Begaat de VN de fatale blunder in het Palestijns-Israëlische conflict?
Geplaatst door Yochanan Visser op 20 september, 2011 - 17:44 in Frontpage
Terwijl op de West Bank niet veel te merken is van een op handen zijnde dramatische gebeurtenis, lijkt de wereld weer op hol geslagen door het Palestijns Israëlische conflict.
De koortsachtige diplomatieke activiteit rond de Palestijnse aanvraag voor volwaardig VN lidmaatschap die deze week wordt behandeld, doet denken aan de internationale reacties op een oorlog.
De verwoede pogingen om 'last minute' het vredesproces nieuw leven in te blazen lijken echter gedoemd.
Deze pogingen gaan namelijk geheel voorbij aan de strategische beslissing om internationale erkenning te krijgen voor het unilateraal uitroepen van een Palestijnse staat, die de PA twee jaar geleden nam.
Die beslissing betekende in feite een flagrante schending van de Oslo akkoorden en het einde van het vredesproces zoals dat met intermezzo's heeft bestaan sinds 1993.
Consistent
Alle daden van de PA sinds de introductie van die gewijzigde strategie - zoals de weigering om te onderhandelen tijdens een door Israel ingevoerde bouwstop in 2009/2010 - zijn consistent met wat erover op papier werd gezet.
De internationale gemeenschap negeerde echter de Palestijnse beslissing en voerde de druk op Israël op.
De bewuste strategische beslissing wordt ook nauwkeurig omschreven in een nieuw intern Palestijns document getiteld: 'Towards new strategies for Palestinian liberation' van de 'Palestine Strategy Group' (PSG).
Volgens het rapport is de gang naar de VN, om zodoende toegang te krijgen tot allerlei internationale organen, een topprioriteit. Dit heeft tot doel om de strijd tegen Israel verder te internationaliseren.
Hoe dat moet, staat ook in het plan, namelijk via intelligent verzet – d.w.z. via juridische actie tegen Israel in de internationale gerechtshoven en door een boycotcampagne- maar ook via het gebruik propaganda.
Het 30 pagina's tellende document noemt 'vrede' niet als een doel.
Wel spreekt het rapport onomwonden over de hevige strijd die in het verschiet ligt als gevolg van de gewijzigde Palestijnse strategie.
Onverzoenlijk
Deze onverzoenlijke houding van de Palestijnse Autoriteit (PA) werd afgelopen vrijdag nog eens goed duidelijk gemaakt door president Mahmoud Abbas.
In een toespraak in Ramallah zei hij opnieuw dat de PA Israël nooit als Joodse staat zal erkennen.
Ook beschuldigde hij Israël van 'het trainen van honden en zwijnen' die ingezet zouden gaan worden tegen demonstranten tijdens de te verwachten Palestijnse onafhankelijkheidsdemonstraties.
In dezelfde toespraak zei hij dat de erkenning van een Palestijnse staat niet zal betekenen dat er verandering moet komen in de internationale behandeling van Palestijnse vluchtelingen.
Eerder had de PLO ambassadeur in Libanon Abdullah tijdens een interview met de Daily Star al gespecificeerd dat zelfs de status van vluchtelingen in kampen in Gaza en West Bank na VN erkenning van een Palestijnse straat, niet zou veranderen. Zij worden geen burgers maar blijven vluchtelingen volgens Abdullah.
Staatsopbouw
Maar niet alleen uit woorden is duidelijk geworden dat het Palestijnse leiderschap nooit afstand heeft genomen heeft van de aloude standpunten over de vernietiging van Israël.
Ook de wijze waarop de Palestijnse Autoriteit vanaf de dag van haar oprichting is omgegaan met de opbouw van instellingen die nodig waren voor autonomie en later voor de eigen staat, laat zien dat men de oude doelen nooit losliet.
Dit was feitelijk al bekend in 2002, toen Daniel Polisar van Peace Watch een artikel publiceerde waarin hij beschreef hoe Arafat de PA opzette als een soort staatsmaffia die de strijd tegen Israel moest voortzetten.
Polisar kon het weten omdat hij lange tijd binnen de PA werkte.
Over Abbas en Fayad worden echter dingen beweerd waaruit zou moeten blijken dat met de dood van Arafat de oude doelen werden losgelaten, en de opbouw van een Palestijnse staat begon. Dat is echter bezijden de waarheid.
Neem bijvoorbeeld de fraaie rapporten die suggereren dat de PA klaar is voor een staat.
De situatie op de grond laat echter iets anders zien, en maakt ook duidelijk dat de uitroeping van een Palestijnse staat onder de huidige omstandigheden een ramp zal veroorzaken.
Zo ontbreken essentiële voorzieningen voor een onafhankelijke staat geheel.
De PA heeft bijvoorbeeld geen elektriciteitscentrales gebouwd en heeft niets gedaan om de waterinfrastructuur op de West-Bank te verbeteren.
Het zelfde geldt in grote lijnen voor het bouwen van wegen op de West-Bank. Projecten die bijvoorbeeld konden worden gefinancierd door de Amerikaanse overheid, werden door de PA niet uitgevoerd.
Economie
In economisch opzicht behandelde de PA de situatie al even slecht.
De economische groei van 10% over de laatste jaren heeft niet geleid tot het teruglopen van de werkloosheid. Integendeel een UNWRA rapport van juni dit jaar liet een toename zien in de werkloosheid van 21,7 tot 25%.
Zodra een deel van de toegezegde buitenlandse hulp van ruwweg 1,2 miljard dollar voor dit jaar niet binnen kwam konden de salarissen van de ongeveer 170.000 ambtenaren (op een bevolking van 3 miljoen !) in de PA niet meer worden betaald.
Het budget van de PA drijft dan ook voor meer dan 35% op de buitenlandse donaties
De PA economie is verder volledig gebouwd op de relatie met Israël.
Volgens het Palestijnse Centraal Bureau voor de Statistiek gaat 89% van de Palestijnse export naar Israël en is 81% van de importen afkomstig uit Israël.
Verder krijgt een aanzienlijk deel van de Palestijnse bevolking haar inkomen uit de economische betrekkingen met de Israëli's op de West-Bank.
De Palestijnse bevolking negeert en masse PA wetgeving die het werken in Israëlische bedrijven en dorpen op de West-Bank verbiedt. Hetzelfde geldt voor de boycot op Israëlische producten.
Tegelijkertijd lijken werkgelegenheidsprojecten in de PA, zoals het creëren van industriële parken, voornamelijk de zorg te zijn van buitenlandse regeringen en organisaties.
Co-existentie
De PA heeft ook niets gedaan om de Palestijnse bevolking voor te bereiden op onafhankelijkheid en co-existentie met Israël. Het tegendeel is waar.
Een zojuist verschenen rapport van Palestinian Media Watch geeft opnieuw een onthutsend beeld over de ophitsing tegen Israël, en over de cultus van verheerlijking van terroristen die omkwamen tijdens aanslagen op Israëlische burgers.
Het rapport gaat ook in op het gebruiken van Nederlands donorgeld om terroristen die in Israëlische gevangenissen zitten, salarissen te betalen.
Het ultieme bewijs van de PA verheerlijking van terroristen werd vorige week geleverd. Uitgerekend Latifa Abu Hmeid, de moeder van vier- wegens moord op Israeli's veroordeelde - Palestijnse terroristen mocht in Ramallah de campagne voor de VN erkenning openen.
Veiligheidsgaranties
Naast al deze factoren is er het feit dat VN erkenning van een Palestijnse staat zonder vredesakkoord, het conflict alleen maar zal verscherpen.
De noodzaak voor een vredesakkoord met veiligheidsgaranties wordt niet alleen duidelijk uit de woorden en daden van de PA leiders, maar ook uit de retoriek van andere Palestijnse organisaties die minder verbloemd praten over hun doelen.
Islamic Jihad leider Ramadan Abdullah, zei afgelopen zaterdag bijvoorbeeld dat een Palestijnse staat voor hem betekent: een staat op het grondgebied van wat nu Israel is.
De Shabak, de Israëlische binnenlandse veiligheidsdienst, publiceerde daarnaast nieuw bewijs dat Hamas op de West Bank onverminderd actief is en slechts wacht op een kans om het gebied onder haar controle te brengen.
Wie zich wil voorstellen wat er zal gebeuren wanneer de Palestijnen een staat krijgen zonder vredesakkoord met Israel, hoeft slechts te kijken naar wat er gebeurde in Gaza na de Israëlische terugtrekking in 2005. De 7800 raketten die daarna op Israel werden afgevuurd zeggen genoeg.
Geschiedenis
De wereldgemeenschap heeft een lange geschiedenis van dramatisch slechte beslissingen waar het gaat om het Arabisch Israëlische conflict en is voor een aanzienlijk deel verantwoordelijk voor de huidige problemen.
Die geschiedenis gaat terug tot voor de stichting van de staat Israël, toen internationaal geratificeerde afspraken werden herroepen na Arabische agressie.
Dit resulteerde in een klimaat waarin de vernietiging van de toen embryonale Joodse staat denkbaar werd.
De VN is dus gewaarschuwd, een nieuwe blunder in de kwestie van de Palestijnse staat zal vrede tot een utopie maken en zou Israël op termijn fataal kunnen worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten