'Vrienden verliezen met burgemeesterskandidaat Ken Livingstone'
Patrick van IJzendoorn − 28/03/12, 16:47
VK WEBLOG Stemmen verzekeren in Londen tijdens de burgemeestersverkiezingen: het kan makkelijk door bevolkingsgroepen voor je te winnen. Maar dat het net zo goed mis kan gaan, beschrijft correspondent Patrick van IJzendoorn.
'How to lose friends and alienate people'. Dat leek afgelopen dagen het motto te zijn van Ken Livingstone's campagne om het burgmeesterschap van Londen terug te winnen. Hij is er in ieder geval geslaagd een deel van de joodse gemeenschap in de Britse hoofdstad van zich te vervreemden. Tijdens een besloten ontmoeting een groep Londense Joden had Ken gezegd dat hij niet verwacht dat hij veel stemmen uit de joodse gemeenschap verwacht omdat leden ervan overwegend rijk zouden zijn. Eerder op de avond had hij de termen 'Zionist', 'Jood' en 'Israeli' door elkaar gebruikt, en niet altijd in positieve zin.
Enkele progressieve Joden hebben na deze nerveus verlopen bijeenkomst een brief naar Labour-leider Ed Miliband gestuurd om hun zorgen te uiten over zijn kandidaat. Dit schrijven lekte uit naar The Jewish Chronicle en een rel was geboren. In The Guardian schreef de invloedrijke columnist Jonathan Freedland, zelf van joodse komaf, dat Red Ken niet meer op zijn stem kan rekenen. Het roept herinneringen op een affaire in 2005 toen Ken een joodse verslaggever van de Evening Standard vergeleek met een bewaker in een concentratiekamp.
Binnen joodse kringen is evenmin te spreken over Kens goede verstandhouding met Yusuf al-Qaradawi, de invloedrijke ideoloog van het Moslim Broederschap. De Egyptische Soenni-geleerde was onder Ken een graag gezien gast in het stadhuis. Deze vriendschap met iemand die de Holocaust een straf noemde voor corrupt gedrag en de doodstraf wil invoeren voor homoseksualiteit, heeft niet alleen veel kwaad bloed gezet binnen de joodse gemeenschap maar ook bij homoseksuelen. Dat hij werkte voor de Iraanse staatstelevisie maakt het beeld er niet fraaier op.
Baken van de Islam
Het was niet de enige keer dat Ken in verband werd gebracht met radicale moslims. Hij is goed bevriend met de burgemeester van de moslimwijk Tower Hamlets Lutfur Rahman, die uit de Labour Partij was gezet wegens zijn radicale opvattingen. Vorige week dook Ken op in de Finsbury Park moskee - het gebedhuis dat door de radicale imam Abu Hamza werd geleid - waar hij zijn gehoor beloofde van Londen een baken van de Islam te maken, waarbij hij mikte op de vele moslimstemmen in de hoofdstad.
Boris heeft eveneens een rijke geschiedenis waar het gaat om het beledigen van bevolkingsgroepen, variërend van inwoners van Portsmouth, de inboorlingen van Papoea Nieuw-Guinea en Ken Livingstone. De laatste jaren is hij echter een stuk voorzichtiger geworden. Boris lijkt zijn burgemeesterschap te beschouwen als auditie voor het premierschap. Momenteel ondervindt hij vooral hinder van zijn politieke vrienden in Westminster, die de belastingen voor grootverdieners verlagen, bejaarden kaalplukken en ook nog eens stiekem dineren met de puissant rijke zakenlieden.
Voor Ken, die enkele weken geleden al eens schertsend voorstelde elke week een bankier op te hangen, is het ideale munitie om Boris af te schilderen als vriend van de rijken, ook al is de blonde politicus bepaald geen zoon van de gevestigde orde. Zo noemde Ken de door Barclays Bank gefinancierde Boris Bike een vervoersmiddel van welgestelde, blanke mannen die van London Bridge naar kantoor fietsen, en weer terug. In het kader van de klassenstrijd wil hij deze gratis fiets democratiseren. Volgens Ken moeten meer vrouwen, jongeren en minderheden gebruik maken van de Boris Bike. Als Ken er achter komt dat er in Nederland fietscursussen voor allochtone vrouwen bestaan, gaat hij deze lofwaardige vorm van inburgering meteen invoeren.
Maar dan wel op de Castro Cycle.
Patrick van IJzendoorn is correspondent in Londen voor de Volkskrant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten