vrijdag 21 juni 2013

Timmermans balanceert bilateraal in Israel en Palestina (IMO)

 
Timmermans-Netanyahu  Timmermans-Abbas
 

= IMO blog =

Het zal u niet zijn ontgaan: begin deze week was minister Timmermans in Israel en de Palestijnse gebieden. Hij drong aan op vrede en sloot met beide partijen bilaterale overeenkomsten. Daarbij ging hij erg ver om de gelijkwaardigheid te bewaren. Zo bracht hij evenveel tijd door in Israel als in de Palestijnse gebieden, en sloot precies dezelfde overeenkomsten met beide 'landen'. Dat suggereert een gelijkheid die er niet is.

Israel is al 65 jaar een soevereine staat, een democratie waar – op de meeste terreinen – religie en staat gescheiden zijn, er onafhankelijke rechtspraak is, goed functionerende instituties en een levendige vrije pers en dito publiek debat. En, niet te vergeten, Israel heeft een goedlopende economie en hoogwaardige technologie.

De Palestijnen hebben, om verschillende redenen, al deze zaken niet. In de jaren '90 zijn een aantal instituties opgezet maar die kunnen niet functioneren zonder Westerse hulp, net als de gehele Palestijnse Autoriteit. De rechtspraak is gebrekkig, met de doodstraf voor bijvoorbeeld hoogverraad (waaronder ook het verkopen van grond of een huis aan Joden valt). Er is geen vrije pers en er is geen democratie. President Abbas had al lang verkiezingen moeten uitschrijven en dissidente journalisten worden geïntimideerd.

Voor al dit soort zaken sluit het Westen doorgaans zijn ogen, om van de opruiing in de media tegen Israel en Joden en het verheerlijken van geweld nog maar te zwijgen. We willen nou eenmaal zo ontzettend graag geloven dat president Abbas en zijn PA redelijk zijn en een vredesverdrag met hun mogelijk is, mits Israel maar wat toegeeflijker zou zijn en het Westen maar genoeg geld in de Palestijnse gebieden pompt.

Naast de bilaterale afspraken tussen beide landen, kregen de Israelische nederzettingen weer de nodige aandacht in de media. Er werd daarbij tegenstrijdig bericht over de vraag of Nederland al dan niet voor sancties zou stemmen in de EU wanneer Israel de bouwplannen voor het E-1 gebied toch gaat uitvoeren. Zo meldden verschillende media dinsdagnacht dat Timmermans sancties niet uitsluit:

Nederland zal niet tegen Europese sancties tegen Israël stemmen als de Israëlische regering alsnog nederzettingen gaat bouwen op de omstreden locatie E1 ten oosten van Jeruzalem. Minister Frans Timmermans van Buitenlandse Zaken zei dat dinsdag in Jeruzalem na afloop van een dag vol gesprekken met zowel Israëlische als Palestijnse regeringsvertegenwoordigers.

Timmermans voegde er aan toe dat bouwen op E1 ook de bilaterale relaties tussen Nederland en Israël negatief zal beïnvloeden. E1 is het zeer omstreden gebied bij Jeruzalem, waar Israël vorig najaar aankondigde te willen gaan bouwen. Israël kreeg wereldwijde kritiek op de bouwplannen, die nog niet zijn uitgevoerd.

Verdere bouw op die plek zou de Westelijke Jordaanoever uiteindelijk compleet kunnen afsnijden van Oost-Jeruzalem. Dat zou in Palestijnse ogen de hoofdstad van Palestina moeten worden. De Palestijnse topdiplomaat Saeb Erekat noemde het bouwplan in december het definitieve einde van het vredesproces.

Aldus het wat gekleurde bericht dat op diverse sites stond. Erekat beweert wel meer en het einde van het vredesproces is ook al vaak aangekondigd. Dat E-1 (waarvoor al jaren plannen bestaan) de Westbank volledig afsnijdt van Jeruzalem is niet juist; er zou een corridor komen voor Palestijns verkeer.

En terwijl de Volkskrant boven dit bericht als kop zette (op de website): 'Nederland achter sancties als Israel nederzetting bouwt', verscheen nog dezelfde nacht een ander ANP bericht dat meldde dat Nederland EU sancties zal vetoën. Ook dit bericht verscheen op diverse sites waaronder de Volkskrant:

Minister Frans Timmermans van Buitenlandse Zaken zal zijn veto uitspreken over mogelijke EU-sancties tegen Israël mocht dat land nederzettingen gaan bouwen op de omstreden locatie E1 ten oosten van Jeruzalem. Dat liet de bewindsman woensdag desgevraagd weten. (…)

Timmermans vindt het van groot belang dat de Amerikaanse minister John Kerry van Buitenlandse Zaken een kans krijgt om Palestijnen en Israëli's weer om de tafel te krijgen. 'Het initiatief van president Obama en minister Kerry is niet alleen de beste, maar ook de enige optie om het vredesproces weer op gang te krijgen', aldus de minister.

Daaronder dezelfde gekleurde informatie over E-1 en Erekats opmerking.

Het is nobel dat Timmermans Kerry's vredespogingen niet in gevaar wil brengen, maar waarom zei hij een dag eerder nog wat anders? Heeft hij die nacht een belletje van Rutte gekregen, of brachten zijn Israelische gesprekspartners hem op andere gedachten? En waarom melden de media niet even dat hij blijkbaar van gedachten is veranderd? Het is daarbij jammer dat hij niet om meer principiële redenen tegen eenzijdige sancties tegen Israel is, ondanks het feit dat juist president Abbas al jaren weigert om met Netanyahu om de tafel te gaan zitten en hier allerlei voorwaarden aan stelt. Opvallend is ook, of eigenlijk valt dat helaas niet op, dat de nederzettingen en dan concreet een specifiek bouwplan als het enige obstakel worden genoemd, en Timmermans blijft er bij dat wanneer Israel de bouwplannen doorzet, dat de verhoudingen tussen Israel en Nederland zal verstoren.

Als we het gaan hebben over obstakels en als obstakels leiden tot slechtere verhoudingen, dan weet ik nog wel een paar dingen te verzinnen, zoals voornoemde opruiing en verering van zelfmoordterroristen als helden, de rol van de UNRWA en diverse vluchtelingenorganisaties en hoe ook de 'gematigde' PA vasthoudt aan het zogenaamde recht op terugkeer van miljoenen nakomelingen van de vluchtelingen, corruptie binnen de PA, de behandeling van journalisten en minderheden, gebrek aan democratie binnen de PA en binnen Fatah en de PLO, etc. etc. Waarom staart de EU, maar ook Timmermans en de media, zich zo blind op een enkel facet van het conflict?

Kerry zal alleen dan slagen wanneer hij uit dit 'paradigma' stapt en bereid is onbevangen alle obstakels en hun oorzaken te onderzoeken. Daarbij moeten ook heikele punten als de instandhouding van het Palestijnse vluchtelingenprobleem en de aparte behandeling (en definitie) van Palestijnse vluchtelingen ten opzichte van alle andere vluchtelingen aan de orde komen. En als hij daarbij felle kritiek op de PA/PLO/Fatah niet schuwt. Als 'Palestina' mee wil doen als semi-onafhankelijke staat, en op het internationale toneel steeds meer gelijkelijk wordt behandeld als Israel, dan horen daar ook evenredige verantwoordelijkheden bij.

Ratna Pelle

 

Druzen vieren jubileum in Israëlisch leger

 
 
Druzenbevolking van Israël viert veertig jaar dienst in speciale elite infanterie-eenheid in het Israëlische leger.

De Druzenbevolking van Israël viert dat veertig jaar geleden een speciale elite infanterie-eenheid werd opgericht voor leden van deze gemeenschap die dienst namen in het Israëlische leger. Druzen vormen een minderheid in Israël, in 2010 omvatte de gemeenschap zo'n 125.000 man. Veel leden van de gemeenschap bekleden bijzondere functies in de Israëlische maatschappij, zo zijn er ministers, hoogleraren en rechters die uit de Druzengemeenschap afkomstig zijn. Sinds de oprichting van de Joodse staat dienen jonge Druzen in het Israëlische leger waar zij door hun strategische kwaliteiten vaak hoog aanzien genieten. In 1973 is er een speciale elite Druzen infanterie-eenheid opgericht, het Herev Bataljon, belast met de bewaking van de noordelijke grenzen.
 
Ter gelegenheid van het veertig jarig bestaan van dit bataljon hielden leden van de Druzengemeenschap parades en een feestelijke bijeenkomst in het Noorden van het land, daar waar de meeste Druzen wonen. "Ik ben al twee en een half jaar in het Herev Bataljon", verteld een jonge Druzen soldaat. "Dit is een grote gebeurtenis. Alle vertegenwoordigers van het bataljon, de huidige en de vroegere, zijn hier, en het is ontroerend naar hen te luisteren."
 
Ook aanwezig was Sheik Jihad Kablan, een van de eerste militaire leiders van de Israëlische Druzen. Tijdens de Onafhankelijkheidsoorlog in 1948 ging hij persoonlijk huis-aan-huis om jonge Druzen te rekruteren voor de nieuw gevormde strijdkrachten.
 
Bron: israeltoday.nl

 

donderdag 20 juni 2013

Extremistische kolonisten zetten kinderen in bij geweld tegen Palestijnen

 
Er is doorgaans weinig aandacht voor. De gangbare Israel kritische media en bronnen hebben het nooit over hoe Israel tegen Joods terrorisme optreedt, want in hun ogen treedt Israel nauwelijks op. En pro-Israel bronnen hebben het niet graag over Joods terrorisme want dat bestaat in hun ogen niet of verdient in elk geval geen aandacht naast alle negativiteit die er al is rondom Israel. Het is echter een te wijdverbreid verschijnsel om te negeren, en het pro-Israelische The Times of Israel wijdde er onlangs een artikel aan, en dat vind ik toch wel redelijk schokkend. Niet alleen vanwege de schaal waarop vandalisme en bedreigingen vanuit extreemrechtse hoek voorkomen, maar ook hoe slim de vaak nog jonge kinderen de nogal tolerante wetgeving wat dit betreft weet te misbruiken.

Alon described many of the perpetrators of price tag attacks as "quite clever" and said they were very knowledgeable regarding the legal limitations placed on Israeli authorities in terms of questioning minors and of the modus operandi of the security services. "They are very aware of our intelligence abilities. They do not use cellphones. Do not talk. Two people can launch together a terror activity and the day after they won't talk about it anymore. So it is quite hard to get the evidence."

There also has been within the Shin Bet, an organization focused primarily on combating Palestinian terror, a longstanding aversion to tackling Jewish crime and terror. "For many officers in the Shin Bet, being sent to the Jewish brigade is like going into exile," a Shin Bet source told Channel 2′s Uvda program in April.

Dit gaat ook heel ver: 

The author of a pamphlet called Know Your Rights, which instructs suspects on how to behave during a Shin Bet interrogation, Federman also realized that the kryptonite of a covert organization is the light of day. He has instructed his followers to record every conversation with a Shin Bet official and to make the recordings public, the TV program reported. He can point to the houses of informants and he has organized protests outside the homes of Jewish brigade commanders.

Waarom is Federman niet allang opgepakt? Er zijn dus mensen van de veiligheidsdienst bedreigd en overgeplaatst vanwege zijn acties. Het lijkt erop dat Israel harder actie moet ondernemen tegen minderjarige Joodse terroristen, ook al loopt men dan het risico van kindermishandeling te worden beschuldigd.

RP
------------
 
Outwitted by a bunch of 12-year-olds
Why the army and the Shin Bet are proving humiliatingly incapable of putting a stop to the plague of 'price tag' Jewish extremist attacks on Muslim, Christian and Jewish targets
 
June 19, 2013, 6:50 pm
 

Several hours after a "price tag" hate crime was committed on Tuesday, this time in the dovish Arab village of Abu Ghosh, the army officer in charge of the IDF's Central Command described the majority of these types of offenses as terror activities, and said that defense forces were easily able to pinpoint the perpetrators of most attacks but incapable of amassing the sort of evidence necessary to take them to trial.

"Those people [about whom] we have intelligence that they are involved in terror activities, like burning mosques, they do create dangers to stability on the ground, but unfortunately we do not have enough proof to put them behind bars in court," said Maj. Gen. Nitzan Alon at a lecture at the Jerusalem Center for Public Affairs.

Instead, Alon said, despite "a lot of criticism from the people from the settlements," he has issued dozens of administrative orders banning individuals from the West Bank, a measure that he contended had cut the number of mosque burnings from nearly a dozen in 2011 to two or three during the past year, but perhaps has also led to a spate of attacks on other targets in and around Jerusalem and in the villages of the Jordan Valley and the Galilee.

The term "price tag" attack came into existence in the summer of 2008 after settlers who had been evacuated from the outpost of Adei Ad in the Nablus region retaliated against villagers from the village of Burin, cutting telephone wires and vandalizing cars.

Since 2011, there have been upwards of 100 such attacks. Targets have included Palestinian villages, primarily in the northern West Bank; the IDF's Ephraim Brigade headquarters, where vehicles were vandalized and the brigade commander, Col. Ran Cahana, was struck by a rock in December 2011; churches and mosques, including the Latrun Monastery in central Israel, where in September 2012 vandals torched the wooden door to the sanctuary and scrawled the words "Jesus is a monkey" above the entrance; and several attacks aimed at left-leaning Jews, including members of Women of the Wall and Peace Now.

The Jerusalem apartment of Hagit Ofran, the director of Peace Now's settlement watch, has been vandalized three times and the graffiti left in the stairwell and on her car has explicitly threatened her with death.

Over the past month and a half attackers have torched cars and scrawled racist graffiti in the Israeli cities of Afula, Safed, Jerusalem, Um al-Qutuf (in Wadi Ara), the Church of the Dormition in Jerusalem, Jaffa, Sheikh Jarrah, and now the village of Abu-Ghosh.

The quantity of the attacks and the increased range of the attackers led the security cabinet on Sunday to label the perpetrators as belonging to an unlawful organization, a classification that enables the security forces to use additional measures to apprehend the suspects. However, the government stopped short of formally labeling the attacks as acts of terrorism.

Prime Minister Benjamin Netanyahu on Tuesday said the Abu Ghosh attack "goes against Judaism's precepts and against the values of our people and our state."

He promised to act "with full force" against the perpetrators of the crimes and hailed the new classification as the tool necessary to address the problem.

Maj. Gen. Alon was less hopeful. He said of the cabinet decision that he was "not sure that it's very important," and explained why the mighty defense establishment, which has produced no major indictments, has been stymied by what are believed to be ragtag groups of teenage youths behind the attacks, some still shy of their bar mitzvahs.

"I will give you an example," he said in response to a question from The Times of Israel, "of not 'price tag' but what I see as a clear terror attack." Alon described the August 2012 incident in which several youths hurled Molotov cocktails at an easily recognizable Palestinian taxi, injuring six members of the same family from the village of Nahalin.

"We knew after a short inquiry who these guys are," Alon said of the three alleged perpetrators, residents of the settlement of Bat Ayin, aged 12-and-a-half and 12. "We arrest them. They were getting [questioned in a] Shin Bet and police inquiry. They shut up at the inquiry."

He described the suspects as "very well prepared for such an inquiry," and said they refused to cooperate.

"We tried to put pressure on their parents. Or the community. We tried to handle the issue by [using] people from the community of Gush Etzion, which are very normative people, to put pressure on Bat Ayin. And it helps, actually."

Nonetheless, he admitted, "there was not enough evidence to put them on trial."

Alon described many of the perpetrators of price tag attacks as "quite clever" and said they were very knowledgeable regarding the legal limitations placed on Israeli authorities in terms of questioning minors and of the modus operandi of the security services. "They are very aware of our intelligence abilities. They do not use cellphones. Do not talk. Two people can launch together a terror activity and the day after they won't talk about it anymore. So it is quite hard to get the evidence."

There also has been within the Shin Bet, an organization focused primarily on combating Palestinian terror, a longstanding aversion to tackling Jewish crime and terror. "For many officers in the Shin Bet, being sent to the Jewish brigade is like going into exile," a Shin Bet source told Channel 2′s Uvda program in May.

A former commander of the Shin Bet, Carmi Gillon, who headed the agency at the time of the Rabin assassination, said it was "more comfortable" pursuing Arab terrorists and noted, of Israeli prime ministers in general, that, "they don't want to know what you're doing in that [Jewish terror] domain."

In fact, Gillon admitted that the Jewish brigade's work is often so overlooked at the Shin Bet itself that the first time he, as commander of the Shin Bet, heard the codename Champagne, the Shin Bet's moniker for Avishai Raviv — the agent who had been in contact with Yigal Amir before he assassinated prime minister Yitzhak Rabin in 1995 — "was from the mouth of Channel 2 commentator Amnon Abromovitz" shortly after the murder.

The Shin Bet refused a request from The Times of Israel to elaborate on the difficulties it faces in bringing Jewish vandals, arsonists and terrorists to trial.

A former commander of the interrogations division at the organization, however, shed some light on the matter. "Talk to me when you want to talk about Arabs," he told me, effectively illustrating the widespread reluctance.

Additionally, the Uvda program shined a light on the activities of one man, Noam Federman, a resident of the settlement of Kiryat Arba, who has allegedly devoted efforts to aiding the perpetrators of the so-called price tag attacks.

The author of a pamphlet called Know Your Rights, which instructs suspects on how to behave during a Shin Bet interrogation, Federman also realized that the kryptonite of a covert organization is the light of day. He has instructed his followers to record every conversation with a Shin Bet official and to make the recordings public, the TV program reported. He can point to the houses of informants and he has organized protests outside the homes of Jewish brigade commanders.

D, a former Jewish Brigade brigade commander and himself a resident of one of the West Bank settlements, came under such pressure several years ago that then-Shin Bet commander Avi Dichter spent a Shabbat at the officer's house and spoke with the community. Weeks later, however, the man, whose identity is classified by law, was attacked outside his home, and his pregnant wife lightly injured. Dichter eventually transferred him to a different position.

"We did it to D and we did it to A [D's successor as commander of the Jewish Brigade]," Federman said in the Uvda report. "Those who pursue us, will be pursued by us."

 

Fatah waarschuwt de VS om Abbas niet onder druk te zetten

 

Abbas staat onder druk en daar is men verbolgen over. Vandaar dat het Centrale Comite van Fatah de VS nu een stevige waarschuwing geeft:

Following the meeting, the committee affirmed its opposition to "all forms of pressure on [Abbas] and the Palestinian leadership."

A Fatah official who attended the meeting said that Abbas complained that the US administration has been putting heavy pressure on him to return to the talks with Israel unconditionally.

 

The committee vowed its full and firm support for Abbas's demand for a cessation of settlement construction, the release of Palestinian prisoners from Israeli jails and Israeli recognition of the two-state solution on the basis of the pre-1967 lines, before resuming the peace process.

Er is niks vreemds aan dat de Palestijnen, wiens status bij de VN onlangs is verhoogd tot nog net niet lid, de VS op het matje roepen. Vredesbesprekingen zijn okay, zolang de Palestijnen er niet aan hoeven deel te nemen. En druk is uiteraard alleen een geëigend middel om Israel op de knieën te krijgen. Dus Kerry moet eens ophouden met zijn gezeur dat Abbas moet komen praten zonder dat Israel eerst alle Palestijnse eisen heeft ingewilligd. Verschil moet er wezen... 

 

RP

----------

 

Fatah warns US not to pressure PA to resume talks

http://www.jpost.com/Middle-East/Fatah-warns-US-against-exerting-pressure-on-PA-to-resume-peace-talks-unconditionally-317084

By KHALED ABU TOAMEH

06/19/2013 18:31

  

PA calls for pressure on Israel to accept Palestinian preconditions as Kerry set to return to the region next week.

 

The Fatah leadership warned the US administration on Wednesday against exerting pressure on the Palestinian Authority to resume peace talks unconditionally with Israel.

The warning came as US Secretary of State John Kerry prepares to return to the region next week to continue his efforts to revive the stalled peace process.

PA President Mahmoud Abbas on Wednesday briefed members of the Fatah Central Committee on the latest developments surrounding Kerry's efforts.

Following the meeting, the committee affirmed its opposition to "all forms of pressure on [Abbas] and the Palestinian leadership."

A Fatah official who attended the meeting said that Abbas complained that the US administration has been putting heavy pressure on him to return to the talks with Israel unconditionally.

The committee vowed its full and firm support for Abbas's demand for a cessation of settlement construction, the release of Palestinian prisoners from Israeli jails and Israeli recognition of the two-state solution on the basis of the pre-1967 lines, before resuming the peace process.

The Fatah leaders called on Kerry to exert pressure on Israel to "fulfill its obligations" towards agreements signed with the Palestinians in order to resume a "meaningful" peace process.

They also condemned recent statements by Economy and Trade Minister Naftali Bennett, who said that the idea of creating a Palestinian state has come to a dead end.

The Fatah leaders warned that such positions could "completely close the door in the face of American efforts to resume the peace talks."

The Fatah leaders said that in the wake of the Israeli government's policies and actions, the Palestinians "possess all legitimate options in the context of our right to resist the Israeli occupation and get rid of it forever."

Chief PLO negotiator Saeb Erekat claimed on Wednesday that the strategy of the Israeli government was based on "destroying the two-state solution."

Erekat was speaking in Jericho during a meeting with New Zealand Foreign Minister Murray McCully.

He also called on the international community to hold Israel accountable for its policies and to "stop relating to the Israeli government as if it were above the law."

Realiteitsbesef nodig bij onopgeefbare verbondenheid PKN met Israël (IPI)

 
PKN-Israel
 
 

- Door Tjalling. –

De Protestantse Kerk in Nederland (PKN) voelt zich onopgeefbaar verbonden met Israël. De PKN kent echter een veelheid aan meningen. Zo wordt er heel verschillend gedacht over de verhouding Kerk en Israël en over de concrete invulling van die onopgeefbare verbondenheid. Binnen de Protestantse Kerken is er de afgelopen jaren ook veel aandacht gekomen voor de positie van de Palestijnen en met name de Palestijnse Christenen. Hierdoor is de onopgeefbare verbondenheid met Israël behoorlijk onder druk komen te staan. Een oplossing voor dit probleem valt vrijwel niet te realiseren. Het heeft maken met de praktisch onmogelijke wens vanuit de PKN om het verbonden zijn met Israël te willen combineren met verzoening tussen Israël en de Palestijnen. Alleen een helder realiteitsbesef had hierbij kunnen helpen, maar juist daar ontbreekt het aan.

Dick Boer, een Nederlandse theoloog en predikant, heeft tijdens de landelijke ontmoetingsdag voor Kerk en Israël afgelopen 26 maart een indrukwekkende lezing gehouden. Deze lezing is ingekort weergegeven in een katern dat aan de juni-editie van het kwartaalblad Kerk&Israël Onderweg is toegevoegd*. In zijn lezing merkt Dick Boer op, dat de Joden tijdens de ballingschap er naar verlangden terug te keren naar het land waar Jeruzalem ligt.

In de Negentiende eeuw ontstond het Zionisme en maakte van dit verlangen een politiek project. In 1948 werd de staat Israël opgericht, wat volgens Boer wel de concretisering is van de Bijbelse landbelofte, maar geen feit op zichzelf. Het huidige Israël is immers op staatkundige leest geschoeid en land en staat zijn twee verschillende begrippen. Met Israël zou eigenlijk bedoeld moeten zijn een land waarin iedereen op een vreedzame manier kan leven. Een staat kan daarbij eerder een hindernis zijn omdat daarin de één de ander dreigt te gaan overheersen. Met andere woorden, een staatkundige oplossing is niet ideaal.

De oprichting van de staat Israël betekende bijvoorbeeld voor de Palestijnen een catastrofe of wel de Nakba. Boer komt in zijn lezing met een verrassende uitspraak. Het Christendom zou zich volgens hem zo moeten ontwikkelen dat Joden daar niet meer bang voor hoeven te zijn. Zijn conclusie ten slotte was dat de onopgeefbare verbondenheid op een juiste manier zou moeten worden ingevuld. Die zou niet filosemitisch (sympathie voor het Joodse volk of het joodse geloof – T.Tj) horen te zijn, wel het alert leren worden op antisemitisme dat diep in het menselijk collectief onbewuste is opgeslagen. Gelukkig wees Boer hierbij op zeer onjuiste parallellen die gemaakt worden tussen de Nazi's en de huidige staat Israël. Elke vergelijking in die zin is volgens hem onacceptabel en leidt bij Joden weer meer tot gevoelens van onveiligheid ten opzichte van het Christendom.

Ondanks zijn oprechte bevlogenheid laat Dick Boer in zijn boeiende lezing een paar heel ernstige steken vallen. Met zijn bezwaar tegen een staat spreekt hij zichzelf tegen. Omdat Joden in alle andere staten dan Israël werden achtergesteld of zelfs onderdrukt, geldt voor hen ook de noodzaak van een eigen staat. Boer ziet dat niet, of hij wil er geen aandacht aan schenken. Bovendien is de huidige onopgeefbare verbondenheid van De PKN een reactie op de vroegere vervangingstheologie. Die is intussen in de PKN gelukkig passé, maar doemt in een andere vorm weer op binnen het gedachtegoed van Palestijnse Christenen en Sabeel.

Deze laatste groep is sterk georiënteerd op de zogeheten bevrijdingstheologie, die de mensen wil bevrijden van sociale onderdrukking, slavernij, ongelijkheid en economische onrechtvaardigheid. Palestijnse Christenen voelen zich onderdrukt en tekort gedaan door Israël en krijgen van PKN-kaders in toenemende mate de gelegenheid hun stem daarover te laten horen. Naim Ateek, de oprichter van Sabeel, verzet zich zelfs uitdrukkelijk tegen het Joodse karakter van Israël en is daarmee in feite tegen een tweestatenoplossing. Sabeel negeert de problemen die Palestijnse christenen als minderheid tussen de moslims ervaren, en schuift al hun problemen af op Israël. Men maakt daarbij gebruik van antisemitische noties als dat Jezus een Palestijn is. In feite hebben christenen het nergens in het Midden-Oosten zo goed als in Israël, waar zij volledige vrijheid van godsdienst hebben. Sabeel miskent dit volledig. Boer negeert dit gedachtegoed van Sabeel volledig, waardoor de onopgeefbare verbondenheid nog meer onder druk wordt gezet.

Dick Boer had in zijn lezing, zoals gezegd, opvallend weinig oog voor de noodzaak van een Joodse staat. Bovendien stond hij totaal niet stil bij de redenen voor het ontstaan van het Zionisme, zoals bijvoorbeeld de steeds terugkerende pogroms in Rusland waardoor de Joden wel moesten vluchten. Ook noemde hij niet dat Israël, meteen na oprichting, werd aangevallen door verschillende Arabische legers (en door Palestijnse guerrillastrijders). Daarentegen had hij het wel over de in zijn ogen rampzalige gevolgen van de oprichting van de staat Israël voor de Palestijnen, de bezetting van de Westoever vanaf 1967 en het confisqueren van Palestijns bezit.

Hoe goed bedoeld deze lezing ook zal zijn geweest, ze heeft niets opgelost. En dat terwijl de oplossing volgens mij in praktische zin haalbaar kan zijn. In plaats van de gesuggereerde manier om alert te blijven op het antisemitisme wat in het collectieve onderbewustzijn van de mensen is opgeslagen, zou men vanuit de PKN beter kunnen wijzen op elke nieuwe vorm van vervangingstheologie. Het gedachtegoed van Sabeel  is niet waarheidsgetrouw, staat afwijzend tegenover het bestaan van een Joodse staat en kent bovendien een eigentijdse variant van de vervangingstheologie.

De PKN hoort ten opzichte van Palestijnse Christenen daarom haar verantwoordelijkheid te nemen. Dat zou kunnen door de Palestijnen echt de hand te reiken en hen daarbij tegelijk ook attent te maken op het Europese verleden waarin het Christendom een heel kwalijke rol heeft gespeeld. Op die manier kan worden voorkomen dat Palestijnse Christenen in diezelfde sinistere valkuil trappen. De PKN zelf daarentegen moet juist open blijven staan voor de noodzaak van een Joodse staat. Tweeduizend jaar Christendom heeft er immers niet toe geleid dat de Joden zich zonder eigen staat veilig konden voelen. Daar bleek Boer niet helemaal ongevoelig voor toen hij tijdens zijn lezing met die verrassende uitspraak aan kwam zetten. Maar zijn wens om te streven naar een christendom waarvoor de Joden niet meer bang hoeven te zijn is zeker niet haalbaar. Het centrale credo van het Christendom is immers dat Jezus de door God beloofde Messias zou zijn. Dit credo nu juist wordt mondiaal dermate verschillend uitgelegd dat het praktisch gezien onmogelijk is om te kunnen streven naar een soort van `eenheidschristendom' wat echt ongevaarlijk voor de Joden zou zijn.

 

* Het katern is bedoeld als handleiding voor PKN-kerkenraden of gespreksgroepen die zich willen verdiepen in de betekenis van het onopgeefbaar verbonden zijn van de PKN met Israël.


Bronnen:

 

Dries van Agt klaagt over de Muur van Israel (IMO Blog)

 
Dries van Agt in Tweede Kamer
 
 

= IMO Blog =

Soms lijkt de tijd even stil te staan, of achteruit te lopen. Soms lijken we zomaar weer te zijn aanbeland in het tijdperk van de LP's, en horen we een kapotte grammofoonplaat die maar blijft overslaan naar de vorige groef. Dit overkwam me toen ik vorige week van Dries van Agt op TV zag, sprekend in de Tweede Kamer over de Muur. Van Agt zei onder andere:

Het ten deze toepasselijke dwingend internationaal recht is uiteengezet in de uitspraak van het Internationaal Gerechtshof van 9 juli 2004. Wat vooral opvalt is de herhaaldelijk terugkerende benadrukking: "Israel is under an obligation". Israël is verplicht de muur af te breken en de getroffenen schadeloos te stellen. Maar ook wordt gezegd, dat andere landen verplichtingen hebben, vooral staten welke zijn aangesloten bij de Vierde Geneefse Conventie van 1949. Nederland is daarbij aangesloten (Israël zelf trouwens ook). Die aangesloten staten moeten ervoor zorgen dat Israël zich aan die Conventie houdt, staat er in vierkante bewoordingen in. Het internationaal recht gebiedt ons dus actie te ondernemen tegen de vergrijpen die Israël pleegt tegen die Conventie. Het bouwen van de muur is een van die vergrijpen.

Het veronachtzamen van ernstige schendingen van de internationale rechtsorde, terwijl optreden mogelijk zou zijn, is ontrouw aan onze Grondwet. Zolang aan Israël geen strobreed in de weg wordt gelegd, wordt de internationale rechtsorde niet bevorderd maar beschadigd. Onze regering moet in deze zaak actie nemen en ons parlement is gehouden te bewerkstelligen dat zij dit doet.

Fijn dat er naast alle hektiek en veranderingen ook zaken zijn die hetzelfde blijven, zoals de vierkante bewoordingen van meneer Van Agt en zijn ietwat archaïsch taalgebruik. Maar goed, ter zake. Van Agt dus nog maar een keer. Of, in de woorden van een eveneens wat geïrriteerde blogger op de Telegraaf:

Daar is ie weer, Dries van Agt. Met zijn campagne tegen Israël. Nu weer prekend tot het Nederlandse parlement dat ook eens moest horen wie goed en fout is in de wereld.

Wat klopt er niet de redenering, die erop neer komt dat wij onze grondwet schenden als we geen sancties invoeren tegen Israel en alles doen wat binnen ons vermogen ligt om dat land ertoe te zetten die vermaledijde Muur af te breken? In de eerste plaats, maar dat wist u natuurlijk al, is 95% een hek, en in de tweede plaats, maar dat wist u natuurlijk ook al, is de uitspraak van het Internationaal Gerechtshof een advies en geen 'toepasselijk dwingend internationaal recht'. Het is een advies waar nogal wat op valt af te dingen, zoals het feit dat het normaal alleen uitspraak doet bij geschillen tussen twee staten, en Palestina ondanks de recente statusverhoging in de VN nog steeds geen soevereine staat is. In de derde plaats wees het Hof Israels claim van zelfverdediging af omdat het hier niet om geweld van een andere staat ging (een rare redenering, want men erkende 'Palestina' wel als bevoegd om uitgebreid haar bezwaren tegen de 'muur' toe te lichten), en ten vierde is de route van de barrière op diverse trajecten inmiddels aangepast op grond van uitspraken van Israels eigen hooggerechtshof. Ten vijfde heeft de 'muur', los even van de kritiek die je op de route kunt hebben, vele levens gered en er samen met andere veiligheidsmaatregelen voor gezorgd dat honderden zelfmoordaanslagen werden verijdeld. Ten zesde is het absurd te claimen dat alle landen die de Geneefse Conventie hebben ondertekend alle landen die die zouden schenden daar voortdurend op zouden moeten aanspreken en sancties tegen deze landen zouden moeten instellen. Deze conventie, en andere conventies en het internationale recht überhaupt, worden door vele tientallen staten zwaar geschonden, en zelfs nette Westerse democratieën zoals Nederland, Frankrijk en Duitsland gaan niet vrijuit.

Volgens Dries van Agt moet Nederland dus overgaan tot sancties tegen Israel zolang het de 'muur' niet afbreekt. De Palestijnen hoeven uiteraard helemaal niks. Het Palestijnse geweld houdt vanzelf op wanneer Israel ze 'hun rechten' geeft, zo heeft hij vaker verkondigd, en hij toonde in het verleden begrip voor Palestijnse aanslagen en bagatelliseerde ze als wanhoopsdaden van enkelingen. Daarmee heeft hij al lang laten zien zeer slecht van de feiten op de hoogte te zijn, bijvoorbeeld van het feit dat aanslagen op en geweld tegen Israelische burgers door grote groepen Palestijnen worden goedgekeurd en als legitieme 'verzetsvorm' gezien. Ook gaat hij geheel voorbij aan het feit dat veel Palestijnen (en zeker Hamas, maar ook Fatah) menen dat heel Israel bezet Palestina is dat ooit, via de ene of de andere weg, weer Palestijns moet worden. Maar dat wisten we allemaal al, en Van Agt maakt zelf geen geheim van zijn eenzijdige kijk op het conflict.

Hoe reageerde de kamer op dit anti-Israel pleidooi? Wel, grotendeels langs de bekende lijnen: de rechtse partijen waren het er niet mee eens, de linkse reageerden positiever en Timmermans schipperde weer eens:

Minister Timmermans reageerde ook op de petitie van Van Agt. Hij zei dat het kabinet van mening is dat de bouw van de muur illegaal is daar waar die op Palestijns grondgebied is, danwel wordt gebouwd. (…)
Hij zei dat het voor de Israëlische premier Netanyahu en de Palestijnse leider Abbas waarschijnlijk de laatste kans is om tot een tweestatenoplossing te komen. Sancties tegen Israël brengen vrede tussen beide partijen niet dichterbij, meent Timmermans. 'Nu het roer omgooien' zou volgens hem in de weg staan van pogingen van de Verenigde Staten om Israël en de Palestijnen weer om tafel te krijgen.

Dat is natuurlijk correct, maar er zijn ook meer principiële redenen om sancties tegen Israel af te wijzen. Kamerlid en buitenlandwoordvoerder Desiree Bonis stapte overigens, mede vanwege het in haar ogen te softe standpunt van haar partij over Israel, op. Jammer dat voor veel mensen linkse en solidaire politiek gelijk staat aan het veroordelen van alleen Israel, en een volkomen blindheid voor Palestijns radikalisme en de veiligheidsproblemen van Israel. Maar ook het CDA stelt teleur, en van die partij komt dat eigenlijk meer als een verrassing. Zo dienden de Kamerleden Van der Staaij, Voordewind en Van Roon de volgende motie in:

Gewijzigde motie van het lid Van der Staaij, SGP, c.s.

De Kamer,
Gehoord de beraadslaging,
Constaterende, dat het Israëlische veiligheidshek voor de Israëlische regering een belangrijk defensief instrument vormt om de veiligheid van haar burgers te kunnen waarborgen;

Overwegende, dat het tracé van dit hek meermalen onderworpen is geweest aan het oordeel van het Israëlisch gerechtshof en dat dit Hof heeft uitgemaakt dat er evenwicht moet bestaan tussen de legitieme veiligheidsbehoeften en de belangen van de plaatselijke Palestijnse bevolking;

Voorts overwegende, dat de uitspraken van genoemd gerechtshof geleid hebben tot concrete aanpassingen van het tracé van het hek;

Voorts nader overwegende, dat in de huidige omstandigheden er alle reden is om in te zetten op een politieke oplossing van het Palestijns-Israëlische conflict;

Spreekt uit dat het Israëlische veiligheidshek – als belangrijk defensief instrument om de veiligheid van burgers te beschermen – geen reden vormt om (internationale) sancties jegens Israël te treffen

En gaat over tot de orde van de dag.

Van der Staaij
De Roon
Voordewind

Een keurig nette motie die beknopt en helder aangeeft waarom sancties niet op zijn plaats zijn. Het CDA steunde de motie echter niet, waardoor die, met de stemmen van de VVD fractie erbij, op 64 stemmen bleef steken. "86 Kamerleden sluiten sancties richting Israël vanwege de veiligheidsmuur niet uit", zo concludeert DDS correct. Dat is eigenlijk redelijk schokkend. Je kunt kritiek hebben op de route van de barrière, en ik heb zelf vooral kritiek op het feit dat Israel wel erg traag is met het gehoor geven aan de uitspraken van het eigen hooggerechtshof, maar je kunt je ergere dingen voorstellen om sancties voor in te stellen. Het is een zwaar middel dat we niet bij iedere onenigheid met iedere staat van stal halen, en dat door getroffen landen doorgaans hoog wordt opgenomen. Tegen Israel loopt bovendien al van alles: de etikettering, die daar ook niet bepaald goed is gevallen, eindeloze kritiek op de nederzettingen en huisuitzettingen in Oost-Jeruzalem, op grond van informatie van zeer eenzijdige pro-Palestijnse organisaties, EU beleid om tegen de Oslo Akkoorden in de Palestijnen te steunen bij bouwen in de zogenaamde C-gebieden, en natuurlijk de statusverhoging van de Palestijnen in de VN onlangs. Israel heeft dus al genoeg te verstouwen, waar nauwelijks kritisch beleid tegenover de Palestijnen tegenover staat. Waarom dan staan maar liefst 86 parlementsleden hier niet onwelwillend tegenover?? De Telegraaf meldt:

D66 wil de betrekkingen met Israël niet intensiveren, terwijl SP en GroenLinks voor sancties zijn. Opvallend was dat het CDA dat ook niet uitsluit. Als Israël een levensvatbare Palestijnse staat onmogelijk maakt, kan het EU-associatieverdrag met Israël worden opgezegd, zei CDA-Kamerlid Pieter Omtzigt. 

De EU heeft associatieverdragen met verschillende landen rond de Middellandse Zee, waar het, dat is geen nieuws natuurlijk, met de mensenrechten niet allemaal even goed gesteld is. Toch hoor je niemand over het opzeggen van het associatieverdrag met Libanon (waar een gewapende militie ongekend veel macht heeft en sektarisch geweld geregeld voorkomt) of Egypte (waar de situatie steeds verder achteruit holt en geweld tegen christenen geregeld oplaait) of Marokko (dat sinds 1975 de West Sahara bezet houdt en er een duizenden kilometers lange muur heeft gebouwd) of zelfs Turkije waar de Koerden het al decennia zwaar te verduren hebben, tientallen journalisten in de bak zitten en vrijheid van meningsuiting niet echt bestaat), etc. Deze eenzijdigheid wordt altijd gelaakt door de partijen die welwillend tegenover Israel staan en ontkend of als irrelevant afgedaan door de critici. Toch lijkt het me reëel en geloofwaardig om een zo eenduidig en consequent mogelijk buitenland beleid te voeren, waarin eenzelfde soort verdrag met verschillende landen in vergelijkbare situaties wordt aangewend om landen onder druk te zetten.

Omtzigt heeft natuurlijk gelijk dat het blijven bouwen in de nederzettingen een oplossing niet dichterbij brengt. Zonder echter de vele Palestijnse acties en eisen die een tweestatenoplossing in de weg staan ook te benoemen, te veroordelen en daar sancties aan te verbinden, kan opschorten van het associatieverdrag met Israel (of het steeds dreigen daarmee) slechts worden uitgelegd als selectief anti-Israel beleid. Terwijl minister Timmermans er alles aan doet om de schijn te vermijden dat de staat Israel wordt voorgetrokken op de Palestijnse Autoriteit (ondanks het feit dat beide nou eenmaal geen gelijkwaardige partners zijn voor Nederland en de PA überhaupt geen staat is) zou een wat gelijkere omgang wat betreft het uiten van onze kritiek zeker op zijn plaats zijn.

Ratna Pelle

 

woensdag 19 juni 2013

Hier hoor je Dries van Agt nooit over

 

Daar is-ie weer. Dat deja-vu gevoel bekroop mij ook toen ik de beelden op TV zag en datzelfde hoogdravende taalgebruik weer hoorde. Zijn argumenten zijn hetzelfde, zijn selectieve verontwaardiging is hetzelfde, zijn woede is hetzelfde en de thematiek is hetzelfde. De tijd lijkt stil te staan. Wat wel veranderd is, en daar zal Van Agt blij mee zijn, is de houding van het CDA, dat steeds meer zijn kant lijkt op te schuiven waar het Israel betreft. 

 

RP

---------- 

 

Hier hoor je Dries van Agt nooit over

Zie: http://eservice-data.solidam.com.s3-website-us-east-1.amazonaws.com/publication/telegraaf/native-app/issue/2013/06/14/0002/public/frame/4ae70175e1e214345c58a6c60be722e5f2125a31.html

Palestijnse enquête: weinig vertrouwen in PA-leiderschap

 
Wel is opmerkelijk dat uit de peiling blijkt dat een steeds groter wordend gedeelte van de Palestijnen niet meer gelooft in een verzoening tussen Hamas en Fatach. De PA zal hierdoor een steeds zwakkere onderhandelingspartner worden voor vredesonderhandelingen met Israel.
Een curieuze conclusie in onderstaand bericht. Zou de PA na verzoening met Hamas een sterkere onderhandelingspositie hebben? Israel zou terecht weigeren met zo'n verzoeningskabinet waarvan Hamas deel uitmaakt te onderhandelen. Alleen de dreiging dat Fatah zich, bij uitblijven van onderhandelingen c.q. resultaten daarvan, met Hamas zou verzoenen, oefent wat druk uit op de Israeli's die een vredesakkoord willen. Hardliners in Israel die een akkoord eigenlijk helemaal niet zien zitten, hopen wellicht juist op die verzoening als excuus om niet te hoeven onderhandelen. Die zwakkere onderhandelingspositie zit dus wellicht iets in, maar ik vraag me af of de schrijver die zo analyseert...
 
Wouter
_______________

 

Palestijnse enquête: weinig vertrouwen in PA-leiderschap

http://www.cidi.nl/palestijnse-enquete-weinig-vertrouwen-in-paleiderschap/ 

 

IN ISRAEL / DOOR MIKE DURAND / OP 17/06/2013 OM 13:39 

 

De helft van de Palestijnen in de Gazastrook en de Westbank zijn van mening dat het leiderschap van de PA faalt. Dit blijkt uit een in juni gehouden enquête onder de bevolking van de Palestijnse gebieden. Directeur Dr. Shikaki van het Palestijnse Centrum voor Beleid en Onderzoek (PSR) maakte de resultaten van het onderzoek maandag 17 juni bekend. Uit de enquête blijkt verder dat een meerderheid van de Palestijnen de benoeming van Rami al-Hamdallah als nieuwe minister-president steunt. Vier op de tien Palestijnen (40 procent) is van mening dat de PA een last is geworden voor de mensen en slechts drie op te tien ondervraagden dachten positief over de PA.

 

Het onderzoek van PSR over het tweede kwartaal van 2013 in de Gazastrook en de Westbank werd gehouden tussen 13 en 14 juni 2013 en afgenomen bij 1270 volwassenen op willekeurig gekozen locaties. De foutenmarge bedraagt drie procent. Dit is een interessante periode omdat Salam Fayyad in die tijd is afgetreden als premier. Directe aanleiding zou het ontslag van de minister van Financiën zijn geweest, die veel kritiek had gekregen vanwege de financiële crisis op de Westbank. Fayyad, een econoom die ooit voor het IMF werkte, genoot veel steun bij de westerse sponsors van de PA. In de periode waarin de enquête werd gehouden werd Rami al-Hamdallah, de rector van de Al Najah Universiteit, geïnstalleerd als Fayyads opvolger. Ook herkoos in de Gazastrook Hamas in deze periode Khaled Meshal als hoofd van het politbureau en bleef de formatie van een Palestijns verzoeningskabinet uit.

 

Uit de opiniepeiling blijkt dat tweederde van de Palestijnen achter het aftreden van Salam Fayyad staat. Zijn opvolger al-Hamdallah wordt door een meerderheid gesteund. Ruim de helft van de ondervraagden is de mening toegedaan dat het leiderschap van de PA faalt, mede door de onenigheid tussen Hamas en Fatach. Ook de verslechterende economische ontwikkelingen in de Westbank onder PA-bewind dragen bij aan de negatieve kijk op het PA-leiderschap. Wel is opmerkelijk dat uit de peiling blijkt dat een steeds groter wordend gedeelte van de Palestijnen niet meer gelooft in een verzoening tussen Hamas en Fatach. De PA zal hierdoor een steeds zwakkere onderhandelingspartner worden voor vredesonderhandelingen met Israel. Hamas blijft zich verzetten tegen alle getekende verdragen tussen de PLO en Israel. 

 

Lees ook:
PSR – Survey Research Unit: Poll No. 48

 

CDA laat Israël vallen als een baksteen

 

Het CDA stelt zich steeds kritischer op tegenover Israel. Door niet voor een motie van de kamerleden Van der Staaij, De Roon en Voordewind te stemmen behaalde deze geen meerderheid in de Tweede Kamer. Daarmee heeft de Kamer zich niet tegen sancties tegen Israel vanwege de afscheidingsbarriere uitgesproken. Jammer, want dergelijke eenzijdig opgelegde sancties komen het vredesproces uiteraard niet ten goede. Nederland lijkt zich zo steeds partijdiger op te stellen. Ik wil er ten overvloede op wijzen dat ca. 95% van de barriere geen muur is maar een hek en dat de route al meermaals is aangepast om de Palestijnen tegemoet te komen. Hij zou wellicht nog verder aangepast kunnen of zelfs moeten worden, maar daarvoor heeft Israel geen sancties nodig. Vertrouwen dat men fair beoordeeld en bejegend wordt vanuit de internationale gemeenschap is de beste remedie tegen het sterker wordende nationalisme en een houding van 'we staan er toch alleen voor dus laat de rest van de wereld maar lullen'. 

 

RP

--------- 

 

CDA laat Israël vallen als een baksteen

http://www.dagelijksestandaard.nl/2013/06/cda-laat-isra-l-vallen-als-een-baksteen

Geplaatst door Herman Meijer op 15 juni, 2013 - 09:00

Dries van Agt (CDA) is geen grote vriend van Israël, dat weet iedereen. Het CDA bekende bij een motie deze week ook kleur; het CDA heeft Israël de rug toegekeerd.

Van de week schreef ik al een artikel op deze site over het bezoek van Dries van Agt aan de Tweede Kamer. Deze woordkunstenaar en oud-premier van Nederland kwam daar als initiatiefnemer van het burgerinitiatief 'Sloop de muur'. En met 'de muur' doelde deze oud-CDA'er niet op de Berlijnse muur, maar op de veiligheidsmuur van Israël. Al bestaat deze muur voor 95% uit een hekwerk. Het hele artikel over Dries van Agt en dat burgerinitiatief vindt u hier

Dit initiatief was voor Kees van der Staaij (SGP) de reden om in de pen te klimmen en een motie te schrijven. Dries van Agt wil namelijk dat Nederland sancties onderneemt tegen Israël, als Israël die muur niet afbreekt. De motie van Van der Staaij riep de Tweede Kamer dan ook op om (internationale) sancties tegen Israël, indien het de muur niet sloopt, uit te sluiten. De hele motie van Van der Staaij, die ook werd ondertekend door Voordewind (CU) en De Roon (PVV), ziet u hieronder staan.

Burgerinitiatief Sloop de muur, 12-6-2013

Gewijzigde motie van het lid Van der Staaij, SGP, c.s.

De Kamer, 
Gehoord de beraadslaging, 
Constaterende, dat het Israëlische veiligheidshek voor de Israëlische regering een belangrijk defensief instrument vormt om de veiligheid van haar burgers te kunnen waarborgen;

Overwegende, dat het tracé van dit hek meermalen onderworpen is geweest aan het oordeel van het Israëlisch gerechtshof en dat dit Hof heeft uitgemaakt dat er evenwicht moet bestaan tussen de legitieme veiligheidsbehoeften en de belangen van de plaatselijke Palestijnse bevolking;

Voorts overwegende, dat de uitspraken van genoemd gerechtshof geleid hebben tot concrete aanpassingen van het tracé van het hek;

Voorts nader overwegende, dat in de huidige omstandigheden er alle reden is om in te zetten op een politieke oplossing van het Palestijns-Israëlische conflict;

Spreekt uit dat het Israëlische veiligheidshek – als belangrijk defensief instrument om de veiligheid van burgers te beschermen – geen reden vormt om (internationale) sancties jegens Israël te treffen

En gaat over tot de orde van de dag.

Van der Staaij 
De Roon 
Voordewind

Een schitterende motie. Voor velen in de Tweede Kamer natuurlijk veel te Israëlvriendelijk, dus de kans dat de motie unaniem zou worden aangenomen, was helaas klein. Met partijen als de VVD, de PVV, het CDA, de CU en natuurlijk de SGP is er een krappe meerderheid in ons parlement. Bovengenoemde partijen hebben al jaren een positieve houding ten opzichte van Israël, dus deze 'Israëlcoalitie' (niet te verwarren met de Kunduz-partijen) levert 77 zetels.

Tot voor kort. Afgelopen week kwam er een kink in de kabel. Het CDA haakte af. Ik zie u in gedachten even met de ogen knipperen, als één partij in het verleden pro-Israël was, is het het CDA wel. Het CDA steunde dit keer de motie echter niet, meneer Omtzigt van het CDA haakte af en de motie werd verworpen. Slechts 64 Kamerleden stemden voor de motie Van der Staaij. 86 Kamerleden sluiten sancties richting Israël vanwege de veiligheidsmuur niet uit.

Draaikonten
Daarmee maakt het CDA een onbegrijpelijk draai. Dankzij het CDA kan Timmermans straks vrolijk producten van rond de veiligheidsmuur gaan labelen, ik verzin maar iets geks, je weet het nooit. Gelukkig zit de VVD nog in de regering (in deze meen ik dat).

Zeer teleurstellend van de christen-democraten. Laten we hopen dat deze draai eenmalig is en geen koerswijziging rond Israël van het CDA betekent. Laten we het hopen.

Je weet het nooit met draaikonten (vrij naar Jan Peter Balkenende, CDA).

U kunt mij ook volgen op twitter onder de naam @MeijerHerman

 

dinsdag 18 juni 2013

Nederland initieerde geheime vredesbesprekingen Israël en Palestijnen

 

Dat hebben ze goed geheim weten te houden, want ook wij wisten nergens van J 

 

Nadat de besprekingen in Jordanië tussen Israel en de Palestijnen over het hervatten van het vredesoverleg spaak liepen begin 2012, blijkt Nederland het stokje in het diepste geheim te hebben overgenomen. In maart dit jaar heeft men de inspanningen gestaakt om het nieuwe Amerikaanse initiatief niet voor de voeten te lopen.

 

Opvallend is dat twee VVD prominenten, waaronder voormalig minister van buitenlandse zaken Rosenthal, genoemd worden als hoofdrolspelers hierin. Opvallend, want zeker Rosenthal werd er veelvuldig van beticht een hardliner te zijn die eenzijdig achter Israel staat. Opvallend ook omdat de linkse partijen het vaak doen voorkomen alsof zij de hardste voorvechters voor vrede zijn en vinden dat Nederland meer moet doen om vrede te bewerkstelligen. In feite roepen zij echter vooral op tot meer druk op Israel, en dat werkt juist averechts omdat het nationalistische tendenzen in Israel versterkt.

 

Het is nobel dat Nederland zich op deze manier heeft ingezet (men stopte met dit initiatief toen Kerry het overnam), maar zolang niks aan de kernproblemen wordt gedaan is de kans op slagen klein. Daar loopt Kerry nu ook tegenaan. NRC bericht

Volgens Nederlandse bronnen bleven Abbas en Netanyahu het hele afgelopen jaar om elkaar heen draaien. Ze stelden allebei voorwaarden waarvan ze wisten dat de tegenpartij daar niet mee in zou stemmen. Desondanks hield Nederland de contacten gaande, in afwachting van een beter moment.

Volgens diverse berichten in o.a. The Jerusalem Post en The Times of Israel stellen de Palestijnen inderdaad steeds voorwaarden (een bevriezing van de bouw in de nederzettingen inclusief Oost Jeruzalem, erkenning van de pre-1967 wapenstilstandslijnen als toekomstige grens en vrijlating van gevangenen) terwijl Israel zonder voorwaarden vooraf wil gaan praten. 

 

Ook de onderhandelingen in Jordanië liepen op niets uit omdat de Palestijnen voorwaarden stelden en ze afkapten toen die niet werden ingewilligd. Zie hiervoor ook Haaretz

 

RP

----------

 

Nederland initieerde geheime vredesoperatie Israël en Palestina 

 

maandag 17 juni 2013

Hans Knoop op pad in Israël (vanaf 30 juni 2013 bij omroep Max)

 
Dit kan een heel aardig programma worden. Hans Knoop is kritisch naar het beleid van Israel en soms kort door de bocht tegenover mensen (uit beide kampen) die zijn standpunten niet delen, maar dat kan heel interessante discussies opleveren.
 
Wouter
___________
 
 
Hans Knoop op pad in Israël voor Nederlandse televisie vanaf zondag 30 juni
 
Vrijdag 14 Juni 2013 1:57

De in ons land wonende journalist Hans Knoop heeft voor de Nederlandse omroep MAX samen met Frits Barend zes Nederlandse gasten ontvangen in Israël. Knoop, schrijft ook regelmatig bijdragen voor Joods Actueel.
Deze bijzondere ontmoetingen zijn wekelijks te zien op Nederland 2 in het programma Israël 65 jaar geliefd en gehaat! De eerste uitzendig komt op de buis op zondagavond  30 juni.

De  gasten  zijn achtereenvolgend TV-presentator  Humberto  Tan,  oud-commandant  der strijdkrachten,  generaal  Peter  van  Uhm  (hij verloor  zijn  zoon  in  Afghanistan),  Jordi  Cruyff  (hij werd  landskampioen  bij  Maccabi Tel  Aviv),  Arabiste en oud-diplomate Petra Stienen, Prof. dr. Geert Jan Knoops, advocaat en hoogleraar internationaal strafrecht aan de Universiteit Utrecht en acteur Huub Stapel.

In elke aflevering staat dus één gast centraal. Zij ontmoeten een vakgenoot in Israël. Zo komt prof. Geert Jan Knoops in gesprek met de oud-president van het hooggerechtshof Aharon Barak terwijl generaal Van Uhm Prof. Kasher ontmoet, de man die de ethische code voor het Israëlische leger heeft geformuleerd.

De alles omvattende vraag in de uitzending is of Israël nu echt het kwaad van de wereld representeert of niet

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Israël 65 jaar, geliefd en gehaat

Aangepast persbericht - aangepast tijdstip

http://www.deperslijst.com/persberichten/4704/aangepast-persbericht-aangepast-tijdstip-isra%C3%ABl-65-jaar-geliefd-en-gehaat.html

Oud-Commandant der Strijdkrachten van Uhm in eerste aflevering nieuwe programma

Ter gelegenheid van het 65-jarig bestaan van de staat Israël zendt MAX vanaf zondag 30 juni zes weken lang het nieuwe programma Israël 65 jaar, geliefd en gehaat uit op 18.55 uur op NED 2. Journalisten Frits Barend en Hans Knoop reizen samen met hun bijzondere gasten af naar verschillende plekken in Israël en laten hen kennismaken met Israëlische collega's. Samen stellen ze zichzelf en de kijker telkens de vraag waarom de Joodse staat de laatste jaren meer gehaat dan geliefd is.

Frits Barend: "We hebben de gasten vrijgelaten in wie zij wilden ontmoeten. We gaan geen kritische benadering uit de weg. Zo ontmoet Petra Stienen één van de meest gehate en anti-Israëlische politici in Israël. Juist onze gasten stellen zeer kritische vragen."
Hans Knoop (werkte enkele jaren als correspondent in Israël): "Israëli's zijn zelf doorgaans zeer kritisch over hun land. De Israëlische pers en gezagsdragers zijn vaak kritischer dan menig westers journalist of politicus, zoals ook blijkt uit onze reportages."

Van Uhm
In de eerste aflevering op 30 juni is voormalig Commandant der Strijdkrachten generaal Peter van Uhm te gast. Samen met Frits Barend en Hans Knoop reist hij af naar de Golan Hoogvlakte om het strategisch belang te benadrukken. Uitkijkend over de vlakte is het kanonvuur uit Syrië hoorbaar. Ook bezoekt Van Uhm het indrukwekkende Fort Latrun. Dit fort beheerste jarenlang de toegangsweg vanaf de kust naar Jeruzalem. Inmiddels is dit fort een herdenkingsplek en museum. Van Uhm heeft daar een emotionele ontmoeting met ethicus en filosoof Asa Kasher. Zijn zoon overleed tijdens militaire dienstplicht bij een noodlottig ongeval. Samen leggen ze een krans bij de herdenkingsmuur waar de naam van Kashers zoon staat gegrafeerd.

Overige gasten
De overige gasten zijn presentator en journalist Humberto Tan, advocaat en mensenrechten specialist Geert Jan Knoops, technisch directeur Jordi Cruijff, hij werd met voetbalclub Maccabi Tel Aviv kampioen van Israël, Arabiste Petra Stienen en acteur Huub Stapel.

MAX: Israël 65 jaar, geliefd en gehaat
Vanaf zondag 30 juni om 18.55 uur op NED 2, zes afleveringen www.omroepmax.nl