YOCHANAN VISSER - 10 MAART 2010
Vorige week schreven zowel the Wall Street Journal als the Sunday Telegraph over een onthutsend verschijnsel dat in Europa de alarmklokken acuut zou moeten doen luiden.
De 700 mensen tellende Joodse gemeenschap van Malmo had vorig jaar niet minder dan 79 antisemitische incidenten te verduren.
Daaronder brandbomaanslagen, fysiek en verbaal geweld.
Circa 30 Joodse families vluchtten vorig jaar uit Malmo, sommige naar Stockholm andere naar Israel. Vrijwel alle Joodse jongeren plannen vertrek, of zijn al weg uit Malmo.
De grote moslim gemeenschap (20-25 % van de bevolking) was het grootste deel verantwoordelijk voor deze incidenten. Het milieu waarin deze golf van racisme en geweld kon ontstaan, komt voor rekening van de media en de overheid in Zweden.
De katalysator voor dit antisemitisme was de Gaza oorlog vorig jaar januari. Een maand na die oorlog moest het Daviscup duel tussen Israel en Zweden in een leeg stadion in Malmo worden gespeeld ten gevolge van het vele geweld en de bedreigingen voor- en tijdens de match.
De problemen in Zweden spelen echter al veel langer en hebben te maken met de opinie en houding ten opzichte van Israel.
Voor de Zweedse regering en overheden is het een uitgemaakte zaak wie verantwoordelijk is voor het voortdurende conflict in het Midden Oosten. Onlangs tijdens het Zweedse EU voorzitterschap werd dat opnieuw duidelijk toen men de kwestie Jeruzalem via dictaten aan Israel wilde "oplossen".
De voorzitter van de gemeenteraad in Malmo (men kent geen burgemeester) ziet het antisemitisme als anti Israel incidenten. Hij suggereerde dat de Joden door hun weigering om Israel te veroordelen het onheil over zichzelf zouden hebben afgeroepen. Toen er zware Joodse kritiek op zijn uitlatingen kwam, zei hij dat hij de Zionisten onder de Joden had bedoeld.
Dit zou impliceren dat geweld tegen zionistische Joden in Zweden geen probleem is.
De ex-voorzitter van de Joodse gemeenschap in Zweden Stephan Meissels, die tegenwoordig in Israel woont, gaf tegenover mij aan dat het probleem dieper zit.
Meissels vertelde dat al jaren sommige Joodse gebruiken verboden zijn in Zweden, waaronder rituele slachting. Verder wordt er getoornd aan het Joodse onderwijs en aan de besnijdenis van Joodse jongens.
In sommige delen van Zweden wordt de Holocaust niet meer onderwezen op de scholen, vanwege protesten van de Moslims. Maar ook onderwerpen die te maken hebben met het Jodendom of Israel zijn taboe op Zweedse scholen.
De Zweedse autoriteiten nemen nauwelijks actie tegen antisemitisme. Dit is een van de redenen dat de Joden in Malmo in conflict zijn gekomen met de gemeente daar.
De autochtone Zweden lijken onverschillig te staan tegenover het lot van de Joden.
Volgens Meissels is de mediaberichtgeving over Israel daar voor een groot deel debet aan. De grote Zweedse kranten hebben geen eigen correspondent in Israel en maken bijna allemaal gebruik van Palestijnse correspondenten.
Ook was het volgens hem geen toeval dat juist een Zweedse krant – Aftonbladet- verantwoordelijk was voor een libel tegen Israel vorig jaar. De Zweedse krant publiceerde toen een artikel waarin Israel werd beschuldigd van het roven van organen uit de lichamen van gedode Palestijnen.
De situatie in Zweden is niet uniek in Europa. Deze week werd in Engeland een rapport gepubliceerd waaruit hetzelfde beeld naar voren komt (http://www.thecst.org.uk/docs/CST-incidents-report-09-for-web.pdf ). Frankrijk kent soortgelijke problemen en dit heeft daar al tot moord op Joden geleid. Spanje kwam deze week in het nieuws vanwege antisemitische incidenten die gerelateerd zijn aan Israel en een virulent anti Israel tribunaal. (http://www.russelltribunalonpalestine.net/ )
In Nederland is de situatie ogenschijnlijk iets beter. Maar afgaande op rapporten over het antisemitisme in Nederland vorig jaar is er geen reden tot optimisme.
Uit het CIDI rapport van oktober 2009 en het IF/NOA rapport over internet antisemitisme kwam naar voren dat er een groot aantal incidenten op naam kwam van Moslims.
Beide rapporten lieten zien dat de Gaza oorlog een rol speelde bij de incidenten.
Ook in Nederland zijn sommige politici en ex-politici betrokken bij het creëren van een klimaat waarin alles kan worden gezegd en geschreven over de Joodse staat.
De media in Nederland hebben bijna allemaal hun correspondenten in Israel. Maar een enkele uitzondering daargelaten is het nivo van de berichtgeving niet veel beter dan in Zweden.
Onlangs kwam ook de Protestantse kerk in Nederland met een absurd eenzijdige verklaring waarin Israel aan het kruis genageld werd vanwege het uitblijven van vrede.
De campagne die tegen Israel wordt gevoerd heeft het punt bereikt waarop rationaliteit heeft plaatsgemaakt voor hysterie. De VN bijvoorbeeld, maakte de laatste zes jaar 170 negatieve opmerkingen over Israel tegenover slechts 8 over Noord Korea. 50 VN resoluties veroordeelden Israel voor schending van mensenrechten tegenover Soedan 5.
Campagnes die de legitimiteit van Israel bestrijden worden verpakt in slogans over Apartheid en Nazisme en vindt men in alle West Europese landen.
Malmo is geen incident, het is het logische gevolg van een jarenlang proces in Europa.
De bestrijding van dit "nieuwe" antisemitisme begint bij het opheffen van de dubbele standaards die tegenover Israel worden gehanteerd en het geven van juiste en volledige informatie over het Midden Oosten en Israëls positie daarin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten