Slecht nieuws over Israel vult niet alleen de Nederlandse media, ook in Israel zelf wordt men niet vrolijker van de nieuwsberichten over hun landje. In dit geval over de eigen gekozen politici....
Wouter
_____________
Simon Soesan / 12 april 2010
Gebalanceerde media in Israël
Onze nationale satiricus, Efraim Kishon, merkte eens op dat wij in Israel elk half uur op de radio nieuwsberichten krijgen. "En als je goed nieuws hoort, dan moet je je radio laten repareren", voegde hij er droog aan toe.
De laatste jaren hebben onze regeringen besloten dat het wereld nieuws, en zelfs het nieuws van onze plannen-smedende-buren niet genoeg is, en zorgt ook de regering voor nieuws: ministers die smeergeld aannamen, rabbijnen met losse handjes, een president die zijn assistentes verkrachtte... Echt, wat het aantal nieuwtje betreft, hebben we niets te klagen.
Ook onze huidige premier, zelf een liefhebber van de media, loopt hierbij niet achter en is een fervente bevoorrader van nieuwtjes: als het zijn vrouw niet is die schreeuwend schoenen op haar au pairs slingerde, of een hulp in de huishouding als slaaf behandelde, dan is het Bibi zelf wel die ons aan de media gekluisterd houdt vanwege zijn fantastisch leiderschap.
Maar eerlijk is eerlijk, het is nu al duidelijk dat de hoofdprijs voor het leveren van nieuws items naar zijn voorganger zal gaan. Ehud Olmert heeft onze ademloze aandacht gekregen: als premier had hij tijd om zijn vliegtickets om te zetten in contant geld, geld te lenen van allerlei goeddoeners, waarna hij vergat terug te betalen, panden te kopen en te verkopen en zelfs er tussen door nog af en toe ons land te leiden. Wat was de man druk bezig! Ik snap nu pas waarom Olmert geen tijd had voor Gilad Shalit, die al bijna 4 jaar door de Hamas bende wordt vastgehouden! Ook als minister van industrie wist hij precies welke projecten hij moest steunen, dankzij attente zakenlui, die Olmert op zeer creatieve manieren wisten te bedanken voor zijn hulp.
En wij maar denken dat het daarbij bleef!
Gebalanceerde media in Israël
Onze nationale satiricus, Efraim Kishon, merkte eens op dat wij in Israel elk half uur op de radio nieuwsberichten krijgen. "En als je goed nieuws hoort, dan moet je je radio laten repareren", voegde hij er droog aan toe.
De laatste jaren hebben onze regeringen besloten dat het wereld nieuws, en zelfs het nieuws van onze plannen-smedende-buren niet genoeg is, en zorgt ook de regering voor nieuws: ministers die smeergeld aannamen, rabbijnen met losse handjes, een president die zijn assistentes verkrachtte... Echt, wat het aantal nieuwtje betreft, hebben we niets te klagen.
Ook onze huidige premier, zelf een liefhebber van de media, loopt hierbij niet achter en is een fervente bevoorrader van nieuwtjes: als het zijn vrouw niet is die schreeuwend schoenen op haar au pairs slingerde, of een hulp in de huishouding als slaaf behandelde, dan is het Bibi zelf wel die ons aan de media gekluisterd houdt vanwege zijn fantastisch leiderschap.
Maar eerlijk is eerlijk, het is nu al duidelijk dat de hoofdprijs voor het leveren van nieuws items naar zijn voorganger zal gaan. Ehud Olmert heeft onze ademloze aandacht gekregen: als premier had hij tijd om zijn vliegtickets om te zetten in contant geld, geld te lenen van allerlei goeddoeners, waarna hij vergat terug te betalen, panden te kopen en te verkopen en zelfs er tussen door nog af en toe ons land te leiden. Wat was de man druk bezig! Ik snap nu pas waarom Olmert geen tijd had voor Gilad Shalit, die al bijna 4 jaar door de Hamas bende wordt vastgehouden! Ook als minister van industrie wist hij precies welke projecten hij moest steunen, dankzij attente zakenlui, die Olmert op zeer creatieve manieren wisten te bedanken voor zijn hulp.
En wij maar denken dat het daarbij bleef!
> Lees hier verder: Column Simon Soesan
Shimon Shoeshan, dit is een enig verhaal, ik glimlachte hoewel ietwat droevig. Het klinkt immers vreselijk. Maar weet je dat nu wel allemaal zeker, al die roddels (nee, jij roddelt niet, de media roddelen) over Moshe Katsav, Netanjahoe en zijne Sara,om maar enkelen te noemen?
BeantwoordenVerwijderenPersoonlijk heb ik nimmer geloof gehecht aan de sexuele capriolen van Moshe Katsav. Daar klopte eenvoudig niets van, een man op leeftijd toch die zeker niet in staat was om die sterke, athletische vrouwen die hij zou hebben "verkracht" ook maar te dwingen zijn...schoenen te poetsen. Die vrouwen konden hem met een hand aan, dacht ik zo. Iemand begeerde misschien hevig de troon der President? Kortom, wij weten dit niet met zekerheid. Aangaande Netanjahoe geloof ik geen woord van de bespottelijke klets over kindermeisjes en dienstmeisjes en au pairs, geen woord. Wat heeft men die arme man niet allemaal verweten. Dat hij ene John o'Sullivan zou zijn in werkelijkheid, dat hij....gouden vogels (beeldjes dus) zou hebben gestolen? Allemaal kletskoek en beuzelarij om iemand zwart te maken om politieke redenen.En hoe onhandig werd het allemaal gedaan.
Echter, ik vind je stijl enig. Om te gillen en ik meen het.
Tot slot? Moge Israel nooit groter zorgen hebben dan de door jou beschrevene. Zucht.