Een genuanceerde reactie op Von der Dunks tirade tegen Wilders. Op Von der Dunk valt volgens mij echter nog wel wat meer af te dingen. Hij vind dat er tegenwoordig een te groot taboe heerst op oorlogsvergelijkingen, maar is dat niet terecht? De vergelijking gaat immers bijna altijd mank, en slaat de discussie dood. Het valt met dat 'taboe' overigens erg mee: niet alleen Von der Dunk, maar velen vergelijken Israel graag met de nazi's (of Gaza met het getto van Warschau etc.), en ook de vergelijking van de PVV met de NSB, of van Wilders met Hitler, wordt vaker gemaakt. En Wilders op zijn beurt vergelijkt de Koran met Mein Kampf en noemt de islam een fascistische ideologie. In discussies over Wilders en de islam of Israel en de Palestijnen vliegen de nazi-vergelijkingen je om de oren. Dat komt de discussie doorgaans niet ten goede, maar Von der Dunk ziet dat als een groot goed. We moeten elkaar en vooral onze tegenstanders immers continu de maat nemen en onze morele superioriteit tonen door ze met het symbool van het absolute kwaad te vergelijken. Alleen dan kan de natie worden behoed voor een nieuwe ramp a la Hitler. Dat juist hierdoor de polarisatie toeneemt en daarmee het vijanddenken, dat mensen en bewegingen continu in een hokje worden gestopt waar ze niet inpassen, dat neemt Von der Dunk graag voor lief. Maar hé, doet dit soort absoluut denken in goed en fout, en superioriteitsgevoelens en de idee dat de natie gered moet worden van het kwaad, niet ergens aan denken?
RP
----------
Alarmbellen gingen vaak niet af
Meindert Fennema, 23-04-2011 13:00
De vergelijking van hedendaagse verschijnselen met de oorlog is vaak ten onrechte gemaakt. Maar het kwam ook voor dat de alarmbel ten onrechte niet afging.
De Arondéuslezing van Thomas von der Dunk krijgt meer aandacht nu ze niet gehouden is. Dat komt door het besluit van de CDA- en VVD-fracties in de Provinciale Staten van Noord-Holland, die in februari nog akkoord gingen met de synopsis van zijn verhaal, maar in april opeens van mening waren dat deze lezing ter nagedachtenis aan Willem Arondéus - in 1943 geëxecuteerd door de Duitsers omdat hij samen met anderen een bomaanslag gepleegd had op het bevolkingsregister van Amsterdam - geen partijpolitiek karakter mocht hebben.
Von der Dunk vergelijkt, niet voor het eerst, de PVV met de NSB. Die vergelijking noemt hij in zijn lezing 'Het nieuwe taboe op de oorlog'. En hij wordt op zijn wenken bediend: het afblazen van de lezing bevestigt zijn gelijk. Het mag niet meer, het is taboe. Waarom eigenlijk? Omdat de PVV nu een belangrijke fractie vormt in de Staten van Noord-Holland. Maar ook omdat de PVV nu deel uitmaakt van een coalitieregering, zo bleek uit de reactie van staatssecretaris Henk Bleker bij Pauw & Witteman. Politieke gemakzucht, noemt Von der Dunk dat in zijn lezing. Misbruik van de Tweede Wereldoorlog zullen PVV-sympathisanten zeggen. Maar is dat zo? Ja en nee.
Discriminatie
Von der Dunk heeft gelijk als hij er op wijst dat de PVV streeft naar discriminatie van een religieuze bevolkingsgroep, zoals dat tijdens de bezetting met Joden gebeurde. Het voorstel een 'kopvoddentaks' in te stellen is maar één van de voorbeelden. Het voorstel van de Noord-Hollandse PVV om vrouwen met een hoofddoek de toegang tot de streekbussen te ontzeggen is een ander.
De verdachtmakingen aan het adres van de rechterlijke macht is een tweede argument van Von der Dunk. Dat argument is veel minder sterk. Geert Wilders wijst er op dat veel rechters D66 stemmen en vaak meer mededogen met de dader hebben dan met zijn slachtoffers. Dat eerste lijkt mij geen verdachtmaking, dat is een feit. Het tweede is een politiek oordeel dat door veel burgers wordt gedeeld. Zijn voorstel om rechters niet meer voor het leven te benoemen gaat ver, te meer daar hij hun herbenoeming koppelt aan de zwaarte van hun straffen. 'Een rechter die alleen maar taakstraffen uitdeelt gaat maar bij het Riagg werken', zei Wilders tegen Joost Eerdmans. Maar dat doet me meer denken aan Sarah Palin dan aan Anton Mussert. In veel Amerikaanse staten worden rechters gekozen, niet benoemd. Er is in de VS een levendig debat over life time appointments van de federale rechters. Niemand brengt de tegenstanders daarvan in verband met het fascisme.
Nihil
Nog minder sterk is het argument van de 'sterke leider'. Ik kan mij niet herinneren dat de machtswisseling in de PvdA van Bos naar Cohen - waarop de invloed van de partijleden nihil was - ooit in verband gebracht werd met het Führerprinzip. En dat is maar goed ook.
Maar de lezing die nooit gehouden is, heeft een centrale stelling die ik onderschrijf. 'Jarenlang', schrijft Von der Dunk, 'werd te pas en te onpas, zodra zich een maatschappelijk verschijnsel voordeed dat politiek abject werd bevonden bijna volautomatisch naar De Oorlog verwezen.' En nu er werkelijk reden is om te waarschuwen, durft men het niet meer te doen. 'Alarmbellen gaan niet meer branden omdat ze in het verleden te vaak bij vals alarm zijn afgegaan.'
Toevoegen
Graag zou ik hier aan toevoegen dat er in het verleden ook alarmbellen níet afgegaan zijn. Dat gold met name voor het antisemitisme in de voetbalstadions, waar de Amsterdamse burgemeesters - van Van Thijn tot Cohen - nooit tegen zijn opgetreden. De vrees de voetbalfans voor het hoofd te stoten, was groter dan de antifascistische principes. PVV'er Richard de Mos heeft onlangs in de Haagse gemeenteraad gezegd dat er tegen antisemitische spreekkoren van ADO-supporters keihard moet worden opgetreden. Als gevolg daarvan wordt hij nu met de dood bedreigd. Maar dát staat weer niet in de lezing van Von der Dunk.
De ideologische consensus in onze samenleving - die in de Koude Oorlog zo sterk was - is afgenomen. De herdenking van de Kristallnacht in Amsterdam werd in 2002 stopgezet nadat het organiserende comité Nederland Bekent Kleur in diskrediet was geraakt. Tijdens de herdenking in 2000 begon Abdou Menebhi, een van de oprichters van NBK en op dat moment voorzitter van de Stedelijke Marokkaanse Raad, tegen alle afspraken in over het schenden van de rechten van Palestijnen door Israël.
Ik vrees dat de Arondéuslezing volgend jaar niet meer wordt gehouden.
Von der Dunk vergelijkt, niet voor het eerst, de PVV met de NSB. Die vergelijking noemt hij in zijn lezing 'Het nieuwe taboe op de oorlog'. En hij wordt op zijn wenken bediend: het afblazen van de lezing bevestigt zijn gelijk. Het mag niet meer, het is taboe. Waarom eigenlijk? Omdat de PVV nu een belangrijke fractie vormt in de Staten van Noord-Holland. Maar ook omdat de PVV nu deel uitmaakt van een coalitieregering, zo bleek uit de reactie van staatssecretaris Henk Bleker bij Pauw & Witteman. Politieke gemakzucht, noemt Von der Dunk dat in zijn lezing. Misbruik van de Tweede Wereldoorlog zullen PVV-sympathisanten zeggen. Maar is dat zo? Ja en nee.
Discriminatie
Von der Dunk heeft gelijk als hij er op wijst dat de PVV streeft naar discriminatie van een religieuze bevolkingsgroep, zoals dat tijdens de bezetting met Joden gebeurde. Het voorstel een 'kopvoddentaks' in te stellen is maar één van de voorbeelden. Het voorstel van de Noord-Hollandse PVV om vrouwen met een hoofddoek de toegang tot de streekbussen te ontzeggen is een ander.
De verdachtmakingen aan het adres van de rechterlijke macht is een tweede argument van Von der Dunk. Dat argument is veel minder sterk. Geert Wilders wijst er op dat veel rechters D66 stemmen en vaak meer mededogen met de dader hebben dan met zijn slachtoffers. Dat eerste lijkt mij geen verdachtmaking, dat is een feit. Het tweede is een politiek oordeel dat door veel burgers wordt gedeeld. Zijn voorstel om rechters niet meer voor het leven te benoemen gaat ver, te meer daar hij hun herbenoeming koppelt aan de zwaarte van hun straffen. 'Een rechter die alleen maar taakstraffen uitdeelt gaat maar bij het Riagg werken', zei Wilders tegen Joost Eerdmans. Maar dat doet me meer denken aan Sarah Palin dan aan Anton Mussert. In veel Amerikaanse staten worden rechters gekozen, niet benoemd. Er is in de VS een levendig debat over life time appointments van de federale rechters. Niemand brengt de tegenstanders daarvan in verband met het fascisme.
Nihil
Nog minder sterk is het argument van de 'sterke leider'. Ik kan mij niet herinneren dat de machtswisseling in de PvdA van Bos naar Cohen - waarop de invloed van de partijleden nihil was - ooit in verband gebracht werd met het Führerprinzip. En dat is maar goed ook.
Maar de lezing die nooit gehouden is, heeft een centrale stelling die ik onderschrijf. 'Jarenlang', schrijft Von der Dunk, 'werd te pas en te onpas, zodra zich een maatschappelijk verschijnsel voordeed dat politiek abject werd bevonden bijna volautomatisch naar De Oorlog verwezen.' En nu er werkelijk reden is om te waarschuwen, durft men het niet meer te doen. 'Alarmbellen gaan niet meer branden omdat ze in het verleden te vaak bij vals alarm zijn afgegaan.'
Toevoegen
Graag zou ik hier aan toevoegen dat er in het verleden ook alarmbellen níet afgegaan zijn. Dat gold met name voor het antisemitisme in de voetbalstadions, waar de Amsterdamse burgemeesters - van Van Thijn tot Cohen - nooit tegen zijn opgetreden. De vrees de voetbalfans voor het hoofd te stoten, was groter dan de antifascistische principes. PVV'er Richard de Mos heeft onlangs in de Haagse gemeenteraad gezegd dat er tegen antisemitische spreekkoren van ADO-supporters keihard moet worden opgetreden. Als gevolg daarvan wordt hij nu met de dood bedreigd. Maar dát staat weer niet in de lezing van Von der Dunk.
De ideologische consensus in onze samenleving - die in de Koude Oorlog zo sterk was - is afgenomen. De herdenking van de Kristallnacht in Amsterdam werd in 2002 stopgezet nadat het organiserende comité Nederland Bekent Kleur in diskrediet was geraakt. Tijdens de herdenking in 2000 begon Abdou Menebhi, een van de oprichters van NBK en op dat moment voorzitter van de Stedelijke Marokkaanse Raad, tegen alle afspraken in over het schenden van de rechten van Palestijnen door Israël.
Ik vrees dat de Arondéuslezing volgend jaar niet meer wordt gehouden.
Mijn alarmbel gaat oorverdovend af als Von der Dunk in de 10de alinea,als hij echt lekker op gang komt ,Israeli's noemt als vb van
BeantwoordenVerwijderenslachtoffers,die in daders veranderen.
Trouwens zijn ('in bloed gedrenkte'R.Naftaniel)stuk proza van 4-4 jl. in de internet Volkskrant zou iedere fatsoenlijke en historisch bewuste lezer
de ogen moeten openen.
De lezing is vernoemd naar Willem Arondéus, een Nederlandse verzetsstrijder uit de Tweede Wereldoorlog.
BeantwoordenVerwijderenVon der Dunk plaatste onze verzetstrijders recent op 1 lijn met Palestijnse terroristen, die een baby de hals hebben afgesneden.
Mensen die Joden willen vermoorden vergelijken met mensen die Joden het leven wilden redden.
Wat een belediging.
Alleen daarom al is hij ongeschikt voor die lezing.