zaterdag 31 augustus 2013

Syriërs voor medische behandeling naar Israël

 

Terwijl het Syrische regime de eigen bevolking met gifgassen en napalm te lijf gaat, behandelt Israel gewonde Syriërs.

 

„De Syriërs zijn doodsbang als ze voor het eerst Israëliërs zien”, vertelt Shapira. „Maar de angst verdwijnt snel. Ze krijgen hier de beste behandeling van de wereld.”

 

---------

 

Syriërs voor medische behandeling naar Israël

http://www.refdag.nl/nieuws/buitenland/syriers_voor_medische_behandeling_naar_israel_1_765132

30-08-2013 21:06 | Alfred Muller

 

Zes maanden geleden verschenen de eersten. Het Israëlische leger bracht op een rustige zaterdag zeven zwaargewonde Syriërs naar het Zivziekenhuis in Safed in Galilea. Sindsdien arriveren er regelmatig nieuwe slachtoffers van de burgeroorlog.

De meeste Syrische gewonden die in het Israëlische ziekenhuis liggen, zijn burgers: jongeren, ouderen en kinderen. De verwondingen zijn meestal ontstaan door kogels of door granaatscherven. De slachtoffers werden thuis geraakt of toen ze buiten liepen.

De laatste maanden ving het Zivziekenhuis in totaal 76 Syrische gewonden op. Momenteel liggen er zeventien gewonden in het ziekenhuis, onder wie drie kinderen. Eén patiënt is overleden. Er zijn vorige week geen slachtoffers van chemische wapens binnengebracht. „Het zou te lang duren om ze hier te brengen. Ze overleven dat niet”, zegt adjunct-directeur Calin Shapira van het ziekenhuis.

De patiënten liggen op verschillende afdelingen, waaronder orthopedie, chirurgie, intensive care en oogheelkunde. De behandeling kan maanden duren. Als de patiënten zijn hersteld, haalt het leger ze weer op. De meesten gaan terug naar Syrië.

„De Syriërs zijn doodsbang als ze voor het eerst Israëliërs zien”, vertelt Shapira. „Maar de angst verdwijnt snel. Ze krijgen hier de beste behandeling van de wereld. Als ze weggaan zijn ze de beste ambassadeurs voor Israël die je je maar kunt indenken.”

Geen huis

De Syrische patiënten zeggen allemaal dat ze terug willen naar huis, hoewel sommigen geen huis meer hebben. Soms zijn ze de enige overlevende van het gezin. „Het ziekenhuis zal doorgaan ze te ontvangen zolang het nodig is. We weten nog niet wie de kosten moet betalen, maar daar gaat het nu niet om.”

De meeste Syriërs gaan naar het Zivziekenhuis. Maar ook het West-Galilea Ziekenhuis in Nahariya heeft patiënten opgevangen met hoofdwonden. Ook is een aantal naar het Rambam Ziekenhuis in Haifa gegaan. In totaal gaat het om bijna 150 slachtoffers.

Het Zivziekenhuis werd geopend in 1973, tijdens de Jom Kipoeroorlog. Tijdens de oorlog in 2006 tussen Israël en het Hezbollahleger in Libanon, ving het in dertig dagen 1500 gewonden op. Het ziekenhuis telt ruim 300 bedden en dient de 250.000 bewoners in de Golan, Opper-Galilea en Galilea.

De afdeling eerste hulp van het ziekenhuis is beveiligd tegen raketaanvallen, inclusief aanvallen met chemische wapens. Het is nog niet in hoogste staat van paraatheid gebracht, maar dr. Shapira vertelt dat hij en zijn collega’s zich al hebben voorbereid.

Rondgang

Een rondgang door het ziekenhuis voert langs verschillende afdelingen waar Syriërs worden behandeld en verpleegd. Het gaat om zwaargewonden die nauwelijks in staat zijn te communiceren, met lichaamsdelen in verband, afhankelijk van infusen en allerhande apparaten.

Dr. Alexander Lerner vertelt dat de meesten gewond raakten bij explosies. De artsen moesten soms ledematen verkorten, om te voorkomen dat ze moesten worden geamputeerd. „Alle patiënten keren terug naar een actief leven”, zegt hij.

De Arabischsprekende dr. Shokrey Kassis loopt rond op een zaaltje waar een moeder en kinderen worden verpleegd. Hij vertelt dat ze bij Daraa gewond raakten, „diep in Syrië.” Een vrouw heeft haar man en acht kinderen achter moeten laten, maar ze weet dat ze veilig zijn. „Ze heeft nog een operatie nodig en daarna nog een.”

Druzendorpen

Op naar de grens met Syrië: naar de Golan. Israël veroverde deze hoogvlakte in de Zesdaagse Oorlog van 1967 op Syrië, na Syrische beschietingen. In het noorden van de Golan, dicht bij de Syrische grens, liggen de zogenoemde druzendorpen. De druzen hebben een Israëlische identiteitskaart. In hun dorpen hangen aan de restaurants Hebreeuwstalige uithangborden.

In een van de restaurants zit dr. Tayseer Mire’i, een druzenactivist en directeur van de organisatie ”Golan voor ontwikkeling”. Hij voelt zich in hart en nieren Syriër. Hij is het niet eens met de Israëlische heerschappij op de Golan en vindt dat het gebied toebehoort aan Syrië, hoewel hij toegeeft dat hij nu blij is aan de rustige zijde van de grens te zitten.

Met de woorden: „Welkom op de bezette Golanhoogte” begint hij zijn betoog. Hij legt uit dat de druzen verdeeld zijn in aanhangers en tegenstanders van president Assad, net als de andere Syriërs. „We wachten allemaal op de dag dat de gevechten stoppen, want de prijs die de Syriërs betalen is zeer hoog.”

Mire’i hekelt de buitenlandse inmenging in Syrië: zowel van de buitenlanders die voor de oppositie vechten als van de Amerikanen, Russen, Iraniërs en Israëliërs. Als alle partijen zich zouden terugtrekken en de Syriërs alleen zouden laten, zouden zij om de tafel kunnen gaan zitten om over een oplossing te praten, betoogt hij. Hijzelf zou het liefst een Syrië zien dat meer open en liberaal is.

