Geeft het NOS Journaal een verkeerd beeld om 'technische redenen'?

 

Mij lijkt eerder dat de NOS-journalisten zelf last hebben van een vertekend beeld af en toe, zoals toen ze een VN-onderzoek naar de schade aan VN-gebouwen tijdens de Gaza Oorlog 'onafhankelijk' noemden.

 

Wouter

______________

Technische redenen voor NOS Journaal om beeld te vertekenen

http://israel-in-de-media.blogspot.com/2009/05/technische-redenen-voor-nos-journaal-om.html

 

 

Het NOS journaal geeft openlijk toe te manipuleren, en Theodor Holman vraagt zich af wie het NOS journaal nog vertrouwt.

 

__________________________________

 

Technische redenen

http://www.parool.nl/parool/nl/508/THEODOR-HOLMAN/article/detail/241633/2009/05/08/Technische-redenen.dhtml

column  

THEODOR HOLMAN

 

Het NOS Journaal verlengde het warme applaus dat Hare Majesteit de Koningin kreeg. Het Journaal heeft dat erkend. Ze deden het vanwege 'technische redenen'. Nou heb ik voor de televisie gewerkt, ik heb nieuwsitems gemaakt, ik ben betrokken bij het maken van films voor de televisie, ik ben journalist - en laat ik nou geen technische redenen kunnen verzinnen om een applaus voor Hare Majesteit langer te laten duren in een nieuwsitem. Wat is die reden ?

En als er al een technische reden zou zijn, gaat die dan voor de inhoud van het nieuws? Als er een moord is gepleegd en om 'technische redenen' kunnen we die moord niet uitzenden, maken we er dan maar geen melding van?

De NOS vindt dat het lakeiengedrag dat ze vertoonden niet zo erg is en dat wij maar zeuren. De koningin verdiende toch een langer applaus?

Maar ik twijfel nu aan alles. Heeft het Journaal, dat aantoonbaar anti-Israël is, ook geknoeid met de oorlogsbeelden uit Gaza? Heeft het ook geknoeid met de beelden uit Afghanistan? Knoeit het NOS Journaal - allemaal natuurlijk om 'technische redenen' - met de beelden van Wilders? Met de beelden van Verdonk? Met de beelden van Agnes Kant? Femke Halsema?

In Rusland was het vroeger gebruikelijk om onwelgevallige politici weg te retoucheren; om 'technische redenen' doet de NOS nu hoogstwaarschijnlijk hetzelfde. En het ergste is: de journalisten die daar werken, vinden het helemaal niet erg. Niemand wordt kwaad of zegt: 'Dit gaat te ver, we bedriegen de kijkers!' Het waren immers 'technische redenen'.

Vanwege 'technische redenen' worden wij dus voorgelogen - en Hans Laroes, de hoofdredacteur van de NOS, kan rustig blijven zitten.

Wat nu als een minister straks liegt? Dan kunnen we het Journaal - voor velen de belangrijkste nieuwsbron - niet vertrouwen, want om 'technische redenen' hebben ze per ongeluk 'nee' in 'ja' veranderd.

Hoe kan het dat niemand bij de NOS zich druk hierom maakt? Wie vertrouwt het Journaal nog? En wiens schuld is dat? Om 'technische redenen' liegt het Journaal u voor.

Pausbezoek Israël en de theologische olifant in de kamer

 

Oorlogspaus "Pius VI" in onderstaand artikel moet zijn Pius XII. Pius VI was Paus tijdens een andere oorlog: hij werd belegerd door de soldaten van Napoleon Bonaparte en in 1798 tot aftreden gedwongen. Hij overleed in 1799, het jaar waarin Napoleon de Joden een eigen staat in hun historische thuisland aanbood.

 

Wouter

_________________

The theological elephant in the room

http://zionism-israel.com/israel_news/2009/05/theological-elephant-in-room.html

This article in The Guardian by Rabbi Jonathan Romain discusses a point that is always there and never discussed: the influence of Christian theology and culture on policy toward Israel. Perhaps it is not quite as he says, but one can't help wondering if the Church insistence on internationalization of Jerusalem, for example, is not related to the curse of Eusebius, according to which Jews are forbidden from rebuilding that city because they rejected Christ. It is certainly strange that the subject of internationalization was never raised when Jerusalem was under Muslim sovereignty. It is a pity that the issue has been raised by a Jew and a rabbi, rather than by a Christian. Comments on the article in the Guardian were not kind.  (Ami Isseroff)

 

The pope's Jewish dilemma

 

As he prepares to visit Israel, Pope Benedict faces an age-old dilemma over his church's relationship with Judaism

 

Jonathan Romain
guardian.co.uk, Friday 8 May 2009 08.00 BST

 

If you want to test how well Catholics know their faith, ask them what name their religious calendar gives to 1st January. When they reply, "New Year's Day", tell them they are wrong and that if they look it up in the lectionary, they will find it says "Feast of Circumcision".*  Why? Because 1st January is eight days after 25th December (the birth of Jesus) and like all Jewish males he was circumcised on the eighth day as commanded in Genesis.

 

Most Catholics – and indeed most Christians – are startled to think of their Lord being circumcised, but it indicates beyond all argument the Jewish origins of Jesus and the strong links between the two faiths.

 

This could have led to Judaism and Christianity having an amicable relationship over the centuries, but unfortunately it took a very different, and bloody, path for much of the last 2000 years. It was not until 1962 that a religious revolution occurred through Vatican II. Suddenly, Jews were no longer deviants, but brothers. Interfaith dialogue replaced conversion attempts. But amid this rapprochement, there was still one major stumbling block: the Vatican refused to recognise the state of Israel and exchange ambassadors.

 

Astonishingly, it took another 32 years before this occurred. The reason – which Benedict XVI will have to wrestle with on his travels over the next week – is that the rebirth of Israel presents a serious religious problem for Christianity. Traditional doctrine stated that the Jews had been forsaken by God, had been superseded by the church, and were sent into exile to wander the earth in a state of humiliation until they accepted the truth of the Gospels.

 

The re-establishment of a Jewish national homeland is a theological slap in the face for that notion. Moreover, if rejecting Jesus no longer results in eternal damnation, does that mean that accepting Jesus does not carry eternal rewards either? What message does it give Christians (and potential Christians) about reward and punishment?

 

There is another problem facing the pope. Vatican II may indeed have sought to develop a new theology, trying to cast away old assumptions about Christian supremacy and Jewish sinfulness, but it is undermined every day when believers read the text of the Gospels declaring that Jews are damned or that one can only come to the father through the son. Unless a new Vatican II version of the New Testament is printed, with difficult passages omitted or explained away, there will always be a huge gulf between what the scriptures teach and what the modern church claims to teach.

 

It is this underlying tension that has never been properly addressed but which periodically surfaces in other guises – such as controversy over the proposed canonisation of the war-time Pope, Pius VI, or the reinstatement of the Tridentine mass, or the furore surrounding reconciliation with the Lefebvrist bishops. On the Catholic side, it is seen as claiming back aspects of the true faith; on the Jewish side, it is seen as sliding back to rejection of the Jews.

 

This is the real conundrum that faces Benedict XVI on his visit to Israel, which begins on Monday – should he be loyal to the Gospels which claim that only acceptance of Christ can bring the messianic age, or should he endorse Vatican II which acknowledges that Jews (and members of other faiths) can find the kingdom of God via a different route? Should he look inwards or outwards, backwards or forwards? At the heart of the Pope's trip this week lies an unanswered religious mystery more powerful than anything Dan Brown can conjure up.

 

*The name has been changed since the 1960s in the Roman Catholic rite, but the meaning is the same, and the name persists in some other Catholic and Protestant churches.

Kibboetz beweging in aktie tegen geldtransport naar Gazastrook

 

Toen Netanjahoe nog in de oppositie zat, was hij altijd fel tegen dergelijke geldtransporten omdat het geld bij Hamas terecht zou kunnen komen, iets wat inderdaad niet uit te sluiten is. Eenmaal aan de macht zien de zaken, zoals ook Sharon indertijd heeft gezegd, er echter anders uit dan vanuit de oppositie.

 

RP

--------------

Kibbutzniks try to halt Netanyahu government appeasement of Hamas

Last update - 11:25 07/05/2009

Kibbutzniks block Gaza crossing to prevent transfer of cash
By Jack Khoury and Barak Ravid, Haaretz Correspondents

http://www.haaretz.com/hasen/spages/1083791.html

 

 

Kibbutz Movement activists on Thursday blocked the entrance to the Erez border crossing to prevent the transfer of cash to the Gaza Strip.

 

Prime Minister Benjamin Netanyahu on Wednesday instructed defense officials to transfer NIS 50 million to banks in the Hamas-ruled territory to help pay Palestinian Authority salaries.

 

Yoel Marshak, of the Kibbutz Movement's operations department, said Thursday that the activists would block the entry paths with bulldozers and prevent the transfer.
 
"We demand equal conditions for the abducted soldier Gilad Shalit," he said, referring to the Israeli soldier who was kidnapped by Gaza militants in a 2006 cross-border raid.

 

Negotiations to secure his release broke down during the last days of former prime minister Ehud Olmert's tenure.

 

Netanyahu approved the transfer after meeting on Wednesday with Quartet envoy Tony Blair, despite having waged criticism against Olmert for similar actions.

 

Blair relayed to Netanyahu the frustration expressed by Palestinian Prime Minister Salam Fayyad, who complained that Israel is preventing funds from being transferred to the Strip.

 

Defense officials told Netanyahu that NIS 50 million would cover PA salaries and would be enough to save the Gaza banking system from collapse. The sum is less than what was originally requested by the Palestinian Authority.

 

Netanyahu aides said the funds to be transferred are not Israeli funds, but rather the Palestinian Authority's money that will go toward paying the salaries of its employees. "We are talking about a minimal amount that is intended to maintain Gaza's economy," said one source.

 

Some right-wing groups in Israel have opposed similar cash transfers, asserting that Gaza's Hamas Islamist rulers could benefit.

 

Palestinian officials in the West Bank have said that assertion is unfounded, citing the use of safeguards such as direct deposit to prevent the money from going into unauthorized accounts.

 

 

Hamas 'vredesplan' is routekaart naar oorlog

 

Krauthammer lijkt het wel erg met Netanyahoe eens te zijn, maar op zich gezien zijn zijn bedenkingen tegenover een Palestijnse staat wel reëel. Arafats Palestijnse Autoriteit had meer weg van de Costa Nostra dan van een vredelievende en democratische staat-in-wording, en ook Abbas maakt niet bepaald naam met verzoenende toespraken en grootse vergezichten van een mooie toekomst naast Israël. Van Hamas als vredespartner is helemaal niets te verwachten.

 

Wouter

______________
 

Hamas' peace gambit is a sneaky plan for war

Friday, May 8th 2009, 4:00 AM

Charles Krauthammer

http://www.nydailynews.com/opinions/2009/05/08/2009-05-08_hamas_peace_gambit_is_a_plan_for_war.html?print=1&page=all

 

"Apart from the time restriction [a truce that lapses after 10 years] and the refusal to accept Israel's existence, Mr. Meshal's terms approximate the Arab League peace plan . . . "
- Hamas peace plan, as explained by The New York Times
 
"Apart from that, Mrs. Lincoln, how did you enjoy the play?"
- Tom Lehrer, satirist

The Times conducted a five-hour interview with Hamas leader Khaled Meshal at his Damascus headquarters. Mirabile dictu, they're offering a peace plan with a two-state solution. Except. The offer is not a peace but a truce that expires after 10 years. Meaning that after Israel has fatally weakened itself by settling millions of hostile Arab refugees in its midst, and after a decade of Hamas arming itself within a Palestinian state that narrows Israel to 8 miles wide - Hamas restarts the war against a country it remains pledged to eradicate.

There is a phrase for such a peace: the peace of the grave.

Westerners may be stupid, but Hamas is not. It sees the new American administration making overtures to Iran and Syria. It sees Europe, led by Britain, beginning to accept Hezbollah. It sees itself as next in line. And it knows what to do. Yasser Arafat wrote the playbook.

With the 1993 Oslo accords, he showed what can be achieved with a fake peace treaty with Israel - universal diplomatic recognition, billions of dollars of aid and control of Gaza and the West Bank, which Arafat turned into an armed camp. In return for a signature, he created in the Palestinian territories the capacity to carry on the war against Israel that the Arab states had begun in 1948 but had given up after the bloody hell of the 1973 Yom Kippur War.

Meshal sees the opportunity. Not only is the Obama administration reaching out to its erstwhile enemies in the region, but it begins its term by wagging an angry finger at Israel over the Netanyahu government's ostensible refusal to accept a two-state solution.

Of all the phony fights to pick with Israel. No Israeli government would turn down a two-state solution in which the Palestinians accepted territorial compromise and genuine peace with a Jewish state. (And any government that did would be voted out in a day.) Netanyahu's own defense minister, Ehud Barak, offered such a deal in 2000. He even offered to divide Jerusalem and expel every Jew from every settlement remaining in the new Palestine.

The Palestinian response was (for those who have forgotten): No. And no counteroffer. Instead, nine weeks later, Arafat unleashed a savage terror war that killed 1,000 Israelis.

Netanyahu is reluctant to agree to a Palestinian state before he knows what kind of state it would be. That elementary prudence should be shared by anyone who's been sentient the last three years. The Palestinians already have a state, an independent territory with not an Israeli settler or soldier living on it. It's called Gaza. And what is it? A terror base, Islamist in nature, Iranian-allied, militant and aggressive, that has fired more than 10,000 rockets and mortars at Israeli civilians.

If this is what a West Bank state is going to be, it would be madness for Israel or America or Jordan or Egypt or any other moderate Arab country to accept such a two-state solution. Which is why Netanyahu insists that the Palestinian Authority first build institutions - social, economic and military - to anchor a state that could actually carry out its responsibilities to keep the peace.

Apart from being reasonable, Netanyahu's two-state skepticism is beside the point. His predecessor, Ehud Olmert, worshiped at the shrine of a two-state solution. He made endless offers of a two-state peace to the Palestinian Authority - and got nowhere.

Why? Because the Palestinians - going back to the UN resolution of 1947 - have never accepted the idea of living side by side with a Jewish state. Those like Palestinian President Mahmoud Abbas, who might want to entertain such a solution, have no authority to do it. And those like Meshal, who have authority, have no intention of ever doing it.
 
Meshal's gambit to dress up perpetual war as a two-state peace is yet another iteration of the Palestinian rejectionist tragedy. In its previous incarnation, Arafat lulled Israel and the Clinton administration with talk of peace while he methodically prepared his people for war.

Arafat waited seven years to tear up his phony peace. Meshal's innovation? Ten - then blood.

 

Antisemitisme en de economische crisis in de VS

 

Met name de Madoff affaire heeft antisemitische sentimenten in de VS versterkt. Bijna eenderde van de democraten en 20% van de republikeinen zegt dat de Joden (mede) schuldig zijn aan de financiele crisis. Daarmee lijkt de VS niet onder te doen voor Europa wat betreft antisemitische noties. Dit zijn onrustbarende cijfers.

 

RP

------------

State of the Nation

Anti-Semitism and the economic crisis

Neil Malhotra and Yotam Margalit

http://bostonreview.net/BR34.3/malhotra_margalit.php

 

The media coverage of the Bernard Madoff scandal made extensive reference to Madoff's ethnic and religious background and his prominent role in the Jewish community. Because the scandal broke at a time of great public outcry against financial institutions, some, including Brad Greenberg in The Christian Science Monitor and Mark Seal in Vanity Fair, have reported on its potential to generate a wave of anti-Semitism.

This concern makes good sense. In complex situations such as the current financial crisis, where the vast majority of us lack the relevant expertise and information, biases and prejudices may play a significant role in shaping public attitudes. To evaluate just how large a role, we conducted a study (part of a larger survey of 2,768 American adults) in which we explored people's responses to the economic collapse and tried to determine how anti-Semitic sentiments might relate to the ongoing financial crisis.

In order to assess explicit prejudice toward Jews, we directly asked respondents "How much to blame were the Jews for the financial crisis?" with responses falling under five categories: a great deal, a lot, a moderate amount, a little, not at all. Among non-Jewish respondents, a strikingly high 24.6 percent of Americans blamed "the Jews" a moderate amount or more, and 38.4 percent attributed at least some level of blame to the group.

Interestingly, Democrats were especially prone to blaming Jews: while 32 percent of Democrats accorded at least moderate blame, only 18.4 percent of Republicans did so (a statistically significant difference). This difference is somewhat surprising given the presumed higher degree of racial tolerance among liberals and the fact that Jews are a central part of the Democratic Party's electoral coalition. Are Democrats simply more likely to "blame everything" thus casting doubt on whether the anti-Jewish attitudes are real? Not at all. We also asked how much "individuals who took out loans and mortgages they could not afford" were to blame on the same five-point scale. In this case, Democrats were less likely than Republicans to assign moderate or greater blame.

Educational attainment also correlates with variation in anti-Semitic attitudes. Whereas only 18.3 percent of respondents with at least a bachelor's degree blamed the Jews a moderate amount or more, 27.3 percent of those lacking a 4-year degree did so. Again, we get a similar reversal when examining the blameworthiness of individuals who took out loans they could not afford.

To assess more deeply whether the tendency among a subset of Americans to blame the Jews is meaningful, we conducted a controlled experiment. The question of interest is whether anti-Semitic sentiments affect people's thinking about the preferred response to the economic crisis. For example if people associate corruption on Wall Street with Jewish financiers such as Madoff, what is the impact on their views about bailing out big business?

To address this question, we carried out a simple but powerful experiment. Participants in a national survey were randomly assigned to one of three groups. All three groups were prompted with a one-paragraph news report that briefly described the Madoff scandal. The text was the same for all three groups, except for two small differences: the first group was told that Bernard Madoff is an "American investor" who contributed to "educational charities," the second group was told that Madoff is a "Jewish-American investor" who contributed to "educational charities," and the third group was told that Madoff is an "American investor" who contributed to "Jewish educational charities." In other words, group one did not receive any information about Madoff's Jewish ties; group two was told explicitly that Madoff is Jewish; and group three received implicit information about Madoff's religious affiliation. In a follow-up question, participants were asked for their views about providing government tax breaks to big business in order to spur job creation.

The responses of the members of the three groups are revealing and disturbing: individuals explicitly told that Madoff is a Jewish-American were almost twice as likely to oppose the tax cuts to big business. Opposition to tax cuts for big business jumped from 10 percent among members of group one to over 17 percent among the members of group two, who were explicitly told about Madoff's Jewish background. This difference is highly significant in statistical terms. The implicit information contained in Madoff's charitable history also produced an aversion to big business, but to a lesser degree, with opposition to corporate tax breaks in this case increasing to 14 percent.

This result is most likely not a coincidence. First, when we examine the results of the experiment on Jewish voters, we find that respondents had the exact same policy preferences in all three groups. In other words, the information about Madoff being Jewish only had an effect among non-Jews. Furthermore, we examined how the experimental groups answered questions on a set of other proposals that did not deal with the business sector, but rather with federal support for state governments or with tax breaks for the middle class. On these other issues, no differences were observed in the way members of the different groups responded, suggesting that anti-Semitic sentiments may particularly affect views on wealthy institutions.

Other political research, too, suggests that U.S. public opinion is not immune to anti-Semitic stereotypes. For example, Adam Berinsky and Tali Mendelberg of MIT and Princeton, respectively, have found that exposure to anti-Semitic stereotypes, even stereotypes that people outright reject (e.g., that "Jews are shady"), can have an indirect effect of making other, less patently offensive stereotypes of Jews (e.g., that "Jews are politically liberal") more salient in people's minds. Indeed this is consistent with the finding that information about Madoff being Jewish can have an indirect, and perhaps even unconscious, effect on people's thinking about the response to economic crisis.

The findings presented here are troubling. This is not the first instance of an economic downturn sparking anti-Semitic sentiments. Financial scandals are widely regarded as contributors to the rise of anti-Semitism in European history. Famously, the Panama Scandal—often described as the biggest case of monetary corruption of the nineteenth century—led to the downfall of Clemenceau's government in France and involved bribes to many cabinet members and hundreds of parliament members. Nonetheless, the public's fury centered on two Jewish men who were in charge of distributing corporate bribe money to the politicians. In her classic The Origins of Totalitarianism, Hannah Arendt described the Panama Scandal as a key event in the development of French anti-Semitism. The Stavisky Affair, in which the Jewish financier Alexandre Stavisky embezzled millions of francs through fraudulent municipal bonds, broke out 40 years later and had a similar effect of nourishing the accusation that the Jews were behind the corruption in financial dealings.

Crises often have the potential to stoke fears and resentment, and the current economic collapse is likely no exception. Therefore, we must take heed of prejudice and bigotry that have already started to sink roots in the United States. The negative attitudes toward Jews reported here are not only dangerous in and of themselves, but they may also have bearings on national policy matters. The media ought to bear these findings in mind in their coverage of financial scandals such as the Madoff scam. In most cases, religious and ethnic affiliations have nothing to do with the subject at hand, and such references, explicit or implied, ought, then, to be avoided.

 

VN-rapport over schade aan VN-gebouwen in Gazastrook omstreden

 

Of je een VN-onderzoek naar schade aan VN-gebouwen tijdens de Gaza Oorlog onafhankelijk kunt noemen - zoals het NOS Journaal deed - is nog maar de vraag. Zeker als ze de schade willen verhalen op de verantwoordelijken, lijkt het aantrekkelijker om naar Israel te wijzen dan naar Hamas.

 

Wat betreft de VN school in Jabaliya zegt het VN rapport:

 

In one incident, the IDF fired 122mm mortar rounds into the immediate vicinity of the Jabaliya school on January 6, killing 30 to 40 Palestinians, the investigators found. The site was the refuge of hundreds of Palestinians who had fled the Israel-Hamas conflict.

"The board found that the undisputed cause of the injuries and the deaths to persons in the immediate vicinity of the school was the firing of 122mm mortar rounds by the IDF, which landed in the area outside the school and at the compound of a family home nearby," the report said.

 

The IDF claimed Hamas had used the school to fire missiles against Israel. But the board said "there was no firing from within the compound and (it found) no explosives within the school."

 

Het onderzoek van het Israelische leger zegt hierover:

 

The incident occurred near the UNRWA school ("Fahoura" School) in Jabaliya on January 6th, 2009. Hamas operatives used a site located only 80 meters away from the school to launch mortar shells at IDF forces. The shells exploded next to an IDF force operating in the area, and represented a grave threat to the soldiers. The previous day thirty IDF soldiers were wounded by Hamas mortar fire. The mortar fire presented a very significant threat to the lives of IDF forces.

Following a confirmed and cross-referenced identification of the source of the fire, the soldiers under attack responded with minimal and proportionate retaliatory fire, using the most precise weapon available to them, with the purpose of stopping the Hamas fire. The return fire hit the Hamas operatives who were firing the mortars and stopped their fire. All of the shells fired by the force landed outside of the school grounds (contrary to claims made by Hamas). Sadly, due to the fact that Hamas was firing from a populated area, the return fire also resulted in unintentional harm to civilians in the vicinity.

Despite the fact that the incident took place outside the UNRWA school grounds, Hamas was quick to accuse Israel of intentionally hitting the UN Facility. The investigation showed unequivocally that those claims were false. This was reinforced by the UN in a press release published subsequent to the operation. Additionally, the investigation showed that a cell of five terror operatives and seven civilians outside of the school grounds were hit, contrary to the 42 deaths that were reported by Hamas inside the school grounds.

 

Je zou zeggen dat het uit te maken moet zijn wie er hier liegt en wie de waarheid spreekt, maar wie is in de positie om dat te bepalen?

Het leger heeft meer informatie tot zijn beschikking, maar heeft natuurlijk ook een belang bij een positieve uitkomst. De Verenigde Naties is echter ook allesbehalve objectief waar het Israel en de Palestijnen betreft.

 

RP

--------------

 

Last update - 21:50 07/05/2009       
UN Security Council fails to agree on procedures for Gaza debate
By DPA
http://www.haaretz.com/hasen/spages/1083963.html

 

 

The United Nations Security Council failed on Thursday to agree on the procedures for a debate on the controversial investigation that held Israel accountable for causing deaths of Palestinians and the destruction of UN compounds in the Gaza Strip.

 

A summary of the 184-page report by an independent, three-member board was provided to the 15-nation council on Tuesday. But the board members were given no legal and court of law obligations to pursue their work and the report itself was labeled as an internal UN document.

 

Council president, Russian Ambassador Vitaly Churkin, said council members discussed "the modality of possible handling by the Security Council of the summary."
 
"We have not reached an agreement on the subject," he told reporters. He said he would discuss further "if and how" the council should take up the summary.

 

UN Secretary General Ban Ki-moon commissioned the investigation to determine the truth relating to accusations that the Israel Defense Forces (IDF) were responsible for the destruction of UN-run schools and compounds in Gaza and the deaths of dozens of Palestinians.

 

President Shimon Peres, who visited UN headquarters in New York on Wednesday and held talks with Ban, called the report "outrageous," "unfair" and "one-sided." Peres said his government rejected the report, but did not consider Ban responsible for it.

 

Peres said, however, that an Israeli team would discuss with UN officials compensation for the destruction, which the UN estimated at 11 million dollars.

 

Ban supported the board's findings, but said the report was an internal UN document, closing the doors to further discussion.

 

The report said the IDF was responsible for six of nine serious incidents during the conflict with Hamas in December and January.

 

In one incident, the IDF fired 122mm mortar rounds into the immediate vicinity of the Jabaliya school on January 6, killing 30 to 40 Palestinians, the investigators found. The site was the refuge of hundreds of Palestinians who had fled the Israel-Hamas conflict.

 

"The board found that the undisputed cause of the injuries and the deaths to persons in the immediate vicinity of the school was the firing of 122mm mortar rounds by the IDF, which landed in the area outside the school and at the compound of a family home nearby," the report said.

 

The IDF claimed Hamas had used the school to fire missiles against Israel. But the board said "there was no firing from within the compound and (it found) no explosives within the school."

 

The report said the IDF had been given GPS coordinates of the Jabaliya school, which was among the 91 shelters that had been communicated to the IDF before it launched Operation Cast Lead against Hamas militias in Gaza.

 

"In six of the nine incidents, the board concluded that the death, injuries and damage involved were caused by military actions, using munitions launched or dropped from the air or fired from the ground, by the Israel Defense Forces," the investigators found.

 

The board said it found "undisputed cause" that IDF activities had caused damage and deaths to the Asma school, the Jabaliya school, the Bureij health center, a field office compound, the Beit Lahia school and a UN compound. The schools and field office were run by the United Nations Relief and Works Agency for Palestinian refugees.

Amerikaanse moslimraad blij met ADL kritiek op Geert Wilders

 

Wilders wordt vaak met pro-Israelische standpunten en groepen in verband gebracht. Ondertussen hebben ook zij vaak felle kritiek op zijn anti-islam standpunten. Pro-Israel zijn en anti-islam zijn twee heel verschillende zaken; opkomen voor een sterke en veilige Joodse staat gaat prima samen met respect voor alle religies, ook de islam.

 

RP

----------------

 

CAIR COMMENDS FLA. JEWISH GROUP FOR CONDEMNING HATE SPEECH

ADL 'strongly condemns Geert Wilders' message of hate against Islam'

 

(WASHINGTON, D.C., 4/30/09) - The Council on American-Islamic Relations (CAIR) today commended the Florida office of the Anti-Defamation League (ADL) for condemning the anti-Islam hate of a speaker who was recently given a standing ovation at a synagogue in that state.

Earlier this week, CAIR called on members of the Jewish community to condemn "Nazi-like" statements by Dutch extremist politician Geert Wilders made recently at a Palm Beach, Fla., synagogue. In the speech, Wilders claimed that "Islam is not a religion" and "the right to religious freedom should not apply to this totalitarian ideology called Islam," all to the applause of the audience.

In a statement, ADL Florida Regional Director Andrew Rosenkranz said:

"The ADL strongly condemns Geert Wilders' message of hate against Islam as inflammatory, divisive and antithetical to American democratic ideals. This rhetoric is dangerous and incendiary, and wrongly focuses on Islam as a religion, as opposed to the very real threat of extremist, radical Islamists."

"We commend the ADL for its repudiation of Geert Wilders' Islamophobic views and ask all those who promoted his message of hate to recognize the negative impact such intolerance has on our society," said CAIR National Communications Director Ibrahim Hooper.

Hooper also noted that CAIR this week called on GOP leaders to demand that Rep. Adam Hasner, the head of Florida's House Republicans, step down from his leadership post for co-hosting an event at which Wilders made the same hate-filled remarks.

 

Israel-lobby AIPAC krijgt kritiek van links en rechts

 

Het vreemde is dat linkse groeperingen AIPAC bekritiseren, terwijl AIPAC zich expliciet voor een Palestijnse staat uitspreekt en voor Obama's beleid in het Midden-Oosten. Dat gaat ze blijkbaar niet ver genoeg, want men vindt ook dat de VS een Palestijnse eenheidsregering van Fatah en Hamas moet ondersteunen en geen verdere sancties tegen Iran moet uitvaardigen. Wat deze twee zaken te maken hebben met pro-Israel zijn, zoals men beweert, is me een raadsel. Ik zou dat eerder respectievelijk pro-Palestijns en pro-Iraans noemen. Waarom bepleiten zoveel linkse groeperingen onder het mom van vrede en pro-Israel zijn zaken die daarmee in tegenspraak zijn? Is dat niet een klein beetje hypocriet?

 

RP

-----------
 

Sitting between Bibi and Obama, AIPAC criticized by left and right
http://jta.org/news/article/2009/05/07/1004999/navigating-obama-and-netanyahu-difference-aipac-gets-it-from-both-sides

By Ron Kampeas · May 7, 2009

 

 

WASHINGTON (JTA) -- Days after AIPAC's apparent success navigating the churning waters between the Obama and Netanyahu administrations, the pro-Israel lobby is being criticized by Jewish groups on both sides of the political spectrum.

 

Pro-Israel groups on the right and left have assailed the American Israel Public Affairs Committee because of elements of its agenda that emerged from its annual policy conference this week.

 

The Zionist Organization of America registered a protest about AIPAC's backing for Palestinian statehood. Meanwhile, three groups that backed the U.S.-sponsored peace process -- Americans for Peace Now, J Street and Brit Tzedek v'Shalom -- rallied supporters to help roll back Tuesday afternoon's Capitol Hill blitz by 7,000 AIPAC delegates, suggesting the organization had failed to fully endorse Obama's peace moves.

 

The AIPAC conference suggested a middle road that could reconcile differences between the two young governments over a key issue -- whether to press toward Palestinian statehood.

 

The AIPAC delegates' wish list included endorsements for two congressional letters that unequivocally support a "viable Palestinian state," albeit with the usual preconditions about an "absolute" end to Palestinian violence.

 

Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu has tried to maintain ambiguity over his views on a Palestinian state, but such an endorsement for the concept by AIPAC is unlikely to have come without some sort of nod from Jerusalem: Netanyahu addressed the conference via satellite and sent some of his top advisers.

 

The endorsement of a Palestinian state by the pro-Israel lobby now may spare Netanyahu from having to explicitly endorse the concept himself -- and elicit the opprobrium of his coalition's pro-settler flank -- when he meets with President Obama in two weeks.

 

Good save, Israel-side, but it upset the ZOA -- the most prominent American pro-settler group -- stateside.

 

In a statement, the ZOA said it "opposes this move by AIPAC because supporting or promoting a Palestinian Arab state under prevailing conditions is seriously mistaken and because AIPAC is thereby supporting a major policy affecting Israel's vital interests despite the fact that the Israeli government has not supported such a policy."

 

The three groups from the left taking shots across AIPAC's bow have never had a problem differing with Israeli policy. What was unclear was where they substantively disagreed with AIPAC, at least on the Palestinian front.

 

Americans for Peace Now encouraged activists to call lawmakers and make the following four points: "I am pro-Israel, and I want you to support the Obama administration's peace efforts in the Middle East"; "I am pro-Israel, and I want you to support the president's request for supplemental assistance for the Palestinians"; "I am pro Israel, and I want you to support the president's effort to open the window for responsible engagement with a Palestinian unity government"; and "I am pro-Israel, and I want you to reject efforts to promote new Iran sanctions legislation, or efforts to impose any artificial deadlines for ending diplomacy with Iran."

 

The e-mail blast also stated that AIPAC's "agenda is often not the same as ours." Action alerts from Brit Tzedek v'Shalom and J Street to their followers did not explicitly target AIPAC but similarly urged backing for Obama's peace principles the very week that AIPAC delegates were making their case in Washington.

 

Yet the congressional letters backed by AIPAC back the first two principles in the Peace Now alert -- Obama's initiative and supplemental assistance.

 

On the third issue, JTA has learned that AIPAC has signed off quietly on a policy that would involve the United States engaging with a Palestinian national unity government that included individuals approved by Hamas, as long as those individuals explicitly committed to the three principles Hamas abjures: an end to terrorism, recognition of Israel and an agreement to abide by earlier peace agreements. That more or less aligns with the policies outlined in recent week by U.S. Secretary of State Hillary Rodham Clinton.

 

On the fourth issue, Iran sanctions, it is true that AIPAC strongly backs the tough sanctions legislation opposed by the three left-wing groups.

 

An official for one of the three groups acknowledged -- and welcomed -- AIPAC's endorsement of the Obama administration's Israeli-Palestinian peace initiatives. The official said he now saw the difference as more one of emphasis, arguing that the three groups' endorsement of support for the Palestinian Authority was much more aggressive.

 

Another pro-Israel official, close to AIPAC, said attacks from the right and the left affirmed the group's place in the mainstream.

 

It's not the first time AIPAC has taken hits from its right and left, although the coincidence of the attacks is unusual. In 2007, Sheldon Adelson, the casino magnate and a major AIPAC donor, threatened to cut off the group for backing a letter to the Bush administration urging it to increase funding for the Palestinian Authority. Dovish groups targeted AIPAC the year before for backing the tough restrictions on aid written into the Palestinian Anti-Terrorism Act.

 

 

Veel doden bij luchtaanval Afghanistan

 

Oorlogsmisdaden! Genocide! Nazi-praktijken! Hier moet onmiddelijk een onderzoek naar worden ingesteld, en Obama dient als oorlogscrimineel te worden berecht door het Internationaal Strafhof in Den Haag. Bovendien moeten we alle producten uit de racistische apartheidsstaat Amerika voortaan boycotten, en mensen moeten dit land voor vakanties mijden.

 

Hoezo wordt er door linkse activisten zovaak met 2 maten gemeten?

RP

------------------

Veel doden bij luchtaanval Afghanistan
Van onze buitenlandredactie
gepubliceerd op 06 mei 2009 09:22, bijgewerkt op 6 mei 2009 15:28

http://www.volkskrant.nl/buitenland/article1193867.ece/Veel_doden_bij_luchtaanval_Afghanistan

 

 

AMSTERDAM - Bij Amerikaanse luchtaanvallen op twee dorpen in het westen van Afghanistan zijn in de nacht van maandag op dinsdag tientallen burgers omgekomen. Dat heeft het Rode Kruis woensdag meegedeeld. Andere zegslieden spreken van ruim honderd doden.

 

De getroffen dorpen liggen in het district Bala Baluk in de provincie Farah. Daar waren maandag gevechten uitgebroken tussen door de VS geleide coalitietroepen en Talibanstrijders. Om dekking te zoeken vluchtten burgers hun huizen binnen, die vanuit de lucht werden verwoest. Volgens de Amerikaanse strijdkrachten werd de hulp van coalitietroepen ingeroepen toen Afghaanse militairen werden aangevallen door de Taliban.

 

Een team van het Rode Kruis, dat de dorpen dinsdag bezocht, liet weten dat onder de slachtoffers veel vrouwen en kinderen zijn. 'We zagen tientallen lijken op de twee locaties waar we naartoe zijn gegaan', zei woordvoerster Jessica Barry. 'Er lagen lijken, er waren graven, mensen waren bezig slachtoffers te begraven toen wij er waren. Wij bevestigen dat er vrouwen en kinderen onder de doden zijn. Het zag ernaar uit dat ze probeerden te schuilen in hun huizen toen ze werden geraakt.'
 
De gouverneur van Farah, Rohul Amin, zei te vrezen dat er honderd burgers zijn omgekomen. De provinciale politiechef Abdul Ghafar verklaarde dat het dodental waarschijnlijk hoger is. Andere regionale politici maakten melding van 150 doden. Deze cijfers konden niet van onafhankelijke zijde worden bevestigd. Het lijkt in elk geval te gaan om het ernstigste incident met burgerdoden sinds de Amerikaanse invasie in 2001.

 

De Afghaanse president Hamid Karzai, die al lange tijd klaagt over het hoge aantal burgerdoden als gevolg van operaties door coalitietroepen, zal de gebeurtenis woensdag ter sprake brengen als hij in Washington een ontmoeting heeft met de Amerikaanse president Barack Obama. 'De president heeft de dood van burgers ongerechtvaardigd en onaanvaardbaar genoemd en zal de kwestie bespreken met Obam', aldus een verklaring van het presidentiële kantoor. Een Amerikaans-Afghaanse delegatie zal het incident gaan onderzoeken. Een Amerikaanse woordvoerster zei 'buitengewoon bezorgd' te zijn over de berichten over het hoge dodental.

 

 

Enquete: Europese moslims patriotischer dan gemiddelde Europeaan

Ik kwam laatst weer zo'n filmpje tegen waarin werd verteld met een stem alsof de aarde morgen vergaat, dat moslims over twee generaties de meerderheid zullen zijn in Europa, en dan denk je toch wel even: 'dat hoeft nou ook weer niet'. Uiteraard vertelde men erbij dat het met de liberale Europese waarden dan afgelopen zal zijn, en dat ons een leven met hoofddoekjes en sharia wetgeving te wachten staat. Onderstaand bericht laat zien dat, zelfs al zouden dergelijke demografische voorspellingen kloppen, dit nog geen probleem hoeft te zijn.

 

RP

---------------

Last update - 15:55 07/05/2009      
Poll: European Muslims more patriotic than average in population
By DPA
http://www.haaretz.com/hasen/spages/1083892.html

 

A Gallup poll examining Muslim integration in major European countries has shown that Muslims identify more strongly with the countries they live in than the average in the population.

The global study of interfaith relations showed that more than two-thirds of Muslims living in Britain, Germany and France state they are loyal to the countries they live in, even though they identify equally strongly with their religion.

However, in what the report described as a "gulf of misunderstanding", only about between 30 per cent of the total population in the three countries believed that Muslims were loyal to the state.
 
More communication between both sides was needed to cultivate a better understanding of how Muslims in Europe tended to reconcile their typically high degree of religiosity with their largely secular environments, said the study.

Gallup said the data indicated that there was enough common ground and willingness on both sides to improve the dialogue.

"Muslims are very likely - often more likely than the general public - to express confidence in democratic institutions and a desire to live in neighborhoods with mixed ethnic and religious backgrounds," it said.

The report's authors said the study showed that religion and national identity were complementary rather than competing.

"This research shows that many of the assumptions about Muslims and integration are wide of the mark," said the study.

In Germany, which has a strong Turkish population, the trust placed by Muslims in the state's institutions "proves that strong religious beliefs don't translate into a lack of loyalty."

De fraude van Ilan Pappé

 

Meer over het dubieuze werk van Ilan Pappé:

 

CAMERA (2005) - The Academic Blacklisting of Israel, the Tantura Affair and Ilan Pappe
ZioNation (2006) - Ilan Pappe: The Ethnic Cleansing of Palestine

New Republic (2007) - Benny Morris about Ilan Pappe (TNR - HNN)

Trouw/IMO (2007) - Geschiedenis volgens Ilan Pappe (IMO/Trouw)
IMO (2007) - Ilan Pappe en de 'invention of history' (IMO)

Reformatorisch Dagblad (2008) - De kandelaar brandt achter prikkeldraad

 

___________________________________________

De fraude van Ilan Pappé

Dinsdag 5 Mei 2009 14:16

http://joodsactueel.be/2009/05/05/8885/de-fraude-van-ilan-pappe.html

Ideologisch boegbeeld van Israël boycot, doorgelicht

Onder de loep door Savasorda

Ilan Pappé is een hype voor al wie in onze contreien actief anti-Israël is. Zijn boek over de gebeurtenissen van 1948 werd in 2008 in het Nederlands vertaald en werd onmiddellijk in de literaire pagina's van de (betere?) kranten en op de nationale radio zenders besproken. Sindsdien ligt 'De etnische zuivering van Palestina' (uitgegeven door het Davidsfonds) in dikke stapels in de boekhandel. Het is bovendien het referentiepunt waar in heel veel opiniestukken naar verwezen wordt. Het voorwoord voor de Nederlandstalige vertaling is van de hand van Ludo Abicht, een man die steevast in het publieke debat als Israëlkenner opgevoerd wordt. In het EEN programma Mezzo kreeg hij meer dan een kwartier lang het woord. Hij omschrijft er Pappé als 'iemand die de waarheid durft te zeggen'.

Abicht situeert Pappé als één van de 'nieuwe historici', die vanaf het einde van de jaren '80 nieuw vrijgekomen archiefmateriaal over Israëls onafhankelijkheidsoorlog bestudeerden en als gevolg daarvan, kritische bemerkingen formuleerden op wat tot op dat moment Israëls 'officiële' geschiedschrijving was. Benny Morris werkte even rigoureus als Pappé, volgens Abicht, maar hij trok andere conclusies.

Verder vertelt Abicht dat Pappé niet langer verbonden is aan de universiteit van Jaffa, terwijl dit eigenlijk de universiteit van Haïfa was. Een verspreking of een aanwijzing dat deze Israëlkenner toch wel heel slordig met de feiten omspringt? In hetzelfde interview beweert Abicht ook dat het feit dat de Arabische landen gesteund werden door de Sovjet-Unie er de oorzaak van is dat hun versie van de feiten tijdens de Koude Oorlog niet geloofd werd. De Sovjet-Unie was echter één van de eerste landen om Israël te erkennen en een van de (weinige) wapenleveranciers voor de onafhankelijkheidsoorlog van Israël. Weet Abicht dat dan niet?

Pappé is ook een graag geziene gastspreker op tal van (anti)-Israël bijeenkomsten en kreeg zelf de gelegenheid om, zonder wederwoord, zijn verhaal gedurende één uur op Klara te vertellen. Een eer, die geen enkele andere Israëlische auteur te beurt valt. Savasorda trok op onderzoek naar deze nieuwe goeroe van de Israël-boycotters.

Etnische zuivering?

De term 'etnische zuivering' is geen bestaand juridisch begrip binnen het internationaal recht. Enkel 'gedwongen transfer van een bevolkingsgroep zonder enige militaire reden' wordt bestempeld als een misdaad tegen de menselijkheid. De term 'etnische zuivering', de titel van Pappés onderzoek is dan ook veeleer een journalistieke en ideologische interpretatie dan een juridische kwalificatie binnen het internationaal recht. Achteraan, op de kaft, vermeldt de uitgever dat de 'Israëlische onafhankelijkheidsoorlog van 1948 leidde tot één van de grootste gedwongen migraties uit de geschiedenis. Ongeveer één miljoen mensen werden verdreven uit hun huizen, burgers werden het slachtoffer van massamoorden'. De historische realiteit is helemaal anders: de gedwongen verhuizingen binnen de Sovjet-Unie en Oost-Europa na 1945 zijn een zesvoud van dit aantal. Na de onafhankelijkheid van India en Pakistan in 1949 werden meer dan twaalf miljoen(!) mensen tot verhuizen gedwongen. Ten gevolge van de communistische machtsovername in Vietnam werden eveneens miljoenen mensen op de vlucht gedreven. Momenteel zijn ongeveer 2,7 miljoen inwoners uit Darfoer verdreven. In het radio interview vermeldt Abicht het cijfer van 750.000 vluchtelingen. Dit cijfer wordt door de meeste auteurs als een min of meer juiste schatting beschouwd. De tijdgenoten echter geven een heel genuanceerd beeld. Zo heeft het commissariaat voor de hulp aan de vluchtelingen, tijdgenoot en een bevoorrechte getuige in april 1949 416.000 personen ingeschreven, aan wie hulp geboden werd.

De VN waarnemers merkten op dat verscheidene groepen niet als vluchteling kunnen beschouwd worden: onder meer de normale nomadische Bedoeïenen, maar ook lokale bewoners die men wegens hun armoede op de lijst geplaatst had en mensen die door de oorlogsomstandigheden hun werk, aan de andere kant van de grens verloren hadden. Sommige vluchtelingen verlieten wel hun oorspronkelijke woonplaats, maar vestigden zich in het 'Arabische' gedeelte van het voormalige Britse mandaatgebied Palestina, zoals bijvoorbeeld in Gaza of op de Westoever. Ook deze categorie valt binnen het internationaal recht niet zomaar onder het statuut van vluchteling.

Een ander probleem met de term etnische zuivering is dat de terminologie doet denken aan Srebrenica, Rwanda en Cambodja waar niet enkel mensen uit hun huis werden verdreven, maar bij duizenden, tienduizenden en honderdduizenden werden vermoord. Behalve geïsoleerde incidenten kun je sinds 1948 niet spreken van een georkestreerd plan om Palestijnen te vermoorden. Maar net daarom neemt Pappé deze explosieve terminologie in de mond. Omdat hij zelf vindt dat Israël als Joodse staat niet mag bestaan. Een historicus dus die veeleer een hedendaags standpunt inneemt en om zijn gelijk te halen de feiten eenzijdig portretteert.

Het plan Daled

Het hele boek van Pappé draait rond het zogenaamde 'plan Daled' van de Hagana, het Joodse leger. Pappé ziet hierin het bewijs dat de zionisten vooraf en doelbewust het plan opgevat hadden om in 1948 alle Arabieren uit Palestina te verdrijven. Dit 'bewijst' hij aan de hand van citaten uit het werk van Benny Morris, die helemaal uit hun verband worden gerukt. In tegenstelling tot wat Pappé - en in navolging van hem ook Abicht beweert, is Benny Morris nooit akkoord gegaan met Pappés bewering dat de zionistische leiders moedwillig een etnische zuivering gepland hadden. Morris heeft het in zijn werk enkel over 'gedeeltelijke etnische zuiveringen', waarbij hij refereert naar bepaalde Arabische dorpen, die om militair strategische redenen met de grond gelijk gemaakt werden. En zoals bovenaan beschreven, indien dit een militaire en strategische reden heeft valt het niet te classificeren als een oorlogsmisdaad, laat staan als misdaad tegen de menselijkheid. Om zijn stelling te bewijzen, schrikt Pappé er evenmin voor terug om historische figuren verkeerd te citeren. Zo legt hij David Ben-Gurion woorden in de mond, (februari 1948), die niet terug te vinden zijn in diens gepubliceerde memoires, die Pappé nochtans als 'bron' opgeeft.

Savasorda grasduinde zelf ook in het werk van een rechtstreekse en niet partijgebonden getuige, de vertegenwoordiger van het internationale Rode Kruis, Jacques de Reynier, 'A Jérusalem un drapeau flottait sur la ligne de feu, 1950′. Dit werk wordt vooral aangehaald als bewijs van de tragische gebeurtenissen in Deir Yassin: het relaas daarvan beslaat slechts vier pagina's van het boek! Over de overige (220) pagina's wordt meestal zedig gezwegen. Nochtans vermeldt de Reynier ook dat op 6 maart 1948 - een paar dagen voor het plan Daled werd aangenomen - het Arabische bevrijdingsleger, onder leiding van Fawzi al-Qawuqji, de Allenbybrug overstak en het Britse mandaatgebied Palestina binnentrok vanuit Transjordanië. Dit gebeurde voor de ogen van de Britten, die volgens Pappé vooral anti-Arabisch waren. Logisch toch dat de zionistische leiders een plan opstelden om deze militaire dreiging te weerstaan. Het gevaar was zeer reëel, want nog steeds volgens de getuigenis van Jacques de Reynier, werd op 11 maart het gebouw van het Joods agentschap opgeblazen. Pappé vermeldt deze feiten niet in zijn werk! Hij situeert evenmin de Arabische leider Fawzi al-Qawaqji, die tijdens de oorlog in nazi Duitsland verbleef, aan de zijde van Hadj Amin Al Husseini. 'Details uit de geschiedenis', waarvan Le Pen onlangs nog eens enkele 'voorbeelden' gaf? Evenmin vermeldt hij de nochtans wijd verspreide uitspraken van tal van Arabische leiders, die hun 'verlangen' om de 'Joden uit Palestina in de zee te drijven' voor niemand verborgen hielden. Op de dag van Israëls onafhankelijkheidsverklaring, verklaarde Azzam Pasha, de eerste secretaris-generaal van de Arabische liga, dat de komende oorlog even erg zou zijn als de kruistochten of de Mongoolse invasie. Een half jaar eerder, op 24 november 1947 werd in de Verenigde Naties door de Egyptische vertegenwoordiger, Heykal Pasha en de Palestijnse vertegenwoordiger Jamal Husseini bedreigingen geuit aan het adres van de Joden in de Arabische wereld. De Joodse aanwezigheid werd daar dan ook in enkele jaren tijd gedecimeerd tot maar een half procent van de oorspronkelijke bevolking overbleef. Een schoolvoorbeeld van 'ethnic cleansing' zonder enige militaire reden, maar het vermelden niet waard voor Ilan Pappé.

Niemand ontkent het bestaan van het plan Daled. Op het moment dat het opgesteld werd, was het Arabische bevrijdingsleger van Fawzi al-Qawaqji inmiddels al opgerukt in Samaria. Sluipschutters vielen Joden aan in Haïfa en er werd Arabische mortiervuur afgeschoten op Tel Aviv. Onder druk van deze omstandigheden dienden de Joodse leiders hier een antwoord op te vinden. Bepaalde dorpen, zoals onder meer Ishwa en Jaffa waren bolwerken van het Arabische verzet en huisvestten strijders uit Irak en zelfs uit Joegoslavië en daar moest een antwoord op gevonden worden. Pappé minimaliseert bovendien de talrijke aanvallen van Arabische strijders op Joodse dorpen: voor hem zijn het niet meer dan excuses voor de Joden om weerwraak te nemen.

Overigens dient het historisch onderzoek zich niet te beperken tot de studie van plannen. Iedereen die ooit in een ministerieel kabinet gewerkt heeft en de archieven opmaakte bij het einde van een regeringsperiode, weet dat er in die documenten de meest diverse plannen zitten. De plannen die uit de archieven naar boven gehaald worden, moeten ook nog getoetst worden aan de reële uitvoering ervan.

De foto op de cover van zijn boek is evenmin een bevestiging van Pappés stelling: we zien een foto van Arabische vluchtelingen, vrouwen, kinderen en ouderen, geen strijdbare mannen. Dit ligt in de logica van de 'traditionele' opvatting over de oorzaken van de vluchtelingenstroom, namelijk dat velen op de vlucht sloegen op aanraden van lokale dorpsleiders. De Reynier haalt ook voorbeelden aan waarbij oproepen via de radio en geruchten uit de geschreven pers, tot 'paniek' bij de bevolking leidden.

Jenin

Geschiedenisvervalsing is steeds moeilijk te achterhalen, vooral als de feiten meer dan zestig jaar oud zijn. Gelukkig voor ons heeft Pappé enkele van zijn 'van de pot gerukte claims' ook gedaan over meer recente gebeurtenissen. Neem nu de Israëlische inval in Jenin, 'suicide bombing capital', in 2002. De Palestijnse propaganda verklaarde tijdens de militaire operatie dat Israël een massaslachting had uitgevoerd en vijfhonderd doden had gemaakt. Eens de operatie voorbij werd de balans door zowel Israël als de VN bevestigd op 23 gedode Israëlische soldaten (wat de hevigheid van de gevechten aantoont) en een 50-tal Palestijnen waaronder zeker 40 strijders. Maar Ilan Pappé nam daar geen genoegen mee. Neen, volgens hem gebeurde er niet enkel een massaslachting (massacre) maar veel erger. Hoe het komt dat daar niemand iets over weet? De VS en Israël hebben alle sporen vakkundig gewist en intimideren iedereen die iets anders wil beweren, inclusief de VN en de Arabische landen! Te gek voor woorden. Maar toch een belangrijk element om de persoonlijkheid van Pappé te leren kennen. Het zal wel duidelijk zijn dat hij geen enkele credibiliteit verdient in deze zaak en in alles wat te maken heeft met het Israëlisch-Palestijns conflict.

Morris

Toch nog een belangrijke opmerking, het is niet omdat we kritiek uiten op Ilan Pappé dat we al het werk van de Nieuwe Historici onbetrouwbaar noemen, integendeel. Door  werk van o.a. Benny Morris is bijvoorbeeld geweten dat niet alle Palestijnen gevlucht waren op aansporen van lokale leiders of Arabische landen (slechts een derde), terwijl de rest is weggelopen uit schrik voor de militaire campagne of verdreven door de Joodse troepen. We laten Morris zelf aan het woord.

"Halverwege de jaren tachtig ging ik op zoek naar de oorzaak van het vluchtelingenprobleem. In 1988 publiceerde ik 'The Birth of the Palestinian Refugee Problem (1947-1949)'. Mijn conclusie maakte vele Israëli's boos en ondermijnde de zionistische geschiedschrijving. De meeste vluchtelingen zijn het product van de zionistische militaire actie en, in mindere mate, van de aansporingen of bevelen van Arabische leiders om te verhuizen. Israëls critici hebben zich vastgeklampt aan deze bevindingen, die de verantwoordelijkheid van Israël duidelijk in de verf stellen. Maar ze negeren wel het feit dat het vluchtelingenprobleem een rechtstreeks gevolg was van de oorlog die de Palestijnen, en in hun spoor de omliggende Arabische landen, begonnen waren." Met andere woorden, hadden de Arabische landen geen oorlog gestart, dan was het vluchtelingprobleem nooit geboren.

Partijman of wetenschapper?

Ilan Pappé wordt meestal in één adem vernoemd samen met andere 'Nieuwe Historici', zoals Benny Morris en Avi Shlaim. Het enige wat deze mensen verenigde, die vanaf het einde van de jaren '80 in verschillende universiteiten in Israël en erbuiten, aan het werk waren, was het onderwerp van hun onderzoek: Israël en Palestina in de jaren '40. Hun historisch werk, dat in het Engels verscheen, was vernieuwend omdat het een genuanceerd licht wierp op de geschiedenis van het Israëlisch-Palestijns conflict. Ze hadden dan ook toegang tot officiële bronnen, die niet eerder voor het historisch onderzoek opengesteld waren. Pappé is hierin een buitenbeentje. In zijn eerste werk volgt hij de gangbare historische methodiek: de toon is objectiverend en hij probeert een nauwkeurig relaas van het verleden te brengen. In zijn later werk bekent hij zich tot het 'postmodernisme'. Volgens de postmodernisten bestaat er geen absolute 'historische waarheid'. Elke deelnemer, elke partij in het historisch proces heeft zijn eigen verhaal. Het ene verhaal is even waardevol, legitiem en waar als het andere. De historicus kiest partij en brengt een verhaal. Pappé kiest naar eigen zeggen voor de zwakkeren en de slachtoffers, tegen de machtigen der aarde en de generaals. De Palestijnen zijn in zijn ogen de gedoodverfde slachtoffers, de zionisten de 'brutale kolonisatoren'.

Rigoureus respect voor de feiten is van ondergeschikt belang, objectief onderzoek wordt niet nagestreefd, het subjectieve verhaal primeert.

Dit druist in tegen de gangbare normen van de wetenschappelijke geschiedschrijving. Dit standpunt wordt geïllustreerd aan de hand van de 'affaire Katz'.Theodore Katz was een student geschiedenis, die onder leiding van Pappé een thesis schreef over de 'massamoord' in het dorp Tantura door de Alexandroni brigade. Na klachten van de leden van die brigade die woedend waren over deze beschuldigingen volgde een uitgebreid onderzoek. Daaruit bleek dat Katz de gegevens uit de interviews verdraaid had. Pappé bleef zijn student verdedigen, ondanks de harde bewijzen van diens 'frauduleus' gedrag ten aanzien van zijn bronnenmateriaal.

Foutieve weergave van feiten, namen en data zijn legio in het werk van Pappé, teveel om op te sommen binnen dit bestek. De aandachtige en geïnformeerde lezer spoort er moeiteloos verschillende op, ook in Pappés overige werken. In andere gevallen gaat het om verdoken verdraaiingen van de waarheid. Neem nu de tabellen met aantal Arabische en Joodse inwoners in het gebied anno 1948. Hiervoor gebruikt Pappé het aantal inwoners 'per district' terwijl het overduidelijk wel om steden gaat die hij aanhaalt: nl. Beer Sheva, Ramallah, Hebron, Haïfa enz. Dit is een slimme manier om Joodse steden als Tel Aviv, Netanya en Naharia niet te moeten vernoemen. En zo wordt zelfs de duidelijke meerderheid van de Joodse bevolking in Jeruzalem in 1948 (60 %) omgevormd tot een Joodse minderheid van nog geen 40%!

Feiten en aantallen zijn voor de 'burgerlijke' wetenschap, Pappés doelstelling is 'een bevrijdingsboodschap brengen'. Op het politieke vlak is hij een aanhanger van de Israëlische communistische partij Hadash. Deze partij was altijd een fervent tegenstander van het zionisme en streeft nog steeds, tegen beter weten in, naar de vorming van één staat voor Joden en Arabieren. Lees: Er moeten geen 14 Arabische staten en één Joodse staat zijn in het Midden-Oosten maar 15 Arabische landen en geen enkele Joodse staat. (De Arabische liga telt 22 lidstaten waarvan 14 in het Midden-Oosten)

Daarom is Pappé natuurlijk zo geliefd bij de Vlaamse NGO's, en de hele politieke linkerzijde. Hij biedt hun 'bevrijdingsverhaal' een (pseudo) wetenschappelijke legitimiteit. Als Joodse Israëli heeft hij automatisch een zekere geloofwaardigheid en biedt hij een alibi in die gevallen waar het antizionistisch discours ontaardt in het 'klassieke' antisemitisch jargon.

Tijdens zijn jongste bezoek aan ons land was hij ook uitgenodigd als spreker voor de oud studenten geschiedenis van de Gentse universiteit. Een historicus die alle regels van de wetenschappelijke geschiedschrijving over boord gooit en geen respect toont voor de feiten is gewoon een slecht historicus. Zijn ze dit in de Gentse geschiedenisfaculteit dan vergeten?

* * *

Artikel eerder verschenen in Joods Actueel Magazine; abonneer nu

Savasorda is het pseudoniem van een kleine groep medewerkers van Joods Actueel die de berichtgeving over Israël onder de loep nemen. Savasorda ("Hoofd van de wacht") was een Joods-Spaanse geleerde, leefde in Barcelona en was DE persoon die voor het eerst de volledige oplossingen van de tweedemachtsvergelijkingen naar Europa bracht.

Nieuwe vredesplannen verwacht van regering Obama, Kwartet en Arabische Liga

 

Er schijnen volop nieuwe ideeën te worden ontwikkeld wat betreft een oplossing van het Israelisch-Palestijns conflict. Het is moeilijk je voor te stellen dat er nog veel nieuws te bedenken is, en het probleem blijft mijns inziens dat bij beide partijen het basale vertrouwen ontbreekt, niet geheel ten onrechte, dat de ander zich aan z'n verplichtingen zal houden en te goeder trouw zal handelen.

 

Een van de grootste problemen zal zijn of je begint met kleine stapjes die dan, mits ze het gewenste resultaat opleveren, kunnen uitmonden in een Palestijnse staat (Israels positie) of dat je begint met het bereiken van een principe overeenkomst waarin alle lastige zaken worden geregeld (het Annapolis proces). Mij lijkt meer te zeggen voor het eerste; immers, pas als er weer enig vertrouwen is, is men bereid de zeer vergaande concessies te doen die nodig zijn voor een tweestatenoplossing. De stapjes moeten dan wel groot genoeg zijn om dat vertrouwen te kweken, en wat voor Israel al heel wat is, stelt volgens de Palestijnen nog niets voor, dus dat zal knap lastig worden. Ondertussen is er nog het probleem van Hamas, dat helemaal geen vrede wil, en de nieuwe regering in Israel lijkt minder bereid tot vertrouwenwekkende maatregelen dan de vorige, dus Obama en het kwartet hebben nog wat te doen.

 

RP

---------------

Obama administration, quartet, are developing new Middle East Peace Plan

http://zionism-israel.com/israel_news/2009/05/obama-administration-quartet-are.html

Last update - 10:55 06/05/2009
Blair: New Mideast peace plan to be unveiled in 5-6 weeks
By The Associated Press

 

 

International envoy Tony Blair says the U.S.-led Quartet of Mideast mediators is expected to unveil a new strategy for Israeli-Palestinian peace talks in five to six weeks.

 

Blair told Palestinian reporters Wednesday that the plan is being worked on at the highest levels of the Obama administration.

 

"We're about to get a new framework," Blair said Tuesday evening, adding that he did not know the details. "The reason I say people should be more hopeful, is that this is a framework that is being worked on at the highest level in the American administration, (and) in the rest of the international community."

 

The Obama administration has promised to work for the establishment of a Palestinian state alongside Israel. It has portrayed a two-state solution as the only way to solve the Mideast conflict and defined it as a U.S. national interest.

 

President Barack Obama is holding separate meetings at the White House this month with the Israeli, Palestinian and Egyptian leaders to hear their views.

 

Once those meetings are over, the Quartet is to convene in Washington to
discuss and present the new strategy, Blair said. The Quartet includes the U.S., the United Nations, the European Union and Russia. "I think that within the next five to six weeks, you will have a very clear picture of what the plan is," Blair said.

 

--------------------

Report: A new Arab peace plan without Right of Return

http://zionism-israel.com/israel_news/2009/05/report-new-arab-peace-plan-without.html

This would be a welcome plan, but who is "Jordan's King Hussein II"??

'Arab world formulating new peace plan'

May. 6, 2009
JPost.com Staff , THE JERUSALEM POST

 

A group of Arab leaders is formulating a new peace offer, more detailed than the original Arab Initiative, which will include a proposal for resolving the two thorniest final-status issues in peace talks between Israel and the Palestinians, Jerusalem and the refugee problem, the London-based pan-Arab daily Al-Quds Al-Arabi reported Wednesday. According to the report, which relied on Palestinian sources, the new initiative is being led by Jordan's King Hussein II at the behest of US President Barack Obama.

The offer will reportedly call for the establishment of a demilitarized Palestinian state with Jerusalem as its capital and the Old City designated an "international zone." The question of the borders will be resolved with land swaps.

Some of the descendants of Palestinian refugees from Israel's War of Independence in 1948 will reportedly be allowed a Right of Return to the Palestinian state, while others will be naturalized in their countries of residence in the Arab world.

According to the report, the idea of a revised Arab peace plan emerged during Abdullah's meeting with Obama in Washington last month. During the meeting, the report said, the US president asked his guest to formulate a new offer that would elucidate some of the issues that remain vague in the original initiative. Upon returning to Amman, Abdullah immediately took off for Riyadh in order to discuss the US request with his Saudi counterpart.

On Sunday, the report said, Abdullah met with Palestinian Authority President Mahmoud Abbas and filled him in on the details. On Monday he did the same with Syrian Foreign Minister Walid Moallem.

Palestinian sources quoted by the report said that the Obama had requested that the plan outline a "timetable for normalization and the establishment of diplomatic ties between Israel and the Arab world, which will encourage Israel to employ the necessary means in order to create a demilitarized Palestinian state."

The revised initiative, the sources said, "will allow the Israeli flag to billow in all the capitals of the Arab world, while the Palestinian flag is raised in the Arab neighborhoods of east Jerusalem, which will be the capital of the Palestinian state."

The UN banner will fly over the holy cites of the Old City of Jerusalem, the sources were quoted as saying.

Abdullah is set to meet Egyptian President Hosni Mubarak on Wednesday and Abbas on Thursday.

The Palestinian sources said that the new initiative concedes that an influx of refugees and their descendants into Israel was broadly perceived as an existential threat to the Jewish state. The refugees "cannot return to the occupied Palestinian territories of 1948," they said, "for, according to the Americans' point of view, this would pose a danger for Israel's future."

===========

This article can also be read at http://www.jpost.com/servlet/Satellite?cid=1239710876788&pagename=JPArticle%2FShowFull

 

Illegale bebouwing op Westoever door Joden en Arabieren

 

Een rechtse Israelische website beklaagt zich over het optreden van de regering tegen illegale Joodse bebouwing (o.a. de 'buitenposten') op de Westoever terwijl illegale Arabische huizen ongemoeid blijven.

Ze hebben het ondermeer over land dat staatseigendom is, maar mij lijkt dat zolang de Westoever niet officieel geannexeerd is door Israel, er ook voor Israelisch recht geen sprake kan zijn van staatseigendom, laat staan volgens de internationale opvattingen. Dat land wordt hooguit beheerd door de Israelische staat, in afwachting van een vredesakkoord, de oprichting van een Palestijnse staat, en de vaststelling van de definitieve grenzen daarmee.

 

Wouter

________________

ISRAELI GOV'T FREEZES DEMOLITION OF ILLEGAL ARAB CONSTRUCTION IN W. BANK
Israeljustice.com
Date added: 5/6/2009
www.israeljustice.com/news2.asp?key=167

 

  JERUSALEM -- The Israeli government has allowed illegal Arab construction in all areas of the W. Bank while continuing to destroy illegal Jewish outposts.

 

    A recent report by the Civil Administration said that the army and the police have routinely enforced demolition orders against illegal Jewish structures but have frozen all demolition orders on illegal Arab structures. The Civil Administration is a branch of the army which is responsible for supervising both Jewish and Arab construction in the West Bank,

 

    "The Israeli sector is under much more heavy supervision and scrutiny than the Palestinian sector and this is because of the high level of sensitivity and policy of enforcement," the report said. "From the month of March 2008, there has been a total freeze on enforcement [of demolition of illegal Arab structures] in the Palestinian sector."

 

    The report shows that 36 percent or 105 out of 293 illegally built structures owned by Jews in the West Bank were destroyed in 2008. In contrast, only 17 percent or 111 out of 646 Arab-owned structures illegally built on private Jewish land or State land or survey lands were destroyed.

 

    Survey land is land that the State of Israel has not yet claimed but the land does not belong to Arabs. Still, Jewish regional councils in Judea and Samaria have said that illegal Arab construction, including Arab agricultural projects, are taking over survey lands as well as State land.

 

    The Movement for the Protection of National Lands said that the European Union supports charity organizations like the British-based "Oxfam" in supplying Arabs with farming equipment and building materials to take over land in the West Bank. Movement officials said this phenomenon was especially prevalent in the areas between Bethlehem and Hebron in the Jewish Gush Etzion bloc of settlements and near Jewish communities in the southern Hebron Hills.

 

    "There are tens of [charity] organizations that are active and work hand in hand with the Palestinians," Oved Arad of the Movement for the Protection of National Lands said. "They build on lands which belong to the State, including land that is used for military exercises. They pave roads and prepare land for farming. They have no license for this. The Civil Administration doesn't do anything at all. If you go to speak to the officials, they say it's a directive coming from higher authorities."

 

    The Civil Administration report cites the numerous demolitions -- at least six times -- of some of the Jewish outposts, including Nezer, located in Gush Etzion and Maoz Esther, located in Samaria and Hazon David near Hebron while citing a substantial drop in illegal Arab construction in 2008.

 

    "An analysis of the 2008 data points to a clear trend of increased activity in light construction, additions to existing structures and the building of caravans in the [Judea and Samaria] areas," the report said. "...And this is on a background of a decrease in irregularities on private land and definitely in Palestinian areas."

 

    Whereas the Civil Administration report cites the violation of building orders among Jews, it does not record similar violations in the Palestinian sector.

 

    "A large portion of the reports of irregularities deal with violation of [Civil Administration] orders," the report said. "Obviously, these reports do not affect the number of illegal structures in an outpost or a settlement."


--------------------------------------------
IMRA - Independent Media Review and Analysis
Website: www.imra.org.il

Toespraak president Shimon Peres voor AIPAC

 

Een mooie optimistische en hoopvolle speech van een oude wijze man. Je zou haast denken dat dit de AIPAC heeft geinspireerd om voor een tweestatenoplossing te gaan lobbieën, maar dat waren ze blijkbaar al langer van plan.

 

Wouter

__________________

Peres Speech to AIPAC - Transcript

http://zionism-israel.com/israel_news/2009/05/peres-speech-to-aipac-transcript.html

 

Monday, May 04, 2009

 

President Shimon Peres's Remarks to the Annual AIPAC Conference
Washington, DC

 

Source: Spokesman for the Israel President:
Rehov HaNasi 3, Jerusalem 92188   Tel. +972.2.670.7256   Fax. +972.2.670.7295   Email: Spokesperson@president.gov.il 

 

This morning, President Shimon Peres delivered the keynote address at the annual AIPAC conference in Washington, DC. The text of President Peres's remarks is below.

 

Dear Friends,

 

What an honor and a privilege to address AIPAC in these exciting and challenging times.

 

I may not be the youngest in the room this morning, but being here with you makes me feel young again

 

In my life, I have seen so much – more than I expected.

 

I have witnessed our nation coerced into seven wars and two bloody terrorist campaigns. I have seen Israel and its neighbors bearing the deadly toll of war and belligerency.

 

Yet throughout this exceptional violence and adversity – we held true to our commitment to the values of democracy and freedom.

 

I have witnessed the marvel of peace unfold. I saw the Jewish state taking brave and historic decisions that paved the way to reconciliation.

 

I witnessed the miracle of science re-inventing Israel, Generation after generation. I believe it enables us to live up to the value of Tikkun Olam in providing people with life-saving medical solutions, innovative water technologies, solar energy and scientific agricultural advances, new to the world.

 

Yes, it's true; we have had a difficult journey in our young life as a state. But our national endeavor of 2,000 years in Diaspora was no different.

 

Yet, since the re-birth of Israel, one commitment remains firm, profound and unshaken – the alliance between Israel and the United States of America.  It has provided us with moral and strategic strength.

 

For 60 years, America has been and still is more than just an ally – it is an unusual partner and a brave friend.  I have heard it said, and I have heard it sung – today, more than ever -

 

GOD BLESS AMERICA

 

Ladies and gentlemen of AIPAC,

 

I came today from Jerusalem, which I know is an important part of your soul. I came here this morning to reiterate what you already know – that brothers we are. And we need you. Want you. And appreciate you.

 

I want to thank you for your essential role in strengthening the shared values and policy between the United States and Israel.  My people are grateful to the thousands of AIPAC supporters – from students and lay-leaders to the leadership and professional teams on Capitol Hill.

 

For all that you have done and all that you will do, the people of Israel salute you.

 

Through your hard work, the bond between the greatest democracy in the world and the first democracy in the Middle East continues to strengthen and deepen.  

 

Each and everyone of you helped build this house and can claim a brick in it. Both the United States and Israel can look at our construction with pride. It is a testimony to our joint commitment to a moral, strong and prosperous Jewish state.

 

Ladies and Gentlemen,

 

A tsunami of hope is rolling across the globe, its center is right here in America. Six months ago you elected a new president of the United States. President Barack Obama assumed his duties in a period of deep crises in the world.

 

I am convinced he has the capacity to turn the crises into opportunity. May I say to president Obama – you are young enough to offer hope to the world and great enough to bring it to life.

 

On behalf of the state of Israel, and in my name, I want to wish you success.

 

  יברכך השם וישמרך;  God speed Mr. President

 

In his inaugural address, President Obama elegantly articulated what is needed, when he called for an outstretched hand instead of a clenched fist. In the future, our time may be considered as the age of outstretched hands.

 

Israel stands with her arms outstretched, and her hands held open to peace with all nations, with all Arab states, with all Arab people.

 

To those still holding a clenched fist I have just one word to say: ENOUGH!

 

Enough war.  Enough destruction.  Enough hatred.
Now is the time for change.

 

Israel's definition of success is not by the military campaigns we have been forced to wage and win, but by the peace we have achieved together with some of our neighbors.

 

Israel's strength and capacity to take risks for peace are determined by the strength of the Israel Defense Forces and its uncompromising technological advantage. Ours is an army for defense if necessary … and for peace when possible.

 

Israel's strength also relies on the allies, partners and friends here with us today – ensuring that our military and technological edge will always remain.

 

I shall be meeting President Obama tomorrow to deliver a message of a country which is yearning for peace. Later on, the president will meet Prime Minister Netanyahu.

 

Binyamin Netanyahu was at one time my political opponent. Today, he is my Prime Minister. He knows history and wants to make history. In our tradition, making history is making peace, and I am sure that peace is his priority.

 

The journey isn't over.  In some ways, we are still at genesis. We still seek to build a home, to plant a tree. To celebrate spring

 

Yet at the same time there's a dark and growing cloud. A reminder that threats to human life are real.

 

This cloud is the product of militant extremists. It's lightening are made of rockets, the thunder made of bombs.

 

It has spread over Israel, as well as over the Arab neighborhood. It may be looming over the global community at large.

 

This year, again, we are encountering the clenched fist in our region. We admittedly hoped that the time of tough talk was over. We made meaningful sacrifices hoping that a real peace is at hand.

 

Unfortunately, the Middle East finds itself in the shadow of a nuclear threat. We shall refuse to give up.  We refuse to surrender.

 

Let me be clear.  The fanatic rulers of Iran are on the wrong side of history. Actually, they are outside of history.
We have respect for the Iranian people and its tradition. Historically, Iran sought to enrich mankind. Today, alas, Iran's rulers enrich uranium.

 

The aggressiveness of the Iranian government is not limited to Israel. Indeed, they seek regional hegemony and want to control Arab states using terror and coercion.

 

They develop a nuclear option. They invest huge capital in long-range missiles. Iran is not threatened by anyone. Iran funds and arms Hizbullah and Hamas to spread division and terror, trying to impose a foreign and violent ideology. Their agents target Americans, Europeans and Arabs alike.

 

Historically, the concern was to separate religion from state. Today, however, the challenge is to disconnect religion from terror.

 

In the name of God there should be no wars. No dead. No victims. No bloodshed.

 

It is clear, in our eyes, that peace may require compromises and concessions.

 

Compromises require two conditions:

 

First, peace must be real, lasting and mutually respected.
We have to guarantee that our children, ALL children, will be free from war, and breathe the fresh air of peace. 

 

Secondly, peace should enable Israel to protect its people …. to realize the fundamental responsibility of free governments …. to defend its people from harm and to enable them to meet opportunity.

 

The same is true for future of the Palestinian people.  I say it loudly because I believe it strongly.  The Palestinian people have the right to govern themselves, to invest their resources and direct their aid to civil high-tech, not military rockets… books, not bombs – so their people can be free of fear and hunger.

 

I have a simple question. Why wait?  Israel is prepared TODAY to bring peace closer. TODAY.

 

We shall negotiate with any partner ready to negotiate the peace that has eluded us since 1947. Israel, under David Ben Gurion, accepted the United Nations resolution to partition the land between a Jewish State and an Arab State.

 

Today there is a chance for real peace. History is on our side.

 

The Saudis gave birth to a peace initiative. The Arab league, which In 1967, adopted the policy of three nays – no to peace with Israel, no to recognition and no to negotiations declared in 2002 a policy of readiness to negotiate with and recognize Israel.

 

It reflects a U-turn.

 

Israel wasn't a partner to the wording of this initiative. Therefore it doesn't have to agree to every word. Nevertheless, Israel respects the profound change, and hopes it will be translated into action. I trust that the leadership of President Obama will pave the way to both to a regional agreement and meaningful bilateral negotiations.

 

In pursuing peace, the present government of Israel shall respect commitments made by the previous one.

 

My experiences have taught me that peace is not necessarily the result of detailed negotiations or map-design. Peace bursts from the soil like a geyser. It is beautiful to behold and impossible to contain.

 

If Anwar Sadat had not courageously taken one-hour flight between Cairo and Jerusalem, it is doubtful that peace would be achieved.

 

Something similar happened with the hand-shake between Mandela and de Klerc, Even a small ping-pong ball facilitated a dialogue between the United States and China. Those events transformed the world and can happen again. It's no photo opportunity, it CREATED opportunity

 

Dear AIPAC supporters,

 

A day will come, it's not far away, in which the Jewish people will live on their land, in peace.

 

After two thousand years of exile, after Shoa, pogroms, transports, struggles, endless suffering, hatred, wars and bloodshed – The Jewish home will become a model country. A beacon of light among nations.

 

   A nation living the prophecy of Isaiah, beating swords into plowshares, where nations will not take up sword against other nations.

 

So let us all ask ourselves: What must we do today to make a better tomorrow for our children and grandchildren?

 

I was told there are STUDENTS in the room.
Would you please stand up?

 

I thank you for being here. But more importantly, we celebrate your future.

 

I invite you to come to my home. To come to Israel. To come to Jerusalem to celebrate your heritage.

 

If your moms shall object, tell them it is a presidential invitation.

 

Thank you, you may sit down.

 

To the parents, to everyone else in the room, let's make this generation the last to know conflict. The first to enjoy redemption. This will make our heritage our destiny.

 

Well, I have been young and have now grown older as the psalm says. I feel I have the right to remain an optimist.

 

My generation experienced serious trials and tribulations. We triumphed over them all. You and us gained the license to be optimists.

 

When I look ahead – I see a world that knows no limits, no boundaries -- a world of progress.

 

My children surpass their parents. My grand-children surpass my sons and daughter.
I am blessed with two great grand children – Ella and Ari. They are wonderful. When we sit on the carpet and they climb on my shoulders, I suspect that they don't respect the president. Yet, I feel respected, even reassured that our future is in safe in their tiny and strong hands.

 

Ladies and gentlemen,

 

To know the future, we have to remember our history.

 

Calling history is listening to the past.

 

When Moses came down from Mount Sinai he called upon our people – Listen Israel! – Shma Israel.

 

He asked us to listen so we shall hear the prophetic message and the mountainous music of peace and justice.

 

But, as you know, we are pragmatic. So our people replied – We shall do and listen.  Na'ase Venishma

 

My friends, there is much to do!  The time is now.  Let's go to work.