zaterdag 26 maart 2016

Israel als verklaring voor Brussel (IMO)

 

 

= IMO Blog =  

Na de vreselijke aanslagen afgelopen dinsdag in Brussel, werd bij Pauw de onvermijdelijke vraag weer gesteld: waarom haten ze ons? Een vraag die zo simpel klinkt maar dat natuurlijk niet is, want wie is ze en wie is ons en wat is haten precies en hoe ontstaat dat?

Een Belgische Midden-Oosten deskundige wist het wel. ‘Ze hebben daar wel reden toe’, zo begon ze, omdat het westen zo hypocriet is. Eerst deed men niks in Syrië en liet het daar jarenlang misgaan terwijl elders waar onze belangen lagen wel werd ingegrepen, toen werd er opeens gebombardeerd (wat uiteraard ook niet goed is). En toen kwam natuurlijk Israel om de hoek kijken, want Gaza is een grote gevangenis en het Westen steunt Israel dat daar vreselijke dingen doet.

Iemand anders wierp tegen dat juist de extremisten een vijandbeeld creëren, dat er een monocultuur heerst waarin alleen nog bepaalde beelden worden getoond en bepaalde meningen gehoord. Ook werd gewezen op de segregatie, de wijken waar de overheid niet meer aanwezig is, dat er meer kontakt moet worden onderhouden met mensen in die wijken; de beruchte haarvaten werden genoemd.

En toen kwam Arnold Karskens, altijd goed voor een stevige uitspraak, met de lekker bekkende stelling dat als wij ons wat minder met hun bemoeien, zij dat misschien ook niet meer met ons doen. ‘Hun boodschap is: wat jullie bij ons aanrichten, richten wij ook bij jullie aan.’ Hij pleitte dan ook nogmaals voor een einde aan de Westerse bombardementen.

Een te makkelijke stelling vind ik. Natuurlijk heeft het westen soms boter op haar hoofd, door dan wel, dan niet op te treden en door eigen belangen veilig te stellen zoals de olietoevoer uit Saoedi-Arabie. Sommige dictators werden en worden decennia gesteund en andere niet, en dat heeft vaak niet in de eerste plaats te maken met de aard van het regime. Anderzijds doet men ook goeie dingen, steunt gematigder groeperingen tegenover extremisten, in Afghanistan is echt serieus geholpen bij de wederopbouw van het land. Gewapend ingrijpen gebeurt doorgaans pas na goedkeuring door de VN Veiligheidsraad of wanneer het betreffende land zelf om het ingrijpen heeft verzocht. Wanneer deze regels worden geschonden leidt dit tot veel ophef, zowel op nationaal als internationaal niveau.

Er wordt dus niet zomaar in het wilde weg gebombardeerd. Wel zijn er los daarvan kleinschaliger aanvallen met drones door de VS, met name in Pakistan, die ook geregeld onschuldige mensen zouden treffen. Het voert hier te ver om alle bemoeienis van ‘het Westen’ in het Midden-Oosten en de islamitische wereld te bespreken, maar zo’n stelling suggereert een makkelijke oplossing die er niet is.

Sander

Een dag later kwam de vraag in Pauw nog even terug, nu bij Sander van Hoorn, die wederom Israel en de ‘dubbele maatstaven’ erbij haalde. Op een losse toon alsof het een vanzelfsprekendheid betreft, legde hij uit dat het meten met twee maten, zoals onder andere blijkt uit de steun voor Israel, een voedingsbodem is voor onvrede onder Arabieren, die dan vervolgens wordt uitvergroot door de extremisten. Het is een veelgehoorde bewering die eveneens simplistisch is. In een van de uitzendingen werd ook nog gezegd dat Israel een grote vriend van de VS en Europa is. Dat laatste wordt daar zeker niet zo gezien, men ziet Europa in Israel meer en meer als verraders, als continent dat zichzelf uitlevert aan de Arabieren en de band met Israel graag opoffert aan voldoende goedkope olie.

Dat is natuurlijk ook niet reëel, maar wel waar is dat de EU producten uit de nederzettingen apart gaat labelen, wat niet gebeurt met andere producten uit bezette of omstreden gebieden. De EU veroordeelt Israel fel wanneer het in haar ogen iets doet dat niet bevorderlijk is voor de vrede, steunt Palestijnse projecten in C gebied zonder daarin met Israel te overleggen, steunt tal van pro-Palestijnse organisaties en de PA en UNRWA met vele miljoenen per jaar, waarop nauwelijks controle is. Maar dat wordt er in Pauw natuurlijk niet bij verteld. Die dubbele maatstaven zijn er dus wel, maar dan omgekeerd, wanneer Israelische legeracties waarbij onbedoeld burgerslachtoffers vallen worden veroordeeld, en over veel meer doden in Jemen door Saoedische bombardementen wordt gezwegen. Een bombardement met 120 doden haalde vorige week het NOS journaal niet eens, terwijl het doodschieten van een gewonde Palestijnse terrorist door een Israelische soldaat wel uitgebreid aan de orde komt. Ook stellen EU landen zich erg slap op in de VN Mensenrechtenraad, die Israel onevenredig vaak (meer dan alle andere landen samen) veroordeelt en zeer gekleurde speciale rapporteurs en onderzoekers aanstelt om eindeloos de  mensenrechtenschendingen door Israel te laten uitzoeken, en vele malen schrijnender situaties negeert.

Maar is het, los van al die zaken, dan niet een feit dat het Israelisch-Palestijns conflict en om preciezer te zijn de onderdrukking van de Palestijnen, een voedingsbodem is voor radicalisering en haat tegen het Westen? Het is duidelijk dat Israels bestaan de Arabieren dwars zit, en dit wordt algemeen als een vernedering gezien. Een Westers, welvarend en militair superieur land in hun midden, met een andere religie en identiteit, dat steekt. Het steekt extra dat het een Joodse staat is omdat Joden altijd als tweederangsburgers werden gezien en er op hen werd neergekeken. Men vindt dat het gebied de Palestijnse Arabieren toebehoort, die er, zo is de algemene overtuiging, al eeuwen woonden toen opeens de Joden uit Europa kwamen en dit land kregen toegewezen als goedmakertje voor de Holocaust, ten koste van de Arabieren die er woonden. Het is ook bekend dat de corrupte en autocratische regeringen in het Midden-Oosten Israel graag als afleider gebruiken. Weinig verenigt zo goed als een gemeenschappelijke vijand. De staatsmedia, maar ook onafhankelijke media zoals Al Jazeera, doen daar graag aan mee. Het versterkt de Arabische identiteit en het zelfvertrouwen om niet al te zeer met het eigen falen bezig te zijn. Daarbij wordt de macht van Israel (en het Westen) steevast uitvergroot, zodat het niet vreemd is dat men er zoveel oorlogen van verloor.

Geen oplossing 

De theorie dat Israel op een of andere manier de kern vormt van het Arabische probleem, dat als dat is opgelost de andere problemen ook wel goed komen, is dus vooral een intern zoethoudertje. En de woede en onvrede die erdoor wordt veroorzaakt wordt vooral in stand gehouden door Arabische regeringen en media. Dat Westerse journalisten en deskundigen dit vaak zo kritiekloos herhalen, is daarom eigenlijk vreemd. Men erkent weliswaar de functie van de Israelhaat, maar heeft vervolgens toch alle begrip voor het ‘dubbele standaarden verhaal’. Door aan dit verhaal in het Westen zoveel waarde toe te kennen wordt het versterkt, wat een averechts effect heeft op het Midden-Oosten, waar men toch al de neiging heeft nogal in de slachtofferrol te kruipen.

Er zijn geen aanwijzingen dat de jihadisten die in het Westen aanslagen plegen primair door Israelhaat worden gedreven. Wel zijn een aantal keren Joodse instanties doelwit geweest, ook in Frankrijk en Brussel. Jodenhaat is diep verankerd in het Midden-Oosten, waar de meest extreme en idiote complottheorieën de ronde doen en men algemeen in de Joodse almacht gelooft. Daarbij zal men niet tevreden zijn met een tweestatenoplossing, zoals ook veel Palestijnen en andere Arabieren daar geen genoegen mee nemen. De haat tegen Israel zal niet substantieel afnemen wanneer er naast het Westerse en relatief welvarende Israel een veel zwakkere Palestijnse staat zal liggen. En dat laatste ligt voor de hand, gezien de vele interne vetes, de corruptie en het in het algemeen slechte Palestijnse bestuur. Het zal op zijn best decennia duren voordat er een enigszins stabiele Palestijnse staat zal bestaan die niet meer door intern gekonkel noch door haat tegen Israel wordt verstoord.

Eerst even het Midden-Oosten conflict oplossen, op een manier die een einde maakt aan het geklaag over dubbele maatstaven en onrecht, en daarbij recht doet aan zowel Israels bestaansrecht en veiligheid als de Palestijnse nationale aspiraties, lijkt dus geen reële optie om met islamitisch gefundeerd terrorisme om te gaan.

Ratna Pelle

 

vrijdag 25 maart 2016

Michael Lynk nieuwe Rapporteur over de Mensenrechten in de Palestijnse Gebieden

 

De VN Mensenrechtenraad koos niet voor Britse Penny Green, zoals de selectiecommissie voorstelde, als ‘Speciale Rapporteur over de Mensenrechten in de Palestijnse Gebieden’. De voorkeur gaat alsnog uit naar de tweede naam op de voordrachtlijst: Michael Lynk, een Canadees die rechten doceert in Ontario. Of dat een verbetering is, lijkt zeer de vraag. Evenals Green heeft Lynk zich vooral laten kennen als supporter van anti-Israel acties, zo luidt de kritiek uit pro-Israel hoek.

 

Wouter

__________

 

UN selects anti-Israel Canadian law professor to report on Palestinian territories

EXCLUSIVE

·         http://www.thejc.com/news/israel-news/155219/un-selects-anti-israel-canadian-law-professor-report-palestinian-territories

·          

By Josh Jackman, March 23, 2016

 

Michael Lynk - who has compared Israeli settlements to “the transfer by the Nazis of German-speaking peoples into newly conquered lands during the Second World War” - will be appointed the United Nations’ Special Rapporteur on the Palestinian territories, the JC can reveal.

 

The Canadian, who teaches law at Western University in Ontario, has also said he hopes to “isolate Israel”.

 

He will be named tomorrow by UN Human Rights Council President Choi Kyonglim, ahead of the UNHRC Consultative Group’s first choice, Penny Green.

 

In a letter sent to member states ahead of the announcement, the president stated that he had chosen Mr Lynk based on his “expertise; experience in the field of the mandate; independence; impartiality; personal integrity; and objectivity”.

 

Non-governmental organisation UN Watch executive director Hillel Neuer said that "the UN’s selection of a manifestly partisan candidate — someone who three days after 9/11 blamed the West for provoking the attacks — constitutes a travesty of justice and a breach of the world body’s own rules.

 

“Someone who accuses Israel of ‘Apartheid’ and openly seeks to dismantle the Jewish state is neither impartial nor objective. We call on Germany, the UK, the Netherlands and all other Council members to do the right things and oppose Lynk’s nomination at tomorrow’s vote,” added Mr Neuer.

 

The news that Mr Lynk and Ms Green - who has accused the Jewish state of committing “ethnic cleansing of Palestinians in apartheid Israel” - were the top two choices for the role prompted outrage around the world.

 

British lawyers have written to Foreign Office Minister Baroness Anelay to oppose both candidates and members of the Canadian Conservative Party sent a letter to Prime Minister Justin Trudeau, urging him to speak out against the move.

 

UN Watch published a damning report outlining the pair's strongly anti-Israel background, while five House of Lords members also wrote to Baroness Anelay to speak out against Ms Green’s nomination.

 

·         Outrage over UN's anti-Israel candidates

·         She asked why UK did not bomb Israel - ideal candidate to head UN probe into the conflict

·         Peers join campaign to block anti-Israel academic from UN appointment

·          

Last updated: 12:40pm, March 24 2016

 

woensdag 23 maart 2016

19 Jemenitische Joden in geheim overgevlogen naar Israel

 

Jemen had een heel oude Joodse gemeenschap; er zou in de vijfde eeuw zelfs een Joods koninkrijk zijn geweest, Himyar.

 

Vanaf 1882 trokken duizenden Jemenitische Joden naar Israel, vooral uit religieus-zionistische overtuiging. Het merendeel, circa 50.000 Joden, werd in 1949-1950 per vliegtuig naar Israel gehaald.

 

Met de verslechterende omstandigheden van de laatste jaren – ze worden door islamisten bedreigd – zijn wederom vele tientallen Joden uit Jemen naar Israel geëmigreerd.

 

Wouter

 

(Zie ook: De vergeten oorlog in Jemen)

 

_____________________________________

 

19 Jemenitische Joden in geheim overgevlogen naar Israel

 

http://www.cidi.nl/19-jemenitische-joden-in-geheim-overgevlogen-naar-israel/

IN ISRAEL / BY MIKE DURAND / ON 21/03/2016 AT 13:48 / TAGS: IRAN, VN, VS

 

Vanmorgen arriveerden in Israel 19 Jemenitische Joden, die Israel in het diepste geheim uit Jemen heeft overgevlogen. Zij behoorden tot de laatste Joden die nog in het door oorlog verscheurde land leefden. Er zijn nu nog ongeveer 50 Joden die Jemen niet willen verlaten. Daarvan wonen er 40 in een afgesloten terrein naast de Amerikaanse Ambassade in Sanaa, onder bescherming van de Jemenitische autoriteiten.

Volgens het Israelische Channel 2 heeft het Joods Agentschap de 19 Jemenitische Joden die vanmorgen arriveerden in samenwerking met het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken overgevlogen. Het gaat om een gezin van vijf uit de hoofdstad Sanaa en 14 inwoners van de stad Raydah, onder wie ook de rabbijn die een 500 tot 600 jaar oude thorarol mee heeft genomen.

Jemen had in 1949 een Joodse gemeenschap van ongeveer 63.000. Het merendeel, zo’n 49.000 mensen, werd in 1949-1950 naar Israel overgevlogen. Voor die ‘Operatie Vliegend tapijt’ waren toen zeker 430 vluchten nodig. Voor en na de operatie vluchtten ook al duizenden Joden vanuit Jemen naar Israel.

Jemen wordt nu al ruim een jaar geteisterd door de bloedige burgeroorlog tussen Jemenitische regeringstroepen en Houthi-rebellen, die worden gesteund door Iran. Ook de soennitische bewegingen ISIS en Al-Quaeda hebben zich er gevestigd, wat de strijd nog verder aanwakkert.

Het aantal burgerslachtoffers is sterk toegenomen na de start van een door Saoedi-Arabië geleide militaire interventie, die de regeringstroepen ondersteunt met luchtaanvallen op de extremistische Houthi’s. Daarbij worden ook burgers gedood. Volgens de Wereld Gezondsheids Organisatie en de Verenigde Naties vonden het afgelopen jaar ruim 6.200 mensen de dood door het geweld. Deze organisaties waarschuwen dat er een humanitaire ramp dreigt in het land.

Foto: Jemenitische gemeenschap in Jemen, bron: vosizneias

 

dinsdag 22 maart 2016

Mensenrechtenraad of Terroristenrechtenraad?

 

‘Hunnie doen nog veel ergere dingen’ geldt doorgaans niet als een sterk verweer, maar een zogenaamde “Mensenrechtenraad” die zo eenzijdig de pik heeft op één speciaal land maakt een lachertje van zichzelf, en van het begrip mensenrechten.

 

Wouter

 

 

This post has been contributed by a third party. The opinions, facts and any media content here are presented solely by the author, and The Times of Israel assumes no responsibility for them.

 

http://blogs.timesofisrael.com/the-un-council-for-terrorist-rights/

A UN Council for Terrorist Rights

MARCH 21, 2016, 2:30 PM 

Yair Lapid is a member of Knesset and the chairman of the Yesh Atid party.

 

We stand here, Jews and non-Jews. From Israel and from across Europe, to protest the fact that instead of doing what they’re supposed to do, the United Nations Human Rights Council is encouraging murder, encouraging terror, encouraging injustice.

And we are not willing to remain silent anymore.

That is not a Council for Human Rights. Instead, it has become a Council for Terrorist Rights.

In the past decade the Council has passed 55 resolutions regarding human rights violations throughout the world: the entire globe. With all of its endless conflicts. In the same decade, in the same ten years, the Council has passed sixty two resolutions against Israel. Seven resolutions more about Israel than about the entire rest of the world.

During that decade, Israel was constantly under attack from terrorists who set out to kill civilians: women, children, the elderly.

Our enemies mock the core concept of what it is to be human, while at the same time we are trying to protect a democratic state while adhering to the highest standards of international law.

We face fundamentalist Islamic terror organizations who want to murder Jews just because they are Jews.

We face Iran and its terror subcontractors, which has declared again and again that its goal is the total destruction of Israel.

And we face sixty two resolutions by an organisation which deceives the world by calling itself a Human Rights Council.

Four hundred thousand murdered in Syria, tens of thousands murdered in Iraq, in Libya, in Afghanistan — and the Council condemns Israel.

Women are raped in Rwanda, Sudan and all across the Middle East — and the Council condemns Israel.

People are beheaded and women are forced into slavery in Iraq — the Council condemns Israel.

Three million people are displaced in Syria — the Council condemns Israel.

The Israeli-Palestinian conflict is only ranked forty-ninth in the number of casualties in conflicts across the world. But there is only one country – only one – which the rules of Human Rights Council dictate has a special agenda item.

Let me introduce you to Agenda item 7, which states that every time the Council is in session it has to discuss – even if nothing happened, even if no evidence has been presented — the human rights situation in Israel.

Why?

Because they no longer even try to conceal their support for the terrorism of Hamas, of Hezbollah and of the knife attackers in our streets.

Because they no longer even pretend to be objective.

Because they no longer even try to hide the fact that they are anti-Israel, anti-Jews and anti-justice.

Today in Geneva, the Council has six more anti-Israel discussions on the agenda. Six more. Each one more ridiculous than the next. More hostile than the next. And with less foundation in fact than the next. Regarding our enemies – the biggest perpetrators of human rights violations on this planet — as usual, there will be no resolution, no condemnation, not a single word.

Eitam Henkin and Naama Henkin of Neria, who were murdered in a drive-by terror attack near Nablus on Thursday, October 1, 2015. (screen capture: Channel 2)

In the past six months, terrorists have stalked the streets of Israel, shooting at our children, stabbing women and the elderly, carrying out car ramming attacks.

Rabbi Eitam and Naama Henkin weren’t soldiers. They were a couple driving home with their four young children. The parents were killed. The children injured.

Dafna Meir, seen in an undated photo, killed in an attack in her Otniel home on January 17, 2016. (screen capture: Channel 2)

Dafna Meir, a mother of six, was killed while she stood at the doorway of her house, protecting her young daughter so she wouldn’t be murdered as well.

Alon Bakal was shot to death in Tel Aviv. He was 26. A volunteer in a humanitarian organization. He was what they call a ‘human rights activist.’.

And how does the UN Human Rights Council respond when a human rights activist was murdered? They support the murderer.

Alon Bakal, victim of a January 1, 2016 shooting attack in Tel Aviv. (Courtesy Facebook)

The treatment of Israel by the Council is far beyond bias. It’s obsessive. It’s insanity.

I am the son of a Holocaust survivor. Let me tell you something about anti-Semitism:

Anti-Semites, in this era, never admit that they are anti-Semitic. They always give it a different name. They say it’s something else. So we learned, in the past two thousand years, that it doesn’t matter what they say. It only matters what they do. And what they are doing here today, in the United Nations Human Rights Council is pure, old fashioned, anti-Semitism.

There is only one democratic country in the Middle East.

There is only one country in the Middle East in which the rights of minorities are protected. In which women’s rights are protected, gay rights, the right of every person to free speech, freedom of religion and free movement.

There is only one country in the Middle East whose military insists on international law, on human rights and on moral standards which no army in the world comes close to.

And that’s the country the UN Human Rights Council constantly attacks.

I call on the Secretary-General of the United Nations, Ban ki-Moon – this organisation is under your command. It’s yours. Why do you allow an organization that attacks Jews for being Jews to work under your auspices? It’s time for you to take a moral stand.

I call upon the members of the United States Congress – the US is the largest funder of the United Nations — why do you allow American money to be used by an organisation which continually provides encouragement for fundamentalist Islamic terror?

Today, I have written to Israel’s friends in Congress and asked them to make funding for the United Nations dependent on ending the discrimination against Israel at the United Nations Human Rights Council.

I call on the European Union and all democratic countries: Don’t let this moral distortion continue. You can demand accountability from this organization, and it is your duty to do so.

Article 7 of the Universal Declaration of Human Rights decrees the following:

All are equal before the law and are entitled without any discrimination to equal protection of the law. All are entitled to equal protection against any discrimination in violation of this Declaration and against any incitement to such discrimination.

 

If the nations of the world view that declaration and their commitments with sincerity, they must act accordingly. It’s time to put an end to the United Nations Human Rights Council’s blatant discrimination against Israel.

Because the State of Israel is no longer willing to be silent.

MK Yair Lapid is Chairperson of the Yesh Atid party. The above text is a modified version of a speech delivered Monday at a demonstration outside the United Nations Human Rights Council in Geneva.