„De Syriërs zijn nu bezorgd over wat Amerika kan doen”, zegt hij. „De burgers verlaten Damascus en andere plaatsen. Als Amerika aanvalt, zullen er meer slachtoffers onder de burgers vallen.” Mire’i maakt zich weinig zorgen over zijn eigen veiligheid. Syrië zal de druzendorpen niet aanvallen omdat de druzen Syriërs zijn.

Ook Qassam Sabagh zegt dat de druzen in Majdal Shams zich veilig voelen. „Maar je weet het nooit”, zegt hij, terwijl hij op een terrasje zit dat uitkijkt op een diep dal aan de voet van de berg Hermon. „Ik heb niet gehoord dat ze hier in het noorden gasmaskers uitdelen. Misschien komt dat nog.”

Onwerkelijk stil

De reis gaat door naar de Bentalberg op de Golan: het grensgebied tussen Israël en Syrië. In de verte, in Syrië, liggen de gebouwen van de VN-vredesmacht Undof. Daar bevindt zich ook de poort waar de VN-troepen de gewonden over de grens helpen en aan het Israëlische leger overdragen. Heel ver weg is een dof ”boem” te horen, maar verder is het landschap onwerkelijk stil. Het is op deze plek moeilijk voor te stellen dat een burgeroorlog dit land uiteenscheurt en dat het land er in de komende dagen mogelijk nog een opdoffer van de Amerikanen bij krijgt.

Maar het is hier zeker niet altijd rustig geweest. Militair Eli Maoz vertelt dat enkele maanden geleden de gevechten duidelijk te zien en te horen waren. Maoz is een reserve-luitenant-kolonel in het leger en gemeenteraadslid in Katzrin, een Joodse stad op de Golan.

Hij gelooft dat Syrië Israël niet lastig zal vallen als Amerika een beperkte aanval uitvoert. Maar als de aanval is gericht tegen een van de essentiële legeronderdelen, het vierde leger of de Revolutionaire Garde, dan kan Assad wel opdracht geven tot een aanval op Israël. „Dat wordt dan het laatste bevel dat hij geeft”, belooft hij. „Als Assad chemische wapens gebruikt, gaat Syrië zelfs honderd jaar terug in de geschiedenis.”

Moaz laat een grote schuilkelder zien, die zich metersdiep onder het gemeentehuis bevindt en aan zeker zeventig mensen onderdak kan bieden. In vredestijd maken de jongeren gebruik van deze grote ruimte, in oorlogstijd kunnen de burgemeester en anderen hier zitten om de stad te besturen. De gemeente Katzrin heeft geen speciale instructies gekregen om zich voor te bereiden. „Misschien gaat dat over een of twee dagen veranderen”, zegt hij.

De burgers in het winkelcentrum zijn eveneens kalm. De 43-jarige Meytal Sugavker zegt dat ze twaalf jaar geleden de stad Kiryat Shmona aan de grens met Libanon heeft verlaten en naar Katzrin is verhuisd omdat het op de Golan veel rustiger is. Ze heeft de gasmaskers twee jaar geleden ingeleverd omdat ze oud waren. Ze heeft er nog niet over nagedacht of ze een nieuwe zal halen. Ze is moeder van een 12-jarige zoon. „Ik ben altijd bezorgd over mijn gezin, maar ik vertrouw erop dat God ons beschermt.”

 

vrijdag 30 augustus 2013

Petitie tegen teruggave Joodse archieven aan Irak

 
De millennia-oude Joodse gemeenschap in Irak telde in 1948 nog zo'n 150.000 leden. Repressie, antisemitisme en een reeks bomaanslagen begin jaren '50 leidden tot vertrek of vlucht van het grootste deel hiervan; de rest ontvluchtte het land in de jaren '60 en '70, toen onder het regime van de Ba'ath partij de repressie verergerde. Er zijn nog hoogstens enkele tientallen over in Irak.
 
De bezittingen van de vertrekkende Joden werden geconfisceerd, en de archieven in de loop van de jaren '70 in beslag genomen door het bewind van Saddam Hussein. In 2003 werden de zwaar gehavende stukken voor restauratie naar de VS overgebracht, met de toezegging dat de Irakese regering ze terug zou krijgen. Daar het feitelijk om gestolen goed gaat kan deze echter moeilijk als rechtmatige eigenaar worden beschouwd.
 
Bovendien is niet te verwachten dat de archieven in Irak veilig en toegankelijk voor Joden van Irakese afkomst zullen zijn. De situatie in Irak is nog steeds instabiel, de middelen zeer beperkt, en de houding tegenover Israel vijandig. De geschiedenis van de Irakese Joden is in Israel, waar 90% zich heeft gevestigd, veel beter opgeborgen...
 
Wouter
_____________
 
 
Don't let the Jewish archive go back to Iraq!
 
"I call upon the US government NOT to return the Jewish archive to Iraq. To do so would compound the injustice done to the Jews of Iraq, whose property it was before they were robbed of it through a deliberate state policy of persecution and ethnic cleansing. The archive should be returned to its rightful owners and assured of proper care and conservation. We suggest it should go to Israel, where the greatest concentration of Jews of Iraqi descent are to be found. "
 
Don't let the Jewish archive go back to Iraq!
 
Why this is important
 
Ten years after the US military found a trove of Jewish books, records and religious artefacts in the flooded basement of Saddam's secret police headquarters in Baghdad, the US government is preparing to ship it back following restoration.

The archive contains holy books, including a rare Bible from 1568, Torah scrolls seized from synagogues, and personal and community documents and records.

Iraq's government, however, is insisting that the archive go back to Iraq: it points out that the US interim administration (CPA) signed a memorandum in 2003 promising its return.

The archive must not be returned.

Here's why:

*The archive does not belong to Iraq, but was stolen from private homes, schools and synagogues in the 1970s. It is the cultural property of the Iraqi-Jewish community.

*According to Jewish law, sacred objects such as Torah scrolls must be entrusted to a living Jewish community.

*The Jewish community in Iraq is virtually extinct. Jews of Iraqi origin and their descendants now live outside Iraq - in Israel and the West.

*When there were Jews in Iraq, the modern Iraqi state showed only contempt for them and their heritage. It did its utmost to persecute and destroy its ancient, pre-Islamic Jewish community. From 140,000, the community has dwindled to five people. To return the archive to Iraq will be to compound a crime: returning stolen property to those who stole it.

*Iraq itself does not have the resources to conserve and store the archive safely.

*Iraq's Jews and their descendants, 90 percent of whom are in Israel, will be debarred from access to original documents and history if the archive returns to Iraq.

*The memorandum drawn up between the US CPA interim government and Iraq in 2003 was signed on a flawed premise: that the archive is part of Iraq's national heritage.

It is not. Unless we challenge this erroneous idea, the return of the Jewish archive sets a precedent for all Arab countries who seized the property of 870,000 Jews to claim back as their national heritage any confiscated items that might have left the country. Indeed these states can claim as their own the property of all oppressed communities.

THE ARCHIVE BELONGS TO IRAQ'S JEWS - NOBODY ELSE

Posted August 17, 2013
 

Palestijnse Autoriteit moet niet Israeli's maar Palestijnen winnen voor compromissen

 

Om vrede een kans te geven, moet vooral het Palestijnse volk worden overtuigd van het nut en de noodzaak en de voordelen daarvan. Terwijl Palestijnse media, moskeeën en scholen vertellen dat het hele land eigenlijk Palestina is en terug veroverd zal en moet worden, onderhandelt president Abbas met de Israelische regering over vrede en een tweestatenoplossing. Abbas' populariteit is tanende, de PLO en Fatah steunen de nieuwe vredesbesprekingen niet, maar in plaats van hen van de noodzaak daarvan te overtuigen vertelt Abbas aan afgevaardigden van een van de meest linkse partijen in Israel, Meretz, over de noodzaak van vrede en een compromis. Bij Meretz is iedereen daar echter al lang van overtuigd en is men bereid daarvoor veel, misschien teveel, op te geven. Het zijn de laatste links-zionistische Israeli's die nog geloven dat als men zelf als sterkere partij de eerste stap zet, de andere kant vanzelf zal volgen. Meretz heeft sinds de tweede intifada fors aan kiezers verloren, en staat niet bepaald in het centrum van de macht.

 

Wanneer Abbas meer doet om zijn eigen bevolking te winnen voor een compromis en een tweestatenoplossing, zal hij in Israel ook geloofwaardiger over komen en meer mensen dan alleen het kleine Meretz van zijn goede bedoelingen weten te overtuigen. Dat heet ook wel: twee vliegen in een klap slaan. Het probleem is echter dat hij waarschijnlijk zelf niet genoeg overtuigd is hiervan om dit aan de eigen bevolking uit te leggen, en vooral ook bang zal zijn dat hem dit niet alleen populariteit maar wellicht ook zijn gezondheid zal kosten. Door met linkse Israeli's te praten kan hij perfect naar de buitenwereld laten zien dat hij vrede wil, terwijl de risico's beperkt blijven. 

 

RP

----------

 

The Palestinian Authority's "Israeli Affairs Committee"

http://www.gatestoneinstitute.org/3952/palestinian-israeli-affairs-committee

by Khaled Abu Toameh
August 28, 2013 at 5:00 am

What is really needed is a "Palestinian Affairs Committee" that would go to every mosque, school, university, village and refugee camp in the West Bank and Gaza to talk about peace and coexistence with Israel. To win the support of the Israeli public for peace, it should start by showing the Israelis that it is making every effort to convince Palestinians to support peace.

Instead of preparing Palestinians for peace with Israel, the Palestinian Authority leadership has decided to focus its efforts on winning the support of the Israeli public for a peaceful settlement based on the two-state solution.

In the context of its efforts to "convince" Israelis to accept the two-state solution, the Palestinian Authority recently established a special "Israeli Affairs Committee" with the goal of promoting the idea among the Israeli public.

The committee's main task, in fact, is to scare Israelis that failure to accept all Palestinian demands would plunge the region into another cycle of violence and bloodshed. The Palestinian Authority is hoping that to avoid another intifada, intimidated Israelis would put pressure on their government to comply with Palestinian demands.

Over the past few weeks, in a bid to "influence" public opinion in Israel, this committee organized a series ofmeetings between Palestinians and Israelis, Palestinian sources told the London-based Al-Hayat newspaper.

The Palestinian committee, formed by Mahmoud Abbas, includes top PLO and Fatah officials Yasser Abed Rabbo, Nabil Sha'ath, Jibril Rajoub, Hanan Ashrawi and Mohamed Madani.

"Why should any Israeli believe the Palestinian Authority when most Palestinians appear to be opposed to the resumption of the peace talks?" asks Khaled Abu Toameh. In this photo, U.S. Secretary of State Kerry, Israeli Justice Minister Livni, and Palestinian Chief Negotiator Erekat address reporters in Washington, D.C., on July 30, 2013. [State Department photo/ Public Domain]

Last week, the committee organized visits by Israeli parliamentarians to Ramallah, where they held talks with Abbas and other Palestinian officials to discuss prospects for peace in the Middle East.

One of the committee members explained, "Those we are meeting are the leaders of Israeli society and they will decide its fate. The Israeli public no longer knows what is happening here in the Palestinian territories."

It is always nice, of course, to see Israelis and Palestinians meeting and talking to each other.

But instead of devoting its efforts and energies to trying to persuade the Israeli public to support peace, it would be more helpful if the Palestinian leaders in the West Bank also tried to win the backing of their own people for the peace process.

Why should any Israeli believe the Palestinian Authority when most Palestinians appear to be opposed to the resumption of the peace talks?

Abbas does not even have the backing of the PLO and Fatah leaderships for his recent decision to return to the negotiating table with Israel, and returned to the peace talks with Israel against the advice of the PLO leadership.

Instead of inviting Israeli parliamentarians to Ramallah, Abbas might have tried to persuade the PLO and Fatah to support his efforts to achieve peace with Israel.

The Israeli parliamentarians who met with Abbas in his office last week already support the two-state solution and the peace process.

But most PLO and Fatah leaders remain opposed to the resumption of the peace talks.

As Abbas was meeting with the Israeli parliamentarians, thousands of Palestinians in the streets of Gaza City were demonstrating against the peace talks and two-state solution.

These are the people with whom Abbas needs to work to change their hearts and minds. These are the people who need to be told that peace with Israel will only do good for the Palestinians.

Why should any Israeli believe Abbas when his own supporters continue to wage a campaign to combat "normalization" with Israel?

While Abbas feels free to receive Knesset members in his Ramallah office, other Palestinians continue to receive threats for talking to, or doing business with, Israelis.

What is needed is a special "Palestinian Affairs Committee" that would work toward preparing Palestinians for peace with Israel.

The committee members should be asked to go to every mosque, school and university in the West Bank and Gaza Strip to talk about peace and coexistence with Israel.

The members also need to visit every village and refugee camp to talk to as many people as possible about the importance of peace.

They should also meet with representatives of all Palestinian factions to try to win their support for the peace process.

It would also be a good idea if such a committee would ask the Palestinian Authority to "lower the tone" and stop rhetorical attacks against Israel that drive Palestinians towards more extremism.

Inciting Palestinians against Israel through the media and mosques only serves the interests of Hamas and other radical Palestinians. Moreover, the anti-Israel rhetoric eventually undermines Abbas and anyone who conducts peace talks with Israel.

The Palestinian Authority has chosen to "educate" Israelis about the significance of peace while it has done almost nothing to persuade its own people to move towards moderation and pragmatism.

If the Palestinian Authority really wants to win the support of the Israeli public for peace, it should start by showing that it is making every effort to convince Palestinians to support the peace process.

 

Kaarten die liegen op bussen in Vancouver

 

De leugenachtige kaartjes die het landverlies van de Palestijnen moeten aantonen, hebben nu ook de bussen van Vancouver veroverd. De kaartjes zijn zeer populair onder anti-Israel activisten, omdat ze op een sluwe manier een simpel verhaal vertellen. In werkelijkheid worden appels, peren en kersen met elkaar vergeleken, want op ieder kaartje is wat anders te zien: prive-grond bezit van Joden, een nooit uitgevoerd vredesplan, de grenzen van de staat Israel en de gebieden waar de Palestijnen sinds de Oslo Akkoorden autonomie hebben. We hebben vaker over deze kaartjes geblogd en nodigen iedereen uit deze info verder te verspreiden, opdat ‘de kaartjes die liegen’ door steeds meer mensen worden gezien als wat zij zijn: een slimme propagandatruc. 

 

RP

--------- 

 

Vancouver transit ads show "the map that lies"

http://elderofziyon.blogspot.nl/2013/08/vancouver-transit-ads-show-map-that-lies.html  

 

From The Province:

 

Jewish groups in Vancouver say they are considering suing Trans-Link for accepting controversial political advertisements showing the "disappearance of Palestine due to Israeli occupation over the past 66 years."

On Tuesday, a group called the Palestine Awareness Coalition announced the launch of 15 bus posters and a large mural in a central Vancouver SkyTrain station, that depict the territory of Palestine steadily shrinking into the state of Israel in a succession of dated maps.

Marty Roth - a 79-year-old member of the coalition group behind the ad campaign - said they have already won a victory over groups that tried to "suppress" the ads.

"This will be controversial with a number of traditional Jewish organizations that have tried to suppress the ads," Roth claimed. "But Trans-Link has refused to agree with them, because these are educational ads that are well within national advertising guidelines and the Canadian Charter (of Rights and Freedoms)."

Roth said, as a Canadian Jewish man, he believes Israel is unjustly oppressing the people of Palestine and his group wants to educate the Canadian public about the conflict.

But Jewish leaders including Mitchell Gropper, chair of the Jewish Federation of Greater Vancouver, called the ads a provocative attack on Jewish people that will incite hatred. "This is of grave concern to our community at large, because the ads make the use of the buses unwelcome and unsafe," Gropper said, noting that terrorist attacks in Israel often target buses.
"I don't think I've ever seen ads on our TransLink system that attack a section of our society. If the transit system will be used to attack Israel and the Jewish people, who is next?" Gropper, a Vancouver lawyer, said his group went to the "highest levels" of TransLink and argued that the Palestine ads should be rejected, but they were told TransLink must accept the ads for legal reasons.

The Province sought interviews with TransLink officials but were referred to a prepared statement, which says TransLink sought a "third-party legal opinion" which said the Supreme Court of Canada decided TransLink must run ads such as "Disappearing Palestine" under the Canadian Charter.

 

The ads are even less accurate than the popular four-panel maps that I have shown in the past to be absolute lies.

Here is a photo of the full ad, plus a close-up:


The first panel is is a lie. The entire area was called "Palestine" including the white parts (that symbolize private Jewish ownership.) As I have explained, most of the land was owned by the British Mandate, and was not privately owned by either Jew or Arab.

The second panel is a lie. The UN partition plan, which the Arabs rejected, called the two states simply "The Jewish state" and "The Arab state."  At no time was there any attempt by Arabs to allow a Palestinian Arab state to be created.

The third panel is a lie. During that time period, no one was calling for a Palestinian Arab state in the territories occupied by Jordan and Egypt - least of all, Jordan and Egypt, but Palestinian Arab leaders didn't demand one either. The PLO, founded in 1964, explicitly excluded the green areas from its desired state in its charter!

The fourth panel is a lie. Israel has not annexed all the white areas and has offered far more than the green areas for any future peace plan.

However, I am not sure if the Vancouver Jewish community's arguments, based on the ads making Jews feel insecure and unwelcome as they use the transit system, are the correct arguments to make.

I value free speech and those arguments make me uncomfortable. Seeing a message I passionately disagree with is not automatically an attack on me.

However, there is a very good reason why the ads should be taken down.  The problem isn't offensiveness - it is truth in advertising. 

According to the Canadian Code of Advertising Standards:  

(a) Advertisements must not contain inaccurate, deceptive or otherwise misleading claims, statements, illustrations or representations, either direct or implied, with regard to any identified or identifiable product(s) or service(s).

(b) Advertisements must not omit relevant information in a manner that, in the result, is deceptive.
[...]

(e) Both in principle and practice, all advertising claims and representations must be supportable.

This ad clearly and provably fails each of these clauses. 

This is why the ads must be pulled, and the people who place such lying and deceptive ads must be exposed not as advocates, but as liars and haters to whom truth is less important than demonizing the Jewish state.

I hope that the Zionist community in Vancouver goes after the ads on that basis. It should be a slam-dunk. Here is the webpage where one can file a complaint with Canadian Advertising Standards.

 

Nederland schendt internationaal recht op Westbank

 

Een wat provocerend gesteld persbericht van Likoed laat precies de absurditeit zien van het nieuwe Nederlandse beleid. De regering ontmoedigt Nederlandse bedrijven om projecten of andere zaken te doen in samenwerking met het Israelische bestuur op de Westoever, omdat men vindt dat hier een Palestijnse staat moet komen. Israel is als bezetter echter juist verplicht om de bevolking te beschermen en voorzieningen te leveren, waaronder toegang tot zuiver water. Zo staat het in de Geneefse Conventie, die altijd zo graag wordt geciteerd door criticasters van Israel. Likoed zelf is echter ook niet helemaal consequent, want men is van mening dat het gebied niet bezet is maar hooguit betwist. Hoe dan ook oefent Israel in het zogenaamde C gebied het gezag uit en zolang er geen vredesregeling is zal dat zo blijven. Het is wel zo praktisch dat gezag ook te erkennen en ermee samen te werken, in het belang van iedereen die er woont.  

Het wordt nog vreemder. Het gebied waar het om gaat is het zogenaamde gebied C, waar Israël volgens de Oslo-akkoorden rechtmatig het bestuur uitoefent. Deze Oslo-akkoorden zijn gegarandeerd door de VN en de Europese Unie – inclusief Nederland. Nu werkt Nederland echter het Israëlische bestuur aldaar tegen. Ook hierdoor handelt Nederland dus in strijd met internationale verdragen, en dus het internationaal recht.

Ook inhoudelijk is het een onbegrijpelijk advies. Meer dan tweehonderdduizend mensen – vooral Palestijnen – hebben last van de vervuiling, door het ontbreken van goede waterzuivering. Daardoor is de betreffende Kidron rivier nu feitelijk een open riool, dat stankoverlast geeft, het grondwater vervuilt en water verspilt. Het ministerie wil dat blijkbaar laten voortduren en zo de Palestijnen bewust laten lijden onder voortdurende milieuvervuiling.

Ik weet niet of de Oslo Akkoorden internationaal recht zijn, maar ze werden indertijd wel door de internationale gemeenschap geaccepteerd, geprijsd en zelfs beloond met de Nobelprijs voor de vrede voor zowel Arafat als Rabin. Volgens de Oslo Akkoorden zou er na maximaal vijf jaar onderhandeld worden over de 'final status issues', en die gesprekken mondden uit in de tweede intifada, nadat Israel in Camp David en Taba verschillende voorstellen deed waarbij uiteindelijk meer dan 95% van de Westoever en de gehele Gazastrook werd aangeboden.  

 

RP

-----------

 

Nederland schendt internationaal recht op Westbank

Persbericht van Likoed Nederland, 27 augustus 2013.

Aan Nederlandse bedrijven wordt door het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken afgeraden om mee te werken aan openbare voorzieningen in Judea en Samaria (de 'Westbank'), zoals openbaar vervoer en waterzuivering, zo meldt de firma Haskoning.

Het ministerie schendt daarmee het internationaal recht. Dit was het oordeel van het Franse Gerechtshof van Versailles in mei 2013 in een vergelijkbaar geval, de aanleg van een tramlijn in Oost-Jeruzalem.

Het Gerechtshof oordeelde – heel logisch – dat Palestijnen net als iedereen recht hebben op openbare voorzieningen en dat Israël met de aanleg van voorzieningen juist handelt volgens de Geneefse Conventies. Israël zou volgens de uitspraak van het Gerechtshof integendeel in strijd met het internationaal recht handelen als Israël de Palestijnen geen toegang tot voorzieningen zou geven, maar alleen aan Israëli's.

Zo een racisme tegen Arabieren zou toch afschuwelijk zijn? Maar een dergelijke apartheid is dus wat het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken blijkbaar wil aanmoedigen.

Het wordt nog vreemder. Het gebied waar het om gaat is het zogenaamde gebied C, waar Israël volgens de Oslo-akkoorden rechtmatig het bestuur uitoefent. Deze Oslo-akkoorden zijn gegarandeerd door de VN en de Europese Unie – inclusief Nederland. Nu werkt Nederland echter het Israëlische bestuur aldaar tegen. Ook hierdoor handelt Nederland dus in strijd met internationale verdragen, en dus het internationaal recht.

Ook inhoudelijk is het een onbegrijpelijk advies. Meer dan tweehonderdduizend mensen – vooral Palestijnen – hebben last van de vervuiling, door het ontbreken van goede waterzuivering. Daardoor is de betreffende Kidron rivier nu feitelijk een open riool, dat stankoverlast geeft, het grondwater vervuilt en water verspilt. Het ministerie wil dat blijkbaar laten voortduren en zo de Palestijnen bewust laten lijden onder voortdurende milieuvervuiling.

Bovendien is dit nu juist een project waar de Palestijnse Autoriteit en Israël goed samenwerken, vanwege het gemeenschappelijk belang. Maar die samenwerking wil het ministerie blijkbaar frustreren.

Tot slot zou het opvolgen van dit advies van het ministerie ook nog ten koste gaan van de werkgelegenheid in Nederland, in deze crisistijd.

Hoe is het mogelijk dat het Nederlandse ministerie een advies afgeeft dat humanitair, juridisch en economisch niet te verdedigen is?

 

Nederland wil niet dat Royal HaskoningDHV meewerkt aan Israelisch-Palestijns waterzuiveringsproject

 

De nieuwe Europese regels, waar Nederland vast op vooruitloopt, lijken de Palestijnen vooral te schaden. Royal Haskoning was betrokken bij een project om de rivier te Kidron te zuiveren. Hierop wordt dagelijks 45.000 kuub rioolwater geloosd, zowel van Israel als de Palestijnen, dit naast allerhande ander afval. Onder druk van de Nederlandse regering lijkt Royal Haskoning zich nu uit het project te gaan terugtrekken (zie ook video) 

De installatie waar Royal HaskoningDHV samen met de gemeente Jeruzalem aan werkt, zuivert rioolwater dat door het Kidron-bassin via Oost-Jeruzalem richting de Dode Zee loopt. Nederland en de Europese Unie beschouwen dit als door Israël bezet gebied.

Het ministerie van Buitenlandse Zaken zegt dergelijke projecten te ontmoedigen, maar voegt eraan toe dat het Nederlandse bedrijven niet verbiedt eraan te beginnen.

„Dit is waanzin. De meer dan 200.000 mensen die in dit gebied wonen -­ en dat zijn vooral Palestijnen ­- hebben vreselijk veel last van de ernstige vervuiling van de Kidron-rivier", zegt Naomi Tsur, locoburgemeester van Jeruzalem. „Waterverontreining is een probleem dat geen grenzen kent. Ik zit al 5 jaar met de Palestijnse Autoriteit om de tafel om te werken aan een oplossing die alle bewoners ten goede komt, waar de toekomstige grenzen ook komen te liggen. Het project waar Royal HaskoningDHV aan werkt, is in ieders belang."

Dit is dus hoe de nieuwe regelgeving uitpakt: alle projecten over de groene lijn waar ook Israel bij betrokken is worden gezien als illegaal en worden 'ontmoedigd'. Het is natuurlijk onzinnig om nu uit te gaan van niet en nooit bestaande grenzen. Het is een ding wanneer de regering zegt dat ze het wenselijk zou vinden dat er een Palestijnse staat komt op de gehele Westoever, Oost Jeruzalem en de Gazastrook, het is wat anders om in je beleid te doen alsof die er al is en het Israelische bestuur op delen van de Westoever compleet te negeren.

Het gevolg is niet alleen een verstoring van de relatie met Israel, maar ook dat veel projecten die de Palestijnen evenzeer of nog meer ten goede komen dan de Joden die in dat gebied wonen, niet of moeilijker kunnen worden gerealiseerd. De EU gaat steeds meer op ramkoers met Israel door dit soort scherpslijperij waarbij de realiteit volkomen uit het oog wordt verloren. Als men dan al zo principieel wil doen, waarom dan niet alle producten uit en samenwerking met landen als Syrië en Egypte stoppen? Daar worden pas mensenrechten geschonden. En neem dan ook Rusland en China even mee, want zij houden een fatsoenlijk onderzoek naar de gifgasaanval in Syrië tegen, en houden schurkenstaten als Syrië, Iran en Noord-Korea continu de hand boven het hoofd. En dan hebben we het nog niet over de anti-homo wetgeving en het wegstoppen van dissidenten in strafkampen.

 

Hieronder diverse berichten over de kwestie uit het Reformatorisch Dagblad.

 

RP

------------- 

„Royal HaskoningDHV stapt uit Israëlisch project na waarschuwing"

http://www.refdag.nl/nieuws/buitenland/royal_haskoningdhv_stapt_uit_israelisch_project_na_waarschuwing_1_763855

26-08-2013 11:52 | gewijzigd 27-08-2013 08:34 | Redactie digitale media 

 

Ingenieursbureau Royal HaskoningDHV overweegt zich terug te trekken uit een Israëlisch bouwproject na waarschuwingen van het ministerie van Buitenlandse Zaken dat het project in strijd is met het internationaal recht.

Dat schrijft de Israëlische krant Ha'aretz maandag.

Het project –in opdracht van het stadsbestuur van Jeruzalem– betreft de bouw van een waterzuiveringsinstallatie. Daarmee moet de vervuiling van de beek Kidron worden aangepakt. De zuiveringsinstallatie is gepland in het zogenaamde Area C, een gebied op de Westelijke Jordaanover dat onder controle staat van Israël.

Bronnen bij het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken zeggen tegenover Ha'aretz dat de Nederlandse regering Royal HaskoningDHV heeft gevraagd zijn betrokkenheid bij het bouwproject te heroverwegen, omdat het zich bevindt aan de Palestijnse zijde van de grens uit 1967.

Het Israëlische ministerie is twee weken geleden door het stadsbestuur van Jeruzalem op de hoogte gebracht van problemen rond het project, schrijft Ha'aretz. Medewerkers van Royal HaskoningDHV hadden laten weten dat ze door het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken waren gewaarschuwd over mogelijke gevolgen van betrokkenheid bij projecten in Oost-Jeruzalem of op de Westelijke Jordaanoever.

Volgens Nederland zijn dergelijke projecten in strijd met het internationaal recht. Royal HaskoningDHV overweegt nu zich uit het bouwplan terug te trekken om financiële en juridische schade te voorkomen.

Israël heeft de afgelopen twee weken gesprekken gevoerd met de Nederlandse regering in een poging de zaak glad te strijken. Er zou onder meer zijn gesproken met de Nederlandse ambassadeur in Tel Aviv. Het is nog onduidelijk of het bouwproject, waarbij ook een Israëlisch bedrijf is betrokken, wordt voortgezet.

Israël heeft daarnaast alle Israëlische ambassadeurs in de 28 EU-lidstaten gevraagd of de Nederlandse stellingname op zichzelf staat of onderdeel is van nieuw EU-beleid.

Het ministerie van Buitenlandse Zaken liet maandagmorgen weten zich te beraden op een reactie.

Update dinsdag 8.30 uur:

Royal HaskoningDHV laat in een reactie weten betrokken te zijn het voorontwerp van een gemeentelijke waterzuiveringsinstallatie in Oost-Jeruzalem. „Wij hechten groot belang aan onze integriteit en werken altijd volgens de wet en regelgeving."

„De Nederlands overheid cq. het ministerie van Buitenlandse Zaken heeft ons geïnformeerd over mogelijke aspecten in de internationale wet- en regelgeving die van invloed kunnen zijn op het project."

„We zijn bezig met betrokken partijen om te kijken wat dat betekent voor de voortgang van het project. Volgende stappen in het project nemen we pas als duidelijkheid is over de ontstane situatie."

-------------------

 

Locoburgemeester Jeruzalem: Advies aan Royal HaskoningDHV is waanzin

http://www.refdag.nl/nieuws/buitenland/locoburgemeester_jeruzalem_advies_aan_royal_haskoningdhv_is_waanzin_1_763995

26-08-2013 19:39 | gewijzigd 26-08-2013 19:54 | ANP 

 

Israël heeft maandag verontwaardigd gereageerd op het bericht dat de Nederlandse regering ingenieursbureau Royal HaskoningDHV heeft geadviseerd te stoppen met de bouw van een waterzuiveringsinstallatie in Jeruzalem, omdat dit project in door Israël bezet gebied zou staan. 

 

De installatie waar Royal HaskoningDHV samen met de gemeente Jeruzalem aan werkt, zuivert rioolwater dat door het Kidron-bassin via Oost-Jeruzalem richting de Dode Zee loopt. Nederland en de Europese Unie beschouwen dit als door Israël bezet gebied. 

 

Het ministerie van Buitenlandse Zaken zegt dergelijke projecten te ontmoedigen, maar voegt eraan toe dat het Nederlandse bedrijven niet verbiedt eraan te beginnen.

„Dit is waanzin. De meer dan 200.000 mensen die in dit gebied wonen -­ en dat zijn vooral Palestijnen ­- hebben vreselijk veel last van de ernstige vervuiling van de Kidron-rivier", zegt Naomi Tsur, locoburgemeester van Jeruzalem. „Waterverontreining is een probleem dat geen grenzen kent. Ik zit al 5 jaar met de Palestijnse Autoriteit om de tafel om te werken aan een oplossing die alle bewoners ten goede komt, waar de toekomstige grenzen ook komen te liggen. Het project waar Royal HaskoningDHV aan werkt, is in ieders belang." 

 

Het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken reageert verwonderd op het advies. „Er lijkt geen enkele juridische grondslag voor zo'n negatief advies door Nederland", aldus woordvoerder Yigal Palmor. „Vorig jaar spande een Palestijnse organisatie op dezelfde gronden een zaak aan tegen het Franse bedrijf Veolia dat de tramlijn door Jeruzalem bouwde. Ze verloren op alle fronten, omdat de Franse rechter oordeelde dat de tram alle inwoners van de stad ten goede komt, zonder onderscheid te maken. Dat lijkt me bij deze waterzuiveringsinstallatie duidelijk ook het geval." 

 

Royal HaskoningDHV liet weten „altijd volgens de wet en regelgeving" te werken. „We zijn bezig met betrokken partijen om te kijken wat dit betekent voor de voortgang van het project. Volgende stappen in het project nemen we pas als duidelijkheid is over de ontstane situatie." 

 

Ophef over Nederlandse bemoeienis met Israëlisch project

http://www.refdag.nl/nieuws/buitenland/ophef_over_nederlandse_bemoeienis_met_israelisch_project_1_764135

27-08-2013 11:40 | gewijzigd 27-08-2013 17:28 | Redactie digitale media 

 

Kidrondal. Foto RD, Henk Visscher 

 

In Israël is ophef ontstaan over de bemoeienis van de Nederlandse overheid met een bouwproject in Oost-Jeruzalem.

Maandag werd bekend dat het ministerie van Buitenlandse Zaken het Nederlandse ingenieursbureau Royal HaskoningDHV heeft gewaarschuwd voor zijn betrokkenheid bij de bouw van een waterzuiveringsinstallatie in de Kidronvallei.

De installatie moet helpen om de sterk vervuilde beek Kidron die via Oost-Jeruzalem richting de Dode Zee stroomt, te zuiveren. In het gebied bevinden zich tal van historische locaties die door de vervuiling worden bedreigd.

Deze is het gevolg van een groeiende populatie aan Israëlische en vooral Palestijnse zijde, en de onmacht om vanwege de politieke spanningen tot een gezamenlijke oplossing te komen.

In weerwil van die spanningen hebben beide partijen enkele jaren geleden de handen ineengeslagen om de milieuproblematiek aan te pakken. Onder leiding van de Dead Sea Drainage Authority werken Israëlische en Palestijnse organisaties samen aan het herstel van de Kidronvallei.

Muhamad Nakhal, een Arabische moslim uit Jeruzalem die bij het project is betrokken, zegt in een video (zie rechtsboven): „Inwoners van Oost-Jeruzalem en de Palestijnse Autoriteit hebben veel last van de vervuiling van de Kidron. We moeten samenwerken om een oplossing te vinden. Ons doel is ecologische vrede. Daarbij wachten we niet op de politici."

In dat licht is de waarschuwing van het Nederlandse ministerie aan Royal HaskoningDHV extra opmerkelijk. Dat zegt ook Naomi Tsur, locoburgemeester van Jeruzalem. „Dit is waanzin. De meer dan 200.000 mensen die in dit gebied wonen –en dat zijn vooral Palestijnen–- hebben vreselijk veel last van de ernstige vervuiling van de Kidronrivier"

„Waterverontreining is een probleem dat geen grenzen kent. Ik zit al vijf jaar met de Palestijnse Autoriteit om de tafel om te werken aan een oplossing die alle bewoners ten goede komt, waar de toekomstige grenzen ook komen te liggen. Het project waar Royal HaskoningDHV aan werkt, is in ieders belang."

