= IMO Blog =
Mijn vorige blog ging over de Nederlandse subsidie voor de Palestijnse landbouworganisatie UAWC en diens banden met de terroristische PFLP. Veel van dergelijke subsidies lopen ook via de Europese Unie, die dezelfde problemen ondervindt.
Eind 2019 heeft de EU daarom een extra clausule toegevoegd in contracten met Palestijnse subsidieontvangers, om voortaan te voorkomen dat donorgeld bij groeperingen of individuen terecht komt die op de Europese terreurlijst staan. De Palestijnse ngo’s waren woest en meenden dat het hier om politieke activiteiten ging. De PNGO, het Palestinian NGO netwerk, heeft deze EU anti-terreur clausule verworpen omdat zij een ‘aantal Palestijnse politieke en verzetsgroepen labelen als terroristische groeperingen, waaronder Hamas, Islamitische Jihad, de Al-Aqsa Martelaren Brigades en de PFLP’. Er werd onder leiding van Badil een campagne opgezet tegen de clausule. De persverklaring (van 32 Palestijnse ngo’s waarvan een drietal koepelorganisaties) stelt:
“In conjunction with this, funding constraints from various donors have escalated, which include conditions that we have resisted such as preventing engagement in the Palestinian Boycott, Divestment and Sanctions Campaign (BDS), the defense and promotion of the right of return, and programs and projects in areas such as the Gaza Strip, or Palestine 1948 (Israel).”
En:
1. Palestinian political factions and forces are not terrorist organizations, and their popular, national, and legal statuses are not determined by a European document.
2. The Palestinian civil society institutions, with their vast and varied fields of work, are an integral part of our people’s struggle for liberation from Israeli colonialism and apartheid.
3. The right of the Palestinian people to resist Israeli colonialism and apartheid by legitimate means until we attain our inalienable rights to self-determination and return is guaranteed by international law.
Veel duidelijker kun je het niet krijgen. Voor de Palestijnse ngo’s is wat zij noemen de gewapende strijd een legitiem onderdeel van hun strijd voor onafhankelijkheid en een einde aan de ‘bezetting’ van heel ‘historisch Palestina’. De doelen verschillen niet, alleen de methode. De PNGO zelf, waarbij 135 Palestijnse ngo’s zijn aangesloten, is tegen iedere vorm van normalisatie met Israel, tegen vrede, en voor BDS. Ngo’s die deze doelen niet onderschrijven worden geweerd. De PNGO krijgt voor campagnes rechtstreekse subsidies van de EU en andere donoren, en heeft bovendien zitting in de VN-groep (Humanitarian Country Team, HCT) die bepaalt waar hulpgeld voor de Palestijnse Gebieden terecht komt.
Dalal Mughrabi
De PNGO heeft zich eerder tegen vergelijkbare voorwaarden aan subsidies verzet. Zo veroordeelde men het feit dat Noorwegen in 2017 de subsidie introk voor een jeugdcentrum dat naar Dalal Mughrabi was vernoemd, die in 1978 een terreuraanval leidde waarbij 38 Israelische burgers omkwamen. PNGO zei dat er een verschil is tussen terroristen en vrijheidsstrijders, waarbij Mughrabi duidelijk tot de laatste behoorde. Ook in 2017 riep men de internationale gemeenschap op om hulpgeld niet te gebruiken om het ‘legitieme Palestijnse verzet te ondermijnen’:
“We reject all de-legitimization or criminalization of lawful Palestinian resistance, whether in form of allegations of terrorism, anti-semitism or otherwise… We call on all governments and aid providers to respect our right to lawful resistance, support Palestinian human rights defenders, and ensure equal, impartial and transparent access to funding for all.”
Er valt dus nogal wat af te dingen op die nationale en internationale controles waarover Sigrid Kaag in antwoord op de Kamervragen sprak. Het feit dat de UAWC geschokt was over de aanslag die mede door twee senior-medewerkers van haar werd uitgevoerd, was waarschijnlijk gespeeld. Men weet dat zoiets bij ons niet helemaal lekker ligt. Toch zijn Palestijnse ngo’s en activisten over het algemeen vrij duidelijk over de doelen die ze nastreven. Je hoeft niet heel lang te zoeken om te vinden wat ik hierboven aanhaal. Zo is ook duidelijk dat het zogenaamde ‘Recht op Terugkeer’ van de vluchtelingen niet samen gaat met een tweestatenoplossing en men die dan ook niet nastreeft, en dat de BDS campagne is gericht op het delegitimeren van Israel – héél Israel – en niet alleen gaat om de ‘Westbank’ en de Israelische nederzettingen. Dit blijkt o.a. uit diverse uitspraken van Palestijnse activisten en BDS-ers van het eerste uur zoals Omar Barghouti, waar ik in het verleden al vaker naar heb verwezen. Ook is door verschillende instanties uitgebreid gedocumenteerd dat er banden zijn tussen de BDS beweging en terroristische organisaties en men deze vaak steunt, en dat BDS vaak samengaat met antisemitisme.
Afzwakking
De in december ingevoerde clausule stuitte zoals vermeld op fel Palestijns verzet. In januari zouden zo’n 130 Palestijnse ngo’s geweigerd hebben de clausule te ondertekenen.
Onder die druk hebben verschillende EU vertegenwoordigers de betekenis ervan afgezwakt. Eind maart heeft Sven Kühn von Burgsdorff, EU-vertegenwoordiger voor de Westelijke Jordaanoever, de Gazastrook en UNRWA, een brief gestuurd aan de PNGO met de strekking dat er niks verandert en de EU de Palestijnen blijft steunen. Hij schrijft o.a. dat:
“Terwijl entiteiten en groepen die op restrictieve lijsten van de EU staan niet kunnen profiteren van door EU gesubsidieerde activiteiten, is het wel te verstaan dat een natuurlijk persoon met affiliatie met, sympathie voor of steun voor welke groep of entiteit dan ook genoemd op de restrictieve lijsten van de EU niet uitgesloten wordt van het profiteren van door EU gesubsidieerde activiteiten, tenzij zijn/haar exacte naam en achternaam (die zijn/haar identiteit bevestigt) correspondeert met welk natuurlijk persoon dan ook op de restrictieve lijsten van de EU.”
Dit betekent dat Palestijnen die lid zijn van een terroristische organisatie of deze steun verlenen, niets te vrezen hebben van de EU wat betreft subsidies voor de ‘mensenrechtenorganisaties’ waar zij tevens werkzaam voor zijn, zo merkt het CIDI terecht op. Als je de nieuwe clausule zo interpreteert kun je hem haast net zo goed weglaten, of je moet alle namen van mensen die bij de PFLP en Hamas etc. zitten op die lijsten gaan zetten. Het maakt nog wel uit of je persoonlijk sympathiseert met een ideologie of organisatie, of er ook actief voor bent c.q. aanslagen voor voorbereidt en explosieven klaarlegt. Het tweede is uiteraard uit den boze maar lijkt zo niet meer echt te kunnen worden voorkomen, behalve als de lijst met natuurlijke personen op de EU lijsten drastisch wordt uitgebreid.
Ik denk dat de EU (en uiteraard ook Nederland) helemaal geen organisaties moeten steunen die standpunten hebben en uitdragen die fundamenteel verschillen van de EU positie die nog steeds uitgaat van vrede, dialoog en een tweestatenoplossing. Daarmee vallen dan, vrees ik, verreweg de meeste Palestijnse ngo’s af. Bijna overal kom je, als je even doorzoekt, militante taal tegen, en andere aanwijzingen dat men deze uitgangspunten niet bepaald onderschrijft.
Trouwe bondgenoot
Kühn von Burgsdorff benadrukt dat de EU een trouwe bondgenoot is en blijft van de Palestijnen, en hun streven naar vrijheid, onafhankelijkheid en zelfbeschikking steunt, en ook hun aanwezigheid in de C-gebieden en Oost-Jeruzalem wil versterken. Het mag niet verbazen dat Israel hier niet zo blij mee was en eiste dat de EU onmiddellijk stopt met het financieren van ngo’s die banden hebben met terroristen. Ook sommige EU-parlementariërs uitten hun zorgen naar aanleiding van de brief. Vervolgens werd op een vergadering van de commissie Buitenlandse Zaken (AFET) van het Europese Parlement een dieper onderzoek naar de zaak aangekondigd.
Het lijkt er kortom op dat de EU nogal heen en weer beweegt tussen de wil strenger toe te zien op waar de subsidies terecht komen en de gevoelde morele plicht om de Palestijnen te steunen, ook als ze idiote voorwaarden stellen en in nauwelijks verhuld taalgebruik Israels bestaansrecht ontkennen en geweld goedpraten.
Hoeveel Palestijnse ngo’s de contracten met clausule getekend hebben en hoeveel hun subsidies zijn kwijtgeraakt, is nog onduidelijk. In juni bleek dat de aanvraag van Badil werd afgewezen omdat deze principieel weigerde de clausule te aanvaarden. Badil eist nu dat alle Palestijnse organisaties één lijn trekken en degene die wel getekend hebben hierop terugkomen.
In het Westen zijn we nogal eens naïef wat betreft de banden tussen ngo’s en terreurgroepen en hun wil tot vrede en compromis. Of minister Kaag naïef is of dit allemaal ook wel weet laat ik in het midden. Hoe het wel zou moeten met de subsidies voor Palestijnse ngo’s is lastig, omdat het hele netwerk van aan PNGO en PFLP gelieerde clubs de dienst uitmaakt, en echt gematigde (of apolitieke) ngo’s nauwelijks een kans maken. Wanneer de EU clausule wordt doorgezet en we ons wat minder makkelijk laten beïnvloeden door Palestijns verzet en krokodillentranen, maken we het ze in elk geval wat lastiger. Ook zouden we nog wel wat kritischer mogen zijn dat gesteunde projecten de EU uitgangspunten van een tweestatenoplossing en vrede niet mogen tegengaan. BDS is daarmee bijvoorbeeld niet verenigbaar. Het staat Palestijnse ngo’s vrij dit te promoten, maar niet met onze steun.
Ratna Pelle
