Rabbae past niet bij GroenLinks
De partij is ingehaald door het verleden.
Afgaande op de media had GroenLinks vorige week weer eens last van zijn actieverleden. Daarmee werd gedoeld op de irritatie tussen de Tweede Kamerfractie en René Danen en Mohammed Rabbae over het proces tegen Geert Wilders.
Maar dat actieverleden is meer mythe dan werkelijkheid. Danen is pas sinds vorig jaar lid van GroenLinks en Rabbae heeft met links radicalisme nooit iets te maken gehad. Zijn optreden doet eerder denken aan een misstap die hij in 1994 beging als lijstrekker van GroenLinks.
Eerst dat actieverleden. De afgelopen jaren waren er diverse incidenten waarbij GroenLinks in verband werd gebracht met links extremisme en illegale acties: de moord op Pim Fortuyn en de schandalen rond Sam Pormes en Wijnand Duyvendak. Maar telkens was GroenLinks slechts zijdelings betrokken.
De moordenaar van Fortuyn, Volkert van der G., was een kennis van GroenLinksers uit Gelderland, maar was – tot opluchting van de partij – nooit lid van GroenLinks geweest.
Guerrillatraining
Senator Pormes werd in 2005 door GroenLinks geroyeerd omdat hij de partij niet had geïnformeerd over twijfelachtige episodes uit zijn verleden. Hij zou in de jaren zeventig hebben meegedaan aan een guerrillatraining in Jemen en in de jaren tachtig betrokken zijn geweest bij de beschieting van een politieauto in Assen. Pormes was in die tijd lid van de CPN, een van de voorgangers van GroenLinks, maar die partij moest niets hebben van dergelijke acties. Pormes' extremisme had veeleer te maken met zijn Molukse achtergrond. De landelijke top van GroenLinks hoorde voor het eerst over zijn duistere verleden nadat hij in de Eerste Kamer was gekomen.
In 2008 zag Wijnand Duyvenvak zich gedwongen zijn zetel in de Tweede Kamer op te geven na onthullingen over zijn actieverleden. Hij had opgeschept dat hij in 1985 had meegedaan aan een inbraak in het ministerie van Economische Zaken, waarbij documenten met plannen voor kerncentrales waren gestolen. Die onthulling bracht een stroom van negatieve publiciteit op gang.
Dreigtelefoontjes
Zijn positie werd onhoudbaar toen een voormalig ambtenaar in een open brief schreef dat hij mede als gevolg van Duyvendaks optreden was geterroriseerd. Als redacteur van het actieblad Bluf! was Duyvendak verantwoordelijk geweest voor de publicatie van adressen en telefoonnummers van ambtenaren die met kernenergie te maken hadden. Bij de betrokken ambtenaar was vervolgens geprobeerd brand te stichten. Zijn vrouw had nachtelijke dreigtelefoontjes gekregen. Ongetwijfeld werd het bekende Kamerlid van GroenLinks nu door zijn actieverleden achterhaald, maar tijdens dat verleden was hij geen lid van GroenLinks of een van haar voorgangers geweest.
Links activisme
Toen GroenLinks in 1990 werd opgericht, was de tijd van het linkse activisme al voorbij. De vredesbeweging en de antikernenergiebeweging waren verdampt, de kraakbeweging was op haar retour en ook andere vormen van links activisme waren gemarginaliseerd. De partijtop constateerde in 1993 al dat GroenLinks zich veel meer dan zijn voorgangers richtte op de vertegenwoordigende organen. Dat was ook goed, was de conclusie, want een politieke partij had geen bijzondere rol te spelen bij buitenparlementaire acties.
In datzelfde jaar werd Mohammed Rabbae lid van GroenLinks. Hij was als directeur van het Nederlands Centrum Buitenlanders de bekendste woordvoerder van de allochtonen in Nederland. Door voormalig CPN-leider Ina Brouwer werd hij benaderd om samen met haar mee te doen aan het lijsttrekkersreferendum van GroenLinks.
Nadat ze als 'duo-lijsttrekkers' waren gekozen, werd Rabbae geconfronteerd met uitspraken die hij in 1989 had gedaan over De Duivelsverzen van Salman Rushdie. Hij had zich toen gedistantieerd van de gewelddadige protesten tegen Rushdie, maar ook gezegd dat hij voor een verbod van het boek was.
Beledigd
Vijf jaar later bleek hij daar nog steeds achter te staan. Hij voelde zich persoonlijk beledigd omdat Rushdie denigrerend over de profeet Mohammed had geschreven. 'Het proberen te laten verbieden van zo'n boek is een democratische weg, een betere weg om je eigen godsdienst te verdedigen dan het volgen van Khomeini en andere duistere krachten'.
GroenLinks distantieerde zich hier direct van. Na een paar dagen beweerde Rabbae dat ook hij er nu anders over dacht. 'Het verbieden van een boek raakt de fundamenten van de democratie', zei hij. Maar met zijn optreden in de zaak-Wilders blijkt nu dat hij er helemaal niet anders over is gaan denken. Rabbae wil ook nu opvattingen via de rechter bestrijden.
René Danen ten slotte had tot vorig jaar niets met GroenLinks te maken. Hij werd in 2009 lid met de bedoeling in het partijbestuur te komen, maar trok zich terug nadat partijvoorzitter Henk Nijhof hem had afgeserveerd. Volgens Nijhof paste Danen niet bij GroenLinks, omdat hij Wilders via de rechter monddood wilde maken.
Voor GroenLinks was het beter geweest als destijds ook Rabbae zo was weggezet. Dan was de partij nu niet ingehaald door het verleden. Maar met een actieverleden heeft dat niets te maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten