zaterdag 3 juli 2010
Vakantiestop
Reacties op Elsbeth Etty en het antisemitisme
Reacties op Elsbeth Etty en het antisemitisme
http://www.zionism-israel.com/blog/archives/00000476.html
IMO Blog, 2010
De reacties onder Elsbeth Etty's artikel over antisemitisme waren weer van een bedroevend NRC niveau.
Zo schrijft iemand dat de Palestijnen niks met de Holocaust te maken hebben maar er wel het slachtoffer van zijn. De toenmalige moefti van Jeruzalem vergeten we even, net als het virulente Palestijnse antisemitisme, dat gedeeltelijk door de Duitsers (met hulp van de moefti) naar het Midden-Oosten is overgebracht. Een grote meerderheid van de Palestijnen stond volgens onderzoek achter de nazi's tijdens de oorlog. Zie bijvoorbeeld dit citaat:
"The Palestinian Arabs show on all levels a great sympathy for the new Germany and its Fuhrer, a sympathy whose value is particularly high as it is based on a purely ideological foundation," a Nazi official in Palestine wrote in a letter to Berlin in 1937.
A British Foreign Office report from 1939 reports of "news of a consignment of arms from Germany, sent via Turkey and addressed to Ibn Saud (king of Saudi Arabia), but really intended for the Palestine insurgents." Britain's chief military officer in Mandatory Palestine also noted reports "regarding import of German arms at intervals for some years now."
British documents from the same period, and German records photographed by an American spy and sent to the British government, said that a number of Nazi agents were sent to Mandatory Palestine, in order to forge alliances with Palestinian leaders, and urge them to reject a partition of the land between the Jewish and Arab populations.
A second Nazi agent, Dr. Franz Reichart, was reported to be actively working with Palestinian Arabs by the British Criminal Investigation Division "to help coordinate Arab and German propaganda." Reichart was also head of the German Telegraphic Agency in Jerusalem.
German records show that the Nazis viewed the establishment of a Jewish state with great concern. A 1937 report from German General Consulate in Palestine said: "The formation of a Jewish state
is not in Germany's interest because a (Jewish) Palestinian state would create additional national power bases for international Jewry such as for example the Vatican State for political Catholicism or Moscow for the Communists. Therefore, there is a German interest in strengthening the Arabs as a counter weight against such possible power growth of the Jews."
Een enkele zeer vaste lezer van mijn blog herkent dit citaat misschien, want ik heb dit artikel vorig jaar al eens besproken. De Palestijnen zijn echter ook op een andere manier medeplichtig: ze hebben consequent geprobeerd de Joodse immigratie naar Palestina te verhinderen, door Joodse gemeenschappen aan te vallen en te weigeren met het Mandaat mee te werken en enige oplossing te accepteren zolang Joden nog naar het land mogen immigreren. Een stop van de immigratie was een van de hoofdeisen tijdens de grote Arabische opstand van 1936, en deze leidde er dan ook toe dat de Britten de Joodse immigratie sterk aan banden legden. Ook tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen bekend werd hoe het de Joden in bezet Europa verging, en na de oorlog bleef men iedere oplossing blokkeren waarbij Joodse vluchtelingen in Palestina zouden worden toegelaten. De moefti heeft persoonlijk geïntervenieerd toen de Geallieerden een deal met de nazi's hadden gesloten om een transport Joodse kinderen naar Palestina te laten gaan in ruil voor de vrijlating van gevangen genomen nazi's. Opvallend is dat de Palestijnen nooit enig berouw over dergelijke schandelijke zaken hebben getoond, er nooit serieus kritiek is gekomen op de Palestijnse positie en collaboratie met de nazi's, en dit tot op de dag van vandaag wordt ontkend en/of verzwegen (vergelijk daarmee de discussie in Israel, waar men zeer openhartig praat over eigen (vermeende) misdaden en wat wel en niet begrijpelijk of noodzakelijk was of leek op het moment dat deze plaatsvonden). De mensen die het hardst roepen dat Israeli's en Joden hun verleden kritischer moeten bekijken ontkennen ieder Palestijns onrecht.
Ook werd zoals gezegd Etty fel aangevallen omdat zij zegt dat de Nakba en de Holocaust onvergelijkbaar zijn. Wij moeten begrijpen, aldus een reageerder, dat voor de Palestijnen en moslims in het algemeen ander onrecht en leed belangrijker is, en de Holocaust niet de maat der dingen is. Het is één ding ander onrecht belangrijker te vinden, een ander om zelf ook in antisemitisme te vervallen of te weigeren het probleem te zien. Je kunt als moslim op zijn minst erkennen dat de Holocaust heeft plaatsgevonden en dat Joden daar de les uit hebben getrokken dat ze sterk moeten zijn en niet zomaar op anderen kunnen vertrouwen. En je zou ook onderscheid moeten kunnen maken tussen bewust gepleegde genocide zonder dat de betreffende bevolkingsgroep daar enige aanleiding toe gaf, en onrecht en geweld dat voortkomt uit een oorlog, een oorlog waarin je eigen volk of dat waarmee je sympathiseert ook een aandeel had. (Zie ook artikel Etnische zuiveringen.
Iemand anders schrijft:
Het begaan van een misdaad, ter compensatie van leed dat door een eerdere misdaad is aangericht, is nooit en nimmer te rechtvaardigen. De oprichting van de staat Israel was zo'n misdaad, waarbij vele duizenden Palestijnen werden vermoord of verjaagd. Het is lang geleden, en de staat Israel heeft ampele gelegenheid gehad om de overlevende slachtoffers en hun nabestaanden enige compensatie aan te bieden.
Met dank aan de Palestijnse lobby en de campagne die zij sinds ca. 2000 voert, niet zozeer tegen de bezetting maar tegen de staat Israel en haar bestaansrecht, kom je dit soort onzin tegenwoordig onder iedere discussie over Israel tegen. Die Palestijnen werden gedood omdat zij de oorlog hadden verklaard aan de Joodse gemeenschap in Palestina, niet omdat de Joden de Holocaust op onschuldige Palestijnen wilden wreken. Het Palestijnse leiderschap was die oorlog begonnen omdat zij weigerde een compromis te sluiten en het land te delen, en ook weigerde om samen te leven met de Joden op basis van gelijkwaardigheid. Sommigen zeiden een Joodse gemeenschap van maximaal 10% van de bevolking te accepteren, mits zij bereid waren onder Arabisch-islamitische heerschappij te leven, zoals Joden dat eeuwenlang hadden gedaan in het Midden-Oosten, met wisselend succes en met wisselende niveaus van discriminatie en anti-Joods geweld. Maar dat wordt allemaal vergeten of ontkend of als zionistische propaganda afgedaan. Hij komt daarna nog met etnische zuiveringen op de Westoever en genocide in Gaza aanzetten, wat natuurlijk grote onzin is. Ten eerste groeit de bevolking in beide gebieden, ten tweede is Israel uit Gaza weg en wordt de enige Israelische soldaat die er nog zit gevangen gehouden door Hamas, ten derde laat Israel dagelijks meer dan 100 vrachtwagens met hulp door, ten vierde heeft Gaza ook een grens met Egypte en ten vijfde heb ik geen berichten gelezen van massale sterfte in Gaza. In tegendeel, ik ben veel foto's tegengekomen van goed gevulde winkels en markten, Gazanen in auto's en in het zwembad etc. Het getto van Warschau zag er wel anders uit, met overal duidelijk ondervoede mensen, soms met blote voeten en alleen een paar vodden, wezenloos voor zich uit starend. Niet ieder onrecht is genocide, nog los van het feit dat veel van het leed in Gaza door Hamas, de daadwerkelijke machthebbers, wordt veroorzaakt.
Iemand anders schrijft:
Het misbruik dat Israel van de Holocaust maakt mag ook wel wat vaker aan de orde gesteld worden.
Volgens mij is de les van de Holocaust niet dat de Israel vanwege de Holocaust in 1948 een etnische zuivering mocht uitvoeren, maar kunnen we van de Holocaust juist leren dat het exclusieve nationalisme van de ene groep gemakkelijk leidt tot slachtoffers in een andere groep.
Dat nationalisme gevaarlijk kan zijn en tot uitsluiting en erger kan leiden, is inderdaad een les die je uit de Holocaust kunt trekken, en eigenlijk uit iedere oorlog tussen verschillende landen en/of volken. De Joden hebben echter ook de vreemde en verwerpelijke les uit de Holocaust getrokken dat zij zich voortaan moeten kunnen verdedigen en dus politieke en militaire macht nodig hebben. Men kwam tot de conclusie dat het antisemitisme niet zal verdwijnen - nadat op de Verlichting met zijn nadruk op gelijkheid en vrijheid, en de pogingen tot assimilatie alleen maar nieuwe pogroms volgden, was die hoop bij velen vervlogen. Israel mocht natuurlijk geen etnische zuivering uitvoeren, net zo min als de Palestijnen dat mochten of wie dan ook dat mag, los van of er wel of geen Holocaust heeft plaatsgevonden. Dat deed Israel dan ook niet. Je moet niet alles geloven wat Gretta Duisenberg en consorten zeggen, en Ilan Pappe was geen neutrale historicus, maar iemand die zei dat de feiten ondergeschikt zijn aan de politieke strijd.
Die les over nationalisme zouden de Arabieren overigens ook wel kunnen gebruiken. Hamas roept in haar handvest op tot het doden van alle Joden, en Hamas vertegenwoordigers en geestelijken die verbonden zijn met Hamas wakkeren de Jodenhaat geregeld aan en roepen op tot de heilige strijd voor een Arabisch Palestina. Dat er in Israel niet meer slachtoffers zijn gevallen komt niet omdat het Hamas (en andere gewapende groeperingen) aan de wil daartoe zou ontbreken maar doordat Israel tegenwoordig vrijwel alle aanslagen weet te verijdelen.
Tot slot beweerde iemand dat het zogenaamde 'filosemitisme' net zo erg is als antisemitisme, een modieuze stelling in pro-Palestijnse kringen. Dat antisemitisme-etiket dat sommigen aankleeft is natuurlijk toch niet zo fraai en dan is het handig de bal op deze manier terug te kunnen kaatsen. Filosemieten zouden alles wat Israel doet goedpraten, en daarmee hun eigen schuldgevoel over Nederlands niet zo fraaie rol tijdens de Holocaust wegpoetsen. Leuk geprobeerd, maar in de eerste plaats is alles wat Israel doet goedpraten lang niet zo erg als Joden uitschelden en erger. Zelfs als die zogenaamde filosemieten blind zouden zijn voor wat Israel en Joden aan minder fraais doen is dat nog geen misdaad. Bovendien kunnen de Joden met zoveel vijanden best een paar vrienden en sympathisanten gebruiken, en is het een heel zuiver motief om het om die reden voor Israel en Joden op te nemen. Antisemitisme wordt wel 'de oudste haat' genoemd, en geen enkel volk is zozeer vervolgd als de Joden. Om de sympathie die de Joden bij sommigen oproepen op een lijn te stellen met Jodenhaat, met pogingen hen uit te sluiten, te vervolgen, en hen basale rechten te ontzeggen (zoals het recht op een staat en onafhankelijkheid) is welhaast Orwelliaans. De meeste 'filosemieten' hebben echter ook wel zo hun kritiek op Israel, alleen treden ze daar wat minder mee naar buiten.
Maar je hoeft geen filosemiet te zijn om tot het inzicht te komen dat Israel bestaansrecht heeft, dat bestaansrecht onterecht door steeds meer mensen wordt ontkend en de Palestijnen en Arabieren ook zo hun lessen uit het verleden te leren hebben.
Ratna Pelle
Elsbeth Etty en het antisemitisme
Elsbeth Etty en het antisemitisme
http://www.zionism-israel.com/blog/archives/00000475.html
IMO Blog, 2010
De afgelopen weken hebben de media en sommige politici het antisemitisme in Nederland eindelijk ontdekt als probleem. Men vindt het opeens onaanvaardbaar dat Joden niet met een keppeltje door hun eigen Mokum kunnen lopen zonder uitgescholden, bespuugd of erger te worden, en Marcouch had het zelfs over het inzetten van 'lokjoden'. Er was een spoeddebat in de kamer, Netwerk had een reportage, verschillende kranten berichtten erover, en in de Volkskrant mocht Elise Friedman van het CIDI uitgebreid haar verontwaardiging uitspreken over het veel te lange zwijgen in Nederland. Er was voor het eerst ook voorzichtig aandacht voor de relatie met antizionisme, en het feit dat het vooral afkomstig is van jonge Marokkanen die zich met de Palestijnen identificeren. Allemaal goed nieuws, en ik hoop dat het lukt deze aandacht vast te houden. Teveel mensen (waaronder de door mij normaal gesproken gewaardeerde columnist Pieter Hilhorst) ontkennen, bagatelliseren, geven Israel de schuld, en ook de verantwoordelijke minister Hirsch Ballin was nogal terughoudend in zijn reactie.
Elsbeth Etty gaat uitgebreid in op de zaak in haar column in de NRC van afgelopen dinsdag, en weet de clichés te vermijden (en ook goed te verwoorden). Ze haalt een Franse filosoof aan die zegt dat:
in een verenigd Europa een abstract idee van slachtofferschap in de plaats dreigt te komen van de concrete historische gebeurtenissen. Historische herinneringen die verdeeldheid zaaien, worden uitgewist (door de morele gelijkstelling van alle slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog, Duitsers en Russen, kampslachtoffers en als daders vervolgde nazi's). Bij dit streven naar gelijkschakeling van alle vormen van slachtofferschap is de figuur van 'de Jood' een structureel obstakel. De focus van het hedendaagse antisemitisme heeft zich verplaatst van Joden als etnische groep naar de staat Israël. In het programma van het Europa van de 21ste eeuw neemt de staat Israël precies dezelfde positie in als de naam 'Jood' innam in het Europa van voor de Tweede Wereldoorlog", schreef Milner.
Vervolgens legt ze uitgebreid uit dat dit absoluut niet betekent dat je geen kritiek op Israel kunt hebben, met voorbeelden van haar eigen behoorlijk ongenuanceerde (en vooral ook ongeïnformeerde en dus luie) kritiek op Israels optreden wat betreft de Gaza vloot. Helaas moet je tegenwoordig wanneer je over het verband tussen antisemitisme en antizionisme spreekt altijd omstandig uitleggen dat je heus wel kritiek mag hebben op Israel, en dat je - eerlijk waar - zelf ook veel kritiek hebt op dit land. Etty vat een en ander als volgt samen:
Dit is geen reden om kritiek op Israël achterwege te laten. Het is echter wel van essentieel belang je voortdurend te blijven realiseren dat het uitschelden en discrimineren van joden actueel door wangedrag van losgeslagen, veelal Marokkaanse jongens tegen joodse voorbijgangers in sommige buurten direct wordt verknoopt met verwijzingen naar Israël en de Palestijnen, zowel door de daders als in de publieke opinie.
Het verband tussen antisemitisme en antizionisme gaat natuurlijk veel verder dan dat. De Marokkanen die Joden uitschelden met verwijzing naar wat Israel doet schelden geen Turken uit voor wat ze met de Koerden doen, of Russen voor wat ze met de Tsjetsjenen doen. Ze schelden ook geen andere Arabieren uit voor hoe de Arabische staten de Palestijnen laten rotten in vluchtelingenkampen. Vooral Libanon en Syrië zijn extreem, maar ook in Irak en Koeweit konden Palestijnen vaak niet op Arabische gastvrijheid en broederschap rekenen, integendeel. Ze vinden bovendien dat Israel er helemaal niet mag zijn, Joden mogen geen staat hebben want dat zou racistisch zijn, een visie die steeds meer mensen, vooral ter linkerzijde, innemen. De 'kritiek' op Israel (demonisering is een beter woord) door Marokkaanse Nederlanders is niet los te zien van hun minachting en soms haat voor Joden.
Etty bekritiseert vervolgens het gelijkstellen van de Nakba met de Holocaust (wat haar in de discussie op nrc.nl overigens op felle kritiek komt te staan, maar daarover later meer).
In de Volkskrant (26 juni) vertelt Jaïr Stranders, die als joodse peer educator op scholen in Amsterdam-West voorlichting kwam geven over de Holocaust samen met peer educators van Marokkaanse afkomst, dat de laatsten bij voortduring de uitsluiting en uitroeiing van miljoenen Joden voor leerlingen van Marokkaanse of Turkse afkomst voelbaar en tastbaar wilden maken door te verwijzen naar uitsluiting en discriminatie die zijzelf in onze huidige samenleving meemaken. Het uitgangspunt van dit scholenproject was de gelijkstelling van de Holocaust met de Naqba, de ramp die de Palestijnen trof na de stichting van Israël.
Dit is dus precies waar Milner het over had: ten eerste worden alle vormen van slachtofferschap (genocide en weigering bij discotheken) op één lijn gesteld en het protest tegen uitsluiting neemt vervolgens de vorm aan van identificatie met de Palestijnen als slachtoffer van de Joden. En Israël is de Ander, de dader, de vertegenwoordiger van het kwaad. Ziehier het hedendaagse antisemitisme, dat overeenkomsten vertoont met het vigerende anti-islamitische racisme: de redenering dat alle misstanden, zoals antisemitische incidenten en homofobie, voor rekening komen van de Marokkaanse gemeenschap als geheel en van allen die daartoe door hun afkomst behoren.
Het is natuurlijk prima om kinderen en tieners wanneer zij voor het eerst horen over de Holocaust voorbeelden van discriminatie te geven die zij kennen - het donkere meisje of de homofiele jongen bij hen in de klas, een zigeunergezin dat gisteren op TV was. Als je echter de Nakba nodig hebt, een gebeurtenis die bijna net zolang geleden plaats vond als onderdeel van een ingewikkeld conflict en een oorlog, dan is er iets grondig mis. Ik vraag mij overigens af of dit niet minstens zoveel zegt over de 'peer educators' als over hun publiek dat het anders niet zou kunnen begrijpen. We lijken er soms al op voorhand vanuit te gaan dat Marokkanen de Holocaust pas begrijpen als we die vergelijken met uitsluiting van moslims, of wanneer Marokkanen de heldenrol vervullen van Jodenredders tijdens de oorlog. Als 'autochtone' Nederlanders leren over de slavernij of de Apartheid hebben ze toch ook geen voorbeelden van eigen uitsluiting of onrecht blanken aangedaan nodig?
Etty vergelijkt het hedendaagse antisemitisme met anti-islamitisch racisme. Bij iedere vorm van discriminatie en racisme wordt de groep als geheel verantwoordelijk gehouden voor wat enkelen of een deel doen, en vaak wordt de betreffende groep (of land) als zondebok gebruikt en collectief verantwoordelijk gehouden voor allerlei onrecht. Dat is wat antizionisten en antisemieten bindt, en hen ook met anti-islamitische racisten verbindt. Maar er zijn ook belangrijke verschillen: een deel van de Marokkaanse gemeenschap maakt zich daadwerkelijk schuldig aan antisemitisme en homofobie, en zorgt ervoor dat Joden in Amsterdam niet meer herkenbaar over straat durven en synagoges zwaar beveiligd moeten worden. Ik hoorde die verhalen jaren geleden al, en ken verschillende Joden die om die reden naar Israel zijn geëmigreerd. Ze klagen dat ze 'hun' Amsterdam kwijt zijn. Al doet een meerderheid van de Marokkaanse Nederlanders daar niet aan mee, ze treedt ook nauwelijks corrigerend op. Marcouch is echt een uitzondering met zijn felle kritiek op de eigen gemeenschap. Etty zegt zelf later in haar column:
Vertegenwoordigers van de islamitische gemeenschappen hier hebben dus de morele plicht als eerste te bewegen in de bestrijding van antisemitisme en homofobie.
Waarna Marcouch weer opduikt als voorbeeld, maar dat is dus niet genoeg. Het is te weinig en te laat. Veel moslims praten antisemitisme goed met een verwijzing naar Israels 'misdadige politiek' en het feit dat Joden daar niet in meerderheid duidelijker afstand van nemen. Alsof het dan wel mag, en we dus ook Turken mogen gaan uitschelden als ze geen afstand nemen van allerlei praktijken van de Turkse regering. Bovendien zijn Joden over het algemeen behoorlijk kritisch naar Israel, en zelfs het CIDI keurt bepaalde praktijken duidelijk af.
Anti-islamitisch racisme heeft voor een deel duidelijke andere oorzaken dan antisemitisme: het komt mede voort uit het gevoel bij veel Nederlanders 'hun' land kwijt te raken, uit gevoelens van onbehagen vanwege een verkleurende wijk vol hoofddoeken en Arabisch op straat. Ook de vele incidenten met Marokkaanse jongeren hebben hun tol geëist. Natuurlijk spelen daarnaast ook angst voor het andere, vooroordelen en het zondebok idee, en natuurlijk is het net zo verwerpelijk. Maar de oplossing ligt, in ieder geval voor een gedeelte, ergens anders. Ik ga daar verder niet op in, maar wil slechts geconstateerd hebben dat beide niet op een hoop te gooien zijn. Ook reageren Joden en Arabieren anders op antisemitisme c.q. racisme. Vanavond meldde men op het journaal dat er volgens de Antiracisme Monitor sprake is van minder antisemitisme. In reactie op het feit dat andere organisaties juist wel een toename constateren, zei een onderzoeker dat dat komt omdat men wel erg ruimhartig telt: iedere scheldpartij en haatmailtje zouden worden geteld. Ook zou men ervoor terug schrikken iets dat zo gevoelig ligt te relativeren. We vinden het zo erg, en daarom durven we niet te zeggen dat het wel meevalt. Tja. Mijn sterke indruk is dat Joden sterk vermijdingsgedrag vertonen, en juist niet snel aan de bel trekken. Men beveiligt de synagoge nog wat beter of houdt de dienst bij iemand thuis, men zet een hoed over de keppel, men schrijft geen brieven naar de krant en houdt een 'low profile' in het publieke domein. Het heeft er alle schijn van dat de Antiracisme Monitor met dit gegeven te weinig rekening houdt. Men gaat er vanuit dat wat niet wordt gemeld, ook niet plaats vindt, maar als iedere scheldpartij of antisemitische reactie of dreigement via internet geteld zou worden, zou het aantal meldingen waarschijnlijk in de vele duizenden lopen. Als Joden met een keppel op door Amsterdam West naar de sjoel lopen, zouden er wekelijks incidenten zijn. Ik weet het niet, maar het zou kunnen dat Arabieren dit vermijdingsgedrag in mindere mate vertonen. Het is tegenwoordig doodnormaal om met een hoofddoek op over straat te lopen, achter het loket te zitten of bij Blokker te werken. Ik hoor geregeld Arabieren luidkeels Arabisch praten op straat. Ik vind dat overigens prima, maar zou mij kunnen voorstellen dat een dergelijk verschil in gedrag het verschil tussen antisemitisme en racisme (dat volgens de Monitor juist is toegenomen) kan verklaren.
Wordt vervolgd.
Ratna Pelle
woensdag 30 juni 2010
Nieuwe Free Gaza vloot?
-Iran probeert door hun ophef over een virtuele niet bestaande Gazavloot van hun nucleaire programma af te leiden.
-Op dezelfde dag dat Larijani, de Iraanse minister van buitenlandse zaken, aankondigde dat ze boten naar Gaza zouden sturen, heeft Hamas gevraagd dat niet te doen.
-Er zijn verschillende berichten over Iraanse boten, maar niemand heeft ze ooit gezien.
-Pro-Gaza activisten maken zich zorgen over inmenging van Hezbollah en Iran.
-Hamas heeft Hezbollah en Iran gevraagd zich niet in te mengen.
-De mensen op de laatste Gaza vloot hebben zeer verschillende motieven en doelen. Er zijn communisten, anarchisten, islamisten, nationalisten, christenen, moslims, joden en liberalen bij, die het onderling niet eens zijn, maar slechts één doel hebben: de blokkade te doorbreken.
-Er zijn echter ook mensen met minder nobele doelen, zoals de aandachtshoer en charlatan George Galloway, die het alleen om zijn eigen profiel gaat.
-Ook Iran gaat het niet om bevolking van Gaza, maar heeft een eigen geo-politieke agenda.
-De verschillende fracties in Libanon zijn zodanig verdeeld en chaotisch, dat de Europese activisten niet meer weten of er überhaupt boten gaan varen of dat er alleen politieke propaganda wordt bedreven.
Laten we hopen dat Anne de Jong uit Nederland en Inge en Grietje uit Vlaanderen tot die "true believers" behoren. Toen ze terug kwamen van de vorige reis wilden ze het liefst meteen weer terug en nog een keer proberen Gaza te bereiken. Het naar Gaza varen wordt op zo'n moment bijna een doel op zich.
De laatste dagen heb ik alle West-Europese- en Amerikaanse- pro-Gaza websites gevolgd om erachter te komen welke activisten het opnieuw zouden proberen. Hoe zit die beweging eigenlijk in elkaar en wat vinden ze van de aanwezigheid van moslimbroeders en Turken die een geheel andere agenda hebben?
Via via een beetje rondgevraagd en mijn oude links-extremistische vrienden eens vriendelijk op hun schouders getikt en wat blijkt?
-De schepen die Iran naar Gaza zou sturen bestaan helemaal niet.
-Iran probeert door hun ophef over een virtuele niet bestaande Gazavloot van hun nucleaire programma af te leiden.
- Op dezelfde dag dat Larijani, de Iraanse minister van buitenlandse zaken, aankondigde dat ze boten naar Gaza zouden sturen, heeft Hamas gevraagd dat niet te doen.
-Er zijn verschillende berichten over Iraanse boten, maar niemand heeft ze ooit gezien.
-Pro-Gaza activisten maken zich zorgen over inmenging van Hezbollah en Iran.
-Hamas heeft Hezbollah en Iran gevraagd zich niet in te mengen.
-De mensen op de laatste Gaza vloot hebben zeer verschillende motieven en doelen. Er zijn communisten, anarchisten, islamisten, nationalisten, christenen, moslims, joden en liberalen bij, die het onderling niet eens zijn, maar slechts één doel hebben: de blokkade te doorbreken.
-Er zijn echter ook mensen met minder nobele doelen, zoals de aandachtshoer en charlatan George Galloway, die het alleen om zijn eigen profiel gaat.
-Ook Iran gaat het niet om bevolking van Gaza, maar heeft een eigen geo-politieke agenda.
-De verschillende fracties in Libanon zijn zodanig verdeeld en chaotisch, dat de Europese activisten niet meer weten of er überhaupt boten gaan varen of dat er alleen politieke propaganda wordt bedreven.
Bovenstaande punten heb ik niet zelf bedacht, maar zijn een samenvatting van informatie en meningen rechtstreeks uit de Flotilla Movement. Waarvan acte.
Iran: 'koop niet bij Joden' - boycot Coca Cola, Nestle, Intel, IBM e.a. 'zionistische' bedrijven
Iran declares boycott on Coca Cola, Intel and 'Zionists'
http://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-3913247,00.html
Ahmadinejad signs law forbidding Iranian broadcast authority from airing advertisements for 'Zionist' companies. Black list include American companies owned by Jews and firms that do business with Israel. Nestle, IBM, others in crosshairs Dudi Cohen Published: 06.30.10, 17:49
Iranian President Mahmoud Ahmadinejad signed Wednesday a new amendment to a law in the Islamic Republic that forbids the airing of advertisements for "Zionist companies." The blacklist of prohibited companies is comprised mainly of international companies, mainly American, owned by Jews or that operate branches in Israel.
Among those on the list are Coca Cola, Nestle, Intel, and IBM.
The boycott is rooted in Iran's "Palestinian support law," which acts as a response to assertions that Israel prevented goods from entering the Gaza Strip during its raid on the flotilla.
The amendment obligates a number of government ministries to establish a committee to identify and locate products from "Zionist" companies being sold in Iran. In addition, this committee will be charged with finding the names of leading figures in the blacklisted companies so that they may be boycotted as well.
This move is another link in the chain of efforts made by Iran to isolate Israel in the world in accordance with a decision passed in Iranian parliament on the matter. Iran also plans on bringing forth a resolution to boycott Israel in the UN and in other international forums, including the Organization of the Islamic Conference and the Arab League.
The amendment also obligates the Iranian foreign ministry to present annual reports on the progress made in the Israeli boycott.
Beyond wanting to bring harm to Israel, the amendment may also be an indirect response to the new round of sanctions recently imposed on Iran by the West over its nuclear program. The move is intended mainly for internal purposes, in order to increase civilian support of the Palestinians.
Palestijnse moefti: "Joden zijn de vijanden van Allah"
[PA TV (Fatah), Jan. 29, 2010]
The "enemies of Allah," the Jews,
threaten Al-Aqsa
http://palwatch.org/main.aspx?fi=157&doc_id=2501
by Itamar Marcus and Barbara Crook
The Palestinian Authority-appointed Mufti in the Friday sermon from the Al-Aqsa Mosque, called on Palestinians to defend the Al-Aqsa Mosque from Israel's so-called threats to destroy the mosque. Significantly, the Mufti used the religious hate term, "enemies of Allah," in referring to the Jews.
Sheikh Muhammad Hussein, Mufti of Jerusalem and Palestine:
Click here to view.
On Jan. 29, 2010 in the sermon on official PA TV, the cleric preached similar demonization of Jews, using it to introduce his call to kill the Jews:
Click here to see the PMW bulletin on PA TV sermon on "Jews are the enemies of Allah and humanity."
Last week a PA TV host in a conversation with a child likewise referred to the Jews as "our enemies."
The PA Mufti made a similar accusation last month, when he told the PA daily newspaper Al-Hayat Al-Jadida that Israel was planning to destroy the Al-Aqsa Mosque in order to build its "alleged temple" on the ruins [May 22, 2010].
Both Hamas and the Palestinian Authority (Fatah) have generated and sustained religious hatred by disseminating the libel that Israel is attempting to destroy the Al-Aqsa Mosque. This libel is often combined with the call to "defend Al-Aqsa" from the Jews.
Click here to view more examples of this recurring libel on the PMW website.
Economie Gaza moet beschermd worden tegen concurrentie import na versoepeling blokkade Israel
June 28 (Bloomberg) -- Israel's blockade of the Hamas-ruled Gaza Strip has been a bonanza for Palestine Food Industries Co., the only functioning juice maker in the Gaza Strip, with sales increasing ten-fold as the embargo kept out competition.
Now, as Israel relaxes its restrictions, the company has joined fellow manufacturers including Pepsi-Cola bottlers Yazegi Group in demanding that Hamas protect local industries and refuse imports of juice, soda and snack foods. Officials of the Islamic movement have heeded the calls and are barring entry of such items as Israeli grapefruit juice and potato chips.
"The policy of the government is to protect and maintain local products and industry and employ a large number of workers who have no job due to the siege," Ziad Zaza, the Hamas economy minister, said in an e-mailed response to questions about the restrictions on Israeli goods.
Israel has been under increased international pressure to relax its blockade since its May 31 commando raid on a flotilla of aid ships to Gaza left nine Turkish pro-Palestinian activists dead.
The embargo led to smuggling via tunnels dug under the Egyptian border, making the production of goods more expensive as smugglers' charges and Hamas taxes on the passages increased costs.
"The quality is low but the prices are very high," said Omar Shaban, director of Pal-Think, an economic research institute in Gaza City.
Fresh Fruit Shortage
The Israeli government said June 20 it will loosen the blockade so that all food will be let in and only weapons and items that have a military use are kept out. Israel closed its border with Gaza and restricted imports after Hamas seized full control of the coastal enclave in 2007 following a violent struggle with the secular Fatah movement, once its partner in a power-sharing arrangement.
Human rights groups including Amnesty International say the embargo has devastated local industries and caused widespread suffering. Israeli officials have said there is no humanitarian crisis in Gaza.
The blockade initially made it difficult for Gaza City- based Palestine Food, which is owned by the Palestinian Authority's Palestine Investment Fund, to get fresh fruit to make its drinks. The company, which largely produced citrus concentrates for juice production before the blockade -- 90 percent of which were exported -- changed its formula after access to foreign markets was cut.
"We diluted it with water and added sugar and flavoring," said Haytham Qannan, the juice factory's procurement manager. "It tasted good and sold very well."
Rival Drinks
The company now produces Tropica-brand grapefruit and orange drinks, which have less fruit content. Palestine Food also started producing a line of Frouta jams, Lamooni lemon juice and Tamtam ketchup after Israel imposed restrictions.
The company's revenue grew to $1.8 million in 2009 from $145,780 in 2006, Qannan said. Staff has quadrupled since 2006 to 65. The company's $16-million plant was donated by the government of Italy.
If Hamas allows Israeli juice to enter Gaza, Palestine Food will have to compete with Primor juices made by Gan Shmuel Food Industries Ltd., based on the Gan Shmuel kibbutz south of Haifa, and the Tapuzina-brand produced by closely held Jafora Tabori Ltd., based in Rehovot, near Tel Aviv.
Gaza City-based Yazegi Group's Pepsi factory published newspaper ads calling on Hamas not to allow rival soft drinks into Gaza, according to its director Rajab al-Ghazali. Al-Awda Factories Co., which makes cookies and ice cream and is located in Gaza City, has also sought Hamas protection from Israeli imports, said Manal Hassan, its executive director.
Destroyed Citrus
Oranges grown in Gaza are twice as expensive as those from Israel, where packaging materials are also 30 percent cheaper, Qannan said. As much as 85 percent of Gaza's citrus crop was destroyed by tanks and soldiers since 2000, much of it during Israel's 22-day military operation that ended in January 2009, according to Mohammed al-Agha, the Hamas agriculture minister, driving up the cost of the fruit.
The Israel Defense Forces said in an e-mailed response that the Hamas figure is wrong. It didn't say how much of the citrus crop was destroyed.
Mark Regev, an Israeli government spokesman, said the fact that Hamas is refusing to admit products allowed in by Israel shows that it "continues to put its extremist political ideology above and beyond the well-being of the people of Gaza."
Israeli leaders said last year's military operation was aimed at stopping the firing of rockets into southern Israel. Hamas is classified as a terrorist organization by the U.S., European Union and Israel.
Former Settlements
The blockade limited imports into Gaza to no more than 150 products, according to Raed Fattouh, the Palestinian Authority's liaison officer at Israel's Kerem Shalom crossing into the territory. Before the restrictions, some 8,000 products flowed into Gaza, he said.
The Hamas agriculture ministry, in an effort to restore the citrus crop, has planted 4,000 acres of trees in what Zaza described as "liberated" former Jewish settlements that Israel evacuated in 2005 when it also withdrew its troops from Gaza.
Qannan said it will take seven years before they bear the quality of fruit needed for juice.
-----------------
Hamas ondermijnt de Palestijnse zaak
Hamas is a threat to the Palestinian cause
By Richard Cohen
Tuesday, June 29, 2010
http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2010/06/28/AR2010062803753.html?wpisrc=nl_cuzhead
In fact, these demands would never be met. Gaza is a mean and brutal place with a totalitarian government steeped in a cult of violence and death. This hardly means that the government does not have a measure of popular support and did not, as some of the activists naively point out, come to power by democratic means. So did the Nazis.
The term "Islamic fascism" gets thrown around a lot. I initially recoiled from it because I prefer to reserve fascism for fascists. The term is too loosely employed -- New York City cops were called fascists by Vietnam-era peace demonstrators -- but Paul Berman, in his new book "The Flight of the Intellectuals," makes a solid case that it can, with justice, be applied to Hamas.
Berman traces Hamas's intellectual pedigree to Egypt's Muslim Brotherhood, whose founder, Hassan al-Banna, greatly admired Hitler, and to Haj Amin al-Husseini, the Grand Mufti of Jerusalem who spent much of World War II in Germany cozying up to Hitler, organizing a Muslim SS unit and, on occasion, remonstrating with the Nazis for not killing enough Jews. (See also Robert S. Wistrich's recent book, "A Lethal Obsession.") It's appalling not only that Husseini was granted sanctuary in Arab countries after the war but also that he continues to be revered as a Palestinian patriot.
The successor to both Banna and Husseini was Sayyid Qutb (1906-66), an Egyptian intellectual of uncontested importance whose influence can be found in the writing of the Hamas charter. Qutb was an indefatigable author (more than 20 books, some written while in an Egyptian prison where he was tortured), but the article that should interest the pro-Hamas activists the most is called "Our Struggle with the Jews." It is a shocking and repellent work of anti-Semitism that, among other things, says the "Jews will be satisfied only with the destruction" of Islam. Qutb cites that hoary anti-Semitic forgery "The Protocols of the Elders of Zion" for substantiation -- suggesting that his status as an intellectual is somewhat due to heroic grade inflation.
The extremely useful term "useful idiots" was originally coined to describe Soviet sympathizers in Western countries. But there is no reason it cannot be applied to so-called activists who wish to break the blockade, which is an increasingly untenable exercise that Israel, bit by bit, is loosening. That's a good thing. But if Israel is expected to release its grip on Gaza, it's entitled to a bit of reciprocity -- at the very least the release of the hostage Gilad Shalit, who was captured not in Gaza but on the Israel side of the border. He has been held for four years now and has never once been visited by an outsider. How about maybe one ship in the approaching flotilla just for him?
Now is the time, I suppose, to say that Israel is not exactly perfect either. It continues to overreact, uses too much force and has often trampled on the rights of Palestinians. Still, Israel is Thomas Jefferson's idea of heaven compared with Gaza, which could serve as a seaside Club Med for Jew-haters. One country is consonant with the Enlightenment; the other is a dark place of religious intolerance where the firmest principles of anti-Semitism -- not anti-Zionism or pro-Palestinianism -- are embedded in the Hamas charter.
The irony is that Israel is often called a colonialist power. In some sense, the charge is true. But the ones with the true colonialist mentality are those who think that Arabs cannot be held to Western standards of decency. So, for this reason, Hamas is apparently forgiven for its treatment of women, its anti-Semitism, its hostility toward all other religions, its fervid embrace of a dark (non-Muslim) medievalism and its absolute insistence that Israel has no right to exist. Maybe the blockade ought to end -- but so, too, should anyone's dreamy idea of Hamas. It's not just a threat to Israel. It's a threat to the eventual Palestine.
cohenr@washpost.com
maandag 28 juni 2010
Internationale Vakbond Confederatie wijst boycot Israel af en omarmt Israelisch-Palestijnse samenwerking
At its second world congress which just concluded in Vancouver, the International Trade Union Confederation (ITUC) rejected calls to support the boycott, divestment and sanctions (BDS) campaign targetting the Jewish state.
A vehemently anti-Israel resolution submitted by the Congress of South African Trade Unions never made it to the floor.
And in a stunning blow to pro-Hamas activists in some unions, the Israeli national trade union center Histadrut was honored by the global trade union movement.
Its leader, Ofer Eini, was elevated to the ITUC's 25-member Executive Board as well as its General Council. Eini was also elected as one of the organization's Vice Presidents.
The ITUC has 312 affiliated organizations in 156 countries and territories representing 176 million workers.
Eini's election followed calls by major unions in the UK and elsewhere for the Histadrut to be boycotted. Instead, the international trade union movement has embraced the Israeli unions, understanding them — correctly — to be important partners in building peaceful relations between Israelis and Palestinians.
In a resolution adopted by the ITUC congress, the positive role of the Histadrut was made explicit:
"Congress welcomes the landmark agreement between Histadrut and the PGFTU on the rights of Palestinian workers, which was finalised with the assistance of the ITUC in August 2008, and initiatives by Global Union Federations in their sectors to support cooperation in defence of workers' rights. This agreement, and other actions to promote decent work and end discrimination, are crucial to building the basis for just and equitable economic development."
For the future, the ITUC resolution declared:
"Congress commits the ITUC to continue to support the strengthening of cooperation between the Palestinian and Israeli trade union movements and calls upon the international community to support Palestinian economic reconstruction and development, including through the ILO Palestinian Fund for Employment and Social Protection."
In addition, the world's trade unions
- Called for a two-state solution — and "universal recognition of Israel's right to exist, next to an independent viable Palestinian state"
- Rejected "the extremist policies of Hamas"
- Condemned the Egyptian "decision to impose heavy restrictions on its border with Gaza"
- Acknowledged that Israeli's December 2008 attack on Gaza came "in response to rocket attacks"
- Supported the 2002 "Road Map" for peace proposed by the United States, Russia, the United Nations and the European Union
The resolution adopted was highly critical of many Israeli policies, calling for an end to illegal settlements in the Palestinian territories, rejecting the blockade of Gaza and the building of a security fence, and so on.
But what stands out clearly is the commitment by the vast majority of the world's trade unions to a two-state solution and to strengthening Israeli-Palestinian trade union cooperation.
This is welcome news for Israelis and Palestinians and a blow to the supporters of Hamas who have tried hard to isolate and demonize Israel within the trade union movement.
Portret van Bülent Yildirim, leider van de Turkse IHH en zijn rol in het 'Free Gaza' konvooi
June 22, 2010
Portrait of Bülent Yildirim, leader of the radical Islamic Turkish IHH and his central role in preparing the aid convoy and violent confrontation with the IDF
www.terrorism-info.org.il/malam_multimedia/English/eng_n/html/ipc_099.htm
Overview
1. Bülent Fahmi Yildirim, 44, was born in Erzurum, Turkey, and studied law at Istanbul University. Today he lives in Istanbul and practices law. He is married and has four children. In 1995 the events in Bosnia and Herzegovina prompted him to help found IHH with the primary intention of providing humanitarian assistance to the battle zones.1 He eventually came to lead the organization. In the past IHH has been involved in providing logistic support for global jihad and terrorist networks in the Middle East and beyond. Bülent Yildirim's name was also mentioned in the past as providing support for the global jihad.
4. Bülent Yildirim was the moving spirit behind the last flotilla and the most senior figure to accompany it on its journey. It began with purchasing the ship, organizing contributions and drawing up a list of passengers. Organizing the flotilla necessitated a long series of preparations and a vast organizational system which maintained contact with hundreds of organizations and operatives around the globe, most of them affiliated with radical Islam and the Muslim Brotherhood, and some of them pro-Palestinian from Western relief organizations.
7. IHH, headed by Bülent Yildirim, has close ties with Hamas and also provides it with funding. To further its activity with Hamas it established a branch in the Gaza Strip headed by IHH operative Muhammad Kaya. In January 2009 Bülent Yildirim met with Khaled Mashaal, head of the Hamas political bureau in Damascus. Mashaal thanked him for his organization's support for Hamas.
8. In February 2009, after Operation Cast Lead, Yildirim visited the Gaza Strip and met with Ismail Haniya, head of the de facto Hamas administration. During his visit he attended a rally in the Gaza Strip in support of Turkish Prime Minister Erdogan, who criticized Operation Cast Lead at the Davos Convention.
Preparations for the flotilla
10. Senior IHH personnel dealt with the practical preparations for the flotilla, in our assessment with the coordination and collaboration of senior figures in the Turkish government. Apparently most of the practical coordination and logistical preparations were carried out by Yavus Dede, Yildirim's deputy, and not by Yildirim himself. The preparations included purchasing the passenger ship Mavi Marmara and two cargo ships, in our assessment with the support and funding of the Turkish government.
13. During the voyage itself Bülent Yildirim had practical control of the Mavi Marmara and in fact of the entire flotilla. He prepared the operatives for battle, briefed them before the confrontation and ordered them to fight the IDF soldiers. In our assessment he was in continuous contact with the organization's land command, where his deputy was in charge (and possibly with representatives of other organizations).
The last briefing before the confrontation with IDF forces
20. During the takeover of the ship Bülent Yildirim was detained by IDF forces, brought to Israel, questioned, released (along with the other passengers) and sent back to Turkey. Under questioning he denied that the operatives had been organized for violence and that weapons had been prepared. He said that if there had been violence on the part of the passengers it was spontaneous and made use only of "available objects" (the vast amount of evidence in Israeli possession unequivocally proves that the version provided by Yildirim is not true).
21. As opposed to what he said during questioning, interviewed after his return to Turkey he did not contradict the fact that he and his men had used violence in dealing with the IDF soldiers and he even had a "legal" explanation. On June 4, 2010, the Turkish newspaper Zaman wrote that when Yildirim returned to Turkey he told newspapermen at the Ataturk airport in Istanbul that the Israeli investigators had asked him if he and his men had attacked the soldiers with iron bars and axes. He said that "we did what we did in self-defense," adding that "first our comrades neutralized ten soldiers. Yes, we took their guns away from them. You are considered legally innocent if you take a weapon away from someone who attacks you." He also said that they threw the guns they took from the soldiers into the sea (Todayzaman.com, June 4, 2010).
Appendix
1. The flotilla would be a "test" for Israel. He said that if Israel opposed it, it would be considered "a declaration of war" on the countries to which the activists on board belonged (Press conference in Istanbul, April 7, 2010).
2. He advised Israel to take care in conducting the crisis. If Israel prevented the activity of the ship, it would remain isolated in the world and harm itself (Yildirim to Israel at the sailing of the Mavi Marmara from Antalya, May 23, 2010).
3. "We are determined to enter Gaza, regardless of what happens" (During a press conference in Antalya before the ships set sail).
4. He said that children were brought aboard to prevent Israel from attacking the ship. He added that the organizers of the flotilla were in no hurry to set sail and were waiting for the right time, and perhaps in the meantime Israel "would begin thinking logically" (Interview aboard the ship, May 30, 2010).
5. "Form a human chain and throw the IDF soldiers back into the sea using chairs and iron bars" (Briefing the operatives on the upper deck before the IDF took control of the ship).
6. "The time before morning," he said, "will be a war of nerves. There are passengers from more than 50 countries aboard, and if we are stopped the honor of 50 countries will be sullied. We want the entrance of the Israeli embassies in Istanbul and Ankara locked, and we will protect themselves on board the ship. We know there is a price and we are willing to pay it. We will not retreat one step. Israel is acting like a pirate in international waters. Will the world look on from the side?" (Press conference held during preparations for the confrontation with the IDF).
7. In a speech held during the voyage he said the following about Israel: "They are so weak that for the past four or five days they have been making propaganda against us and our flotilla. They see themselves as governing, but in reality they do not. Now they say that they will send the fleet [against us], that they will send in their commando and we tell them, if you send in the commando, we will throw you down from here and you will be humiliated before the whole world." (From a video found aboard the Mavi Marmara).
========
1 The organization was actually founded in 1992 but was officially registered in 1995.
2 See http://www.diis.dk/graphics/Publications/WP2006/DIIS%20WP%202006-7.web.pdf.
3 Izat Shahin is an IHH operative who was sent to establish an IHH branch in Judea and Samaria. His main activity was transferring funds to Hamas "charitable societies." He was detained for questioning in April 2010 and later deported at an official Turkish request.
4 For further information see the June 10, 2010 bulletin, "IHH Leader and Other Islamist Activists Incite Passengers to Violence Aboard the Mavi Marmara" at
http://www.terrorism-info.org.il/malam_multimedia/English/eng_n/pdf/ipc_e097.pdf.
--------------------------------------------
IMRA - Independent Media Review and Analysis
Website: www.imra.org.il
Kromme antisemitisme-redeneringen van minister Hirsch Ballin?
Niet om een lans te breken voor Hirsch Ballin, maar ik kan zeker navoelen dat met name mensen met een Joodse afstamming (zie ook bv. Job Cohen) sterk hechten aan 'politieke correctheid', een wat uit de gratie geraakte term die echter bedoeld is om stigmatisering en discriminatie van minderheden en andere kwetsbare groepen tegen te gaan.
De minister geeft toe dat er nul cijfers bekend zijn van de politie. Die registreert alle vormen van discriminatie op 1 hoop, blijkbaar met dezelfde filosofie als van de minister. Cijfers over antisemitisme zijn daar niet uit te halen. De minister geeft ook toe dat sommige incidenten bijv. als mishandeling worden geregistreerd en dat niet te zien is als het motief antisemitisme was. Niettemin wil Hirsch Ballin niet dat het apart geregistreerd gaat worden: er wordt gewerkt aan betere software. Waarom zou je het makkelijk doen als het politiek correct en moeilijk kan?
De minister erkent dat heel veel incidenten niet worden gemeld. Dat komt omdat slachtoffers daarvan geen resultaat meer verwachten, nare ervaringen niet willen herleven, en aan schelden e.d. gewend zijn geraakt. Niettemin wil HB het doen van aangiftes niet gebruikersvriendelijker maken. Zijn oplossing: mensen moeten gewoon wel altijd aangifte doen, ook als dader niet bekend is en de politie niets met die aangifte gaat doen. (Niet eens herkenbaar registreren.)
Hoewel hij zelf toegeeft geen enkel idee te hebben van de omvang van het probleem, stelt de minister dat antisemitisme niet stijgt. Het ministerie van WWI beweerde een paar weken eerder hetzelfde, en haalde daarvoor het Meldpunt Discriminatie Internet aan. Dat stuurde klopte voor geen meter. Het MDI stuurde onmiddellijk een ontkenning uit (hier). Hirsch Ballin zocht dus nu een andere bron. Hij baseert zijn 'antisemitisme stijgt niet' onder andere op cijfers van het antidiscriminatiebureau in Amsterdam. Check het jaaroverzicht van dat bureau: "De grootste stijging van het aantal klachten deed zich voor bij de grond antisemitisme. Het aantal klachten steeg van 17 in 2008 naar 41 in 2009." De duidelijke cijfers van het CIDI (hier) deed hij af met: 'er zijn meldingen en meldingen'.
Het inzetten van lokjoden is mogelijk, zei de minister, maar het moet vooral 'proportioneel' zijn, in verhouding tot het aantal incidenten. Omdat hij net heeft toegegeven dat hij hiervan geen enkel beeld kan hebben en desondanks ten onrechte heeft beweerd dat antisemitisme niet stijgt, is wel duidelijk dat hij hier niet aan wil.
De minister vindt ook dat de bestaande middelen voldoen om daders te bestraffen. Waar hij dat op baseert zegt hij er niet bij. Dat kan hij ook niet, want het is gewoon onjuist. De daders van 'straatdiscriminatie' worden zelden of nooit opgespoord en wie wordt opgespoord komt lang niet altijd voor. In een rapportage over tien jaar concludeerde het Landelijk Expertise Centrum Discriminatie (LECD) in 2008 onder meer:
"Opvallend is dat het aantal vrijspraken voor discriminatiezaken gemiddeld over tien jaar een stuk hoger ligt dan dat voor alle strafzaken die voor de rechter worden gebracht. Een verklaring voor dit relatief hoge aantal zou kunnen liggen in factoren als de zware bewijslast (..) en de (..) aansporing om discriminatiezaken aan te brengen. Dat kan er toe leiden dat in zaken met weinig bewijs de verdachte toch wordt gedagvaard. Daarnaast zou ook de soms geringe deskundigheid en ervaring bij officieren en rechters in de beoordeling van discriminatiezaken een rol kunnen spelen."
Ten eerste moet het van hem stijgen voor hij er iets aan wil gaan doen, terwijl het volgens ons gewoon niet moet voorkomen - laat staan stijgen.
Terwijl vrijwel alle partijen het onaanvaardbaar noemen dat Joden hun identiteit op straat moeten verbergen, vindt Hirsch Ballin dit geen reden voor maatregelen.
De schuld van het slechte beeld van het probleem legt hij bij de slachtoffers (die moeten meer aangifte doen).
En de verantwoordelijkheid voor het bestaan ervan verschuift hij naar 'het Midden-Oosten' (lees Israel, want het aantal antisemitische incidenten hier wordt zelfs niet beinvloed door de meest bloedige aanslagen in het Midden-Oosten). Het aantal antisemitische incidenten 'gaat hoogstens op en neer' in samenhang 'met spanningen in het Midden-Oosten', zegt hij.
Zo. Klaar. Vindt de minister.
Was het misschien in zijn hoofd opgekomen dat conflicten daar geen aanleiding mogen zijn voor antisemitisme hier, en dat het bestrijden daarvan en het beschermen van alle Nederlandse burgers zijn verantwoordelijkheid is en niet die van "het Midden-Oosten"?
UNRWA veroordeelt aanval op VN zomerkamp voor kinderen door extremisten
Ging has repeatedly called for lifting of the 3 year-old border blockade of Gaza by Israel and Egypt, arguing the sanctions have mostly hurt ordinary Gazans, not Hamas. The blockade was imposed after the violent Hamas takeover of Gaza in 2007.
The Jerusalem Post
UN summer camp in Gaza vandalized
By ASSOCIATED PRESS
06/28/2010 13:25
Local UN chief: Vandalism "cowardly and despicable."
http://www.jpost.com/MiddleEast/Article.aspx?id=179762
A UN summer camp for children in Gaza was vandalized by two dozen masked men early Monday.
The vandals burned and slashed tents, toys and a plastic swimming pool. It was the second such attack in a month.
There was no immediate claim of responsibility for the attack, but Islamic extremists have accused the main UN aid agency of corrupting Gaza's youth with its summer program of games, sports and human rights lessons for 250,000 children.
The UN's main competitor in running summer camps is Hamas, which says it has reached some 100,000 children. The Hamas camps teach Islam and military-style marching, along with swimming and horseback riding.
In Monday's attack, about two dozen armed and masked men targeted a seaside camp in central Gaza, one of dozens of UN sites across the Palestinian territory.
The assailants tied up an unarmed guard, then tried to set fire to two tents and a perimeter fence made from tarp-like material. Wielding knives, they slashed a plastic swimming pool, blow-up slide and other toys.
John Ging, the local UN chief, called it a "cowardly and despicable" attack and said the site would be rebuilt quickly.
He said the attack is the latest sign of growing levels of extremism in Gaza. He said it provides further evidence "of the urgency to change the circumstances on the ground that are generating such extremism."
Ging has repeatedly called for lifting of the 3 year-old border blockade of Gaza by Israel and Egypt, arguing the sanctions have mostly hurt ordinary Gazans, not Hamas. The blockade was imposed after the violent Hamas takeover of Gaza in 2007.
------------------------------------
UNRWA
Press Release
Gaza
28 June 2010
UNRWA condemns second attack on Summer Games locations
UNRWA Arabic Spokesperson
Mobile: +972-(0)54-216-8295
Office: +972 (0)2-589-0724
s.mshasha@unrwa.org
Electriciteitscentrale Gazastrook uitgevallen door hitte (niet door Israel)
The suffering of the Gaza Strip population has aggravated due to the deterioration of electricity services, which coincided with a wave of extreme hot weather. Many people expressed their dismay for being pushed into the political conflict between the Gaza and Ramallah governments, especially as the current crisis coincides with the final exams of the General Certificate of Education (Tawjihi). Due to the electricity outages, many areas suffered from extreme disruption in water supplies. There are also concerns that access of people to basic services, such as health, education and sanitation, may be impacted.
---------------------
PCHR
Palestinian Centre for Human Rights
Position Paper on Aggravation of Electricity Crisis in the Gaza Strip
At midnight on Friday, 25 June 2010, the operation of Gaza Power Plant stopped as the industrial fuel necessary for its operation to produce 65 megawatts of electricity ran out. The stoppage of the operation of the plant coincided with a wave of hot weather in the Gaza Strip and seriously impacted basic services provided to 1.7 million Palestinians, including drinking water and health and sanitation services. The stoppage also caused extreme suffering to at least 36,860 students who have been attending final exams of the Genera Certificate of Education (Tawjihi) since 12 June 2010. Electricity outages increased from 8-12 hours to 10-16 hours daily in most areas in the Gaza Strip. The Palestinian Center for Human Rights (PCHR) calls upon both governments in Ramallah and Gaza to prioritize the interests of the population, including the transfer of parts of the funds collected by the Electricity Distribution Company in Gaza to the Energy Authority in Ramllah, to ensure enough supplies of industrial fuel to operate Gaza Power Plant, in accordance with the April 2010 agreement between the two sides.
According to PCHR's field observations of the electricity crisis in Gaza, the operation of Gaza Power Plant stopped on Friday midnight, 25 June 2010, as the supplies of industrial fuel needed for its operation ran out. Eng. Cana'an 'Obaid, Deputy Head of the Energy Authority in Gaza, stated the authorities in Ramallah were responsible for repeated stoppages of Gaza Power Plant through not fully paying the costs of industrial fuel to the supplying Israeli fuel company.
On the other hand, Dr. 'Omar Kittana, Head of the Energy Authority in Ramallah, stated to a PCHR researcher that coping with the current crisis requires that the Electricity Distribution Company in Gaza be committed to transfering the funds it is required to pay as its contribution to the costs of industrial fuel needed for the operation of one generator in the plant. He also demanded that the company enhance the efficiency of collecting fees for electricity, explaining that the Palestinian National Authority (PNA) pays the costs of electricity supplies imported from the Israeli side and from Egypt and a part of the cost of the industrial fuel and maintenance, which means that the PNA covers 85% of the costs of electricity in Gaza. He further called for implementing the April 2010 agreement, which obligates the Electricity Distribution Company in Gaza to pay approximately US$ 4 million in contribution to the costs of the industrial fuel needed for the operation one generator in Gaza Power Plant. He stressed that no money transfers have been made this month.
PCHR has made contacts with all concerned parties in Gaza and Ramallah and followed up their positions expressed in the media. PCHR has been able to obtain information and data that can serve as a basis for a crucial solution for the crisis of electricity outages and the stoppage of Gaza Power Plant:
· Mr. Jamal al-Dirdissawi, Public Relations Officer in the Electricity Distribution Company in the Gaza Strip, stated that the current electricity crisis has been the most extreme, as electricity is cut off for 12 hours a day after 6 hours of availability.
· Mr. al-Dirdissawi stated that the cost of electricity supplies for the Gaza Strip is estimated at 50 million NIS: 35-40 million NIS electricity supplies imported from Israel; 3.2-3.5 million NIS for electricity supplies imported from Egypt; 10 million NIS for industrial fuel designed for the operation of Gaza Power Plant.
· Mr. Hani Salman, Financial Officer of the Electricity Distribution Company, stated that fees collected by the company each month are estimated at 15-20 million NIS, while the expenditures of the company are estimated at 3.5-4 million NIS. He added that 22 million NIS has been transferred to the Energy Authority in Ramallah since the beginning of 2010; the last transfer was 2 million NIS this month.
· Dr. Ghassan al-Khatib, Spokesman of the Government in Ramallah, stated that the current crisis of the industrial fuel for Gaza Power Plant is fabricated for political purposes related to making use of the suffering of people to gain support and incite against the PNA. He confirmed that the PNA "covers 95-97% of the costs of energy consumed in Gaza, both that imported from Israel and Egypt and that produced in the Gaza Strip, where 1.5 million people live." He added that the Gaza population's contribution to the total cost of electricity supplies "does not exceed 3-5%."
· Eng. Suhail Skaik, Director-General of the Electricity Distribution Company in Gaza, stated the electricity outage crisis, which the people in Gaza have been suffering from for approximately 6 months, has peaked as the daily outage will increase to 16 hours daily because of the stopped operation of Gaza Power Plant. He called for keeping the energy sector separate from ongoing factional differences. He further called on alls parties to make efforts to put an end for the suffering of the Gaza Strip under the siege and the electricity crisis, which impacts all aspects of life, as the deficit in electricity supplies has amounted to 60%.
· Eng. Skaik emphasized that the Ministry of Finance in Ramllah has been paying the costs of electricity supplies for the Gaza Strip from the three sources. He added that his company was supposed to transfer US$ 4 million to the PNA this month, but it transferred only US$ 2 million.
· It is worth noting that an agreement was concluded between the Electricity Distribution Company in Gaza and the Palestinian Energy Authority in Ramallah on 11 April 2010, under the auspices of representatives of Palestinian factions and independent figures. Under the agreement, the Energy Authority in Ramallah would pay 36 million NIS for the cost of the industrial fuel purchased to operate Gaza Power Plant; on the other hand, the Electricity Distribution Company would transfer the fees it collects from the population in Gaza after discounting operational expenditures.
· The Electricity Distribution Company suffers from an increasing deficit as at least 60% of the beneficiaries in the Gaza Strip do not pay their accumulating debts owed to the company. These debts have amounted to 3 billion NIS, which has made the company unable to pay the costs of electricity produced by Gaza Power Plant. On the other hand, thousands of beneficiaries, including public figures, politicians, businesspeople, traders and employees in governmental and non-governmental organizations, do not pay accumulated debts owed to the company although they can pay. They believe that the European Union provides Gaza Power Plant with industrial fuel for its operations, which has encouraged them to abstain from paying electricity bills.
The suffering of the Gaza Strip population has aggravated due to the deterioration of electricity services, which coincided with a wave of extreme hot weather. Many people expressed their dismay for being pushed into the political conflict between the Gaza and Ramallah governments, especially as the current crisis coincides with the final exams of the General Certificate of Education (Tawjihi). Due to the electricity outages, many areas suffered from extreme disruption in water supplies. There are also concerns that access of people to basic services, such as health, education and sanitation, may be impacted.
PCHR is gravely concerned over the catastrophic consequences of that may result from the suspension of basic services in the Gaza Strip due to electricity outages, especially health, water and sanitation services. PCHR has concluded the following:
· The total money transfers from the Electricity Distribution Company in Gaza to the Energy Authority in Ramallah since the beginning of 2010, according to sources of the company itself, have been 22 million NIS, which constitutes 40% of the cost of industrial fuel for one month.
· According to the financial officer of the company, the Electricity Distribution Company collects 15-20 million NIS from beneficiaries in the Gaza Strip each month, average of 87.5 million NIS in the first five months of 2010. On the other hand, the company operational expenditures are estimated at 3.5-4 million NIS, which means that the company expended an average of 18.75 million NIS in the first five months of 2010.
· Accordingly, the company has a surplus of 68.75 million NIS after discounting operational expenditures. The question here is: Does the company have the surplus in its accounts? If yes, why does not it transfer such money, or at least the US$4 million monthly pay according to the April agreement?
· PCHR reiterates that the government in Gaza has a duty to coordinate and cooperate with the Electricity Distribution Company in Gaza to collect accumulated debts from beneficiaries who are able to pay, including politicians, business people, traders, employees and governmental and non-governmental organizations, who have high accumulated debts, as a first step towards pressuring other beneficiaries to pay. This measure will constitute a part of a strategic solution for the chronic electricity crisis, regardless of the availability of external funding.
· PCHR calls upon the electricity distribution company to upheld the beneficiaries' right to obtain information on the electricity crisis, including the publication of names of people who do not pay highly accumulated fees, even though they are able to.
PCHR believes that people who pay electricity fees regularly should not endure the result of the failure of concerned parties of the electricity crisis, as these arties must provide them with electricity supplies in all circumstances. PCHR is fully aware that the ongoing siege that has been imposed by Israeli occupation authorities for three years has created catastrophic economic situations for thousands of families, making them unable to pay the costs of electricity supplies; thus there is a need to reconsider mechanisms of assistance to such families, in which costs of electricity supplies should be taken into consideration in order for the electricity fees be paid to the Electricity Distribution Company.
Public Document
**************************************
For more information please call PCHR office in
PCHR, 29 Omer El Mukhtar St., El Remal, PO Box 1328 Gaza, Gaza Strip. E-mail: pchr@pchrgaza.org, Webpage http://www.pchrgaza.org