Meer over christenen en hun Heilige Land in deze kersttijd. Ik heb een stukje van die Bodar op tv gezien. Zo'n akelig menneke, net een kruising tussen bisschop Gijsen en Dries van Agt.
Maar dat zegt natuurlijk niks over zijn boodschap....
Wouter
______________
Antoine Bodar en de UCP versie van het Israelisch-Palestijns conflict
IMO Blog, 2010
De zwaar gesubsidieerde anti-Israël aktiegroep "UCP" (lees: 'United Christians for Palestine') zet haar lastercampagne tegen Israël voort zolang het overheidsgeld strekt. We mogen dus hopen dat minister Rosenthal, met steun van het als Israëlvriendelijk te boek staande trio Mark, Maxime en Geert, binnenkort de geldstekker uit dit stopcontact trekt, en we dan van de leugens als in het artikel dat ik hier bespreek, verschoond blijven. Nou ja, zolang dit niet meer met voor ontwikkelingshulp bestemd overheidsgeld gebeurt, ben ik al heel blij.UCP reis
Laatst was er weer een traditionele Israël bashing reis, waarbij verschillende bekende schrijvers op kosten van de belastingbetaler te horen en te zien kregen hoe erg Israël is en hoe onschuldig en zielig de Palestijnen. Men ging met onder andere een paar schrijvers en de priester Antoine Bodar langs de bekende plekken zoals Bethlehem en Hebron, en sprak er met de bekende mensen en organisaties zoals Breaking the Silence en het Komitee tegen Huisvernielingen, en natuurlijk werd het op TV uitgezonden, want UCP heeft een geoliede PR machine en zorgt er dus wel voor dat het grote publiek de bevindingen van de deelnemers niet onthouden blijft. Bodar kreeg in het zwaar christelijke Nederlands Dagblad uitgebreid de ruimte om zijn bevindingen aan het publiek te melden. Ik bespreek hier zijn artikel en zal de ergste onzin proberen te weerleggen.
"In Israël aankomen is een mate van thuiskomen. Een schoon westers land, vergelijkbaar met Nederland."
Zo begint zijn reisdagboek. Dat valt helaas wel mee, of beter gezegd, tegen. Ik vond Israël over het algemeen behoorlijk vies en slecht onderhouden, in ieder geval vergeleken met Nederland, waar je overigens soms ook al niet goed wordt van het zwerfafval. Israël is ook in lang niet alle opzichten zo westers. Ik vond het duidelijk niet Europees, armer, slechter onderhouden, meer troep, meer armoede en veel minder regels (of ze worden niet nageleefd). Veel braakliggende stukjes vol rotzooi middenin steden waar mensen doorheen struinen op weg naar de winkel of de bushalte, stinkend vlees in de hitte op de markt, huizen en tuinen die er verwaarloosd uitzien, kinderen die met afval spelen, etc. etc. en vooral veel afval en troep in de openbare ruimte. Ik heb hierover geblogd na mijn laatste Israël reis, zie: Israël kan zoveel mooier.
"De hoge muur scheidt Palestijnen van Israëli's en brengt Berlijn in herinnering - niet alleen om de muur zelf, maar ook om de willekeur waarmee die door het woongebied is getrokken. Een hoofdstraat is spookstraat geworden."
Cliché met een lange baard nummer 1. Er zullen er nog veel volgen in dit Israël bashing dagboek. De 'muur' (ca. 95% is hek) is niet willekeurig door woongebied getrokken. Die straat in Bethlehem (ik ben er ook geweest, en hij komt in talloze anti-Israël reportages voor) is een ongelukkige uitzondering waar inderdaad een hoge betonnen muur de straat direct scheidt van het naast gelegen land. In stedelijk gebied is soms een muur in plaats van een hek geplaatst omdat vanuit Palestijns gebied veelvuldig op nabij gelegen Israëlische nederzettingen en wijken van Jeruzalem werd geschoten, en een hek kan dat onvoldoende tegengaan. Maar bij Bodar natuurlijk geen woord over Palestijns geweld. Zij zijn slechts slachtoffer.
"In de avond hebben we een maaltijd met een groep Palestijnse christenen die samen het document Kairos, een schreeuw om hulp 'uit het hart van het Palestijnse lijden', hebben geschreven, dat ook in Nederland een jaar geleden is gepresenteerd. De boodschap: Nooit wraak, alleen hoop in liefde met als uitgangspunt altijd ook de vijand te beminnen. Geloof in een aparte Palestijnse staat raakt teloor. Beter één staat van Israëli's en Palestijnen samen.
Het Kairos document riep op tot een boycot van Israël en sancties en stelde Israëls bestaansrecht ter discussie. Het was dan ook allerminst verzoenend, maar juist polariserend. Bodar staat hier in feite ronduit te liegen, iets wat de katholieke kerk niet vreemd is en de vervangingstheologie evenmin. Zelf stelt hij en passent ook Israëls bestaansrecht ter discussie, slim in de mond gelegd van de Palestijnen waarmee men at. Eén staat zal leiden tot meer geweld, want de Joden zullen geen hernieuwde Dhimmi status accepteren en hun zwaarbevochten zelfbeschikking niet op willen geven. En ik vermoed dat Bodar op een staat doelt die van haar Joodse karakter ontdaan is en waarheen Joden niet meer zomaar kunnen emigreren. Deze staat zal op den duur dan ook een Arabische meerderheid krijgen, zeker als alle nakomelingen van de vluchtelingen erheen mogen 'terugkeren'. En hoe het Joden in de Arabische staten is vergaan is bekend....
Lees de rest op IMO: Antoine Bodar en de UCP versie van het Israelisch-Palestijns conflict
Geen opmerkingen:
Een reactie posten