Obama in zijn toespraak tot het volk. Foto: GPO
President Barack Obama in zijn toespraak tot het Israelische volk in het Internationale Congrescentrum in Jeruzalem.
De toespraak is via deze video te zien.
Dit is de link naar de volledige tekst.
***
Hier de video van de persconferentie van Obama en de Palestijnse president Mahmoud Abbas in Ramallah.
Volg voor de volledige tekst deze link.
Het mag niet echt verbazen, gezien de vele voorbeelden van haatpagina’s op facebook, maar antisemitisme is dus ook daar een probleem. Ik kan me het aantal keren niet herinneren dat ik een oproep zag om een bepaalde pagina te rapporteren, waar dan de meest walgelijke foto’s en cartoons staan. Pagina’s met fraaie namen als ‘wipe Israel off the map’ ‘fuck Israel’, ‘to hell with Israel’ etc. vol met cartoons en Turkse of Arabische teksten met een hoop !!!!!! erachter.
Er is nu dus een officieel rapport, dat wat velen van ons al lang zagen, nu netjes in kaart heeft gebracht met een lijstje fraaie aanbevelingen:
· OHPI calls on Facebook to recognise the symbolism of Anne Frank in relation to theHolocaust and to commit to educating all review staff to recognise her picture and toremove memes that make use of it.
· OHPI calls on Facebook to recognise the use of Nazi Symbolism with reference to theState of Israel or Jewish people collectively or individually as a form of hate speech.
· OHPI calls on Facebook to recognise calls for Israel’s destruction as a form of hatespeech and to remove them from the platform.
· OHPI calls on Facebook to adopt the Working Definition of Antisemitism from theFundamental Rights Agency of the EU as a tool to assist in the recognition of antisemitism.
· OHPI calls on Facebook to immediately remove all pages about the Protocols of theElders of Zion, starting with those listed in this report.
· OHPI calls on Facebook to educate their review staff so that in future they can recognise the Protocols of the Elders of Zion as antisemitic hate speech and correctlyrespond to future reports related to similar content.
General recommendations to mitigate against the spread of Hate Speech
# Recommendation Page
· OHPI calls on Facebook to establish constructive channels of dialogue for experts, andto use these channels to improve its recognition of hate speech. This should be part of a learning process for Facebook and not simply a process to remove specific items of content or resolve specific complaints. The process should be open to any expert ableto demonstrate their competence.
· OHPI recommends that the following factors be used to determine how well an onlineplatform is removing online hate:
· 1. How easily users can report content
· 2. How quickly the platform responds to user reports
· 3. How accurately the platform responds to reports
· 4. How well the platform recognises and learns from mistakes in its initialresponse
· 5. How well the platform mitigates against repeat offenders (and specificallyincluding those operating across multiple accounts)
· 6. How well the platform mitigates against repeated posting of the same hatespeech by different people
· OHPI recommends Facebook review its reporting facilities in a holistic manner.
Uit deze lijst blijkt duidelijk hoe onwetend men blijkbaar nu is. Het is daarbij volkomen onduidelijk wie de mensen zijn die de meldingen en klachten van facebookgebruikers afhandelen, en hoe een en ander georganiseerd is en waar men precies de grens legt.
RP
-----------
http://elderofziyon.blogspot.nl/2013/03/major-report-released-on-anti-semitism.html
The Online Hate Prevention Institute released a major new report into antisemitism on Facebook to coincide with the International Day for the Elimination of Racial Discrimination, which is today.
There are some stunning examples in the report of truly vile anti-semitic imagery in Facebook. Many have been removed by Facebook but only when they saw an advanced version of this report or saw mention of the offending items in the media, but they had previously responded that it didn't violate their standards. Here is one example that was only deleted after publicity:
Others are still on Facebook:
The report argues that Facebook is using a very narrow definition of anti-semitism, allowing many hateful cartoons and memes to be published there.
Here is the full report:
Recognizing Hate Speech: Antisemitism on Facebook by Andre Oboler
IMO Blog
Bijna iedereen die zich met Israel en het Midden-Oosten bezig houdt en ook enig begrip voor Israels positie heeft, heeft hem weleens te horen gekregen: de Frisia vergelijking. Een bekende variant is de Kelten vergelijking. Het gaat grofweg zo: stel je voor dat de Kelten zomaar op een dag naar Nederland zouden terugkomen en het zouden opeisen omdat zij hier vroeger hebben gewoond en het eigenlijk van hun is, zou je dat dan accepteren en moeten we dan maar zomaar de helft of driekwart van Nederland weggeven?
Joris Luyendijk heeft dit in 2010 uitgewerkt in een ingewikkeld verhaal waarin de Friezen driekwart van Nederland bezet hielden, nadat ze allemaal uit Amerika waren gevlucht waar ze door een wreed eng mannetje met een snor werden bedreigd met uitroeiing. Ze bedachten toen opeens dat ze ooit een stukje Nederland bezaten en kwamen dat even opeisen, om van daaruit een steeds groter stuk in bezit te nemen. Alleen Limburg en Brabant waren nog van de Nederlanders, maar ook dat waren ze in rap tempo aan het innemen en volbouwen met nederzettingen. Ook NRC Handelsblad besteedde er aandacht aan en plaatste een grafische uitwerking door een student op haar achterpagina.
'Waarom zo moeilijk doen?', vraag je je wellicht af. Omdat de behoefte je eigen gelijk aan te tonen door de werkelijkheid flink te versimpelen bij bepaalde mensen blijkbaar erg sterk is. Men wil alles wat specifiek naar Israel, Joden en het 'heilige land' verwijst uitwissen om zo te bezien hoe het nu 'eigenlijk' zit, zonder de emoties die bij het echte verhaal komen kijken. Natuurlijk krijg je dan een karikatuur, en natuurlijk klopt er niks meer van als je de Joodse claim op het land reduceert tot het feit dat men er duizenden jaren geleden heeft gewoond.
Op Joop waagde onlangs ook weer iemand een poging tot een vergelijking. Geen Friezen of Kelten dit keer, maar leeuwen en gazelles op de savanne. Ene Dennis l'Ami tekent daar de volgende parabel op:
De leider van een kudde gazelles staat op de savanne en denkt een eeuwenoud conflict op te kunnen lossen. Hij roept naar een verderop in de schaduw liggende leeuw: 'Als ik je iedere maand een ziek, zwak of oud familielid geef, laat je ons dan verder met rust?' De leeuw krabt eens wat langs zijn machtige manen, gaapt en antwoordt: 'Dat lijkt me een goed plan.' De gazelle graast opgelucht verder. Als enkele weken later de is tijd gekomen om de leeuw een kuddelid te gunnen, bedankt de koning van de dieren de gazelle hartelijk en loopt met een oud, ziek exemplaar tussen zijn kaken terug naar de schaduw. De volgende dag wordt de gazelle wakker en ontdekt tot zijn schrik dat nog eens drie van zijn familieleden zijn verdwenen.
Hij tuurt de horizon af en ziet al snel dat de leeuw, met wie hij de afspraak had gemaakt, een feestmaal heeft aangericht met gazelle als hoofdmenu. Schoorvoetend loopt de gazelle naar hem toe en schreeuwt wanhopig 'we hadden toch een afspraak?' De leeuw gaapt, gunt de gazelle geen blik waardig en eet rustig verder.
Eén keer raden wie de leeuw is en wie de gazelles.
De angel van het conflict in Palestina is dat de militaire grootmacht Israël zich van niemand wat hoeft aan te trekken, terwijl internationaal recht nu juist is gestoeld op de gedachte dat we de gazelles moeten beschermen tegen de willekeur van de leeuw.
Israel als de leeuw die het liefste elke dag Palestijnen verorbert, en de Palestijnen als het weerloze slachtoffer dat beschermd moet worden. Kan het simplistischer? Ook in Israel zie je weleens dierenvergelijkingen, waarbij Israel dan het lam is en de Arabieren de leeuwen. Even stupide natuurlijk. Internationaal recht is inderdaad gestoeld op de gedachte dat zwakkere landen, en ook groepen binnen landen, beschermd moeten worden, zoals de mensenrechten de individuele mens moeten beschermen. In de mensenwereld zijn er echter alleen maar leeuwen, of gazelles, die afhankelijk van de omstandigheden zich als dader of slachtoffer gedragen en vaak wel wat van beide weg hebben. Maar dat vinden sommigen blijkbaar te ingewikkeld. Daarom stelt men Israel liever voor als de leeuw die van nature agressief is en het van nature op Palestijnen gemunt heeft. Alleen iemand die nog sterker is kan hem in toom houden. Het stuk heeft dan ook als kop dat 'wat Israel doet volstrekt natuurlijk is'. Wat Israel doet is inderdaad vrij natuurlijk, maar dan niet als valse leeuw die veel meer eet dan hem toe komt maar als dier dat zich tegen aanvallen van buiten beschermt en zijn gebied afbakent.
Er is overigens nog een dier waarmee antizionisten Israel graag vergelijken: de rups. Israel als rupsje nooitgenoeg dat het hele blad of de appel dat natuurlijk Palestina moet voorstellen, weg eet. Het is een absurde vergelijking als je bedenkt dat Israel ca. 0,5% van het hele Midden-Oosten beslaat. Het zou wat dat betreft logischer zijn de Arabieren met veelvraten te vergelijken, daar zij het hele Midden-Oosten en Noord-Afrika hebben veroverd en gearabiseerd. Al deze vergelijkingen lijken tot doel te hebben het dader- en slachtofferschap zo helder en simpel mogelijk voor te stellen. De gazelles zijn slachtoffer, en dan houdt die gemene leeuw zich ook nog eens niet aan de afspraak. Waarom zou hij ook? Hij is oppermachtig, 'koning van de dieren', en de gazelles kunnen toch niks doen.
Toen de wereld nog meer weg had van een jungle omdat er nog geen VN en mensenrechten waren, hadden de Joden het slechter dan nu. Ze besloten niet af te wachten tot die er waren maar hun eigen bescherming zelf te gaan regelen. Dat noemden ze zionisme en een meerderheid was aanvankelijk tegen, want men wilde liever slachtoffer blijven dan vuile handen maken. Een groot deel van de internationale gemeenschap en de VN noemde het een tijd lang racisme maar legde zich er schoorvoetend bij neer. Het cynisme is niet dat het internationaal recht faalt omdat het tandeloos is zoals l'Ami beweert, maar dat het internationaal recht wordt misbruikt door de leeuwen op de wereld om hun eigen daden goed te praten en de gazelles, die zich tegenwoordig goed tegen de leeuwen kunnen verdedigen, te straffen. In de mensenrechtenraad veroordelen de grootste mensenrechtenschenders iedere zitting ritueel alles wat Israel doet, de VN Algemene Vergadering doet ieder jaar hetzelfde en ook veel mensenrechtenorganisaties hebben onevenredig veel aandacht voor Israel. Het is voor bijvoorbeeld Europa veel makkelijker om Israel onder druk te zetten dan om dat bij China of Rusland te doen, en zo heeft men toch het idee wat te doen aan de internationale rechtsorde. De Arabische staten hebben bovendien olie waardoor er naar hen ook enigszins geluisterd wordt.
Het simplisme van de bedonderde gazelles en de terugkerende Friezen is aantrekkelijk. Ga maar eens aan een kind van acht uitleggen hoe het conflict in elkaar zit en wie er begon en dus de boosdoener is. Het probleem is dat door alle bijzaken weg te laten er weinig meer overblijft. Leeuwen mogen niet zomaar meer gazelles eten dan afgesproken, en Friezen mogen niet zomaar driekwart van Nederland inpikken. Dat snappen we. Maar daarmee heb je nog niks over Israel en de Palestijnen gezegd, wie het meeste recht heeft op het land en wie nou dader is en slachtoffer.
Ratna Pelle
De Werkgroep Israël en Media heeft de "Vuile Pen Award" in het leven geroepen voor het artikel dat in 2012 het meest tendentieus, leugenachtig en bevooroordeeld is over Israël. De mediawerkgroep is een onderdeel van de stichting WAAR en de Facebookgroep Like for Israël Nederland en Vlaanderen (LFI). Stichting WAAR heeft eerder rapporten uitgebracht over de berichtgeving van NRC Handelsblad en het NOS journaal. LFI is bekend van acties op Facebook en heeft vorig jaar de landelijke pers gehaald met een handtekeningenactie aangaande de dodenherdenking in Vorden. De achterban van beide organisaties hebben hun stem uitgebracht op basis van een lijst van tien artikelen.
Op de eerste plaats staat de column 'Leedroof' van Anton van Hooff die afgelopen september in de Gelderlander verscheen. In deze column beweert hij dat de Joden teveel met de Holocaust bezig zijn en het alleenrecht op lijden opeisen. Hij schrijft onder andere:
Mij is het inmiddels onmogelijk een herdenking bij te wonen waar de Israëlische vlag wappert. Ook heb ik een gruwelijke hekel aan het woord Holocaust, zeker als het op zijn vet Amerikaans als 'hollokost' wordt uitgesproken.
Holocaust impliceert dus dat het om een uniek offer gaat; het zou beloond zijn door de stichting van de staat Israël. Daarom worden ook in alle grote Amerikaanse steden holocaustmusea gesticht. Gruwelijke foto's moeten de Joodse Amerikanen, die doorgaans geen familie-ervaringen met de shoah hebben, tot onvoorwaardelijke steun aan Israël bewegen.
Oftewel: Die Holocaust kwam ze dus eigenlijk best goed uit en was een aanvaardbaar offer; het deed even pijn, maar dan heb je ook wat.
Op een gedeelde tweede en derde plaats staan het artikel 'Israëls Vietnam' uit het Historisch Nieuwsblad van afgelopen december en 'Het uitverkoren volk moet perfect zijn' uit Trouw van januari vorig jaar. Israëls Vietnam gaat over de eerste Libanon oorlog en stelt Israël als een schurkenstaat voor die doet wat het wil, onschuldige burgers afslacht en ook VN troepen uit de weg ruimt wanneer ze iets te lastig zijn. Over het zionisme, de Joodse onafhankelijkheidsbeweging, wordt vervolgens opgemerkt dat:
Het zionisme zelf is een curieuze mengeling van stokoude Joodse overleveringen en religieuze profetieën en 'moderne' seculiere, vaak ronduit racistische theorieën over de natiestaat. De laatste komen er grofweg op neer dat de mensheid kan worden onderverdeeld in duidelijk te onderscheiden volkeren of 'naties', die idealiter een eigen, etnisch homogene staat bevolken binnen historisch bepaalde 'natuurlijke' grenzen.
Het artikel in Trouw gaat over een vrouw die in Israël is bevallen en zich ergerde aan de in haar ogen overdreven perfectie waarop de prenatale zorg in Israël is geregeld. Een citaat:
Zwanger zijn in Israël is welhaast een militaire operatie. Talloze echo's en bloedonderzoeken moeten de perfecte baby opleveren, niets mag aan het toeval worden overgelaten. De staat eist gezonde baby's, en veel ook.
Gesuggereerd wordt dat Israël via een soort van eugenetica perfecte baby's creëert die een perfect 'uitverkoren volk' moeten opleveren. Dat is grote flauwekul en ook de bewering dat er meer abortussen worden gepleegd dan bij ons is onjuist. Israël kent net als Nederland een zorgvuldige procedure.
In alle artikelen op de lijst werden negatieve clichés over Israël (militaristisch, agressief, arrogant, racistisch) en Joden (uitverkoren volk, alleen met eigen leed bezig) bevestigd. Deze clichés zijn niet alleen onjuist maar ook grievend en laten zien hoe dicht antizionisme en antisemitisme vaak bij elkaar liggen.
De Werkgroep Israël en Media wil met deze Award de discussie over de vaak belabberde berichtgeving over Israël aangaan en roept journalisten, verslaggevers en commentatoren op om zorgvuldiger te berichten en niet alleen de visie van Israël-kritische organisaties of 'deskundigen' te geven. Israël is een levendige democratie waar, in tegenstelling tot de Palestijnse gebieden en omliggende Arabische staten, kritische geluiden niet worden geweerd. Dit betekent niet dat deze critici altijd gelijk hebben.
We hebben de Gelderlander op de hoogte gesteld en de Award aangeboden maar men heeft ondanks herhaalde pogingen niks van zich laten horen.
Full text of Bibi, Peres, Obama speeches in Israel
President Obama,
This is an historic moment.
You have chosen to come to Israel as the first foreign visit of your second term, you the leader of the United States, the world's greatest democracy, have chosen to come to our somewhat smaller but no less vibrant democracy in the heart of the Middle East, the one and only Jewish state of Israel.
On behalf of the government and the people of Israel, I come here today with a simple message for you and the American people: Thank you. Thank you for standing by Israel at this time of historic change in the Middle East.
Thank you for unequivocally affirming Israel's sovereign right to defend itself by itself against any threat. Thank you for enhancing Israel's' ability to exercise that right through generousmilitary assistance, revolutionary missile defense programs, and unprecedented security and intelligence cooperation.
Thank you, Mr. President, for upholding the Jewish people's right to a Jewish state in our historic homeland, and for boldly defending that right at the United Nations. And thank you for strengthening the unbreakable alliance between our two nations during your Presidency.
