zondag 7 februari 2010

De controverse over de herkomst van het Joodse volk

 
Een recent artikel in de Trouw zorgde weer eens voor verhitte discussie over het Joodse volk en over Israel als expressie daarvan. Een microbioloog (naar verluid zelf van Joodse afkomst) waagde zich aan een boek dat betoogt dat de meeste Ashkenazische Joden niet of in zeer geringe mate genetisch van de oude Israëlieten afstammen. En dat met grote stelligheid: 'De herkomst van de Asjkenazische joden: de controverse opgelost'!  Behalve zijn eigen vakgebied maakt hij ook gebruik van 'historisch-demografisch, genetisch, archeologisch en linguïstisch onderzoek'. De vraag doemt op of hij zich hier niet aan vertilt. Wikipedia rept nog steeds over DNA-onderzoek, ook recentelijk, dat juist de klassieke versie van een gemeenschappelijke afstamming van het meerendeel der Joden zou ondersteunen, dus die stelligheid lijkt mij sowieso misplaatst. En hoe gevoelig de materie ligt en hoeveel ophef hij veroorzaakt, dat had Jits van Straten natuurlijk kunnen weten.
 
Het Trouw artikel is niet van hemzelf maar van Eildert Mulder. Een van de eerste zinnen die me verbaasden in het artikel was: "De vraag naar de herkomst van de joden kan heftige reacties oproepen, omdat hij de nationale mythe van de staat Israël raakt: die van verdrijving, diaspora en terugkeer."  Waarom gelijk Israel erbij halen? Hij raakt in de eerste plaats het zelfbeeld van zelfbewuste Joden overal ter wereld, die zich als afstammelingen van een zeer oud volk met een bijzondere geschiedenis zien. Ik las eens een oud citaat van een Joods-Britse parlementariër die een collega toeriep (de context weet ik niet meer, het zal wel ter zake doent zijn geweest), dat 'terwijl diens voorouders in berenvellen rondliepen, de zijne priesters waren in de Tempel van Jeruzalem' - het zal een Cohen zijn geweest.
 
Dat kun je met Van Stratens theorie dus niet meer roepen. Dat de Joden een 'ras' zouden zijn, heeft niemand ooit beweerd (nou ja, sommigen, maar die verguizen we met recht en reden). Hoe essentieel gemeenschappelijke genen zijn om een volk te kunnen zijn, is een andere vraag. Antisemieten en antizionisten bestrijden tegenwoordig graag dat Joden een volk vormen, omdat ze in dat geval geen aanspraak zouden kunnen maken op een recht op zelfbeschikking als volk. Jammer voor hun is sowieso dat een volk in de eerste plaats zichzelf als volk definieert. Enkele kenmerken die je mag verwachten (ik zal niet zeggen eisen) van een volk is een gedeelde geschiedenis, taal en cultuur, en een gevoel van lotsverbondenheid. Je zult mij dan ook niet horen beweren dat de Palestijnen geen volk zijn. Ze hebben redelijk wat gemeenschappelijke kenmerken (ook verschillen, waar weinig aandacht voor is) en als zij zich de laatste 40 of 100 jaar als volk willen definiëren, dan is dat hun goed recht wat mij betreft. Zo ook de Joden, ook al zouden de meesten van bekeerlingen afstammen van 500 of 1.000 jaar terug.
 
Van dat laatste ben ik verre van overtuigd. Vermenging met 'niet-Joden' vond al plaats in de tijd van Mozes: zijn vrouw zou een Ethiopische zijn geweest. Die werden echter opgenomen en geassimileerd in het volk, zoals in Nederland ook door de eeuwen heen Spanjaarden, Italianen, Fransen, Britten, Zwitsers, Scandinaviërs enz. werden opgenomen. Generaties later hebben afstammelingen dan een klein percentage 'vreemde genen', die soms nog in de familienaam of het uiterlijk terug te zien zijn.
 
Vooral 'anti-Joden' klagen wel over de exclusiviteit van het Jodendom, de hoge drempel om toe te treden vanwege alle regeltjes en spijswetten waaraan religieuze Joden zich moeten houden. Mij lijkt het dan ook onwaarschijnlijk dat grote groepen zich in vroeger eeuwen massaal tot het Jodendom zouden hebben bekeerd, en toen het christendom Europa veroverde zal dat helemaal afgelopen zijn geweest.
 
