Dit zijn de dus vriendschappelijke relaties met Egypte, in ruil voor teruggave van de Sinai en ontmanteling van de nederzettingen aldaar. Dat is een van de redenen dat Israeli's niet enthousiaster zijn over vrede met Syrië. Niet alleen ligt de Golan strategisch en dichter bij Israelische steden, maar waarom risico's nemen en dingen opofferen als je er zo weinig voor terug krijgt? Egypte werkt Israel daarnaast ook diplomatiek op alle manieren tegen, de media en imams verspreiden kwaadaardige leugens over Joden en hun vermeende almacht en slechtheid en wakkeren hiermee het conflict tussen Israel en de Arabische wereld aan.
Egypte heeft voor de 'vrede' met Israel niet alleen de Sinai teruggekregen, maar ook een zak geld van ruim twee miljard per jaar van de VS. Ook krijgt het van de VS modern wapentuig, zogenaamd nodig in de strijd tegen de islamisten. Egypte is nu een vriend van het Westen in het Midden-Oosten, en de dictator Mubarak wordt door het Westen gesteund. Soms vraag ik me wel eens af of er nou zoveel mee is gewonnen, en of de vrede tussen Israel en Egypte niet gebruikt had kunnen worden voor echte toenadering. Carter heeft wellicht te zeer op Israelische concessies gefocused, Begin was te zeer bezig met het behouden van de Westoever en om die buiten de deal te houden, en voor Sadat was het al een enorme concessie als eerste Arabische staat vrede te sluiten met Israel en te accepteren dat de Palestijnen er buiten bleven. Maar er was wellicht vooral te weinig controle op juist de 'softere' afspraken, zoals culturele uitwisselingen, economische samenwerking etc. Praktijken als onderstaande behoren inmiddels sinds jaar en dag tot de normale gang van zaken, maar druisen in tegen het vredesverdrag tussen Israel en Egypte, in ieder geval tegen de 'geest' ervan (maar ik denk ook tegen de letter), en daar zouden de VS Egypte misschien eens aan kunnen herinneren.
RP
----------------
Egypt Editor Challenges Union over Israel 'Warning'
03/02/2010
CAIRO (AFP) – Egypt's journalists union issued a warning to a magazine editor on Tuesday after she received the Israeli ambassador in her house, prompting her to cry foul over freedom of the press.
Hala Mustafa, editor-in-chief of Al-Demoqratiya magazine, stirred up a controversy in September after receiving Israeli envoy Shalom Cohen.
A five-member panel, citing union rules barring support for normalisation of ties with Israel, issued a warning against Mustafa, rather than taking more serious action.
"We limited ourselves to issuing a warning because the commission's job is not to punish or seek vengeance against a colleague but to guarantee decisions are taken in a democratic manner," said panel member Gamal Fahmi.
Any act of normalisation with Israel by union members can lead to a reprimand or even expulsion.
The committee "took into account" that Mustafa had "given assurances she was not familiar with the details of this ruling on normalisation. She thought it only applied to travelling to Israel."
He added that Mustafa had agreed to respect the 1981 ruling, something she would neither confirm nor deny.
However, she said she "totally" rejected the warning, telling AFP she might even turn to the courts for redress of what she said was a "moral injury."
"It goes against freedom of expression ... which the union should protect," she added.
In 1979, Egypt was the first Arab country to sign a peace treaty with Israel, but there continues to be a generally hostile popular attitude towards anything implying normal relations between the two neighbours.
Separately on Tuesday, the panel suspended for three months the deputy editor-in-chief of the government-owned weekly October for having had dinner with an Israeli diplomat, Fahmi said.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten