- Door Tjalling -
Stevo Akkerman schreef op 17 december een op het eerste oog mooi artikel in het katern Religie en filosofie van Trouw. Akkerman laat daarin Munther Isaac uitgebreid aan het woord komen. Munther Isaac is afkomstig uit de Palestijnse gebieden, rector van het Bethlehem Bible College en predikant in de evangelisch-lutherse kerk in Palestina. Isaac heeft op het eerste gezicht een genuanceerde kijk op de realiteit. Hij neemt ook het Oude Testament in de verdediging, wat opmerkelijk is voor een Palestijnse christen. Echter schijn bedriegt en bij nadere beschouwing komt helaas toch weer die venijnige ondertoon jegens Israël aan de oppervlakte. Die is ‘dat er op Bijbelse gronden nóóit een link zou mogen zijn naar exclusief recht van de joden op land’. Isaac daarover:
Land is nooit exclusief joods, islamitisch of christelijk, elk land is van God, en dus van iedereen.
Dat is een mooie uitspraak, maar in de praktijk niet te realiseren. Absoluut niet. Men kan goed leren van ervaringen uit het verleden, maar dat heeft Isaac op dit punt niet gedaan. Afwijzing van de stelling dat elk land van God is zou volgens Isaac de oorzaak zijn van het Israëlisch-Palestijns conflict. De werkelijkheid daarentegen, heeft ook al in een ver verleden geleerd dat er op de wereld geen veilige plaats was voor Joden. Er is immers tot op de dag van vandaag sprake van permanent antisemitisme. Aan het eind van de negentiende eeuw bijv. waren er zeer ernstige pogroms in Rusland waardoor veel Joden die daar woonden noodzakelijkerwijs moesten vluchten. Het waren deze pogroms die de directe aanleiding vormden voor het tot stand komen van het Zionisme. Tijdens het 5e Zionistencongres te Basel in 1901 werd het Joods Nationaal Fonds opgericht met het doel om Israël te ontwikkelen en leefbaar te maken ten behoeve van al zijn bewoners. De ontwikkelingen zijn sindsdien niet gestopt. Na de Balfourverklaring, de aanname door de VN van het verdelingsplan van Palestina eind 1947 en de daaropvolgende onafhankelijkheidsoorlog (voor de Palestijnen de Nakbah) resulteerde dit alles in het ontstaan van de Joodse staat Israël. Met dat laatste is Isaac, ondanks zijn schijnbaar genuanceerde houding, zeker niet blij. Daar komt dan ook zijn ergste venijn aan de oppervlakte. De Palestijnen zouden meer dan om mooie antwoorden vragen, een boycot van Israël willen. Die boycot is er al in de vorm van de Boycot, Desinvesteringen en Sancties (BDS). Anders dan wat de BDS over zichzelf zegt en Munther Isaac over de Palestijnse houding, zijn beide beslist niet geweldloos. De organisatoren van de BDS wijzen stelselmatig het bestaansrecht van Israël als Joodse staat af en de vele zelfmoordaanslagen van Palestijnse terroristen zijn ronduit gruwelijk.
Het is, zeker vanuit de locatie èn positie van Munther Isaac, heel gemakkelijk om te beweren dat elk land van God zou zijn. De werkelijkheid heeft heel wat anders geleerd en gelet op zijn artikel in Trouw heeft ook Akkerman daar kennelijk geen boodschap aan.
