dinsdag 14 maart 2017

Politieke partijen over Israel, vredesproces, Joodse gemeenschap en antisemitisme

 

In 2012 hadden we op IPI een overzicht van de standpunten van de politieke partijen betreffende Israel-Palestina, in een overzichtelijk schema dat we deels van EAJG hadden overgenomen, met eronder onze eigen standpunten.

 

Dat is er dit keer niet van gekomen. Hieronder een bijdrage van het CIDI betreffende de “posities van de aan de verkiezingen deelnemende partijen waar het gaat om de thema’s Israel, het vredesproces, belangen van de Joodse gemeenschap en antisemitisme”.

 

Zelf vind ik de tweedeling tussen ‘Israel-vriendelijke’ en ‘Israel-kritische’ partijen wat te zwart-wit, hoewel het lijkt te kloppen dat weinigen erin slagen een uitgewogen middenpositie in te nemen.

 

Wouter

______________

 

Politieke partijen over Israel, vredesproces, Joodse gemeenschap en antisemitisme

http://www.cidi.nl/politieke-partijen-over-israel-vredesproces-joodse-gemeenschap-en-antisemitisme/

Op deze pagina’s treft u een overzicht van de posities van de aan de verkiezingen deelnemende partijen waar het gaat om de thema’s Israel, het vredesproces, belangen van de Joodse gemeenschap en antisemitisme. De volgorde (van groot naar klein) van de partijen is bepaald aan de hand van de peiling van 12 februari van Maurice de Hond.

Niet alle partijen besteden in hun verkiezingsprogramma aandacht aan bovengenoemde thema’s. Dat geldt zelfs voor fracties die al in de Tweede Kamer zitten en die in debatten over het Midden-Oosten en ‘Joodse kwesties’ steeds blijk geven daarover weloverwogen standpunten te hebben.

v  Partij voor de Vrijheid (PVV)

v  Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD)

v  GroenLinks

v  Christen Democratisch Appel (CDA)

v  Democraten ‘66 (D66)

v  Socialistische Partij (SP)

v  Partij van de Arbeid (PvdA)

v  Staatkundig Gereformeerde Partij (SGP)

v  50PLUS

v  ChristenUnie

v  Partij voor de Dieren

v  DENK

v  VoorNederland (VNL)

v  Nieuwe Partijen

A4’tje met punten

De in dat opzicht meest opmerkelijke partij is de PVV van Geert Wilders, die voortdurend en radicaal op de bres staat voor Israel. Op haar A4’tje met verkiezingspunten wordt echter nergens naar de Joodse staat verwezen. Ook de bestrijding van antisemitisme lijkt op het eerste gezicht voor de PVV geen urgentie te hebben, terwijl PVV-woordvoerders daarover in de praktijk wel heldere stellingen innemen. Israel en antisemitisme (met name als dat moslims kan worden aangerekend) kan men zelfs beschouwen als PVV-kerndossiers.

One issue partijen

Minder opmerkelijk is natuurlijk dat iets vergelijkbaars als bij de PVV zich voordoet bij ‘one issue’ partijen als 50PLUS en de Partij voor de Dieren. Maar ook de programma’s van ‘establishmentpartijen’ als de VVD en het CDA hebben deze keer geen Israelparagraaf en noemen antisemitisme hoogstens in een bijzin.

Om toch zichtbaar te kunnen maken hoe de verschillende partijen in ideologisch opzicht staan tegenover Israel, het vredesproces, Joodse belangen en antisemitisme, is niet alleen gezocht naar expliciete uitspraken daarover in de verkiezingsprogramma’s, maar ook naar kenmerkende ‘neo-programmatische’ uitspraken en politieke keuzes uit de afgelopen periode.

Op basis van stemmingsuitslagen bij relevante moties tekent zich een duidelijke scheiding af tussen het Israel-vriendelijke en het Israel-kritische kamp in de Tweede Kamer. Het eerste bestaat uit VVD, PVV, SGP, ChristenUnie en VNL. Het tweede uit PvdA, SP, CDA, D66, GroenLinks, Partij voor de Dieren, DENK en 50PLUS.

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten