NOS: Egypte-deskundige moet zwijgen over aanslagen op Kopten

 

In het Nederlands Dagblad een interessant interview met Moniek Samuels, die tijdens de omwentelingen in Egypte uitgroeide tot een bekende Nederlander met liefst 12 optredens op TV. Ze zegt:

'Hebben ze me echt zo hard nodig?', verzucht ze als ze weer aan de lijn komt. 'Ik ben heus niet briljant.' Desondanks is ze in de afgelopen weken al twaalf keer op televisie geweest en is de storm nog niet over. Of, zoals ze het uitdrukt op internet: 'De media dingen om mijn hand.'

Leuke kop

Ze wordt gevraagd om haar kennis en emotie, zegt Samuel. 'Ik toon een bevlogenheid die je bij analisten niet ziet, al was het maar omdat ze dan niet analytisch genoeg zouden zijn. En ik ben een jonge vrouw, dat 'staat' op televisie interessanter dan een man van in de veertig. Redacteuren maken er soms geen geheim van dat ze me vragen om 'mijn leuke kop'. Als ik onaantrekkelijk was, zou mijn carrière een stuk korter zijn.'

Vooral Pauw en Witteman willen altijd een leuke jonge kop erin hebben, liefst twee, met natuurlijk ook een enigzins politiek correct geluid. En emotie natuurlijk. Of mensen er werkelijk wijzer van worden is een tweede. Bij Nieuwsuur hadden we Bertus Hendriks als vaste deskundige, die vooral op zijn politiek correcte ideeën lijkt te zijn geselecteerd, want zijn jeugd kan het niet zijn geweest. Telkens weer vertelde hij dat de Moslim Broederschap heus erg meevalt en de Westerse steun voor Mubarak hypocriet is.

Inhoudelijk is ze kritisch op hoe de Nederlandse media omgaan met de crisis in Egypte. Onderhandelen met redacties van tv- en radioprogramma's is soms 'knokken', zegt ze. 'Zij zitten niet te wachten op een christelijk getint verhaal', weet Samuel - een christen met koptische wortels - inmiddels.

Zo mocht ze onlangs in een uitzending van de NOS alleen spreken over het samen bidden van moslims en christenen, en niet over de islamitische aanslagen op twee koptische kerken. 'De NOS is bang voor islamofoob te worden uitgemaakt. Ik dreigde toen niet naar de studio te komen. Soms speel ik hard spel. Wil je me in de uitzending? Dan krijg je wel het hele verhaal, dus ook mijn religie. Redacteuren moeten soms even slikken.'

Dit is natuurlijk ronduit schandalig: de NOS die vantevoren bedingt dat bepaalde feiten niet mogen worden vermeld. Het past in het plaatje dat ook al bleek uit de onderzoeken die WAAR en Israel Facts naar de NOS hebben gedaan. De NOS zet Israel stelselmatig neer als de wrede dader en de Palestijnen als onschuldige slachtoffers. Tijdens de Gaza oorlog werd bijna uitsluitend vanuit het Palestijnse perspectief bericht, met in drie weken tijd één enkele reportage vanuit Sderot. Steeds weer mochten Palestijnen en hun sympathisanten uitleggen hoe disproportioneel Israel reageerde, en allerlei feiten zoals de opslag van raketten in moskeeën, afschieten van raketten vanuit burgergebied, hoe Hamas zich tussen burgers verschool en ambulances misbruikte etc. bleven onvermeld. Ook werden alleen de dodencijfers volgens Palestijnse opgave vermeld, terwijl Israel op een veel lager aantal Palestijnse burgerslachtoffers uitkwam. Later heeft Hamas Israel gelijk gegeven. En de NOS meldde valselijk dat Israel een VN school had beschoten terwijl de granaten op straat buiten de school vielen en de school ook helemaal geen doelwit was. Etc. De NOS doet aan deze propaganda met uw belastinggeld. Niet mee eens? Laat het de NOS (en de politiek) weten. Klaag erover en eis fatsoenlijke en neutrale journalistiek.

Egyptische SGP

'Een eerlijke analyse over de Moslimbroederschap ligt ook moeilijk', vervolgt ze. 'Sommige deskundigen doen alsof dat een onbeduidende groep is. Zinnen als 'de Broederschap is de Egyptische SGP' maken me erg boos. Het is een pure onderschatting.'

Na het gesprek wil Samuel winkelen met haar zus. 'Er moeten nodig nieuwe shirts komen. Ik heb niets wat tv-kijkers nog niet hebben gezien.' De mobiele telefoon rinkelt. Samuel legt aan een redacteur van de NOS uit dat ze gekozen heeft voor Pauw en Witteman. 'Ik ben daar voor de vierde keer in anderhalve week', glundert ze. Dit keer met een nieuw shirt.

Meer diversiteit zou natuurlijk interessanter zijn, maar zowel P&W als Nieuwsuur kozen voor zekerheid: als iemand het een keer goed doet mag die steeds weer aanschuiven. Petra Stienen was ook zo iemand, een vlotte babbel, een leuke kop en lekker anti-Westers en pro-het Egyptische volk (wie dat ook moge zijn).

http://www.dagelijksestandaard.nl/2011/02/nos-egyptedeskunde-mocht-het-niet-over-aanslagen-op-kerken-hebben