Op mijn website heb ik wat oude foto's van Joden uit mijn woonplaats, en mij viel altijd wel op dat ze er doorgaans toch duidelijk anders uitzagen dan de gemiddelde Sittardenaar. Ook op tv mag ik tegenwoordig wel eens graag raden of acteurs in my favoriete comedy's van Joodse origine zijn, met name als ze een Joodse rol spelen, bijv. Renée Zellweger (in dit geval een drama speelfilm). En last but not least: de website Meeting the Enemy, van Israëliërs en Palestijnen in Nederland, laat je raden of de afgebeelde personen Joden of Palestijnen zijn. Probeer het zelf uit...
 
Yochanan Visser haalt hieronder tevens argumenten aan uit de oude Joodse literatuur zelf, en Ratna heeft een reaktie op haar IMO Blog geplaatst:
 
 
Wouter
_______________
 
 

De Joodse wortels van het volk van Israel

 

 

Het laatste wapen in de psychologische oorlog tegen Israel is het ontkennen van de Joodse geschiedenis. Tot voor kort was het de hobby van PA leiders en de president van Iran. Nu hebben anderen zich in de strijd gemengd, onder hen zelfs Joden die nooit iets leerden over hun eigen geschiedenis en marxisme en andere ideologieën aanhangen. Uiteraard is dat weer koren op de molen van degenen die uit zijn op het einde van de Joodse staat Israel.

Zonder het volk van Israel is er immers ook geen behoefte aan de staat Israel.

In Nederland publiceerde Trouw deze week een artikel van Eildert Mulder waarin een dergelijke poging werd gedaan het bestaan van "het Joodse volk" in een nieuw daglicht te plaatsen.

http://www.trouw.nl/religie-filosofie/nieuws/religie/article2976841.ece/DNA_wijzigt_joodse_geschiedenis_.html

Gelukkig bestaan er honderden Joodse historisch religieuze boeken die het onmogelijk maken om de Joodse geschiedenis te wijzigen. Trouw wilde echter vasthouden aan haar nieuwe "geloof" en weigerde het onderstaande weerwoord op te nemen in de krant. Over Joden kan klaarblijkelijk alles geschreven worden in Nederland.

 

             De Kuzari

 

Volgens de revionisten zouden de Joden in Israel voornamelijk nakomelingen zijn van de Khazaren, een volk dat ooit op de Kaukasus woonde en overging tot het Jodendom. Waar de "originele" Joden dan gebleven zijn wordt niet duidelijk uit hun theorieën.

Het Joodse standaardwerk de Kuzari is echter geheel gewijd aan de Khazaren en hun overgang naar het Jodendom, daaruit wordt direct duidelijk dat juist de Khazaren opgingen in een bestaand Joods volk in Europa.  

De Kuzari werd echter in de elfde (!) eeuw geschreven door rabbijn Judah Halevi en bevat een lange discussie tussen hem en de koning van de Khazaren over het Jodendom, de betekenis van het land Israel en het Joodse volk.

Een paar citaten uit dit boek maken direct duidelijk dat er sprake is van een ononderbroken relatie tussen de Joodse gemeenschappen onderling en de relatie tot het land Israel.

 " Hij (Yehuda Ha Levi ) had lang uitgezien naar een nieuw of beter gezegd oud thuis, naar het Heilige land.........uiteindelijk besloot hij af te reizen naar Palestina.......Toen zijn vrouw stierf zei hij vaarwel tegen zijn famile en vrienden en zijn status. Er was slechts één beeld in zijn hart: Jeruzalem!"

Rabbi Judah gaf daarmee blijk van zijn kennis van de Joodse wet die het gebod om je in Israel te vestigen boven alle andere geboden plaatst.

 

Verderop in het boek gaat de discussie tussen de rabbijn en de koning over chronologie en geschiedenis in relatie tot de creatie van de wereld. In zijn betoog zegt de rabbijn het volgende:" Er is geen verschil tussen de Chazaarse Joden en de Joden van Ethiopië (!)".

Hier uit blijkt kristalhelder dat Juda Halevi wist dat er in Ethiopië Joden woonden.

Voor wie een beetje ingevoerd is in de Joodse wereld is het geen verassing dat een rabbijn uit Spanje wist van het bestaan van Joden in Ethiopië.

Joodse gemeenschappen hielden en houden altijd contact met elkaar, die gemeenschappen werden en worden aangeduid als "Clal Yisrael" (geheel Israel).

 

Iggeret Teiman

 

Een ander standaard werk uit de Joodse literatuur is Iggeret Teiman van de legendarische rabbijn Maimonides (Rambam). Het werk bestaat uit brieven die hij schreef in de 13e eeuw vanuit zijn ballingoord in Egypte om de Joodse gemeenschap in Jemen moed in te spreken vanwege de vervolgingen door Moslims. En zo zijn er tientallen boeken die bewijzen dat de Joden een volk bleven in de diaspora.

De Talmoed beschrijft bijvoorbeeld de vervolging en deportatie van de Joden door de Romeinen naar Rome vanwaar zij zich verspreidden over Europa.

De Joden in Europa leefden sindsdien bijna altijd in afzondering en waren bijna altijd religieus, dit betekent dat ze zich aan de Joodse wet hielden.

Die wet (Tora) is al 3300 jaar ongewijzigd, een letter fout geschreven of ontbrekend maakt een Thora rol "pasoel"(ongeschikt en verboden te gebruiken). De Thora schreef de joden voor om niet op te gaan in andere volkeren.

Boeken zoals de Kuzari, Iggeret Teiman en de Talmoed maakten geen deel uit van de bronnen van Shlomo Sand (marxist en activist voor de binationale staat) en Jits van Straten. Alleen op die wijze kan men tot de conclusies komen die zij trokken.

 

Chromosomen onderzoek

 

Maar er is meer, chromosomen onderzoek bijvoorbeeld. Wat te denken van het wetenschappelijk onderzoek onder de Cohaniem (de Joodse priesters klasse) die al in de Tora afgezonderd werden van de rest van het volk Israel.

Een Cohen heeft zich aan aanvullende wetten te houden waaronder beperkingen op wie hij kan trouwen. Het wekt dan ook geen verbazing dat bij Cohaniem een bepaald chromosoom werd aangetroffen die het wetenschappelijk bewijs leverde voor de directe afstamming op de eerste hogepriester Aharon. Het chromosoom werd echter in alle Joodse groepen uit de voormalige diaspora onder Cohaniem aangetroffen. Van Tunesië en India tot aan Polen.

Hoe verklaart van Straten dat? Hij zwijgt erover.

 

Joden uit India

 

Van Straaten vindt het niet aannemelijk dat Indiase Joden inderdaad Joden zijn. "Ze zien er zo Indiaas uit."........"hoe kunnen mensen die tweeduizend jaar geleden een volk vormden er zo verschillend uitzien", stelt hij.  Welk een gebrek aan kennis legt hij daarmee aan de dag.

De meeste joden uit India worden "Bnei Menashe" genoemd.( De zonen van Menashe,)

             Menashe was de zoon van Josef en de Tora meldt dat Jozef getrouwd was met een Egyptische vrouw. Heeft van Straaten ooit afbeeldingen bekeken van de

             oude Egyptenaren ? Het Aziatische uiterlijk zou hem zijn opgevallen.

Hoorde de stam van Menashe bij de Joden die uit Israel werden verdreven door de Romeinen? Niet dus, zij werden door de Assyriërs lang daarvoor verdreven en vluchtten naar "het oosten".

Over de Bnei Menashe is meer te vertellen. In India worden zij aangeduid met het Kuki's. Deze stam was in de negentiende eeuw het slachtoffer van gedwongen bekering tot het Christendom in. Veel van deze "bekeerlingen" hielden echter vast aan Joodse gewoontes. Zoals besnijdenis en de reinheidswetten in het huwelijk. Door de massabekeringen was echter assimilatie onontkoombaar, tot op de dag van vandaag zijn de meeste Kuki's Christen en trouwen met andere Indiase groepen. Een kleine minderheid leeft nu echter weer als Joden.

 

Rashi's commentaar

 

Het Joodse volk is een volk en geen ras. Al in de Bijbel worden gevallen beschreven van vreemdelingen die werden opgenomen in het Joodse volk. Onder hen de vrouwen van Josef en Mozes en later Ruth. Deze conversies bestaan tot op de dag van vandaag en verklaren bijvoorbeeld waarom er Joden zijn met rood haar, blond haar, zwarte en blanke huid etc. Het enige wat aan een ger (vreemdeling) wordt gevraagd is acceptatie van het volk- en de G'D van Israel. (In die volgorde).

DNA onderzoek onder Joden, Cohaniem uitgezonderd, heeft daarom geen zin en bewijst niets over de geschiedenis van het Joodse volk als geheel.

De herschrijving van de Joodse geschiedenis, zoals die van van Straaten en Mulder in Trouw, is niet meer dan de zoveelste poging om een einde te maken aan Israel.

Die pogingen werden al voorzien door Rashi (Rabbi Shimon Yitzchaki) in de 14e eeuw, die in een commentaar op het eerste vers van de Bijbel voorspelde dat er ooit een tijd zou komen dat er tegen de Joden gezegd zou worden: "het land Israel behoort jullie niet toe".

 

Yochanan Visser

www.israelfacts.eu

 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten