Volwassen word je niet met een sigaret maar met een machinegeweer, volgens VN-gesubsidieerde Palestijnse poppenkast

 

Met steun van de VN, het Franse consulaat, een Zwitserse ontwikkelingsorganisatie en diverse anderre organisaties, roept een Palestijnse organisatie kinderen op hun sigaretten te vervangen door machinegeweren. Prachtige boodschap, waar de anti-rooklobby blijkbaar erg mee in zijn nopjes is. Je zou zeggen dat het vredeskamp er minder blij mee is, maar die heb ik er om een of andere reden nog niet over gehoord.

 

RP

---------- 

 

PalArab kids told to replace cigarettes with machine guns - in UN funded program

http://elderofziyon.blogspot.nl/2012/06/palarab-kids-told-to-replace-cigarettes.html  

 

From Palestinian Media Watch:

Puppet 1: "I wanted to stand before the audience and sing to Jerusalem, which is being kept from us. Jerusalem, whose youth are being killed by the Jews. To sing and to say: Jerusalem,we are coming, Jerusalem, the time of death has arrived. Jerusalem, we will not surrender to the enemies or be humiliated." 

Puppet 2: "What am I doing to myself [by smoking]? I, and many other youth like me, think that through cigarettes we will be adults and men. Jerusalem doesn't need youth who hold cigarettes. It needs men who hold machine guns, not cigarettes." 

Note: According to the Burj Luq Luq Center's website where the puppet show was held, they are funded and have ties to the French Consulate, the Swiss Development Agency, the Italian Institutions' Union, the UNFPA, the [PA] Ministry of Youth and Sports, UNICEF and UNESCO.

 

This puppet show is on their main webpage.

Here's part of their "Sources of Funding" partners webpage:



And while they are not listed, they have an entire section dedicated to the American Friends Service Committee, the "non-violent" anti-Israel Quaker group.

 

Kinderopvang in Gaza leert de kleintjes Jihad tegen zionisten

 

Bij Islamitische Jihad leert men de kinderen al jong om Israel en joden te haten, en sterven voor Palestina als het hoogste goed te zien.

One child, Hamza, said "When I grow up I'll join Islamic Jihad and the al-Quds Brigades. I'll fight the Zionist enemy and fire missiles at it until I die as a shahid and join my father in heaven.

"I love the resistance and the martyrs and Palestine, and I want to blow myself up on Zionists and kill them on a bus in a suicide bombing," he said.

Vreemd dat mensenrechtenorganisaties en -activisten hier zo weinig aandacht voor hebben en dit nooit als een obstakel voor vrede zien.  

 

Het artikel op Ynet bevat ook een reeks foto's van het gebeuren.

 

----------

 

Gaza kindergartners want to 'blow up Zionists'

http://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-4241588,00.html 

 

Kids at Islamic Jihad kindergarten celebrate end of year by demonstrating how Palestinian prisoners are 'tortured' in Israel. Teacher: We educate them to love resistance, Palestine

Elior Levy

Published: 06.12.12, 18:08

Children attending a kindergarten in Gaza that is run by Islamic Jihad celebrated their graduation by dressing up in army attire, waving toy rifles and chanting anti-Israel slogans. 

 

"It is our obligation to educate the children to love the resistance, Palestine and Jerusalem, so they will recognize the importance of Palestine and who its enemy is," the kindergarten's director said.

The children were dressed up in uniforms of Jihad's armed-wing, the al-Quds Brigades, and each of them received a toy rifle. Some of them held up photos of Islamic Jihad founder Fathi Shaqaqi.

The event was attended by the children's relatives, some of whom belong to Islamic Jihad and other armed Palestinian factions.

During the ceremony the children were asked to stand next to mock coffins draped with flags of the various armed factions. The flags bore the images of "shahids (martyrs)."

One child, Hamza, said "When I grow up I'll join Islamic Jihad and the al-Quds Brigades. I'll fight the Zionist enemy and fire missiles at it until I die as a shahid and join my father in heaven.

"I love the resistance and the martyrs and Palestine, and I want to blow myself up on Zionists and kill them on a bus in a suicide bombing," he said.

During the ceremony the children "demonstrated" how Israel treats Palestinian prisoners. In the display, handcuffed children depicting inmates were placed in cages, with an "Israeli guard" standing nearby.

Another child depicting an Israeli prison guard placed the head of a "Palestinian prisoner" in a bucket of water to demonstrate how Palestinian prisoners are "tortured" in Israel. 

 

"At every kindergarten graduation ceremony we focus on the children to represent the role of struggling and resistance in the way of Allah so they will grow up to love the resistance and serve the cause of Palestine and Holy Jihad, as well as to make them leaders and fighters to defend the holy soil of Palestine," one of the teachers said.

 

 

Het Rambam ziekenhuis in Haifa 

 

Israel bereid zich voor op nieuwe en heftigere raketaanvallen, door Hamas, Hezbollah, en wellicht Iran. Het ziekenhuis beschermt ook tegen aanvallen met chemische en biologische wapens. Triest dat het nodig is, maar het laat ook zien dat men er alles aan doet om de eigen bevolking te kunnen beschermen en de slachtoffers aan eigen kant te minimaliseren. Wanneer er in Israel veel minder doden vallen dan bij de buren, denk dan eens aan dit ziekenhuis en de kosten daarvan. 

 

RP

--------- 

 

's Werelds grootste ondergronds ziekenhuis ingehuldigd in Haifa

·        http://joodsactueel.be/2012/06/12/s-werelds-grootste-ondergronds-ziekenhuis-ingehuldigd/

·        Dinsdag 12 Juni 2012 19:15

·       

Geen versterkte burcht maar een 'versterkt ziekenhuis' wordt het Rambam Medical Center in Haifa nu al genoemd. Duizenden patiënten kunnen er de gebruikelijke medische zorgen krijgen ook in ongebruikelijke tijden.

Het ziekenhuis is niet alleen het grootste in zijn soort, het is ook buitengewoon gesofisticeerd. Tweeduizend patiënten kunnen er tientallen meter onder de grond door het medisch personeel behandeld worden terwijl aan de oppervlakte mortieren en raketten inslaan, zoals tijdens de tweede Libanese oorlog in 2006. Het ziekenhuis is tevens ontworpen om aanvallen met chemische en biologische wapens te weerstaan.

De raketaanvallen door Hezbollah en Hamas waren de rechtstreekse aanleiding om in Haïfa op de campus van Rambam, het Sammy Ofer Northern Regional Underground Emergency Hospital, zoals het versterkt ziekenhuis voluit heet, te bouwen. De laatste tien jaar heeft zowel het noorden als het zuiden van Israël te kampen met periodes van intensieve raketaanvallen.

Zowel tijdens de oorlog in 2006 als tijdens periodes waarin Hamas-terroristen dagelijks tientallen raketten per dag afvuurden op doelwitten in de Negev-woestijn zag men zich genoodzaakt om belangrijke heelkundige ingrepen ondergronds uit te voeren. Deze operaties vonden plaats zowel in Rambam in het noorden als in het Barzilai Hospitaal in de zuidelijke stad Ashkelon waar een gelijkaardig maar kleiner ziekenhuis op voltooiing wacht.

De medische hulpverlening kan gedurende langere tijd gewaarborgd worden en een grote toevloed van nieuwe patiënten, in geval van oorlog, mag evenmin een probleem vormen.

In vredestijd zal de drie verdiepingen tellende infrastructuur gebruikt worden als parkeerterrein voor zo'n 1.400 wagens. Een belangrijke ontlasting voor de nu al verzadigde buurt van Bat Galim waarin het ziekenhuis is gelegen.

Volgens bewindvoerders was de bouw een technisch huzarenstukje. De infrastructuur ligt niet alleen diep onder de grond maar ook beneden het zeeniveau. Miljoenen kubieke meter water moesten worden weggepompt. Toen in 2010 begonnen werd met de eerste fase van de bouw moest 7.000 kubieke meter beton voor de vloerplaat worden gegoten. Dagenlang kon aan geen enkel ander bouwwerk in het noorden van Israël beton worden geleverd.

Ook de muren en het dak bestaan uit metersdik beton waardoor schokken van raketaanvallen niet gevoeld worden en het gebouw beschermd is tegen chemische of biologische stoffen.

Vice-minister van Volksgezondheid, Ya'akov Litzman, recent nog in het nieuws toen hij om religieuze redenen de Belgische minister Laurette Onkelinx weigerde de hand te schudden, huldigde het gebouw in. "De afgelopen jaren werd sterk bezuinigd in het budget van Volksgezondheid", zo wist hij te vertellen, "maar dit project toont het belang aan om niet te raken aan belangrijke infrastructuurprojecten."

Het gebouw is genoemd naar Sammy Ofer, een self-made Israëlisch multimiljonair die overleed in 2011. Hij schonk 20 miljoen dollar aan dit project. "Niemand deed ooit zoveel voor Haifa als Sammy Ofer heeft gedaan", aldus burgemeester Yona Yahav.

De inhuldiging vormde meteen het afsluitend orgelpunt van de derde internationale Rambam-top waarop tientallen specialisten medische aspecten van spoedgeneeskundige hulpverlening met elkaar bespraken.

 

Analyse: Vrede Israël en Palestijnen nog ver te zoeken

 

De gegeven informatie wijkt deels af, maar titel en conclusie van onderstaande artikel komt vrijwel overeen met Ratna's laatste IMO blog: Israelisch-Palestijnse onderhandelingen nog niet in zicht

Nu hoef je natuurlijk ook geen genie te zijn om tot die gevolgtrekking te komen: je komt nu eenmaal moeilijk vooruit met twee mensen die hun poot stijfhouden...

 

Wouter

______________

 

Analyse: Vrede Israël en Palestijnen nog ver te zoeken

http://www.refdag.nl/nieuws/buitenland/analyse_vrede_israel_en_palestijnen_nog_ver_te_zoeken_1_651062

11-06-2012 10:24 | Mr. Richard Donk 

 

JERUZALEM/RAMALLAH – Het vredesoverleg tussen Israël en de Palestijnen verkeert al drie jaar in een impasse. Nu duiken er berichten op over geheime gesprekken tussen beide partijen. De standpunten liggen echter nog altijd even ver uit elkaar. 

 

De berichtgeving over het vredesproces tussen Israël en de Palestijnen was de afgelopen jaren een terugkerend refrein. De Palestijnen willen alleen het overleg hervatten als Israël een bouwstop in de Joodse nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever afkondigt. Israël wil op zijn beurt op elk moment naar de onderhandelingstafel terugkeren, maar weigert zich voorwaarden vooraf op te laten leggen. 

 

Een beproefd recept om een doorbraak in het slepende conflict tot in lengte van jaren vooruit te schuiven. Dat is dan ook ruimschoots gebleken, want een oplossing van de kwestie lijkt momenteel verder dan ooit. 

 

Vorig jaar zetten de Palestijnen de verhoudingen met Israël nog verder op scherp door hun pogingen via de VN-Veiligheidsraad volwaardig lidmaatschap van de Verenigde Naties te verwerven, een actie die onder andere door Nederland werd afgekeurd. Volgens de Palestijnse leider Mahmud Abbas hadden twintig jaar praten zijn volk niets opgeleverd en was de tijd van overleg voorbij. 

 

Nu de jaarlijkse bijeenkomst van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, in september, dichterbij komt, heeft Abbas vorige week gedreigd dat hij de Algemene Vergadering om erkenning van een Palestijnse staat zal vragen. Zo'n uitspraak kan formeel alleen de Veiligheidsraad doen, maar deze zou wel een belangrijke symbolische functie hebben. Bovendien zou het de weg openen voor de Palestijnen om een procedure tegen Israël voor het Internationaal Strafhof te beginnen. 

 

Het dreigement van Abbas om opnieuw naar de VN te stappen lijkt dus een nieuwe angel in het vredesproces. Israël heeft immers bij herhaling verklaard dat een onafhankelijke Palestijnse staat alleen door onderhandelingen tot stand kan komen en niet door eenzijdige stappen van een van de partijen. 

 

Tegelijkertijd doken er de afgelopen dagen in het Israëlische dagblad Ha'aretz berichten op dat Israëlische en Palestijnse onderhandelaars achter de schermen druk overleg hebben gevoerd om het vastgelopen vredesproces weer vlot te trekken. Diverse internationale media spraken al voorzichtig van „een sprankje hoop." 

 

De berichten in Ha'aretz waren dan ook hoopgevend. De gesprekken zouden erop zijn gericht „een uitweg uit de impasse te vinden" en „een formule te vinden om het overleg over kernkwesties te hervatten." Er zou zelfs een ontmoeting tussen de Palestijnse leider Abbas en de Israëlische premier Natanyahu in voorbereiding zijn. 

 

Niets lijkt echter minder waar. De Palestijnse onderhandelaar Saeb Erekat drukte zondag alle verwachtingen de kop in. Volgens hem zijn er de afgelopen weken alleen schriftelijke contacten tussen beide partijen geweest. Er zou een aantal brieven zijn uitgewisseld, maar die bevatten slechts een uiteenzetting van bestaande standpunten, aldus Erekat. 

 

Een ontmoeting tussen Abbas en Netanyahu is vooralsnog niet aan de orde, benadrukte de Palestijnse onderhandelaar. Ook berichten over een ophanden zijnd gesprek tussen Abbas en de leider van de Israëlische Kadimapartij, Shaul Mofaz, wees hij resoluut van de hand. De berichten in Ha'aretz deed hij af als „een proefballon, bedoeld om te kijken hoe de Palestijnse Autoriteit zou reageren." 

 

Als de beweringen van Erekat kloppen –en er lijkt vooralsnog weinig reden daaraan te twijfelen– betekent het dat het vredesproces zich nog altijd in dezelfde uitzichtloosheid bevindt. 

 

De grote vraag is natuurlijk hoe de impasse dan wél kan worden doorbroken. Israël heeft bij herhaling verklaard dat het bereid is op elk moment naar de onderhandelingstafel terug te keren. Het stopzetten van de bouw in Joodse nederzettingen kan dan onderdeel van de gesprekken zijn, maar geen voorwaarde vooraf. 

 

De Palestijnen houden echter vast aan hun eis dat er eerst een bouwstop moet komen, alvorens er überhaupt kan worden gepraat. Dat lijkt in de huidige situatie geen bijzonder constructieve opstelling. 

 

Gevoegd bij het voornemen van de Palestijnen om de VN opnieuw om erkenning van een Palestijnse staat te vragen, lijkt op dit moment zelfs geen sprankje hoop op een oplossing aanwezig. 

 

Ook aan Israëlische zijde is voorlopig geen verandering van standpunten te verwachten. De coalitie van premier Netanyahu zit stevig in het zadel, zeker sinds de centrumrechtse Kadimapartij vorige maand in de regering zitting nam en vervroegde verkiezingen niet doorgingen. Pas in het najaar van 2013 gaan de Israëliërs naar de stembus om een nieuwe volksvertegenwoordiging te kiezen.

 

Indianen met Joods dna

 

Dit bericht valt onder de populaire rubriek "curiositeiten". Ook ik werd wel eens voor een indiaan aangezien, vooral toen ik mijn haar heel lang droeg. Max Assinewai zei ook ooit dat hij me op een indiaanse vriend van hem vond lijken (die zelfmoord had gepleegd, dat is dan weer minder). Ook ben ik wel eens voor Jezus aangezien, en dat was toch een jood. Toch heb ik mijn voorouders tot voorbij Karel de Grote uitgezocht, en nog geen indiaans of joods bloed kunnen vinden. Tijd voor een DNA-test misschien?

 

Overigens vind ik één joodse stamouder wel wat mager voor de conclusie dat "sommige Joden die uit Spanje werden verdreven zich vermengden met Mexicaanse indianen". Wetenschappelijk is alleen vastgesteld dat ooit iemand van joodse afkomst een indiaans meisje heeft gepakt. Of was een joodse meisje ooit door een indiaan gepakt? Nou ja, daarom staat dit bericht onder de rubriek "curiositeiten", en niet onder "wetenschap"...

 

Wouter

_______________

 

Indianen met Joods dna 

http://www.niw.nl/indianen-met-joods-dna/ 

Door Redactie

 

Genetici van het Sheba Medical Center hebben ontdekt dat een Indiaanse stam in de Amerikaanse staat Colorado genetische eigenschappen vertoont die teruggaan tot de uitwijzing van de Joden uit Spanje, zo werd vorige week bekendgemaakt.

 

Een van de genetische kenmerken is een unieke mutatie in het dna, het BRCA1-gen, beter bekend als de 'asjkenazische mutatie', die wordt gevonden bij Joden van asjkenazische afkomst en die wordt geassocieerd met, onder andere, een verhoogd risico op borst- en baarmoederkanker.

Het spoor werd ontdekt door professor Jeffrey Weitzler, een expert in de genetica van kanker in Californië. Hij verzamelde dna van Amerikaanse families van Mexicaanse en Zuid-Amerikaanse origine, die volgens hem kon worden teruggeleid tot Europese Joden. Hij miste een schakel, en vond die bij een groep Mexicaanse indianen die in de afgelopen twee eeuwen vanuit Mexico naar West-Colorado trok.

Uiteindelijk kon dit BRCA1-gen worden teruggevoerd op één gemeenschappelijke voorouder, een Jood die zeshonderd jaar geleden, in de tijd van Columbus vanuit Europa naar Zuid-Amerika emigreerde, de tijd dat de Joden na de Reconquista uit Spanje werden verdreven. Het BRCA1-gen komt voor bij 1,5 procent van de ashkenaziem. De bevindingen van Weitzel bewijzen dat sommige Joden die uit Spanje werden verdreven zich vermengden met Mexicaanse indianen, van wie de nakomelingen later naar het noorden verhuisden. De indianen van Colorado hebben overigens nooit enige neiging vertoond om Joodse culturele gebruiken te adopteren..

 

Het bekende beeld: de Palestijnen hebben een schrijnend tekort aan water, vaak urenlang geen stromend water terwijl Joodse kolonisten en Israeli's letterlijk baden in het water. Wie kent de foto's niet van zwembaden in nederzettingen tegenover stoffige straatjes en arme Palestijnen in de nietsontziende hitte? Uiteraard zijn de Palestijnen er zo slecht aan toe vanwege Israels (vaak sterk uitvergrote) voorspoed en rijkdom. In werkelijkheid ligt het allemaal een heel stuk genuanceerder. Zo komt het gemiddelde waterverbruik van Israeli's en Palestijnen steeds dichter bij elkaar, onder andere omdat water in Israel steeds schaarser wordt en men steeds meer water hergebruikt. Een ander sprookje is dat Israel water van de Palestijnen steelt, en dat de bezetting er mede op gericht is dit water te kunnen blijven 'jatten'. Er zijn echter duidelijke afspraken over het watergebruik uit de gemeenschappelijke aquifers die onder zowel Israel als de Westoever liggen, en de Palestijnen gebruiken meer dan daarin overeengekomen en hebben daarnaast ook een aantal illegale bronnen aangeboord.  

 

RP

------------    

 

Waterproblematiek Palestina, vooral foute informatie in omloop

·        http://joodsactueel.be/2012/06/12/waterproblematiek-palestina-veel-foute-informatie-in-omloop/

·        Dinsdag 12 Juni 2012 8:56

Tegenstanders van Israël verwijzen steeds naar de waterproblematiek in het gebied, of beter, op hoe Israël water "steelt" van de Palestijnen. Dat was gisteren nog het geval in een artikel van Luckas Catherine op Dewereldmorgen.be. In een vorige editie van Joods Actueel belichtten wij de waterproblematiek vanuit het Israëlische perspectief. Altijd handig voor wie de echte feiten wil kennen en geen genoegen neemt met pamflettaire uitspraken.

Eén van de eerste overeenkomsten die in Oslo in 1993 in het kader van het Palestijns zelfbestuur werden goedgekeurd, omvatte een akkoord over water. In september 1995 werd in Washington het Oslo II-verdrag ondertekend. Hierbij erkende Israël de Palestijnse waterrechten. Het verdrag voorzag ook de aanzet tot het creëren van een kader voor een permanente regeling. Met dit akkoord beloofden beide partijen:

·         - Te erkennen dat het watertekort voor beide partijen een probleem is.

·         - Inspanningen te leveren om nieuwe bronnen aan te boren voor gevarieerd gebruik. Dit zou voornamelijk in de nog onontgonnen 'Eastern Aquifer' (waterhoudende grondlaag) moeten gebeuren, maar ook via het recycleren van afvalwater, en ontzilting.

·         - 'Illegale' afleiding van water tegen te gaan

·         - Het rioolwater te zuiveren ten einde vervuiling van de waterbronnen te voorkomen, ook van de bronnen van de andere partij. 

 

Met het oog op de 'toekomstige noden van de Palestijnen', werd overeengekomen dat Israël 28,6 miljoen kubieke meter per jaar aan de Palestijnen zou leveren (waarvan vijf miljoen kubieke meter in Gaza), in principe uit de 'Eastern Aquifer'.

Door de Caïro-akkoorden (1994) verwierven de Palestijnen ook in Gaza de controle over de waterhuishouding. Daardoor werden ze zelf verantwoordelijk voor het beheer en de verdere ontwikkeling van de waterbevoorrading en voor de behandeling van het afvalwater. In 2005 werd als onderdeel van de volledige Israëlische terugtrekking uit Gaza ook het waterbevoorradingssysteem, de bronnen, de reservoirs en het overbrengingssysteem van de ontruimde Israëlische dorpen aan de Palestijnen overgedragen. Daardoor kwam de totale watervoorziening en het afvalwater in Gaza onder exclusief Palestijns bestuur.

Het hele Palestijnse ontwikkelingsprogramma in verband met de waterbevoorrading en het zuiveren van het afvalwater wordt gefinancierd door donorlanden. Voorwaarde voor deze financiering is de goedkeuring van het  Joint Israeli Palestinian Water Committee (JWC), een waterbeheercomité.

De zeldzame projecten die geen goedkeuring van het comité kregen waren niet in overeenstemming met het Waterakkoord. Meestal waren dit voorstellen om nieuwe Palestijnse bronnen te boren in het noordelijke of westelijke gedeelte van het 'Mountain Aquifer'. Sommige goedgekeurde projecten (ook het aanboren van nieuwe bronnen) zijn nog niet uitgevoerd omdat ze niet prioritair waren bij het aanwenden van de fondsen van de donorlanden. 

 

Waar loopt het mis?

·        Waterzuivering:

Een deelcomité van het JWC houdt zich bezig met waterzuivering. Er werd aan Palestijnse kant nog maar één waterzuiveringsinstallatie gebouwd (in El- Bireh). Nochtans heeft het JWC al verschillende projecten goedgekeurd, waarvan de financiering door de donorlanden ook rond was. Israël is dus niet het struikelblok, wel de interne Palestijnse organisatorische problemen.

·        Ontzilting van zeewater:

Voor de ontzilting van zeewater was er een Israëlisch voorstel om een ontziltingsfabriek te bouwen in de buurt van Hadera. Die zou door de donorlanden opgericht en uitgebaat worden om rechtstreeks water te leveren  aan de West Bank. Voor Gaza stelde Israël voor om water te leveren van de ontziltingsinstallatie in Ashkelon. Hoewel de Palestijnen in het akkoord de oprichting goedkeurden, blijven ze weigerachtig tegenover het gebruik van ontzilt water. Dit om politieke redenen. Israël is hier dus evenmin het struikelblok.

·        Illegale activiteiten:

Hoewel de akkoorden dit uitdrukkelijk verbieden, hebben de Palestijnen meer dan 250 bronnen aangeboord in het noordelijk bassin, meer bepaald in de buurt van Jenin  en in het westelijk bekken, in de omgeving van Qualquilya en Tulkarem, zonder goedkeuring van het JWC, wat de bevoorrading van Israël in het gedrang brengt. Daarnaast is er het illegale aftappen van de bevoorradingspijplijnen van de (Israëlische) watermaatschappij Mekorot.

Via dergelijk aftappen hebben inwoners van Sair en Shuyuk (drink)water voor de bevloeiing van hun velden gestolen. Daardoor waren er watertekorten in de dorpen Hebron, Kiryat Arba, Bam Naim en Beitar. Daardoor zag Israël zich genoodzaakt om nieuwe pijpleidingen aan te leggen via een andere route. Het illegaal aftappen van Israëlische leidingen wordt geschat op een diefstal van 3,5 miljoen kubieke meter op jaarbasis. Hoewel de Palestijnse afgevaardigden in het JWC telkens herhalen dat ook zij het slachtoffer hiervan zijn, worden in de praktijk geen maatregelen genomen om dergelijke incidenten te voorkomen, wat een ernstige inbreuk is op de bestaande akkoorden.

In Gaza hebben de Palestijnen de volledige controle over de waterwinning. Daar zijn, onmiddellijk na de terugtrekking van Israël uit het gebied, meer dan 3.000 illegale bronnen aangeboord, Dit veroorzaakte een aanzienlijke daling in het waterpeil en veroorzaakte een ernstige verlies aan waterkwaliteit in de Gaza-aquifer. De inwoners van Gaza zijn hiervan  de voornaamste slachtoffers. Wanneer deze dramatische toestand voortduurt zouden in de toekomst ook de andere waterbekkens in moeilijkheden kunnen komen.

Milieuzorg ontbreekt

Door de geografische kenmerken vloeit het rioolwater van de Palestijnse dorpen naar het westen, richting Israël. In Hebron en omgeving, vloeit het naar het zuiden en vanuit Jeruzalem naar het oosten. Niet bewerkt rioolwater vormt een bedreiging voor de volksgezondheid en voor de watervoorraden van Israël en de West Bank. Momenteel is er aan Palestijnse kant nog geen enkele vooruitgang gemaakt in de behandeling van het afvalwater. Nochtans kan dit afvalwater na zuivering probleemloos herbruikt worden voor de irrigatie. Nu wendt men daarvoor  hoogwaardig drinkwater aan. In Israël wordt wel consequent gebruik gemaakt van gezuiverd afvalwater in de landbouw.

Van de naar schatting 52 miljoen kubieke meter rioolwater wordt er slechts 4 miljoen gezuiverd in Palestina, de rest wordt zo maar geloosd. Rivieren als de Kishon, Modi'in, Nablus, Alexander, Kidron en Hebron lijken daardoor op sommige plaatsen eerder open riolen, tot ongenoegen van de bewoners in de aanpalende dorpen. Door de ernstige bodemverontreiniging  moesten sommige bronnen bv Beit Fajjar, eigendom van de gemeente Bethlehem en een aantal bronnen in de Jordaanvallei en in de omgeving van Jeruzalem, gesloten worden.

Hoewel de waterverdragen de verplichting inhouden om het afvalwater te behandelen, blijken de Palestijnen daar weinig belangstelling voor te hebben. Liever laten ze het rioolwater zijn natuurlijke gang gaan, richting Israël. Nochtans ontvangt de Palestijnse Autoriteit voldoende subsidies van donorlanden. In de periode 1996 -2002 werd  500 miljoen dollar geschonken, waarvan 200 miljoen aangewend werd voor waterwinning. Van de 130 miljoen dollar die door de donors voorbestemd was voor de zuivering, werd slechts 25 miljoen (= 5% van het totale bedrag) geïnvesteerd voor de bouw van de zuiveringsinstallatie in EL-Bireh. Nochtans voorzag het plan ook zuiveringsinstallaties voor de steden Nablus, Tulkarem, Jenin, Ramallah, Kidron, Hebron, Gaza stad en andere plaatsen.

Drinkwatertekort?

Het jaarlijkse verbruik van 'natuurlijk zoet drinkwater' per inwoner daalde in Israël van 1967 van 508 kubieke meter per persoon tot 170 kubieke meter per persoon in 2006. Het Palestijnse jaarlijkse verbruik steeg van 85,7 kubieke meter per persoon in 1967 tot 100kubieke meter per persoon. Door het in gebruik nemen van 13 nieuwe Palestijnse bronnen zal het gemiddelde verbruik per persoon in de West Bank dit jaar verder toenemen, terwijl het verbruik van vers drinkwater in Israël verder afneemt.

Wat betreft de bijkomende leveringen van water aan de Palestijnen: waar de akkoorden de levering van 28,6 miljoen kubieke meter per jaar voorzagen, levert Israël jaarlijks bijna het dubbel van die hoeveelheid. Zo werd er in 2008 51,8 miljoen kubieke meter natuurlijk zoet drinkwater geleverd. 

 

WATERAKKOORDEN – WAT WERD OVEREENGEKOMEN, WAT WERD UITGEVOERD?

WAT WERD AFGESPROKEN?		UITVOERING?
Artikel	Akkoord	Door Israël	Door Palestijnen
7	Overeenkomst om rechtsreeks 31 miljoen kubieke meter per jaar te leveren	Er wordt 51,8 miljoen kubieke meter rechtstreeks geleverd
8/1b	Verhinderen van illegale boringen	Geen illegale boringen	Meer dan 250 illegale boringen, meestal in de noord-westelijke sector
3/f	Preventie van vervuiling door afvalwater(behandeling, hergebruik en selectief aanwenden van de verschillende soorten water)	Veel afvalwater wordt gezuiverd en opnieuw aangewend. Er is verder onderzoek om het systeem nog te verbeteren.	Minder dan 10% van het afvalwater in de West Bank wordt gezuiverd.Gevolg: vervuiling van het grondwater.

 

Factsheet:Water in the West Bank

http://elderofziyon.blogspot.nl/2012/06/factsheetwater-in-west-bank.html  

 

This document was released yesterday by COGAT and it answers a lot of the lies we keep hearing about water usage in the territories.

Here's the FAQ section:

Do settlers get more water than the Palestinians?
As Israeli citizens,  settlers' water falls within the Israeli allowance allocated by the Interim Agreement. The 350,000 settlers in the West Bank consume 47 MCM/year which means 134m3/year of fresh natural water per capita. This is lower than the Israeli allowance of. 150 m3/year.

Do settlers 'steal Palestinian water?
 No. Settler consumption falls within the Israeli allocation, and therefore does not tap into, or affect, the Palestinian allocation. Settlers source their water only from Israeli sources (which includes approved Israeli wells in the  West Bank) and sourcing directly from Israel.  The water sourced from Israel amounts to 100MCM in total, of which 52.5 MCM for Palestinian usage, and 47.5 MCM for settler usage (in addition
 Palestinians produce 140 MCM/ year themselves)  although in reality settler ,usage is lower than this thus leaving more water .for the Palestinians.

 Does Israel use Palestinian water?
 No. Israel uses strictly the amount of fresh water allocated by the agreement, and does not tap into Palestinian allocation.

 Does Israel continue its presence in the West Bank as this offers a water advantage?
 No. Israel's consumption from the Mountain Aquifer (and freshwater consumption in general)  is distinctly lower than it was in 1967: In 1967 Israelis consumed 504 m3/year per capita (total water consumption of
1411MCM/year) of fresh natural water. In 2009 Israeli consumption was 137 m3/year per capita (total water consumption of 1040 MCM/year), and this despite a considerable population increase since1967.

 Does Israel need the West Bank in order to access the underground aquifer?
 No. The aquifer is spread  out under both Israel and the West Bank, with the largest part of the aquifer
 actually lying beneath Israel: 8900 km, while only 5600 lie under the West Bank.

 Does Israel sell water to the Palestinians at inflated prices?
 No. The trade price of  water between the Israeli and Palestinian sides was established by the JWC Pricing Protocol in 1998, as 2.6 NIS per .cubic meter for the PWA. This is a considerably lower rate than the full real price and also significantly lower than that paid by Israeli municipalities, both within Israel and the West
 Bank (the average Israeli Municipality pays 3.86 NIS per cubic meter.)

 Is it difficult for Palestinians to drill wells?
 No, and the procedure  is identical for Israelis wishing to drill wells. The procedure for drilling wells requires either one or two steps. The first step is to get an approval for the well by the JWC. This applies to both
 Israelis and Palestinians wishing to drill wells in the West Bank. If the well is located within Areas A or B, Palestinians do not need any further approvals or permits and can start drilling. If the well is within Area
 C, both Israelis and Palestinians require a permit from the Civil Administration, which approves and permits 99% of requests.

You can read the whole thing here:
Factsheet: Water in the West Bank