps shows Jerusalem in Israel.

The iOS 7 lists West Bank and Gaza cities within the Palestinian Territories.

Apple’s iOS 7 (photo credit: screenshot)

This is not the first time Jerusalem was presented as being Israel-less.

Before the 2012 Olympic games, the London Olympics published country profiles showing Jerusalem as the capital of Palestine, but listed no capital for Israel. The Olympic website subsequently underwent various shifts on the issue after a Times of Israel reporter called to ask for comment.

“It’s a shame a nonpolitical body makes the most absurd political statements,” a Foreign Ministry spokesperson said at the time, referring to the site’s initial designation of Jerusalem as the capital of “Palestine” and of Israel as being without a capital. “Some people don’t recognize Jerusalem as the official capital of Israel, but to make a statement of recognizing a country that doesn’t exist? Absurd.”

In April last year, the Guardian newspaper in London prompted bitter criticism from the Foreign Ministry when it “corrected” a caption which had listed Jerusalem as the capital of Israel. Tel Aviv is in fact the capital of Israel, the paper informed its readers.

 

Vijf veelgehoorde misvattingen over Israël en het conflict (IPI)

 

 

Vijf veelgehoorde misvattingen over Israël en het conflict

http://www.israel-palestina.info/actueel/2013/09/26/vijf-veelgehoorde-misvattingen-over-israel-en-het-conflict/ 

door Ratna Pelle

Er verschijnen regelmatig artikelen die pleiten voor meer druk op Israël. De redenering komt kort gezegd hierop neer: de vredesonderhandelingen met de Palestijnen mislukken steeds; Israël is de sterkere partij; Israël bouwt bovendien nederzettingen in bezet gebied en verhindert daarmee de realisatie van een tweestatenoplossing.  Alleen door meer druk op Israël, door economische, diplomatieke en financiële consequenties te verbinden aan Israëls hardhorendheid, kan deze trend gekeerd worden en kunnen de onderhandelingen slagen. De EU moet hierin het voortouw nemen, want Amerika is daar veel te pro-Israël voor.

Deze visie is gebaseerd op een aantal onjuistheden en denkfouten. Ik zet hier de belangrijkste op een rijtje:

• Israël is de sterkere partij. Dat is zo als je alleen naar Israël en de Palestijnen kijkt. Kijk je naar de regio, dan zie je een militair sterk maar ook geïsoleerd Israël tegenover tal van Arabische staten die dit land eigenlijk gewoon niet in hun regio willen hebben. Sommigen hebben zich schoorvoetend bij Israëls bestaan neergelegd, maar dat is alleen omdat een militaire overwinning er gewoon voorlopig niet inzit. Israël moet dus genoeg afschrikking behouden om een kille vrede met haar buren te kunnen behouden. Ondertussen strijden veel Arabische en islamitische landen in de diplomatieke arena gewoon door tegen Israël. Ook ontvangen Hamas, Hezbollah en andere terroristische groeperingen geld en wordt de eigen bevolking via de media tegen Israël en Joden opgehitst.
• De bouw van nederzettingen is het grootste obstakel voor vrede en een tweestatenoplossing. De nederzettingen staan op grond die de Palestijnen opeisen voor hun staat. Ze beslaan echter maar een klein deel van die grond (volgens het CIDI en Peace Now zou het alles bij elkaar om ca. 9% van de Westoever gaan). Een deel van die grond kan worden uitgeruild voor land binnen de groene lijn. De belangrijkste vredesplannen gaan ook uit van zo'n landruil. De nederzettingen zijn zeker problematisch, maar niet het enige of belangrijkste obstakel.Andere obstakels waar je zelden over hoort zijn bijvoorbeeld de eis dat alle vluchtelingen en hun miljoenen nakomelingen moeten kunnen terugkeren naar Israël. Dit druist in tegen de idee van twee staten voor twee volken en zou Israël volkomen ontwrichten. Het is, in tegenstelling tot wat vaak wordt beweerd, geen internationaal recht, en voor geen enkele andere vluchtelingengroep worden zulke ruime criteria gehanteerd als voor de Palestijnse. Bovendien zijn er evenzovele Joden uit de Arabische staten gevlucht en soms verdreven, ook met achterlating van al hun bezittingen. Zij lieten in totaal drie keer zoveel aan bezittingen achter als de Palestijnen in Israël. Ook voor dit probleem bestaan oplossingen: een symbolisch aantal laten terugkeren in het kader van familiehereniging en de rest compenseren. Hiervoor zou de internationale gemeenschap geld ter beschikking kunnen stellen, maar dan moeten de Palestijnen wel bereid zijn een dergelijk compromis te accepteren.Een ander groot obstakel is het feit dat beide volken de ander niet echt erkennen en niet echt een staat gunnen. Dit is het sterkst aan Palestijnse kant, waar kinderen al jong leren dat de strijd voor het vaderland heilig is en terroristen als rolmodel dienen. Op UNRWA zomerkampen leren de kinderen dat ze het hele gebied met geweld moeten terugveroveren en dat de Joden hun vijand zijn. Ook schoolboeken aan Palestijnse kant geven een zeer negatief beeld van de Joden en verheerlijken de eigen kant. De Israëlische zijn veel genuanceerder, en ook Israëlische media zijn veel pluriformer met levendige discussies en heftige polemieken. Aan Palestijnse kant loop je gevaar voor eigen leven als je het openlijk voor Israël zou opnemen. Wanneer Abbas al concessies doet in onderhandelingen, wordt hij teruggefloten door de eigen bevolking die vindt dat hij geen 'Palestijnse rechten' op mag geven. Dat gebeurde bijvoorbeeld in 2008.
• Meer druk op Israël leidt tot inschikkelijker gedrag. Dit klopt tot op zekere hoogte. Israël is met name erg afhankelijk van de VS, en zal dus uiteindelijk inschikken als de VS dat eist. Maar veel druk leidt ook tot wrevel en verstoorde verhoudingen. En onder de Israëlische bevolking leidt al die eenzijdige kritiek en al die oproepen tot sancties en boycots en de druk die steeds weer op artiesten en bekende mensen wordt uitgeoefend om niet naar Israël te gaan, ook tot een gevoel dat men er alleen voor staat en niemand meer kan vertrouwen. De EU geldt in Israël als bevooroordeeld en betweterig; en gezien de Europese geschiedenis heeft men niet zoveel zin zich door Europa te laten vertellen wat te doen en te laten. Kortom: de negatieve en soms paternalistische houding van de EU speelt vooral de nationalisten in de kaart. Druk van de VS is effectiever, ook al omdat een beladen geschiedenis daar ontbreekt en men meer oog heeft voor Israëls veiligheidsbelangen. Het is misschien niet zo gek wanneer de EU eens wat meer druk gaat uitoefenen op de Palestijnen, en we de druk op Israël overlaten aan de VS.
• De groene lijn is de 'internationaal erkende grens' tussen Israël en de Palestijnse gebieden. Onjuist. De groene lijn is de wapenstilstandslijn uit 1949 tussen Israël en Jordanië. Uit gebieden die Jordanië had veroverd waren alle Joden verdreven, uit de Israëlische gebieden veel Arabieren. Deze lijn werd niet erkend als grens door de Arabische landen, die bleven ageren tegen Israël en terroristische invallen steunden. Pas na 1967 riepen de Arabische landen opeens op tot een onvoorwaardelijke terugtrekking achter deze 'grenzen', zonder daarvoor vrede in ruil te bieden. Resolutie 242 roept niet op tot een terugtrekking uit alle in 1967 veroverde gebieden,  maar laat ruimte voor grenscorrecties of een landruil.
  Hoewel de groene lijn algemeen als richtlijn wordt gezien voor waar de grens moet komen tussen Israël en een Palestijnse staat, is het onjuist te stellen dat alle gebied over de groene lijn dus Palestijns is of de Palestijnen toebehoort. Zij hebben dit land nooit bezeten en hier nooit een staat gehad. Het is zeker absurd te stellen (zoals veel gebeurt) dat Oost Jeruzalem bezet Palestijns gebied is: hier liggen de belangrijkste Joodse heilige plaatsen zoals de Klaagmuur, de begraafplaats op de Olijfberg en diverse synagoges. Volgens de VN hadden Jeruzalem en Bethlehem een internationaal bestuurde zone moeten worden. Jordanië heeft in 1948 duizenden Joden uit Oost Jeruzalem verdreven. Als Jeruzalem gedeeld moet worden, ligt het meer voor de hand dit te doen langs de huidige etnische lijnen, al zal dat in de praktijk behoorlijk lastig zijn.
• De EU steunt de bezetting op allerlei manieren en maakt zich daarmee medeplichtig aan Israëls mensenrechtenschendingen. De EU onderhoudt intensieve handelsbetrekkingen met Israël, maar doet dat evenzo met andere mediterrane landen. Er wordt driftig gehandeld met landen als Marokko, Turkije, Rusland en China, die eveneens omstreden gebieden bezet houden en op veel grovere wijze mensenrechten schenden. Ook naar Iran en de golfstaten gaan handelsmissies en onze koningin bezocht vorig jaar nog het golfstaatje Oman. Niemand schijnt problemen te hebben met cherrytomaatjes uit de bezette West Sahara en eist dat dat op het etiket komt te staan. De verontwaardiging over de handel en banden met Israël is dan ook zeer selectief.Met de Palestijnse Autoriteit onderhoudt men eveneens goede kontakten. Onlangs is de status van de Palestijnse vertegenwoordiging in een aantal EU landen verhoogd, en op landbouwproducten uit PA-gebied zitten geen importheffingen meer. De PA schendt zoals bekend vele mensenrechten, zoals die van homo's en andere minderheden, dissidenten en kritische journalisten.Het gejuich uit anti-Israël hoek nu een waterzuiveringspoject in Oost Jeruzalem door Royal Haskoning is gestaakt, heeft een nare smaak. Dat 200.000 Palestijnen daardoor van schoon water verstoken zullen blijven, lijkt geheel onderschikt te zijn aan het gevaar dat ook een paar kolonisten mee konden profiteren.

