Buitenhof voor Palestina
IMO Blog, 2011
Nu het Palestijnse verzoek om als onafhankelijke staat tot de VN te worden toegelaten snel nadert, neemt ook de propaganda in de media rap toe. Afgelopen zondag in Buitenhof mocht een mij onbekende dame van Palestijnse komaf een kwartier lang baarlijke nonsens verkopen. Normaal gesproken komen in dit kwaliteitsprogramma alleen experts aan het woord, en zij zat dan ook ingepast tussen gesprekken met filosofen, economen en monetair deskundigen. Een Palestijnse afstamming geldt tegenwoordig blijkbaar al als vanzelfsprekende kwalificatie om over het Israelisch-Palestijns conflict je mening te mogen verkondigen in kwaliteitsprogramma's. Wat zij te berde bracht, daarbij niet één keer tegengesproken door de interviewer, is een blamage voor Buitenhof.
Buitenhof presenteert het item als volgt op de website:
Deze week vergadert de Algemene Vergadering van de VN over de erkenning van Palestina als staat. Daar is steeds meer steun voor, ook in Europa – maar de Verenigde Staten zullen er hun veto over uitspreken. Waarom wordt die stap dan toch gezet? Is de Palestijnse Autoriteit klaar om een staat te worden? En wat heeft de gewone Palestijn daar aan? Daarover een gesprek met Leila Jaffar, Nederlandse van Palestijnse herkomst.
Leila Jaffar legde uit, in reactie op vragen van Pieter Jan Hagen dat velen cynisch zijn in de Palestijnse gebieden maar dat de Arabische lente de mensen wel moed heeft gegeven omdat men ziet dat veranderingen mogelijk zijn, en met vreedzame middelen dictators worden afgezet. Ze maakte ook duidelijk dat de Palestijnse zaak de kern blijft de Arabische wereld. Geen vraag: 'hoe komt dat, heeft men niet genoeg aan zichzelf? En vanwaar die solidariteit met specifiek de Palestijnen? Er zijn immers wel meer moslims die lijden, in Irak, in Iran, in Tsjetsjenië, in Syrië en in China. Waarom is Palestina belangrijker dan die andere conflicten?' Of de vraag waarom de Palestijnen op hun beurt niet wat solidairder zijn met bijvoorbeeld die arme Syriërs, waarvan er de afgelopen maanden duizenden zijn vermoord door regeringstroepen en een veelvoud in de gevangenis is gegooid.
Vervolgens legde ze uit dat alle onderhandelingen met Israel erop neer komen dat Israel meer land wil. Is dat zo? Waarom heeft men dan in de Oslo Akkoorden ca. 40% van het land aan de Palestijnse Autoriteit overgedragen? Waarom heeft men zich uit de Sinaï teruggetrokken in ruil voor vrede? Waarom heeft men zich zonder iets in ruil uit Zuid-Libanon en de Gazastrook teruggetrokken? Ook heeft Israel verschillende vredesvoorstellen gedaan, in 2000 en in 2008, waarin de Palestijnen bijna de gehele Westoever en Gazastrook zouden krijgen. Hoe rijmt ze dat met voornoemde bewering? Maar Pieter Jan Hagen bleef stil.
De ergste uitspraak kwam daarna, toen ze zei dat Obama een pion is van de zionistische organisaties, die bepalen of hij herkozen wordt of niet. Tja. Hoe simpel kan je zijn? Er zijn talloze belangenorganisaties in de VS, er worden peperdure verkiezingscampagnes gevoerd waarbij verschillende doelgroepen voor beide kandidaten cruciaal zijn, en in de eerste plaats zijn er de kiezers zelf die op grond van vooral binnenlandse en sociaal-economische onderwerpen hun keuze maken. Er zijn vele malen meer zwarten en latino's dan Joden, en ook deze hebben belangenorganisaties die de kandidaten proberen te beïnvloeden. De Joden in de VS zijn goed georganiseerd, en hebben daardoor wellicht iets meer invloed dan overeen zou komen met hun aandeel in de bevolking. Het is echter volslagen nonsens te beweren dat alleen de Joods-zionistische organisaties bepalen wie er gekozen wordt. Dan kunnen de verkiezingen wel worden afgeschaft, dat scheelt weer een paar centen. Maar ook hier geen kritische vraag, laat staan tegenwerping. Het moest wel gezellig blijven.
Het simplisme ging nog even door met: 'Rosenthal is een fan van Likoed. Hij is niet voor mensen in Israel die voor vrede en een tweestatenoplossing zijn'.
