donderdag 22 mei 2014

Oorlogsmisdaad of Pallywood? (IMO)

Oorlogsmisdaad of Pallywood?

IMO Blog, 2014

Het was weer raak deze week. Op diverse sites verscheen een video waarin is te zien hoe twee ongewapende Palestijnse jongens door het Israelische leger worden doodgeschoten. Althans, dat is de lezing die de mensenrechtenorganisatie Defence for Children Palestine eraan geeft, en die kritiekloos wordt overgenomen door het ANP en diverse media. "De beelden tonen het onrechtmatig doden van de kinderen, terwijl ze geen onmiddellijke bedreiging vormden", aldus Rifat Kassis van Defence for Children International. Maar tonen de beelden dat ook? Dat is de vraag.

De video is niet erg duidelijk wat dat betreft. Een Palestijnse man vertelt dat de jongens werden gedood zonder duidelijke reden ('Nothing was going on'), zomaar, toen beiden, meer dan een uur na elkaar, wegliepen van het groepje dat bij een tankstation stond. De schoten zouden van een andere kant komen dan de legerpost waarheen de jongens eerder stenen hadden gegooid. Van dat stenen gooien is overigens op het zwaar ge-edite filmpje niks te zien, maar wel op andere video's waar een van dezelfde jongens op staat. Het is onwaarschijnlijk dat soldaten zomaar zouden gaan schieten, zeker als er internationale pers bij is of mensen van internationale hulp- of mensenrechtenorganisaties.

Er zijn meer vreemde zaken: even later lopen andere jongens dezelfde kant op als waar vlak tevoren nog werd geschoten, maar zijn blijkbaar niet bang? En waarom wordt de gewonde jongen niet terug naar de beschutting van het tankstation gedragen, maar juist verder de open ruimte in? Binnen seconden zijn tientallen mensen te hulp gesneld, en er is blijkbaar ook meteen pers aanwezig, gezien de scherpe close-ups die van de jongen zijn gemaakt. Verder is op de foto's en de video nauwelijks bloed te zien.

The Times of Israel schrijft over de video:

An international non-governmental organization released video footage Monday that purportedly shows two Palestinians being shot during Nakba Day clashes with the IDF in the West Bank last Thursday.
The surveillance video, posted by Defense for Children International's Palestine division, starts with footage, time-stamped at 1:38 p.m., of the clashes near a gas station outside of Ofer Prison, in which a group of Palestinians are running for cover and one is in the act of slinging a rock.
The next piece of footage, time-stamped 1:45 p.m., appears to show a Palestinian getting shot as he walks by the gas station after the clashes have subsided. A second Palestinian appears to be shot at 2:58 p.m., after which people rushed from the gas station to his aid, followed by cameramen.

Het Israelische leger ontkent met scherp te hebben geschoten en beweert dat de beelden gemanipuleerd zijn, en zegt de zaak te zullen onderzoeken. In een verklaring op de website van Elder of Ziyon:

Last Thursday, several violent demonstrations took place throughout Judea and Samaria. In the Bitunia area, a violent demonstration of approximately 150 Palestinians began in which acts of violence took place including the burning of tires and rock hurling.
Security forces arrived to disperse the demonstration using rubber bullets and riot dispersal means.
During the day it was reported that two Palestinians were killed by security forces. An initial investigation revealed that no live fire was discharged during the day.
The incident remains under an ongoing investigation.

Ook een Israelische journalist denkt dat de beelden gemanipuleerd zijn:

Israeli Channel 2′s military correspondent Roni Daniel suggested that the film may have been staged and faked. Daniel noted that the first alleged victim put out his hands to break his fall, which did not appear consistent with being shot. Daniel further noted that the two alleged fatalities, ostensibly filmed an hour apart, appeared to have taken place in almost exactly the same place, with an immediate convergence on the scene of a similar group of people. His queries were not about whether two Palestinians had been shot that day, Daniel said, but rather about whether the NGO footage being disseminated indeed actually showed such shootings or was fabricated.

Al Dura

Het zou ook bepaald de eerste keer niet zijn dat er van Palestijnse kant met filmmateriaal is geknoeid om zo Israel in een kwaad daglicht te zetten. Het bekendste voorbeeld is Mohammed Al Dura, het 12 jarige jongetje dat in 2001 door Israelische soldaten in koelen bloede zou zijn neergeschoten nabij een checkpoint in Gaza, en in de armen van zijn vader stierf. Israel bekende in eerste instantie schuld en zei de zaak uit te zullen zoeken. In het materiaal was erg geknipt, en het Franse TV station dat de beelden (die slechts een minuut in beslag namen) het eerst uitzond weigerde om de hele band vrij te geven. Na lang juridisch gesteggel is die in 2004 in de rechtszaal getoond. Uit onderzoek en uit niet uitgezonden materiaal bleek dat het jongetje niet door Israelische maar waarschijnlijk door Palestijnse kogels om het leven kwam. Zo bevond de legerpost van waaruit hij zou zijn beschoten zich niet op de plek waar de kogels vandaan kwamen en is zijn dood niet op de uitgezonden beelden te zien. Journalisten die het volledige materiaal wel te zien kregen, verklaarden daarover:

In the 24 minutes of film preceding the footage of Al Dura, young Palestinians are performing for the television cameras. They "fall and when they think that no one is around, they get up. ... it was interesting to realize that the narrator had this perspective. This is a behind-the-scene that was never shown [on TV]. They completely fake their injuries, the comings and goings of an ambulance that evacuates people who do not actually have any injury. It is also an important element of the film and moreover one that establishes the first image. It was extraordinarily troubling. And the second troubling element was the scene itself, i.e. it needed to be verified, because the father wore a T-shirt without any trace of blood and this was one of the elements that also troubled us." [Denis Jeambar, in interview with RCJ radio, February 1, 2005.]

Een andere journalist, Luc Rosenzweig, schreef:

"In the controversial case of Netzarim, it is evident when the rushes are seen that there is a concerted attempt on the part of the photographers and cameramen – all Palestinian – who were present on the ground, to manufacture images of shock, fake wounds, fake ambulance transports – a fact that even the directors of France 2 recognizes. At the Netzarim junction, there operated a small street theatre..."

Een Duitse TV documentaire bracht meer helderheid. Ondanks dat alles blijven de media zeggen dat Al Dura door Israel is gedood, en is Al Dura het symbool geworden van Israelische wreedheid en Palestijns slachtofferschap. Het was lang niet de enige keer dat Israel onterecht als schuldige werd aangewezen voordat de zaken duidelijk waren, en dat niet werd recht gezet nadat een en ander was opgehelderd. Zo schreef ik in 2008:

Twee jaar geleden werd een Palestijnse familie in Beit Lahiya in de Gazastrook getroffen bij een explosie terwijl zij van een namiddag op het strand genoten. Israël werd beschuldigd, het zou granaten hebben afgevuurd in de richting van het strand. Hoewel Israël zich aanvankelijk verontschuldigde zei men ook dat onduidelijk was waardoor de familieleden precies waren omgekomen. Uit een eigen onderzoek bleek later dat zij niet door Israëlisch vuur waren omgekomen, maar waarschijnlijk door explosieven of mijnen die de Hamas had neergelegd tegen het IDF (Zo bleek bij behandeling van de slachtoffers in een Israëlisch ziekenhuis dat de metaalresten in de lichamen van de slachtoffers niet afkomstig waren van munitie die door Israël werd gebruikt).

Er zijn meer voorbeelden geweest, waarbij zogenaamd zwaar gewonde Palestijnen van hun brancards opstonden, en van zogenaamd gedode Palestijnen die Syrische slachtoffers van de burgeroorlog aldaar bleken te zijn. Ook tijdens de Tweede Libanon Oorlog doken foto's op die fake bleken te zijn of geënsceneerd. Het is dus altijd oppassen en enig wantrouwen is op zijn plaats, vooral wanneer duidelijk is dat maar een klein deel van het materiaal naar buiten wordt gebracht en die beelden zoveel vragen oproepen.

Ratna Pelle

Doodde Israel twee Palestijnse jongeren tijdens de Naqba herdenking?

Missing Peace komt grotendeels tot dezelfde conclusie als ik over deze zaak, maar heeft aanvullende interessante informatie en een preciezere analyse van het foto- en videomateriaal.

----------

Doodde Israel twee Palestijnse jongeren tijdens de Naqba herdenking?

http://missingpeace.eu/nl/2014/05/doodde-israel-twee-palestijnse-jongeren-tijdens-de-naqba-herdenking/

Door Missing Peace

UPDATED

De dood van twee Palestijnse jongeren vorige week in Beytunia op de zogenaamde Naqba dag houdt de wereld nog altijd bezig.

Dit gebeurde nadat videobeelden werden vrijgegeven waarop te zien is dat de twee werden neergeschoten. Kort daarop begonnen de Palestijnen en hun supporters Israel te beschuldigen van het in koelen bloede neerschieten van de twee Palestijnen.

Ook de internationale media namen het verhaal over en publiceerden de videobeelden die afkomstig waren van de organisatie Defense for Children International Palestine.

De NOS bijvoorbeeld publiceerde een artikel met beelden onder de kop “ Israel schoot schooljongens dood”. Welingelichte kringen had een nog meer pakkende kop: “Israëlische soldaten schieten zomaar 2 jongens dood”.

Deze koppen laten opnieuw zien dat deze Nederlandse media de journalistieke normen los laten wanneer het om Israel gaat. Er is namelijk in het geheel niet bewezen dat Israëlische soldaten verantwoordelijk zijn voor het neerschieten van deze Palestijnen.

NOS maakte zich bovendien opnieuw schuldig aan een andere journalistieke zonde, namelijk het verzuimen om commentaar te vragen van alle betrokken partijen. Monique van Hoogstraten sprak slechts met Palestijnen.

Een nader onderzoek naar het voorval laat zien dat er een geheel ander verhaal te vertellen valt. Daarvoor maakten wij gebruik van andere videobeelden en fotomateriaal waarop de slachtoffers te zien zijn maar ook andere Palestijnen die betrokken waren bij het geweld op die dag.

Eerst de video van DFCIP. Hierop is te zien hoe de twee Palestijnen worden neergeschoten.

N.B de video is geheel geredigeerd, het oorspronkelijke materiaal is veel langer en werd door de organisatie B’Tselem op woensdag gepubliceerd.

De video van Defense for Children Palestine laat een ooggetuige aan het woord die vertelt dat hij vier schoten hoorde en dat het om echte kogels ging (hij legt niet uit hoe hij dat kon weten). De twee Palestijnen zouden kort na elkaar gedood zijn (tussen 14.30 en 15.00 uur). De ooggetuige zei dat er drie slachtoffers waren als resultaat van de schoten. Een van de Palestijnen zou in de borst geschoten zijn en de andere in zijn rug. De ooggetuige zei verder dat de schoten uit de richting van de Ofer gevangenis kwamen , waar de Israëlische grenspolitie stond. Hij zei ook dat er geen noemenswaardig geweld plaatsvond.

Hier is materiaal dat een ander licht werpt op de zaak.

De BBC berichtte op woensdag dat tussen het neerschieten van het eerste slachtoffer en het tweede een uur en dertien minuten verstreek. Dus niet zoals de getuige meldde binnen een half uur.

De BBC kwam tot deze conclusie na het bestuderen van de tijden op de cameraopnamen. Het eerste slachtoffer werd om 13.45 uur neergeschoten en de tweede om 14.58 uur.

Verder is op deze video te zien dat er een zeer gewelddadige confrontatie plaatsvond. Op de video ziet u een van de Palestijnen die werd neergeschoten. De man met de groene Hamas vlag en het Hamas masker is een van hen, hij slingert stenen. Ook ziet u beelden van de beide dode Palestijnen die later werden gemaakt.

Op de video hieronder zijn de Israëlische soldaten te zien die volgens de ooggetuige met scherp hadden geschoten. U ziet dat zij over een traangas granaatwerper beschikken en over een speciaal geweer voor rubber kogels. De IDF heeft vanaf het begin gezegd dat er, in overeenstemming met de richtlijnen, alleen rubber kogels werden gebruikt.

Op de beelden hieronder ziet u opnieuw de Palestijn met de Hamasvlag die later werd neergeschoten. Maar ook is te zien hoe een van de andere Palestijnen werd geraakt door een rubber kogel en vervolgens na enig hinken door ging met het bestoken van de grenspolitie.

Op de video hieronder is te zien hoe het eerste slachtoffer voorover valt en snel wordt weggedragen. Wat is hier opmerkelijk aan?

Hij zou in zijn borst zijn geschoten met een kogel die voor hem door de grenspolitie zou zijn afgevuurd. Hij valt echter voorover en strekt beide armen uit om zijn val te breken. Iemand die door een kogel wordt geraakt krimpt in elkaar (dat was ooit te zien op de Zapruder film waarop de moord op president Kennedy was te zien).

Verder duidt het voorover vallen erop dat hij van achteren zou zijn geraakt. De Grenspolitie bevond zich echter voor het slachtoffer. Dit zou kunnen bewijzen dat hij niet door de Israëli’s zou kunnen zijn beschoten.

Verder is de reactie van de omstanders opmerkelijk, zij dragen de Palestijn direct weg. Geen van hen schijnt zich zorgen te maken over eventuele nieuwe schoten die hen zouden kunnen treffen.

Op de video hieronder ziet u de tweede Palestijn die wordt neergeschoten. Wat opvalt, is dat er direct cameramensen voorhanden zijn om het slachtoffer te filmen. Verder valt ook dit slachtoffer op een manier die niet bij een schotwond hoort. Hij rolt zelfs opzij en strekt zich uit in plaats van in elkaar te krimpen.

De foto hieronder laat het eerste slachtoffer zien die direct werd weggedragen. U ziet hem hier echter alleen liggen. Verder valt op dat hij zijn hoofd omhoog houdt (hij zou immers dood zijn op de foto). Op alle foto’s die er gepubliceerd zijn is verder vrijwel geen bloed te zien. Ook niet op opnames die later werden gemaakt van de slachtoffers.

UPDATE

CNN publiceerde op donderdag 22 mei haar eigen opnamen van de incidenten bij Beituniyah.

Op de CNN video ziet u ook de IDF soldaten die volgens de CNN reporter schoten kort voordat een van de getroffen Palestijnen wordt weggedragen. CNN suggereerde daarmee dat de IDF wel degelijk met scherp had geschoten.

Echter uit ons onderzoek blijkt dat de geweren die op de CNN video te zien zijn de speciale M16 geweren zijn voor het afschieten van rubber kogels. Verder is het zo dat de kogel van een gewoon M16 geweer een 5.56 mm kogel is die wanneer hij het lichaam verlaat een vuistgrote wond veroorzaakt. Er is echter geen bloed waargenomen in alle video opnames.

Hier is een afbeelding van een gewoon M16 geweer.

gewoon M16 geweer

Hier de afbeelding van het speciale M16 geweer voor rubber kogels dat op de CNN video is te zien.

M16 geweer voor rubber kogels

Het geheel van de beelden en wat er daarna gezegd werd vertoont overeenkomsten met de al Durah affaire aan het begin van de Tweede Intifada. Ook toen werd Israel onmiddellijk beschuldigd van het in koelen bloede neerschieten van een vader en zijn zoon. Ook daar riepen de beelden direct vragen op. Zo was op de beelden toen te zien dat de zoon nadat hij al dood zou zijn een hand ophief. Verder werd ook daar geen bloed waargenomen terwijl de Palestijnen beweerden dat de vader en de zoon meermalen geraakt zouden zijn.

Later is ook vast komen te staan dat de Israëlische soldaten ter plekke nooit Al Durah en zijn zoon Mohammed hadden kunnen raken vanuit hun positie.

In dit geval zijn er meer beelden voorhanden en die laten zien dat de NOS en andere media op zijn minst voorbarig waren toen zij berichtten dat Israel de twee Palestijnen doodschoot. Verder is het duidelijk dat de Palestijnse getuige die ook aan het woord kwam in een Ha’aretz artikel loog over het incident. Hij herhaalde ook tegenover Ha’aretz dat de beide Palestijnen kort na elkaar werden neergeschoten en dat hij vier schoten hoorde.

De geschiedenis heeft geleerd dat de Palestijnen heel ver gaan om punten te scoren in hun cognitieve oorlog tegen Israel.

In 2002 werd door de PA de fabel de wereld in geholpen dat de IDF 500 Palestijnen had vermoord tijdens een actie in Jenin. Later bleek dat er een slag had plaatsgevonden tussen Palestijnse terroristen en de IDF. De IDF verloor 29 soldaten en tussen de 52 en 54 Palestijnen werden gedood.

De IDF gaf later een video vrij van een begrafenis van een van de 500 vermeende slachtoffers. Hieronder kunt u zien hoe het slachtoffer uit de dood opstond………

Media negeren mensenrechtenschendingen Palestijnse Autoriteit

Een door het ICHR uitgegeven rapport bekritiseerde de Palestijnse Autoriteit en Hamas vanwege het schenden van mensenrechten en vrijheden op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook. Het verslag maakte openbaar dat in januari 2014 tien Palestijnen in die gebieden stierven als gevolg van anarchie, wetteloosheid en wapenmisbruik. De belangrijkste mediakanalen en mensenrechtenorganisaties in het Westen hebben dit rapport doodgezwegen.

Het verslag geeft ook een lijst van gevallen van marteling en mishandeling in gevangenissen van de PA en Hamas. Er werd gewezen op een toename van het aantal gevallen van marteling in gevangenissen onder beheer van de veelgevreesde Preventieve Veiligheidsdienst van de PA op de Westelijke Jordaanoever.

Bovenstaande heeft u naar alle waarschijnlijkheid niet uit een Nederlandse krant, het NOS journaal of Nieuwsuur kunnen vernemen. Men moet immers zuinig omgaan met de spaarzame zendtijd, en die reserveren voor wat er echt toe doet, zoals filmbeelden waarop te zien zou zijn dat Israel twee Palestijnse jongeren (onterecht aangeduid als ‘kinderen’) heeft gedood. Uiteraard volgt op de beelden een verklaring van een Palestijn, van een woordvoerder van een Palestijnse mensenrechtenorganisatie en van de vader van een van de slachtoffers. Voor Israels reactie is daarentegen geen plaats.

----------------

Media negeren mensenrechtenschendingen Palestijnse Autoriteit

http://christenenvoorisrael.nl/2014/05/media-negeren-mensenrechtenschendingen-palestijnse-autoriteit/

Het is onmiskenbaar dat de meeste Westerse regeringen, journalisten en mensenrechtenorganisaties de houding van de Palestijnse Autoriteit (PA) onderschrijven, namelijk dat in de regio de Israëli’s de enige boosdoeners zijn.

Dat is nu precies de reden waarom het rapporteren van anarchie, wetteloosheid en schendingen van mensenrechten onder de PA en Hamas door de Palestijnse Onafhankelijke Mensenrechtencommissie (ICHR), volledig genegeerd zal worden door het Westen.

Rapport
Een door het ICHR uitgegeven rapport bekritiseerde de Palestijnse Autoriteit en Hamas vanwege het schenden van mensenrechten en vrijheden op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook. Het verslag maakte openbaar dat in januari 2014 tien Palestijnen in die gebieden stierven als gevolg van anarchie, wetteloosheid en wapenmisbruik. De belangrijkste mediakanalen en mensenrechtenorganisaties in het Westen hebben dit rapport doodgezwegen.

In de maand januari schreef de ICHR (Independent Commission for Human Rights) dat het 56 klachten binnengekregen had van marteling en mishandeling in Palestijnse gevangenissen: 36 in de Gazastrook, en zo’n 20 op de Westelijke Jordaanoever. Daarnaast ontving de mensenrechtenorganisatie talloze klachten over willekeurige en onwettige arrestaties van Palestijnen door de PA en Hamas.

Eveneens kwamen bij de organisatie klachten binnen over zowel schendingen van vrije meningsuiting en inperking van de media als tegenwerking van vreedzame protesten en academische vrijheid.

Van de 10 in januari omgekomen Palestijnen meldde het rapport dat de helft van hen de dood vond als gevolg van gewelddadige meningsverschillen tussen families. Een Palestijn kwam om het leven toen hij in een smokkeltunnel werkte onder de grens tussen de Gazastrook en Egypte. Drie Palestijnen stierven als ‘gevallen van anarchie op veiligheidsgebied en wapenmisbruik’, zoals de organisatie omschreef. Het verslag maakte ook melding van de dood van een 13 jarig meisje in de Gazastrook, Wisam Ashour. Zij pleegde zelfmoord door zichzelf in het ouderlijk huis op te hangen.

Wat het martelen betreft, verklaarde de organisatie klachten ontvangen te hebben van Palestijnen die zeiden gemarteld te zijn terwijl ze in hechtenis genomen waren in gevangenissen van de PA en Hamas.
De ICHR gaf eveneens aan dat het in januari 85 klachten binnen had gekregen van mensen die onwettig en willekeurig gearresteerd waren door de twee Palestijnse overheden. Veel van de gearresteerden zeiden dat ze in hechtenis waren genomen vanwege ‘politiek gemotiveerde’ overtredingen.

Vrijheid van meningsuiting
Met betrekking tot schendingen van de vrijheid van meningsuiting en vreedzaam demonstreren, bracht de mensenrechtenorganisatie naar voren dat op 12 januari politiemannen van de PA geweld gebruikten om een groep protesterende Palestijnse jongeren ten noorden van Ramallah uit elkaar te slaan. Het rapport vervolgde dat tussen de 60 tot 70 jongeren aan het hoofd en de benen verwond waren nadat de politie hen met wapenstokken en stungranaten te lijf was gegaan. (Een stungranaat is een verblindend licht verspreidend, exploderend projectiel om een menigte mensen in verwarring te brengen; niet helemaal ongevaarlijk.)

Volgens het rapport schoten op 28 januari politiemannen van de PA met scherp om stenengooiers in het centrum van Ramallah uit elkaar te drijven. Er stond ook bij dat er geen reden was om tijdens het incident met scherp te schieten. Vier demonstranten raakten gewond toen politiemensen op hen insloegen met wapenstokken, documenteerde het rapport.

Tijdens de laatste week van januari – maakte het rapport bekend – overvielen twee veiligheidstroepen van Hamas twee universiteitscampussen in de Gazastrook, en ze gebruikten daarbij extreem geweld om het studentenprotest tegen verhoging van het lesgeld, neer te slaan.

Op de Westelijke Jordaanoever riep de Preventieve Veiligheidsdienst een aantal studenten op voor ondervraging omdat ze verdacht werden van betrokkenheid bij politieke activiteiten. Het rapport maakte bekend dat de Jericho afdeling van de Open Al-Quds Universiteit een student weggestuurd had omdat hij, zijn broer en zijn neef ervan verdacht werden tot Hamas te behoren.

Anarchie en wetteloosheid
Met betrekking tot anarchie en wetteloosheid haalde de mensenrechtenorganisatie een incident aan dat op 18 januari plaats vond vlakbij Hebron. Op die dag vielen meer dan 100 mannen het gebouw van het Yatta gemeentehuis aan, waarbij ze een bulldozer gebruikten om binnen te komen. Burgemeester Musa Makhamarah zei dat de aanvallers familieleden en vrienden waren van een gemeenteraadslid dat ontslagen was. De burgemeester klaagde dat er geen politieversterkingen gestuurd waren naar het gemeentehuis hoewel hij van tevoren de politie van de PA gewaarschuwd had voor de mogelijkheid van zo’n aanval.

Het rapport was er ook achter gekomen dat de Palestijnse Autoriteit voortdurend gerechtelijke uitspraken negeerde. De Preventieve Veiligheiddienst en de Algemene Geheime Dienst legden regelmatig bevelen van verschillende rechtbanken naast zich neer om in hechtenis genomen Palestijnen vrij te laten. Aangegeven was dat er zich zeven gevallen in de afgelopen maand maart hadden voorgedaan.

Voorliegen
Vertegenwoordigers van de ICHR hadden vorige maand een ontmoeting met de Palestijnse minister van Binnenlandse Zaken, Said Abu Ali. Zij bespraken met hem gevallen van marteling en schendingen van mensenrechten op de Westelijke Jordaanoever. Zij spraken ook over het voortdurende stevige optreden tegen Palestijnse studenten van de Bir Zeit Universiteit in de buurt van Ramallah. Veel studenten klaagden erover dat ze het doelwit waren van verschillende afsplitsingen van het Palestijnse veiligheidsapparaat om ‘politieke redenen’.

De bevindingen van het rapport tonen weer eens aan dat noch de Palestijnse Autoriteit, noch Hamas in de gebieden onder hun beheer, mensenrechten en vrijheid van meningsuiting respecteren.
Dat Hamas verantwoordelijk is voor schendingen van mensenrechten en aanvallen op de vrijheid van meningsuiting, zou niemand moeten verrassen.

Maar wat wel onthutsend verrassend is, is dat het leiderschap van de PA ermee door gaat niet alleen hun ingezetenen voor te liegen over hoe het met de mensenrechten gesteld is, maar ook de Westerse media en de internationale donoren. Nota bene het PA leiderschap dat zich vaak erop beroemt dat Palestijnen die onder hun rechtspraak leven, vrijheid van meningsuiting en democratie genieten. De PA heeft met succes de aandacht van al deze problemen weten af te leiden door alle schuld bij Israël neer te leggen.

De meeste Westerse regeringen, journalisten en mensenrechtenorganisaties hebben klaarblijkelijk ervoor gekozen deze houding van de PA te onderschrijven, namelijk dat de Israëli’s de enige boosdoeners zijn. En dat is nu precies de reden waarom het rapporteren van anarchie, wetteloosheid en schendingen van de mensenrechten onder de PA en Hamas door de Palestijnse ICHR, volledig genegeerd wordt door het Westen.

Dit artikel werd geschreven door Khaled Abu Toameh en verscheen in het aprilnummer 2014 van The Jerusalem Post Christian Edition. |Vertaling: Evelien van Dis

Israelische journalisten aangevallen in West Bank

In tegenstelling tot het schietincident en de video waaruit volgens velen zou blijken dat Israel zomaar twee Palestijnse ‘kinderen’ zou hebben gedood, was voor onderstaand incident geen aandacht in de Nederlandse media. Verschil moet er wezen. Ook wanneer de PA veiligheidsdiensten hard optreden tegen demonstranten of zij Palestijnen onrechtmatig gevangen zetten en martelen, is daar geen aandacht voor. Verschil moet er wezen.

-----------

Arab journalist sends her masked buddies to beat Israeli journalist (update)

http://elderofziyon.blogspot.nl/2014/05/arab-journalist-sends-her-masked.html

A first person account from Avi Issacharoff at Times of Israel:

BEITUNIA, West Bank — I found myself seconds away from being beaten to death by a mob of Palestinian masked men during clashes in the West Bank town of Beitunia, north of Jerusalem, on Friday.

I’m not prone to exaggeration. It was a case of life and death, and I was within moments of falling victim to the kind of lynch that saw two Israeli soldiers who strayed into Ramallah in 2000 beaten to death by a baying mob.

I was saved by pure good fortune: Two plainclothes members of the Palestinian Authority security forces happened to be nearby and waded in to extricate me. I was already being hit and kicked from behind when they rescued me.

I’ve been covering the Palestinian territories for many years, and been in no shortage of sticky situations, but this came out of the blue. It was totally unexpected.

I was there to report on the Nakba Day protests with a cameraman colleague from Walla News. He was some distance from me when he was approached by several Palestinian journalists who told him to “Get out.”

I walked toward them, and told them that if they had a problem, they should be talking to me. One of the Palestinian journalists, a young woman, then called over to a group of masked men, who swiftly surrounded me and began attacking me.

Only the fact that those two PA security personnel happened to be there saved me. They extricated me and my colleague, and got us to safety. I dread to think what would have happened if they hadn’t been there.

Think about that. A Palestinian journalist works so closely with "a group of masked men" that she can just beckon them to beat an Israeli to death whenever she wants to.

She must write really objective news articles.

Any chance that the PA security forces have taken any action against her? Sorry, just a Friday afternoon joke.

UPDATE: A followup article by Issacharoff. (h/t JK)

woensdag 21 mei 2014

Geen hoor en wederhoor in berichtgeving dood Palestijnse tieners

De Palestijnse afdeling van Defence for Children International heeft recent indringende beelden naar buiten gebracht, waarop is te zien hoe twee Palestijnse jongens worden gedood. De tieners zouden vorige week donderdag onrechtmatig neergeschoten zijn door Israëlische veiligheidsdiensten.

In Trouw, de VK en het Parool werd een ANP bericht hierover gepubliceerd waarin alleen de visie van Rifat Kassis, woordvoerder van Defence for Children International, aan de orde kwam. Ook de Telegraaf besteedde aandacht aan deze zaak. Het principe van hoor en wederhoor werd in de berichtgeving niet toegepast. De verklaring van het Israëlische leger, dat er niet met scherp is geschoten werd daarom niet genoemd. In een bericht in Die Welt wordt namelijk gemeld dat een Israëlische legerwoordvoerder ontkent dat er tijdens het incident met scherp was geschoten en bovendien dat de beelden gemanipuleerd zouden zijn.

Hoewel de ware toedracht van dit alles nog lang niet is vastgesteld blijkt uit de manier van berichtgeving al bij voorbaat weer, dat het voordeel van de twijfel ook dit keer aan de Palestijnen wordt gegeven. Het is te hopen dat deze kwestie niet zal uitdraaien op een tweede Al Dura affaire.

T. Tj.

Zie ook het bericht van het CIDI: Omstreden video beschuldigt IDF van neerschieten Palestijnen

De Simpsons, een Joods complot?

Dat de Simpsons de langstlopende televisieserie ter wereld is, is uiteraard onzin.

Zorgwekkender is de absurde desinformatie die eigen is aan het grootste deel van de Arabische media. Democratie zal nooit kunnen gedijen zonder vrije media en een enigszins realistisch geïnformeerde bevolking.

For the record: noch Matt Groening, noch Rupert Murdoch zijn Joods.

Wouter

________________

De Simpsons, een Joods complot?

http://www.cidi.nl/de-simpsons-een-joods-complot/

IN MIDDEN-OOSTEN / DOOR GUY MULLER / OP 20/05/2014 OM 16:06 / TAGS: ANTISEMITISME, EGYPTE, VS

Wel als je het vraagt aan Rania Badawi een presentatrice van het Egyptische Al-Tahrir TV. “De Simpsons zijn een invloedrijke TV serie in de Verenigde Staten. Deze cartoon is een Amerikaanse productie waar uiteindelijk de Joodse lobby achter zit”, zei deze Rania op 11 mei. Haar uitspraken in de Egyptische show zijn vertaald vanuit het Arabisch naar het Engels door het Middle East Media Research Institute (MEMRI).

Badawi legt de Egyptische kijker uit dat de schrijvers van de populaire Amerikaanse TV-serie afkomstig zijn uit de “denktanks:” De show wordt betaald of gemaakt door FOX. De man hierachter is Rupert Murdoch, een man die “bepaalt wie de president van Amerika wordt”. Verder is Murdoch grondlegger van verschillende machtige Joodse lobbygroepen, aldus de presentatrice.

Imad Gad, de directeur van het televisiestation, legt uit dat MEMRI zoekt naar uitingen van antisemitisme en deze naar het Engels vertaalt. De gewraakte beschuldiging door de presentatrice vindt hij daarvan een voorbeeld. Badawi reageert verbaasd: “Maar heel Egypte zegt toch constant dat Amerika samenzweringen beraamt.” Zij begrijpt niet ‘waarom daar zo een ophef over is’ (in de Verenigde Staten).

De Simpsons bestaan sinds 1989 en zijn bedacht door Matt Groening. Met 500 afleveringen is de Simpsons de langstlopende televisieserie ter wereld.

Palestijnse staat geen optie in 1948-1967

Na 1948 werden in de Gazastrook en de Westoever twee Palestijnse vazalstaatjes opgericht door bezetters Egypte en (Trans)Jordanië, die later weer werden opgedoekt. De Westoever werd in 1950 door Jordanië geannexeerd, zonder veel ophef van de internationale gemeenschap. De PLO werd in 1964 niet opgericht om deze gebieden te bevrijden, maar alleen het Palestijnse gebied waarop Israel was gevestigd.

Volgens sommigen geeft dat aan dat de PLO en de Arabische Liga helemaal niet uit zijn op een onafhankelijke Palestijnse staat, maar uitsluitend op de vernietiging van de Joodse staat.

Natuurlijk is dit alles lang geleden. Sindsdien hebben Egypte en Jordanië vrede gesloten met Israel, en heeft ook de Arabische Liga een vredesaanbod gedaan. Dat de Liga en de PLO Israel nog willen terugbrengen tot de wapenstilstandslijnen van 1967, met ook nog terugkeer dan wel compensatie voor de Palestijnse vluchtelingen van 1948, is uiteraard niet bepaald realistisch…

Wouter

__________________

Arab analyst realizes that Arabs didn't allow "Palestine" from 1948-67

http://elderofziyon.blogspot.co.il/2014/05/arab-analyst-realizes-that-arabs-didnt.html

Something dawns on Bakir Oweida in the middle of an Al Arabiya op-ed about the "Nakba":

The West Bank and the Gaza Strip were under the sovereignty of two Arab states, so wasn’t it possible to declare a Palestinian state with its capital as Jerusalem? Yes. It was possible to do so but there was no will. Perhaps some would also say that international will wouldn’t have allowed this to happen just like it wouldn’t currently allow establishing an independent Palestinian state. However, I think all this aims to justify a dereliction that nothing could ever justify.

Well, well, well. An Arab notices a glimmer of truth.

It is doubtful that Oweida is brave enough to go further down that path. For example, to ask why the original 1964 PLO charter explicitly excluded the West Bank and Gaza from its desired homeland.

This Organization does not exercise any territorial sovereignty over the West Bank in the Hashemite Kingdom of Jordan, on the Gaza Strip or in the Himmah Area. Its activities will be on the national popular level in the liberational, organizational, political and financial fields.

If the PLO didn't want a state on those lands before 1967, why should the Arab states have given it to them?

But that brings up the deeper question: why didn't the PLO want a state in the West Bank and Gaza, part of what they today claim as "historic Palestine"?

Why did they then only want land that wasn't "occupied"?

The answer, as anyone who has ever perused newspapers before 1967 knows, is that the PLO and the Arab states all shared the same goal, destroying Israel. No one cared about a "Palestinian state" and the Palestinian issue was only created as a means to create world pressure on Israel. It never had anything to do with Palestinian nationalism.

If Oweida would bother to do some more research, he would realize that the PLO was originally an Egyptian creation. It changed after 1967 when Fatah took it over. Fatah's number one goal in its charter is "Complete liberation of Palestine, and eradication of Zionist economic, political, military and cultural existence.

Today, the PLO is still not interested in a state. If it was, it would have one. Even if a Palestinian Arab state would be created tomorrow in all the territories, the battle wouldn't be over - the battlefield would just shift to Israel itself, as the Palestinian Arabs would then demand "right to return" to a state that they never lived in, a swath of land between Gaza and the West Bank that would divide Israel in half, the right to build an army that could threaten Israel itself, and they would create new border disputes (as Hezbollah did) to keep their people good and angry.

If Mr. Oweida would honestly look at the history of the "nakba," he would see how Arab nations have been the ones perpetuating the misery and statelessness of Palestinian Arabs - and he would realize that if a Palestinian Arab state would suddenly appear, most Arab states would not hesitate to kick out the millions of Palestinian Arabs they have been barely tolerating for 66 years.

Not too many Arabs are willing to notice all of these obvious truths, let alone say them out loud. Maybe Mr. Oweida will find the bravery to research his topic a little further.

Omstreden video beschuldigt IDF van neerschieten Palestijnen

Deze video haalde het NOS journaal en diverse nieuwssites, die hun oordeel snel klaarhadden. Zo verklaarde de nieuwslezeres van de NOS: ‘Het lijkt er sterk op dat er dit keer met scherp is geschoten en de Palestijnen niks deden’. Het op tientallen sites verschenen ANP bericht erover geeft alleen de visie weer van Defence for Children, dat met de beelden naar buiten kwam. De visie van Israel wordt algemeen beschouwd als irrelevant en leugenachtig, vandaar dat die vaak gewoon helemaal wordt weggelaten, of kort en sceptisch vermeld, zoals Monique van Hoogstraten in de NOS reportage deed. Israel heeft een onderzoek beloofd en het was netjes geweest als de media hun oordeel hadden opgeschort totdat de uitkomsten van dat onderzoek bekend zijn. In het verleden bleken Palestijnen vaker beelden te hebben gemanipuleerd.

Daarom hieronder wel aandacht voor de Israelische kant.

--------

Omstreden video beschuldigt IDF van neerschieten Palestijnen

http://www.cidi.nl/omstreden-video-beschuldigt-idf-van-neerschieten-palestijnen/

IN ISRAEL / DOOR JORDY STEIJN / OP 21/05/2014 OM 16:39 / TAGS: EU, IDF, PALESTIJNEN, VN, WESTBANK

Foto: Screenshot uit de video

Grote onenigheid over een video waarop volgens de Palestijnse organisatie ‘Defense for Children’ te zien zou zijn hoe de IDF twee ongewapende Palestijnse jongens neerschiet. Dit gebeurde bij een botsing tussen de IDF en stenen gooiende demonstranten net buiten de Ofer-gevangenis in Beitunia, vlakbij Ramallah. Het incident vond plaats op 15 mei (de dag waarop Palestijnen de oprichting van Israel vierden als een ramp, Nakba). Volgens Defense for Children schoot de IDF met opzet de twee jongens dood; de IDF ontkent dit en stelt dat de video op een tendentieuze manier is bewerkt.

Een woordvoerder van het Israëlische leger verklaart over de beelden en het incident: “De video is op een tendentieuze manier bewerkt en is geen goede weergave van de hoeveelheid geweld dat plaatsvond bij de ordeverstoringen.” Volgens de woordvoerder zei het beveiligingspersoneel dat erbij betrokken was dat er niet met scherp is geschoten, maar met rubberkogels.

De PLO verklaarde dat de IDF de ‘twee Palestijnse tieners met opzet heeft geëxecuteerd, terwijl ze ongewapend waren en geen directe of indirecte bedreiging vormden’. Een woordvoerder noemde dit ‘opnieuw een bewijs is van Israël’s excessieve geweld tegen ongewapende Palestijnse demonstranten’, beschuldigde Israël van oorlogsmisdaden en riep de VN en de EU op om maatregelen te nemen tegen Israël.

De Israëlische Minister van Defensie Moshe Ya’alon schaarde zich dinsdag achter de verklaring van het IDF en zegt dat hij vaker video’s heeft gezien die een valse weergave van de feiten geven. Hij zei dat de Israëlische soldaten juist hadden gehandeld, in een situatie waarin in hun leven in gevaar was.

Palestijnen hebben in het verleden vaker bewerkte video’s gepresenteerd als ‘bewijs’ van Israelische misdaden, zoals met de 12-jarige Palestijnse jongen Mohammed Al-Dura. Hij zou volgens deze video bij de Tweede Intifada in 2000 door het Israëlische leger zijn neergeschoten. Uit latere onderzoeken door een Duitse onderzoeksjournalist bleek, dat de jongen door Palestijnse kogels om het leven was gekomen en mogelijk zelfs niet dood was.

De VN heeft Israël opgeroepen om een onafhankelijk en transparant onderzoek te beginnen naar het incident en ervoor te zorgen dat de veiligheidsdiensten zich houden aan de basisprincipes van het gebruik van wapens en geweld.

De ADL uitte kritiek op de snelle conclusies die de VN en anderen trokken naar aanleiding van het beeldmateriaal. De IDF gaat ondertussen verder met een eigen onderzoek naar het incident.

dinsdag 20 mei 2014

Ieder land zijn Nakba?

Het was afgelopen week weer de tijd van de nakba herdenkingen, en dus had ook het NOS journaal hier een item over. De Israelische antizionistische organisatie Zochrot heeft een app ontwikkeld waarmee je kunt zien waar vroeger Palestijnse dorpen lagen die in 1948 door Israel zijn verwoest. De app vertelt er waarschijnlijk niet bij waarom precies dat gebeurde en dat vanuit sommige van die dorpen Joodse dorpen werden aangevallen. Het is het bekende verhaal: de Palestijnen zijn onschuldige slachtoffers, Israel is de dader. Wel meldde de NOS erbij dat er de laatste tijd ook in Israel meer aandacht is voor de nakba, wat laat zien dat men daar de ogen niet sluit voor het eigen aandeel in het conflict. Jammer alleen dat men hier de andere kant zelden te horen krijgt zodat het toch weer een eenzijdig pro-Palestijns verhaal is geworden. Ben Dror-Yemini wijst daar in onderstaand stuk ook op:

Most students do identify with the victims, and here they do not know the basic facts. They don't know about the Jewish and global Nakbas; they don’t know about the connection between the Arabs and the Nazis. They don’t commemorate the German Nakba, as Germany was the aggressor, but they do commemorate the Palestinian Nakba, despite the fact that the Arab side was also the antagonist.

There has to be reconciliation; there has to be recognition of injustice. Vaclav Havel, during his time as the Czech president, made a noble gesture and apologized for the atrocities conducted by the Czechs against innocent Germans. Israel, like Havel, needs to ask for forgiveness that for the suffering that it too has caused to the innocent. Forgiveness. Not compensation, and not return. And one must hope that the Arab world can ask for forgiveness for chasing out its Jews and for seizing their property, for calling for their destruction and for its cooperation with part of the Nazi leadership.