Voor het Israëlisch-Palestijns conflict is geen makkelijke oplossing. Meer druk op Israël alleen zal niet werken. Druk op beide partijen is nodig, gecombineerd met steun aan werkelijke vredesprojecten (die anders dan nu vaak het geval is, aan beide perspectieven recht doen). Daarnaast moet er een einde komen aan de uitzonderingspositie van de Palestijnse vluchtelingen, en aan de anti-Israël agitatie in de Palestijnse gebieden. En dan nog is het zeer de vraag of het Israëlisch-Palestijns conflict is op te lossen terwijl een deel van de Arabische wereld in oproer is. Het is een oud en zeer hardnekkig conflict, maar wat betreft dodentallen en menselijk leed valt het in het niet bij wat er in de buurlanden gebeurt. Zonder het belang ervan te willen bagatelliseren, moeten we de illusie laten varen dat een snelle oplossing van buiten is op te leggen.

 

CIDI roept PVV op: neem afstand van neo-nazi's

 

Iedere partij, en zeker een partij die zich vriend van Israel en de Joden noemt, zou zich ten sterkte moeten distantiëren van dergelijke groeperingen en mensen. Geert Wilders echter schoot liever op de boodschapper en schold Alexander Pechtold op ontstellend onbeschofte wijze uit in het Kamerdebat gisteren. Een nieuw dieptepunt in onze parlementaire geschiedenis.

 

Wouter

____________

 

CIDI roept PVV op: neem afstand van neo-nazi's

http://www.cidi.nl/cidi-roept-pvv-op-neem-afstand-van-neo-nazis/

IN NEDERLAND / DOOR GUY MULLER / OP 23/09/2013 OM 16:56 / TAGS: CIDI

Bij een demonstratie van de PVV afgelopen zaterdag in Den Haag zijn volgens de Antifascistische Onderzoeksgroep KAFKA verschillende extreemrechtse groepen en neo-nazi's gespot. KAFKA herkende onder andere de Nederlandse Volksunie, de Nationalistische Volks Beweging, Voorpost, Blood and Honour Nederland en Identitair Verzet. Verder was volgens KAFKA ook neo-nazi Paul P. aanwezig. In 2001 vernielde hij een Joodse begraafplaats. Ook werd tijdens de demonstratie met de prinsenvlag gezwaaid die in het verleden door de NSB is misbruikt. Kafka publiceerde hier foto's van op internet. (Zie link hieronder).

CIDI heeft de PVV om opheldering gevraagd over deze verontrustende berichten en roept de PVV op om publiekelijk afstand te nemen van deze neo-nazistische elementen.

CIDI directeur Esther Voet: "In een democratie moet ruimte te zijn voor allerlei meningen, maar met de aanwezigheid van dit soort clubs kan volgens CIDI geen enkele partij gelukkig zijn." Wij roepen de PVV op om duidelijk afstand te nemen van deze groepen die een abject gedachtengoed vertegenwoordigen."

Geert Wilders reageerde met de volgende zin: "De PVV verwerpt uiteraard alles wat riekt naar nationaal-socialisme en extremisme."

KAFKA publiceerde op haar website foto's van de demonstratie. Op onderstaand filmpje zijn dezelfde vlaggen te zien.

Klik hier voor het artikel op Omroepwest: http://www.omroepwest.nl/nieuws/21-09-2013/neo-nazis-op-pvv-demonstratie

Klik hier voor het filmpje:  http://www.youtube.com/watch?v=MyNCKUgbJe8

Onderhandelingen, landruil, struikelblokken (CIDI)

 

 

Op de website van CIDI verscheen 10 dagen terug een informatief overzicht over de onderhandelingen tussen Olmert en Abbas over de uitruil van grondgebied, en welke nederzettingen daarbij wel en niet bij Israel zouden komen.

_____________________________________

 

Onderhandelingen, landruil, struikelblokken

http://www.cidi.nl/onderhandelingen-landruil-struikelblokken/

IN ISRAEL / DOOR ELISE FRIEDMANN / OP 12/09/2013 OM 11:05

 

De verdeling van grond en de nederzettingen zijn een groot struikelblok voor de onderhandelingen tussen Israel en de PA. Een Palestijnse staat heeft een verbinding nodig tussen de Gazastrook en de Westoever, en Israel wil sommige nederzettingen niet opgeven. Een landruil lijkt de meest voor de hand liggende oplossing.

Hierover is eerder onderhandeld, zonder echte resultaten. De laatste plannen waren die van Olmert en van Abbas; het voorstel van Olmert deed de meeste concessies, maar het was onderdeel van een totaalpakket en het is niet geaccepteerd. Abbas heeft dit destijds afgewezen omdat het hem niet ver genoeg ging, en in Israel waren er bezwaren omdat sommigen het te ver vinden gaan.

Vorige week eiste Abbas in Arabische media dat het niet geaccepteerde plan-Olmert zonder discussie uitgangspunt wordt van de onderhandelingen. Anders, dreigde hij, zijn alle landruilen van de baan.

Klik hier voor een overzicht van de mogelijkheden en voorstellen voor landruil.

 

 

 

http://www.cidi.nl/wp-content/uploads/2013/09/CIDI_nieuwsbrief_september_2013_HRes-2.pdf

Israel heft blokkade bouwmaterialen Gazastrook goeddeels op

 

Hiermee lijkt wat nog steeds veelal als 'de blokkade van de Gazastrook' wordt aangeduid (door sommige radikalen zelfs 'langzame genocide' genoemd!), goeddeels ten einde, hoewel Israel uiteraard blijft controleren wat via haar grens de strook in gaat.

In de Nederlandse media is merkwaardigerwijze niets te vinden over het onderstaande.

 

Overigens was beeindiging van de blokkade ook één van de drie voorwaarden van Turkije om normale relaties met Israel te hervatten.

 

Wouter

______________

 

Israel removes last significant ban on Gaza imports

 

Entry of more building materials to Hamas-run Strip aimed at strengthening economy, not related to peace talks, Israeli source says

 

By Elhanan Miller / Times of Israel - September 17, 2013, 8:08 pm

http://www.timesofisrael.com/israel-removes-last-significant-ban-on-gaza-import/

 

With little fanfare, Israel removed its most significant remaining restriction on the import of building materials into the Gaza Strip, imposed following Hamas's violent takeover in 2007.

An Israeli source told The Times of Israel that 350 trucks carrying building materials will now be allowed to enter the Hamas-controlled territory every week, an increase of 250 truck loads, in a bid "to increase employment and strengthen the private sector in the Gaza Strip."

The source, who spoke on condition of anonymity, said that the change in Israeli policy followed talks with the Palestinians "in cooperation with the international community," and had "no connection" to the peace negotiations underway between the sides.

Israel banned the entry of building materials intended for the private sector into the Gaza Strip following the violent takeover of Hamas in June 2007, citing concerns that such materials could be diverted for terrorist purposes. The closure on the Strip was eased significantly in 2010 at the behest of the International Quartet, and in late 2012 Israel began allowing in 20 trucks of gravel a day. The new decision will allow Palestinians to import 70 trucks a day of gravel, metal bars and cement for construction projects.

Since August, Israel sharply increased the number of people and goods allowed to enter and exit the Gaza Strip, as Egypt continued its crackdown on terrorist cells in northern Sinai. A complete closure of Egypt's Rafah border crossing with Gaza was maintained for a sixth straight day Tuesday.

The Palestinian minister of civil affairs, Hussein A-Sheikh, told the Palestinian Ma'an news agency that Israel has also agreed to pump an additional five million cubic meters of drinking water into Gaza annually, and four million cubic meters into the West Bank.

Israel has also increased the number of work permits issued to West Bank residents by 5,000, bringing the number of permits issued recently to 50,000.

In a press release issued Tuesday, Quartet representative Tony Blair praised the Israeli decision, insisting — contrary to the Israeli comments — that it had everything to do with invigorating the peace process.

"I welcome the decision, which reflects our ongoing discussions with the Israelis. This is an important step in building a more positive environment for the diplomatic negotiations and in preparing the ground for the more comprehensive and transformative economic initiative which we have been working on for the past few months," Blair said.

 

Het Ben Arieh uitruilplan tussen Egypte, Israel en Palestina (met brug over Israel!)

 

Dit artikel is van 10 september jl.; van dit plan had ik nog niet gehoord.

De Arabische brug over Israel is een opmerkelijk idee, maar waarschijnlijk alleen haalbaar bij een daadwerkelijk ontspaning en normalisatie van de relaties tussen Israel en haar buren, en dan is ze eigenlijk overbodig...

 

Wouter

____________

 

Is the US floating the Ben Arieh territorial swap plan?

http://elderofziyon.blogspot.nl/2013/09/is-us-floating-ben-ari-territorial-swap.html   

 

A few years ago, Professor Yehoshua Ben-Arieh came up with a tripartite land-for-peace  plan between the PLO, Israel and Egypt that would - in theory - add to Middle East stability.

As described here:

Ben-Arieh proposes that Israel give a small piece of land from its southern Negev in the area of Wadi Paran on the border of Egyptian Sinai which would become Egyptian territory. Egypt could then build a land bridge to Jordan that could also transfer Egyptian - owned oil, gas and water pipelines. In return for this land, Egypt would transfer an area similar in size ( around 600 square kilometers) located to the south of Rafah in the Gaza Strip. The coastline would extend 20 kilometers towards El-Arish from the present Israeli - Egyptian border and the area would extend inland into Sinai from the coast. In lieu of the territory that the Palestinian Authority would receive from Egypt, the PA would agree to transfer to Israel a similar area in size to Israel - exactly the same area that it will get from Egypt south of Rafah. This would involve West Bank land around the Israeli towns of Maale-Adumim, Jerusalem and Ariel.

He envisages the possibility of building a Palestinian sea and air port in the new area and economic development to raise the poor standard of living of Gaza residents. The Egyptians would also gain an important economic asset by being able to build the land bridge leading to Jordan, Saudi Arabia and the rest of the Arab world. All three sides, the Palestinians, Egypt and Israel would benefit from such a territorial swap - neither side would lose any territory in what is a realignment serving the interests of all three parties. Ben-Arieh notes that the idea of territorial exchange is not new in the Arab world - Jordan and Saudi Arabia redrew their borders in order to allow Jordan to expand its Red Sea port at Aqaba.

This plan, while as unlikely as any other, has some intriguing components. The idea of a land bridge from Egypt to Jordan has traditionally been a huge issue in the Arab world, as Israel is the only thing that interrupts Arab land contiguity from Morocco to the Gulf. Egypt strenuously tried to win parts of the Negev in negotiations after the War of Independence to keep the southern Negev, and Israel was equally adamant that it didn't want to be further surrounded by enemies. 

The land bridge could facilitate travel between African Muslims and Mecca, and it might even be able to replace the proposed corridor between the West Bank and Gaza. Of course, Israeli security is still an issue, but the idea of using that as a bargaining chip is quite creative. 

Under this plan, Gaza's size quadruples, and it gains lots of shoreline to boot.

Now, Egypt's El Watan is reporting that the US is quietly shopping the Ben Arieh plan to European and Arab governments, and it calls the plan "diabolical" as it attempts to move some Palestinian Arabs to Arab lands, which is anathema. 

The newspaper claims to have maps that the US has been pushing, although the only map it reproduces is in Arabic. 

 

The plan noted by El Watan also includes a (presumably Western) infusion of $150 billion to Egypt (and perhaps the PA) as well as a water desalination plant for Egypt.

I don't know if this plan is really being socialized by the US, but compared to other "peace plans" out there, this one has some merits/ Which means, by definition, it would be dismissed. I do have to believe that behind the scenes the "land bridge" idea from Egypt to Jordan and Saudi Arabia would tempt some Arab leaders.