'Hoezo? Waaruit maak je dat op?', zou hier een logische vraag kunnen zijn maar die werd niet gesteld. Rosenthal is voor een tweestatenoplossing, het regeringsstandpunt sinds de Oslo Akkoorden en waarschijnlijk al daarvoor. Rosenthal staat sympathiek tegenover Israel, maar is niet blij met het feit dat Israel in de nederzettingen bouwt. Ondanks de steun die de regering voor Israel uitspreekt en het verwachte 'nee' aanstaande vrijdag geeft Nederland de Palestijnse Autoriteit jaarlijks een smak geld, ondanks de opruiing en de financiering van Palestijnse terroristen in Israelische gevangenissen. Ook steunt Nederland diverse vredesorganisaties, die meestal nogal eenzijdig zijn en het alleen voor de Palestijnen opnemen. Men staat meer open voor kritiek hierop dan voorgaande regeringen, maar die steun is niet stopgezet. Jaffar beweerde vervolgens dat Rosenthal net als Likoed voor een Palestijnse staat in Jordanië is. Serieus. En Pieter Jan Hagen zei niks. Serieus. Geen vraag, geen voorzichtige suggestie, niks. Een Palestijnse spreek je niet tegen, ook niet voorzichtig.
Toen stelde Pieter Jan Hagen zowaar een vraag die je met een heleboel fantasie kritisch zou kunnen noemen, namelijk of het nu tijd is voor een staat? Jaffar verwees even naar een paar rapporten die zouden bevestigen dat de Palestijnen hun zaakjes wel op orde hebben, waarna ze ietwat geïrriteerd vroeg of de Palestijnen soms tests moeten doen om het recht op een eigen staat te krijgen? Nee natuurlijk, antwoordde ze zelf, we hebben dat recht gewoon, en mogen er dus een zo grote puinhoop van maken als we willen. Nee, dat laatste zei ze niet en de presentator vroeg het ook niet, want dat is niet beleefd tegenover een Palestijnse. Terwijl het helemaal geen raar idee is dat je moet laten zien er geen al te grote bende van te maken voordat je erkend wordt als staat. Wanneer het Israel betreft, worden antizionisten niet moe om te benadrukken dat Israel helemaal niet had mogen worden toegelaten tot de VN, dat de VN het land niet hadden mogen delen en dat Israel had toegezegd bepaalde verplichtingen na te komen en dat niet deed, en om die reden alsnog uit de VN zou moeten worden gezet.
Allemaal onzin, maar het laat zien hoezeer men alles maar aangrijpt om Israel in diskrediet te brengen. Natuurlijk moet je aan voorwaarden voldoen, natuurlijk moeten andere landen het idee hebben dat de nieuwe staat geen bron van instabiliteit en oorlogen zou worden, of een springplank naar meer claims. Volken kunnen ook niet zomaar een staat krijgen op grondgebied dat ook door een ander wordt geclaimd, zo weten de Koerden uit ervaring. Wat betreft 'Palestina' zijn er nog wel wat twijfels wat betreft een en ander, en vandaar dat de Veiligheidsraad er in ieder geval niet voor zal stemmen vrijdag.
De vragen uit de inleiding kwamen nauwelijks aan bod, omdat Pieter Jan Hagen niet onbeleefd wilde zijn tegenover Jaffar en/of omdat hij zijn zaakjes niet op orde had en er gewoon niks van wist. Ik verdenk hem en veel journalisten ervan een ongezonde zwak te hebben voor Palestijnen, een misplaatst gevoel dat ze met fluwelen handschoenen moeten worden behandeld want ze hebben het al zo zwaar. Vooral niet te kritisch doen en niet de indruk wekken dat je ook al aan de kant van de zionisten staat, die immers al zo oppermachtig zijn. Zoiets.
De Palestijnen zijn ondertussen behoorlijk mondig en bespelen de media en politiek net zo vakkundig als Israel. Sympathisanten van de Palestijnen komen geregeld in de media en het Palestijnse narratief, waarin zij slachtoffer zijn van een oppermachtig Israel dat hun land heeft ingepikt en leven zowat onmogelijk maakt, is allang dominant. Met zo'n houding is natuurlijk geen fatsoenlijke journalistiek mogelijk. Mijn advies aan Buitenhof: nodig de volgende keer een deskundig iemand uit, voor mijn part een officiële afgevaardigde van de PLO, en ondervraag die stevig of zet er de Israelische ambassadeur tegenover.
Ratna Pelle
Geen opmerkingen:
Een reactie posten