http://www.israel-palestina.info/actueel/2017/03/13/avondje-bds-idan-raichel-melkweg/
= IMO Blog =
Zondag 5 maart trad de Israelische zanger Idan Raichel op in poppodium De Melkweg te Amsterdam. En zoals gebruikelijk wanneer een artiest uit Israel optreedt, werd de evenementpagina op facebook vol gespamd met anti-Israel propaganda en stond er een groepje BDS’ers (boycot activisten) voor de deur te demonstreren. ‘He gezellig, een avondje mensenrechtenschendigen’, schreef ene Gerardus van der Straaten op facebook. Het was het begin van een felle discussie tussen voor- en tegenstanders, waarbij beide kanten fel en op de persoon werden.
Ik snap persoonlijk niet dat dergelijke ‘discussies’ niet meteen gestopt worden, zodat de pagina gebruikt kan worden zoals hij bedoeld is. Er werd echter pas gewist toen beide partijen elkaar rapporteerden en facebook in zijn onmetelijke wijsheid besloot vooral de Israel sympathisanten te blokken. Het is natuurlijk ook een effectieve methode: niet de oorzaak maar het gevolg van een probleem aanpakken. De hatelijke, grove en beledigende reacties van het BDS kamp staan nog grotendeels op de event pagina. Ik citeer er hier een paar, ter informatie:
Zionazis maken een getto en beschuldigen de bewoners er dan van dat ze zo ongenuanceerd zijn. Schaamte is een woord dat de zionist niet kent.
Jij bent hier degene die nazipraktijken verdedigt.
Typisch dat Farcebook zo’n 3dekansnazio’s weg laat komen met de smerigste beschuldigingen
Pallie, daar gaan we weer, het gezellige terloopse racisme van het ziogespuis.
Als je een zionist bent, ben je tuig. Heel simpel.
Lachen wel om te zien hoe het ziotuig hier op klassieke lager schoolwijze mensen de mond probeert te snoeren. Het blijft schoftentuig waarvoor ‘vrijheid van meningsuiting’ alleen iets is voor ‘ons soort mensen’…
Laffe klootzakjes proberen weer eens iemand de mond te snoeren. Typisch ziotuig.
Respecteer Duitsers en Joden maar pas op met nazi’s en zionisten!!
Dit is dus het niveau van veel BDS’ers, en dit gescheld is geen uitzondering. Vaak zijn de reacties van anti-Israel activisten zo van haat doordrongen. Zelden lees ik dat een voorstander van boycots in rustige bewoordingen uitlegt dat hij voor vrede is en voor een onafhankelijk Palestina naast Israel. Zelden keuren ze ook duidelijk het geweld aan Palestijnse kant af. Dat is misschien ook niet zo gek, want de BDS beweging keurt vrede en samenwerking met Israel af. Het gaat hen helemaal niet om de bezetting van de Westbank, het gaat hen om Israel. Dat land zou er niet mogen zijn, en daarom zijn de pijlen gericht op de beweging die juist dat land heeft opgericht en met succes in stand gehouden, het zionisme. Door dit gelijk te stellen aan de meest racistische en moreel corrupte ideologie die er bestaat, het nazisme, worden Israel en het zionisme gedelegitimeerd.
Natuurlijk heeft het beleid van Israel niks met nazi praktijken te maken. Ook als je de vele rapporten van mensenrechtenschendingen van eenzijdig kritische organisaties als Betselem, Amnesty en Human Rights Watch op hun woord zou geloven (die baseren zich vaak met name op Palestijnse bronnen die verder niet worden gecheckt en niet altijd even betrouwbaar zijn gebleken) zou je nog niet in de buurt komen. Die BDS’ers zijn fanatici, zul je wellicht zeggen, waar je beter niet teveel woorden aan vuil kunt maken.
Toch steunen gematigde en redelijke mensen, evenals politieke partijen, organisaties die voor BDS zijn en die samenwerken met BDS organisaties. Organisaties als het Palestijnse Al Haq, dat achter de BDS beweging staat, krijgen een podium in zogenaamde kwaliteitsmedia als de NRC of Trouw en directeur Shawan Jabarin wordt kritiekloos geïnterviewd. En met name de linkse partijen steunen tal van ‘mensenrechtenorganisaties’ die ook de BDS verklaring uit 2005 hebben ondertekend en tegen samenwerking en vrede zijn. Ook geeft Nederland, net als andere EU landen, subsidie aan verschillende Palestijnse organisaties die de BDS doelen hebben onderschreven.
Terwijl dus enerzijds BDS’ers concerten verstoren en artiesten bedreigen en op internet tekeer gaan tegen een ieder die opkomt voor Israels bestaansrecht, worden de (vermeende) doelen van deze beweging indirect breed gesteund door politiek en media. Dat komt deels omdat deze doelen te weinig bekend zijn. De BDS beweging zelf doet het graag voorkomen alsof men voor vrede en een einde aan de bezetting is, doelen die breed worden gesteund. Een grote meerderheid van de bevolking, en ook de politiek, is voor een tweestatenoplossing en een einde aan de Israelische bezetting. Maar de BDS beweging gaat veel verder, en strijdt tegen Joodse zelfbeschikking want die zou inherent racistisch zijn, en voor een zogenaamd seculiere staat (uiteraard zal dit in de praktijk een door de islam gedomineerde staat zijn waar de Palestijnen in de meerderheid zullen zijn).
Daarom is men ook tegen samenwerking en een compromis met Israel, een land dat men niet erkent en ziet als ‘bezet Palestina’. Dit geldt overigens voor de meeste (pro) Palestijnse organisaties, zoals het Palestina Komitee, PalestineLink etc. Binnen EAJG zijn de meningen verdeeld over de vraag in hoeverre Israel als Joodse staat bestaansrecht heeft. Deze radikale positie van een groot deel van de pro-Palestina beweging wordt door de media echter genegeerd of zelfs ontkend, waardoor veel mensen onterecht denken dat men slechts tegen de bezetting van de Westbank is en Israels bestaansrecht niet ter discussie staat.
Daarnaast zijn de organisaties zelf er ook niet altijd even duidelijk over en formuleren hun doelen vaak bewust wat cryptisch; ze weten dat een duidelijke stellingname tegen Israel en de tweestatenoplossing ze niet populair zal maken.
Op de website van BDS Nederland is het lastig een concreet doel van de boycot te vinden. Onder ‘over BDS‘ staat alleen het vage: “Het is onze morele verantwoordelijkheid om Israël onder druk te zetten om een einde te maken aan het onrecht dat de Palestijnen wordt aangedaan.” Onder het kopje ‘argumenten‘ staat iets meer:
Wat moet Israël doen?
1. De bezetting en kolonisatie van alle Arabische gebieden opgeven, de muur die veelal op Palestijns grondgebied is gebouwd, ontmantelen en Palestijnen schadevergoeding betalen.
2. De fundamentele rechten van de Arabisch-Palestijnse bewoners van Israël op volledige gelijkheid erkennen en alle inwoners een gelijke behandeling geven.
3. De rechten van de Palestijnse vluchtelingen op terugkeer naar hun huizen en bezit zoals vastgelegd in VN Resolutie 194 respecteren, veilig stellen en bevorderen.
Dit is wederom nogal vaag geformuleerd (Wat verstaat men bijvoorbeeld onder ‘alle Arabische gebieden’?), maar het lijkt duidelijk dat men een volledige gelijkheid van de Arabische inwoners niet mogelijk acht binnen een staat met een Joodse identiteit. Daarbij zal er snel een einde aan de Joodse zelfbeschikking komen wanneer alle vluchtelingen en hun miljoenen nakomelingen naar Israel mogen ‘terug’keren. DocP gebruikt dezelfde formulering als hierboven. Ook Kairos Sabeel, actief binnen de Protestante Kerk Nederland, steunt BDS. Onder ‘uitgangspunten‘ staan vage formuleringen als “geweldloos verzet tegen de bezetting van hun land” en “geweldloze, effectieve en creatieve wijze druk op Israël uit te oefenen, teneinde Israël als sterke militaire macht te dwingen met de Palestijnen in hun onderdrukte en verzwakte positie tot een rechtvaardige vredesregeling te komen“. Daarna worden dezelfde uitgangspunten als hierboven vermeld:
Wij onderschrijven de eisen die aan BDS-acties gekoppeld zijn: het verwijderen van de Apartheidsmuur van Palestijns grondgebied, het beëindigen van de Israëlische bezetting van de Palestijnse gebieden en de erkenning van het recht op terugkeer van Palestijnse vluchtelingen.
De leiders van de Palestijnse BDS beweging zijn explicieter. Zo zegt Omar Barghouti:
I do not buy into the two state solution. If the occupation ends that would not end the call for BDS. We make no compromise on the right of return of the refugees. If the refugees were to return you would not have a two state solution, but a Palestine next to Palestine rather than a Palestine next to Israel.
Ali Abunimah voegt daaraan toe: “The two-state solution is nothing more than a last ditch plan to save zionism”. Uiteraard zijn er meer van dergelijke uitspraken te vinden in artikelen en boeken van beide voormannen van de BDS beweging, en van anderen.
Dergelijke ideeën gaan in tegen de in Nederland (en Europa) breed gedeelde opvatting dat er twee staten moeten komen, een visie die alle partijen behalve de PVV en de SGP ook onderschrijven. Toch hebben pro-Palestina activisten die de BDS aanhangen veel invloed binnen partijen als GroenLinks en de SP en ook de wat betreft Israel minder uitgesproken partijen. Het wordt dus tijd dat eenieder die voor twee staten en onderhandelingen tussen beide partijen is, zich tegen de BDS beweging, haar doelen en ook haar methodes uitspreekt.
Israelische artiesten die zelf vaak ook kritisch staan tegenover de bezetting, of die gewoon mooie muziek willen maken, worden belaagd en artiesten uit andere landen die in Israel willen optreden (vaak op een tour waarbij vele landen worden aangedaan, waaronder meer landen waar het nodige mis is) worden onder druk gezet om hun optredens in Israel af te zeggen.
Voor de Melkweg stond zoals gezegd ook weer een groepje BDS’ers te demonstreren. Idan zelf kwam naar ze toe en ging met ze in gesprek. Althans, dat probeerde hij, maar het was vooral een tirade die hij aanhoorde, waarna hij ze uitnodigde om samen muziek te maken. Muziek verbroedert, zo zei hij, en hij heeft mensen met diverse achtergronden in zijn Project zitten. Maar de activisten moesten niks van verbroedering hebben en schreeuwden hun leuzen. Want als je samen muziek gaat maken of praten dan kun je er zomaar achter komen dat Israeli’s soms best aardig zijn. En dat is misschien wel het begin van een oplossing: in gesprek raken en naar elkaar luisteren.
Ratna Pelle
Geen opmerkingen:
Een reactie posten