Terreur in de straten (IMO)

 

Twee gewonden in Jeruzalem, 12 oktober 2015

 

 

Terreur in de straten

http://www.israel-palestina.info/actueel/2015/11/28/terreur-in-de-straten/

 

= IMO Blog =  

 

Het komt nauwelijks meer op het nieuws, maar dagelijks vinden er in Israel steekincidenten plaats, of wordt zo’n incident, vaak op het allerlaatst, verijdeld. In twee maanden tijd waren er bijna 60 aanvallen met messen, 67 waarbij stenen werden gegooid, 13 waarbij auto’s op onschuldige burgers inreden en 7 schietincidenten (cijfers van 25 november). Daarbij werden 22 mensen gedood en meer dan 200 raakten gewond. Het Israelische Rode Kruis, Magen David Adom, meldt:

 

MDA forces treated a total of 203 wounded victims from car, stabbing and shooting attacks, including 21 seriously wounded, five moderately to seriously wounded, 28 moderately wounded, three lightly to moderately wounded, and 146 lightly wounded victims.

Daarnaast zijn veel aanslagen verijdeld, en zijn veel aanvallers snel uitgeschakeld voordat zij meer doden en gewonden konden maken. Laatst las ik dat iemand in Israel zijn leven riskeerde om de aanvaller te stoppen. Hij voorkwam dat die een synagoge binnendrong om meer mensen te doden:

Earlier today I received a text message from my best friend who said: Her brother has been stabbed in the Panorama Building in Tel Aviv while trying to stop a terrorist who killed two Jews and tried to enter a synagogue and kill more.
David was stabbed in the neck and other parts of his body luckily the stabber missed the main arteries. After intense struggle his cousin managed to kick the knife out of the terrorist’s hand and tie him with a belt until police arrived. He was rushed to Ichilov hospital in critical condition.
Pray for his speedy recovery!

 

Dit gebeurt vaker, en zonder zoveel moedige mensen en ook bewapende mensen in de buurt zouden er een veelvoud aan slachtoffers zijn gevallen. Het spreekt voor zich dat dit alles een zware wissel trekt op het dagelijkse leven in Israel. Iedereen kent mensen die zijn gedood door terreuraanvallen of in het leger, vaak beide, en is zelf soms (bijna) slachtoffer geweest. Wat ons zo schokte bij de aanslagen in Parijs van eerder deze maand (het kan ons allemaal overkomen, wat als ik daar toevallig op dat moment was, of mijn beste vriend?) is in Israel al decennia realiteit. En wat in Brussel gebeurde, waar het openbare leven een paar dagen stil lag omdat men op zoek was naar een voortvluchtige terrorist, evenzeer, en soms voor langere tijd. Israel heeft gelukkig betere inlichtingen dan België, en niet te maken met soms gebrekkige communicatie tussen de veiligheidsdiensten in verschillende landen, anders kon daar nooit een kind naar school en zou er geen tram meer rijden in Jeruzalem. Israeli’s zijn min of meer gewend geraakt aan deze toestand, en leven hun leven, waarbij er een grote bereidheid is om zich op te offeren voor de bestrijding van terreur. Burgers doen dat, maar ook het vele veiligheidspersoneel dat gewapend rondloopt.

Israel wordt vaak fel bekritiseerd om haar anti-terreur maatregelen. Het land zou sowieso te militaristisch zijn en geweld zou nooit de oplossing zijn en terreur niet kunnen verslaan, omdat we daarmee de ‘echte’ oorzaken niet aanpakken. Ondertussen weet Israel redelijk te overleven met een dreigingsniveau waarvoor in Brussel het hele openbare leven werd platgelegd. In Israel lopen continu potentiële terroristen rond. Bijna de helft van de Palestijnen staat volgens een recente peiling achter het gebruik van geweld waaronder messen, en vanuit Oost Jeruzalem kunnen Arabieren probleemloos naar het Joodse deel van de stad, en van daaruit verder Israel in. Tussen de honderdduizenden Arabieren in Jeruzalem lopen er genoeg rond die hiertoe bereid zijn; vandaar ook de vele aanvallen in Jeruzalem. Met goede inlichtingen, een grote alertheid van het publiek en relatief veel bewakers en soldaten op straat weet men het aantal slachtoffers dat terroristen proberen te maken redelijk te beperken. Dit heeft de onbedoelde bijwerking dat er buiten Israel weinig oog en begrip is voor de ernst van de situatie. De media negeren de huidige ‘messenintifada’ grotendeels en als er al over wordt bericht dan worden gedode Palestijnse daders vaak als eerste slachtoffer genoemd en pas later vermeld dat er eerst Israeli’s werden neergestoken.

 

Bij geweld in Israel roepen we  al snel dat beide partijen moeten ophouden en dat tegengeweld nooit de oplossing is. Ook is er vaak scepsis over het doodschieten van de daders. De daders zouden moeten worden berecht, en hooguit in de benen geschoten, als het echt niet anders kan. Ik weet niet zeker hoe diezelfde mensen denken over de daders in Parijs, en of die ook beter berecht hadden kunnen worden, maar ik heb zo’n vermoeden dat het dan opeens iets anders ligt. Ook de media behandelen terreur in Israel en terreur in Europa als twee volstrekt verschillende zaken. Hoewel ook bij terreur in Europa de artikelen je om de oren vliegen waarin de daders ook als slachtoffers worden gezien (uitzichtloze situatie in de banlieus, discriminatie, armoede etc. etc.) is er nauwelijks discussie over het feit dat het om terrorisme gaat. Op genuanceerde toon wordt gepraat over hoe we radikalisering onder moslimjongeren in achterstandswijken kunnen tegengaan, sneller opmerken, de netwerken van deze jongeren beter in de gaten houden etc. Er is daarbij ook erg veel aandacht voor de dreiging en voor wat dit voor ons dagelijks leven betekent. En de behoefte aan ‘wraak’, aan militaire actie tegen IS, wordt niet veroordeeld zoals bij Israel altijd het geval is. Wederom wordt op redelijk genuanceerde toon gepraat over of en hoe IS te verslaan is, zonder dat Frankrijk, dat begrijpelijkerwijze IS nu hard wil aanpakken, in de beklaagdenbank wordt gezet.

Hoe anders is dat bij Israel. Israelische tegenmaatregelen worden altijd, zonder uitzondering, veroordeeld als averechts en leidend tot meer geweld. Alle nuance is weg. Voor ‘geradikaliseerde Palestijnen’ (ca. 50% of nog meer) is geen aandacht. Zij strijden tegen de bezetting en hun terrorisme wordt daarom gezien als geweld dat nou eenmaal bij het conflict hoort. En daarbij leidt meer geweld van een partij bijna automatisch tot meer geweld van de ander, waarbij vooral Israel als de ‘sterkere partij’ de wijste moet zijn en geweld met concessies in plaats van tegengeweld moet beantwoorden.

In werkelijkheid zijn de verschillen niet zo groot. Natuurlijk, Israel en de Palestijnen hebben een territoriaal conflict, wat bij ons geen rol speelt bij terrorisme. De Arabieren in Palestina maar ook de omliggende landen zagen Israel vanaf het begin niet zitten en hebben zich vanaf het begin tegen de vestiging van Joden en de stichting van de staat gekeerd, vaak met grof geweld. Daarom is het ook twijfelachtig in hoeverre meer concessies zouden helpen, omdat die per definitie nooit ver genoeg kunnen gaan.

Er is echter een grote overeenkomst tussen islamitisch gefundeerd terrorisme in Europa, in Afrika en in het Midden-Oosten. De ideologie van waaruit de aanslagen worden gepleegd, een extreme vorm van de islam waarbij de rest van de wereld moet worden onderworpen, is vaak nagenoeg gelijk. Soms worden daar lokale punten of eisen aan toegevoegd, of wil men zich wreken voor eerdere aanvallen op de eigen groep. Ook het doel en de methode vertonen veel overeenkomsten: door angst en terreur te zaaien onder de bevolking wil men een politiek doel bereiken, de vijand verzwakken, tot concessies bewegen. Die concessies kunnen op het eerste gezicht redelijk lijken: het Westen moet zich niet meer met het Midden-Oosten bemoeien en er zijn belangen najagen, de Palestijnen hebben recht op een eigen staat naast Israel, zonder muur en checkpoints. Maar daar blijft het niet bij. Palestijnse leiders hebben redelijke vredesvoorstellen verworpen en braken onderhandelingen af. Terrorisme nam toe wanneer er uitzicht was op vrede en er een gematigde regering zat in Israel. IS zal ook niet stoppen wanneer wij ophouden met bombarderen, men kan hooguit tijdelijk zijn terrein verleggen.

Alleen geweld is inderdaad niet de oplossing. Vandaar dat de vraag naar de oorzaken en hoe zo’n organisatie wordt gevoed, qua ideologie maar ook in materieel opzicht, zeer relevant is. Maar repressie, goede inlichtingen, scherpe controles etc. helpen wel om de dreiging te verminderen. Ondertussen blijkt dat de inlichtingen waardoor vorige week een aanslag in Hannover is vermeden, van Israel afkomstig waren. Het zou mooi zijn wanneer we, juist nu we zelf met de dreiging van terreur worden geconfronteerd, wat meer begrip zouden opbrengen voor Israel. Want ook dat zouden wij allemaal kunnen zijn, wanneer we er met vakantie zijn en een terrasje pakken in Tel Aviv of met de tram gaan in Jeruzalem. Er zijn eerder Nederlanders gedood bij terreuraanslagen in Israel. En de kans is groot dat het niet de laatsten zijn.

 

Ratna Pelle

 

Van "koudbloedige moord" tot "heldhaftige actie" van Palestijnse terroristen

 

In de Palestijnse samenleving is er brede steun voor het steken met messen van willekeurige Joodse Israeli’s, maar men weet ook dat dit in het Westen niet altijd wordt begrepen. Vandaar dat de berichtgeving in het Arabisch nog wel eens verschilt van die in het Engels. In het Engels probeert men – het mag niet verbazen – de schuld weer helemaal bij Israel te leggen en de daders als slachtoffers van de kolonisten neer te zetten. In het Arabisch zijn de daders helden.

Ondertussen wordt er in Westerse media sowieso nauwelijks nog over bericht, want we hebben nu onze eigen problemen met terrorisme, en die terroristen zijn uiteraard geheel verschillend van die in de straten van Jeruzalem.

 

RP

-------------

 

 

"Murdered in cold blood" vs. "heroic operation"

 

Yesterday, there was a distinct difference of reporting in Arabic on the 16-year old girl who was killed while trying to stab Jews at the Hawara checkpoint.

Fatah, and later the PA itself, said that the shooting was a "war crime" and that the Israelis planted the knife.

 

The Ministry of Foreign Affairs condemned killing Qatannani and a taxi driver near Jericho who was identified as Sahdi Khasib.

The ministry’s press release said, “This phenomenon has become clear to everyone; any settler has to only shout the word ‘terrorist’ before Israeli soldiers open fire immediately at any Palestinian without investigating the accuracy of settlers’ allegations.”

“Every time, the same kind of knife is placed next to the body of killed Palestinians; as if every Palestinian who attempts to stab an Israeli buys or has the same knife.”

The ministry affirmed it will intensify efforts to highlight this ‘radical phenomenon’ and expose the deception behind it.

 

The PA foreign ministry of course is concerned with the message that gets out to the world. But internally, news media like Palestine Today praised the attacks, interviewing the father of the girl who said that she had talked about doing exactly that, asking which knives in the house were the sharpest and saying she wanted her organs donated.

 

 

Today we are seeing the same phenomenon with the stabbing attack by two Arab women in Jerusalem who attacked shoppers - including  a 70-year old Arab mistaken for a Jew - at the famous Machane Yehuda market (a previous location of terror attacks which is west of the Green Line.) Both were shot, one died.

Fatah says they were shot "in cold blood."

Palestine Today calls it a "heroic operation," lauding the wounds that they managed to inflict on the shoppers.

You know which meme will be pushed by the PA's foreign ministry.

 

Boycot België?

 

 

Andreas Fagerbakke

 

 

Dit is natuurlijk geen echt checkpoint, maar bij dit soort controles van Arabieren wordt bij Israel al snel ‘apartheid’ en ‘racisme’ geroepen, terwijl België nu (noodgedwongen) hetzelfde doet. In Israel is er eigenlijk voortdurend een alarmsituatie zoals nu in België, er worden zeer geregeld aanslagen verijdeld, soms op het allerlaatste moment. En er worden veel aanslagen ook wel gepleegd, ook wanneer we er niks over horen op de NOS of van zien op de hoofdpagina’s van krantensites. Op zijn best verschijnen er een paar korte berichtjes met vaak meer aandacht voor de dood van de Palestijnse dader dan voor de Israelische slachtoffers.

 

RP

 

 

 

Israeli Secret Intelligence Service (IMO)

 

 

Israeli Secret Intelligence Service

http://www.israel-palestina.info/actueel/2015/11/22/israeli-secret-intelligence-service/  

= IMO Blog = 

Zelfs Sander van Hoorn benoemde het in Pauw op dinsdagavond: “Ik wordt helemaal gek van de complottheorieën in de Arabische wereld. Er zitten altijd anderen achter, de VS, Israel en de Joden natuurlijk. De complottheorie is in het Midden-Oosten tot kunstvorm verheven.” Hij vertelde dat hij in het vliegtuig naar Nederland naast een moslima zat “zonder hoofddoek” die hem uitlegde dat IS natuurlijk niet achter de aanslagen in Parijs kon zitten, en wie er wel alle belang bij hadden de islam in een kwaad daglicht te stellen. Palestijnse media en zelfs Abbas’ Fatah partij hebben Israel al de schuld gegeven van de aanslagen in Parijs. Een op-ed in een onder de PA staande krant schreef

“The wise and correct thing is to look for who benefits,” the op-ed continues. “In short: They need to search the last place reached by the octopus arms of the Mossad… It is clear that its ‘Mossad’ will burn Beirut and Paris in order to achieve [Prime Minister Benjamin] Netanyahu’s goals. He, who challenged the master of the White House, hides in his soul enough evil to burn the world.”

Net als bij allerhande ziektes, 9-11, de tsunami, IS en allerlei andere ellende zit Israel er natuurlijk achter. En veel Palestijnen en andere Arabieren geloven die onzin. Het is te aantrekkelijk om op deze manier een makkelijke verklaring te hebben voor de grote wereldproblemen, voor de vele problemen in de Arabische wereld, voor het extremisme in de islam, voor het gebrek aan vooruitgang in eigen land. Arabische regeringen leidden zo graag de aandacht af van hun eigen falen, corruptie en zakkenvullerij, en daarop is de PA geen uitzondering. Fatah schrijft op haar Facebookpagina:

“Terror is terror and we condemn all terror. Be it destroying houses in Nablus and killing our children by Israel or hitting a Russian plane over Egypt. The Paris attacks are criminal acts done by coward terrorists.”

Daarbij stonden de vlaggen van ‘Palestina’, Libanon, Rusland en Frankrijk. Aanslagen van IS tegen onschuldige burgers worden zo op een lijn gesteld met Israelische legeroperaties, die nooit gericht zijn op het doden van onschuldige burgers maar vaak in reactie op Palestijns geweld plaatsvinden.

Ook heeft Fatah op haar Facebookpagina verschillende cartoons geplaatst die suggereren dat Israel gelijk is aan IS en (mede) achter de terreurdaden in Parijs zit. Je vraagt je af of men dit werkelijk denkt of puur uit kwaadaardigheid steeds blijft beweren. Zouden Abbas en al die andere hooggeplaatste PA en Fatah functionarissen, vaak hoogopgeleid, werkelijk denken dat IS en Israel twee handen op een buik zijn? Dat Israel honderden doden wil maken om op die manier Frankrijk te straffen voor het besluit producten uit de nederzettingen te labelen? De lijst van idiote aantijgingen, bloederige cartoons en antisemitische stereotypen in Palestijnse media is eindeloos lang. En in tegenstelling tot nazi-Duitsland, waar het immers om een vrij korte periode ging, en waar de antisemitische propaganda veel van weg heeft, is dit al vele decennia bezig. Arabieren, jong en oud, zijn opgegroeid met deze propaganda en kennen niet anders. Goed opgeleid of niet. De mens is helaas in staat de meest onzinnige dingen te geloven. Daarbij zijn de media bij de Palestijnen en in veel Arabische landen niet vrij en loop je met een afwijkende mening het risico opgepakt te worden. Dat maakt het welhaast onmogelijk om heersende opvattingen uit te dagen en ter discussie te stellen.

Nog een voorbeeld. Op het Egyptische Al Hayat tv zei een presentatrice dat:

“Deze terroristische organisatie, ISIS, die zichzelf abusievelijk en misleidend ‘de Islamitische Staat in Syrië en Irak’ noemt is van Israelisch-Brits/Amerikaanse makelij. De Israelische Mossad had de leiding bij het ontwikkelen van deze organisatie om daarmee andere landen te verzwakken en op te laten delen. We laten binnenkort beelden zien waaruit blijkt dat Israel het brein achter deze organisatie is en de naam ISIS koos dat Israeli Secret Intelligence Service betekent.”

Dit filmpje werd op de Facebookpagina ‘Trots op islam’ gezet, een pagina met bijna 75.000 likes. Het filmpje wordt door ruim 2100 mensen leuk gevonden en is meer dan 2200 keer gedeeld (dit aantal stijgt nog dagelijks). Eronder vooral instemmende reacties. Sommigen zijn blij dat het nu boven water is gekomen, anderen menen dat dit toch al lang bekend was en niet steeds opnieuw bewezen hoeft te worden:

Gulsen Akyurek Nu weten we waarom isis niet gaan tegen israel of andere joden vechten.ze gaan ook niet palestine steuning en helpen.ga helemaal diep in hel ins.

Tolga Ates Eindelijk komt het boven water. Het is niet alleen mossad die de leiding krijgt, maar ook MI6 en CIA die de touw in hun handen heeft. Het word tijd dat mensen in opstand komt voor de kwaaddoeners en geen boter aan de galg smeert!!

Ekram Bouhi Goeiemorgen allemaal!! Sommige worden nu pas wakker

Dolgoon Baterdene Abdellah Mhassni nu snap ik het …de JODEN ze beschikken elk land en hun banken behalve Noord Korea er is famillie die dit allem beschikt de Rotschild heel gevaarlijk en geheimzinnig werken ook met CIA omdat ze geld hebben

Verschillende mensen begrijpen nu ook waarom IS geen aanslagen in Israel pleegt. Niemand gaat ertegenin, geen discussie, geen moslims die het juist in strijd met hun geloof vinden om anderen zo te demoniseren en vinden dat moslims de nare kanten van hun geloof onder ogen moeten zien. Niemand. Ook de andere posts zijn allemaal eenzijdig, de islam is geweldig, het westen deugt niet en het echte terrorisme komt uit het westen. Allemaal honderden, soms meer dan 1000 likes.

Het is prachtig en zeer noodzakelijk wanneer mensen als Elforkani en Aboutaleb zich kritisch uitspreken over de islam en tot kritisch zelfonderzoek oproepen, maar ik heb toch de indruk dat zij een kleine elite vormen met binnen de Nederlandse moslimgemeenschap maar beperkte aanhang en invloed. Ondertussen hebben mensen als Appa en Ouaali duizenden vrienden en volgers op Facebook die ze dezelfde soort propaganda tegen Israel, Joden en het westen voorschotelen als Trotsopislam. Er zijn waarschijnlijk tientallen, zo niet honderden meer van dergelijke profielen en pagina’s.

Hoewel er moedige Arabieren zijn die een ander geluid laten horen, hoewel Arabieren zich tegen de aanslagen in Parijs uitspraken en meededen aan herdenkingen, lijken het roependen in de woestijn. Ze krijgen vaak ook niet de gewenste hulp uit de Nederlandse samenleving. Een deel van de mensen gaat kritiekloos mee in het veelgehoorde narratief van de Arabier als slachtoffer van het boze Westen en de kwalijke en ook centrale rol van Israel in het Midden-Oosten. Zo zei Jan Marijnissen kort na de aanslagen:

Deze jongens -ik neem aan het dat het jongens zijn- die de aanslagen pleegden, komen waarschijnlijk uit een groep van verontwaardigde mensen uit de Franse buitenwijken.”

Het Palestijns-Israëlisch conflict is voor hen een metafoor voor de achterstelling van de Arabische wereld en de moslimgemeenschap, aldus Marijnissen. „Dat conflict is ook een voedingsbodem voor een dergelijke aanslag.”

Dat kan kloppen, maar dat is dan niet omdat Israel de Palestijnen zo vreselijk vernedert en onderdrukt, maar omdat de Arabische propaganda ze dat heeft ingeprent. Overigens heeft IS dit niet als motief voor de aanslagen benoemd; wel het feit dat Frankrijk sinds kort mee bombardeert in Syrië. Bij Marijnissen klinkt door dat Israels bezetting van de Westelijke Jordaanoever reden is van het voortdurend conflict, niet de Palestijnse weigering te onderhandelen, het afwijzen van vredesvoorstellen en het roemen van een belangrijke leider die met de nazi’s heeft gecollaboreerd.

Het ‘voedingsbodem argument’ gaat er altijd vanuit dat de ‘echte’ oorzaak van islamitisch gefundeerd of Arabisch geweld bij het Westen of Israel ligt. Men negeert daarmee het feit dat veel landen of regio’s die meer te lijden hebben gehad onder bezettingen, onderdrukking of kolonialisme niet tot geweld tegen burgers overgaan, of dit alleen tijdens relatief korte opstanden doen. Amerika heeft zijn invloedssfeer en machtspolitiek in de halve wereld op soms behoorlijk agressieve wijze bedreven, maar alleen radikale moslims hebben in New York duizenden onschuldige slachtoffers gemaakt. Geen Japanner is na Hiroshima en Nagasaki op dat idee gekomen, en geen enkele Jood heeft zich in de Berlijnse Opera opgeblazen. Terrorisme is zeker niet voorbehouden aan de islam, noch door moslims uitgevonden, maar wordt wel het meest omvangrijk door hen toegepast. De hele wereld is tot front gemaakt.

Leon de Winter kwam een paar dagen later met een scherpe reactie op deze vaker gehoorde bewering:

Mede door mensen als Marijnissen kunnen we ons niet voorstellen dat er geloofswaanzinnige mannen zijn die doden omdat ze de wereld willen reinigen van het ongedierte dat wij, ongelovigen en levensgenieters, in hun ogen vormen. Die reinigers zijn bezig de Eindtijd te forceren – daarna breekt voor immer het islamitische paradijs uit.

 (…)  Wat de Joden de Palestijnen ook mogen aandoen, het is niets vergeleken met wat Arabieren elkaar onderling aandoen. Maar jonge moslims zijn woedend over het Palestijnse lot omdat Joden op geen enkele manier een eigen staat mogen hebben in het Midden-Oosten; dat leert de islam. Met die gedachte worden jonge moslims opgevoed en elke dag door de Arabische media bestookt.

Door mensen als Marijnissen worden de Arabieren en moslims bevestigd in hun slachtofferrol. Dit geldt helaas voor een flink deel van links en gebeurt soms vanuit de beste bedoelingen. Ondertussen worden radicale moslims en ideeën gebagatelliseerd en soms zelfs onterecht als bruggenbouwers en deel van de oplossing beschouwd. De media gaan soms ook mee in dit waanidee, met als gevolg dat Appa uitgebreid als ‘bruggenbouwer’ aan het woord kwam op Nederland 1, en Youness Ouaali bij Pauw aan mocht zitten.

Een ander deel van de bevolking scheert moslims over een kam en roept, Wilders voorop, dat er geen gematigde islam bestaat. Wanneer moslims zich redelijk tonen is dat ‘taqiyya’: zij mogen liegen tegen niet-moslims om hun doelen te bereiken. Zelfs Aboutaleb wordt gewantrouwd, want hij houdt zich toch wel erg op de vlakte over Israel, en praat mooi, maar ondertussen? In deze sfeer kunnen moslims het dus nooit goed doen, en merken ze dat ze ofwel worden gewantrouwd wat ze ook doen, ofwel juist meer gehoord en opgemerkt worden als ze maar hard genoeg schreeuwen. En als zoveel blanke autochtonen tegenwoordig tekeer gaan tegen Israel en daarmee scoren, waarom mogen zij dat dan niet?

De Nederlandse polarisatie wat betreft integratie, de islam en vluchtelingen doet de verhoudingen met moslims, en de positie van de gematigden, geen goed. Het is moeilijk om met echt scherpe kritiek op de islam te komen omdat Wilders ons allen in de nek hijgt. Omgekeerd vind ik het moeilijk te begrijpen hoe veel mensen binnen links kritiekloos mee kunnen gaan in het beeld van de moslim als slachtoffer van het Westen en Israel, terwijl we de talloze voorbeelden van haat en antisemitisme en geweld uit naam van Allah dagelijks kunnen zien en horen. Het is links om solidair te zijn met de zwakkeren en machtelozen, niet om de werkelijkheid te ontkennen en geweld tegen burgers en haat tegen Joden te bagatelliseren.

Ratna Pelle