Verschillende mensen wijzen erop dat de aandacht voor het achtjarige meisje dat in Beith Shemesh werd bespuugd door ultra orthodoxe Joden in schril contrast staat met de aandacht voor allerlei andere kleine meisjes die onrecht wordt aangedaan. Zoals Sahar uit Afghanistan, op haar dertiende uitgehuwelijkt en vervolgens verkracht en mishandeld door haar nieuwe familie. Of een dertienjarig Joods meisje uit Brussel dat in elkaar is geslagen door Marokaanse leeftijdgenoten omdat ze Joods is. En zo zijn er nog wel meer voorbeelden te vinden.
Het is waar, de media springen er bovenop wanneer het Israel betreft en de daders orthodoxe Joden zijn, terwijl men vaak een stuk terughoudener is wat betreft moslims, want die worden al zo gestigmatiseerd. Dat dat voor orthodoxe Joden minstens evenzeer geldt doet blijkbaar niet ter zake. De religieuze dwang en intolerantie in Israel roept bij mij echter ook meer verontwaardiging op dan wanneer hetzelfde in Iran zou gebeuren, waar ik niet veel anders verwacht. Israel is democratisch, westers, vrij, daar mogen de baardmannen de macht niet krijgen. In Iran hebben ze die al lang. Het Afghaanse meisje roept bij mij wel walging op, en een gevoel van machteloosheid, want alle westerse bemoeienis en strijd tegen de Taliban hebben dit soort praktijken dus niet kunnen tegenhouden. Je leest en hoort overigens wel vaker over de benarde positie van vrouwen in Afganistan, en de vraag is telkens weer wat je daar als Westers land aan moet of kunt doen. Niet veel, zeggen velen dan, een land met dergelijke middeleeuwse praktijken verander je niet van buitenaf. Bij Israel is de teneur anders: 'zie je wel, ze zijn toch niet beter dan de Arabieren ook al beweren ze altijd van wel, ook in 'democratisch' Israel zijn de baardmannen aan de macht. En dan maar klagen over Hamas.' Wat betreft Israel krijgt alles direct een ideologische lading en wordt tegen Israel gebruikt. De vraag is niet hoe zoiets kan en wat ertegen gedaan kan worden.
Dit geldt ook voor de demonstratie waarbij de ultra orthodoxen met Jodensterren op liepen. Walgelijk, maar Hajo Meyer, voorzitter van Een Ander Joods Geluid, vergelijkt Israel ook met de nazi's en Thomas von der Dunk doet dat ook. En in Trouw werd onlangs de holocaust er weer eens met de haren bijgesleept in een suggestief artikel over de Israelische prenatale zorg. Men wil perfecte babies want het uitverkoren volk moet perfect zijn, aldus het artikel, en dit werd vervolgens aan de holocaust gekoppeld. Die vergelijkingen zijn allemaal even walgelijk en goedkoop, bedoeld om sentimenten op te roepen en een simpel goed-fout en dader-slachtoffer beeld te schetsen. Jammer dat onze media wel veel aandacht hebben voor het misbruik van de holocaust door ultra orthodoxe Joden maar er zelf ondertussen op een iets subtielere manier ook aan meedoen.
RP
---------------
Aandacht voor Israëlisch meisje is hypocriet
woensdag 4 januari 2012 10:08
We moeten ultraorthodoxe joden niet verwarren met gewone orthodoxe joden. De ultra's vormen een aparte categorie in Israël - sommigen ontkennen zelfs het bestaansrecht van de staat Israël.
In New York kan de Iraanse president Mahmoud Ahmadinedjad geregeld rekenen op een feestelijke ontvangst door een aparte groep ultra's. Ze zijn het eens met Ahmadinedjad: Israël moet van de kaart worden geveegd. Het levert altijd sexy plaatjes op: Ahmadinedjad lachend naast een ultraorthodoxe jood.
Voor dit soort religieuze fanaten staat niet het welzijn van joden en de joodse staat, maar hun religieuze fanatisme centraal. Het zijn gekken die denken dat het bestaan van de staat Israël de komst van de Messias verhindert.
Mishandeld
Die ultra's wisten in de voorbije dagen de aandacht van de wereld op zich te vestigen door het achtjarige meisje Naama te bespugen. Naama kleedt zich in hun ogen niet zedelijk. Het Israëlische meisje uit Beit Sjemesj trok ontzettend veel aandacht, in en buiten Israël. In Israël gingen duizenden de straat op om het immorele en verwerpelijke gedrag van ultra's te veroordelen. Alle Europese media schonken aandacht aan Naama. Een vreemde zaak!
Rond dezelfde tijd maakte de BBC beelden openbaar van een Afghaans meisje dat zwaar was mishandeld door de familie van haar man. Rond haar veertiende - volgens de Afghaanse media rond haar dertiende - werd het Afghaanse meisje Sahar Gul uitgehuwelijkt aan een dertigjarige man. Na een tijdje vroeg de familie van haar man Sahar om zich te gaan prostitueren. Ze weigerde.
Sahar werd daarom gedurende zes maanden opgesloten in een kelder, seksueel misbruikt, uitgehongerd en gefolterd. Ze hebben stukken van haar lichaam afgesneden. Ze trokken haar nagels uit. Uiteindelijk werd zij bevrijd doordat een van haar familieleden een klacht had ingediend bij de politie.
Onteerd
Ik durf hier te beweren dat als er geen westerlingen in Afghanistan zouden zijn, de Afghaanse politie geen actie had ondernomen om haar te bevrijden. Dan zou het in hun ogen een familiezaak zijn geweest.
Ziet u het verschil tussen de zaken, tussen Naama en Sahar?
Naar aanleiding van de berichten rond Naama riep zelfs Shimon Peres, de president van Israël, de burgers op om mee te doen aan de demonstraties en het protest tegen de ultra's: 'Iedereen, religieuzen, seculieren, conservatieven, moet het karakter van de staat Israël verdedigen tegen een minderheid die onze nationale solidariteit probeert kapot te maken.'
Duizenden woedende Israëlische burgers gingen de straat op. De ultra's zijn totaal onteerd, door hun eigen schuld. En laten we de Europese media niet vergeten.
O, wat waren ze blij. O, wat deden ze vrolijk mee aan de strijd tegen de ultra's. Eindelijk krijgen we, vanuit het perspectief van de linkse Europese media, te zien dat ook joodse religieuze figuren zeer slechte mensen zijn.
Dus, wat is de boodschap? Relativeer je kritiek op fundamentalistische moslims!
Hetze
En de zaak-Sahar? Het duurde een paar dagen totdat het filmpje over Sahar van de Perzische afdeling van BBC via de Engelstalige afdeling mocht worden verspreid. Ik had zelf de beelden al gezien. De overige Europese media waren terughoudend.
En de antifascistische krant van Nederland, NRC Handelsblad? De krant van rechtsstaat en mensenrechten? O nee, weer moslims! We moeten niet meedoen aan de hetze van Geert Wilders tegen de moslims, dachten ze in de linkse media.
Wilders heeft niets met Sahar te maken. De Afghaanse cultuur, de islamitische cultuur, daar gaat het om.
Voor Sahar ging geen enkele Afghaan de straat op. Mishandelen, vrouwen? Dat gebeurt dagelijkse binnen de kringen van stammen en families! Voor wie zouden ze moeten demonstreren? Wijselijk riep de Afghaanse president zijn burgers niet op om te demonstreren voor de rechten van Sahar en andere meisjes en vrouwen die in Afghanistan op wrede wijze worden behandeld.
Baardmannen
De president kon dat niet, omdat in het Afghaanse parlement achterlijkebaardmannen zitten, die weinig moeite hebben met vrouwenmishandeling. Je kunt ze uithuwelijken. De sharia verbiedt het niet. Al een tijdje waarschuwen internationale organisaties dat de situatie van vrouwen in Afghanistan buitengewoon ernstig is.
Voor Sahar doet niemand iets, opdat de dialoog met de islam en de goede interculturele sfeer niet in gevaar komen.
Het is hard maar waar: was die arme Sahar maar een joodse, trotse Israëlische geweest. Dan zou zij door haar president, haar volk en de linkse media in Europa worden beschermd. In dit geval konden de baardmannen niet verder gaan dan spugen.
Was die arme Sahar maar een Israëlische geweest.
