De Nederlandse identiteit van Thierry Baudet (IMO)

 

Thierry Baudet in Hongarije (foto: Elekes Andor, 2016 via Wikipedia)

 

De Nederlandse identiteit van Thierry Baudet

http://www.israel-palestina.info/actueel/2017/04/08/de-nederlandse-identiteit-van-thierry-baudet/

 

= IMO Blog =

 

* Vervolg op: De mannelijke cultuur van Thierry Baudet

Het hebben van zelfkritiek en het doen van kritisch zelfonderzoek zijn geen tekenen van een gebrek aan zelfvertrouwen; juist het tegendeel. Vandaar dat er in Israel ook zoveel meer zelfkritiek is dan onder de Palestijnen. Vandaar dat vooral welvarende, goed georganiseerde landen vrijheid van meningsuiting kennen en kritiek niet de mond snoeren. Echte sterke mannen geven hun tegenstanders een eerlijke kans in eerlijke verkiezingen en met dezelfde spelregels als die voor henzelf gelden.

Erdogan, Poetin, Assad en ook Trump verdragen geen kritiek op hun persoon en functioneren, en proberen hun tegenstanders monddood te maken. Trump heeft daar niet de middelen voor die Poetin en Erdogan veelvuldig gebruiken, met dank aan de Amerikaanse democratie en vrije pers. Dat Thierry Baudet dergelijke narcisten als sterke mannen ziet is veelzeggend, net als het feit dat hij compromissen en overleg als zwak en vrouwelijk ziet. Een sterke natie kan het juist aan om buitenlanders op te nemen en zich open te stellen voor andersdenkenden, zonder zichzelf te verliezen. Er zijn immers genoeg checks and balances om te voorkomen dat de 'vreemde en agressieve elementen' hier het roer overnemen of ons de afgrond insturen.

Oikofobe elites

Thierry Baudet heeft blijkbaar erg weinig vertrouwen in onze democratische instituties en onze cultuur. De ca. 7% mensen van buitenlandse komaf die binnen onze grenzen leven zouden onze identiteit bedreigen. Wat die identiteit precies is, blijft zoals vaak bij nationalisten, vaag. Vaak heeft men het over een 'judeo-christelijke cultuur' maar dat is problematisch want de christenen waren eeuwenlang behoorlijk antisemitisch. Bovendien gaan we tegenwoordig juist prat op de scheiding van kerk en staat, dus in een puur religieuze definiëring van onze cultuur zullen velen zich niet herkennen. Baudet haalt graag de Verlichting aan en bepaalde filosofen zoals Kant en Voltaire en ziet in onze moderne architectuur een voorbeeld van 'oikofobie' omdat de esthetiek niet meer de boventoon voert.

Onze identiteit lijkt bij Baudet vooral te bestaan uit bepaalde ideeën en praktijken uit de 18^e en 19^e eeuw, toen inderdaad de man nog vanzelfsprekend de baas was en racisme en kolonialisme geaccepteerd. De meeste filosofen en kunstenaars uit die tijd zijn volgens onze huidige normen racistisch, zelfs als ze toen als zeer vooruitstrevend werden gezien. NRC Handelsblad wijst er fijntjes op dat hij voor iemand met zo'n afkeer van buitenlandse smetten wel erg veel buitenlandse oplossingen aandraagt:

Het opmerkelijkst aan zijn programma is vooralsnog dat de pleitbezorger van een terugkeer naar een Nederlandse unieke identiteit, vooral buitenlandse oplossingen aandraagt voor maatschappelijke problemen. Fins onderwijs, Australisch asielbeleid, Amerikaans immigratiebeleid, Duitse politieopsporing, een Singaporese overheidsafslanking en Zwitserse bestuurlijke vernieuwing.

Onze identiteit is in gevaar, ons land in crisis, aldus Baudet, en dat ligt aan de oikofobe elites en het 'partijkartel'. Het partijkartel bestaat uit een kleine groep machthebbers die onderling de macht verdelen en externe ideeën uitsluiten. Zowel de VVD als GroenLinks maken deel uit van dit kartel. Zij zijn het eens over de belangrijkste punten en doen mee aan de aanval op de natiestaat: Het EU project en de Euro, open grenzen, massale immigratie. Zijn ideeën ademen continu een sfeer van westers en nationaal superioriteitsdenken (andere Europese landen kunnen blijkbaar ook niet aan de Nederlandse cultuur tippen want de EU is fout), zonder dat me duidelijk wordt waarom we zo superieur zijn en waaruit dat bestaat.

Duits IQ

Dergelijke ideeën kennen een duistere geschiedenis, en het is dan ook opvallend dat tijdens een gefilmde rondleiding door zijn huis het boek Die Intellgenz Und Ihre Feinde van Volkmar Weiss in zijn 'bibliotheek' werd aangetroffen. Terwijl Baudet hoog opgaf over zijn belezenheid ("en in het trapgat de non-fictie, de filosofische boeken, de historische boeken … het gaat helemaal door naar beneden") komt het boek van de neo-nazi duidelijk in beeld. In een artikel op Joop wordt Weiss als volgt beschreven:

Weiss is een beruchte Duitse rechtsextremist, die geobsedeerd is met IQ-verschillen tussen bevolkingsgroepen, en daarmee beargumenteert dat Duitsland verpest wordt door al die niet-witte mensen en hun genen. Er wordt over hem gezegd dat hij in "de nazi-traditie" zit, hij schreef een roman over nazi's die in 2084 een rijk met genetische übermenschen hebben gesticht, hij heeft het lovend over 'race-realism' en 'biological reality' -  codewoorden voor schedelmeetracisme. Nog meer nazi dan deze man en je zit op het niveau van voorzichtig gecultiveerde snorretjes en rechterarmen die spontaan de lucht in schieten.

Het wat taai geschreven Duitse Wikipedia artikel over hem bevestigt dit beeld. Dat dit boek bij Baudet in de kast staat wil niet zeggen dat Baudet er precies zo over denkt, maar hij lijkt wel duidelijk met extreemrechtse ideeën te flirten. De biologische metaforen van Baudet, gecombineerd met zijn kontakten in de extreemrechtse wereld, de waardering die hij zelf uit die kringen ontvangt, het wijst alles wel in een bepaalde richting. Hoewel Baudet het niet over 'rassen' heeft, lijkt achter zijn ideeën wel eenzelfde gedachtengoed schuil te gaan. Martijn de Koning schreef vorig jaar in de Volkskrant:

Bij racialisering worden buitenstaanders niet per se als 'ras' gezien, maar er wordt op dezelfde manier over ze gesproken: als een herkenbare groep die specifieke, onveranderlijke en natuurlijke eigenschappen wordt toegedicht en die als inferieur geldt.

Buitenlanders, zeker als er veel in korte tijd het land in komen, en zeker als zij uit een heel ander land en cultuur komen, kunnen voor problemen zorgen, de spanningen doen toenemen, mensen een gevoel van vervreemding geven. Je hoeft geen racist te zijn om dat te erkennen. Partijen van links tot rechts hebben erkend dat de integratie niet in alle opzichten geslaagd is en dat er hardnekkige problemen zijn.

Joden en Israel

Voor Joden hebben die een extra dimensie omdat een flink deel van het antisemitisme uit allochtone hoek komt en met name wanneer de spanningen en het geweld in Israel en de Palestijnse gebieden toenemen, zij dat direct merken. Tegelijkertijd zijn juist de Joden het ultieme slachtoffer geweest van bovengenoemde 'raciale' manier van denken. Moslims (en niet-westerse allochtonen in het algemeen) als onveranderlijk probleem zien, nu en in de toekomst, is niet alleen onjuist maar werkt ook averechts. Het versterkt bij hun het gevoel dat ze er niet bij horen en daarmee de kans op radikalisering en afzetten tegen het Westen. Het geeft ze daarbij ook geen enkele mogelijkheid daar wat aan te doen, iedere moslim is immers bij voorbaat slecht en alleen bekering zou het probleem kunnen oplossen.

Over Wilders dubbelhartige relatie met de Joodse gemeenschap is al veel geschreven. Niet alleen zijn standpunt over de koosjere slacht, maar juist ook zijn racistisch aandoende opmerkingen zoals het 'minder, minder Marokkanen' schieten velen in het verkeerde keelgat, omdat het hen doet denken aan het racisme dat ze zelf maar al te goed kennen. Voor Baudet geldt een beetje hetzelfde. Beiden lijken zij vooral pro-Israel te zijn omdat ze het zien als een baken tegen de Arabische landen, als bondgenoot in de strijd tegen de islam. Maar in Israel zelf moeten de Joden een manier vinden met de inmiddels bijna 2 miljoen Arabieren samen te leven. De vrijheden van die Arabieren, die er grotendeels al woonden toen Israel werd gesticht, zijn groter dan in veel Europese landen. Het is normaal in Israel om de muezzins te horen, om vrouwen in hoofddoek en zwarte gewaden op markten te zien, straatnamen zijn er vaak ook in het Arabisch aangegeven en op het strand zie je geregeld grote moslimfamilies en vrouwen die met kleren aan baden.

De steun voor Israel van Wilders en Baudet kan prettig zijn omdat zij de dingen aankaarten die veel andere partijen laten liggen, en ze Israelische legeracties nooit zullen veroordelen. Maar zij heeft een nare bijsmaak als je ziet hoe dicht men bij racistische theorieën en ideeën staat waarin het eigen volk en religie superieur is aan niet-Westerse volken. Op het moment ziet men Joden als onderdeel van de Westerse cultuur en bondgenoot tegen de islam, maar dat kan veranderen. Bovendien wijst Wilders (en ik neem aan Baudet ook) iedere vorm van dialoog en een compromis af. Israel mag niks 'aan de Palestijnen geven' want je weet hoe Arabieren zijn: geeft ze een vinger en ze pakken je hele hand. Met deze houding komt er nooit vrede, en jaag je, net als in Nederland, ook de gematigde mensen waarmee wel te praten is, tegen je in het harnas. Je vergroot tegenstellingen en versterkt de extremisten aan beide kanten.

Het is nog afwachten of Baudet zich in de kamer even onvoorwaardelijk voor Israel uitspreekt als Wilders. Op het CIDI debat hoefde hij niet veel te doen om winnaar te worden. Een paar felle sneren richting Servaes van de PvdA waren voldoende voor zijn fanclub om hem te bejubelen. Verder zei hij dat er geen oplossing voor het conflict mogelijk is, en dat Assad wel meevalt. En hij maakte een paar doelpunten voor open doel door de obsessie van de wereld met Israel te hekelen en te zeggen dat er geen vrede is omdat de moslimlanden Israel niet erkennen. Hij lijkt tot nu toe een beetje het intellectuele broertje van Wilders; een hoop interessantdoenerij en borstklopperij over zijn belezenheid en kennis van de klassieke muziek en kunsten, en het gebruik van dure termen waarachter ordinaire vreemdelingenhaat schuilgaat.

Op rechts

Baudets Forum voor Democratie en Wilders' PVV (ik ben op Wilders veel minder ingegaan omdat ik zijn standpunten over buitenlanders, de islam en Israel bekend veronderstel) zijn niet de enige partijen op rechts wiens pro-Israelstandpunten gepaard gaan met dubieuze ideeën. In een volgende blog ga ik in op andere rechtse partijen.

Tot slot nog een hilarisch bericht uit de NRC. Baudet weigerde in te stemmen met de nieuwe indeling van de plenaire vergaderzaal van de Tweede Kamer omdat hij daarbij in dezelfde hoek als de PVV was ingedeeld. Baudet wilde graag in het midden zitten want: "Wij horen niet in die rechtervleugel van de Kamer, Forum is namelijk niet rechts", verklaarde hij kort na afloop van het overleg. „We zijn een vooruitstrevende middenpartij."

Ratna Pelle

 

De mannelijke cultuur van Thierry Baudet (IMO)

 

 

De mannelijke cultuur van Thierry Baudet

http://www.israel-palestina.info/actueel/2017/04/08/de-mannelijke-cultuur-van-thierry-baudet/

= IMO Blog =

Ik ben afgelopen weken uitgebreid ingegaan op de vaak zeer kritische houding tegenover Israel bij linkse partijen, een houding die stemmen voor mij een stuk lastiger heeft gemaakt. Het is ook een onfaire houding, een versimpeling van feiten, die vaak al te gemakzuchtig worden aangepast en ingepast in de eigen ideologie. Terwijl er minstens evenveel redenen zijn om vanuit linkse uitgangspunten en idealen Israel te steunen (emancipatie, diversiteit, democratie, rechtsstaat, Israel biedt hulp bij rampen en ook aan Palestijnen) als de Palestijnen (de zwakkere partij, soms revolutionaire retoriek, minder middelen tot hun beschikking om voor hunzelf op te komen en op het wereldtoneel een rol op te eisen). Wanneer je heel diplomatiek zegt dat je vooral de vrede wilt steunen, zijn er eveneens minstens evenveel redenen om vooral de Palestijnen te verwijten die om zeep te hebben geholpen als Israel.

Veel mensen die sympathie koesteren voor Israel, en zich zorgen maken over de soms doorgeslagen kritiek en zelfs ontkenning van Israels bestaansrecht zoeken hun toevlucht dan maar tot een rechtse partij, ook al zijn ze op veel onderwerpen eigenlijk links. Het CDA is qua Israel niet meer te vertrouwen dus kom je buiten de CU op een echt rechtse partij uit. Hieronder ga ik in op een interessante nieuwkomer, Thierry Baudet en zijn Forum voor Democratie (FvD). Wat zijn zijn pro-Israel standpunten waard? Wie zijn zijn vrienden en wat zijn zijn motieven?

Op het CIDI verkiezingsdebat over Israel werd Thierry Baudet tot winnaar uitgeroepen. Lekker fel pro-Israel maar niet zo ordinair anti-islam als Wilders, dat heeft sommigen wellicht aangesproken. Ook heeft Wilders het bij sommige Joden verbruid omdat hij de rituele slacht, ook voor Joden, wou verbieden. In het verkiezingsprogramma van FvD staat helemaal niks over Israel. Aan het hele buitenland (Geostrategie genoemd) besteedt men op de website ongeveer een halve bladzijde. Twee van de vier standpunten gaan over Rusland (waarmee we de relaties moeten ‘normaliseren’) en de Oekraïne (waarmee we geen associatieverdrag moeten aangaan). Het derde gaat over het beleid op Nederlandse ambassades (die onze cultuur actiever moeten uitdragen middels relatiegeschenken) en het vierde over bescherming van christenen in het Midden-Oosten.

Vrouwen pakken

Hoewel, niet zo anti-islam als Wilders? Wat gegoogle levert een aantal niet zo prettige citaten op. Ik zag hem voor het eerst op tv in DWDD in 2014, en wist niet wat ik hoorde. Hij verdedigde toen een zogenaamde versiergoeroe die had voorgesteld vrouwen bij de keel te grijpen en naar je kruis te halen. Tegenwoordig kijken we daar allicht niet meer van op, maar toen had niemand nog van Donald Trump gehoord. “De meest sexy vrouwen zijn het meest onzeker dus behandel ze als grof vuil”, nog een fraaie uitspraak van Julian Blanc, volgens Baudet een held. Baudet onderschrijft zijn methode om met slimme technieken een vrouw te laten zien dat je een alfa man bent en de relatie met vrouwen naar je hand te zetten, waarna je de ene na de andere kunt versieren, aldus Baudet in The Post Online.

“De man moet de slaapkamer niet betreden met het idee: ‘Help, wat zou ze van me vinden…’ – maar hij moet denken: ‘Ik ga je pakken’. En: “De realiteit is dat vrouwen niet alleen maar met omzichtig “respect” behandeld willen worden door hun sexpartner; dat ze helemaal niet willen dat je hun ‘nee’, hun weerstand respecteert: de realiteit is dat vrouwen overrompeld, overheerst, ja: overmand willen worden.”

In zijn roman ‘Voorwaardelijke Liefde’ komt dit thema terug. Vrouwen zouden genomen willen worden en worden zelfs heet van een verkrachter, een bewijs dat als ze zeggen niet te willen je gewoon door kunt gaan. “Vraag het ook maar eens aan een verkrachter. Even los van al het tegengestribbel en uiterlijk verzet: vrouwen reageren ontzettend op zulke nietsontziende mannelijkheid. In veel gevallen komen ze ook gewoon klaar”, etc. Het is een roman, zeker, maar wat een treffende overeenkomst met de ideeën die hij zelf over vrouwen en seks ventileert. Het boek wordt overigens net als de auteur de hemel in geprezen op het rechts populistische De Dagelijkse Standaard.

Sterke mannen

In de NRC las ik dat Baudet met deze ideeën veel steun krijgt uit de Amerikaanse alt-right beweging, de beweging die ook Trump steunde en waaruit diens adviseur Steve Bannon afkomstig is. Hij flirt openlijk met deze beweging en gebruikt symbolen van hen zoals Pepe the Frog.

Tijdens de Republikeinse conventie in Cleveland bezocht Baudet, Trump-petje op zijn hoofd, een groot feest van Milo Yiannopoulos, Trump-fan en provocateur binnen de Amerikaanse alt-right – een los-vaste verzameling antidemocraten, antisemieten, neonazi’s, racisten, white-power-adepten en feminismehaters. Yiannopoulus maakte vooral naam als dat laatste: zo schreef hij dat vrouwen ongelukkig waren geworden door de uitvinding van de wasmachine en de pil. Yiannopoulus werd deze zomer permanent van Twitter verbannen vanwege het orkestreren van de agressieve intimidatie van een zwarte actrice. Baudet noemde zijn kennismaking met Yiannopoulos „zeer inspirerend”.

Ook zocht hij contact met James Ronald Kennedy, “een auteur die de Amerikaanse burgeroorlog liever ziet als een strijd tussen een nobel, christelijk en individualistisch Zuiden tegen een geïndustrialiseerd, dictatoriaal Noorden, dan als een strijd om de slavernij af te schaffen”, aldus NRC.

De lijst van louche en radikale figuren waarmee hij contact heeft en die hij bewondert is langer. Net zo lang wellicht als de lijst van bedenkelijke citaten die ik de afgelopen tijd op tv en met wat gegoogle op internet tegenkwam.

Baudet ziet een gebrek aan discussie over de islam in Nederland: „We durven helaas niets meer te zeggen in ons land. We verliezen onze mannelijkheid, we gaan voor consensus, een vrouwelijke waarde. We zijn bang.”

Baudet houdt van sterke mannen. Hij noemde Trump een ‘uitmuntende Amerikaanse leider’ en ook een ‘grote leider voor het hele westen’. De zorgen over Poetin doet hij af als „anti-Poetinhysterie”.

In een gesprek met de Hongaarse diplomaat Kálmán Mizsei, in februari in Boedapest, schoof hij de theorie naar voren dat de bezetting van de Krim door Rusland geen bezetting was. Mizsei: „Hij verzette zich ook tegen de gedachte dat de MH17 door pro-Russische rebellen was neergeschoten, en vroeg zich af of dat niet door Oekraïne was gedaan.”

Ook verdedigt hij Assad: „He who governs wicked countries sometimes has to rely on wicked measures”, schreef hij op Twitter. Hij noemt dit een nuchtere erkenning van „Realpolitik”. Ook tijdens het CIDI verkiezingsdebat verdedigde hij president Assad, en noemde zijn regime “enigszins liberaal met enigszins religieuze vrijheden voor christenen en anderen minderheden”. Omdat hij nog “enigszins de orde wist te handhaven, was hij te verkiezen boven de chaos die je niet kent”. Wanneer Nederland zich wil bemoeien met hoe het in Syrië gaat is dat zoiets als dat Luxemburg Rusland de oorlog verklaart.

Cultuur van zelfhaat

Een terugkerend thema bij Baudet is dat het westen wordt verzwakt en zelfs ondermijnd door vreemde elementen en teveel vrouwelijkheid. In Trouw wordt hij geciteerd waar hij zegt dat:

Het Westen lijdt aan een auto-immuunziekte. Een deel van ons organisme – ons afweersysteem, datgene wat ons zou moeten beschermen – heeft zich tegen ons gekeerd. Kwaadwillende, agressieve elementen worden ons maatschappelijk lichaam in ongehoorde aantallen binnengeloodst.

Die kwaadwillende, agressieve elementen zijn islamisten maar ook min of meer gewone buitenlanders die hier amok komen maken zoals tijdens de oud en nieuw rellen in Keulen vorig jaar of allerhande kleine criminaliteit door asielzoekers, zo legde hij in Buitenhof uit aan Paul Witteman. We hebben bovendien niet veel tijd meer om onze cultuur te beschermen. We schamen ons voor onze eigen tradities. Hij zette zich bij Buitenhof neer als de grote redder van onze cultuur: Ik moet het doen want niemand anders doet het.

Een ander bekend citaat van hem is dat over de homeopathische verdunning waarvan verschillende varianten op internet staan. Ik schrijf hem even helemaal uit: “Het gebrek aan zelfvertrouwen dat wij hebben in onze cultuur, die zelfhaat als het ware, die we proberen te ontstijgen door alles in bureaucratische procedures te vangen, door de Nederlandse bevolking homeopathisch te verdunnen met alle volkeren van de wereld, zodat er nooit meer een Nederlander zal bestaan. Zodat wie wij zijn, niet meer gestalte kan krijgen, dat heeft allemaal een oorzaak, en die oorzaak is onze cultuur van zelfhaat.”

Wanneer Baudet kritisch wordt bevraagd over dergelijke toch behoorlijk akelig klinkende citaten over vrouwen of onze cultuur, dan zegt hij steevast dat hij het zo extreem niet bedoelt. Zijn volgelingen en sympathisanten laten zich niet onbetuigd en zeggen dat zijn woorden verkeerd worden geïnterpreteerd. Zelfspot en ironie zouden hem niet vreemd zijn. Hij zou een ‘talent’ hebben om met ‘controversiële uitspraken de media te vinden’, die vervolgens net zoals links de problemen die hij aankaart uit de weg gaan. Hij zou een kleurrijk en onafhankelijk denker zijn die niet past bij ‘de kleingeestigheid en conformeringsdrang van Nederland’.

Alt nazi’s

Thierry Baudet wordt echter ook gewaardeerd in heel andere kringen. Ik kwam een rijtje ‘mooie uitspraken van Baudet’ (‘de grootste intellectueel van deze tijd’ aldus de plaatser) tegen op de website altrechts.com. Ik verwachtte een website al la Breitbart maar het blijkt nog een flinke slag erger. Onder ‘Wat is altrechts’ staat o.a. :

·        Kritisch ten aanzien van joodse invloed en agenda’s, o.a. Midden-Oostenbeleid, antropologie en seksuele revolutie.

·        Een alternatieve kijk op de geschiedenis. O.a. op de Tweede Wereldoorlog, het koloniale tijdperk, de slavernij en de kruistochten.

·        Verwerpt in meer of mindere mate gelijkheidideologie. Erkent verschillen tussen seksen, rassen, culturen, religies, etc.

·        Kritisch tegenover feminisme en verdedigt de rechten van de man.

Bij nadere bestudering blijkt dit een nazi website te zijn waar verschillende vaste bezoekers zich beklagen over recente veranderingen waardoor de artikelen over het nationaal socialisme minder zichtbaar zijn en de website in een bredere beweging van alt right wordt geplaatst. Iemand klaagt zelfs dat ‘Alt right is allang door zio’s gecontroleerd, ik denk dat ik er dan ook niet mee door ga, ik ga geen zio’s sspekken!’. Ook de steun voor ‘liberalen’ als Wilders, Baudet en Trump stuit op weerstand; zij staan immers ook onder invloed van de Joden. Baudet wordt verdedigd vanwege zijn ideeën rond Oikofobie en ‘het behouden van een blanke meerderheid’. In feite gaat Baudet verder dan dat, en ziet hij buitenlanders (alle volkeren van de wereld) als bedreiging van onze nationale identiteit en zelfs als kwaadwillende, agressieve elementen. Het binnenlaten van vluchtelingen wordt als zelfdestructie neergezet, en kritiek op de eigen cultuur en geschiedenis als zelfhaat…

(Wordt vervolgd)

Ratna Pelle

 

(In)tolerantie voor de islam (EoZ)

 

Ik ben eigenlijk verbaasd dat de azan (islamitische gebedsoproep) in Nederland is toegestaan. Ik kijk uit op de Grote Kerk in Sittard en heb al geregeld hinder van het lawaai van de klokken, maar dat is tenminste nog traditie en cultureel erfgoed. Ik moet er niet aan denken dat er ook nog zo’n islamitische oproeper door een luidspreker gaat staan kraaien...

 

Wouter

_____________

 

Europe is REALLY Islamophobic compared to Israel

http://elderofziyon.blogspot.com/2017/03/europe-is-really-islamophobic-compared.html

 

In a region rife with ironies, one of the least reported is that the same people who lecture to Israel about discrimination are far more discriminatory towards Muslims than Israel is.

There was much coverage about Israel passing a law to limit the heavily amplified Muslim call to prayer to during normal daytime hours. Yet most (if not all) European countries restrict the call to prayer far more. In most European countries, many Muslim communities are so worried about Islamophobic backlash that the amplified call to prayer is not requested to begin with. In places where it is allowed, it is often restricted to Fridays only, or only twice a day in the case of the East London Mosque. In Norway it is limited to Fridays only and cannot exceed 60 decibels.

Even the Netherlands, which explicitly allows the Muslim call to prayer as law, "the way in which it is carried out, the permitted volume and the number of times (it is not normally allowed for all five daily prayers) is pragmatically regulated by the local authority. In Amsterdam, for example, as in many other places, it is only allowed on a Friday, and in all cases there is a decibel limit that must not be exceeded."

All of these laws are far more strict than Israel's.

All of these restrictions in virtually all European countries are far greater than Israel's law. Yet no one speaks about it as a violation of human rights. Only Israel is singled out for its much milder restrictions. And I can tell you that even they are not being enforced yet, as I heard the amplified call to prayer as early as 4:10 AM from my Jerusalem hotel.

Similarly, Israel has no restrictions on Islamic dress. Even the full burqa is allowed. Yet in Europe there are heavy restrictions on the Islamic veil and headcovering:

Several Belgian municipalities have used municipal by-laws on face-covering clothing to ban public wearing of the niqab and burqa.

In Bosnia and Herzegovina, lawyers, prosecutors and others employed in judicial institutions can not wear the hijab to work.

In 2016, a legal ban on face-covering Islamic clothing was adopted by the Bulgarian parliament.

The government of Kosovo banned the headscarf in schools in late 2009.

A legal ban of face-covering Islamic clothing was adopted by the Latvian parliament.

In December 2016, Chancellor Angela Merkel of Germany said the wearing of full-faced veils should be prohibited in Germany "wherever it is legally possible".

In Austria, the ruling coalition agreed in January 2017 to prohibit full-face veils (niqab and burka) in public spaces such as courts and schools.

France became the first European country to ban the full-face Islamic veil in public places in 2011.

A law banning the full-face veil came into effect in Belgium in July 2011.

Several towns in Italy have local bans on face-covering veils. 

In Spain, the city of Barcelona announced a ban on full Islamic face-veils in some public spaces such as municipal offices, public markets and libraries in 2010.

In Denmark in 2008, the government announced it would bar judges from wearing headscarves and similar religious or political symbols in courtrooms.

It is illegal to wear a face veil in public in the Tessin region of Switzerland.

The European Court of Justice ruled that employers have the legal right to ban staff from wearing the Islamic headscarf.

Beyond the call to prayer and the restrictions on clothing, Switzerland has banned building minarets on mosques since 2009. Slovakia has passed a law which will effectively ban Islam from gaining official status as a religion. In the French town of Charvieu-Chavagneux, the mayor bulldozed a mosque in 1989 and today Arabic is forbidden to be taught in schools.

Israel has no such restrictions.

Yet the EU spends money to teach Israelis tolerance. Israel has far more Islamic terror attacks than all the European nations combined yet the EU lectures Israel on how it fights terror - in ways that are far more tolerant of Islam than Europe is.

Who should be teaching whom about tolerance? 

 

 

 

Een blinde vlek op links (2)

http://www.israel-palestina.info/actueel/2017/04/02/blinde-vlek-op-links-2/

 

= IMO Blog =

* Vervolg op: Een blinde vlek op links

Overigens is ook niet alle steun van rechts voor Israel even brandschoon. Extreemrechts en extreemlinks ontmoeten elkaar weleens in bizarre anti-Westerse complottheorieën waarin ook de Joden geen al te fraaie rol spelen. Op de site van Stormfront worden soms artikelen gepost van pro-Palestina sites en op pro-Palestina demonstraties zijn weleens extreemrechtse mensen te zien geweest. In andere landen is die link sterker dan bij ons, zoals het Duitse AfD waarin het neonazi gedachtegoed niet afwezig is. Ik kom hier in een volgend artikel nog op terug.

Gematigd rechtse partijen zetten in het buitenlandse beleid vaak handel en ons eigen belang vóór de hulp aan armere landen. Voor hen is Israel een aantrekkelijke handelspartner vanwege de hoogwaardige technologische sector, de vele innovaties, de handelsgeest en het relatief westerse karakter en cultuur van het land. In de jaren ’70, toen Israel een linkse regering had en de Kibboetsen floreerden, had de PvdA nauwe banden met Israel en was de VVD veel terughoudender; men wilde de relaties met de Arabische landen (olie) niet op het spel zetten voor ideologisch gekleurde steun voor dit kleine linkse landje. En waar velen in de pro-Israel scene nu rechts prijzen omdat ze Israel steunen, sluit men vaak de ogen voor de steun van datzelfde rechts voor vreselijke dictaturen.

Links laat graag haar principes gelden in het buitenlandse beleid en is daarmee vatbaar voor symboolpolitiek en selectieve verontwaardiging. Het is nou eenmaal moeilijk je tegelijkertijd kwaad te maken over mensenrechtenschendingen door tientallen landen en groeperingen. Daarbij is het fijn als de zaken een beetje duidelijk zijn: er moet dus een duidelijk sterkere en onderdrukkende partij aan te wijzen zijn, en veel conflicten zijn daar veel te ondoorzichtig en verwarrend voor. Als die partij nou ook nog eens ‘wit’ is en westers, is dat helemaal mooi, want een land of volk dat zelf zeer onder het Westerse imperialisme te lijden heeft gehad, dat is toch wat lastiger aan te pakken. – Oeps, wacht even, hebben wij de Joden niet… Nee, dat waren de nazi’s, wij hebben ze juist proberen te helpen, wij konden daar toch ook verder niks aan doen? En de Joden maken deel uit van onze Judeo-christelijke cultuur, en daarom mogen wij ze aan de allerhoogste normen houden, ongeacht waar ze wonen en wat hun buren allemaal uitspoken.

Israel is voor journalisten een, relatief gezien, fijne en relaxte plek om te zitten en verslag vandaan te doen. Veilig, zaken zijn er goed geregeld, er is vrijheid van meningsuiting en relatief veel bewegingsvrijheid etc. In de meeste oorlogsgebieden lopen journalisten veel meer gevaar te worden ontvoerd door rebellen, of door de regering in de gevangenis gegooid of op zijn minst uitgezet, en moeten ze meer rekening houden met censuur. En omdat er zoveel journalisten in Israel zitten, krijgen we ook zoveel beelden te zien. Zonder beelden geen nieuws tegenwoordig. En die beelden roepen woede en afgrijzen en mededogen etc. op, en de roep om iets te doen want er is al zoveel onrecht dat we machteloos aan moeten zien. Niemand roept serieus op om Noord-Korea nog maar eens te veroordelen want dat heeft geen enkele zin. Tegen grote landen als China of Rusland leggen we het simpelweg af, al houdt links ook wat dat betreft wel van symboolpolitiek. Maar een klein en kwetsbaar en toch ook machtig land, waarmee we vrij veel handel drijven en ons verbonden voelen, en dat dan vervolgens van alles doet dat er op de tv niet zo fraai uitziet, dat is een aantrekkelijk doelwit om drukmiddelen tegen in te zetten.

Een groot deel van links heeft tot begin jaren ’80 zijn ogen gesloten voor de verschrikkingen van het communisme in de Sovjet-Unie en China. Ja, men wist dat er niet zulke fraaie dingen gebeurden, men wist dat sommige zaken wel heel ver gingen, men wist dat de machthebbers hun macht misbruiken, dat de klasseloze maatschappij zogezegd nog in opbouw was. Maar ze waren tenminste bezig. Bezig een alternatief voor onze westerse maatschappij te ontwikkelen met al zijn onrecht en hebzucht en onderdrukking en ongelijkheid. Het waren kinderziekten. Ze werden ook enorm tegengewerkt door het Westen, dat er natuurlijk alle belang bij had om dit te laten mislukken. Etc.

Zoiets zie je tegenwoordig wat betreft islamitisch extremisme, jihadisme en antisemitisme: Ja, het is niet goed, en er zijn inderdaad groeperingen die er afschuwelijke ideeën en praktijken op nahouden. Maar daar is het Westen ook debet aan, door onze islamofobie en ons gerommel in het Midden-Oosten. Wij hebben die groeperingen deels zelf opgekweekt zoals in Afghanistan, of in de hand gewerkt door hun rivalen te steunen. Wij maken onszelf gehaat. We hebben ons antisemitisme naar het Midden-Oosten geëxporteerd en we hebben ze met onze steun aan Israel met ons Jodenprobleem opgezadeld, dan moeten we niet vreemd opkijken wanneer ze een hekel hebben aan Joden. Etc.

Het ligt kortom, allemaal aan ons. Wanneer allochtonen zich niet zo achtergesteld zouden voelen zouden ze zich niet tot het salafisme aangetrokken voelen, en wanneer wij Israel niet zo zouden voortrekken zou er allang vrede zijn. Het is, net als wat betreft het communisme, niet 100% onzin. Het Westen heeft zich op diverse manieren niet bepaald geliefd gemaakt in de wereld, we hebben soms tonnen boter op ons hoofd en zetten groepen tegen elkaar op. Maar het is wel een enorme versimpeling van zaken, en ook een erg Westers georiënteerde visie. Alsof men in de rest van de wereld alleen maar reageert op ons.

Het is ook naïef-romantisch om te doen alsof wij de haat en nijd hebben geëxporteerd en de volkeren hebben verdeeld, die tot dan toe als edele wilden in vrede met elkaar in een soort paradijs leefden. Ongelijkheid en onderdrukking en discriminatie zijn overal, daar is het verdorven Westen niet voor nodig. Links dicht niet-westerse landen en volken soms wel erg weinig handelingsbekwaamheid en dus verantwoordelijkheid toe.

Omgekeerd is er ook bij sommigen ter rechterzijde zo’n naïef en versimpeld wereldbeeld, waarin het verlichte westen tegenover de barbaren in het Midden-Oosten en elders staat. Israel is een baken van vrijheid en verlichting in een zee van duisternis. Het brengt welvaart, ook voor de Palestijnen, zoals wij ook slechts goede dingen brengen in de rest van de wereld.

Waar links inmiddels lang en breed is genezen van die kritiekloze en naïeve houding tegenover het communisme, is er wat betreft islamitisch extremisme, jihadisme en antisemitisme nog een lange weg te gaan. Soms lijkt het de goede kant op te gaan. Dan hoor je Marcouch of Aboutaleb zich scherp uitspreken. Maar een Palestijnse aan Hamas gelieerde conferentie mag vervolgens van diezelfde Aboutaleb weer wel doorgaan. Het lijkt wel of juist wanneer het met Israel of Joden te maken heeft het het lastigst is de feiten te onderkennen.

Soms zegt iemand in een half helder moment dat we Israel en Joden uit elkaar moeten halen: we kunnen dan ook antisemitisme uit allochtone hoek benoemen en bestrijden zonder dat je daarmee de verdenking op je laadt dat je op een of andere manier Israel in de kaart speelt of je voor het karretje van de zionistische lobby laat spannen. Het op zijn best half werk, en het echte probleem blijft buiten beschouwing: antisemitisme verschuilt zich achter antizionisme en hangt er nauw mee samen.

Om het nieuwe antisemitisme te bestrijden moet je ook kijken naar de doorgeschoten kritiek op en soms regelrechte haat tegen Israel, omdat het daar voor een groot deel door wordt veroorzaakt. Je moet begrijpen dat het feit dat we vaak negatieve beelden uit Israel zien nog niet wil zeggen dat wat Israel doet ook altijd fout is. De media geven vaak nauwelijks context; daar stoort men zich binnen links ook vaak aan wanneer het onderwerpen betreft die links ter harte gaan. Zo herinner ik me een keer dat in Nieuwsuur uitgebreid werd getoond hoe asielzoekers op kosten van de gemeente mogen verhuizen naar een ruime, hen toegewezen woning. Later pas hoorde ik dat het geld daarvoor terugbetaald moet worden.

De kolonisten en ultra orthodoxe Joden die vaak in reportages worden opgevoerd en daarin verklaren dat het hele land van hen is en de Arabieren in Jordanië thuishoren, zijn net zo weinig representatief voor Israel als radikale en scheldende jonge Marokkanen voor de gehele allochtone bevolking. Ze zijn er, en ze zijn een probleem dat we onder ogen moeten zien, maar je moet ook oog hebben voor al die mensen waarmee het wel goed gaat en hen niet over een kam scheren. Hoewel die wel in de media komen, is er vaak onevenredig veel aandacht voor de extremen.

Een genuanceerdere visie op Israel leidt tot een positiever beeld van Joden, en omgekeerd. Hoewel er ook enkele Arabieren en een aantal Druzen in het Israelische leger zitten, vertegenwoordigt en verdedigt het een Joodse staat en haar belangen. En hoewel er ook Arabieren worden gedood bij Palestijnse aanslagen en raketten, zijn die in de eerste plaats gericht tegen de Joden in Israel. Een groot probleem is wat de Arabische en allochtone tv zenders en websites en facebookpagina’s over Israel en Joden laten zien. Zijn de NOS en de NRC vaak al gekleurd, daar is sprake van regelrechte propaganda. En daar halen veel mensen, ook als zij redelijk geïntegreerd overkomen, hun informatie vandaan. Het is betreurenswaardig dat de linkse partijen alarmerende signalen zoals problemen bij onderwijs over de Holocaust, niet nog veel serieuzer nemen.

Ratna Pelle

 

Een blinde vlek op links (IMO)

 

 

Een blinde vlek op links

http://www.israel-palestina.info/actueel/2017/03/31/blinde-vlek-op-links/

 

= IMO Blog =

Zoals ik eerder schreef, alle moties in de Tweede Kamer waarin enige kritiek op de Palestijnen doorklinkt krijgen alleen steun van de rechtse partijen. Nog een paar voorbeelden van eigenlijk onbegrijpelijk stemgedrag van alle linkse/progressieve fracties:

In 2015 diende Joram van Klaveren een motie in over het stopzetten van subsidies aan organisaties die zich schuldig maken aan antisemitisme. De motie wordt aangenomen door CDA, VVD, CU, SGP en PVV. De PvdA, D66, GL en SP stemmen tegen. De aanleiding voor zijn motie is een Palestijns kinderprogramma, onder meer betaald met Nederlands overheidsgeld, waarin Joden ‘kraaien en ratten’ worden genoemd. Dat wijst het kabinet uiteraard af. Maar volgens het antwoord van minister Ploumen is er geen direct geld naar de tv-producent gegaan. Reden waarom PvdA, D66, SP en GL tegen stemmen.

Er wordt opnieuw een motie ingediend over het stopzetten van de zogenaamde ‘terroristensalarissen’, zij het dat de regering wordt opgeroepen om zich in Europees verband in te spannen daar een einde aan te maken. De motie van CU, SGP en Bontes/Van Klaveren wordt gesteund door PVV, VVD en CDA.

Op een anti-Israel demonstratie in Den Haag loopt ook een groepje IS aanhangers mee met borden waarop de Israëlische vlag wordt gelijkgesteld aan het hakenkruis, waarbij ze ‘dood aan de Joden’ scanderen in het Nederlands en Arabisch. De Haagse raadsfracties van PVV, CDA, CU/SGP en Groep De Mos vragen VVD-burgemeester Jozias van Aartsen om maatregelen, maar die is op vakantie. In 2016 wordt een motie aangenomen waarin de regering wordt opgeroepen de subsidie te stoppen van organisaties die oproepen tot een boycot van Israël of die deze subsidies doorgeven aan organisaties die zich daaraan schuldig maken. PvdA, D66, GroenLinks en SP stemmen tegen. Op de valreep dienden de Kamerleden Harry van Bommel van de SP en Rik Grashoff van GroenLinks een motie in om het associatieverdrag tussen Israël en de Europese Unie op te schorten. De motie wordt verworpen met 77 tegen 70 stemmen.

Wat is er rechts aan het optreden tegen antisemitisme en aan geen organisaties steunen die zich daar schuldig aan maken? Waarom willen de linkse partijen geen maatregelen tegen IS aanhangers? En waarom subsidie geven aan organisaties die zich tegen je eigen doelstelling (vrede, een tweestatenoplossing) verzetten? Waarom wel steeds Israel dreigen het associatieverdrag op te schorten, maar niet om PA hulpgeld in te trekken als men antisemitisme steunt en geweld verheerlijkt?

Ik stoor mij daar al lang aan, en ik heb indertijd, toen ik nog lid was, GroenLinks daarop aangesproken. De antwoorden waren steevast nietszeggend, als je al antwoord kreeg. Het komt erop neer dat de Palestijnen nou eenmaal de onderliggende partij zijn en men zich daarom vooral op Israel richt; de bezetting wordt gezien als de oorzaak van het conflict. Als Israel nou maar inschikt en concessies doet, dan komt er wel vrede, daar komt het simpel gezegd op neer.

Een paar maanden geleden had iemand van de werkgroep WAAR, Tjalling, een gesprek met Michiel Servaes van de PvdA. Hij schrijft daarover dat volgens de PvdA steun van organisaties voor BDS onder de vrijheid van meningsuiting valt, en: “De vraag of de Nederlandse overheid bepaalde activiteiten al dan niet moet steunen hangt dus niet van deze opvattingen af, maar van het doel dat met de activiteiten wordt nagestreefd, bijvoorbeeld dialoog of respect voor mensenrechten bevorderen.”

Wanneer men dat doel steunt is het dus geen probleem dat de organisatie zelf eigenlijk veel radikaler is. Oftewel: wanneer een antisemitische organisatie een activiteit onderneemt die past binnen het doel van de overheid, dan kan zij daarvoor steun krijgen. Dat zij daarnaast ook activiteiten onderneemt die dat doel ondermijnen, is geen probleem en valt onder de vrijheid van meningsuiting. Dit is een vreemde en ook onhoudbare positie. Veel organisaties zeggen immers niet openlijk dat zij tegen Israels bestaansrecht zijn en al helemaal niet dat ze het niet zo op Joden hebben, maar verpakken dat in bewoordingen over gelijke rechten voor alle inwoners van Israel en het zogenaamde ‘recht op terugkeer’ van alle nakomelingen van de Palestijnse vluchtelingen. Het doel dat wordt nagestreefd is dus wat anders dan wat men zegt na te streven. Ik ben onlangs uitgebreid ingegaan op de doelstellingen van de BDS beweging en hoe men die eufemistisch verwoordt, zodat veel mensen denken dat deze organisaties voor vrede zijn en slechts tegen de bezetting van de Westbank strijden.

Organisaties met een radikale agenda die maar door weinigen wordt gedeeld, verbloemen die doorgaans. Zo zijn er tal van islamitische liefdadigheidsorganisaties die in werkelijkheid geld geven aan salafisten. Ook extreemrechtse en fascistische organisaties doen zichzelf redelijker voor dan ze zijn. Het is dus nogal naïef om radikale uitspraken van leiders van organisaties, of gewelddadigheden of steun daarvoor, te negeren omdat men ook zegt voor vrede en dialoog te zijn. Wanneer het om extreemrechts gaat heeft links hier doorgaans wel een scherpe antenne voor; waarom is het zo moeilijk dit ook te doorzien bij pro-Palestijnse organisaties?

De vraag is nogmaals: waarom is er binnen links zo’n blinde vlek voor antisemitisme, voor extreme posities bij de Palestijnen, voor de reële gevaren en bedreigingen van Israel? Waarom wil men het associatieverdrag met Israel opschorten en maakt zich kwaad om 7 AOW’ers die teveel uitkering zouden hebben gekregen, en  zwijgt over zoveel ergere zaken? De aandacht voor Israel bij de linkse politieke partijen was in de afgelopen jaren weer eens disproportioneel, en ook in hoge mate symbolisch. Alsof die moties van het kleine Nederland enige indruk maken op Netanyahu en zijn regering. Wel heeft men daar door dat de wind tegenwoordig iets anders is gaan waaien en neemt men Nederland wellicht (nog) wat minder serieus.

Daarnaast zien de linkse partijen antisemitisme niet als probleem los van homofobie of islamofobie. Ook in de verkiezingsprogramma’s wordt het steevast gekoppeld, terwijl het (deels) andere oorzaken en uitingsvormen heeft. Antisemitisme komt ook voor een flink deel uit allochtone hoek, maar dat wordt nauwelijks benoemd. Het zijn altijd rechtse sites en partijen die hier aandacht voor vragen, zoals voor de pizzabakker die onlangs op tv mocht vertellen dat hij de dialoog zocht maar gediscrimineerd werd. Op zijn Twitter sprak hij ondertussen zijn waardering uit voor Hitlers werk, en noemde hij de zionisten nazi’s. Met name sites als het populistisch rechtse De Dagelijkse Standaard en natuurlijk GeenStijl besteedden hier aandacht aan. Links lijkt zich er niet aan te storen.

En hij was helaas geen uitzondering. Geregeld blijken op zichzelf goed geïntegreerde allochtonen er niet al te frisse ideeën op na te houden wat betreft Joden. Vorige week was weer eens op het nieuws dat docenten vaak problemen ondervinden als zij op zogenaamde ‘zwarte scholen’ over de Holocaust praten, en de bochten waarin zij zich moeten wringen om niet uitgejouwd te worden. En dan nog staat er geregeld een leerling op die zegt dat hij thuis heeft geleerd dat het de Joden hun eigen schuld is, en staat een leraar met zijn mond vol tanden en weet niet hoe te reageren.

Een antwoord op de vraag waarom juist links zo eenzijdig is, en zo’n vertekend beeld heeft van het conflict is niet makkelijk te geven. In het SP stuk ‘Het beloofde land, het beroofde land’ komt ook de bekende paradigma theorie van Meulenbelt aan bod. In het derde paradigma krijgt Israel de schuld van alles (het eerste ziet Israel als dapper staatje dat wordt belaagd door vijanden, het tweede gaat uit van twee legitieme nationale bewegingen en een spiraal van geweld die beide kanten gevangen houdt):

In paradigma 3 staat het begrip bezetting centraal. De staat Israël is gesticht als Joodse staat, op het land waar al een inheemse bevolking aanwezig was. De stichting van de staat is ten koste gegaan van de daar al wonende Palestijnen die zijn verdreven of binnen Israël als tweederangsburgers worden behandeld. Israël neemt geen verantwoordelijkheid voor het ontstane vluchtelingenprobleem, ondanks vele VN-resoluties.

Etc. In het hele stuk van 30 pagina’s nauwelijks een woord over Palestijns geweld en extremisme. De hele geschiedenis wordt verteld alsof er een goede en een foute partij is, een onderdrukker die vanaf het begin fout bezig was en een slachtoffer dat nergens verantwoordelijk voor is. Als je eenmaal in dit paradigma zit, versterkt door de nare beelden van Israelische tanks, de Muur (men laat altijd de 5% muur zien op tv) en verwoeste huizen, dan lijkt het ook allemaal mooi in elkaar te passen. Het is een coherent beeld dat een verklaring biedt voor veel van wat we zien, en daarbij een zeker revolutionair elan heeft. Niet langer pappen en nathouden, maar de zaken eens benoemen zoals ze zijn. Heilige huisjes omver trappen. Het heeft altijd iets nobels en heroïsch het voor de underdog op te nemen. De Palestijnen als underdog zien is op het eerste gezicht ook zeer plausibel: ze zitten per slot van rekening in de minst benijdenswaardige positie. De Palestijnen zijn een niet-westers volk en claimen inheems te zijn in het land, wat past binnen de anti-koloniale traditie van links. Daarbij hebben ze geen geavanceerde wapens en een internationaal belangrijke wapenindustrie, iets waar links traditioneel erg wantrouwend tegenover staat. Ze plegen hun geweld vaak met relatief primitieve middelen, soms met hun eigen lichaam. Dat heeft wederom iets revolutionairs. En Israel is een vriend van Amerika en wordt door Amerika beschermd (ondanks de soms ook behoorlijk felle kritiek) en, zeker in de versimpelde visie van links, erdoor bewapend (met deze gedeeltelijke afhankelijkheid van Amerika is men in Israel zelf ook niet blij). Deze Amerikaanse steun versterkt het beeld van machtig land dat zich van alles kan permitteren dat niet door de beugel kan.

Daarbij is de Holocaust langer geleden en is antisemitisme nooit afwezig geweest, dus latente ideeën dat de Joden wel erg veel over hun Holocaust praten terwijl ze er zelf ook wat van kunnen, steken nu de kop op. En het is sowieso al een tijd waarin we steeds minder een blad voor de mond nemen en elkaar soms proberen te overtroeven in botheid en grofheid. We hebben er wellicht ook genoeg van onszelf maar altijd schuldig te blijven voelen over de verschrikkingen van WOII, en dan is het wel prettig als de Joden zelf niet echt beter blijken te zijn dan hun vroegere beulen, of op zijn minst dan onze collaborateurs?

(Wordt vervolgd.)

Ratna Pelle