Onlangs werd een Palestijnse professor, die het waagde met zijn leerlingen Auschwitz te bezoeken en ze zo het Joodse leed te laten zien, uit de vakbond van onderwijzend personeel geschorst. Terwijl er in Israel, zelfs volgens de NOS, wel aandacht is voor Palestijns leed, is Joods leed bij de Palestijnen (en ook uitdrukkelijk bij de ‘gematigde’ PA) nog steeds taboe. Daar ligt een kernprobleem in het conflict, dat helaas zelden wordt benoemd in de mainstream media.

----------------

A Nakba for every nation

http://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-4521063,00.html

Op-ed: World does not commemorate disasters that have befallen other nations, so why are people so quick to embrace a propagandist narrative about Palestinians?

Published:

05.18.14, 20:03 / Israel Opinion

The month of May had, with an interval of a few days, two milestones. On May 9, the world celebrated victory over the Germans in World War II, and on May 15, Nakba Day events were also held around the world.

The Allied victory over Germany did not end with outpourings of reconciliation, quite the reverse. Between 12 and 16 million ethnic Germans were expelled from central European states at the end of the war and in its aftermath. Between 600,000 and two million were killed during those expulsions, which included innumerable pogroms and massacres. MV Wilhelm Gustloff, a German ship carrying refugees, was sunk in January 1945 by the Soviet navy, taking with it 9,500 souls, but who remembers? What is more, representatives of the vanquished and of the refugees were not invited to the May 9 celebrations - their narrative did not appear.

And yet those who celebrated this great victory over evil crossed lines less than a week later to remember the great injustice that befell the Palestinians. They never dreamed of honoring the German Nakba, only the Palestinian one.

Now and then there have been proposals to pay compensation to those exiled to Germany. The countries concerned, such as Czechoslovakia and Poland, rejected the idea outright. No one denied the brutal pogroms and expulsions. "If someone were to sue us", they made very clear, "we would demand the money from Germany as war damages." Time passed, the wounds festered, but there was no compensation, and certainly no return. The European Court of Human Rights would take up a suit brought by a deportee – and promptly reject it.

The ethnic Germans, most of them innocent, were not the only ones who underwent forced displacement. Tens of millions in Europe and in Asia experienced same trauma in the same decade, both before and after the war's end. This is what happened to some 700,000 Palestinian Arabs.

And this is what also happened to 850,000 Jews. The Jews had a Nakba, so did the Palestinians, and so did the Germans. There was also a Polish Nakba, and a Hindu Nakba. Nakba was the cruel reality of that time. It was a global Nakba. For every nation, a Nakba.

According to Palestinian historian Aref al-Aref, some 13,000 Palestinian Arabs were killed in the 1948 War of Independence. We should indeed feel remorse for each death, but we should also take into account the fact that - according to impartial reports of the number of casualties, relative to the size of the population, or the number who fled or were expelled - the Palestinian Nakba was smallest of them all.

For the sake of comparison, in contemporaneous population exchanges between Poland and Ukraine, 100,000 people died out of the 1.4 million who were expelled from their homelands. Is anyone organizing a worldwide remembrance in their name? And yet, it is the Palestinian Nakba that is remembered around the world.

The Palestinians suffered. Every expellee suffered, paying the price for the actions of their leaders. The Palestinians had chosen Haj Amin al-Husseini to lead them, and growing evidence has been uncovered in recent years of his involvement in the extermination of the Jews.

Al-Husseini made clear that "the basic condition of our cooperation with the Germans was the freedom to exterminate the Jews of Palestine and the Arab world." He was one of the originators of the "Farhud" in Iraq, the first Nazi-inspired pogrom against the Jews in an Arab state. He worked against a deal to secure the release of Jewish children. He was the creator of "Operation Atlas" of 1944, which apparently included a plan to poison a quarter of a million Jews living in Palestine. He was not the only Arab leader of the time to identify with the Nazis – Fawzi al-Qawuqji and others did exactly the same.

Here and there one can hear claims that there is no connection between the problem of the Palestinian refugees and that of the Jewish refugees from Arab states. This is a ridiculous claim. A series of pogroms directed against the Jews in 1940s - primarily in 1948 in Aden, Syria, Libya, Iraq and Morocco - were a combination of anti-Zionism and anti-Semitism. Similarly, the Arab League decided in the same year to freeze Jews' bank accounts and to confiscate their money to fund the war effort against "Zionist aspirations in Palestine." This was the Arab struggle, managed by the Arab League and the Arab Higher Committee, and headed by al-Husseini.

So there is indeed something absurd about the claim of "no connection". The Palestinian problem is commemorated because the Arab world has systematically refused any offer of restoration. The Arab states even opposed UN General Assembly resolution 194, which offered the possibility of some kind of Palestinian return to their former homeland under certain conditions, on the grounds that it included recognition of a Jewish state under the Partition Plan.

In recent years, the exact same resolution has become a weapon for the Arab states in seeking to implement a mass Palestinian return, even though there is no historical precedence for a mass return, never mind any right to one.

In any event, resolution 194 was just one in a series. Resolutions 393, 394 and 513, which were subsequently passed and which hold a similar legal status, transfer responsibility for the absorption of the refugees to the Arab states. Who knew? Who remembers?

And thus those who participated in the Nakba commemorations last week are not serving to implement a solution to the problem. They are only serving a propagandist narrative that perpetuates the problem and cultivates the illusion of a return. The Arab world has made it clear time and again – the demand for a right of return has one objective, namely, the destruction of the State of Israel.

Despite such obvious facts about its origin, the Palestinian Nakba has become, even in the eyes of certain academics, "the greatest crime of the modern age." The lie has triumphed. On campuses in the United States, anti-Israel students distribute mock eviction notices in dorms, in order to depict the criminal deportations by Israel.

Recognition of injustice has to be on a human, not political, plain. In London and in Moscow they did not adopt the German narrative for May 9, nor is there any reason to adopt Arab narrative when standing in the Middle East. Reconciliation is not achieved through propagandist lies that turn the birth of the State of Israel into a crime. Reconciliation is only achieved when the truth wins out.