In an unstable and uncertain Middle East, the need for our alliance is greater than ever. It is the key to thwarting dangers and advancing peace; it's the key to achieve a the stable and secure peace that the people of Israel yearn for with our neighbors with our all hearts. We seek a peace with our Palestinian neighbors. I look forward to working with you over the next four years to make the alliance between our two countries even stronger.
Mr. President, on this historic visit, you will have an opportunity to see a different side of Israel. You will see past, present, and future in this tiny land which has left such a huge imprint on the course of civilization. You will see the ancient Dead Sea Scrolls, the world's oldest text of the Bible, written in Hebrew here 2,000 years ago, scrolls that bear witness to the timeless bond between the Jewish people and the Land of Israel.
You will meet the young men and women of Israel who make it one of the most creative and dynamic societies on earth. And you will see Israeli technology and innovation which is fundamentally transforming the way we live.
Mr. President, Barack – on a lighter side, I had an opportunity to see your interview on Israeli television the other day. I took note of your desire to go incognito, so if you have a few free minutes, and you can arrange to slip away from your security – a daunting task – well, we picked out a few cafes and bars in Tel Aviv, as we even prepared a fake mustache for you.
Mr. President,
The people of Israel are honored to have you visit our country. We warmly welcome you as a cherished guest. We deeply appreciate your friendship. And we share your hope that the Middle East will enjoy a future of freedom, prosperity and peace.
Mr. President, Baruch HaBa L'Yisrael: welcome to Israel.
President Barack Obama, Dear Friend, Welcome to Israel.
We welcome you as a great President of the United States of America. As a remarkable world leader. As a historic friend of Israel. Of the Jewish People.
Your visit here is a crown demonstration of the profound relationship between our two nations.
The people of Israel welcome you with open hearts. From the depth of our hearts, From the depths of our history, "תודה רבה" Thank you, Mr. President. Thank you, America.
Thank you for what you are. Thank you for what you do.
Thank you for the hopes you carry with you. In a few minutes you will be on your way to Jerusalem. Our ancient capital. The cradle of all believers, of all prayers.
You will see the hills and mountains where our prophets preached. Where the soul of the Jewish People was born. Where the State of Israel was created.
America and Israel are somewhat different in size.
In size, not in destiny. The American dream stems from the bible. The Israeli spirit is inspired by American exceptionalism. We are separated by an ocean and united by the commitment to freedom, to justice. By the ongoing struggle for peace. We face the same dangers. We share the same hopes.
Mr. President, The United States became great by giving. Not by taking. Your generosity enabled freedom to prevail all over the world. A world without America's leadership, without It's moral voice, would be a poorer world. A world without your friendship, will invite aggression against Israel
Mr. President, Your story reflects the history of the world as it is. Your vision reflects the future as it should be. You have offered the American people and the peoples of the world a leadership of vision, a leadership of values. A leadership dedicated to a brighter tomorrow.
In times of peace, in times of war, your support for Israel is unshakeable. You enabled our security in an extraordinary way, to project strength. To strive for peace. Strengthening security is the best way to strengthen peace.
We long to see end the conflict with the Palestinians. To see the Palestinians enjoy freedom and prosperity in their own state. We extend our hand in peace to all the countries of the Middle East.
America stood by our side from the very beginning. You support us as we rebuild our ancient homeland and as we defend our land. From Holocaust to redemption. From Truman to Obama.
Mr. President, Wherever you go in our land, you will meet the friendship and warmth of the people of Israel.
Mr. President, The people of Israel want you to feel at home. So, welcome home Mr. President.
Shalom.
President Peres, Prime Minister Netanyahu, and most of all, to the people of Israel, thank you for this incredibly warm welcome. This is my third visit to Israel so let me just say tov lihiyot shuv ba'aretz.
I'm so honored to be here as you prepare to celebrate the 65th anniversary of a free and independent State of Israel. Yet I know that in stepping foot on this land, I walk with you on the historic homeland of the Jewish people.
More than 3,000 years ago, the Jewish people lived here, tended the land here, prayed to God here. And after centuries of exile and persecution, unparalleled in the history of man, the founding of the Jewish State of Israel was a rebirth, a redemption unlike any in history.
Today, the sons of Abraham and the daughters of Sarah are fulfilling the dream of the ages — to be "masters of their own fate" in "their own sovereign state." And just as we have for these past 65 years, the United States is proud to stand with you as your strongest ally and your greatest friend.
As I begin my second term as President, Israel is the first stop on my first foreign trip. This is no accident. Across this region the winds of change bring both promise and peril. So I see this visit as an opportunity to reaffirm the unbreakable bonds between our nations, to restate America's unwavering commitment to Israel's security, and to speak directly to the people of Israel and to your neighbors.
I want to begin right now, by answering a question that is sometimes asked about our relationship — why? Why does the United States stand so strongly, so firmly with the State of Israel? And the answer is simple. We stand together because we share a common story — patriots determined "to be a free people in our land," pioneers who forged a nation, heroes who sacrificed to preserve our freedom, and immigrants from every corner of the world who renew constantly our diverse societies.
We stand together because we are democracies. For as noisy and messy as it may be, we know that democracy is the greatest form of government ever devised by man.
We stand together because it makes us more prosperous. Our trade and investment create jobs for both our peoples. Our partnerships in science and medicine and health bring us closer to new cures, harness new energy and have helped transform us into high-tech hubs of our global economy.
We stand together because we share a commitment to helping our fellow human beings around the world. When the earth shakes and the floods come, our doctors and rescuers reach out to help. When people are suffering, from Africa to Asia, we partner to fight disease and overcome hunger.
And we stand together because peace must come to the Holy Land. For even as we are clear-eyed about the difficulty, we will never lose sight of the vision of an Israel at peace with its neighbors.
So as I begin this visit, let me say as clearly as I can –the United States of America stands with the State of Israel because it is in our fundamental national security interest to stand with Israel. It makes us both stronger. It makes us both more prosperous. And it makes the world a better place.
That's why the United States was the very first nation to recognize the State of Israel 65 years ago. That's why the Star of David and the Stars and Stripes fly together today. And that is why I'm confident in declaring that our alliance is eternal, it is forever – lanetzach.
Thank you very much.
In press briefing ahead of US President Obama's visit to Israel, Deputy National Security Advisor Ben Rhodes says trip is not about 'closing the deal' but about cooperation on day-to-day basis Yitzhak Benhorin
Published: 03.15.13, 08:11 / Israel News
WASHINGTON – US President Barack Obama will not be bringing a peace plan to Israel, but he will try to convince Prime Minister Benjamin Netanyahu and the Israeli public that after the Arab Spring, Israel cannot depend on autocrats holding everything together in the region.
The US believes that Israel must show it is serious about its peace efforts. It must convince the general Arab public, if nothing more than to maintain Israel's peace treaty with Egypt.
Related stories:
"I think we've been very clear with the Egyptian government, the democratically elected government in Egypt, that they need to uphold their responsibilities, including their international agreements, which obviously include the peace treaty with Israel," Deputy National Security Advisor for Strategic Communications Ben Rhodes said in a press briefing on Thursday night.
"Thus far they have done that. I think there's an opportunity, frankly, for there to be a deeper source of support for peace broadly across the region if there can be progress," Rhodes added.
"Part of the reason to move forward in the pursuit of peace is to signal to the people of the region a seriousness and a common sense of purpose so that the issue does not just continue to be a divisive one in the region, but rather people can have a sense of hope in Israel and in the Arab world that peace is possible.
"So that's the type of dynamic we want to support, one in which people have a sense of possibility rather than a sense that this is going to be a continued source of division," the senior US official noted.
"We've been very clear that this visit is not about trying to lay down a new initiative or complete our work on a particular issue; that, frankly, there's value in traveling precisely at a time when there is a new government in Israel and a new government in the United States and just having a broad strategic conversation.
"With a new government, you don't expect, again, to close the deal on any one major initiative. But you, on the other hand, want to begin a broad conversation about all these issues where we're cooperating on a day-to-day basis.
"And there are obviously going to be significant decisions in the months and years ahead about Iran, about Syria, about Israeli-Palestinian peace.
"And so by having this opportunity to speak with Israeli leaders, it can frame those decisions that ultimately will come down the line. And that's the way in which the President is approaching the trip," Rhodes stated.
The White House has stressed that this is "a very important trip for the President. It's his first trip to Israel since becoming President, and the first foreign trip of his second term in office. We felt like this was an important opportunity for the President to go to the region."
Rhodes noted that the US government "obviously cooperates very closely with Israel on security, intelligence and economic issues.
"There will be a broad agenda for our governments to address while the President is in Israel, including our efforts to prevent Iran from getting a nuclear weapon, the ongoing situation in Syria, the developments in the wider region that pose both opportunities and security challenges, and efforts to advance Israeli-Palestinian peace among the agenda."
(foto overgenomen van: http://likud.nl/2013/03/palestijnen-verwijderen-het-monument-voor-de-vernietiging-van-israel-voordat-obama-het-ziet/)
Dit monument stond sinds november afgelopen jaar in Bethlehem, ter viering van de toegekende hogere status in de VN. Het laat niet veel aan duidelijkheid te wensen over wat betreft de gewenste omvang en grenzen van het nieuwe ‘Palestina’. Voor de komst van president Obama naar het gebied heeft men dit monument echter verwijderd. Men geeft het niet toe, maar het lijkt wel duidelijk waarom: wanneer de president dit ziet, zou hij zomaar het vreemde idee kunnen krijgen dat de Palestijnen niet helemaal eerlijk zijn wanneer men tegen Westerse journalisten zegt voor vrede en een tweestatenoplossing te zijn. Hij zou zomaar een illustratie te zien krijgen van wat sommige Israeli’s hem zullen vertellen: dat de Palestijnen geen vrede willen maar het hele land als Palestina zien.
RP
---------
Bethlehem removes historic 'Palestine' monument
http://www.jpost.com/Middle-East/Bethlehem-municipality-removes-anti-Israel-monument-306974
By KHALED ABU TOAMEH
03/19/2013 17:32
The Bethlehem Municipality has removed a stone monument of historic Palestine out of concern that US President Barack Obama would see it during his visit to the city later this week.
Palestinian activists expressed outrage over the removal of the monument, which ignores the existence of Israel, and called on the municipality to restore it immediately.
Click here for full JPost coverage of Obama's visit to Israel
But rather than wait for the municipality, the activists, together with some municipal council members, put the monument back in place.
Related:
Bethlehem Mayor Vera Baboun denied Tuesday that the monument, along with an olive tree, had been removed because of Obama’s visit. She said the original plan was to replace only the olive tree with a statue of a white dove – the work of a local artist.
Baboun said that the decision to remove the monument, which depicts a map of historic Palestine without Israel, had been taken unanimously by the Bethlehem municipal council.
The monument will be replaced with a statue of a white dove symbolizing peace, she said.
However, members of the Bethlehem municipal council denied that they had voted in favor of removing the stone monument. They said the municipal council would launch an investigation into the case to find out who gave the order to remove the monument.
Maher Qanawati, member of the Bethlehem municipal council, expressed regret over the removal of the monument. He strongly denied that the municipality had voted in favor of removing the monument.
The monument was established to mark the “birth of the State of Palestine on November 29, 2012, and the launching of the Palestinian revolution on January 1, 1965,” its inscription states.
On Monday, scores of Palestinian activists in Bethlehem tore up, trampled on and set fire to pictures of Obama near Manger Square. Some hurled shoes at a US diplomatic vehicle as it passed near the area, expressing their opposition to Obama’s visit to their city.
Shortly afterward, the activists were surprised to see a small bulldozer working to remove the stone monument from the Nisan Square on Manger Street. The activists managed to put the monument back in its place after threatening the municipality workers.
Najla al-Hajj, director of the Aman charitable organization and wife of a Palestinian who is serving a life sentence in an Israeli prison, told the Palestine Network News agency that the Palestinians have the right to “set up any monument or map that represents their struggle and steadfastness.”
Palestinian activist Mazin Qumsiyeh commented on the removal of the monument by saying: “Instead of the olive tree and the map, the idea is that Mr. Obama will see a new thing: a dove at the entrance to Bethlehem. The people gathered and stopped the work. Some said that the PA was acting as a subcontractor for the Israeli authorities.”
Goed artikel, alleen het volgende vind ik altijd erg eufemistisch (je komt het wel vaker tegen):
In 1948 brak er oorlog uit, waarbij Israël meer grond veroverde dan de Joden was toebedeeld
Oorlogen zijn geen natuurwetten maar mensenwerk, en breken dus niet zomaar uit maar worden verklaard. In dit geval verklaarden vier Arabische landen Israel de oorlog, nadat er eerst een burgeroorlog van bijna een half jaar had gewoed tussen de Joden en Arabieren in het land, die wederom door de Arabieren was begonnen, direct nadat de VN het delingsplan hadden aangenomen.
RP
--------------
http://alfredmuller.net/2013/03/18/de-grenzen-van-1967/
De stad Jeruzalem was tussen 1948 en 1967 in twee delen opgesplitst. Alleen bij de "Mandelbaum Gate' konden geestelijken, diplomaten en VN-personeelsleden van de ene kant naar de andere kant van de stad reizen. Foto: GPO.
Volgens sommigen is het allemaal simpel: Israël dient zich terug te trekken binnen de grenzen van voor de Zesdaagse Oorlog van 1967. Dan zal er op miraculeuze wijze vrede komen tussen Israël en de Palestijnen en in de rest van het MiddenOosten. Bovendien zal zo'n vredesregeling een kalmerend effect hebben op radicale moslims overal op de wereld, inclusief in Europa.
Maar over welke grens gaat het eigenlijk? De VN besloten in 1947 het Britse Mandaatgebied te verdelen in een Joodse en een Arabische staat. Joden accepteerden dit, Arabieren niet. In 1948 brak er oorlog uit, waarbij Israël meer grond veroverde dan de Joden was toebedeeld. Jordanië bezette en annexeerde de Westoever, inclusief OostJeruzalem.
Op 3 april 1949 tekenden Israël en Jordanië op Rhodos een overeenkomst over bestandslijnen. Het betrof geen grenzen, maar lijnen „onder voorbehoud van" een toekomstige regeling.
Het bleek om een ongelukkige scheiding te gaan. Arabische boeren konden hun land niet meer bereiken. In Jeruzalem was de afbakening een bedroevende vertoning: een lelijke muur liep dwars door het centrum van de stad. Israël kreeg een smalle taille van ruim 13 kilometer bij Herzliya en moeilijk te verdedigen buitengrenzen. De kronkellijnen maakten het voor terroristen gemakkelijk om Israël binnen te dringen en aanslagen uit te voeren. De bestandslijnen droegen tussen 1948 en 1967 niet bij aan de stabiliteit. Integendeel: ze droegen bij aan de spanningen.
De rest van het verhaal is bekend: Israël veroverde in de Zesdaagse Oorlog van 1967 de Westoever op Jordanië, nadat dat land Israël aanviel. Israël bouwde Joodse nederzettingen in dit gebied en Joodse woonwijken in Oost-Jeruzalem. Een van de argumenten die Joden daarvoor gebruiken is dat hier de eeuwen door –met uitzondering van de periode tussen 1948 en 1967– Joden hebben gewoond. Ondertussen nam de ontwikkeling van het Palestijnse nationalisme een hoge vlucht. Palestijnen willen in dit gebied en in de Gazastrook een eigen staat oprichten.
De meeste Israëlische politici vinden dat Israël zich uit grote delen van deze gebieden moet terugtrekken in het kader van een vredesregeling. Alleen dan kan Israël blijven voortbestaan als een Joodse en democratische staat.
Maar zo'n vredesregeling dient ook grenscorrecties in te houden. Teruggang naar de grenzen van 1967 is vragen om problemen. Vandaag is nog niet te zeggen welke nederzettingen wel of niet binnen Israël zullen blijven. Het labelen van producten uit de nederzettingen is dan ook –naast andere bezwaren– op onverantwoordelijke wijze vooruitlopen op de toekomst. Bovendien doet het geen recht aan een uiterst gecompliceerde geschiedenis.
(Elke week in het Reformatorisch Dagblad Israel Ingezoomd: commentaar over Israël vanuit Israël).
The Middle East’s real apartheid
By EFRAIM KARSH
03/05/2012 21:19
The Jewish State's supporters find it difficult to agree on the best response to Israel Apartheid Week.
http://www.jpost.com/Opinion/Op-EdContributors/Article.aspx?id=260582
In light of Israel Apartheid Week, which hit cities and campuses throughout the world recently, supporters of the Jewish state find it difficult to agree on the best response to this hate fest. Some suggest emphasizing Israel’s peacemaking efforts, others propose rebranding the country by highlighting its numerous achievements and success stories. Still others advocate reminding the world of “what Zionism is – a movement of Jewish national liberation – and what it isn’t – racist.” Each of these approaches has its merits yet none will do the trick.
Peace seeking and/or prosperity are no proof of domestic benevolence and equality. The most brutal regimes have peacefully coexisted with their neighbors while repressing their own populations; the most prosperous societies have discriminated against vulnerable minorities. South Africa was hardly impoverished and technologically backward; the United States, probably the most successful and affluent nation in recent times was largely segregated not that long ago.
Nor for that matter is the apartheid libel driven by forgetfulness of Zionism’s true nature. It is driven by rejection of Israel’s very existence. No sooner had the dust settled on the Nazi extermination camps than the Arabs and their western champions equated the Jewish victims with their tormentors.
“To the Arabs, indeed Zionism seems as hideous as anything the Nazis conceived in the way of racial expansion at the expense of others,” read a 1945 pamphlet by the Arab League, the representative body of all Arab states. A pamphlet published by the PLO shortly after its creation in 1964 stated: “The Zionist concept of the ‘final solution’ to the ‘Arab problem’ in Palestine, and the Nazi concept of the ‘final solution’ to the ‘Jewish problem’ in Germany, consisted essentially of the same basic ingredient: the elimination of the unwanted human element in question.”
Indeed, it was the Palestinian terror organization that invented the apartheid canard in the mid-1960s, years before Israel’s occupation of the West Bank and Gaza.
This charge, of course, is not only completely false but the inverse of the truth. If apartheid is indeed a crime against humanity, Israel actually is the only apartheid-free state in the Middle East – a state whose Arab population enjoys full equality before the law and more prerogatives than most ethnic minorities in the free world, from the designation of Arabic as an official language to the recognition of non-Jewish religious holidays as legal days of rest.
By contrast, apartheid has been an integral part of the Middle East for over a millennium, and its Arab and Muslim nations continue to legally, politically and socially enforce this discriminatory practice against their hapless minorities.
Why then should an innocent party be under constant pressure to “come clean” while the real culprits are not only left unscathed but also given a worldwide platform to blame others for their own crimes? Rather than engage in incessant apologetics and protestations of innocence, something Jews have been doing for far too long, Israel should adopt a proactive strategy, call a spade a spade and target the real perpetrators of Middle East apartheid: the region’s Arab and Muslim nations.
Arab/Muslim apartheid comes in many forms, and some victims have been subjected to more than one.
• Religious intolerance:
Muslims historically viewed themselves as distinct from, and superior to, all others living under Muslim rule, known as “dhimmis.” They have been loath to give up this privileged status in modern times. Christians, Jews and Baha’is remain second-class citizens throughout the Arab/Muslim world, and even non-ruling Muslim factions have been oppressed by their dominant co-religionists (e.g. Shi’ites in Saudi Arabia, Sunnis in Syria).
• Ethnic inequality:
This historic legacy of intolerance extends well beyond the religious sphere. As longtime imperial masters, Arabs, Turks and Iranians continue to treat long-converted populations, notably Kurds and Berbers, that retained their language, culture and social customs, as inferior.
• Racism:
The Middle East has become the foremost purveyor of anti-Semitic incitement in the world with the medieval blood libel widely circulated alongside a string of modern canards (notably The Protocols of the Elders of Zion) depicting Jews as the source of all evil.
Likewise, Africans of sub-Saharan descent are held in deep contempt, a vestige of the region’s historic role as epicenter of the international slave trade.
• Gender discrimination:
Legal and social discrimination against women is pervasive throughout the Arab-Islamic world, accounting for rampant violence (for example domestic violence or spousal rape are not criminalized) and scores of executions every year, both legal and extra-judicial (i.e. honor killings). Discrimination against homosexuals is even worse.
• Denial of citizenship:
The withholding of citizenship and attendant rights from a large segment of the native-born population is common. Palestinian communities in the Arab states offer the starkest example of this discrimination (in Lebanon, for example, they cannot own property, be employed in many professions, move freely, etc.). The Bidun (stateless peoples) in the Gulf states, and hundreds of thousands of Kurds in Syria have been subjected to similar discrimination.
• Labor inequality:
Mistreatment of foreign workers (especially household servants), ranging from sexual abuse to virtual imprisonment and outright murder, is widely tolerated throughout the Middle East, especially in oil-exporting countries that host large expatriate labor forces.
• Slavery:
The Arabic-speaking countries remain the world’s foremost refuge of slavery, from child and sex trafficking in Saudi Arabia and the Gulf states to actual chattel slavery in Sudan and Mauritania. Indeed, Islamists throughout the Middle East have had no qualms advocating the legalization of slavery.
• Political Oppression:
Many Middle Eastern regimes are little more than elaborate repressive systems aimed at perpetuating apartheid-style domination by a small minority: Alawites in Syria; Tikritis in Saddam’s Iraq; the Saudi royal family; the Hashemite dynasty in Jordan.
Possibly the world’s most arresting anachronism, these endemic abuses have until now escaped scrutiny and condemnation. Western governments have been loath to antagonize their local authoritarian allies, while the educated classes have absolved Middle Easterners of responsibility for their actions in the patronizing tradition of the “white man’s burden,” dismissing regional players as half-witted creatures, too dim to be accountable for their own fate.
It is time to denounce these discriminatory practices and force Arab/Muslim regimes to abide by universally accepted principles of decency and accountability. This will not only expose the hollowness of the Israel delegitimization campaign but will also help promote regional peace and stability.
History has shown that gross and systemic discrimination is a threat not just to the oppressed minorities, but also to the political health of the societies that oppress them. Only when Arab and Muslim societies treat the “other” as equal will the Middle East, and the rest of the Islamic world, be able to transcend its malaise and look forward to a real political and social spring.
The writer is research professor of Middle East and Mediterranean Studies at King’s College London, director of the Middle East Forum (Philadelphia) and author, most recently, of Palestine Betrayed.
New pope hopes for 'renewed collaboration' with Jews
http://www.timesofisrael.com/new-pope-hopes-for-renewed-collaboration-with-jews/
March 14, 2013, 8:42 pm
The newly elected pope expressed hopes to resume collaboration with the Jews, in a letter sent to Rome's chief rabbi on Francis I's first day as the leader of the Roman Catholic Church.
The former archbishop of Buenos Aires, who is known to have good relationships with Jews, was elected to the post by a conclave of cardinals in the Vatican on Wednesday.
Bergoglio, 76, a Jesuit, was the choice of the College of Cardinals following two days of voting in Vatican City. He is the first pope to come from outside Europe — reflecting the changing demographics of Catholics, he comes from Latin America.
"I sincerely hope I can contribute to the progress there has been in relations between Jews and Catholics since the Second Vatican Council in a spirit of renewed collaboration," the pope was quoted by AFP as saying, in reference to a landmark council from the 1960s.
Riccardo Di Segni, the chief rabbi of Rome, embraced the election of Bergoglio, and said: "As far as I have heard and read in the few minutes since he was elected pope, he has shown deep signs of respect and friendship towards the Jews."
"It's a good starting point," Di Segni was quoted by the Religion News Service as saying.
Earlier, President Shimon Peres invited the new pope to visit Israel, asking him to contribute to peace as a spiritual, rather than a political, leader.
"He'll be a welcome guest in the Holy Land, as a man of inspiration who can add to the attempt to bring peace in a stormy area," Peres said during a meeting with the leaders of the Catholic Church in Poland on Thursday. "All people here, without exception, without difference of religion or nationality, will welcome the newly elected pope."
Prime Minister Benjamin Netanyahu also congratulated the new pope, expressing his certainty that "the relationship between Jews and Christians, as well as the relationship between Israel and the Vatican, would continue to be strengthened."
A statement by Israel's Chief Rabbinate on Thursday echoed the amicable tone surrounding the appointment, stating it is positive that cooperation with the newly elected pope would be as positive as it was with the previous two Catholic leaders.
"For the past 12 years there has been a rich and productive dialogue between the Chief Rabbinate of Israel and the Vatican," read the statement issued by the religious authority. Cooperation was close on various important matters, it said, including "forbidding the use of God's name to justify acts of terror, the sanctity of life and the holiness of the family unit."
Stuart Winer and JTA contributed to this report.
--------------
New pope has history of good relations with Jewish community
http://www.timesofisrael.com/new-pope-has-jewish-connections/
March 13, 2013, 11:49 pm 5
JTA – Jorge Mario Bergoglio, the Argentinian cardinal who was elected pope late Wednesday and will take the name Francis I, is said to have a good relationship with Argentinian Jews.
Bergoglio, 76, a Jesuit, was the choice of the College of Cardinals following two days of voting in Vatican City. He is the first pope to come from outside Europe in more than a millennium; reflecting the changing demographics of Catholics, he comes from Latin America.
As archbishop of Buenos Aires, Bergoglio attended Rosh Hashanah services at the Benei Tikva Slijot synagogue in September 2007.
Rabbi David Rosen, the director of interfaith affairs for the American Jewish Committee, told JTA that the new pope is a "warm and sweet and modest man" known in Buenos Aires for doing his own cooking and personally answering his phone.
After the bombing of the AMIA Jewish community center in 1994, he "showed solidarity with the Jewish community," Rosen said.
In 2005, Bergoglio was the first public personality to sign a petition for justice in the AMIA bombing case. He also was one of the signatories on a document called "85 victims, 85 signatures" as part of the bombing's 11th anniversary. In June 2010, he visited the rebuilt AMIA building to talk with Jewish leaders.
"Those who said Benedict was the last pope who would be a pope that lived through the Shoah, or that said there would not be another pope who had a personal connection to the Jewish people, they were wrong," Rosen said.
Soon after the chimney of the Sistine Chapel sent up a puff of white smoke signifying that the cardinals had selected a successor to Pope Benedict XVI, Francis addressed thousands of faithful from the balcony of St. Peter's Baslica.
"Buonasera," he told them, saying "Good evening" in Italian, and thanked his fellow cardinals for going "almost to the ends of the earth" to find him.
Benedict was the first pontiff to step down since 1415.
Israel Singer, the former head of the World Jewish Congress, said he spent time working with Bergoglio when the two were distributing aid to the poor in Buenos Aires in the early 2000s, part of a joint Jewish-Catholic program called Tzedaka.
"We went out to the barrios where Jews and Catholics were suffering togeher," Singer told JTA. "If everyone sat in chairs with handles, he would sit in the one without. He was always looking to be more modest. He's going to find it hard to wear all these uniforms."
Bergoglio also wrote the foreward of a book by Rabbi Sergio Bergman and referred to him as "one of my teachers."
Last November, Bergoglio hosted a Kristallnacht memorial event at the Buenos Aires Metropolitan Cathedral with Rabbi Alejandro Avruj from the NCI-Emanuel World Masorti congregation.
He also has worked with the Latin American Jewish Congress and held meetings with Jewish youth who participate in its New Generations program.
"The Latin American Jewish Congress has had a close relationship with Jorge Bergoglio for several years," Claudio Epelman, executive director of the Latin American Jewish Congress, told JTA. "We know his values and strengths. We have no doubt he will do a great job leading the Catholic Church."
In his visit to the Buenos Aires synagogue, according to the Catholic Zenit news agency, Bergoglio told the congregation that he was there to examine his heart "like a pilgrim, together with you, my elder brothers."
"Today, here in this synagogue, we are made newly aware of the fact that we are a people on a journey and we place ourselves in God's presence," Zenit quoted the then-archbishop as saying. "We must look at him and let him look at us, to examine our heart in his presence and to ask ourselves if we are walking blamelessly."
Renzo Gattegna, the president of the Union of Italian Jewish Communities, offered Italian Jewry's congratualations to the new pope with the "most fervent wishes" that his pontificate could bring "peace and brotherhood to all humanity."
In particular, Gattegna voiced the hope that there would be a continuation "with reciprocal satisfaction" of "the intense course of dialogue that the Jews have always hoped for and that has been also realized through the work of the popes who have led the church in the recent past."