De ChristenUnie heeft dinsdag Kamervragen gesteld over het advies van het ministerie aan Royal HaskoningDHV. De partij noemt de bemoeienis „onbegrijpelijk".

Update dinsdag 12 uur:

Het ministerie van Buitenlandse Zaken zegt in een reactie:

„De Nederlandse overheid ontmoedigt investeringen van Nederlandse bedrijven in of ten behoeve van nederzettingen op de Westoever en verleent geen assistentie aan Nederlandse bedrijven die in nederzettingen activiteiten willen ontplooien. Dit is geen nieuw beleid. De nederzettingen zijn op basis van het volkenrecht onrechtmatig.

In dat kader hebben we Royal HaskoningDHV op de hoogte gesteld van de verplichting die de Nederlandse overheid zich heeft gesteld bedrijven actief te informeren. Het is Nederlandse bedrijven echter niet verboden deze economische relaties aan te gaan. De verantwoordelijkheid hiervoor ligt bij de bedrijven zelf.

De regering hoopt dat de besprekingen tussen Israël en de Palestijnen vruchten zullen afwerpen. Investeringen in bezet gebied zijn niet in het belang van de huidige vredesonderhandelingen."

donderdag 29 augustus 2013

Misleidende kaartenreeks Israël-Palestina (IPI)

 

In De Gelderlander, BN De Stem en de online versie van De Limburger verschenen op 14 augustus jongstleden twee pagina's over het Israëlisch-Palestijns conflict en het herstarten van de vredesbesprekingen. Deze gingen vergezeld van een kaartenreeks die bekend is uit de pro-Palestijnse actie-scène. Onderstaande reactie is naar De Gelderlander gestuurd maar helaas niet geplaatst.


Gelderlander14-8-2013_HoeIsraelgrenzenverlegde

Misleidende kaartjes Israël-Palestina

Ratna Pelle

Bij een verder alleszins redelijke beschouwing op 14 augustus over de nieuw opgestarte vredesbesprekingen tussen Israël en de Palestijnen, stonden ter illustratie vier kaartjes van het gebied. Hierop is te zien 'hoe Israël zijn grenzen verlegde' en steeds meer land innam. Deze specifieke kaartenreeks wordt veelvuldig gebruikt door pro-Palestijnse activisten en is zeer misleidend, omdat ze appels en peren naast elkaar weergeeft en suggereert dat die hetzelfde zijn.

De reeks begint met een kaartje van de situatie in 1947, voor de stichting van Israël. Het kaartje suggereert dat bijna het hele gebied Palestijns-Arabisch bezit was, terwijl het grootste deel van de grond staatsgrond was, onder het toenmalige bestuur van de Britse mandaat-autoriteiten. Van de 14% grond die in privé handen was, bezaten de Joden 33% en de Arabieren 67%; dit laatste wordt nooit aangegeven.

De tweede kaart laat het VN delingsplan van 1947 zien, dat nooit meer is geweest dan een plan. Er staat ook een fout op deze kaart, want Jeruzalem en Bethlehem zouden een aparte status onder internationaal toezicht krijgen en geen deel worden van de Arabische staat. Deze kaart past helemaal niet in het rijtje, en zou beter vergeleken kunnen worden met andere vredesplannen (bv. Peel Plan van 1937, Camp David voorstellen van 2000 of Geneefs Akkoord van 2004). Het plan werd verworpen door de Palestijnen en de Arabische landen, die toen een oorlog begonnen om het hele gebied in bezit te krijgen.

Op de derde kaart zien we Israël na de Zesdaagse Oorlog van 1967 met de dan veroverde gebieden, curieus genoeg nu niet in rood maar in geel weergegeven. Met deze kleurtruck wordt verhuld dat Israël zich nadien geen land meer heeft toegeëigend maar juist heeft afgestaan. Naast de Sinaï aan Egypte is ook teruggave van de Golan aan Syrië aangeboden in ruil voor vrede. Grote delen van de Westoever werden weer aan Jordanië aangeboden, en sinds de jaren '90 is met de Palestijnen onderhandeld over overdracht van 90-98% van de bezette gebieden aan de Palestijnse Autoriteit.

Op het vierde kaartje zien we de huidige situatie waarin de Palestijnen zelfbestuur hebben op een deel van de Westoever. Zou je met de logica van het eerste kaartje het vierde kaartje inkleuren, dan zou je ook alle land in Israël dat in Arabisch privé bezit is, wit moeten inkleuren. Door particulier grondbezit, staatsgrenzen, vredesplannen en (militaire) controle dan wel zelfbestuur door elkaar te husselen, wordt een beeld neergezet van een almaar uitdijend Israël ten koste van almaar land verliezende Palestijnen. De praktijk is vele malen complexer.

Wat in de kaartjes niet te zien is, is dat aanvankelijk ook Jordanië deel uitmaakte van het Britse Mandaat. Groot-Brittannië had dit mandaat gekregen van de VN met als doelstelling dat er in dit gebied een Joods Nationaal Thuis zou worden gecreëerd. Welke vorm dat precies zou aannemen werd bewust vaag gehouden, maar de Britten hadden de opdracht de verkoop van land aan Joden te stimuleren evenals hun immigratie naar het gebied. Er was in dit gebied nooit een Arabisch-Palestijnse staat geweest; voor het Britse mandaat was het een onderdeel van het Ottomaanse rijk.


PS: Hieronder enkele andere voorbeelden van dezelfde kaartenreeks  op pro-Palestijnse websites, en 1 'tegenreeks'.

Zie ook: Kaarten Palestina & Israël 1900-1967, en op IMO Blog: Palestina op de landkaart

PalestinianLossOfLand1946-2000PalestinianLossOfLand1946-2010PalestinianLossOfLand1946-2011  israel-palestine_map_LossofLand shrinking_map_palestine_two_state_solution  mapIsraelconcessionsforPeace1967-2011